Скрыть
15:4
15:5
15:6
15:7
15:8
15:9
15:10
15:11
15:14
15:19
15:20
15:21
15:22
15:23
15:24
15:26
15:27
15:28
15:29
Церковнославянский (рус)
И сотвори́ себѣ́ до́мы во гра́дѣ дави́довѣ, и угото́ва мѣ́сто киво́ту Бо́жiю, и сотвори́ ему́ ски́нiю.
Тогда́ рече́ дави́дъ: не лѣ́ть е́сть, [да от­ вся́каго] но́сит­ся киво́тъ Бо́жiй, но то́кмо от­ Леви́тъ, поне́же избра́ и́хъ Госпо́дь носи́ти киво́тъ Госпо́день и служи́ти ему́ да́же до вѣ́ка.
И собра́ дави́дъ ве́сь Изра́иль во Иерусали́мъ, да внесе́т­ся киво́тъ Бо́жiй на мѣ́сто, е́же угото́ва ему́.
И собра́ дави́дъ сыно́въ Ааро́новыхъ и леви́ты:
от­ сыно́въ Каа́ѳовыхъ урiи́лъ нача́лникъ и бра́тiя его́, сто́ два́десять:
от­ сыно́въ Мера́риныхъ Асаі́а нача́лникъ и бра́тiя его́, двѣ́сти пятьдеся́тъ:
от­ сыно́въ герсо́нихъ Иои́ль нача́лникъ и бра́тiя его́, сто́ три́десять:
от­ сыно́въ Елисафа́нихъ семеі́а нача́лникъ и бра́тiя его́, двѣ́сти:
от­ сыно́въ Хевро́новыхъ Елiи́лъ нача́лникъ и бра́тiя его́, о́смьдесятъ:
от­ сыно́въ Озiи́левыхъ Аминада́въ нача́лникъ и бра́тiя его́, сто́ два­на́­де­сять.
И при­­зва́ дави́дъ садо́ка и Авiаѳа́ра свяще́н­ники, и леви́ты урiи́ла, Асаі́а и Иои́ля, и семеiа́на и Елiи́ла и Аминада́ва,
и рече́ къ ни́мъ: вы́, нача́лницы оте́че­ст­въ леви́тскихъ, освяти́теся вы́ и бра́тiя ва́ша, и при­­неси́те киво́тъ Го́спода Бо́га Изра́илева [на мѣ́сто], идѣ́же угото́вахъ ему́:
я́ко пре́жде ва́мъ не гото́вымъ су́щымъ, раздѣли́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ въ на́съ, я́ко не взыска́хомъ его́ по разсужде́нiю.
И освяти́шася свяще́н­ницы и леви́ти, да внесу́тъ киво́тъ Го́спода Бо́га Изра́илева.
И взя́ша сы́нове леви́тстiи киво́тъ Бо́жiй, я́коже повелѣ́ Моисе́й сло́вомъ Бо́жiимъ по писа́нiю, ра́мены сво­и́ми на носи́лѣхъ.
И рече́ дави́дъ нача́лникомъ Леви́тскимъ: поста́вите бра́тiю свою́ пѣвце́въ во орга́нѣхъ, пѣ́снехъ мусикі́йскихъ, псалти́рехъ, въ гу́слехъ и кимва́лѣхъ, да воз­глася́тъ въ высоту́ гла́сомъ весе́лiя.
И поста́виша леви́ти Ема́на сы́на Иои́лева: и от­ бра́тiй его́ Аса́фа сы́на Варахі́ина: и от­ сыно́въ Мера́риныхъ, бра́тiй его́, еѳа́на сы́на Кисе́ова:
и съ ни́ми бра́тiя и́хъ, вторі́и [чи́номъ], Заха́рiа и Озiи́лъ, и семiрамо́ѳъ и Иеiи́лъ, и Ана́нiй и Елiа́въ, и ване́а и маасі́а, и маттаѳі́а и Елифала́, и макені́а и Авдедо́мъ, и Иеiи́лъ и Озі́а, две́рницы.
И пѣвцы́ Ема́нъ, Аса́фъ и еѳа́мъ въ кимва́лы мѣ́дяны [воз­глаша́юще] въ слы́шанiе:
Заха́рiа же и Озiи́лъ, и семiрамо́ѳъ и Иеiи́лъ, и Анані́й и Елiа́въ, и маасі́а и ване́а со гу́сльми та́йны поя́ху:
и маттаѳі́а и Елифала́, и макені́а и Авдедо́мъ, и Иеiи́лъ и Озі́а въ кимва́лѣхъ поя́ху, е́же превзы́ти:
и хонені́а нача́лникъ леви́тскiй, нача́лникъ пѣ́нiй, зане́ разу́менъ бѣ́:
и Варахі́а и Елка́на две́рницы киво́та:
и совені́а и Иосафа́тъ, и наѳана́илъ и Амасі́а, и Заха́рiа и вана́й и Елiезе́ръ свяще́н­ницы трубя́щiи труба́ми предъ киво́томъ Бо́жiимъ: и Авдедо́мъ и Иеі́а две́рницы киво́та Бо́жiя.
И бѣ́ дави́дъ и старѣ́йшины Изра́илевы и ты́сящницы иду́щiи, е́же изнести́ киво́тъ завѣ́та Госпо́дня изъ до́му Авдедо́мля съ весе́лiемъ.
И бы́сть егда́ укрѣпля́ше Бо́гъ леви́ты нося́щыя киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, и пожро́ша се́дмь телце́въ и се́дмь овно́въ:
дави́дъ же бя́ше одѣ́янъ ри́зою виссо́н­ною, и вси́ леви́ти, нося́щiи киво́тъ завѣ́та Госпо́дня, пѣвцы́ же и хонені́а нача́лникъ пѣ́сней пою́щихъ, на дави́дѣ же бѣ́ Ефу́дъ виссо́н­ный.
И ве́сь Изра́иль провожда́­ше киво́тъ завѣ́та Госпо́дня съ восклица́нiемъ и гла́сомъ тру́бнымъ, и съ труба́ми и кимва́лы, глаша́юще въ гу́сли и киѳа́ры.
И бы́сть егда́ прiи́де киво́тъ завѣ́та Госпо́дня да́же до гра́да дави́дова, и Мелхо́ла дщи́ Сау́ля смотря́ше во окно́, и ви́дѣ царя́ дави́да ска́чуща и игра́юща и уничижи́ его́ въ се́рдцы сво­е́мъ.
Синодальный
1 Давид назначает священников, певцов и придверников для перенесения ковчега в город Давида; 25 царь, старейшины и начальники переносят ковчег с радостью и ликованием; 29 Мелхола уничижила скачущего Давида.
И построил он себе домы в городе Давидовом, и приготовил место для ковчега Божия, и устроил для него скинию.
Тогда сказал Давид: никто не должен носить ковчега Божия, кроме левитов, потому что их избрал Господь на то, чтобы носить ковчег Божий и служить Ему во веки.
И собрал Давид всех Израильтян в Иерусалим, чтобы внести ковчег Господень на место его, которое он для него приготовил.
И созвал Давид сыновей Аароновых и левитов:
из сыновей Каафовых, Уриила начальника и братьев его – сто двадцать человек;
из сыновей Мерариных, Асаию начальника и братьев его – двести двадцать человек;
из сыновей Гирсоновых, Иоиля начальника и братьев его – сто тридцать человек;
из сыновей Елисафановых, Шемаию начальника и братьев его – двести;
из сыновей Хевроновых, Елиела начальника и братьев его – восемьдесят;
из сыновей Уззииловых, Аминадава начальника и братьев его – сто двенадцать.
И призвал Давид священников: Садока и Авиафара, и левитов: Уриила, Асаию, Иоиля, Шемаию, Елиела и Аминадава,
и сказал им: вы, начальники родов левитских, освятитесь сами и братья ваши, и принесите ковчег Господа Бога Израилева на место, которое я приготовил для него;
ибо как прежде не вы это делали, то Господь Бог наш поразил нас за то, что мы не взыскали Его, как должно.
И освятились священники и левиты для того, чтобы нести ковчег Господа, Бога Израилева.
И понесли сыновья левитов ковчег Божий, как заповедал Моисей по слову Господа, на плечах, на шестах.
И приказал Давид начальникам левитов поставить братьев своих певцов с музыкальными орудиями, с псалтирями и цитрами и кимвалами, чтобы они громко возвещали глас радования.
И поставили левиты Емана, сына Иоилева, и из братьев его, Асафа, сына Верехиина, а из сыновей Мерариных, братьев их, Ефана, сына Кушаии;
и с ними братьев их второстепенных: Захарию, Бена, Иаазиила, Шемирамофа, Иехиила, Унния, Елиава, Ванею, Маасея, Маттафию, Елифлеуя, Микнея и Овед-Едома и Иеиела, привратников.
Еман, Асаф и Ефан играли громко на медных кимвалах,
а Захария, Азиил, Шемирамоф, Иехиил, Унний, Елиав, Маасей и Ванея – на псалтирях, тонким голосом.
Маттафия же, Елифлеуй, Микней, Овед-Едом, Иеиел и Азазия – на цитрах, чтобы делать начало.
А Хенания, начальник левитов, был учитель пения, потому что был искусен в нем.
Верехия и Елкана были придверниками у ковчега.
Шевания, Иосафат, Нафанаил, Амасай, Захария, Ванея и Елиезер, священники, трубили трубами пред ковчегом Божиим. Овед-Едом и Иехия были придверниками у ковчега.
Так Давид и старейшины Израилевы и тысяченачальники пошли перенести ковчег завета Господня из дома Овед-Едомова с веселием.
И когда Бог помог левитам, несшим ковчег завета Господня, тогда закололи в жертву семь тельцов и семь овнов.
Давид был одет в виссонную одежду, а также и все левиты, несшие ковчег, и певцы, и Хенания начальник музыкантов и певцов. На Давиде же был еще льняной ефод.
Так весь Израиль вносил ковчег завета Господня с восклицанием, при звуке рога и труб и кимвалов, играя на псалтирях и цитрах.
Когда ковчег завета Господня входил в город Давидов, Мелхола, дочь Саулова, смотрела в окно и, увидев царя Давида, скачущего и веселящегося, уничижила его в сердце своем.
Hizo David también casas para sí en la Ciudad de David, y arregló un lugar para el Arca de Dios, y le levantó una tienda.
Entonces dijo David: «El Arca de Dios no debe ser llevada sino por los levitas; porque a ellos ha elegido Jehová para que lleven el Arca de Jehová, y le sirvan perpetuamente.»
Congregó, pues, David a todo Israel en Jerusalén, para que llevaran el Arca de Jehová al lugar que él le había preparado.
Reunió también David a los hijos de Aarón y a los levitas;
de los hijos de Coat, a Uriel, el jefe, y sus hermanos, ciento veinte.
De los hijos de Merari, a Asaías, el jefe, y sus hermanos, doscientos veinte.
De los hijos de Gersón, a Joel, el jefe, y sus hermanos, ciento treinta.
De los hijos de Elizafán, a Semaías, el jefe, y sus hermanos, doscientos.
De los hijos de Hebrón, a Eliel, el jefe, y sus hermanos, ochenta.
De los hijos de Uziel, a Aminadab, el jefe, y sus hermanos, ciento doce.
Luego llamó David a los sacerdotes Sadoc y Abiatar, y a los levitas Uriel, Asaías, Joel, Semaías, Eliel y Aminadab,
y les dijo: «Vosotros, que sois los principales padres de las familias de los levitas, santificaos, vosotros y vuestros hermanos, y llevad el Arca de Jehová, Dios de Israel, al lugar que le he preparado;
pues por no haberlo hecho así vosotros la primera vez, Jehová, nuestro Dios, nos quebrantó, por cuanto no le buscamos según su ordenanza.»
Se santificaron, pues, los sacerdotes y los levitas para traer el Arca de Jehová, Dios de Israel.
Y los hijos de los levitas trajeron el Arca de Dios puesta sobre sus hombros en las barras, como lo había mandado Moisés, conforme a la palabra de Jehová.
Asimismo dijo David a los principales de los levitas que designaran a cantores entre sus hermanos, con instrumentos de música, con salterios, arpas y címbalos, para que los hicieran resonar con alegría.
Entonces los levitas designaron a Hemán hijo de Joel; y de sus hermanos, a Asaf hijo de Berequías; y de los hijos de Merari y de sus hermanos, a Etán hijo de Cusaías.
Y con ellos a sus hermanos del segundo orden, a Zacarías, Jaaziel, Semiramot, Jehiel, Uni, Eliab, Benaía, Maasías, Matatías, Elifelehu, Micnías, Obed-edom y Jeiel, los porteros.
Así, Hemán, Asaf y Etán, que eran cantores, tocaban címbalos de bronce.
Zacarías, Aziel, Semiramot, Jehiel, Uni, Eliab, Maasías y Benaía tenían salterios sobre Alamot.
Matatías, Elifelehu, Micnías, Obed-edom, Jeiel y Azazías, tenían arpas afinadas en la octava para dirigir.
Y Quenanías, jefe de los levitas en la música, fue puesto para dirigir el canto, porque era entendido en ello.
Berequías y Elcana eran porteros del Arca.
Sebanías, Josafat, Natanael, Amasai, Zacarías, Benaía y Eliezer, sacerdotes, tocaban las trompetas delante del Arca de Dios; Obed-edom y Jehías eran también porteros del Arca.
David, pues, junto a los ancianos de Israel y los capitanes de millares, fueron a traer el Arca del pacto de Jehová, de casa de Obed-edom, con alegría.
Como Dios ayudó a los levitas que llevaban el Arca del pacto de Jehová, sacrificaron siete novillos y siete carneros.
Iba David vestido de lino fino, y también todos los levitas que llevaban el Arca, y asimismo los cantores; y Quenanías era maestro de canto entre los cantores. Llevaba también David sobre sí un efod de lino.
De esta manera llevaba todo Israel el Arca del pacto de Jehová, con júbilo y sonido de bocinas, trompetas y címbalos, al son de salterios y arpas.
Cuando el Arca del pacto de Jehová llegó a la Ciudad de David, Mical, hija de Saúl, estaba mirando por una ventana; al ver al rey David que saltaba y danzaba, lo menospreció en su corazón.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible