Сы́нове же Руви́ма пе́рвенца Изра́илева: я́ко то́й пе́рвенецъ: и внегда́ ему́ взы́ти на ло́же отца́ своего́, даде́ благослове́нiе его́ сы́ну своему́ Ио́сифу, сы́ну Изра́илеву, и не бы́сть [то́й] вмѣне́нъ въ пе́рвенство,

я́ко Иу́да си́ленъ крѣ́постiю и въ бра́тiи свое́й, и въ вожда́ изъ него́, и благослове́нiе Ио́сифу.

Сы́нове Руви́ма пе́рвенца Изра́илева: Ено́хъ и Фаллу́съ, Асро́нъ и Хармі́й.

Сы́нове Иои́левы: Семе́й и ване́а сы́нъ его́. Сы́нове же го́га сы́на Семе́ина:

сы́нъ его́ Миха́, сы́нъ его́ риха́, сы́нъ его́ Ваа́лъ,

векра́ сы́нъ его́, его́же пресели́ Ѳаглафалласа́ръ ца́рь Ассирі́искiй: се́й бы́сть кня́зь колѣ́на Руви́мова.

И бра́тiя его́ во оте́чествѣ свое́мъ, въ исчисле́нiихъ свои́хъ, по родо́мъ и́хъ, кня́зь Иои́ль и Заха́рiа,

и Вале́къ сы́нъ азу́зовъ, сы́нъ са́ммы, сы́нъ Иои́левъ: то́й обита́ во Арои́рѣ и въ нава́нѣ и веелмао́нѣ,

и проти́ву восто́ка обита́ да́же до вхо́да пусты́ни, от рѣки́ Евфра́та, я́ко ско́тъ и́хъ мно́гъ въ земли́ Галаа́дстѣй.

Во дни́ же Сау́ла возведо́ша бра́нь проти́ву ага́рянъ: и падо́ша въ рука́хъ и́хъ обита́ющiи въ жили́щахъ свои́хъ вси́ къ восто́ку Галаа́дску.

Сы́нове га́довы пря́мо и́хъ обита́ша въ земли́ Васа́ни до селха́:

Иои́ль пе́рвенецъ, и Сафа́мъ вторы́й, и Иани́нъ кни́жникъ Васа́нскiй.

И бра́тiя и́хъ, по домо́мъ оте́чествъ и́хъ: Михаи́лъ и мосолла́мъ, и Саве́й и Ио́ра, и Иоха́нъ и Иові́а и ови́дъ, се́дмь.

Сі́и сы́нове Авихаи́ла сы́на Руві́ина, и Адди́, сы́на Галаа́дова, сы́на Михаи́лова, сы́на Иессе́ина, сы́на Иеда́ина, сы́на ву́зова,

бра́та сы́на Авдiи́лова, сы́на гуні́ина, кня́зь до́му оте́чествъ и́хъ.

Обита́ша въ Галаа́дѣ, въ Васа́нѣ и въ ве́сехъ и́хъ и во всѣ́хъ окре́стныхъ саро́нскихъ, да́же до исхо́да.

Вси́ сі́и сочте́ни бы́ша во дни́ Иоаѳа́ма царя́ Иу́дина и во дни́ иеровоа́ма царя́ Изра́илева.

Сы́нове Руви́мовы и га́довы и полпле́мене Манассі́ина [би́ша] сы́нове си́льни, му́жiе нося́ще щиты́ и мечы́ и напряза́юще лу́ки и науче́ни бра́ни, четы́редесять и четы́ри ты́сящы и се́дмь со́тъ и шестьдеся́тъ, исходя́щiи на ополче́нiе.

И твори́ша бра́нь со ага́ряны и итуре́аны, и Нафисе́аны и Надаве́аны,

и укрѣпи́шася надъ ни́ми: и преда́шася въ ру́цѣ и́хъ ага́ряне и вся́ обита́нiя и́хъ, зане́ къ Бо́гу воззва́ша во бра́ни, и услы́ша и́хъ, зане́ упова́ша на него́.

И плѣни́ша имѣ́нiя и́хъ, велблю́довъ пятьдеся́тъ ты́сящъ, и ове́цъ двѣ́сти пятьдеся́тъ ты́сящъ, и осло́въ двѣ́ ты́сящы, и ду́шъ человѣ́ческихъ сто́ ты́сящъ:

ра́ненiи же мно́зи падо́ша, зане́ [бы́сть] от Бо́га бра́нь: и всели́шася вмѣ́сто и́хъ да́же до преселе́нiя.

И полпле́мене Манассі́ина всели́шася въ земли́ от Васа́на да́же до Ваа́ла ермо́ня и сани́ра и горы́ аермо́нски: и сі́и въ Лива́нѣ умно́жишася.

И сі́и [бы́ша] кня́зи до́му оте́чествъ и́хъ: гофе́ръ и Иеси́, и Елiи́лъ и Иеремі́а, и Иоду́iа и Иедiи́лъ, му́жiе си́льни въ крѣ́пости, му́жiе имени́тiи, кня́зи по домо́мъ оте́чествъ свои́хъ.

И оста́виша Бо́га оте́цъ свои́хъ и соблуди́ша вслѣ́дъ бого́въ люді́й земли́, и́хже потреби́ Бо́гъ от лица́ и́хъ:

и воздви́же Бо́гъ Изра́илевъ ду́хъ Фу́ла царя́ Ассирі́йска и ду́хъ Ѳаглафалласа́ра царя́ Ассирі́йска, и пресели́ Руви́ма и га́да и полпле́мене Манассі́ина, и введе́ и́хъ во алла́нъ и Иово́ръ, и во Ара́нъ и на рѣку́ гоза́нъ, да́же до дне́ сего́.

Синодальный

1 Сыновья Рувима; 11 сыновья Гада; 18 потомки Рувима и Гада воюют против разных народов; 23 главы поколений полуколена Манассиина; 25 выселение Рувимлян, Гадитян и половины колена Манассиина в Ассирию.

Сыновья Рувима, первенца Израилева, – он первенец; но, когда осквернил он постель отца своего, первенство его отдано сыновьям Иосифа, сына Израилева, с тем однако ж, чтобы не писаться им первородными;

потому что Иуда был сильнейшим из братьев своих, и вождь от него, но первенство перенесено на Иосифа.

Сыновья Рувима, первенца Израилева: Ханох, Фаллу, Хецрон и Харми.

Сыновья Иоиля: Шемая, сын его; его сын Гог, его сын Шимей,

его сын Миха, его сын Реаия, его сын Ваал,

его сын Беера, которого отвел в плен Феглафелласар, царь Ассирийский. Он был князем Рувимлян.

И братья его, по племенам их, по родословному списку их, были: главный Иеиель, потом Захария,

и Бела, сын Азаза, сына Шемы, сына Иоиля. Он обитал в Ароере до Нево и Ваал-Меона;

а к востоку он обитал до входа в пустыню, идущую от реки Евфрата, потому что стада их были многочисленны в земле Галаадской.

Во дни Саула они вели войну с Агарянами, которые пали от рук их, а они стали жить в шатрах и по всей восточной стороне Галаада.

Сыновья Гада жили напротив их в земле Васанской до Салхи:

в Васане Иоиль был главный, Шафан второй, потом Иаанай и Шафат.

Братьев их с семействами их было семь: Михаил, Мешуллам, Шева, Иорай, Иаакан, Зия и Евер.

Вот сыновья Авихаила, сына Хурия, сына Иароаха, сына Галаада, сына Михаила, сына Иешишая, сына Иахдо, сына Буза.

Ахи, сын Авдиила, сына Гуниева, был главою своего рода.

Они жили в Галааде, в Васане и в зависящих от него городах и во всех окрестностях Сарона, до исхода их.

Все они перечислены во дни Иоафама, царя Иудейского, и во дни Иеровоама, царя Израильского.

У потомков Рувима и Гада и полуплемени Манассиина было людей воинственных, мужей носящих щит и меч, стреляющих из лука и приученных к битве, сорок четыре тысячи семьсот шестьдесят, выходящих на войну.

И воевали они с Агарянами, Иетуром, Нафишем и Надавом.

И подана была им помощь против них, и преданы были в руки их Агаряне и все, что у них было, потому что они во время сражения воззвали к Богу, и Он услышал их, за то, что они уповали на Него.

И взяли они стада их: верблюдов пятьдесят тысяч, из мелкого скота двести пятьдесят тысяч, ослов две тысячи, и сто тысяч душ людей,

потому что много пало убитых, так как от Бога было сражение сие. И жили они на месте их до переселения.

Потомки полуколена Манассиина жили в той земле, от Васана до Ваал-Ермона и Сенира и до горы Ермона; и их было много.

И вот главы поколений их: Ефер, Ишьи, Елиил, Азриил, Иеремия, Годавия и Иагдиил, мужи мощные, мужи именитые, главы родов своих.

Но когда они согрешили против Бога отцов своих и стали блудно ходить вслед богов народов той земли, которых изгнал Бог от лица их,

тогда Бог Израилев возбудил дух Фула, царя Ассирийского, и дух Феглафелласара, царя Ассирийского, и он выселил Рувимлян и Гадитян и половину колена Манассиина, и отвел их в Халах, и Хавор, и Ару, и на реку Гозан, – где они до сего дня.

Грузинский

Языки

რეუბენის, ისრაელის პირმშოს ძენი (იგი პირმშო იყო, მაგრამ როცა მამის სარეცელი წაბილწა, მისი პირმშოობა გადაეცა იოსებს, ისრაელის ძეს, არა იმისათვის რომ პირმშოდ ჩაწერილიყო.

იუდა ძლიერი იყო თავის ძმებში და წინამძღვარიც მისგან იყო, პირმშოობა კი იოსებს ეკუთვნოდა).

რეუბენის, ისრაელის პირმშოს ძენი: ხანოქი, ფალლუ, ხეცრონი და ქარმი.

იოელის ძენი: მისი ძე შემაყია, მისი ძე გოგი, მისი ძე შიმაყი,

მისი ძე მიქა, მისი ძე სერაია, მისი ძე ბაცალი,

მისი ძე ბეერა, რომელიც ტყვედ წაიყვანა აშურის მეფემ, თიგლათ-ფილნესერმა. ის იყო რეუბენიანთა წინამძღოლი.

მისი ძმები, მათი საგვარეულოებისა და საგვარტომო ნუსხის მიხედვით იყვნენ: უფროსი: იეყიელი, ზექარია,

ბელაყი, ძე ყაზაზისა, ძე შემაყისა, ძე იოელისა. იგი ყაროყერში ცხოვრობდა ნებომდე და ბაყალ-მეყონამდე.

აღმოსავლეთით ცხოვრობდა მდინარე ევფრატიდან მოყოლებული უდაბნოს პირამდე, რადგან დიდძალი საქონელი ჰყავდათ გალაადის ქვეყანაში.

საულის დროს აგარიანებს ეომებოდნენ და მათ ხელში ჩაცვივდნენ. დასახლდნენ მათ კარვებში, გალაადის მთელ აღმოსავლეთ მხარეში.

გადის ძენი მათ მეზობლად ცხოვრობდნენ, ბაშანის ქვეყანაში, სალქამდე.

უფროსი იოელი, მომდევნო შაფამი, იაყნაი და შაფატი ბაშანში ცხოვრობდნენ.

მათი მოძმენი, თავ-თავიანთი მამისსახლებიდან: მიქაელი, მეშულამი, შებაყი, იორაი, იაყქანი, ზიაყი, ყებედი და შიბყა.

აჰა, ძენი აბიხაილისა, ხურის ძისა, იაროახის ძის, გილყადის ძისა, მიქაელის ძისა, იეშიშაის ძისა, იახდოს ძისა, ბუზის ძისა.

ახი, ძე ყაბდიელისა, ძე გუნისა - მათი მამისსახლის თავკაცი.

ისინი ცხოვრობდნენ გალაადში, ბაშანსა და მის კუთვნილ ქალაქებში, ასევე შარონის მთელ სანახებში, ვიდრე გამოვიდოდნენ.

ყველანი აღირიცხნენ იუდას მეფის, იოთამის დროს და იარბეყამ ისრაელის მეფის დროს.

რეუბენიანებში, გადიანებში და მენაშეს ტომის ნახევარში იყვნენ გულადი ვაჟკაცები, რომელნიც ფარსა და მახვილს ატარებდნენ, მშვილდოსნობდნენ და ბრძოლაში იყვნენ ნაწრთობნი. მათგან რიცხვით ორმოცდაოთხიათას შვიდას სამოცნი გამოდიოდნენ საომრად.

აგარიანებთან, იატურთან, ნაფიშთან და ნოდაბთან ჰქონდათ ომი.

მიეხმარნენ მათ წინააღმდეგ ბრძოლაში და მათ ხელში ჩაცვივდნენ აგარიანები მთელი მათი საბადებლითურთ. ეს იმიტომ, რომ ომში ღმერთს მოუხმეს. მანაც უსმინა მათ, რაკი მისი იმედი ჰქონდათ.

წამოასხეს მათი საქონელი: ორმოცდაათიათასი აქლემი, ორასორმოცდაათიათასი ცხვარი, ორი ათასი ვირი და ასი ათასი სული ტყვე.

მრავალი მოკლული დაეცა, რადგან ღვთისაგან იყო ეს ომი. მკვიდრობდნენ ისინი ამ ადგილებზე, სანამ ტყვეობაში მოხვდებოდნენ.

მენაშეს ტომის ნახევარიც დასახლდა იმ ქვეყნად, დაწყებული ბაშანიდან ვიდრე ბაალ-ხერმონამდე, სენირამდე და ხერმონის მთამდე. მრავალრიცხოვანნი იყვნენ ისინი.

აჰა, მათი მამისსახლის თავკაცები: ყეფერი, იშყი, ელიელი, ყაზრიელი, იერემია, ჰოდავია, იახდიელი - მამაცი ვაჟკაცები, მამისსახლთა სახელოვანი თავკაცები.

მათ ზურგი აქციეს მამა-პაპის ღმერთს და გზააბნეულნი გაჰევნენ იმ ქვეყნის ხალხის ღმერთებს, მათგან რომ განდევნა ღმერთმა.

ისრაელის ღმერთმა აღძრა აშურის მეფის, ფულის, სული და აშურის მეფის, თიგლათ-ფილნესერის, სული და გაასახლა რეუბენიანები, გადიანები და მენაშეს ტომის ნახევარი. ჩაასახლა ისინი ხალახში, ხაბორში, ჰარაში, მდინარე გოზანთან, სადაც დღემდე არიან.