Принесо́ша у́бо киво́тъ Бо́жiй и поста́виша его́ посредѣ́ ски́нiи, ю́же водрузи́ ему́ дави́дъ, и принесо́ша всесожже́нiя и спаси́телная предъ Го́сподемъ.

И соверши́ дави́дъ вознося́ всесожже́нiя и спаси́телная, и благослови́ лю́ди во и́мя Госпо́дне,

и раздѣли́ вся́кому му́жу Изра́илску, от му́жа да́же до жены́, му́жу хлѣ́бъ еди́нъ пече́ный, [и ча́сть пече́на мя́са,] и пря́женый со еле́емъ семида́лъ:

поста́ви же предъ лице́мъ киво́та завѣ́та Госпо́дня от Леви́тъ, е́же служи́ти и возглаша́ти [дѣла́ его́], и исповѣ́дати и хвали́ти Го́спода Бо́га Изра́илева:

Аса́фъ нача́лникъ, и другі́й по не́мъ Заха́рiа, Иеiи́лъ и семiрамо́ѳъ, и Иеiи́лъ и маттаѳі́а, и Елiа́въ и ване́а и Авдедо́мъ: Иеiи́лъ же во орга́нѣхъ и псалти́ри и гу́слехъ, Аса́фъ же въ кимва́лѣхъ возглаша́я:

и ване́а и Озiи́лъ свяще́нницы [труби́ша] вы́ну въ трубы́ предъ киво́томъ завѣ́та Бо́жiя.

Въ то́й де́нь устро́и дави́дъ въ нача́лѣ хвали́ти Го́спода руко́ю Аса́фа и бра́тiи его́.

Пѣ́снь. Исповѣ́дайтеся Го́сподеви и призыва́йте его́ во и́мени его́, зна́ема сотвори́те лю́демъ начина́нiя его́:

по́йте ему́ и воспо́йте ему́, повѣ́дите вся́ чудеса́ его́, я́же сотвори́ Госпо́дь:

хвали́те и́мя свято́е его́, да возвесели́тся се́рдце и́щущее благоволе́нiя его́:

взыщи́те Го́спода и укрѣпи́теся, взыщи́те лица́ его́ вы́ну:

помяни́те чудеса́ его́, я́же сотвори́, зна́менiя и судьбы́ у́стъ его́,

сѣ́мя Изра́илево, раби́ его́, сы́нове Иа́ковли, избра́ннiи его́.

То́й Госпо́дь Бо́гъ на́шъ, во все́й земли́ судьбы́ его́.

Помяне́мъ во вѣ́къ завѣ́тъ его́, сло́во его́, е́же заповѣ́да въ ты́сящы родо́въ,

е́же завѣща́ Авраа́му, и кля́тву свою́ Исаа́ку:

и поста́ви е́ Иа́кову въ повелѣ́нiе, Изра́илю въ завѣ́тъ вѣ́ченъ,

глаго́ля: тебѣ́ да́мъ зе́млю Ханаа́ню, у́же достоя́нiя ва́шего.

Внегда́ бы́ти и́мъ ма́лымъ число́мъ, я́ко ума́лишася и пресели́шася въ ню́,

и преидо́ша от язы́ка въ язы́къ и от ца́рствiя къ лю́демъ ины́мъ,

не оста́ви му́жа оби́дѣти и́хъ, и обличи́ о ни́хъ цари́:

не прикаса́йтеся пома́заннымъ мои́мъ, и во проро́цѣхъ мои́хъ не лука́внуйте.

Воспо́йте Го́сподеви, вся́ земля́, возвѣсти́те от дне́ на де́нь спасе́нiе его́,

возвѣсти́те во язы́цѣхъ сла́ву его́, во всѣ́хъ лю́дехъ чудеса́ его́,

я́ко ве́лiй Госпо́дь и хва́ленъ зѣло́, стра́шенъ е́сть надъ всѣ́ми бо́ги.

Я́ко вси́ бо́зи язы́ковъ и́доли: Госпо́дь же на́шъ небеса́ сотвори́.

Сла́ва и вели́чество предъ лице́мъ его́, крѣ́пость и похвала́ въ мѣ́стѣ его́ святѣ́мъ.

Дади́те Го́сподеви, оте́чествiя язы́ковъ, дади́те Го́сподеви сла́ву и крѣ́пость,

дади́те Го́сподеви сла́ву и́мени его́: возми́те да́ры и принеси́те предъ лице́ его́, и поклони́теся Го́сподеви во дво́рѣхъ святы́хъ его́.

Да убои́тся от лица́ его́ вся́ земля́, да испра́вится земля́ и да не подви́жится:

да возвеселя́тся небеса́ и да возра́дуется земля́, и да реку́тъ во язы́цѣхъ: Госпо́дь ца́рствуетъ.

Да возгласи́тъ мо́ре и исполне́нiе его́, и древа́ польска́я, и вся́ я́же на ни́хъ.

Тогда́ возвеселя́тся древа́ дубра́вная предъ лице́мъ Госпо́днимъ, я́ко прiи́де суди́ти земли́.

Исповѣ́дайтеся Го́сподеви, я́ко бла́гъ, я́ко въ вѣ́къ ми́лость его́,

и глаго́лите: спаси́ ны, Бо́же, спаси́телю на́шъ, и собери́ на́съ, и изми́ на́съ от язы́къ, да хва́лимъ и́мя свято́е твое́, и хва́лимся во хвале́нiихъ твои́хъ.

Благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ от вѣ́ка да́же и до вѣ́ка. И реку́тъ вси́ лю́дiе: ами́нь. И восхвали́ша Го́спода.

И оста́виша та́мо предъ киво́томъ завѣ́та Госпо́дня Аса́фа и бра́тiю его́, да слу́жатъ предъ киво́томъ вы́ну по вся́ дни́:

и Авдедо́мъ и бра́тiя его́, шестьдеся́тъ о́смь: и Авдедо́мъ сы́нъ Идиѳу́нь и оса́й [поста́влени] во две́рники:

садо́ка же свяще́нника и бра́тiю его́ свяще́нниками предъ ски́нiею Госпо́днею въ вы́шнихъ и́же въ гавао́нѣ,

да возно́сятъ всесожже́нiя Го́сподеви на олтари́ всесожже́нiй вы́ну у́тро и ве́черъ, и по всѣ́мъ я́же пи́сана су́ть въ зако́нѣ Госпо́дни, ели́ка повелѣ́ сыно́мъ Изра́илевымъ руко́ю Моисе́а раба́ Бо́жiя:

и съ ни́ми Ема́нъ и Идиѳу́мъ и про́чiи избра́ннiи кі́йждо зва́нiемъ свои́мъ е́же хвали́ти Го́спода, я́ко въ вѣ́къ ми́лость его́:

и съ ни́ми трубы́ и кимва́лы е́же возглаша́ти, и орга́ны пѣ́нiй Бо́жiихъ: сы́нове же Идиѳу́мли во вратѣ́хъ [стоя́ху].

И идо́ша вси́ лю́дiе кі́йждо въ до́мъ сво́й, и дави́дъ возврати́ся, да благослови́тъ до́мъ сво́й.

И сыно́мъ Ааро́нимъ раздѣле́нiя: сы́нове Ааро́ни: Нада́въ и Авiу́дъ, и Елеаза́ръ и Иѳама́ръ.

И умро́ста Нада́въ и Авiу́дъ пре́жде отца́ своего́, и сы́нове не бы́ша и́ма: и свяще́нствова Елеаза́ръ и Иѳама́ръ, сы́нове Ааро́ни.

И раздѣли́ и́хъ дави́дъ, и садо́къ от сыно́въ Елеаза́ровыхъ, Ахимеле́хъ же от сыно́въ Иѳама́ровыхъ по сочисле́нiю и́хъ, по служе́нiю и́хъ и по домо́мъ оте́чествъ и́хъ.

И обрѣто́шася сы́нове Елеаза́ровы мно́жайшiи въ нача́лники си́лъ, не́жели сы́нове Иѳама́ровы: и раздѣли́ и́хъ сыно́мъ Елеаза́ровымъ въ нача́лники въ до́мы оте́чествъ шестьна́десять, и сыно́мъ Иѳама́ровымъ по домо́мъ оте́чествъ и́хъ, о́смь.

Раздѣли́ же и́хъ по жре́биемъ между́ и́ми, поне́же бя́ху нача́лницы святи́лища и нача́лницы Бо́жiи въ сынѣ́хъ Елеаза́ровыхъ и въ сынѣ́хъ Иѳама́ровыхъ:

описа́ же и́хъ самаі́а сы́нъ наѳанаи́ль пи́сарь от Леви́тъ предъ царе́мъ и кня́зи и садо́комъ свяще́нникомъ и Ахимеле́хомъ сы́номъ Авiаѳа́ра, и нача́лницы оте́чествъ свяще́нниковъ и леви́товъ до́му оте́чества, еди́нъ ко Елеаза́ру и еди́нъ ко Иѳама́ру.

И изы́де жре́бiй пе́рвый Иоари́му, Иеді́ю вторы́й,

Хари́ву тре́тiй, сеори́му четве́ртый,

Мелхі́ю пя́тый, меiами́ну шесты́й,

акко́су седмы́й, Аві́и осмы́й,

иису́ю девя́тый, сехені́и деся́тый,

Елiаси́ву единонадеся́тый, Иаки́му дванадеся́тый,

Оффа́ю тринадеся́тый, Иесваа́лу четыренадеся́тый,

велгі́и пятыйна́десять, Емми́ру шестыйна́десять,

Иеѳі́ю седмыйна́десять, Афессі́ю осмыйна́десять,

фетті́ю девятыйна́десять, и езекі́илю двадеся́тый,

Ахи́ну два́десять пе́рвый, гамуи́лу два́десять вторы́й,

далеі́ю два́десять тре́тiй, Иеи́лю два́десять четве́ртый.

Сiе́ сочисле́нiе и́хъ по служе́нiю и́хъ входи́ти въ до́мъ Госпо́день по чи́ну своему́, руко́ю Ааро́на отца́ и́хъ, я́коже повелѣ́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ.

И сыно́мъ Леві́инымъ про́чiимъ: сыно́мъ Амвра́млимъ Соваи́лъ, сыно́мъ Соваи́лимъ Иадаі́а,

сыно́мъ раві́инымъ нача́лникъ Иесі́а,

сыно́мъ Иасарі́инымъ Саломо́ѳъ, сыно́мъ Саломо́ѳовымъ Иа́ѳъ:

сы́нове Иедiу́а: иерiа́въ пе́рвый, Амаді́а вторы́й, Иазiи́лъ тре́тiй, Иекмоа́мъ четве́ртый.

Сыно́мъ Озiи́лимъ ми́ха, сы́нове Ми́хины сами́ръ:

бра́тъ ми́хинъ Исі́а, сы́нъ Исі́инъ Заха́рiа.

Сы́нове Мера́рины: Мооли́ и муси́, сы́нъ Озі́инъ вонні́й:

сы́нове Мера́рины Озі́а: сы́нове его́ Иесома́ и закху́ръ и Иовѳи́:

Моолі́ю Елеаза́ръ [и Иѳама́ръ]. У́мре же Елеаза́ръ, не бѣ́ша ему́ сы́нове.

Ки́су сы́нъ ки́совъ иерамеи́лъ.

Сы́нове му́сины: Мооли́ и еде́ръ и еримо́ѳъ. Сі́и сы́нове леви́тстiи по домо́мъ оте́чествъ свои́хъ.

Прiя́ша же и ті́и жре́бiя, я́коже и бра́тiя и́хъ сы́нове Ааро́ни, предъ дави́домъ царе́мъ и садо́комъ и Ахимеле́хомъ и нача́лники оте́чествъ свяще́нническихъ и леви́тскихъ: патрiа́рси Ааро́ни, я́коже и бра́тiя его́ юнѣ́йшiи.

Синодальный

1 Давид принес жертвы пред ковчегом и благословил народ; 4 назначил левитов славословить пред ковчегом; 7 псалом славословия, данный Давидом; 37 разные служения пред ковчегом и назначенные для них левиты.

И принесли ковчег Божий, и поставили его среди скинии, которую устроил для него Давид, и вознесли Богу всесожжения и мирные жертвы.

Когда Давид окончил всесожжения и приношение мирных жертв, то благословил народ именем Господа

и роздал всем Израильтянам, и мужчинам и женщинам, по одному хлебу и по куску мяса и по кружке вина.

И поставил на службу пред ковчегом Господним некоторых из левитов, чтобы они славословили, благодарили и превозносили Господа Бога Израилева:

Асафа главным, вторым по нем Захарию, Иеиела, Шемирамофа, Иехиила, Маттафию, Елиава, и Ванею, Овед-Едома и Иеиела с псалтирями и цитрами, и Асафа для игры на кимвалах,

а Ванею и Озиила, священников, чтобы постоянно трубили пред ковчегом завета Божия.

В этот день Давид в первый раз дал псалом для славословия Господу чрез Асафа и братьев его:

славьте Господа, провозглашайте имя Его; возвещайте в народах дела Его;

пойте Ему, бряцайте Ему; поведайте о всех чудесах Его;

хвалитесь именем Его святым; да веселится сердце ищущих Господа;

взыщите Господа и силы Его, ищите непрестанно лица Его;

поминайте чудеса, которые Он сотворил, знамения Его и суды уст Его,

вы, семя Израилево, рабы Его, сыны Иакова, избранные Его!

Он Господь Бог наш; суды Его по всей земле.

Помните вечно завет Его, слово, которое Он заповедал в тысячу родов,

то, что завещал Аврааму, и в чем клялся Исааку,

и что поставил Иакову в закон и Израилю в завет вечный,

говоря: «тебе дам Я землю Ханаанскую, в наследственный удел вам».

Они были тогда малочисленны и ничтожны, и пришельцы в ней,

и переходили от народа к народу и из одного царства к другому народу;

но Он никому не позволил обижать их, и обличал за них царей:

«Не прикасайтеся к помазанным Моим, и пророкам Моим не делайте зла».

Пойте Господу, вся земля, благовествуйте изо дня в день спасение Его.

Возвещайте язычникам славу Его, всем народам чудеса Его,

ибо велик Господь и достохвален, страшен паче всех богов.

Ибо все боги народов ничто, а Господь небеса сотворил.

Слава и величие пред лицем Его, могущество и радость на месте [святом] Его.

Воздайте Господу, племена народов, воздайте Господу славу и честь,

воздайте Господу славу имени Его. Возьмите дар, идите пред лице Его, поклонитесь Господу в благолепии святыни Его.

Трепещи пред Ним, вся земля, ибо Он основал вселенную, она не поколеблется.

Да веселятся небеса, да торжествует земля, и да скажут в народах: Господь царствует!

Да плещет море и что наполняет его, да радуется поле и все, что на нем.

Да ликуют вместе все дерева дубравные пред лицем Господа, ибо Он идет судить землю.

Славьте Господа, ибо вовек милость Его,

и скажите: спаси нас, Боже, Спаситель наш! Собери нас и избавь нас от народов, да славим святое имя Твое и да хвалимся славою Твоею!

Благословен Господь Бог Израилев, от века и до века! И сказал весь народ: аминь! аллилуия!

Давид оставил там, пред ковчегом завета Господня, Асафа и братьев его, чтоб они служили пред ковчегом постоянно, каждый день,

и Овед-Едома и братьев его, шестьдесят восемь человек; Овед-Едома, сына Идифунова, и Хосу – привратниками,

а Садока священника и братьев его священников пред жилищем Господним, что на высоте в Гаваоне,

для возношения всесожжений Господу на жертвеннике всесожжения постоянно, утром и вечером, и для всего, что написано в законе Господа, который Он заповедал Израилю;

и с ними Емана и Идифуна и прочих избранных, которые назначены поименно, чтобы славить Господа, ибо навек милость Его.

При них Еман и Идифун прославляли Бога, играя на трубах, кимвалах и разных музыкальных орудиях; сыновей же Идифуна поставил при вратах.

И пошел весь народ, каждый в свой дом; возвратился и Давид, чтобы благословить дом свой.

И вот распределения сыновей Аароновых: сыновья Аарона: Надав, Авиуд, Елеазар и Ифамар.

Надав и Авиуд умерли прежде отца своего, сыновей же не было у них, и потому священствовали Елеазар и Ифамар.

И распределил их Давид – Садока из сыновей Елеазара, и Ахимелеха из сыновей Ифамара, поочередно на службу их.

И нашлось, что между сынами Елеазара глав поколений более, нежели между сынами Ифамара. И он распределил их так: из сынов Елеазара шестнадцать глав семейств, а из сынов Ифамара восемь.

Распределял же их по жребиям, потому что главными во святилище и главными пред Богом были из сынов Елеазара и из сынов Ифамара,

и записывал их Шемаия, сын Нафанаила, писец из левитов, пред лицем царя и князей и пред священником Садоком и Ахимелехом, сыном Авиафара, и пред главами семейств священнических и левитских: брали при бросании жребия одно семейство из рода Елеазарова, потом брали из рода Ифамарова.

И вышел первый жребий Иегоиариву, второй Иедаии,

третий Хариму, четвертый Сеориму,

пятый Малхию, шестой Миямину,

седьмой Гаккоцу, восьмой Авии,

девятый Иешую, десятый Шехании,

одиннадцатый Елиашиву, двенадцатый Иакиму,

тринадцатый Хушаю, четырнадцатый Иешеваву,

пятнадцатый Вилге, шестнадцатый Имеру,

семнадцатый Хезиру, восемнадцатый Гапицецу,

девятнадцатый Петахии, двадцатый Иезекиилю,

двадцать первый Иахину, двадцать второй Гамулу,

двадцать третий Делаии, двадцать четвертый Маазии.

Вот порядок их при служении их, как им приходить в дом Господень, по уставу их чрез Аарона, отца их, как заповедал ему Господь Бог Израилев.

У прочих сыновей Левия – распределение: из сынов Амрама: Шуваил; из сынов Шуваила: Иедия;

от Рехавии: из сынов Рехавии Ишшия был первый;

от Ицгара: Шеломоф; из сыновей Шеломофа: Иахав;

из сыновей Хеврона: первый Иерия, второй Амария, третий Иахазиил, четвертый Иекамам.

Из сыновей Озиила: Миха; из сыновей Михи: Шамир.

Брат Михи Ишшия; из сыновей Ишшии: Захария.

Сыновья Мерари: Махли и Муши; из сыновей Иаазии: Бено.

Из сыновей Мерари у Иаазии: Бено и Шогам, и Заккур и Иври.

У Махлия – Елеазар; у него сыновей не было.

У Киса: из сыновей Киса: Иерахмиил;

сыновья Мушия: Махли, Едер и Иеримоф. Вот сыновья левитов по поколениям их.

Бросали и они жребий, наравне с братьями своими, сыновьями Аароновыми, пред лицем царя Давида и Садока и Ахимелеха, и глав семейств священнических и левитских: глава семейства наравне с меньшим братом своим.

Грузинский

Языки

მოაბრძანეს უფლის კიდობანი და დაასვენეს შუაგულ კარავში, რომელიც მისთვის ჰქონდა დავითს გაშლილი. მერე კი აღსავლენი და სამადლობელი მსხვერპლი შესწირეს ღმერთს.

მოამთავრა დავითმა აღსავლენი და სამადლობელი მსხვერპლის შეწირვა და უფლის სახელით დალოცა ერი.

ჩამოურიგა მთელ ერს, ისრაელის მთელ კრებულს, კაცსა და ქალს, თითო პურის კვერი, თითო ხორცის წილობი და თითო ქადა.

დააყენა ლევიანები უფლის კიდობნის წინაშე სამსახურის გასაწევად, რათა მოეხსენებინათ, ედიდებინათ და ექოთ უფალი, ღმერთი ისრაელისა.

ასაფი მათი მეთაური იყო, ზაქარია - მისი მომდევნო, იეყიელი, შემირამოთი, იეჰიელი, მათითია, ელიაბი, ბენიაჰუ, ყობედ-ედომ და იეყიელი ბობღნებსა და ქნარებზე იყვნენ. ხოლო ასაფი წინწილების დამკვრელი იყო.

მღვდლები: ბენიაჰუ და იახაზიელი საყვირებით მუდამ უფლის აღთქმის კიდობნის წინ იდგნენ.

იმ დღეს მაშინ შეასხა დავითმა პირველად ხოტბა უფალს, ასაფისა და მისი ძმების ხელით:

ადიდეთ უფალი, მოუხმეთ მის სახელს, აუწყეთ ხალხებს საქმენი მისნი.

უმღერეთ მას, უგალობეთ მას, ილაპარაკეთ ყველა მის სასწაულზე.

დაიკვეხნეთ მისი წმიდა სახელით, გამხიარულდეს გული უფლის მაძიებელთა.

ეძიეთ უფალი და ძლიერება მისი, ეძიეთ პირი მისი მარადის.

გაიხსენეთ მისი ნამოქმედარი სასწაულები, საოცრებანი და მისი ბაგის სამართალნი.

შთამომავალნო აბრაამისა, მისი რჩეულისა, ძენო იაკობისა, რჩეულნო მისნო.

ის არის უფალი, ღმერთი ჩვენი, მთელ ქვეყნიერებაზეა სამართალნი მისნი.

გახსოვდეთ საუკუნოდ აღთქმა მისი, სიტყვა, რომელიც ბრძანა ათასი თაობის მიმართ,

რომელიც დაუდო აბრაამს, და მისი ფიცი ისაკთან,

და რაც დაუდგინა იაკობს წესად და ისრაელს - საუკუნო აღთქმად.

უთხრა: შენ მოგცემ ქანაანის ქვეყანას წილად თქვენი მემკვიდრეობისა.

როცა ცოტანი იყავით, მცირერიცხოვანნი და იქ შეხიზნულნი,

იარებოდნენ ერთი ხალხიდან მეორესთან, სამეფოდან - სხვა ერთან,

არავის ანებებდა მათს დაჩაგვრას და აფრთხილებდა მათ გამო მეფეებს:

არ შეეხოთ ჩემს ცხებულებს და ჩემს წინასწარმეგყველებს არ უბოროტოთ.

უგალობე უფალს, მთელო ქვეყნიერებავ! ახარებდეთ დღითიდღე მისმიერ ხსნას.

მოუთხრეთ ხალხებს მისი ღირსება, ყოველ ერს მისი სასწაულები.

რადგან დიდია უფალი და ღირსსაქებარი მეტად, ყველა ღმერთზე საშიშია ის.

რადგან ხალხთა ყველა ღმერთი - კერპებია, ხოლო უფალმა ცანი შეჰქმნა.

მშვენიერება და ბრწყინვალება მის წინაშე, სიძლიერე და მომხიბლაობა - მის ტაძარში.

შესწირეთ უფალს, ტომებო ხალხთა, შესწირეთ უფალს ქება და დიდება.

შესწირეთ უფალს ქება მისი სახელისა, წაუღეთ ძღვენი და მიდით მის ეზოებში.

ძრწოდე მის წინაშე, მთელო ქვეყნიერებავ! ხომ მტკიცეა სამყარო, არ შეირყევა.

გამხიარულდებიან ცანი და მოილხენს ქვეყანა. უთხარით ხალხებს: უფალი მეფობს!

იხმაურებს ზღვა და სავსება მისი. გაიხარებს ველი და ყოველი, რაც მასზეა.

მაშინ იზეიმებენ ყოველნი ხენი ტევრისანი, რადგან მოვა ქვეყნიერების განსასჯელად.

აქეთ უფალი, რადგან კეთილია იგი, რადგან უკუნისამდეა მისი წყალობა.

და თქვით: გვიხსენი, ჩვენი ხსნის ღმერთო, შეგვკრიბე და დაგვიცავ ხალხებისგან, რათა ვადიდოთ შენი წმიდა სახელი, დავიქადნოთ შენი ქება-დიდებით.

კურთხეულ არს უფალი, ღმერთი ისრაელისა უკუნითი უკუნისამდე. და მიუგო ერმა: ამენ! ქება უფალს!

დავითმა უფლის აღთქმის კიდობნის წინაშე დატოვა ასაფი და მისი ძმები, რათა კიდობნის წინაშე სამსახური გაეწიათ მუდამ, ყოველდღიურად,

და ყობედ-ედომი და მისი ძმები - სამოცდარვა. ყობედ-ედომ იედუთუნის ძე და ხოსა კი კარისმცველებად,

მღვდელი ცადოკი და მისი მღვდელმსახური ძმები უფლის სავანის წინ, გაბაონში რომ ბორცვია, იქ დააყენა,

რომ მუდამ, დილა-საღამოობით, აღსავლენი აღევლინათ უფლისათვის აღსავლენის სამსხვერპლოზე და რომ ყოველივე შეესრულებინათ, რაც უფლის რჯულში სწერია და რაც მან დაუწესა ისრაელს.

მათთან იყვნენ: ჰემანი, იედუთუნი და სხვა რჩეულნი, რომელნიც სახელებით იყვნენ დადგენილნი, რათა ექოთ უფლის სახელი, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი.

მათთან ერთად ჰემანი და იედუთუნი საყვირებით, წინწილებითა და საკრავებით ღვთის მგალობლებად იყვნენ დადგენილნი, იედუთუნის ძენი კი კარიბჭესთან.

ყველანი თავიანთ სახლებში წავიდ-წამოვიდნენ. დავითიც თავისი სახლის დასალოცად გაბრუნდა.

აარონიანებს თავიანთი დასები აქვთ. აარონიანები: ნადაბი, აბიჰუ, ელყეზერი და ითამარი.

ნადაბი და აბიჰუ მამაზე ადრე დაიხოცნენ, ისე რომ ვაჟები არ ჰყოლიათ. ელყაზარი და ითამარი შეუდგნენ მღვდელმსახურებას.

გაამწესა დავითმა ცადოკი, ელყაზარის ძეთაგან და ახიმელეხი, ითამარის ძეთაგან, თავ-თავიანთ სამსახურში, თავ-თავიანთი მოვალეობისდა მიხედვით.

აღმოჩნდა, რომ ელყაზარის შვილებში კაცები უფრო მეტნი იყვნენ, ვიდრე ითამარის შვილებში. დაანაწილეს მათ ისინი: ელყაზარის ძეთა მამისსახლებს თექვსმეტი თავკაცი არგუნეს, ხოლო ითამარის ძეთა მამისსახლებს - რვა თავკაცი.

ერთმანეთში წილისყრით დაინაწილეს, რადგან საწმიდრის წინამძღოლები და ღვთის სახლის წინამძღოლები ელეაზარისა და ითამარის ძეთაგან იყვნენ.

ისინი აღნუსხა შემაყია ნეთანელის ძემ, ლევიანთა მწიგნობარმა, მეფისა და მთავართა წინაშე, ცადოკ მღვდლისა და ახიმელეხ აბიათარის ძის წინაშე, მღვდლების და ლევიანების მამისსახლთა თავკაცთა წინაშე. ერთი მამისსახლი ელყაზარს უყრიდა წილს და ერთი ითამარს უყრიდა წილს.

პირველი წილი იეჰოარიბს შეხვდა, მეორე - იედაყიას,

მესამე - ხარემს, მეოთხე - სეყორიმს,

მეხუთე - მალქიას, მეექვსე - მიამიმს,

მეშვიდე - ჰაკოცს, მერვე - აბიას,

მეცხრე - იეშუაყს, მეათე - შექანიაჰუს,

მეთერთმეტე - ელიაშიბს, მეთორმეტე - იაკიმს,

მეცამეტე - ხეფას, მეთოთხმეტე - იეშებაბს,

მეთხუთმეტე - ბილგას, მეთექვსმეტ იმერს,

მეჩვიდმეტე - ხეზირს, მეთვრამეტე - ჰაფიცეცს,

მეცხრამეტე - ფეთახიას, მეოცე - იეხეზკელს,

ოცდამეერთე - იახინს, ოცდამეორე - გამულს,

ოცდამესამე - დელაიაჰუს, ოცდამეოთხე - მაყაზიაჰუს.

ეს არის მათი განაწესი, თუ როგორ უნდა მისულიყვნენ უფლის სახლში იმ სამსახურის გასაწევად, მათი მამის, აარონის ხელით რომ იყო დაწესებული ისე, როგორც უფალმა, ისრაელის ღმერთმა უბრძანა მას.

დანარჩენი ლევიანები: ყამრამის ძეთაგან შუბაელი, შუბაელის ძეთაგან იეხიდიაჰუ.

რეხაბიაჰუსგან: რეხაბიაჰუს ძეთაგან იშია იყო თავკაცი.

იცჰარიელთაგან: შელომოთი. შელომოთის ძეთაგან იახათი.

ხებრონის ძეთაგან: იერიაჰუ, ამარიაჰუ - მეორე, იახაზიელი - მესამე, იეკამყამი - მეოთხე.

ყუზიელის ძეთაგან: მიქა. მიქას ძეთაგან: შამირი.

მიქას ძმა იყო იშია. იშიას ძეთაგან: ზაქარიაჰუ.

მერარის ძენი: მახლი და მუში. იაყაზიაჰუს ძეთაგან: ბენო.

მერარის ძენი იაყაზიაჰუსგან: ბენო, შოხამი, ზაქური და ყიბრი.

მახლისგან: ელყაზარი, რომელსაც ვაჟები არ ჰყოლია.

კიშისგან: კიშის ძე იერახმეელი.

მუშის ძენი: მახლი, ყედერი, იერიმოთი. აჰა, ლევიანები, თავ-თავიანთი მამისსახლებისდა მიხედვით.

მამისსახლთა თავკაცებმა უმცროსი ძმების თანასწორად ყარეს წილი თავიანთი ძმების, აარონიანთა მსგავსად, მეფე დავითის, ცადოკის, ახიმელექის, მღვდლებისა და ლევიანების მამისსახლთა თავკაცების წინაშე.