Скрыть
13:2
13:3
13:4
13:8
13:12
13:13
Церковнославянский (рус)
И сотвори́ совѣ́тъ дави́дъ [со кня́зи] и ты́сящники, и со́тники и всѣ́ми нача́лники,
и рече́ дави́дъ ко всему́ собра́нiю Изра́илеву: а́ще уго́дно ва́мъ, и от­ Го́спода Бо́га на́­шего благопоспѣши́т­ся, да по́слемъ къ бра́тiямъ на́шымъ оста́в­шымся во все́й земли́ Изра́илевѣ, и съ ни́ми свяще́н­ницы и леви́ти, во градѣ́хъ обдержа́нiя и́хъ, да соберу́т­ся къ на́мъ,
и да при­­несе́мъ киво́тъ Бо́га на́­шего къ на́мъ, не взыска́хомъ бо его́ во дни́ Сау́ли.
И от­вѣща́ все́ собра́нiе, да та́ко бу́детъ, зане́ уго́дно бы́сть сло́во сiе́ всѣ́мъ лю́демъ.
И собра́ дави́дъ всего́ Изра́иля от­ предѣ́лъ Еги́петскихъ да́же до вхо́да има́ѳова, е́же внести́ киво́тъ Бо́жiй от­ гра́да Иари́ма.
И при­­несе́ его́ дави́дъ: и ве́сь Изра́иль взы́де во гра́дъ дави́довъ, и́же бя́ше Иу́динъ, е́же воз­нести́ та́мо киво́тъ Го́спода Бо́га сѣдя́ща на херуви́мѣхъ, идѣ́же при́звано е́сть и́мя его́:
и поста́ви киво́тъ Бо́жiй на колесни́цу но́ву изъ до́му Аминада́вля: о́за же и бра́тiя его́ ведя́ху колесни́цу:
дави́дъ же и ве́сь Изра́иль игра́ху предъ Бо́гомъ все́ю си́лою и въ пѣ́снѣхъ и въ гу́слехъ, и псалти́ри и тимпа́нѣхъ, и кимва́лѣхъ и въ труба́хъ:
и прiидо́ша ко гумну́ хидо́ню: и простре́ о́за ру́ку свою́, да поддержи́тъ киво́тъ, юне́цъ бо уклони́ его́:
и прогнѣ́вася Госпо́дь гнѣ́вомъ на о́зу и порази́ его́ ту́, того́ ра́ди, я́ко простре́ ру́ку свою́ [и при­­косну́ся] киво́ту, и у́мре ту́ предъ Бо́гомъ.
И оскорби́ся дави́дъ, я́ко пресѣче́ Госпо́дь пресѣче́нiемъ о́зу, и нарече́ мѣ́сто то́ пресѣче́нiе оза́не, да́же до дне́ сего́.
И убоя́ся дави́дъ Бо́га въ то́й де́нь, глаго́ля: ка́ко внесу́ ко мнѣ́ киво́тъ Бо́жiй?
И не воз­врати́ дави́дъ киво́та къ себѣ́ во гра́дъ дави́довъ, но воз­врати́ и́ въ до́мъ Аведда́ра геѳе́ина:
и пребыва́­ше киво́тъ Бо́жiй въ дому́ Аведда́ровѣ три́ ме́сяцы, и благослови́ Бо́гъ Аведда́ра и вся́, я́же имѣ́яше.
Синодальный
1 Давид повез ковчег Господень из Кириафиарима; 9 поражение Озы за прикосновение к ковчегу, после чего Давид боится внести ковчег в свой город; 13 ковчег оставлен в доме Аведдара Гефянина на три месяца.
И советовался Давид с тысяченачальниками, сотниками и со всеми вождями,
и сказал [Давид] всему собранию Израильтян: если угодно вам, и если на то будет воля Господа Бога нашего, пошлем повсюду к прочим братьям нашим, по всей земле Израильской, и вместе с ними к священникам и левитам, в города и селения их, чтобы они собрались к нам;
и перенесем к себе ковчег Бога нашего, потому что во дни Саула мы не обращались к нему.
И сказало все собрание: «да будет так», потому что это дело всему народу казалось справедливым.
Так собрал Давид всех Израильтян, от Шихора Египетского до входа в Емаф, чтобы перенести ковчег Божий из Кириаф-Иарима.
И пошел Давид и весь Израиль в Кириаф-Иарим, что в Иудее, чтобы перенести оттуда ковчег Бога, Господа, седящего на Херувимах, на котором нарицается имя Его.
И повезли ковчег Божий на новой колеснице из дома Авинадава; и Оза и Ахия вели колесницу.
Давид же и все Израильтяне играли пред Богом из всей силы, с пением, на цитрах и псалтирях, и тимпанах, и кимвалах и трубах.
Когда дошли до гумна Хидона, Оза простер руку свою, чтобы придержать ковчег, ибо волы наклонили его.
Но Господь разгневался на Озу, и поразил его за то, что он простер руку свою к ковчегу; и он умер тут же пред лицем Божиим.
И опечалился Давид, что Господь поразил Озу. И назвал то место поражением Озы; так называется оно и до сего дня.
И устрашился Давид Бога в день тот, и сказал: как я внесу к себе ковчег Божий?
И не повез Давид ковчега к себе, в город Давидов, а обратил его к дому Аведдара Гефянина.
И оставался ковчег Божий у Аведдара, в доме его, три месяца, и благословил Господь дом Аведдара и все, что у него.
Итальянский
Davide si consigliò con i comandanti di migliaia e di centinaia e con tutti i condottieri.
A tutta l'assemblea d'Israele Davide disse: "Se vi sembra bene e se il Signore, nostro Dio, lo consente, comunichiamo ai nostri fratelli rimasti in tutti i territori d'Israele, ai sacerdoti e ai leviti nelle città dei loro pascoli, di radunarsi presso di noi.
Così riporteremo l'arca del nostro Dio qui presso di noi, perché non ce ne siamo più curati dal tempo di Saul".
Tutti i partecipanti all'assemblea approvarono che si facesse così, perché la proposta parve giusta agli occhi di tutto il popolo.
Davide convocò tutto Israele, da Sicor d'Egitto fino all'ingresso di Camat, per trasportare l'arca di Dio da Kiriat-Iearìm.
Davide con tutto Israele salì a Baalà, verso Kiriat-Iearìm, che apparteneva a Giuda, per far salire di là l'arca di Dio, sulla quale si proclama il nome del Signore, che siede sui cherubini.
Dalla casa di Abinadàb trasportarono l'arca di Dio su un carro nuovo; Uzzà e Achio conducevano il carro.
Davide e tutto Israele danzavano davanti a Dio con tutte le forze, con canti e con cetre, arpe, tamburelli, cimbali e trombe.
Giunti all'aia di Chidon, Uzzà stese la mano per trattenere l'arca, perché i buoi vacillavano.
L'ira del Signore si accese contro Uzzà e lo colpì perché aveva steso la mano sull'arca, e morì sul posto, davanti a Dio.
Davide si rattristò, perché il Signore aveva aperto una breccia contro Uzzà; quel luogo fu chiamato Peres-Uzzà fino ad oggi.
Davide in quel giorno ebbe timore di Dio e disse: "Come potrei condurre presso di me l'arca di Dio?".
Così Davide non portò l'arca presso di sé nella Città di Davide, ma la fece dirottare nella casa di Obed-Edom di Gat.
L'arca di Dio rimase tre mesi in casa di Obed-Edom e il Signore benedisse la casa di Obed-Edom e quanto gli apparteneva.
Iniit autem consilium David cum tribunis et centurionibus et universis principibus
et ait ad omnem coetum Israel: «Si placet vobis, et a Domino Deo nostro egreditur sermo, quem loquor, mittamus ad fratres nostros reliquos in universas regiones Israel et ad sacerdotes et Levitas, qui habitant in suburbanis urbium, ut congregentur ad nos,
et reducamus arcam Dei nostri ad nos; non enim requisivimus eam in diebus Saul».
Et respondit universa multitudo, ut ita fieret; placuerat enim sermo omni populo.
Congregavit ergo David cunctum Israel a Sihor Aegypti usque ad introitum dum ingrediaris Emath, ut adduceret arcam Dei de Cariathiarim.
Et ascendit David et omnis Israel in Baala, in Cariathiarim, quae est in Iuda, ut afferrent inde arcam Dei Domini sedentis super cherubim, ubi invocatum est nomen eius.
Imposueruntque arcam Dei super plaustrum novum de domo Abinadab. Oza autem et Ahio minabant plaustrum.
Porro David et universus Israel ludebant coram Deo omni virtute in canticis et in citharis et psalteriis et tympanis et cymbalis et tubis.
Cum autem pervenissent ad aream Chidon, tetendit Oza manum suam, ut sustentaret arcam; boves quippe lascivientes proruperunt.
Iratus est itaque Dominus contra Ozam et percussit eum, eo quod contigisset arcam; et mortuus est ibi coram Deo.
Contristatusque est David, eo quod dirupisset Dominus Ozam; et vocatus est locus ille Pharesoza (id est Diruptio Ozae) usque in praesentem diem.
Et timuit Deum tunc temporis dicens: «Quomodo possum ad me introducere arcam Dei?».
Et ob hanc causam non eam adduxit ad se, hoc est in civitatem David, sed avertit in domum Obededom Getthaei.
Mansit ergo arca Dei apud domum Obededom tribus mensibus; et benedixit Dominus domui eius et omnibus quae habebat.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible