це́ркви Бо́жiей су́щей въ Кори́нѳѣ, освяще́ннымъ о Христѣ́ Иису́сѣ, зва́ннымъ святы́мъ, со всѣ́ми призыва́ющими и́мя Го́спода на́шего Иису́са Христа́, во вся́цѣмъ мѣ́стѣ, тѣ́хъ же и на́шемъ:

[Зач. 123.] благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ на́шего и Го́спода Иису́са Христа́.

Благодарю́ Бо́га моего́ всегда́ о ва́съ, о благода́ти Бо́жiей да́ннѣй ва́мъ о Христѣ́ Иису́сѣ,

я́ко во все́мъ обогати́стеся о Не́мъ, во вся́цѣмъ сло́вѣ и вся́цѣмъ ра́зумѣ,

я́коже свидѣ́телство Христо́во извѣсти́ся въ ва́съ:

я́ко ва́мъ не лиши́тися ни во еди́нѣмъ дарова́нiи, ча́ющымъ открове́нiя Го́спода на́шего Иису́са Христа́,

И́же и утверди́тъ ва́съ да́же до конца́ непови́нныхъ въ де́нь Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

Вѣ́ренъ Бо́гъ, И́мже зва́ни бы́сте во обще́нiе Сы́на Его́ Иису́са Христа́, Го́спода на́шего.

[Зач. 124.] Молю́ же вы́, бра́тiе, и́менемъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, да то́жде глаго́лете вси́, и да не бу́дутъ въ ва́съ ра́спри, да бу́дете же утвержде́ни въ то́мже разумѣ́нiи и въ то́йже мы́сли.

Возвѣсти́ся бо ми́ о ва́съ, бра́тiе моя́, [по́сланнымъ] от Хло́иса {от дома́шнихъ Хло́иса}, я́ко рве́нiя въ ва́съ су́ть.

Глаго́лю же се́, я́ко кі́йждо ва́съ глаго́летъ: а́зъ у́бо е́смь Па́вловъ, а́зъ же Аполло́совъ, а́зъ же Ки́финъ, а́зъ же Христо́въ.

Еда́ раздѣли́ся Христо́съ, еда́ Па́велъ распя́тся по ва́съ? Или́ во и́мя Па́влово крести́стеся?

Благодарю́ Бо́га, я́ко ни еди́наго от ва́съ крести́хъ, то́чiю Кри́спа и Га́iа,

да не кто́ рече́тъ, я́ко въ мое́ и́мя крести́хъ.

Крести́хъ же и Стефани́новъ до́мъ: про́чее не вѣ́мъ, а́ще кого́ ино́го крести́хъ.

Не посла́ бо мене́ Христо́съ крести́ти, но благовѣсти́ти, не въ прему́дрости сло́ва, да не испраздни́тся кре́стъ Христо́въ.

[Зач. 125А.] Сло́во бо кре́стное погиба́ющымъ у́бо юро́дство е́сть, а спаса́емымъ на́мъ си́ла Бо́жiя е́сть.

Пи́сано бо е́сть: погублю́ прему́дрость прему́дрыхъ, и ра́зумъ разу́мныхъ отве́ргу.

Гдѣ́ прему́дръ? Гдѣ́ кни́жникъ? Гдѣ́ совопро́сникъ вѣ́ка сего́? Не обуи́ ли Бо́гъ прему́дрость мíра сего́?

Поне́же бо въ прему́дрости Бо́жiей не разумѣ́ мíръ прему́дростiю Бо́га, благоизво́лилъ Бо́гъ бу́йствомъ про́повѣди спасти́ вѣ́рующихъ.

Поне́же и Иуде́е зна́менiя про́сятъ, и Е́ллини прему́дрости и́щутъ:

мы́ же проповѣ́дуемъ Христа́ ра́спята, Иуде́емъ у́бо собла́знъ, Е́ллиномъ же безу́мiе,

самѣ́мъ же зва́ннымъ Иуде́емъ же и Е́ллиномъ Христа́, Бо́жiю си́лу и Бо́жiю прему́дрость:

зане́ бу́ее Бо́жiе прему́дрѣе человѣ́къ е́сть, и немощно́е Бо́жiе крѣпча́е человѣ́къ е́сть.

[Зач. 125Б.] Ви́дите бо зва́нiе ва́ше, бра́тiе, я́ко не мно́зи прему́дри по пло́ти, не мно́зи си́льни, не мно́зи благоро́дни:

но бу́яя мíра избра́ Бо́гъ, да прему́дрыя посрами́тъ, и не́мощная мíра избра́ Бо́гъ, да посрами́тъ крѣ́пкая:

и худоро́дная мíра и уничиже́нная избра́ Бо́гъ, и не су́щая, да су́щая упраздни́тъ,

я́ко да не похва́лится вся́ка пло́ть предъ Бо́гомъ.

Изъ Него́же вы́ есте́ о Христѣ́ Иису́сѣ, И́же бы́сть на́мъ прему́дрость от Бо́га, пра́вда же и освяще́нiе и избавле́нiе,

да, я́коже пи́шется: хваля́йся, о Го́сподѣ да хва́лится.

Смѣ́етъ ли кто́ от ва́съ, ве́щь имѣ́я ко ино́му, суди́тися от непра́ведныхъ, а не от святы́хъ?

Не вѣ́сте ли, я́ко святі́и мíрови и́мутъ суди́ти? И а́ще ва́ми су́дъ прiи́метъ мíръ, недосто́йни есте́ суди́щемъ худы́мъ?

Не вѣ́сте ли, я́ко а́ггеловъ суди́ти и́мамы, а не то́чiю жите́йскихъ?

Жите́йская бо суди́ща а́ще и́мате, уничиже́нныхъ въ це́ркви, си́хъ посажда́ете.

Къ сра́му ва́мъ глаго́лю: та́ко ли нѣ́сть въ ва́съ му́дръ ни еди́нъ, и́же мо́жетъ разсуди́ти между́ бра́тiй свои́хъ?

Но бра́тъ съ бра́томъ су́дится, и то́ предъ невѣ́рными.

Уже́ у́бо отню́дъ ва́мъ сра́мъ е́сть, я́ко тяжбы́ и́мате между́ собо́ю. Почто́ не па́че оби́дими есте́? Почто́ не па́че лише́ни быва́ете?

Но вы́ [са́ми] оби́дите и лиша́ете, да еще́ бра́тiю.

Или́ не вѣ́сте, я́ко непра́ведницы Ца́рствiя Бо́жiя не наслѣ́дятъ? Не льсти́те себе́: ни блудницы́, ни идолослужи́теле, ни прелюбодѣ́е, [ни скверни́теле,] ни малакі́и, ни мужело́жницы,

ни лихои́мцы, ни та́тiе, ни пiя́ницы, ни досади́теле, ни хи́щницы Ца́рствiя Бо́жiя не наслѣ́дятъ.

И си́ми [у́бо] нѣ́цыи бѣ́сте, но омы́стеся, но освяти́стеся, но оправди́стеся и́менемъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́ и Ду́хомъ Бо́га на́шего.

[Зач. 135.] Вся́ ми́ лѣ́ть су́ть, но не вся́ на по́льзу: вся́ ми́ лѣ́ть су́ть, но не а́зъ облада́нъ бу́ду от чего́.

Бра́шна чре́ву, и чре́во бра́шномъ: Бо́гъ же и сiе́ и сiя́ упраздни́тъ. Тѣ́ло же не блуже́нiю, но Го́сподеви, и Госпо́дь тѣ́лу.

Бо́гъ же и Го́спода воздви́же, и на́съ воздви́гнетъ си́лою Свое́ю.

Не вѣ́сте ли, я́ко тѣлеса́ ва́ша у́дове Христо́вы су́ть? Взе́мь ли у́бо у́ды Христо́вы, сотворю́ у́ды блудни́чи? Да не бу́детъ.

Или́ не вѣ́сте, я́ко прилѣпля́яйся сквернодѣ́йцѣ еди́но тѣ́ло е́сть [съ блудодѣ́йцею]? Бу́дета бо, рече́, о́ба въ пло́ть еди́ну.

Прилѣпля́яйся же Го́сподеви еди́нъ ду́хъ е́сть [съ Го́сподемъ].

Бѣ́гайте блудодѣя́нiя: вся́къ [бо] грѣ́хъ, его́же а́ще сотвори́тъ человѣ́къ, кромѣ́ тѣ́ла е́сть: а блудя́й во свое́ тѣ́ло согрѣша́етъ.

Или́ не вѣ́сте, я́ко тѣлеса́ ва́ша хра́мъ живу́щаго въ ва́съ Свята́го Ду́ха су́ть, Его́же и́мате от Бо́га, и нѣ́сте свои́?

Ку́плени бо есте́ цѣно́ю. [Зач. 136.] Просла́вите у́бо Бо́га въ тѣлесѣ́хъ ва́шихъ и въ душа́хъ ва́шихъ, я́же су́ть Бо́жiя.

Синодальный

1 Павел приветствует Церковь в Коринфе. 4 Благодарит за данную им благодать. 10 Увещевает, чтобы между ними не было разделений; «разве разделился Христос»? 18 Христос распятый – сила Божия и премудрость Божия.

[Зач. 122.] Павел, волею Божиею призванный апостол Иисуса Христа, и Сосфен брат,

церкви Божией, находящейся в Коринфе, освященным во Христе Иисусе, призванным святым, со всеми призывающими имя Господа нашего Иисуса Христа, во всяком месте, у них и у нас:

[Зач. 123.] благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Непрестанно благодарю Бога моего за вас, ради благодати Божией, дарованной вам во Христе Иисусе,

потому что в Нем вы обогатились всем, всяким словом и всяким познанием, –

ибо свидетельство Христово утвердилось в вас, –

так что вы не имеете недостатка ни в каком даровании, ожидая явления Господа нашего Иисуса Христа,

Который и утвердит вас до конца, чтобы вам быть неповинными в день Господа нашего Иисуса Христа.

Верен Бог, Которым вы призваны в общение Сына Его Иисуса Христа, Господа нашего.

[Зач. 124.] Умоляю вас, братия, именем Господа нашего Иисуса Христа, чтобы все вы говорили одно, и не было между вами разделений, но чтобы вы соединены были в одном духе и в одних мыслях.

Ибо от домашних Хлоиных сделалось мне известным о вас, братия мои, что между вами есть споры.

Я разумею то, что у вас говорят: «я Павлов»; «я Аполлосов»; «я Кифин»; «а я Христов».

Разве разделился Христос? разве Павел распялся за вас? или во имя Павла вы крестились?

Благодарю Бога, что я никого из вас не крестил, кроме Криспа и Гаия,

дабы не сказал кто, что я крестил в мое имя.

Крестил я также Стефанов дом; а крестил ли еще кого, не знаю.

Ибо Христос послал меня не крестить, а благовествовать, не в премудрости слова, чтобы не упразднить креста Христова.

[Зач. 125А.] Ибо слово о кресте для погибающих юродство есть, а для нас, спасаемых, – сила Божия.

Ибо написано: погублю мудрость мудрецов, и разум разумных отвергну.

Где мудрец? где книжник? где совопросник века сего? Не обратил ли Бог мудрость мира сего в безумие?

Ибо когда мир своею мудростью не познал Бога в премудрости Божией, то благоугодно было Богу юродством проповеди спасти верующих.

Ибо и Иудеи требуют чудес, и Еллины ищут мудрости;

а мы проповедуем Христа распятого, для Иудеев соблазн, а для Еллинов безумие,

для самих же призванных, Иудеев и Еллинов, Христа, Божию силу и Божию премудрость;

потому что немудрое Божие премудрее человеков, и немощное Божие сильнее человеков.

[Зач. 125Б.] Посмотрите, братия, кто вы, призванные: не много из вас мудрых по плоти, не много сильных, не много благородных;

но Бог избрал немудрое мира, чтобы посрамить мудрых, и немощное мира избрал Бог, чтобы посрамить сильное;

и незнатное мира и уничиженное и ничего не значащее избрал Бог, чтобы упразднить значащее, –

для того, чтобы никакая плоть не хвалилась пред Богом.

От Него и вы во Христе Иисусе, Который сделался для нас премудростью от Бога, праведностью и освящением и искуплением,

чтобы было, как написано: хвалящийся хвались Господом.

1 Суд неверных над верующими. 12 «Вы куплены дорогою ценою... прославляйте Бога в телах ваших».

Как смеет кто у вас, имея дело с другим, судиться у нечестивых, а не у святых?

Разве не знаете, что святые будут судить мир? Если же вами будет судим мир, то неужели вы недостойны судить маловажные дела?

Разве не знаете, что мы будем судить ангелов, не тем ли более дела житейские?

А вы, когда имеете житейские тяжбы, поставляете своими судьями ничего не значащих в церкви.

К стыду вашему говорю: неужели нет между вами ни одного разумного, который мог бы рассудить между братьями своими?

Но брат с братом судится, и притом перед неверными.

И то уже весьма унизительно для вас, что вы имеете тяжбы между собою. Для чего бы вам лучше не оставаться обиженными? для чего бы вам лучше не терпеть лишения?

Но вы сами обижаете и отнимаете, и притом у братьев.

Или не знаете, что неправедные Царства Божия не наследуют? Не обманывайтесь: ни блудники, ни идолослужители, ни прелюбодеи, ни малакии, ни мужеложники,

ни воры, ни лихоимцы, ни пьяницы, ни злоречивые, ни хищники – Царства Божия не наследуют.

И такими были некоторые из вас; но омылись, но освятились, но оправдались именем Господа нашего Иисуса Христа и Духом Бога нашего.

[Зач. 135.] Все мне позволительно, но не все полезно; все мне позволительно, но ничто не должно обладать мною.

Пища для чрева, и чрево для пищи; но Бог уничтожит и то и другое. Тело же не для блуда, но для Господа, и Господь для тела.

Бог воскресил Господа, воскресит и нас силою Своею.

Разве не знаете, что тела́ ваши суть члены Христовы? Итак отниму ли члены у Христа, чтобы сделать их членами блудницы? Да не будет!

Или не знаете, что совокупляющийся с блудницею становится одно тело с нею? ибо сказано: два будут одна плоть.

А соединяющийся с Господом есть один дух с Господом.

Бегайте блуда; всякий грех, какой делает человек, есть вне тела, а блудник грешит против собственного тела.

Не знаете ли, что тела́ ваши суть храм живущего в вас Святаго Духа, Которого имеете вы от Бога, и вы не свои?

Ибо вы куплены дорогою ценою. [Зач. 136.] Посему прославляйте Бога и в телах ваших, и в душах ваших, которые суть Божии.

Грузинский

Языки

პავლე, იესო ქრისტეს მოწოდებული მოციქული ღვთის ნებით და ძმა სოსთენი,

ღვთის ეკლესიას, რომელიც კორინთოშია, ქრისტე იესოში განწმენდილთ, მოწოდებულ წმიდებს, ყველასთან ერთად, ვინც მოუხმობს ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელს, ყველა ადგილას — მათთან და ჩვენთან:

მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტესაგან.

მარადის ვმადლობ ღმერთს თქვენთვის, ღვთის მადლისათვის, რომელიც გებოძათ თქვენ ქრისტე იესოში,

იმიტომ, რომ გამდიდრდით მასში ყოველივეთი, ყოველგვარი სიტყვით და ყოველგვარი ცოდნით,

რადგან ქრისტეს მოწმობა განმტკიცდა თქვენში,

ისე, რომ არ გაკლიათ არავითარი ნიჭი ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს გამოცხადების მოლოდინში,

ვინც განგამტკიცებთ თქვენ ბოლომდე, რათა უმწიკვლო იყოთ ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს დღეს.

სარწმუნოა ღმერთი, რომლისგანაც იქენით მოწოდებულნი მის ძესთან, ჩვენს უფალ იესო ქრისტესთან თანაზიარებისათვის.

ხოლო მე შეგაგონებთ, ძმანო, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით, რომ ყველანი ამბობდეთ ერთსა და იმავეს და არ იყოს თქვენში განხეთქილება, არამედ გაერთიანებულნი იყოთ გონებით და აზრით.

რადგან ჩემთვის ცნობილი გახდა, ძმანო, ქლოეს ხალხისგან, რომ თქვენს შორის დავაა.

მე ვგულისხმობ, რომ ყოველი თქვენგანი ამბობს: მე პავლესი ვარ, მე აპოლოსისა, მე კეფასი, მე კი ქრისტესიო.

განა გაიყო ქრისტე? განა პავლე ეცვა ჯვარს თქვენთვის? ან პავლეს სახელით მოინათლეთ?

მადლობას ვწირავ ღმერთს, რომ არცერთი თქვენგანი არ მომინათლავს, გარდა კრისპოსის და გაიოზისა,

რათა ვინმემ არ თქვას, რომ ჩემი სახელით მოინათლეთ.

მოვნათლე აგრეთვე სტეფანას სახლი. მათ გარდა კი, არ ვიცი, თუ მოვნათლე ვინმე,

რადგან ქრისტეს არ მოვუვლენივარ სანათლავად, არამედ სახარებლად — არა ბრძნული სიტყვებით, რათა არ გაუქმებულიყო ქრისტეს ჯვარი.

ვინაიდან სიტყვა ჯვრის შესახებ სისულელეა მათთვის, რომელნიც იღუპებიან, ხოლო ჩვენთვის, რომელნიც გადავრჩებით, ღვთის ძალაა.

რადგან სწერია: „ბრძენთა სიბრძნეს მოვსპობ და გონიერთა გონიერებას არად ჩავაგდებ.“

სად არის ბრძენი? სად არის მწიგნობარი? სად არის ამ საუკუნის მოკამათე? განა სისულელედ არ აქცია ღმერთმა სიბრძნე ამ სოფლისა?

ვინაიდან, რაკი ღვთაებრივ სიბრძნეში ვერ იცნო ღმერთი სოფელმა თავისი სიბრძნით, ღვთისთვის სათნო იყო მორწმუნეთა ხსნა ქადაგების უგუნურებით.

რადგან იუდეველნი მოითხოვენ სასწაულებს და ბერძნები სიბრძნეს ეძებენ,

ხოლო ჩვენ ვქადაგებთ ჯვარცმულ ქრისტეს: იუდეველთათვის საცდურს და ბერძენთათვის — უგუნურებას,

ხოლო მოწოდებულთათვის — იუდეველებისთვისაც და ბერძნებისთვისაც — ვქადაგებთ ქრისტეს — ღვთის ძალას და ღვთის სიბრძნეს.

რადგან უგნურება ღვთისა ადამიანებზე უბრძენესია და უძლურება ღვთისა — ადამიანებზე უძლიერესი.

ნახეთ, ძმანო, ვინ ხართ მოწოდებულნი: ბევრი არ არის ხორციელად ბრძენი, ბევრი არ არის ძლიერი და ბევრი არ არის წარჩინებული.

არამედ სოფლის უმეცარნი ამოარჩია ღმერთმა, რათა შეარცხვინოს ბრძენნი, და სოფლის უძლურნი ამოარჩია ღმერთმა, რათა შეარცხვინოს ძლიერნი.

მდაბიონი ამოარჩია ღმერთმა და დამცირებულნი, და არარსებული, რათა გააუქმოს არსებული,

რომ არც ერთი ხორციელი არ იქადოდეს ღვთის წინაშე.

იმისგან ხართ თქვენ ქრისტე იესოში, რომელიც გახდა ჩვენთვის სიბრძნედ ღვთისმიერ, სიმართლედ, განწმედად და გამოსყიდვად.

რათა იყოს, როგორც სწერია: „ვინც იქადის, უფლით დაიქადოს.“

ნუთუ ბედავს რომელიმე თქვენგანი, თავისიანთან დავა რომ აქვს, სამართლის ძიებას უსამართლოებთან და არა წმიდებთან?

ნუთუ არ იცით, რომ წმიდები განიკითხავენ სოფელს? ხოლო თუ სოფელს განიკითხავთ, მცირე საქმეთა განკითხვის ღირსნი არა ხართ?

ნუთუ არ იცით, რომ ანგელოზები უნდა განვიკითხოთ? მით უმეტეს, ცხოვრებისეული რაღა გახდა!

თქვენ კი, როცა ცხოვრებისეული საქმეები გაქვთ, თქვენს განმსჯელებად მათ აყენებთ, ვინც არაფრად არის მიჩნეული ეკლესიაში.

თქვენდა სამარცხვინოდ ვამბობ ამას: ნუთუ თქვენში არ მოიპოვება ერთი ბრძენი, რომ შეეძლოს განკითხვა თავის ძმებს შორის?

მაგრამ ძმა ძმას ედავება და თანაც ურწმუნოთა წინაშე.

და ისიც მეტად დამამცირებელია თქვენთვის, რომ ერთმანეთს ედავებით. რატომ არ არჩევთ ნაწყენად დარჩენას? რატომ არ არჩევთ დაზარალებულად დარჩენას?

მაგრამ თქვენ უსამართლოდ ექცევით და ართმევთ, თანაც თქვენს ძმებს.

ნუთუ არ იცით, რომ უსამართლონი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს? თავს ნუ მოიტყუებთ: ვერც მეძავნი, ვერც კერპთაყვანისმცემელნი, ვერც მრუშნი, ვერც დადედლებულნი, ვერც მამათმავალნი,

ვერც მპარავნი, ვერც ხარბნი, ვერც ლოთები, ვერც მლანძღველნი, ვერც მტაცებელნი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს.

ასეთი იყო ზოგიერთი თქვენგანი. მაგრამ განიბანეთ, მაგრამ წმიდა გახდით, მაგრამ გამართლდით ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით და ჩვენი ღვთის სულით.

ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი სასარგებლო როდია. ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ მე არაფერს დავემონები.

საჭმელი მუცლისათვის, ხოლო მუცელი საჭმლისათვის. მაგრამ ღმერთი მოსპობს ერთსაც და მეორესაც. სხეული კი არის არა მრუშობისათვის, არამედ უფლისათვის, ხოლო უფალი — სხეულისათვის.

ღმერთმა აღადგინა უფალი და ჩვენც აღგვადგენს თავისი ძალით.

ნუთუ არ იცით, რომ თქვენი სხეულები ქრისტეს ასოებია? განა ავიღებ ქრისტეს ასოებს და მეძავის ასოებად ვაქცევ? არამც და არამც!

ანდა, ნუთუ არ იცით, რომ ვინც მეძავს უერთდება, ერთი სხეული ხდება მასთან ერთად? რადგან ნათქვამია: „ორი ერთ ხორცად იქნება.“

ხოლო ვინც უფალს უერთდება, ერთ სულად იქნება უფალთან.

გაურბოდეთ სიძვას. ყოველი ცოდვა, რომელსაც ადამიანი სჩადის, სხეულის გარეშეა, ხოლო მეძავი საკუთარი სხეულის წინააღმდეგ სცოდავს.

ანდა, ნუთუ არ იცით, რომ თქვენი სხეულები ტაძარია თქვენში სულიწმიდისა, რომელიც ღვთისაგან გაქვთ, და რომ თქვენს თავს არ ეკუთვნით?

ვინაიდან ფასით ხართ ნაყიდნი. ამიტომ ადიდეთ ღმერთი თქვენი სხეულით და თქვენი სულებით, რომლებიც ღვთისაა.