Скрыть
2:3
2:4
2:5
2:10
2:16
2:21
2:22
2:24
2:25
2:26
2:28
2:29
Глава 4 
4:2
4:7
4:8
4:14
4:17
4:18
4:19
Церковнославянский (рус)
Ча́дца моя́, сiя́ пишу́ ва́мъ, да не согрѣша́ете: и а́ще кто́ согрѣши́тъ, хода́тая и́мамы ко Отцу́, Иису́са Христа́ пра́ведника:
и То́й очище́нiе е́сть о грѣсѣ́хъ на́шихъ, не о на́шихъ же то́чiю, но и о всѣго́ мíра.
И о се́мъ разумѣ́емъ, я́ко позна́хомъ Его́, а́ще за́повѣди Его́ соблюда́емъ.
Глаго́ляй, я́ко позна́хъ Его́, и за́повѣди Его́ не соблюда́етъ, ло́жь е́сть, и въ се́мъ и́стины нѣ́сть:
а и́же а́ще соблюда́етъ сло́во Его́, по­и́стин­нѣ въ се́мъ любы́ Бо́жiя соверше́н­на е́сть: о се́мъ разумѣ́емъ, я́ко въ Не́мъ есмы́.
Глаго́ляй, въ Не́мъ пребыва́ти, до́лженъ е́сть, я́коже О́нъ ходи́лъ е́сть, и се́й та́кожде да хо́дитъ.
[Зач. 70.] Возлю́блен­нiи, не за́повѣдь но́ву пишу́ ва́мъ, но за́повѣдь ве́тху, ю́же имѣ́сте испе́рва. За́повѣдь ве́тха е́сть сло́во, е́же слы́шасте испе́рва.
Па́ки за́повѣдь но́ву пишу́ ва́мъ, е́же е́сть по­и́стин­нѣ въ Не́мъ и въ ва́съ: я́ко тма́ мимохо́дитъ и свѣ́тъ и́стин­ный се́й уже́ сiя́етъ.
Глаго́ляй себе́ во свѣ́тѣ бы́ти, а бра́та сво­его́ ненави́дяй, во тмѣ́ е́сть досе́лѣ.
Любя́й бра́та сво­его́ во свѣ́тѣ пребыва́етъ, и собла́зна въ не́мъ нѣ́сть.
А ненави́дяй бра́та сво­его́ во тмѣ́ е́сть, и во тмѣ́ хо́дитъ, и не вѣ́сть, ка́мо и́детъ, я́ко тма́ ослѣпи́ о́чи ему́.
Пишу́ ва́мъ, ча́дца, я́ко оставля́ют­ся ва́мъ грѣси́ и́мене Его́ ра́ди.
Пишу́ ва́мъ, отцы́, я́ко позна́сте Безнача́лнаго. Пишу́ ва́мъ, ю́ноши, я́ко побѣди́сте лука́ваго. Пишу́ ва́мъ, дѣ́ти, я́ко позна́сте Отца́.
Писа́хъ ва́мъ, отцы́, я́ко позна́сте Иско́н­наго: писа́хъ ва́мъ, ю́ноши, я́ко крѣ́пцы есте́, и сло́во Бо́жiе въ ва́съ пребыва́етъ, и побѣди́сте лука́ваго.
Не люби́те мíра, ни я́же въ мíрѣ: а́ще кто́ лю́битъ мíръ, нѣ́сть любве́ О́тчи въ не́мъ:
я́ко все́, е́же въ мíрѣ, по́хоть плотска́я и по́хоть очи́ма и го́рдость жите́йская, нѣ́сть от­ Отца́, но от­ мíра сего́ е́сть.
И мíръ прехо́дитъ, и по́хоть его́, а творя́й во́лю Бо́жiю пребыва́етъ во вѣ́ки.
[Зач. 71.] Дѣ́ти, послѣ́дняя годи́на е́сть. И я́коже слы́шасте, я́ко анти́христъ гряде́тъ, и ны́нѣ анти́христи мно́зи бы́ша, от­ сего́ разумѣва́емъ, я́ко послѣ́днiй ча́съ е́сть.
От на́съ изыдо́ша, но не бѣ́ша от­ на́съ: а́ще бы от­ на́съ бы́ли, пребы́ли у́бо бы́ша съ на́ми: но да явя́т­ся, я́ко не су́ть вси́ от­ на́съ.
И вы́ пома́занiе и́мате от­ Свята́го, и вѣ́сте вся́.
Не писа́хъ ва́мъ, я́ко не вѣ́сте и́стины, но я́ко вѣ́сте ю́ и я́ко вся́ка лжа́ от­ и́стины нѣ́сть.
Кто́ е́сть лжи́вый, то́чiю от­мета́яйся, я́ко Иису́съ нѣ́сть Христо́съ? Се́й е́сть анти́христъ, от­мета́яйся Отца́ и Сы́на.
Вся́къ от­мета́яйся Сы́на, ни Отца́ и́мать: а исповѣ́даяй Сы́на, и Отца́ и́мать.
Вы́ у́бо е́же слы́шасте испе́рва, въ ва́съ да пребыва́етъ: [и] а́ще въ ва́съ пребу́детъ, е́же испе́рва слы́шасте, и вы́ въ Сы́нѣ и Отцѣ́ пребу́дете.
И сiе́ е́сть обѣтова́нiе, е́же Са́мъ обѣща́ на́мъ, живо́тъ вѣ́чный.
Сiя́ писа́хъ ва́мъ о льстя́щихъ ва́съ.
И вы́ е́же пома́занiе прiя́сте от­ Него́, въ ва́съ пребыва́етъ, и не тре́буете, да кто́ учи́тъ вы́: но я́ко то́ са́мо пома́занiе учи́тъ вы́ о все́мъ, и и́стин­но е́сть, и нѣ́сть ло́жно: и я́коже научи́ ва́съ, пребыва́йте въ не́мъ.
И ны́нѣ, ча́дца, пребыва́йте въ Не́мъ, да егда́ яви́т­ся, и́мамы дерзнове́нiе и не посрами́мся от­ Него́ въ при­­ше́­ст­вiи Его́.
А́ще вѣ́сте, я́ко пра́ведникъ е́сть, разумѣ́йте, я́ко вся́къ творя́й пра́вду от­ Него́ роди́ся.
Возлю́блен­нiи, не вся́кому ду́ху вѣ́руйте, но искуша́йте ду́хи, а́ще от­ Бо́га су́ть: я́ко мно́зи лжепроро́цы изыдо́ша въ мíръ.
О се́мъ познава́йте Ду́ха Бо́жiя и ду́ха ле́стча: вся́къ ду́хъ, и́же исповѣ́дуетъ Иису́са Христа́ во пло́ти при­­ше́дша, от­ Бо́га е́сть:
и вся́къ ду́хъ, и́же не исповѣ́дуетъ Иису́са Христа́ во пло́ти при­­ше́дша, от­ Бо́га нѣ́сть: и се́й е́сть анти́христовъ, его́же слы́шасте, я́ко гряде́тъ, и ны́нѣ въ мíрѣ е́сть уже́.
Вы́ от­ Бо́га есте́, ча́дца, и побѣди́сте тѣ́хъ: я́ко бо́лiй е́сть И́же въ ва́съ, не́жели и́же въ мíрѣ.
Они́ от­ мíра су́ть: сего́ ра́ди от­ мíра глаго́лютъ, и мíръ тѣ́хъ послу́шаетъ.
Мы́ от­ Бо́га есмы́: и́же зна́етъ Бо́га, послу́шаетъ на́съ, и и́же нѣ́сть от­ Бо́га, не послу́шаетъ на́съ. О се́мъ познава́емъ Ду́ха и́стины и ду́ха ле́стча.
Возлю́блен­нiи, воз­лю́бимъ дру́гъ дру́га, я́ко любы́ от­ Бо́га е́сть, и вся́къ любя́й от­ Бо́га рожде́нъ е́сть, и зна́етъ Бо́га:
а не любя́й не позна́ Бо́га, я́ко Бо́гъ любы́ е́сть.
О се́мъ яви́ся любы́ Бо́жiя въ на́съ, я́ко Сы́на Сво­его́ Единоро́днаго посла́ Бо́гъ въ мíръ, да жи́ви бу́демъ И́мъ.
О се́мъ е́сть любы́, не я́ко мы́ воз­люби́хомъ Бо́га, но я́ко То́й воз­люби́ на́съ, и посла́ Сы́на Сво­его́ очище́нiе о грѣсѣ́хъ на́шихъ.
[Зач. Б.] Возлю́блен­нiи, а́ще си́це воз­люби́лъ е́сть на́съ Бо́гъ, и мы́ до́лжни есмы́ дру́гъ дру́га люби́ти.
[Зач. 73В.] Бо́га никто́же нигдѣ́же ви́дѣ. А́ще дру́гъ дру́га лю́бимъ, Бо́гъ въ на́съ пребыва́етъ, и любы́ Его́ соверше́н­на е́сть въ на́съ.
О се́мъ разумѣ́емъ, я́ко въ Не́мъ пребыва́емъ, и То́й въ на́съ, я́ко от­ Ду́ха Сво­его́ да́лъ е́сть на́мъ.
И мы́ ви́дѣхомъ и свидѣ́тел­ст­вуемъ, я́ко Оте́цъ посла́ Сы́на Спаси́теля мíру.
И́же а́ще исповѣ́сть, я́ко Иису́съ е́сть Сы́нъ Бо́жiй, Бо́гъ въ не́мъ пребыва́етъ, и то́й въ Бо́зѣ.
И мы́ позна́хомъ и вѣ́ровахомъ любо­́вь, ю́же и́мать Бо́гъ къ на́мъ. Бо́гъ любы́ е́сть, и пребыва́яй въ любви́ въ Бо́зѣ пребыва́етъ, и Бо́гъ въ не́мъ пребыва́етъ.
О се́мъ соверша́ет­ся любы́ съ на́ми, да дерзнове́нiе и́мамы въ де́нь су́дный, зане́, я́коже О́нъ е́сть, и мы́ есмы́ въ мíрѣ се́мъ.
Стра́ха нѣ́сть въ любви́, но соверше́н­на любы́ во́нъ изгоня́етъ стра́хъ, я́ко стра́хъ му́ку и́мать: боя́йся же не соверши́ся въ любви́.
Мы́ лю́бимъ Его́, я́ко То́й пе́рвѣе воз­люби́лъ е́сть на́съ.
[Зач. 74.] А́ще кто́ рече́тъ, я́ко люблю́ Бо́га, а бра́та сво­его́ ненави́дитъ, ло́жь е́сть: и́бо не любя́й бра́та сво­его́, его́же ви́дѣ, Бо́га, Его́же не ви́дѣ, ка́ко мо́жетъ люби́ти?
И сiю́ за́повѣдь и́мамы от­ Него́, да любя́й Бо́га лю́битъ и бра́та сво­его́.
Синодальный
1 Христос – наш Ходатай пред Отцом, умилостивление за грехи наши. 7 «Кто любит брата своего, тот пребывает во свете». 12 Пишу вам, отцы, юноши, отроки. 15 «Не любите мира»... 18 Об антихристе, о помазании.
Дети мои! сие пишу вам, чтобы вы не согрешали; а если бы кто согрешил, то мы имеем ходатая пред Отцем, Иисуса Христа, праведника;
Он есть умилостивление за грехи наши, и не только за наши, но и за грехи всего мира.
А что мы познали Его, узнаём из того, что соблюдаем Его заповеди.
Кто говорит: «я познал Его», но заповедей Его не соблюдает, тот лжец, и нет в нем истины;
а кто соблюдает слово Его, в том истинно любовь Божия совершилась: из сего узнаём, что мы в Нем.
Кто говорит, что пребывает в Нем, тот должен поступать так, как Он поступал.
[Зач. 70.] Возлюбленные! пишу вам не новую заповедь, но заповедь древнюю, которую вы имели от начала. Заповедь древняя есть слово, которое вы слышали от начала.
Но притом и новую заповедь пишу вам, что́ есть истинно и в Нем и в вас: потому что тьма проходит и истинный свет уже светит.
Кто говорит, что он во свете, а ненавидит брата своего, тот еще во тьме.
Кто любит брата своего, тот пребывает во свете, и нет в нем соблазна.
А кто ненавидит брата своего, тот находится во тьме, и во тьме ходит, и не знает, куда идет, потому что тьма ослепила ему глаза.
Пишу вам, дети, потому что прощены вам грехи ради имени Его.
Пишу вам, отцы, потому что вы познали Сущего от начала. Пишу вам, юноши, потому что вы победили лукавого. Пишу вам, отроки, потому что вы познали Отца.
Я написал вам, отцы, потому что вы познали Безначального. Я написал вам, юноши, потому что вы сильны, и слово Божие пребывает в вас, и вы победили лукавого.
Не люби́те мира, ни того, что в мире: кто любит мир, в том нет любви Отчей.
Ибо всё, что в мире: похоть плоти, похоть очей и гордость житейская, не есть от Отца, но от мира сего.
И мир проходит, и похоть его, а исполняющий волю Божию пребывает вовек.
Дети! последнее время. И как вы слышали, что придет антихрист, и теперь появилось много антихристов, то мы и познаём из того, что последнее время.
Они вышли от нас, но не были наши: ибо если бы они были наши, то остались бы с нами; но они вышли, и через то́ открылось, что не все наши.
Впрочем, вы имеете помазание от Святаго и знаете всё.
Я написал вам не потому, чтобы вы не знали истины, но потому, что вы знаете ее, равно как и то́, что всякая ложь не от истины.
Кто лжец, если не тот, кто отвергает, что Иисус есть Христос? Это антихрист, отвергающий Отца и Сына.
Всякий, отвергающий Сына, не имеет и Отца; а исповедующий Сына имеет и Отца.
Итак, что вы слышали от начала, то и да пребывает в вас; если пребудет в вас то, что вы слышали от начала, то и вы пребудете в Сыне и в Отце.
Обетование же, которое Он обещал нам, есть жизнь вечная.
Это я написал вам об обольщающих вас.
Впрочем, помазание, которое вы получили от Него, в вас пребывает, и вы не имеете нужды, чтобы кто учил вас; но как самое сие помазание учит вас всему, и оно истинно и неложно, то, чему оно научило вас, в том пребывайте.
Итак, дети, пребывайте в Нем, чтобы, когда Он явится, иметь нам дерзновение и не постыдиться пред Ним в пришествие Его.
Если вы знаете, что Он праведник, знайте и то́, что всякий, делающий правду, рожден от Него.
1 Правильное испытание духов. 7 «Любовь от Бога»; «будем любить Его, потому что Он прежде возлюбил нас»; «совершенная любовь изгоняет страх».
Возлюбленные! не всякому духу верьте, но испытывайте духов, от Бога ли они, потому что много лжепророков появилось в мире.
Духа Божия (и духа заблуждения) узнавайте так: всякий дух, который исповедует Иисуса Христа, пришедшего во плоти, есть от Бога;
а всякий дух, который не исповедует Иисуса Христа, пришедшего во плоти, не есть от Бога, но это дух антихриста, о котором вы слышали, что он придет и теперь есть уже в мире.
Дети! вы от Бога, и победили их; ибо Тот, Кто в вас, больше того, кто в мире.
Они от мира, потому и говорят по-мирски, и мир слушает их.
Мы от Бога; знающий Бога слушает нас; кто не от Бога, тот не слушает нас. По сему-то узнаём духа истины и духа заблуждения.
Возлюбленные! будем любить друг друга, потому что любовь от Бога, и всякий любящий рожден от Бога и знает Бога.
Кто не любит, тот не познал Бога, потому что Бог есть любовь.
Любовь Божия к нам открылась в том, что Бог послал в мир Единородного Сына Своего, чтобы мы получили жизнь через Него.
В том любовь, что не мы возлюбили Бога, но Он возлюбил нас и послал Сына Своего в умилостивление за грехи наши.
[Зач. 73Б.] Возлюбленные! если так возлюбил нас Бог, то и мы должны любить друг друга.
[Зач. 73В.] Бога никто никогда не видел. Если мы любим друг друга, то Бог в нас пребывает, и любовь Его совершенна есть в нас.
Что мы пребываем в Нем и Он в нас, узнаём из того, что Он дал нам от Духа Своего.
И мы видели и свидетельствуем, что Отец послал Сына Спасителем миру.
Кто исповедует, что Иисус есть Сын Божий, в том пребывает Бог, и он в Боге.
И мы познали любовь, которую имеет к нам Бог, и уверовали в нее. Бог есть любовь, и пребывающий в любви пребывает в Боге, и Бог в нем.
Любовь до того совершенства достигает в нас, что мы имеем дерзновение в день суда, потому что поступаем в мире сем, как Он.
В любви нет страха, но совершенная любовь изгоняет страх, потому что в страхе есть мучение. Боящийся несовершен в любви.
Будем любить Его, потому что Он прежде возлюбил нас.
[Зач. 74.] Кто говорит: «я люблю Бога», а брата своего ненавидит, тот лжец: ибо не любящий брата своего, которого видит, как может любить Бога, Которого не видит?
И мы имеем от Него такую заповедь, чтобы любящий Бога любил и брата своего.
Valguses käimisest
Mu lapsed, seda ma kirjutan teile, et te ei teeks pattu. Aga kui keegi patustab, siis on meil eestkostja Isa juures, Jeesus Kristus, kes on õige,
ning tema on lepitusohver meie pattude eest, kuid mitte üksnes meie, vaid ka terve maailma pattude eest.
Ja sellest me tunneme ära, et oleme teda mõistnud, kui me peame tema käske.
Kes ütleb: „Mina tunnen teda”, aga ei pea tema käske, see on valetaja ja temas ei ole tõde.
Kuid kes peab tema sõna, selles on tõesti Jumala armastus saanud täiuslikuks. Sellest me tunneme ära, et oleme temas.
Kes ütleb enese püsivat temas, see on ka ise kohustatud käima nõnda, nagu tema on käinud.
Armastuse käsust
Armsad, käsk, millest ma teile kirjutan, ei ole uus, vaid on vana käsk, mis on teil olnud algusest peale. See vana käsk on sõna, mida te olete kuulnud.
Kuid taas - käsk, millest ma teile kirjutan, on uus ning on õige tema sees ja teie sees, sest pimedus möödub ja tõeline valgus paistab juba.
Kes ütleb enese olevat valguses, ja vihkab oma venda, on siiani pimeduses.
Kes armastab oma venda, see püsib valguses ja ta ei ole pahanduseks.
Kes aga vihkab oma venda, see on pimeduses ja kõnnib pimeduses ega tea, kuhu ta läheb, sest pimedus on sõgestanud tema silmad.
Ma kirjutan teile, lapsed, sest patud on teile andeks antud tema nime pärast.
Ma kirjutan teile, isad, sest teie olete mõistnud teda, kes on olnud algusest. Ma kirjutan teile, noored, sest te olete ära võitnud kurja.
Ma olen kirjutanud teile, lapsed, sest teie olete ära tundnud Isa. Ma olen kirjutanud teile, isad, sest teie olete mõistnud teda, kes on olnud algusest. Ma olen kirjutanud teile, noored, sest te olete tugevad ja Jumala sõna püsib teis ning te olete ära võitnud kurja.
Ärge armastage maailma ega seda, mis on maailmas! Kui keegi armastab maailma, siis ei ole temas Isa armastust.
Sest kõik, mis on maailmas - lihahimu ja silmahimu ja elukõrkus -, ei ole Isast, vaid maailmast.
Ja maailm kaob ja tema himu, aga kes teeb Jumala tahtmist, püsib igavesti.
Antikristuse tulekust
Lapsed, käes on viimne aeg! Nagu te olete kuulnud, et antikristus tuleb, nii ongi nüüd tulnud palju antikristusi. Sellest me tunneme ära, et käes on viimne aeg.
Nad on küll välja läinud meie seast, kuid nad pole olnud meie hulgast. Kui nad oleksid olnud meie hulgast, siis nad oleksid jäänud meie sekka. Kuid nad läksid ära, et teha avalikuks: ükski neist ei olnud meie hulgast.
Teil on ju võidmine sellelt, kes on Püha, ja teil kõigil on teadmine!
Ma ei kirjutanud teile sellepärast, et te tõde ei tea, vaid et te teate seda ning et ühtegi valet ei tule tõe seest.
Kes on valetaja? Eks ju see, kes salgab, et Jeesus on Kristus. Antikristus on see, kes salgab Isa ja Poega.
Kes iganes salgab Poja, sellel pole ka Isa; kes tunnistab Poega, sellel on ka Isa.
Mida te algusest peale olete kuulnud, see püsigu teis. Kui teis püsib see, mida te algusest peale olete kuulnud, siis püsite teiegi Pojas ja Isas.
Ja see ongi tõotus, mille tema meile on tõotanud - igavene elu.
Ma kirjutasin seda teile nendest, kes püüavad teid eksitada.
Aga võidmine, mille te olete saanud temalt, püsib ju teis ning teil pole vaja, et keegi teid õpetaks; vaid nii nagu tema võidmine teid kõiges õpetab - see on tõde, mitte vale - ja nii nagu tema teid on õpetanud, nõnda püsige Kristuses.
Ja nüüd, lapsed, püsige Kristuses, et kui tema saab avalikuks, oleks meil tema tulemisel julgus ja mitte häbi tema ees.
Kui teie teate, et tema on õige, siis te mõistate, et igaüks, kes teeb õigust, on temast sündinud.
Õigest ja valest vaimust
Armsad, ärge usaldage iga vaimu, vaid katsuge vaimud läbi, kas nad on Jumalast, sest palju valeprohveteid on läinud välja maailma.
Te tunnete Jumala Vaimu sellest: iga vaim, kes tunnistab Jeesust Kristust lihasse tulnuna, see on Jumalast,
ning ükski vaim, kes seda Jeesust ei tunnista, ei ole Jumalast, vaid see on antikristuse oma, kellest te olete kuulnud, et ta tuleb, ja nüüd ta juba ongi maailmas.
Teie, lapsed, olete Jumalast ja olete nad ära võitnud, sest see, kes on teis, on suurem sellest, kes on maailmas.
Nemad on maailmast, seepärast nad räägivad nagu maailmgi, ja maailm kuulab neid.
Meie oleme Jumalast; kes on Jumala ära tundnud, see kuulab meid. Kes ei ole Jumalast, ei kuula meid. Sellest me tunneme ära tõe vaimu ja eksituse vaimu.
Armastusest Jumala ja inimeste vastu
Armsad, armastagem üksteist, sest armastus on Jumalast ja igaüks, kes armastab, on sündinud Jumalast ja tunneb Jumalat.
Kes ei armasta, see ei ole tundnud Jumalat, sest Jumal on armastus.
Jumala armastus meie vastu on saanud avalikuks selles, et Jumal oma ainusündinud Poja on läkitanud maailma, et me tema läbi elaksime.
Selles on armastus - ei, mitte selles, et meie oleme armastanud Jumalat, vaid et tema on armastanud meid ja on läkitanud oma Poja lepitusohvriks meie pattude eest.
Mu armsad, kui Jumal meid nõnda on armastanud, siis oleme ka meie kohustatud armastama üksteist.
Jumalat ei ole keegi iial näinud. Kui me üksteist armastame, siis püsib Jumal meis ja tema armastus on saanud meis täiuslikuks.
Sellest me tunneme, et me püsime temas ja tema meis, et ta on andnud meile osa oma Vaimust.
Ja me oleme näinud ja tunnistame, et Isa on läkitanud Poja maailma Päästjaks.
Kes iganes tunnistab, et Jeesus on Jumala Poeg, selles püsib Jumal ning tema püsib Jumalas.
Ja me oleme tunnetanud ja uskunud armastust, mis Jumalal on meie vastu. Jumal on armastus ja kes püsib armastuses, püsib Jumalas ja Jumal püsib temas.
Selles on Jumala armastus saanud meie juures täiuslikuks, et meil oleks julgust kohtupäeval; sest nii nagu on tema, oleme meiegi selles maailmas.
Armastuses ei ole kartust, vaid täiuslik armastus ajab kartuse välja, sest kartuses on karistus, aga kartja ei ole saanud täiuslikuks armastuses.
Meie armastame, sest tema on meid enne armastanud.
Kui keegi ütleb: „Mina armastan Jumalat”, ja vihkab oma venda, siis ta on valelik, sest kes ei armasta oma venda, keda ta näeb, ei suuda armastada Jumalat, keda ta ei ole näinud.
Ja see käsk on meil temalt endalt, et kes armastab Jumalat, armastagu ka oma venda!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible