Скрыть
2:3
2:4
2:5
2:10
2:16
2:21
2:22
2:24
2:25
2:26
2:28
2:29
Глава 5 
5:2
5:11
5:15
5:19
5:20
5:21
Церковнославянский (рус)
Ча́дца моя́, сiя́ пишу́ ва́мъ, да не согрѣша́ете: и а́ще кто́ согрѣши́тъ, хода́тая и́мамы ко Отцу́, Иису́са Христа́ пра́ведника:
и То́й очище́нiе е́сть о грѣсѣ́хъ на́шихъ, не о на́шихъ же то́чiю, но и о всѣго́ мíра.
И о се́мъ разумѣ́емъ, я́ко позна́хомъ Его́, а́ще за́повѣди Его́ соблюда́емъ.
Глаго́ляй, я́ко позна́хъ Его́, и за́повѣди Его́ не соблюда́етъ, ло́жь е́сть, и въ се́мъ и́стины нѣ́сть:
а и́же а́ще соблюда́етъ сло́во Его́, по­и́стин­нѣ въ се́мъ любы́ Бо́жiя соверше́н­на е́сть: о се́мъ разумѣ́емъ, я́ко въ Не́мъ есмы́.
Глаго́ляй, въ Не́мъ пребыва́ти, до́лженъ е́сть, я́коже О́нъ ходи́лъ е́сть, и се́й та́кожде да хо́дитъ.
[Зач. 70.] Возлю́блен­нiи, не за́повѣдь но́ву пишу́ ва́мъ, но за́повѣдь ве́тху, ю́же имѣ́сте испе́рва. За́повѣдь ве́тха е́сть сло́во, е́же слы́шасте испе́рва.
Па́ки за́повѣдь но́ву пишу́ ва́мъ, е́же е́сть по­и́стин­нѣ въ Не́мъ и въ ва́съ: я́ко тма́ мимохо́дитъ и свѣ́тъ и́стин­ный се́й уже́ сiя́етъ.
Глаго́ляй себе́ во свѣ́тѣ бы́ти, а бра́та сво­его́ ненави́дяй, во тмѣ́ е́сть досе́лѣ.
Любя́й бра́та сво­его́ во свѣ́тѣ пребыва́етъ, и собла́зна въ не́мъ нѣ́сть.
А ненави́дяй бра́та сво­его́ во тмѣ́ е́сть, и во тмѣ́ хо́дитъ, и не вѣ́сть, ка́мо и́детъ, я́ко тма́ ослѣпи́ о́чи ему́.
Пишу́ ва́мъ, ча́дца, я́ко оставля́ют­ся ва́мъ грѣси́ и́мене Его́ ра́ди.
Пишу́ ва́мъ, отцы́, я́ко позна́сте Безнача́лнаго. Пишу́ ва́мъ, ю́ноши, я́ко побѣди́сте лука́ваго. Пишу́ ва́мъ, дѣ́ти, я́ко позна́сте Отца́.
Писа́хъ ва́мъ, отцы́, я́ко позна́сте Иско́н­наго: писа́хъ ва́мъ, ю́ноши, я́ко крѣ́пцы есте́, и сло́во Бо́жiе въ ва́съ пребыва́етъ, и побѣди́сте лука́ваго.
Не люби́те мíра, ни я́же въ мíрѣ: а́ще кто́ лю́битъ мíръ, нѣ́сть любве́ О́тчи въ не́мъ:
я́ко все́, е́же въ мíрѣ, по́хоть плотска́я и по́хоть очи́ма и го́рдость жите́йская, нѣ́сть от­ Отца́, но от­ мíра сего́ е́сть.
И мíръ прехо́дитъ, и по́хоть его́, а творя́й во́лю Бо́жiю пребыва́етъ во вѣ́ки.
[Зач. 71.] Дѣ́ти, послѣ́дняя годи́на е́сть. И я́коже слы́шасте, я́ко анти́христъ гряде́тъ, и ны́нѣ анти́христи мно́зи бы́ша, от­ сего́ разумѣва́емъ, я́ко послѣ́днiй ча́съ е́сть.
От на́съ изыдо́ша, но не бѣ́ша от­ на́съ: а́ще бы от­ на́съ бы́ли, пребы́ли у́бо бы́ша съ на́ми: но да явя́т­ся, я́ко не су́ть вси́ от­ на́съ.
И вы́ пома́занiе и́мате от­ Свята́го, и вѣ́сте вся́.
Не писа́хъ ва́мъ, я́ко не вѣ́сте и́стины, но я́ко вѣ́сте ю́ и я́ко вся́ка лжа́ от­ и́стины нѣ́сть.
Кто́ е́сть лжи́вый, то́чiю от­мета́яйся, я́ко Иису́съ нѣ́сть Христо́съ? Се́й е́сть анти́христъ, от­мета́яйся Отца́ и Сы́на.
Вся́къ от­мета́яйся Сы́на, ни Отца́ и́мать: а исповѣ́даяй Сы́на, и Отца́ и́мать.
Вы́ у́бо е́же слы́шасте испе́рва, въ ва́съ да пребыва́етъ: [и] а́ще въ ва́съ пребу́детъ, е́же испе́рва слы́шасте, и вы́ въ Сы́нѣ и Отцѣ́ пребу́дете.
И сiе́ е́сть обѣтова́нiе, е́же Са́мъ обѣща́ на́мъ, живо́тъ вѣ́чный.
Сiя́ писа́хъ ва́мъ о льстя́щихъ ва́съ.
И вы́ е́же пома́занiе прiя́сте от­ Него́, въ ва́съ пребыва́етъ, и не тре́буете, да кто́ учи́тъ вы́: но я́ко то́ са́мо пома́занiе учи́тъ вы́ о все́мъ, и и́стин­но е́сть, и нѣ́сть ло́жно: и я́коже научи́ ва́съ, пребыва́йте въ не́мъ.
И ны́нѣ, ча́дца, пребыва́йте въ Не́мъ, да егда́ яви́т­ся, и́мамы дерзнове́нiе и не посрами́мся от­ Него́ въ при­­ше́­ст­вiи Его́.
А́ще вѣ́сте, я́ко пра́ведникъ е́сть, разумѣ́йте, я́ко вся́къ творя́й пра́вду от­ Него́ роди́ся.
Вся́къ вѣ́руяй, я́ко Иису́съ е́сть Христо́съ, от­ Бо́га рожде́нъ е́сть: и вся́къ любя́й Ро́ждшаго лю́битъ и Рожде́н­наго от­ Него́.
О се́мъ вѣ́мы, я́ко лю́бимъ ча́да Бо́жiя, егда́ Бо́га лю́бимъ и за́повѣди Его́ соблюда́емъ.
Сiя́ бо е́сть любы́ Бо́жiя, да за́повѣди Его́ соблюда́емъ: и за́повѣди Его́ тя́жки не су́ть.
Я́ко вся́къ рожде́н­ный от­ Бо́га побѣжда́етъ мíръ: и сiя́ е́сть побѣ́да, побѣди́в­шая мíръ, вѣ́ра на́ша.
Кто́ е́сть побѣжда́яй мíръ, то́кмо вѣ́руяй, я́ко Иису́съ е́сть Сы́нъ Бо́жiй?
Се́й е́сть при­­ше́дый водо́ю и кро́вiю и Ду́хомъ, Иису́съ Христо́съ, не водо́ю то́чiю, но водо́ю и кро́вiю: и Ду́хъ е́сть свидѣ́тел­ст­вуяй, я́ко Ду́хъ е́сть и́стина.
Я́ко трiе́ су́ть свидѣ́тел­ст­ву­ю­щiи на небеси́, Оте́цъ, Сло́во и Святы́й Ду́хъ: и Сі́и три́ еди́но су́ть.
И трiе́ су́ть свидѣ́тел­ст­ву­ю­щiи на земли́, ду́хъ и вода́ и кро́вь: и трiе́ во еди́но су́ть.
А́ще свидѣ́тел­ст­во человѣ́ческое прiе́млемъ, свидѣ́тел­ст­во Бо́жiе бо́лѣе е́сть: я́ко сiе́ е́сть свидѣ́тел­ст­во Бо́жiе, е́же свидѣ́тел­ст­вова о Сы́нѣ Сво­е́мъ.
