Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
3:3
3:7
3:8
3:10
3:12
3:14
3:15
3:17
3:21
3:22
3:23
И а́зъ, бра́тiе, не мого́хъ ва́мъ глаго́лати я́ко духо́внымъ, но я́ко пло́тянымъ, я́ко младе́нцемъ о Христѣ́.
Млеко́мъ вы́ напои́хъ, а не бра́шномъ: и́бо не у́ можа́сте, но ниже́ еще́ мо́жете ны́нѣ,
еще́ бо пло́тстiи есте́. Идѣ́же бо въ ва́съ за́висти и рве́нiя и ра́спри, не пло́тстiи ли есте́ и по человѣ́ку хо́дите?
Егда́ бо глаго́летъ кто́: а́зъ у́бо е́смь Па́вловъ, другі́й же: а́зъ Аполло́совъ: не пло́тстiи ли есте́?
Кто́ у́бо е́сть Па́велъ? Кто́ же ли Аполло́съ? Но то́чiю служи́телiе, и́миже вѣ́ровасте, и кому́ждо я́коже Госпо́дь даде́.
А́зъ насади́хъ, Аполло́съ напои́, Бо́гъ же возрасти́:
тѣ́мже ни насажда́яй е́сть что́, ни напая́яй, но возраща́яй Бо́гъ.
Насажда́яй же и напая́яй еди́но еста́: кі́йждо же свою́ мзду́ прiи́метъ по своему́ труду́.
[Зач. 128.] Бо́гу бо есмы́ споспѣ́шницы: Бо́жiе тяжа́нiе, Бо́жiе зда́нiе есте́.
По благода́ти Бо́жiей да́ннѣй мнѣ́, я́ко прему́дръ архите́ктонъ основа́нiе положи́хъ, и́нъ же назида́етъ: кі́йждо же да блюде́тъ, ка́ко назида́етъ.
Основа́нiя бо ина́го никто́же мо́жетъ положи́ти па́че лежа́щаго, е́же е́сть Иису́съ Христо́съ.
А́ще ли кто́ назида́етъ на основа́нiи се́мъ зла́то, сребро́, ка́менiе честно́е, дрова́, сѣ́но, тро́стiе,
кого́ждо дѣ́ло явле́но бу́детъ: де́нь бо яви́тъ, зане́ огне́мъ открыва́ется: и кого́ждо дѣ́ло, яково́же е́сть, о́гнь иску́ситъ.
[И] его́же а́ще дѣ́ло пребу́детъ, е́же назда́, мзду́ прiи́метъ:
[а] его́же дѣ́ло сгори́тъ, отщети́тся: са́мъ же спасе́тся, та́кожде я́коже огне́мъ.
Не вѣ́сте ли, я́ко хра́мъ Бо́жiй есте́, и Ду́хъ Бо́жiй живе́тъ въ ва́съ?
А́ще кто́ Бо́жiй хра́мъ растли́тъ, растли́тъ сего́ Бо́гъ: хра́мъ бо Бо́жiй свя́тъ е́сть, и́же есте́ вы́.
[Зач. 129.] Никто́же себе́ да прельща́етъ: а́ще кто́ мни́тся му́дръ бы́ти въ ва́съ въ вѣ́цѣ се́мъ, бу́й да быва́етъ, я́ко да прему́дръ бу́детъ.
Прему́дрость бо мíра сего́ бу́йство у Бо́га е́сть, пи́сано бо е́сть: запина́яй прему́дрымъ въ кова́рствѣ и́хъ.
И па́ки: Госпо́дь вѣ́сть помышле́нiя человѣ́ческа {му́дрыхъ}, я́ко су́ть су́етна.
Тѣ́мже никто́же да хва́лится въ человѣ́цѣхъ, вся́ бо ва́ша су́ть:
а́ще Па́велъ, или́ Аполло́съ, или́ Ки́фа, или́ мíръ, или́ живо́тъ, или́ сме́рть, или́ настоя́щая, или́ бу́дущая, вся́ ва́ша су́ть:
вы́ же Христо́вы, Христо́съ же Бо́жiй.
1 «Я насадил, Аполлос поливал, но возрастил Бог». 10 «Никто не может положить другого основания». 16 «Вы храм Божий». 18 «Никто не хвались человеками, ибо всё ваше».
И я не мог говорить с вами, братия, как с духовными, но как с плотскими, как с младенцами во Христе.
Я питал вас молоком, а не твердою пищею, ибо вы были еще не в силах, да и теперь не в силах,
потому что вы еще плотские. Ибо если между вами зависть, споры и разногласия, то не плотские ли вы? и не по человеческому ли обычаю поступаете?
Ибо когда один говорит: «я Павлов», а другой: «я Аполлосов», то не плотские ли вы?
Кто Павел? кто Аполлос? Они только служители, через которых вы уверовали, и притом поскольку каждому дал Господь.
Я насадил, Аполлос поливал, но возрастил Бог;
посему и насаждающий и поливающий есть ничто, а все Бог возращающий.
Насаждающий же и поливающий суть одно; но каждый получит свою награду по своему труду.
[Зач. 128.] Ибо мы соработники у Бога, а вы Божия нива, Божие строение.
Я, по данной мне от Бога благодати, как мудрый строитель, положил основание, а другой строит на нем; но каждый смотри, ка́к строит.
Ибо никто не может положить другого основания, кроме положенного, которое есть Иисус Христос.
Строит ли кто на этом основании из золота, серебра, драгоценных камней, дерева, сена, соломы, –
каждого дело обнаружится; ибо день покажет, потому что в огне открывается, и огонь испытает дело каждого, каково оно есть.
У кого дело, которое он строил, устоит, тот получит награду.
А у кого дело сгорит, тот потерпит урон; впрочем сам спасется, но та́к, как бы из огня.
Разве не знаете, что вы храм Божий, и Дух Божий живет в вас?
Если кто разорит храм Божий, того покарает Бог: ибо храм Божий свят; а этот храм – вы.
[Зач. 129.] Никто не обольщай самого себя. Если кто из вас думает быть мудрым в веке сем, тот будь безумным, чтобы быть мудрым.
Ибо мудрость мира сего есть безумие пред Богом, как написано: уловляет мудрых в лукавстве их.
И еще: Господь знает умствования мудрецов, что они суетны.
Итак никто не хвались человеками, ибо все ваше:
Павел ли, или Аполлос, или Кифа, или мир, или жизнь, или смерть, или настоящее, или будущее, – все ваше;
вы же – Христовы, а Христос – Божий.
Бир туугандар, мен силер менен рухий адамдар менен сєйлљшкљндљй сєйлљшљ алган жокмун. Дененин каалоосун аткарып жашаган адамдар менен, Машайак жолундагы жаш балдар менен сєйлљшкљндљй сєйлљштєм.
Мен силерге кєчтєє тамак эмес, сєт бергем. Анткени силер кєчтєє тамакты аш кыла алмак эмессињер, аны азыр да аш кыла албайсыњар.
Анткени силер азыр деле дененин каалоосун аткарып жашап жатасыњар. Ортоњордо кљрљ албастык, уруш-талаш, келишпестик бар болсо, дененин каалоосун аткарып жашаган адам эмей кимсињер? Силер адамдык кылып жаткан жоксуњарбы?
Бирињер: «Мен Пабылдыкымын», – десењер, бирињер: «Мен Аполостукумун», – дейсињер, дененин каалоосун аткарып жашаган адам эмей кимсињер?
Аполос ким? Пабыл ким? Алар – жљн гана кызматчылар, силер Тењирге ошолор аркылуу ишенип калдыњар. Тењирдин бергенине жараша алардын ар биринин жљндљмдєєлєгє бар.
Мен урук септим, Аполос сугарды, бирок Кудай љстєрдє.
Ошондуктан себєєчєнєн да, сугаруучунун да иши маанилєє эмес, себилгенди љстєрєєчє Кудайдын иши маанилєє.
Себєєчє менен сугаруучунун эмгеги бирдей. Бирок ар бири љз эмгегине жараша акысын алат.
Биз Кудайдын кызматташтарыбыз, силер болсо Кудайдын эгин талаасы жана Кудайдын имаратысыњар.
Кудайдын мага кљрсљткљн ырайымы менен мен акылдуу куруучу катары пайдубал салдым. Башка бирљљ ошол пайдубалдын єстєнљ куруп жатат. Бирок ар бирињ љзєњдєн кандай куруп жатканыња кљњєл бур!
Себеби эч ким салынган пайдубалдан бљлљк пайдубал сала албайт, ал пайдубал – Ыйса Машайак Љзє.
Ал пайдубалдын єстєнљ бирљљ алтындан, бирљљ кємєштљн, бирљљ кымбат баалуу таштардан, бирљљ чљптљн, бирљљ жыгачтан, бирљљ самандан курат.
Ар бир адамдын кылган иши сот кєнє ачыкка чыгат, себеби от аркылуу ачылат, кимдин иши кандай экенин от сынайт.
Кимдин кылган иши отко туруштук берсе, ал сыйлыгын алат.
Ал эми кимдин иши кєйєп кетсе, ал зыян тартат. Љзє куткарылат, бирок оттон чыккандай куткарылат.
Кудайдын ийбадатканасы экендигињерди, ичињерде Кудайдын Руху жашарын билбейсињерби?
Ким Кудайдын ийбадатканасын талкаласа, аны Кудай талкалайт. Анткени Кудайдын ийбадатканасы ыйык, ал эми ал ийбадаткана силерсињер.
Эч ким љзєн љзє алдабасын. Арањардан ким бул дєйнљдљ акылдуу болгусу келсе, акылдуу болуш єчєн, акылсыз болсун.
Анткени бул дєйнљнєн акылмандыгы – Кудай алдында акылсыздык. Ыйык Жазууда жазылгандай, «Ал акылмандарды љздљрєнєн эле айла-амалы менен кармайт».
Ошондой эле: «Кудай акылмандардын ою куру ой экендигин билет», – деп жазылган.
Ошондуктан эч кимињер адам менен мактанбагыла, анткени баары силердики.
Пабыл да, Аполос да, Кейфа да, дєйнљ да, љмєр да, љлєм да, азыркы учур да, келечек да – баары силердики.
Силер болсо Машайактыкысыњар, Машайак Кудайдыкы.
Английский (NKJV)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (еп. Кассиан)
- Рус. (К.П. Победоносцев)
- Arab (JAB)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian (ancient)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Greek (NA, 28)
- Hebrew NT by Delitzsch
- Italian (CEI 1974)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Latvian
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
- Uzbek
And I, brethren, could not speak to you as to spiritual people but as to carnal, as to babes in Christ.
I fed you with milk and not with solid food; for until now you were not able to receive it, and even now you are still not able;
for you are still carnal. For where there are envy, strife, and divisions among you, are you not carnal and behaving like mere men?
For when one says, «I am of Paul,» and another, «I am of Apollos,» are you not carnal?
Who then is Paul, and who is Apollos, but ministers through whom you believed, as the Lord gave to each one?
I planted, Apollos watered, but God gave the increase.
So then neither he who plants is anything, nor he who waters, but God who gives the increase.
Now he who plants and he who waters are one, and each one will receive his own reward according to his own labor.
For we are God́s fellow workers; you are God́s field, you are God́s building.
According to the grace of God which was given to me, as a wise master builder I have laid the foundation, and another builds on it. But let each one take heed how he builds on it.
For no other foundation can anyone lay than that which is laid, which is Jesus Christ.
Now if anyone builds on this foundation with gold, silver, precious stones, wood, hay, straw,
each onés work will become clear; for the Day will declare it, because it will be revealed by fire; and the fire will test each onés work, of what sort it is.
If anyonés work which he has built on it endures, he will receive a reward.
If anyonés work is burned, he will suffer loss; but he himself will be saved, yet so as through fire.
Do you not know that you are the temple of God and that the Spirit of God dwells in you?
If anyone defiles the temple of God, God will destroy him. For the temple of God is holy, which temple you are.
Let no one deceive himself. If anyone among you seems to be wise in this age, let him become a fool that he may become wise.
For the wisdom of this world is foolishness with God. For it is written, «He catches the wise in their own craftiness»;
and again, «The LORD knows the thoughts of the wise, that they are futile.»
Therefore let no one boast in men. For all things are yours:
whether Paul or Apollos or Cephas, or the world or life or death, or things present or things to come--all are yours.
And you are Christ́s, and Christ is God́s.