Скрыть
2:3
2:4
2:5
2:10
2:16
2:21
2:22
2:24
2:25
2:26
2:28
2:29
Синодальный
1 Христос – наш Ходатай пред Отцом, умилостивление за грехи наши. 7 «Кто любит брата своего, тот пребывает во свете». 12 Пишу вам, отцы, юноши, отроки. 15 «Не любите мира»... 18 Об антихристе, о помазании.
Дети мои! сие пишу вам, чтобы вы не согрешали; а если бы кто согрешил, то мы имеем ходатая пред Отцем, Иисуса Христа, праведника;
Он есть умилостивление за грехи наши, и не только за наши, но и за грехи всего мира.
А что мы познали Его, узнаём из того, что соблюдаем Его заповеди.
Кто говорит: «я познал Его», но заповедей Его не соблюдает, тот лжец, и нет в нем истины;
а кто соблюдает слово Его, в том истинно любовь Божия совершилась: из сего узнаём, что мы в Нем.
Кто говорит, что пребывает в Нем, тот должен поступать так, как Он поступал.
[Зач. 70.] Возлюбленные! пишу вам не новую заповедь, но заповедь древнюю, которую вы имели от начала. Заповедь древняя есть слово, которое вы слышали от начала.
Но притом и новую заповедь пишу вам, что́ есть истинно и в Нем и в вас: потому что тьма проходит и истинный свет уже светит.
Кто говорит, что он во свете, а ненавидит брата своего, тот еще во тьме.
Кто любит брата своего, тот пребывает во свете, и нет в нем соблазна.
А кто ненавидит брата своего, тот находится во тьме, и во тьме ходит, и не знает, куда идет, потому что тьма ослепила ему глаза.
Пишу вам, дети, потому что прощены вам грехи ради имени Его.
Пишу вам, отцы, потому что вы познали Сущего от начала. Пишу вам, юноши, потому что вы победили лукавого. Пишу вам, отроки, потому что вы познали Отца.
Я написал вам, отцы, потому что вы познали Безначального. Я написал вам, юноши, потому что вы сильны, и слово Божие пребывает в вас, и вы победили лукавого.
Не люби́те мира, ни того, что в мире: кто любит мир, в том нет любви Отчей.
Ибо всё, что в мире: похоть плоти, похоть очей и гордость житейская, не есть от Отца, но от мира сего.
И мир проходит, и похоть его, а исполняющий волю Божию пребывает вовек.
Дети! последнее время. И как вы слышали, что придет антихрист, и теперь появилось много антихристов, то мы и познаём из того, что последнее время.
Они вышли от нас, но не были наши: ибо если бы они были наши, то остались бы с нами; но они вышли, и через то́ открылось, что не все наши.
Впрочем, вы имеете помазание от Святаго и знаете всё.
Я написал вам не потому, чтобы вы не знали истины, но потому, что вы знаете ее, равно как и то́, что всякая ложь не от истины.
Кто лжец, если не тот, кто отвергает, что Иисус есть Христос? Это антихрист, отвергающий Отца и Сына.
Всякий, отвергающий Сына, не имеет и Отца; а исповедующий Сына имеет и Отца.
Итак, что вы слышали от начала, то и да пребывает в вас; если пребудет в вас то, что вы слышали от начала, то и вы пребудете в Сыне и в Отце.
Обетование же, которое Он обещал нам, есть жизнь вечная.
Это я написал вам об обольщающих вас.
Впрочем, помазание, которое вы получили от Него, в вас пребывает, и вы не имеете нужды, чтобы кто учил вас; но как самое сие помазание учит вас всему, и оно истинно и неложно, то, чему оно научило вас, в том пребывайте.
Итак, дети, пребывайте в Нем, чтобы, когда Он явится, иметь нам дерзновение и не постыдиться пред Ним в пришествие Его.
Если вы знаете, что Он праведник, знайте и то́, что всякий, делающий правду, рожден от Него.
Церковнославянский (рус)
Ча́дца моя́, сiя́ пишу́ ва́мъ, да не согрѣша́ете: и а́ще кто́ согрѣши́тъ, хода́тая и́мамы ко Отцу́, Иису́са Христа́ пра́ведника:
и То́й очище́нiе е́сть о грѣсѣ́хъ на́шихъ, не о на́шихъ же то́чiю, но и о всѣго́ мíра.
И о се́мъ разумѣ́емъ, я́ко позна́хомъ Его́, а́ще за́повѣди Его́ соблюда́емъ.
Глаго́ляй, я́ко позна́хъ Его́, и за́повѣди Его́ не соблюда́етъ, ло́жь е́сть, и въ се́мъ и́стины нѣ́сть:
а и́же а́ще соблюда́етъ сло́во Его́, по­и́стин­нѣ въ се́мъ любы́ Бо́жiя соверше́н­на е́сть: о се́мъ разумѣ́емъ, я́ко въ Не́мъ есмы́.
Глаго́ляй, въ Не́мъ пребыва́ти, до́лженъ е́сть, я́коже О́нъ ходи́лъ е́сть, и се́й та́кожде да хо́дитъ.
[Зач. 70.] Возлю́блен­нiи, не за́повѣдь но́ву пишу́ ва́мъ, но за́повѣдь ве́тху, ю́же имѣ́сте испе́рва. За́повѣдь ве́тха е́сть сло́во, е́же слы́шасте испе́рва.
Па́ки за́повѣдь но́ву пишу́ ва́мъ, е́же е́сть по­и́стин­нѣ въ Не́мъ и въ ва́съ: я́ко тма́ мимохо́дитъ и свѣ́тъ и́стин­ный се́й уже́ сiя́етъ.
Глаго́ляй себе́ во свѣ́тѣ бы́ти, а бра́та сво­его́ ненави́дяй, во тмѣ́ е́сть досе́лѣ.
Любя́й бра́та сво­его́ во свѣ́тѣ пребыва́етъ, и собла́зна въ не́мъ нѣ́сть.
А ненави́дяй бра́та сво­его́ во тмѣ́ е́сть, и во тмѣ́ хо́дитъ, и не вѣ́сть, ка́мо и́детъ, я́ко тма́ ослѣпи́ о́чи ему́.
Пишу́ ва́мъ, ча́дца, я́ко оставля́ют­ся ва́мъ грѣси́ и́мене Его́ ра́ди.
Пишу́ ва́мъ, отцы́, я́ко позна́сте Безнача́лнаго. Пишу́ ва́мъ, ю́ноши, я́ко побѣди́сте лука́ваго. Пишу́ ва́мъ, дѣ́ти, я́ко позна́сте Отца́.
Писа́хъ ва́мъ, отцы́, я́ко позна́сте Иско́н­наго: писа́хъ ва́мъ, ю́ноши, я́ко крѣ́пцы есте́, и сло́во Бо́жiе въ ва́съ пребыва́етъ, и побѣди́сте лука́ваго.
Не люби́те мíра, ни я́же въ мíрѣ: а́ще кто́ лю́битъ мíръ, нѣ́сть любве́ О́тчи въ не́мъ:
я́ко все́, е́же въ мíрѣ, по́хоть плотска́я и по́хоть очи́ма и го́рдость жите́йская, нѣ́сть от­ Отца́, но от­ мíра сего́ е́сть.
И мíръ прехо́дитъ, и по́хоть его́, а творя́й во́лю Бо́жiю пребыва́етъ во вѣ́ки.
[Зач. 71.] Дѣ́ти, послѣ́дняя годи́на е́сть. И я́коже слы́шасте, я́ко анти́христъ гряде́тъ, и ны́нѣ анти́христи мно́зи бы́ша, от­ сего́ разумѣва́емъ, я́ко послѣ́днiй ча́съ е́сть.
От на́съ изыдо́ша, но не бѣ́ша от­ на́съ: а́ще бы от­ на́съ бы́ли, пребы́ли у́бо бы́ша съ на́ми: но да явя́т­ся, я́ко не су́ть вси́ от­ на́съ.
И вы́ пома́занiе и́мате от­ Свята́го, и вѣ́сте вся́.
Не писа́хъ ва́мъ, я́ко не вѣ́сте и́стины, но я́ко вѣ́сте ю́ и я́ко вся́ка лжа́ от­ и́стины нѣ́сть.
Кто́ е́сть лжи́вый, то́чiю от­мета́яйся, я́ко Иису́съ нѣ́сть Христо́съ? Се́й е́сть анти́христъ, от­мета́яйся Отца́ и Сы́на.
Вся́къ от­мета́яйся Сы́на, ни Отца́ и́мать: а исповѣ́даяй Сы́на, и Отца́ и́мать.
Вы́ у́бо е́же слы́шасте испе́рва, въ ва́съ да пребыва́етъ: [и] а́ще въ ва́съ пребу́детъ, е́же испе́рва слы́шасте, и вы́ въ Сы́нѣ и Отцѣ́ пребу́дете.
И сiе́ е́сть обѣтова́нiе, е́же Са́мъ обѣща́ на́мъ, живо́тъ вѣ́чный.
Сiя́ писа́хъ ва́мъ о льстя́щихъ ва́съ.
И вы́ е́же пома́занiе прiя́сте от­ Него́, въ ва́съ пребыва́етъ, и не тре́буете, да кто́ учи́тъ вы́: но я́ко то́ са́мо пома́занiе учи́тъ вы́ о все́мъ, и и́стин­но е́сть, и нѣ́сть ло́жно: и я́коже научи́ ва́съ, пребыва́йте въ не́мъ.
И ны́нѣ, ча́дца, пребыва́йте въ Не́мъ, да егда́ яви́т­ся, и́мамы дерзнове́нiе и не посрами́мся от­ Него́ въ при­­ше́­ст­вiи Его́.
А́ще вѣ́сте, я́ко пра́ведникъ е́сть, разумѣ́йте, я́ко вся́къ творя́й пра́вду от­ Него́ роди́ся.
Filioli mei, haec scribo vobis, ut non peccetis. Sed si quis pecca verit, advocatum habemus ad Patrem, Iesum Christum iustum;
et ipse est propitiatio pro peccatis nostris, non pro nostris autem tantum sed etiam pro totius mundi.
Et in hoc cognoscimus quoniam novimus eum: si mandata eius servemus.
Qui dicit: «Novi eum», et mandata eius non servat, mendax est, et in isto veritas non est;
qui autem servat verbum eius, vere in hoc caritas Dei consummata est. In hoc cognoscimus quoniam in ipso sumus.
Qui dicit se in ipso manere, debet, sicut ille ambulavit, et ipse ambulare.
Carissimi, non mandatum novum scribo vobis sed mandatum vetus, quod habuistis ab initio: mandatum vetus est verbum, quod audistis.
Verumtamen mandatum novum scribo vobis, quod est verum in ipso et in vobis, quoniam tenebrae transeunt, et lumen verum iam lucet.
Qui dicit se in luce esse, et fratrem suum odit, in tenebris est usque adhuc.
Qui diligit fratrem suum, in lumine manet, et scandalum ei non est;
qui autem odit fratrem suum, in tenebris est et in tenebris ambulat et nescit quo vadat, quoniam tenebrae obcaecaverunt oculos eius.
Scribo vobis, filioli: Remissa sunt vobis peccata propter nomen eius.
Scribo vobis, patres: Nostis eum, qui ab initio est. Scribo vobis, adulescentes: Vicistis Malignum.
Scripsi vobis, parvuli: Nostis Patrem. Scripsi vobis, patres: Nostis eum, qui ab initio est. Scripsi vobis, adulescentes: Fortes estis, et verbum Dei in vobis manet, et vicistis Malignum.
Nolite diligere mundum neque ea, quae in mundo sunt. Si quis diligit mundum, non est caritas Patris in eo;
quoniam omne, quod est in mundo, concupiscentia carnis et concupiscentia oculorum et iactantia divitiarum, non est ex Patre, sed ex mundo est.
Et mundus transit, et concupiscentia eius; qui autem facit voluntatem Dei, manet in aeternum.
Filioli, novissima hora est; et sicut audistis quia antichristus venit, ita nunc antichristi multi adsunt, unde cognoscimus quoniam novissima hora est.
Ex nobis prodierunt, sed non erant ex nobis, nam si fuissent ex nobis, permansissent nobiscum; sed ut manifestaretur quoniam illi omnes non sunt ex nobis.
Sed vos unctionem habetis a Sancto et scitis omnes.
Non scripsi vobis quasi nescientibus veritatem sed quasi scientibus eam, et quoniam omne mendacium ex veritate non est.
Quis est mendax, nisi is qui negat quoniam Iesus est Christus? Hic est antichristus, qui negat Patrem et Filium.
Omnis, qui negat Filium, nec Patrem habet; qui confitetur Filium, et Patrem habet.
Vos, quod audistis ab initio, in vobis permaneat; si in vobis permanserit, quod ab initio audistis, et vos in Filio et in Patre manebitis.
Et haec est repromissio, quam ipse pollicitus est nobis: vitam aeternam.
Haec scripsi vobis de eis, qui seducunt vos.
Et vos, unctionem, quam accepistis ab eo, manet in vobis, et non necesse habetis, ut aliquis doceat vos; sed sicut unctio ipsius docet vos de omnibus, et verum est, et non est mendacium, et, sicut docuit vos, manetis in eo.
Et nunc, filioli, manete in eo, ut, cum apparuerit, habeamus fiduciam et non confundamur ab eo in adventu eius.
Si scitis quoniam iustus est, scitote quoniam et omnis, qui facit iustitiam, ex ipso natus est.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible