[Зач. 130Б.] Тѣ́мже пре́жде вре́мене ничто́же суди́те, до́ндеже прiи́детъ Госпо́дь, И́же во свѣ́тѣ приведе́тъ та́йная тмы́ и объяви́тъ совѣ́ты серде́чныя, и тогда́ похвала́ бу́детъ кому́ждо от Бо́га.

Сiя́ же, бра́тiе [моя́], преобрази́хъ на себе́ и Аполло́са ва́съ ра́ди, да от на́ю научите́ся не па́че напи́санныхъ му́дрствовати, да не еди́нъ по еди́ному гордите́ся на друга́го.

Кто́ бо тя́ разсужда́етъ? Что́ же и́маши, его́же нѣ́си прiя́лъ? А́ще же и прiя́лъ еси́, что́ хва́лишися я́ко не прiе́мъ?

Се́, сы́ти есте́, се́, обогати́стеся, безъ на́съ воцари́стеся: и о, дабы́ воцари́лися есте́, да и мы́ бы́хомъ съ ва́ми ца́рствовали.

[Зач. 131.] Мню́ бо, я́ко Бо́гъ ны́ посла́нники послѣ́днiя яви́, я́ко насме́ртники: зане́ позо́ръ бы́хомъ мíру и А́нгеломъ и человѣ́комъ.

Мы́ [у́бо] бу́и Христа́ ра́ди, вы́ же му́дри о Христѣ́: мы́ не́мощни, вы́ же крѣ́пцы: вы́ сла́вни, мы́ же безче́стни.

До ны́нѣшняго часа́ и а́лчемъ, и жа́ждемъ, и наготу́емъ, и стра́ждемъ, и скита́емся,

и тружда́емся, дѣ́лающе свои́ми рука́ми. Укоря́еми, благословля́емъ: гони́ми, терпи́мъ:

ху́лими, утѣша́емся {мо́лимъ}: я́коже отре́би мíру бы́хомъ, всѣ́мъ попра́нiе досе́лѣ.

Не срамля́я ва́съ сiя́ пишу́, но я́коже ча́да моя́ возлю́бленная наказу́ю.

А́ще бо [и] мно́ги пѣ́стуны и́мате о Христѣ́, но не мно́ги отцы́: о Христѣ́ бо Иису́сѣ благовѣствова́нiемъ а́зъ вы́ роди́хъ.

Молю́ же ва́съ: подо́бни мнѣ́ быва́йте, я́коже а́зъ Христу́.

[Зач. 132.] Сего́ ра́ди посла́хъ къ ва́мъ Тимоѳе́а, и́же ми́ е́сть ча́до возлю́блено и вѣ́рно о Го́сподѣ, и́же ва́мъ воспомя́нетъ пути́ моя́, я́же о Христѣ́ Иису́сѣ, я́коже вездѣ́ и во вся́цѣй це́ркви учу́.

Я́ко не гряду́щу ми́ къ ва́мъ, разгордѣ́шася нѣ́цыи:

прiиду́ же ско́ро къ ва́мъ, а́ще Госпо́дь восхо́щетъ, и уразумѣ́ю не сло́во разгордѣ́вшихся, но си́лу:

не въ словеси́ бо Ца́рство Бо́жiе, но въ си́лѣ.

Что́ хо́щете? Съ па́лицею ли прiиду́ къ ва́мъ, или́ съ любо́вiю и ду́хомъ кро́тости?

Отню́дъ слы́шится въ ва́съ блуже́нiе, и таково́ блуже́нiе, яково́же ни во язы́цѣхъ имену́ется, я́ко нѣ́коему имѣ́ти жену́ о́тчую.

И вы́ разгордѣ́сте, и не па́че пла́касте, да и́змется от среды́ ва́съ содѣ́явый дѣ́ло сiе́.

Зане́ а́зъ у́бо а́ще не у ва́съ сы́й тѣ́ломъ, ту́ же живы́й ду́хомъ, уже́ суди́хъ, я́ко та́мо сы́й: содѣ́явшаго си́це сiе́,

о и́мени Го́спода на́шего Иису́са Христа́ собра́вшымся ва́мъ и моему́ ду́ху, съ си́лою Го́спода на́шего Иису́са Христа́,

преда́ти такова́го сатанѣ́ во изможде́нiе пло́ти, да ду́хъ спасе́тся въ де́нь Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

Не добра́ похвала́ ва́ша. [Зач. 133.] Не вѣ́сте ли, я́ко ма́лъ ква́съ все́ смѣше́нiе ква́ситъ?

Очи́стите у́бо ве́тхiй ква́съ, да бу́дете но́во смѣше́нiе, я́коже есте́ безква́сни: и́бо Па́сха на́ша за ны́ пожре́нъ бы́сть Христо́съ.

Тѣ́мже да пра́зднуемъ не въ ква́сѣ ве́тсѣ, ни въ ква́сѣ зло́бы и лука́вства, но въ безква́сiихъ чи́стоты́ и и́стины.

[Зач. 134.] Писа́хъ ва́мъ въ посла́нiи не примѣша́тися блуднико́мъ:

и не вся́ко блуднико́мъ мíра сего́, или́ лихои́мцемъ, или́ хи́щникомъ, или́ идолослужи́телемъ, поне́же у́бо до́лжни бы есте́ бы́ли от мíра [сего́] изы́ти:

ны́нѣ же писа́хъ ва́мъ не примѣша́тися, а́ще нѣ́кiй, бра́тъ имену́емь, бу́детъ блудни́къ, или́ лихои́мецъ, или́ идолослужи́тель, или́ досади́тель, или́ пiя́ница, или́ хи́щникъ: съ таковы́мъ ниже́ я́сти.

Что́ бо ми́ и внѣ́шнихъ суди́ти? Не вну́треннихъ ли вы́ су́дите?

Внѣ́шнихъ же Бо́гъ су́дитъ. И изми́те зла́го от ва́съ самѣ́хъ.

Синодальный

1 «Судия мне Господь». 6 «Мы безумны Христа ради». 14 Павел, будучи их отцом, вразумляет и предостерегает их.

[Зач. 130А.] Итак каждый должен разуметь нас, как служителей Христовых и домостроителей таин Божиих.

От домостроителей же требуется, чтобы каждый оказался верным.

Для меня очень мало значит, ка́к судите обо мне вы или ка́к судят другие люди; я и сам не сужу о себе.

Ибо хотя я ничего не знаю за собою, но тем не оправдываюсь; судия же мне Господь.

[Зач. 130Б.] Посему не суди́те никак прежде времени, пока не придет Господь, Который и осветит скрытое во мраке и обнаружит сердечные намерения, и тогда каждому будет похвала от Бога.

Это, братия, приложил я к себе и Аполлосу ради вас, чтобы вы научились от нас не мудрствовать сверх того, что написано, и не превозносились один перед другим.

Ибо кто отличает тебя? Что ты имеешь, чего бы не получил? А если получил, что хвалишься, как будто не получил?

Вы уже пресытились, вы уже обогатились, вы стали царствовать без нас. О, если бы вы и в самом деле царствовали, чтобы и нам с вами царствовать!

[Зач. 131.] Ибо я думаю, что нам, последним посланникам, Бог судил быть как бы приговоренными к смерти, потому что мы сделались позорищем для мира, для Ангелов и человеков.

Мы безумны Христа ради, а вы мудры во Христе; мы немощны, а вы крепки; вы в славе, а мы в бесчестии.

Даже доныне терпим голод и жажду, и наготу и побои, и скитаемся,

и трудимся, работая своими руками. Злословят нас, мы благословляем; гонят нас, мы терпим;

хулят нас, мы молим; мы как сор для мира, как прах, всеми попираемый доныне.

Не к постыжению вашему пишу сие, но вразумляю вас, как возлюбленных детей моих.

Ибо, хотя у вас тысячи наставников во Христе, но не много отцов; я родил вас во Христе Иисусе благовествованием.

Посему умоляю вас: подражайте мне, как я Христу.

[Зач. 132.] Для сего я послал к вам Тимофея, моего возлюбленного и верного в Господе сына, который напомнит вам о путях моих во Христе, как я учу везде во всякой церкви.

Как я не иду к вам, то некоторые у вас возгордились;

но я скоро приду к вам, если угодно будет Господу, и испытаю не слова возгордившихся, а силу,

ибо Царство Божие не в слове, а в силе.

Чего вы хотите? с жезлом прийти к вам, или с любовью и духом кротости?

1 Блудник должен быть отлучен. 9 Суд над внешними и внутренними.

Есть верный слух, что у вас появилось блудодеяние, и притом такое блудодеяние, какого не слышно даже у язычников, что некто вместо жены имеет жену отца своего.

И вы возгордились, вместо того, чтобы лучше плакать, дабы изъят был из среды вас сделавший такое дело.

А я, отсутствуя телом, но присутствуя у вас духом, уже решил, как бы находясь у вас: сделавшего такое дело,

в собрании вашем во имя Господа нашего Иисуса Христа, обще с моим духом, силою Господа нашего Иисуса Христа,

предать сатане во измождение плоти, чтобы дух был спасен в день Господа нашего Иисуса Христа.

Нечем вам хвалиться. [Зач. 133.] Разве не знаете, что малая закваска квасит все тесто?

Итак очистите старую закваску, чтобы быть вам новым тестом, так как вы бесквасны, ибо Пасха наша, Христос, заклан за нас.

Посему станем праздновать не со старою закваскою, не с закваскою порока и лукавства, но с опресноками чистоты и истины.

[Зач. 134.] Я писал вам в послании – не сообщаться с блудниками;

впрочем не вообще с блудниками мира сего, или лихоимцами, или хищниками, или идолослужителями, ибо иначе надлежало бы вам выйти из мира сего.

Но я писал вам не сообщаться с тем, кто, называясь братом, остается блудником, или лихоимцем, или идолослужителем, или злоречивым, или пьяницею, или хищником; с таким даже и не есть вместе.

Ибо что́ мне судить и внешних? Не внутренних ли вы судите?

Внешних же судит Бог. Итак, извергните развращенного из среды вас.

Грузинский

Языки

ადამიანმა ისე შეგვრაცხოს ჩვენ, როგორც ქრისტეს მსახურნი და ღვთის საიდუმლოთა მნეები.

და უფრო მეტიც, მნეთა შორის ეძებენ, რომ აღმოჩნდეს სარწმუნო ვინმე.

ხოლო ჩემთვის უმნიშვნელოა, თქვენ განმსჯით მე, თუ ადამიანთა სამსჯავრო. მაგრამ მე ნამდვილად არ განვსჯი ჩემს თავს.

ვინაიდან არაფერი ვიცი ჩემს თავზე, მაგრამ ამით არ ვმართლდები. ჩემი განმსჯელი ხომ უფალია.

ამიტომ ნუ განსჯით უუამოდ, ვიდრე მოვიდოდეს უფალი, რომელიც გაანათებს ბნელში დამალულს და გამოაჩენს გულის ზრახვებს და მაშინ ექნება თითოეულს ქება ღვთისაგან.

და ეს, ძმანო, ნიმუშად დავუდე ჩემს თავს და აპოლოსს თქვენი გულისათვის, რათა ისწავლოთ ჩვენგან, რომ არ გადახვიდეთ დაწერილს და არ გაუყოყოჩდეთ ერთმანეთს.

რადგან, ვინ განგასხვავებს? რა გაქვს, რაც არ მიგიღია? ხოლო თუ მიიღე, რად იკვეხნი, თითქოს არ მიგეღოს?

დიახ, უკვე გაძეხით, უკვე გამდიდრდით, ჩვენს გარეშე გამეფდით. და ნეტა მართლა მეფობდეთ, რომ ჩვენც ვმეფობდეთ თქვენთან ერთად.

რადგან ვფიქრობ, რომ ჩვენ, მოციქულებს, ღმერთმა უკანასკნელი ადგილი მოგვიჩინა, როგორც სიკვდილმისჯილებს. ვინაიდან სანახაობად გავხდით სოფლისათვის, ანგელოზებისთვისაც და ადამიანებისთვისაც.

ჩვენ უგუნურები ვართ ქრისტეს გულისათვის, თქვენ კი ბრძენები ხართ ქრისტეში. ჩვენ უძლურნი ვართ, თქვენ კი ძლიერნი. თქვენ დიდებულნი, ჩვენ კი უპატიონი.

ჩვენ ამ უამამდე მშივრები და მწყურვლები ვართ, შიშვლები და ნაგვემნი, და მოხეტიალენი.

ვშრომობთ, ჩვენი ხელებით ვმუშაობთ. გაგვლანძღავენ — ვლოცავთ, გვდევნიან — ვითმენთ.

სახელს გვიტეხენ — ვეფერებით. და გავხდით განახვეტი სოფლისა, ყველაფრის ნაგავი აქამდე.

თქვენდა შესარცხვენად როდი ვწერ ამას, არამედ შეგაგონებთ, როგორც ჩემს საყვარელ შვილებს.

ვინაიდან თუნდაც ათი ათასი აღმზრდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამები ბევრი არა გყავთ, რადგან მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იესოში სახარებით.

ამიტომ შეგაგონებთ თქვენ: მომბაძეთ მე.

ამისათვის გამოვგზავნე თქვენთან ტიმოთე, ჩემი საყვარელი და ერთგული შვილი უფალში, და ის გაგახსენებთ ჩემს გზებს ქრისტე იესოში, როგორ ვასწავლი ყოველ ადგილას, ყოველ ეკლესიაში.

ზოგიერთები გაამპარტავნდნენ, თითქოს არ მოვიდოდე თქვენთან,

მაგრამ მალე მოვალ თქვენთან, თუ უფალი ინებებს, და გამოვცდი არა ქედმაღლურ სიტყვებს, არამედ ძალას.

რადგან ღვთის სასუფეველი არის არა სიტყვაში, არამედ ძალაში.

რა გსურთ? არგნით მოვიდე თქვენთან თუ სიყვარულით და თავმდაბლობის სულით?

ხმა დადის საერთოდ, რომ მრუშობაა თქვენში, თანაც ისეთი მრუშობა, რომლის მსგავსი წარმართებშიც კი არ არის, რომ ვიღაცას მამის ცოლი ჰყავს.

და თქვენ კიდეც ქედმაღლობთ იმის ნაცვლად, რომ გლოვობდეთ, რათა მოიკვეთოს თქვენგან ასეთი საქმის ჩამდენი.

თუმცა სხეულით არა ვარ თქვენთან, სულით ვიმყოფები. უკვე მსჯავრი დავდე მას, თითქოს თქვენთან ვყოფილიყავი, ვინც ასეთი საქმე ჩაიდინა.

ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით, როცა შეიკრიბებით ჩემი სულის თანდასწრებით, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ძალით,

ასეთი კაცი გადაეცეს სატანას ხორცის დასაღუპავად, რათა სული გადარჩეს ჩვენი უფლის იესოს დღეს.

არ შეგფერით კვეხნა. ნუთუ არ იცით, რომ მცირეოდენი საფუარი მთელ ცომს აფუებს?

განწმიდეთ ძველი საფუარი, რათა იყოთ ახალი ცომი, რამდენადაც ხმიადები ხართ, ვინაიდან ჩვენი პასექი, ქრისტე, ჩვენს გამო შეეწირა.

ამიტომ ვიდღესასწაულოთ არა ძველი საფუარით, არა ბოროტებისა და უკეთურების საფუარით, არამედ სიწმიდისა და ჭეშმარიტების ხმიადით.

წერილში გწერდით, რომ არ იქონიოთ ურთიერთობა გარყვნილ ხალხთან.

არა მარტო ამ სოფლის გარყვნილებთან ან ხარბებთან, მტაცებლებთან ან კერპთაყვანისმცემლებთან, ვინაიდან მაშინ თქვენ უნდა განშორებოდით სოფელს.

არამედ გწერდით თქვენ, რომ არ იქონიოთ კავშირი იმასთან, ვინც ძმად იწოდება, მაგრამ გარყვნილია, ან ხარბი, ან კერპთაყვანისმცემელი, ან მაგინებელი, ან ლოთი, ან მტაცებელი. ასეთთან არც კი ჭამოთ.

ვინაიდან მე რატომ განვიკითხო გარეშეები? განა თქვენ შინაურებს არ განიკითხავთ?

გარეშეებს ღმერთი განიკითხავს. მოიშორეთ ბოროტი თქვენგან.