Скрыть
13:2
13:3
13:4
13:8
13:12
13:13
Синодальный
1 Давид повез ковчег Господень из Кириафиарима; 9 поражение Озы за прикосновение к ковчегу, после чего Давид боится внести ковчег в свой город; 13 ковчег оставлен в доме Аведдара Гефянина на три месяца.
И советовался Давид с тысяченачальниками, сотниками и со всеми вождями,
и сказал [Давид] всему собранию Израильтян: если угодно вам, и если на то будет воля Господа Бога нашего, пошлем повсюду к прочим братьям нашим, по всей земле Израильской, и вместе с ними к священникам и левитам, в города и селения их, чтобы они собрались к нам;
и перенесем к себе ковчег Бога нашего, потому что во дни Саула мы не обращались к нему.
И сказало все собрание: «да будет так», потому что это дело всему народу казалось справедливым.
Так собрал Давид всех Израильтян, от Шихора Египетского до входа в Емаф, чтобы перенести ковчег Божий из Кириаф-Иарима.
И пошел Давид и весь Израиль в Кириаф-Иарим, что в Иудее, чтобы перенести оттуда ковчег Бога, Господа, седящего на Херувимах, на котором нарицается имя Его.
И повезли ковчег Божий на новой колеснице из дома Авинадава; и Оза и Ахия вели колесницу.
Давид же и все Израильтяне играли пред Богом из всей силы, с пением, на цитрах и псалтирях, и тимпанах, и кимвалах и трубах.
Когда дошли до гумна Хидона, Оза простер руку свою, чтобы придержать ковчег, ибо волы наклонили его.
Но Господь разгневался на Озу, и поразил его за то, что он простер руку свою к ковчегу; и он умер тут же пред лицем Божиим.
И опечалился Давид, что Господь поразил Озу. И назвал то место поражением Озы; так называется оно и до сего дня.
И устрашился Давид Бога в день тот, и сказал: как я внесу к себе ковчег Божий?
И не повез Давид ковчега к себе, в город Давидов, а обратил его к дому Аведдара Гефянина.
И оставался ковчег Божий у Аведдара, в доме его, три месяца, и благословил Господь дом Аведдара и все, что у него.
Церковнославянский (рус)
И сотвори́ совѣ́тъ дави́дъ [со кня́зи] и ты́сящники, и со́тники и всѣ́ми нача́лники,
и рече́ дави́дъ ко всему́ собра́нiю Изра́илеву: а́ще уго́дно ва́мъ, и от­ Го́спода Бо́га на́­шего благопоспѣши́т­ся, да по́слемъ къ бра́тiямъ на́шымъ оста́в­шымся во все́й земли́ Изра́илевѣ, и съ ни́ми свяще́н­ницы и леви́ти, во градѣ́хъ обдержа́нiя и́хъ, да соберу́т­ся къ на́мъ,
и да при­­несе́мъ киво́тъ Бо́га на́­шего къ на́мъ, не взыска́хомъ бо его́ во дни́ Сау́ли.
И от­вѣща́ все́ собра́нiе, да та́ко бу́детъ, зане́ уго́дно бы́сть сло́во сiе́ всѣ́мъ лю́демъ.
И собра́ дави́дъ всего́ Изра́иля от­ предѣ́лъ Еги́петскихъ да́же до вхо́да има́ѳова, е́же внести́ киво́тъ Бо́жiй от­ гра́да Иари́ма.
И при­­несе́ его́ дави́дъ: и ве́сь Изра́иль взы́де во гра́дъ дави́довъ, и́же бя́ше Иу́динъ, е́же воз­нести́ та́мо киво́тъ Го́спода Бо́га сѣдя́ща на херуви́мѣхъ, идѣ́же при́звано е́сть и́мя его́:
и поста́ви киво́тъ Бо́жiй на колесни́цу но́ву изъ до́му Аминада́вля: о́за же и бра́тiя его́ ведя́ху колесни́цу:
дави́дъ же и ве́сь Изра́иль игра́ху предъ Бо́гомъ все́ю си́лою и въ пѣ́снѣхъ и въ гу́слехъ, и псалти́ри и тимпа́нѣхъ, и кимва́лѣхъ и въ труба́хъ:
и прiидо́ша ко гумну́ хидо́ню: и простре́ о́за ру́ку свою́, да поддержи́тъ киво́тъ, юне́цъ бо уклони́ его́:
и прогнѣ́вася Госпо́дь гнѣ́вомъ на о́зу и порази́ его́ ту́, того́ ра́ди, я́ко простре́ ру́ку свою́ [и при­­косну́ся] киво́ту, и у́мре ту́ предъ Бо́гомъ.
И оскорби́ся дави́дъ, я́ко пресѣче́ Госпо́дь пресѣче́нiемъ о́зу, и нарече́ мѣ́сто то́ пресѣче́нiе оза́не, да́же до дне́ сего́.
И убоя́ся дави́дъ Бо́га въ то́й де́нь, глаго́ля: ка́ко внесу́ ко мнѣ́ киво́тъ Бо́жiй?
И не воз­врати́ дави́дъ киво́та къ себѣ́ во гра́дъ дави́довъ, но воз­врати́ и́ въ до́мъ Аведда́ра геѳе́ина:
и пребыва́­ше киво́тъ Бо́жiй въ дому́ Аведда́ровѣ три́ ме́сяцы, и благослови́ Бо́гъ Аведда́ра и вся́, я́же имѣ́яше.
Then David consulted with the captains of thousands and hundreds, and with every leader.
And David said to all the assembly of Israel, «If it seems good to you, and if it is of the LORD our God, let us send out to our brethren everywhere who are left in all the land of Israel, and with them to the priests and Levites who are in their cities and their common-lands, that they may gather together to us;
and let us bring the ark of our God back to us, for we have not inquired at it since the days of Saul.»
Then all the assembly said that they would do so, for the thing was right in the eyes of all the people.
So David gathered all Israel together, from Shihor in Egypt to as far as the entrance of Hamath, to bring the ark of God from Kirjath Jearim.
And David and all Israel went up to Baalah, to Kirjath Jearim, which belonged to Judah, to bring up from there the ark of God the LORD, who dwells between the cherubim, where His name is proclaimed.
So they carried the ark of God on a new cart from the house of Abinadab, and Uzza and Ahio drove the cart.
Then David and all Israel played music before God with all their might, with singing, on harps, on stringed instruments, on tambourines, on cymbals, and with trumpets.
And when they came to Chidońs threshing floor, Uzza put out his hand to hold the ark, for the oxen stumbled.
Then the anger of the LORD was aroused against Uzza, and He struck him because he put his hand to the ark; and he died there before God.
And David became angry because of the LORD́s outbreak against Uzza; therefore that place is called Perez Uzza to this day.
David was afraid of God that day, saying, «How can I bring the ark of God to me?»
So David would not move the ark with him into the City of David, but took it aside into the house of Obed-Edom the Gittite.
The ark of God remained with the family of Obed-Edom in his house three months. And the LORD blessed the house of Obed-Edom and all that he had.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible