Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
14:2
14:5
14:6
14:7
14:8
см.:2Цар.5:17:20;
14:9
14:10
14:14
14:15
14:17
И посла́ хира́мъ ца́рь ти́рскiй послы́ къ дави́ду, и древа́ ке́дрова, и зда́телей стѣ́нъ, и древодѣ́лей, да сози́ждутъ ему́ до́мъ.
И позна́ дави́дъ, я́ко угото́ва его́ Госпо́дь царе́мъ надъ Изра́илемъ, я́ко воздви́жеся въ высоту́ ца́рство его́, ра́ди люді́й его́ Изра́иля,
и поя́тъ дави́дъ еще́ жены́ во Иерусали́мѣ: и роди́шася ему́ еще́ сы́нове и дще́ри.
И сiя́ имена́ и́хъ, и́же роди́шася ему́ во Иерусали́мѣ: саммаа́ и Сова́въ, наѳа́нъ и Соломо́нъ,
и Иеваа́ръ и Елису́й и Елифаа́ѳъ
и наге́ѳъ, и Нафа́гъ и Иафiе́,
и Елисама́ и Валiада́ и Елифале́тъ.
И услы́шаша иноплеме́нницы, я́ко пома́занъ бы́сть дави́дъ въ царя́ надъ всѣ́мъ Изра́илемъ, и изыдо́ша вси́ иноплеме́нницы взыска́ти дави́да. И услы́ша дави́дъ и изы́де проти́ву и́хъ.
Иноплеме́нницы же прiидо́ша и разлiя́шася во юдо́ли исполи́новъ.
И вопроси́ дави́дъ Бо́га, глаго́ля: а́ще взы́ду на иноплеме́нники, и преда́си ли и́хъ въ ру́ки моя́? И рече́ ему́ Бо́гъ: взы́ди, и преда́мъ и́хъ въ ру́ки твоя́.
И изы́де во Ваа́лъ-фараси́нъ, и порази́ и́хъ та́мо дави́дъ. И рече́ дави́дъ: разсѣче́ Бо́гъ враги́ моя́ руко́ю мое́ю, я́коже разсѣче́нiе воды́. Сего́ ра́ди нарече́ и́мя мѣ́сту тому́ фараси́нъ, разсѣче́нiе.
И оста́виша та́мо бо́ги своя́ иноплеме́нницы, и́хже дави́дъ повелѣ́ сожещи́ огне́мъ.
И приложи́ша еще́ иноплеме́нницы, и разлiя́шася еще́ во юдо́ли исполи́новъ.
И вопроси́ па́ки дави́дъ Бо́га. И рече́ ему́ Бо́гъ: не исходи́ за ни́ми: отврати́ся от ни́хъ, и прiи́деши на ни́хъ пря́мо гру́шей:
и бу́детъ егда́ услы́шиши гла́съ шу́ма верхо́въ гру́шей, тогда́ изы́деши на бра́нь, я́ко изы́де Бо́гъ предъ тобо́ю, да порази́тъ полки́ иноплеме́ннически.
И сотвори́ дави́дъ, я́коже повелѣ́ ему́ Бо́гъ: и порази́ полки́ Филисти́мовъ от гавао́на да́же до гази́ра.
И просла́вися и́мя дави́дово во всѣ́хъ страна́хъ, и Госпо́дь даде́ стра́хъ его́ на вся́ язы́ки.
1 Хирам, царь Тирский, посылает Давиду кедры и рабочих для постройки его дома; 3 дети Давида, рожденные в Иерусалиме; 8 Филистимляне напали на Давида, но были дважды поражены.
И послал Хирам, царь Тирский, к Давиду послов, и кедровые деревья, и каменщиков, и плотников, чтобы построить ему дом.
Когда узнал Давид, что утвердил его Господь царем над Израилем, что вознесено высоко царство его, ради народа его Израиля,
тогда взял Давид еще жен в Иерусалиме, и родил Давид еще сыновей и дочерей.
И вот имена родившихся у него в Иерусалиме: Самус, Совав, Нафан, Соломон,
Евеар, Елисуа, Елфалет,
Ногах, Нафек, Иафиа,
и Елисама, Веелиада и Елифалеф.
И услышали Филистимляне, что помазан Давид в царя над всем Израилем, и поднялись все Филистимляне искать Давида. И услышал Давид об этом и пошел против них.
И Филистимляне пришли и расположились в долине Рефаимов.
И вопросил Давид Бога, говоря: идти ли мне против Филистимлян, и предашь ли их в руки мои? И сказал ему Господь: иди, и Я предам их в руки твои.
И пошли они в Ваал-Перацим, и поразил их там Давид; и сказал Давид: сломил Бог врагов моих рукою моею, как прорыв воды. Посему и дали имя месту тому: Ваал-Перацим.
И оставили там Филистимляне богов своих, и повелел Давид, и сожжены они огнем.
И пришли опять Филистимляне и расположились по долине.
И еще вопросил Давид Бога, и сказал ему Бог: не ходи прямо на них, уклонись от них и иди к ним со стороны тутовых дерев;
и когда услышишь шум как бы шагов на вершинах тутовых дерев, тогда вступи в битву, ибо вышел Бог пред тобою, чтобы поразить стан Филистимлян.
И сделал Давид, как повелел ему Бог; и поразили стан Филистимский, от Гаваона до Газера.
И пронеслось имя Давидово по всем землям, и Господь сделал его страшным для всех народов.
Латинский (Nova Vulgata)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices parietum lignorumque, ut aedificarent ei domum.
Cognovitque David quod confirmasset eum Dominus in regem super Israel et sublevatum esset regnum suum propter populum eius Israel.
Accepit quoque David alias uxores in Ierusalem genuitque filios et filias;
et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Ierusalem: Samua et Sobab, Nathan et Salomon,
Iebahar et Elisua et Eliphalet,
Noga quoque et Napheg et Iaphia,
Elisama et Beeliada et Eliphalet.
Audientes autem Philisthim quod unctus esset David in regem super universum Israel, ascenderunt omnes, ut quaererent eum; quod cum audisset David, egressus est obviam eis.
Porro Philisthim venientes diffusi sunt in valle Raphaim.
Consuluitque David Deum dicens: «Si ascendam contra Philisthaeos, et si trades eos in manu mea?». Et dixit ei Dominus: «Ascende, et tradam eos in manu tua».
Cumque illi ascendissent in Baalpharasim, percussit eos ibi David et dixit: «Dirupit Deus inimicos meos per manum meam sicut dirumpuntur aquae». Et idcirco vocatum est nomen loci illius Baalpharasim (id est Dominus diruptionum).
Dereliqueruntque ibi deos suos, quos David iussit exuri.
Alia etiam vice Philisthim irruerunt et diffusi sunt in valle;
consuluitque rursum David Deum, et dixit ei Deus: «Non ascendas post eos; circumdabis eos et venies contra illos ex adverso arborum celthium;
cumque audieris sonitum gradientis in cacumine arborum celthium, tunc egredieris ad bellum; egressus est enim Deus ante te, ut percutias castra Philisthim».
Fecit ergo David, sicut praeceperat ei Deus, et percussit castra Philisthinorum de Gabaon usque Gazer.
Divulgatumque est nomen David in universis regionibus, et Dominus dedit pavorem eius super omnes gentes.