Вѣ́руяй въ Сы́на Бо́жiя и́мать свидѣ́тел­ст­во въ себѣ́: не вѣ́руяй Богови лжа́ сотвори́лъ е́сть Его́, я́ко не вѣ́рова во свидѣ́тел­ст­во, е́же свидѣ́тел­ст­вова Бо́гъ о Сы́нѣ Сво­е́мъ.
И сiе́ е́сть свидѣ́тел­ст­во, я́ко живо́тъ вѣ́чный да́лъ е́сть на́мъ Бо́гъ, и се́й живо́тъ въ Сы́нѣ Его́ е́сть.
Имѣ́яй Сы́на Бо́жiя и́мать живо́тъ: а не имѣ́яй Сы́на Бо́жiя живота́ не и́мать.
Сiя́ писа́хъ ва́мъ вѣ́ру­ю­щымъ во и́мя Сы́на Бо́жiя, да вѣ́сте, я́ко живо́тъ вѣ́чный и́мате, и да вѣ́руете во и́мя Сы́на Бо́жiя.
И сiе́ е́сть дерзнове́нiе, е́же и́мамы къ Нему́, я́ко а́ще чесо́ про́симъ по во́ли Его́, послу́шаетъ на́съ:
и а́ще вѣ́мы, я́ко послу́шаетъ на́съ, е́же а́ще про́симъ, вѣ́мы, я́ко и́мамы проше́нiя, и́хже проси́хомъ от­ Него́.
А́ще кто́ у́зритъ бра́та сво­его́ согрѣша́юща грѣ́хъ не къ сме́рти, да про́ситъ, и да́стъ ему́ живо́тъ, согрѣша́ющымъ не къ сме́рти. Е́сть грѣ́хъ къ сме́рти: не о то́мъ, глаго́лю, да мо́лит­ся.
Вся́ка непра́вда грѣ́хъ е́сть, и е́сть грѣ́хъ не къ сме́рти.
Вѣ́мы, я́ко вся́къ рожде́н­ный от­ Бо́га не согрѣша́етъ: но рожде́н­ный от­ Бо́га блюде́тъ себе́, и лука́вый не при­­каса́ет­ся ему́.
Вѣ́мы, я́ко от­ Бо́га есмы́, и мíръ ве́сь во злѣ́ лежи́тъ.
Вѣ́мы же, я́ко Сы́нъ Бо́жiй прiи́де и да́лъ е́сть на́мъ [свѣ́тъ и] ра́зумъ, да позна́емъ Бо́га и́стин­наго и да бу́демъ во и́стин­нѣмъ Сы́нѣ Его́ Иису́сѣ Христѣ́: Се́й е́сть и́стин­ный Бо́гъ и живо́тъ вѣ́чный.
Ча́дца, храни́те себе́ от­ тре́бъ и́долскихъ. Ами́нь.

Коне́цъ собо́рному посла́нiю Иоа́н­нову пе́рвому: и́мать въ себѣ́ гла́въ 5, зача́лъ же церко́вныхъ 7.
Синодальный
1 Христос – наш Ходатай пред Отцом, умилостивление за грехи наши. 7 «Кто любит брата своего, тот пребывает во свете». 12 Пишу вам, отцы, юноши, отроки. 15 «Не любите мира»... 18 Об антихристе, о помазании.
Дети мои! сие пишу вам, чтобы вы не согрешали; а если бы кто согрешил, то мы имеем ходатая пред Отцем, Иисуса Христа, праведника;
Он есть умилостивление за грехи наши, и не только за наши, но и за грехи всего мира.
А что мы познали Его, узнаём из того, что соблюдаем Его заповеди.
Кто говорит: «я познал Его», но заповедей Его не соблюдает, тот лжец, и нет в нем истины;
а кто соблюдает слово Его, в том истинно любовь Божия совершилась: из сего узнаём, что мы в Нем.
Кто говорит, что пребывает в Нем, тот должен поступать так, как Он поступал.
[Зач. 70.] Возлюбленные! пишу вам не новую заповедь, но заповедь древнюю, которую вы имели от начала. Заповедь древняя есть слово, которое вы слышали от начала.
Но притом и новую заповедь пишу вам, что́ есть истинно и в Нем и в вас: потому что тьма проходит и истинный свет уже светит.
Кто говорит, что он во свете, а ненавидит брата своего, тот еще во тьме.
Кто любит брата своего, тот пребывает во свете, и нет в нем соблазна.
А кто ненавидит брата своего, тот находится во тьме, и во тьме ходит, и не знает, куда идет, потому что тьма ослепила ему глаза.
Пишу вам, дети, потому что прощены вам грехи ради имени Его.
Пишу вам, отцы, потому что вы познали Сущего от начала. Пишу вам, юноши, потому что вы победили лукавого. Пишу вам, отроки, потому что вы познали Отца.
Я написал вам, отцы, потому что вы познали Безначального. Я написал вам, юноши, потому что вы сильны, и слово Божие пребывает в вас, и вы победили лукавого.
Не люби́те мира, ни того, что в мире: кто любит мир, в том нет любви Отчей.
Ибо всё, что в мире: похоть плоти, похоть очей и гордость житейская, не есть от Отца, но от мира сего.
И мир проходит, и похоть его, а исполняющий волю Божию пребывает вовек.
Дети! последнее время. И как вы слышали, что придет антихрист, и теперь появилось много антихристов, то мы и познаём из того, что последнее время.
Они вышли от нас, но не были наши: ибо если бы они были наши, то остались бы с нами; но они вышли, и через то́ открылось, что не все наши.
Впрочем, вы имеете помазание от Святаго и знаете всё.
Я написал вам не потому, чтобы вы не знали истины, но потому, что вы знаете ее, равно как и то́, что всякая ложь не от истины.
Кто лжец, если не тот, кто отвергает, что Иисус есть Христос? Это антихрист, отвергающий Отца и Сына.
Всякий, отвергающий Сына, не имеет и Отца; а исповедующий Сына имеет и Отца.
Итак, что вы слышали от начала, то и да пребывает в вас; если пребудет в вас то, что вы слышали от начала, то и вы пребудете в Сыне и в Отце.
Обетование же, которое Он обещал нам, есть жизнь вечная.
Это я написал вам об обольщающих вас.
Впрочем, помазание, которое вы получили от Него, в вас пребывает, и вы не имеете нужды, чтобы кто учил вас; но как самое сие помазание учит вас всему, и оно истинно и неложно, то, чему оно научило вас, в том пребывайте.
Итак, дети, пребывайте в Нем, чтобы, когда Он явится, иметь нам дерзновение и не постыдиться пред Ним в пришествие Его.
Если вы знаете, что Он праведник, знайте и то́, что всякий, делающий правду, рожден от Него.
1 «Сия есть победа, победившая мир, вера наша». 7 Бог засвидетельствовал о Сыне Своем. 13 «Когда просим чего по воле Его, Он слушает нас». 18 «Мы знаем, что мы от Бога».
Всякий верующий, что Иисус есть Христос, от Бога рожден, и всякий, любящий Родившего, любит и Рожденного от Него.
Что мы любим детей Божиих, узнаём из того, когда любим Бога и соблюдаем заповеди Его.
Ибо это есть любовь к Богу, чтобы мы соблюдали заповеди Его; и заповеди Его нетяжки.
Ибо всякий, рожденный от Бога, побеждает мир; и сия есть победа, победившая мир, вера наша.
Кто побеждает мир, как не тот, кто верует, что Иисус есть Сын Божий?
Сей есть Иисус Христос, пришедший водою и кровию и Духом, не водою только, но водою и кровию, и Дух свидетельствует о Нем, потому что Дух есть истина.
Ибо три свидетельствуют на небе: Отец, Слово и Святый Дух; и Сии три суть едино.
И три свидетельствуют на земле: дух, вода и кровь; и сии три об одном.
Если мы принимаем свидетельство человеческое, свидетельство Божие – больше, ибо это есть свидетельство Божие, которым Бог свидетельствовал о Сыне Своем.
Верующий в Сына Божия имеет свидетельство в себе самом; не верующий Богу представляет Его лживым, потому что не верует в свидетельство, которым Бог свидетельствовал о Сыне Своем.
Свидетельство сие состоит в том, что Бог даровал нам жизнь вечную, и сия жизнь в Сыне Его.
Имеющий Сына (Божия) имеет жизнь; не имеющий Сына Божия не имеет жизни.
Сие написал я вам, верующим во имя Сына Божия, дабы вы знали, что вы, веруя в Сына Божия, имеете жизнь вечную.
И вот какое дерзновение мы имеем к Нему, что, когда просим чего по воле Его, Он слушает нас.
А когда мы знаем, что Он слушает нас во всем, чего бы мы ни просили, – знаем и то, что получаем просимое от Него.
Если кто видит брата своего согрешающего грехом не к смерти, то пусть молится, и Бог даст ему жизнь, то есть согрешающему грехом не к смерти. Есть грех к смерти: не о том говорю, чтобы он молился.
Всякая неправда есть грех; но есть грех не к смерти.
Мы знаем, что всякий, рожденный от Бога, не грешит; но рожденный от Бога хранит себя, и лукавый не прикасается к нему.
Мы знаем, что мы от Бога и что весь мир лежит во зле.
Знаем также, что Сын Божий пришел и дал нам свет и разум, да позна́ем Бога истинного и да будем в истинном Сыне Его Иисусе Христе. Сей есть истинный Бог и жизнь вечная.
Дети! храните себя от идолов. Аминь.
Valguses käimisest
Mu lapsed, seda ma kirjutan teile, et te ei teeks pattu. Aga kui keegi patustab, siis on meil eestkostja Isa juures, Jeesus Kristus, kes on õige,
ning tema on lepitusohver meie pattude eest, kuid mitte üksnes meie, vaid ka terve maailma pattude eest.
Ja sellest me tunneme ära, et oleme teda mõistnud, kui me peame tema käske.
Kes ütleb: „Mina tunnen teda”, aga ei pea tema käske, see on valetaja ja temas ei ole tõde.
Kuid kes peab tema sõna, selles on tõesti Jumala armastus saanud täiuslikuks. Sellest me tunneme ära, et oleme temas.
Kes ütleb enese püsivat temas, see on ka ise kohustatud käima nõnda, nagu tema on käinud.
Armastuse käsust
Armsad, käsk, millest ma teile kirjutan, ei ole uus, vaid on vana käsk, mis on teil olnud algusest peale. See vana käsk on sõna, mida te olete kuulnud.
Kuid taas - käsk, millest ma teile kirjutan, on uus ning on õige tema sees ja teie sees, sest pimedus möödub ja tõeline valgus paistab juba.
Kes ütleb enese olevat valguses, ja vihkab oma venda, on siiani pimeduses.
Kes armastab oma venda, see püsib valguses ja ta ei ole pahanduseks.
Kes aga vihkab oma venda, see on pimeduses ja kõnnib pimeduses ega tea, kuhu ta läheb, sest pimedus on sõgestanud tema silmad.
Ma kirjutan teile, lapsed, sest patud on teile andeks antud tema nime pärast.
Ma kirjutan teile, isad, sest teie olete mõistnud teda, kes on olnud algusest. Ma kirjutan teile, noored, sest te olete ära võitnud kurja.
Ma olen kirjutanud teile, lapsed, sest teie olete ära tundnud Isa. Ma olen kirjutanud teile, isad, sest teie olete mõistnud teda, kes on olnud algusest. Ma olen kirjutanud teile, noored, sest te olete tugevad ja Jumala sõna püsib teis ning te olete ära võitnud kurja.
Ärge armastage maailma ega seda, mis on maailmas! Kui keegi armastab maailma, siis ei ole temas Isa armastust.
Sest kõik, mis on maailmas - lihahimu ja silmahimu ja elukõrkus -, ei ole Isast, vaid maailmast.
Ja maailm kaob ja tema himu, aga kes teeb Jumala tahtmist, püsib igavesti.
Antikristuse tulekust
Lapsed, käes on viimne aeg! Nagu te olete kuulnud, et antikristus tuleb, nii ongi nüüd tulnud palju antikristusi. Sellest me tunneme ära, et käes on viimne aeg.
Nad on küll välja läinud meie seast, kuid nad pole olnud meie hulgast. Kui nad oleksid olnud meie hulgast, siis nad oleksid jäänud meie sekka. Kuid nad läksid ära, et teha avalikuks: ükski neist ei olnud meie hulgast.
Teil on ju võidmine sellelt, kes on Püha, ja teil kõigil on teadmine!
Ma ei kirjutanud teile sellepärast, et te tõde ei tea, vaid et te teate seda ning et ühtegi valet ei tule tõe seest.
Kes on valetaja? Eks ju see, kes salgab, et Jeesus on Kristus. Antikristus on see, kes salgab Isa ja Poega.
Kes iganes salgab Poja, sellel pole ka Isa; kes tunnistab Poega, sellel on ka Isa.
Mida te algusest peale olete kuulnud, see püsigu teis. Kui teis püsib see, mida te algusest peale olete kuulnud, siis püsite teiegi Pojas ja Isas.
Ja see ongi tõotus, mille tema meile on tõotanud - igavene elu.
Ma kirjutasin seda teile nendest, kes püüavad teid eksitada.
Aga võidmine, mille te olete saanud temalt, püsib ju teis ning teil pole vaja, et keegi teid õpetaks; vaid nii nagu tema võidmine teid kõiges õpetab - see on tõde, mitte vale - ja nii nagu tema teid on õpetanud, nõnda püsige Kristuses.
Ja nüüd, lapsed, püsige Kristuses, et kui tema saab avalikuks, oleks meil tema tulemisel julgus ja mitte häbi tema ees.
Kui teie teate, et tema on õige, siis te mõistate, et igaüks, kes teeb õigust, on temast sündinud.
Maailma võitvast usust
Igaüks, kes usub, et Jeesus on Kristus, on Jumalast sündinud. Igaüks, kes armastab seda, kes ta on sünnitanud, armastab ka seda, kes temast on sündinud.
Sellest me tunneme ära, et armastame Jumala lapsi, kui me armastame Jumalat ja teeme tema käskude järgi.
See ongi Jumala armastamine, et me peame tema käske, ja tema käsud ei ole rasked.
Jah, igaüks, kes on sündinud Jumalast, võidab ära maailma. Ja see ongi võit, mis on võitnud ära maailma - meie usk.
Kes on, kes võidab ära maailma? Eks see, kes usub, et Jeesus on Jumala Poeg!
Tema on see, kes tuli vee ja verega - Jeesus Kristus. Ta ei tulnud üksnes veega, vaid vee ja verega, ja Vaim on selle tunnistajaks, sest Vaim on tõde.
Jah, tunnistajaid on kolm:
Vaim, vesi ja veri, ja need kolm on üks.
Kui me võtame vastu inimeste tunnistuse, siis Jumala tunnistus on suurem, sest see on Jumala tunnistus, et ta on andnud tunnistuse oma Poja kohta.
Kes usub Jumala Pojasse, sellel on see tunnistus olemas enese sees. Kes ei usu Jumalat, see on teinud tema valelikuks, sest ta pole uskunud tunnistust, mille Jumal on andnud oma Poja kohta.
Ja see tunnistus on: Jumal on andnud meile igavese elu ja see elu on tema Pojas.
Kellel on Poeg, sellel on elu; kellel ei ole Jumala Poega, sellel pole elu.
Lõppsõna
Seda ma olen kirjutanud teile, kes te usute Jumala Poja nimesse, et te teaksite: teil on igavene elu.
Ja see ongi see julgus, mis meil on tema ees, et kui me midagi tema tahtmist mööda palume, siis tema kuuleb meid.
Kuna me teame, et ta meid kuuleb, mida tahes me paluksime, siis teame ka, et meil on käes need palved, mis me oleme temalt palunud.
Kui keegi näeb oma venda tegevat pattu, mis ei ole surmaks, siis ta palugu, ja Jumal annab talle elu, neile, kes ei tee pattu surmaks. On pattu, mis on surmaks: selle kohta ma ei ütle, et tal tuleks paluda.
Kõik ülekohus on patt, aga on pattu, mis ei ole surmaks.
Me teame, et ükski, kes on sündinud Jumalast, ei tee pattu, sest Jumalast sünnitatu hoiab ennast ja kuri ei puuduta teda.
Me teame, et meie oleme Jumalast ja et terve maailm on kurja käes.
Aga me teame, et Jumala Poeg on tulnud ja andnud meile mõistmise, et me tunneksime ära Tõelise. Ja meie oleme Tõelises, tema Pojas Jeesuses Kristuses. Seesama on tõeline Jumal ja igavene elu.
Lapsed, hoiduge ebajumalate eest!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible