Скрыть

Паралипоме́нон 1-я, Глава 21

Толкования
Толкования главы
    21:2
    21:3
    21:5
    21:6
    21:10
    21:12
    21:14
    21:16
    21:19
    21:20
    21:22
    21:23
    21:24
    21:25
    21:27
    21:28
    21:30
    Синодальный
    1 Давид исчисляет народ; 9 кается, когда прозорливец Гад объявляет ему гнев Божий за это; 14 Господь посылает язву, и Давид ходатайствует за невинный народ; 18 по повелению Божию он покупает гумно Орны и приносит на нем жертву; 27 ангел Господень «возвращает меч в ножны его».
    И восстал сатана на Израиля, и возбудил Давида сделать счисление Израильтян.
    И сказал Давид Иоаву и начальствующим в народе: пойдите исчислите Израильтян, от Вирсавии до Дана, и представьте мне, чтоб я знал число их.
    И сказал Иоав: да умножит Господь народ Свой во сто раз против того, сколько есть его. Не все ли они, господин мой царь, рабы господина моего? Для чего же требует сего господин мой? Чтобы вменилось это в вину Израилю?
    Но царское слово превозмогло Иоава; и пошел Иоав, и обошел всего Израиля, и пришел в Иерусалим.
    И подал Иоав Давиду список народной переписи, и было всех Израильтян тысяча тысяч, и сто тысяч мужей, обнажающих меч, и Иудеев – четыреста семьдесят тысяч, обнажающих меч.
    А левитов и Вениаминян он не исчислял между ними, потому что царское слово противно было Иоаву.
    И не угодно было в очах Божиих дело сие, и Он поразил Израиля.
    И сказал Давид Богу: весьма согрешил я, что сделал это. И ныне прости вину раба Твоего, ибо я поступил очень безрассудно.
    И говорил Господь Гаду, прозорливцу Давидову, и сказал:
    пойди и скажи Давиду: так говорит Господь: три наказания Я предлагаю тебе, избери себе одно из них, – и Я пошлю его на тебя.
    И пришел Гад к Давиду и сказал ему: так говорит Господь: избирай себе:
    или три года – голод, или три месяца будешь ты преследуем неприятелями твоими и меч врагов твоих будет досягать до тебя; или три дня – меч Господень и язва на земле и Ангел Господень, истребляющий во всех пределах Израиля. Итак, рассмотри, что мне отвечать Пославшему меня с словом.
    И сказал Давид Гаду: тяжело мне очень, но пусть лучше впаду в руки Господа, ибо весьма велико милосердие Его, только бы не впасть мне в руки человеческие.
    И послал Господь язву на Израиля, и умерло Израильтян семьдесят тысяч человек.
    И послал Бог Ангела в Иерусалим, чтобы истреблять его. И когда он начал истреблять, увидел Господь и пожалел о сем бедствии, и сказал Ангелу-истребителю: довольно! теперь опусти руку твою. Ангел же Господень стоял тогда над гумном Орны Иевусеянина.
    И поднял Давид глаза свои, и увидел Ангела Господня, стоящего между землею и небом, с обнаженным в руке его мечом, простертым на Иерусалим; и пал Давид и старейшины, покрытые вретищем, на лица свои.
    И сказал Давид Богу: не я ли велел исчислить народ? я согрешил, я сделал зло, а эти овцы что сделали? Господи, Боже мой! да будет рука Твоя на мне и на доме отца моего, а не на народе Твоем, чтобы погубить его.
    И Ангел Господень сказал Гаду, чтобы тот сказал Давиду: пусть Давид придет и поставит жертвенник Господу на гумне Орны Иевусеянина.
    И пошел Давид, по слову Гада, которое он говорил именем Господним.
    Орна обратился, увидел Ангела, и четыре сына его с ним скрылись. Орна молотил тогда пшеницу.
    И пришел Давид к Орне. Орна, взглянув и увидев Давида, вышел из гумна и поклонился Давиду лицем до земли.
    И сказал Давид Орне: отдай мне место под гумном, я построю на нем жертвенник Господу; за настоящую цену отдай мне его, чтобы прекратилось истребление народа.
    И сказал Орна Давиду: возьми себе; пусть делает господин мой царь что ему угодно; вот я отдаю и волов на всесожжение, и молотильные орудия на дрова, и пшеницу на приношение; все это отдаю даром.
    И сказал царь Давид Орне: нет, я хочу купить у тебя за настоящую цену, ибо не стану я приносить твоей собственности Господу, и не буду приносить во всесожжение взятого даром.
    И дал Давид Орне за это место шестьсот сиклей золота.
    И соорудил там Давид жертвенник Господу и вознес всесожжения и мирные жертвы; и призвал Господа, и Он услышал его, послав огонь с неба на жертвенник всесожжения.
    И сказал Господь Ангелу: возврати меч твой в ножны его.
    В это время Давид, видя, что Господь услышал его на гумне Орны Иевусеянина, принес там жертву.
    Скиния же Господня, которую сделал Моисей в пустыне, и жертвенник всесожжения находились в то время на высоте в Гаваоне.
    И не мог Давид пойти туда, чтобы взыскать Бога, потому что устрашен был мечом Ангела Господня.
    Церковнославянский (рус)
    Воста́ же дiа́волъ на Изра́иля и подусти́ дави́да, да сочи́слитъ Изра́иля.
    И рече́ ца́рь дави́дъ ко Иоа́ву и къ нача́лникомъ си́лы: иди́те и сочти́те Изра́иля от­ вирсаве́и да́же до Да́на, и при­­неси́те ко мнѣ́, да позна́ю число́ и́хъ.
    И рече́ Иоа́въ: да при­­ложи́тъ Госпо́дь къ лю́демъ сво­и́мъ, я́коже сі́и стори́цею, и о́чи господи́на мо­его́ царя́ да ви́дятъ: не вси́ ли господи́ну мо­ему́ царю́ раби́ су́ть? и почто́ хо́щетъ сего́ господи́нъ мо́й? дабы́ не вмѣни́лося въ грѣ́хъ Изра́илю.
    Но сло́во царе́во премо́же Иоа́ва: и по́йде Иоа́въ, и обы́де всего́ Изра́иля, и прiи́де во Иерусали́мъ.
    И даде́ Иоа́въ дави́ду число́ сочте́нiя люді́й: и обрѣ́теся всего́ Изра́иля ты́сяща ты́сящъ и сто́ ты́сящъ муже́й и нося́щихъ ору́жiя: и от­ сыно́въ Иу́диныхъ четы́ре ста́ и се́дмьдесятъ ты́сящъ муже́й нося́щихъ ору́жiе:
    Леві́и же и Венiами́на не сочте́ средѣ́ и́хъ, поне́же воз­негодова́ о словеси́ царе́вѣ Иоа́въ.
    И не уго́дно яви́ся предъ Бо́гомъ повелѣ́нiе сiе́, и порази́ Изра́иля.
    Рече́ же дави́дъ ко Бо́гу: согрѣши́хъ зѣло́, я́ко сотвори́хъ ве́щь сiю́: и ны́нѣ молю́, от­ими́ беззако́нiе раба́ тво­его́, я́ко обезу́михся зѣло́.
    И рече́ Госпо́дь ко га́ду проро́ку дави́дову, глаго́ля:
    иди́ и рцы́ къ дави́ду, глаго́ля: та́ко глаго́летъ Госпо́дь: трiе́ а́зъ наведу́ на тя́, избери́ себѣ́ еди́но от­ ни́хъ, и сотворю́ тебѣ́.
    И прiи́де га́дъ къ дави́ду и рече́ ему́:
    си́це глаго́летъ Госпо́дь: избери́ себѣ́, [е́же хо́щеши,] или́ три́ лѣ́та гла́да, или́ три́ ме́сяцы бѣ́гати тебѣ́ от­ лица́ вра́гъ тво­и́хъ, и ору́жiе вра́гъ тво­и́хъ пости́гнетъ тя́, или́ три́ дни́ ме́чь Госпо́день, и сме́рть на зе́млю, и а́нгелъ Госпо́день убива́яй во все́мъ наслѣ́дiи Изра́илевѣ: ны́нѣ у́бо разсмотри́, что́ от­вѣща́ю посла́в­шему мя́ со сло́вомъ.
    И рече́ дави́дъ ко га́ду: тѣ́сна ми́ су́ть три́ сiя́ зѣло́: но лу́чше ми́ е́сть впа́сти въ ру́цѣ Госпо́дни, зане́ мно́ги щедро́ты его́ зѣло́, въ ру́ки же человѣ́ческiя да не впаду́.
    И посла́ Госпо́дь сме́рть во Изра́иля, и падо́ша от­ Изра́иля се́дмьдесятъ ты́сящъ муже́й.
    И посла́ Бо́гъ а́нгела во Иерусали́мъ, да избiе́тъ его́. И егда́ избива́­ше, ви́дѣ Госпо́дь и раска́яся о злѣ́, и рече́ а́нгелу избива́ющему: довлѣ́етъ ти́, от­ими́ ру́ку твою́. А́нгелъ же Госпо́день стоя́ше на гумнѣ́ о́рны Иевусе́анина.
    И воз­веде́ дави́дъ о́чи своя́, и ви́дѣ а́нгела Госпо́дня стоя́ща между́ земле́ю и не́бомъ, и ме́чь его́ извлече́нъ въ руку́ его́, просте́ртъ на Иерусали́мъ. И паде́ дави́дъ и старѣ́йшины [Изра́илевы] облече́н­нiи во вре́тище на лице́ свое́,
    и рече́ дави́дъ къ Бо́гу: не а́зъ ли повелѣ́хъ сочи́слити лю́ди? а́зъ е́смь, и́же согрѣши́хъ, и зло́ творя́ зло́ сотвори́хъ, сiя́ же о́вцы что́ сотвори́ша? Го́споди Бо́же мо́й, да бу́детъ рука́ твоя́ на мнѣ́ и на дому́ отца́ мо­его́, а не на лю́дехъ тво­и́хъ въ погубле́нiе, Го́споди.
    А́нгелъ же Госпо́день рече́ га́ду, е́же глаго́лати къ дави́ду: да взы́детъ и сози́ждетъ олта́рь Го́споду Бо́гу на гумнѣ́ о́рны Иевусе́анина.
    И взы́де дави́дъ по словеси́ га́дову, е́же глаго́ла и́менемъ Госпо́днимъ.
    И обрати́ся о́рна и ви́дѣ царя́, и четы́ри сы́нове его́ съ ни́мъ кры́ющiися. О́рна же бѣ́ [въ то́ вре́мя] млатя́ на гумнѣ́ пшени́цу.
    И прiи́де дави́дъ ко о́рнѣ, и обрати́ся о́рна, и узрѣ́ дави́да, и по́йде от­ гумна́, и поклони́ся дави́ду лице́мъ на зе́млю.
    Рече́ же о́рнѣ дави́дъ: да́ждь мнѣ́ мѣ́сто гумна́ тво­его́, да сози́жду на не́мъ олта́рь Го́сподеви, на сребрѣ́ досто́йнѣ да́ждь ми́ е́, и преста́нетъ я́зва от­ люді́й.
    Рече́ же о́рна къ дави́ду: воз­ми́ себѣ́, и да сотвори́тъ господи́нъ мо́й ца́рь, е́же уго́дно предъ ни́мъ: се́, даю́ телцы́ на всесожже́нiе, и плу́гъ на дрова́, и пшени́цу въ же́ртву, вся́ [доброво́льно] даю́.
    И рече́ ца́рь дави́дъ о́рнѣ: ни́, но ку́плею куплю́, сребро́мъ досто́йнымъ, поне́же не воз­му́ Го́сподеви, я́же су́ть твоя́, е́же воз­нести́ всесожже́нiе ту́не Го́сподеви.
    И даде́ дави́дъ о́рнѣ за мѣ́сто то́ Си́кль златы́хъ вѣ́сомъ ше́сть со́тъ.
    И созда́ ту́ дави́дъ олта́рь Го́сподеви, и воз­несе́ всесожже́нiя и спаси́телная и воз­зва́ ко Го́споду, и услы́ша его́ во огни́ от­ небесе́ на олта́рь всесожже́нiя, и потреби́ всесожже́нiе.
    И рече́ Госпо́дь ко а́нгелу: и вложи́ ме́чь во влага́лище его́.
    Во вре́мя о́но, егда́ ви́дѣ дави́дъ, я́ко услы́ша его́ Госпо́дь на гумнѣ́ о́рны Иевусе́анина, и пожре́ ту́ же́ртвы.
    И ски́нiя Госпо́дня, ю́же сотвори́ Моисе́й въ пусты́ни, и олта́рь всесожже́нiя во вре́мя о́но бы́сть въ вы́шнемъ, е́же въ гавао́нѣ.
    И не воз­мо́же дави́дъ ити́ предъ него́, е́же вопроси́ти Бо́га, поне́же устраше́нъ бы́сть от­ лица́ меча́ а́нгела Госпо́дня.
    Der Satan wollte Israel ins Unglück stürzen. Deshalb verführte er David dazu, das Volk zählen zu lassen.
    David befahl Joab und den Führern des Volkes: »Geht durch das ganze Land von Beerscheba bis Dan und zählt die Israeliten! Sagt mir das Ergebnis, damit ich weiß, wie viele es sind!«
    Joab erwiderte: »Mein Herr und König, ich wünsche von Herzen, dass der HERR sein Volk noch hundertmal so zahlreich macht, wie es schon ist! Alle sind deine treuen Untertanen! Warum fragst du nach ihrer Zahl? Warum soll eine solche Schuld auf Israel kommen?«
    Aber der König ließ sich durch Joab nicht von seinem Plan abbringen. So machte sich Joab auf den Weg und durchzog das ganze Land. Als er wieder nach Jerusalem kam,
    meldete er David das Ergebnis: Es gab in Israel 1100000 Männer, die mit dem Schwert umgehen konnten, und in Juda 470000.
    Die Stämme Levi und Benjamin hatte Joab nicht mitgezählt, weil er mit dem Befehl des Königs ganz und gar nicht einverstanden war.
    Gott missfiel, was David getan hatte, darum bestrafte er die Leute von Israel.
    Da betete David zu Gott: »Ich habe ein großes Unrecht begangen. Vergib mir doch meine Schuld! Ich habe sehr unbesonnen gehandelt.«
    Der HERR aber sagte zu Gad, dem Seher Davids:
    »Geh zu David und richte ihm aus: ́So spricht der HERR: Ich lasse dir die Wahl zwischen drei Übeln. Wähle, was ich dir antun soll!́«
    Gad kam zum König, überbrachte ihm die Botschaft und fragte: »Was willst du:
    dass eine dreijährige Hungersnot kommt oder dass du drei Monate vor deinen Feinden fliehen musst, die dich mit dem Schwert verfolgen, oder dass drei Tage die Pest, das Schwert des HERRN, im Land wütet und der Engel des HERRN in ganz Israel viele Menschen tötet? Überleg es dir und sag mir, was für eine Antwort ich dem HERRN bringen soll, der mich geschickt hat!«
    David sagte zu Gad: »Ich stehe vor einer schrecklichen Wahl! Aber wenn es denn sein muss, dann lieber in die Hand des HERRN fallen, denn er ist voll Erbarmen. In die Hand von Menschen will ich nicht fallen!«
    Da ließ der HERR in Israel die Pest ausbrechen und es starben an ihr 70000 Menschen.
    Er schickte den Todesengel auch nach Jerusalem, um die Stadt zu verderben. Doch als der HERR sah, wie der Engel sein grausiges Werk anfing, tat es ihm Leid und er befahl ihm: »Halt, es ist genug!«

    Der Engel des HERRN stand gerade auf dem Dreschplatz des Jebusiters Arauna.

    Als David aufblickte, sah er ihn dort zwischen Himmel und Erde stehen. Er hatte das gezogene Schwert in der Hand und hielt es über Jerusalem hin ausgestreckt. David und die Ältesten der Stadt, alle mit dem Sack bekleidet, warfen sich mit dem Gesicht zur Erde nieder.
    David betete: »HERR, mein Gott, ich bin doch der Schuldige! Ich habe den Befehl zur Zählung gegeben. Ich, der König, habe mich schwer verfehlt, mein Volk, diese unschuldige Herde, hat nichts Böses getan. HERR, mein Gott, strafe mich und meine Familie, aber verschone dein Volk mit solchen Plagen!«
    Der Engel des HERRN befahl Gad, dem König zu sagen, er solle zum Dreschplatz des Jebusiters Arauna hinaufgehen und dem HERRN dort einen Altar errichten.
    David ging hin, wie der Seher es ihm im Namen des HERRN befohlen hatte.
    Arauna hatte vorher gerade mit seinen vier Söhnen Weizen gedroschen. Als er sich dabei umwandte, hatte er den Engel gesehen. Seine Söhne waren weggelaufen und hatten sich versteckt.
    David ging also zu Arauna. Als dieser aufschaute und David kommen sah, ging er ihm vom Dreschplatz aus entgegen und warf sich vor ihm nieder.
    David sagte zu Arauna: »Überlass mir den Dreschplatz! Ich will ihn dir zum vollen Preis abkaufen und darauf dem HERRN einen Altar errichten, damit die Seuche aufhört.«
    Arauna antwortete: »Nimm ihn, mein Herr und König, und verfahre damit nach deinen Wünschen! Ich gebe ihn dir umsonst und dazu auch die Rinder für das Brandopfer, den Dreschschlitten als Brennholz und den Weizen für das Speiseopfer.«
    »Nein«, sagte der König, »ich möchte ihn dir zum vollen Preis abkaufen. Ich will nicht dein Eigentum wegnehmen, um es dem HERRN zu geben, und ich will ihm auch keine Brandopfer darbringen, die ich nicht bezahlt habe.«
    David zahlte Arauna 600 Goldstücke für den Platz.
    Dann baute er dort einen Altar für den HERRN, opferte darauf Brandopfer und Mahlopfer und rief zum HERRN. Und der HERR antwortete ihm durch Feuer, das vom Himmel fiel und das Brandopfer auf dem Altar verzehrte.
    Dem Engel aber befahl er, das Schwert wieder einzustecken.
    David erkannte, dass der HERR ihn erhört hatte und dass er ihm dort auf dem Dreschplatz des Jebusiters Arauna Opfer darbringen durfte.
    Die Wohnung des HERRN, die Mose in der Wüste angefertigt hatte, und der dazugehörende Brandopferaltar befanden sich zu dieser Zeit noch an der Opferstätte in Gibeon.
    David wagte aber nicht mehr, dorthin zu gehen, um den HERRN zu befragen; so sehr hatte ihn der Engel des HERRN mit dem Schwert erschreckt.
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible