Скрыть
4:2
4:7
4:8
4:14
4:17
4:18
4:19
Глава 5 
5:2
5:11
5:15
5:19
5:20
5:21
Синодальный
1 Правильное испытание духов. 7 «Любовь от Бога»; «будем любить Его, потому что Он прежде возлюбил нас»; «совершенная любовь изгоняет страх».
Возлюбленные! не всякому духу верьте, но испытывайте духов, от Бога ли они, потому что много лжепророков появилось в мире.
Духа Божия (и духа заблуждения) узнавайте так: всякий дух, который исповедует Иисуса Христа, пришедшего во плоти, есть от Бога;
а всякий дух, который не исповедует Иисуса Христа, пришедшего во плоти, не есть от Бога, но это дух антихриста, о котором вы слышали, что он придет и теперь есть уже в мире.
Дети! вы от Бога, и победили их; ибо Тот, Кто в вас, больше того, кто в мире.
Они от мира, потому и говорят по-мирски, и мир слушает их.
Мы от Бога; знающий Бога слушает нас; кто не от Бога, тот не слушает нас. По сему-то узнаём духа истины и духа заблуждения.
Возлюбленные! будем любить друг друга, потому что любовь от Бога, и всякий любящий рожден от Бога и знает Бога.
Кто не любит, тот не познал Бога, потому что Бог есть любовь.
Любовь Божия к нам открылась в том, что Бог послал в мир Единородного Сына Своего, чтобы мы получили жизнь через Него.
В том любовь, что не мы возлюбили Бога, но Он возлюбил нас и послал Сына Своего в умилостивление за грехи наши.
[Зач. 73Б.] Возлюбленные! если так возлюбил нас Бог, то и мы должны любить друг друга.
[Зач. 73В.] Бога никто никогда не видел. Если мы любим друг друга, то Бог в нас пребывает, и любовь Его совершенна есть в нас.
Что мы пребываем в Нем и Он в нас, узнаём из того, что Он дал нам от Духа Своего.
И мы видели и свидетельствуем, что Отец послал Сына Спасителем миру.
Кто исповедует, что Иисус есть Сын Божий, в том пребывает Бог, и он в Боге.
И мы познали любовь, которую имеет к нам Бог, и уверовали в нее. Бог есть любовь, и пребывающий в любви пребывает в Боге, и Бог в нем.
Любовь до того совершенства достигает в нас, что мы имеем дерзновение в день суда, потому что поступаем в мире сем, как Он.
В любви нет страха, но совершенная любовь изгоняет страх, потому что в страхе есть мучение. Боящийся несовершен в любви.
Будем любить Его, потому что Он прежде возлюбил нас.
[Зач. 74.] Кто говорит: «я люблю Бога», а брата своего ненавидит, тот лжец: ибо не любящий брата своего, которого видит, как может любить Бога, Которого не видит?
И мы имеем от Него такую заповедь, чтобы любящий Бога любил и брата своего.
1 «Сия есть победа, победившая мир, вера наша». 7 Бог засвидетельствовал о Сыне Своем. 13 «Когда просим чего по воле Его, Он слушает нас». 18 «Мы знаем, что мы от Бога».
Всякий верующий, что Иисус есть Христос, от Бога рожден, и всякий, любящий Родившего, любит и Рожденного от Него.
Что мы любим детей Божиих, узнаём из того, когда любим Бога и соблюдаем заповеди Его.
Ибо это есть любовь к Богу, чтобы мы соблюдали заповеди Его; и заповеди Его нетяжки.
Ибо всякий, рожденный от Бога, побеждает мир; и сия есть победа, победившая мир, вера наша.
Кто побеждает мир, как не тот, кто верует, что Иисус есть Сын Божий?
Сей есть Иисус Христос, пришедший водою и кровию и Духом, не водою только, но водою и кровию, и Дух свидетельствует о Нем, потому что Дух есть истина.
Ибо три свидетельствуют на небе: Отец, Слово и Святый Дух; и Сии три суть едино.
И три свидетельствуют на земле: дух, вода и кровь; и сии три об одном.
Если мы принимаем свидетельство человеческое, свидетельство Божие – больше, ибо это есть свидетельство Божие, которым Бог свидетельствовал о Сыне Своем.
Верующий в Сына Божия имеет свидетельство в себе самом; не верующий Богу представляет Его лживым, потому что не верует в свидетельство, которым Бог свидетельствовал о Сыне Своем.
Свидетельство сие состоит в том, что Бог даровал нам жизнь вечную, и сия жизнь в Сыне Его.
Имеющий Сына (Божия) имеет жизнь; не имеющий Сына Божия не имеет жизни.
Сие написал я вам, верующим во имя Сына Божия, дабы вы знали, что вы, веруя в Сына Божия, имеете жизнь вечную.
И вот какое дерзновение мы имеем к Нему, что, когда просим чего по воле Его, Он слушает нас.
А когда мы знаем, что Он слушает нас во всем, чего бы мы ни просили, – знаем и то, что получаем просимое от Него.
Если кто видит брата своего согрешающего грехом не к смерти, то пусть молится, и Бог даст ему жизнь, то есть согрешающему грехом не к смерти. Есть грех к смерти: не о том говорю, чтобы он молился.
Всякая неправда есть грех; но есть грех не к смерти.
Мы знаем, что всякий, рожденный от Бога, не грешит; но рожденный от Бога хранит себя, и лукавый не прикасается к нему.
Мы знаем, что мы от Бога и что весь мир лежит во зле.
Знаем также, что Сын Божий пришел и дал нам свет и разум, да позна́ем Бога истинного и да будем в истинном Сыне Его Иисусе Христе. Сей есть истинный Бог и жизнь вечная.
Дети! храните себя от идолов. Аминь.
Церковнославянский (рус)
Возлю́блен­нiи, не вся́кому ду́ху вѣ́руйте, но искуша́йте ду́хи, а́ще от­ Бо́га су́ть: я́ко мно́зи лжепроро́цы изыдо́ша въ мíръ.
О се́мъ познава́йте Ду́ха Бо́жiя и ду́ха ле́стча: вся́къ ду́хъ, и́же исповѣ́дуетъ Иису́са Христа́ во пло́ти при­­ше́дша, от­ Бо́га е́сть:
и вся́къ ду́хъ, и́же не исповѣ́дуетъ Иису́са Христа́ во пло́ти при­­ше́дша, от­ Бо́га нѣ́сть: и се́й е́сть анти́христовъ, его́же слы́шасте, я́ко гряде́тъ, и ны́нѣ въ мíрѣ е́сть уже́.
Вы́ от­ Бо́га есте́, ча́дца, и побѣди́сте тѣ́хъ: я́ко бо́лiй е́сть И́же въ ва́съ, не́жели и́же въ мíрѣ.
Они́ от­ мíра су́ть: сего́ ра́ди от­ мíра глаго́лютъ, и мíръ тѣ́хъ послу́шаетъ.
Мы́ от­ Бо́га есмы́: и́же зна́етъ Бо́га, послу́шаетъ на́съ, и и́же нѣ́сть от­ Бо́га, не послу́шаетъ на́съ. О се́мъ познава́емъ Ду́ха и́стины и ду́ха ле́стча.
Возлю́блен­нiи, воз­лю́бимъ дру́гъ дру́га, я́ко любы́ от­ Бо́га е́сть, и вся́къ любя́й от­ Бо́га рожде́нъ е́сть, и зна́етъ Бо́га:
а не любя́й не позна́ Бо́га, я́ко Бо́гъ любы́ е́сть.
О се́мъ яви́ся любы́ Бо́жiя въ на́съ, я́ко Сы́на Сво­его́ Единоро́днаго посла́ Бо́гъ въ мíръ, да жи́ви бу́демъ И́мъ.
О се́мъ е́сть любы́, не я́ко мы́ воз­люби́хомъ Бо́га, но я́ко То́й воз­люби́ на́съ, и посла́ Сы́на Сво­его́ очище́нiе о грѣсѣ́хъ на́шихъ.
[Зач. Б.] Возлю́блен­нiи, а́ще си́це воз­люби́лъ е́сть на́съ Бо́гъ, и мы́ до́лжни есмы́ дру́гъ дру́га люби́ти.
[Зач. 73В.] Бо́га никто́же нигдѣ́же ви́дѣ. А́ще дру́гъ дру́га лю́бимъ, Бо́гъ въ на́съ пребыва́етъ, и любы́ Его́ соверше́н­на е́сть въ на́съ.
О се́мъ разумѣ́емъ, я́ко въ Не́мъ пребыва́емъ, и То́й въ на́съ, я́ко от­ Ду́ха Сво­его́ да́лъ е́сть на́мъ.
И мы́ ви́дѣхомъ и свидѣ́тел­ст­вуемъ, я́ко Оте́цъ посла́ Сы́на Спаси́теля мíру.
И́же а́ще исповѣ́сть, я́ко Иису́съ е́сть Сы́нъ Бо́жiй, Бо́гъ въ не́мъ пребыва́етъ, и то́й въ Бо́зѣ.
И мы́ позна́хомъ и вѣ́ровахомъ любо­́вь, ю́же и́мать Бо́гъ къ на́мъ. Бо́гъ любы́ е́сть, и пребыва́яй въ любви́ въ Бо́зѣ пребыва́етъ, и Бо́гъ въ не́мъ пребыва́етъ.
О се́мъ соверша́ет­ся любы́ съ на́ми, да дерзнове́нiе и́мамы въ де́нь су́дный, зане́, я́коже О́нъ е́сть, и мы́ есмы́ въ мíрѣ се́мъ.
Стра́ха нѣ́сть въ любви́, но соверше́н­на любы́ во́нъ изгоня́етъ стра́хъ, я́ко стра́хъ му́ку и́мать: боя́йся же не соверши́ся въ любви́.
Мы́ лю́бимъ Его́, я́ко То́й пе́рвѣе воз­люби́лъ е́сть на́съ.
[Зач. 74.] А́ще кто́ рече́тъ, я́ко люблю́ Бо́га, а бра́та сво­его́ ненави́дитъ, ло́жь е́сть: и́бо не любя́й бра́та сво­его́, его́же ви́дѣ, Бо́га, Его́же не ви́дѣ, ка́ко мо́жетъ люби́ти?
И сiю́ за́повѣдь и́мамы от­ Него́, да любя́й Бо́га лю́битъ и бра́та сво­его́.
Вся́къ вѣ́руяй, я́ко Иису́съ е́сть Христо́съ, от­ Бо́га рожде́нъ е́сть: и вся́къ любя́й Ро́ждшаго лю́битъ и Рожде́н­наго от­ Него́.
О се́мъ вѣ́мы, я́ко лю́бимъ ча́да Бо́жiя, егда́ Бо́га лю́бимъ и за́повѣди Его́ соблюда́емъ.
Сiя́ бо е́сть любы́ Бо́жiя, да за́повѣди Его́ соблюда́емъ: и за́повѣди Его́ тя́жки не су́ть.
Я́ко вся́къ рожде́н­ный от­ Бо́га побѣжда́етъ мíръ: и сiя́ е́сть побѣ́да, побѣди́в­шая мíръ, вѣ́ра на́ша.
Кто́ е́сть побѣжда́яй мíръ, то́кмо вѣ́руяй, я́ко Иису́съ е́сть Сы́нъ Бо́жiй?
Се́й е́сть при­­ше́дый водо́ю и кро́вiю и Ду́хомъ, Иису́съ Христо́съ, не водо́ю то́чiю, но водо́ю и кро́вiю: и Ду́хъ е́сть свидѣ́тел­ст­вуяй, я́ко Ду́хъ е́сть и́стина.
Я́ко трiе́ су́ть свидѣ́тел­ст­ву­ю­щiи на небеси́, Оте́цъ, Сло́во и Святы́й Ду́хъ: и Сі́и три́ еди́но су́ть.
И трiе́ су́ть свидѣ́тел­ст­ву­ю­щiи на земли́, ду́хъ и вода́ и кро́вь: и трiе́ во еди́но су́ть.
А́ще свидѣ́тел­ст­во человѣ́ческое прiе́млемъ, свидѣ́тел­ст­во Бо́жiе бо́лѣе е́сть: я́ко сiе́ е́сть свидѣ́тел­ст­во Бо́жiе, е́же свидѣ́тел­ст­вова о Сы́нѣ Сво­е́мъ.
Вѣ́руяй въ Сы́на Бо́жiя и́мать свидѣ́тел­ст­во въ себѣ́: не вѣ́руяй Богови лжа́ сотвори́лъ е́сть Его́, я́ко не вѣ́рова во свидѣ́тел­ст­во, е́же свидѣ́тел­ст­вова Бо́гъ о Сы́нѣ Сво­е́мъ.
И сiе́ е́сть свидѣ́тел­ст­во, я́ко живо́тъ вѣ́чный да́лъ е́сть на́мъ Бо́гъ, и се́й живо́тъ въ Сы́нѣ Его́ е́сть.
Имѣ́яй Сы́на Бо́жiя и́мать живо́тъ: а не имѣ́яй Сы́на Бо́жiя живота́ не и́мать.
Сiя́ писа́хъ ва́мъ вѣ́ру­ю­щымъ во и́мя Сы́на Бо́жiя, да вѣ́сте, я́ко живо́тъ вѣ́чный и́мате, и да вѣ́руете во и́мя Сы́на Бо́жiя.
И сiе́ е́сть дерзнове́нiе, е́же и́мамы къ Нему́, я́ко а́ще чесо́ про́симъ по во́ли Его́, послу́шаетъ на́съ:
и а́ще вѣ́мы, я́ко послу́шаетъ на́съ, е́же а́ще про́симъ, вѣ́мы, я́ко и́мамы проше́нiя, и́хже проси́хомъ от­ Него́.
А́ще кто́ у́зритъ бра́та сво­его́ согрѣша́юща грѣ́хъ не къ сме́рти, да про́ситъ, и да́стъ ему́ живо́тъ, согрѣша́ющымъ не къ сме́рти. Е́сть грѣ́хъ къ сме́рти: не о то́мъ, глаго́лю, да мо́лит­ся.
Вся́ка непра́вда грѣ́хъ е́сть, и е́сть грѣ́хъ не къ сме́рти.
Вѣ́мы, я́ко вся́къ рожде́н­ный от­ Бо́га не согрѣша́етъ: но рожде́н­ный от­ Бо́га блюде́тъ себе́, и лука́вый не при­­каса́ет­ся ему́.
Вѣ́мы, я́ко от­ Бо́га есмы́, и мíръ ве́сь во злѣ́ лежи́тъ.
Вѣ́мы же, я́ко Сы́нъ Бо́жiй прiи́де и да́лъ е́сть на́мъ [свѣ́тъ и] ра́зумъ, да позна́емъ Бо́га и́стин­наго и да бу́демъ во и́стин­нѣмъ Сы́нѣ Его́ Иису́сѣ Христѣ́: Се́й е́сть и́стин­ный Бо́гъ и живо́тъ вѣ́чный.
Ча́дца, храни́те себе́ от­ тре́бъ и́долскихъ. Ами́нь.

Коне́цъ собо́рному посла́нiю Иоа́н­нову пе́рвому: и́мать въ себѣ́ гла́въ 5, зача́лъ же церко́вныхъ 7.
Õigest ja valest vaimust
Armsad, ärge usaldage iga vaimu, vaid katsuge vaimud läbi, kas nad on Jumalast, sest palju valeprohveteid on läinud välja maailma.
Te tunnete Jumala Vaimu sellest: iga vaim, kes tunnistab Jeesust Kristust lihasse tulnuna, see on Jumalast,
ning ükski vaim, kes seda Jeesust ei tunnista, ei ole Jumalast, vaid see on antikristuse oma, kellest te olete kuulnud, et ta tuleb, ja nüüd ta juba ongi maailmas.
Teie, lapsed, olete Jumalast ja olete nad ära võitnud, sest see, kes on teis, on suurem sellest, kes on maailmas.
Nemad on maailmast, seepärast nad räägivad nagu maailmgi, ja maailm kuulab neid.
Meie oleme Jumalast; kes on Jumala ära tundnud, see kuulab meid. Kes ei ole Jumalast, ei kuula meid. Sellest me tunneme ära tõe vaimu ja eksituse vaimu.
Armastusest Jumala ja inimeste vastu
Armsad, armastagem üksteist, sest armastus on Jumalast ja igaüks, kes armastab, on sündinud Jumalast ja tunneb Jumalat.
Kes ei armasta, see ei ole tundnud Jumalat, sest Jumal on armastus.
Jumala armastus meie vastu on saanud avalikuks selles, et Jumal oma ainusündinud Poja on läkitanud maailma, et me tema läbi elaksime.
Selles on armastus - ei, mitte selles, et meie oleme armastanud Jumalat, vaid et tema on armastanud meid ja on läkitanud oma Poja lepitusohvriks meie pattude eest.
Mu armsad, kui Jumal meid nõnda on armastanud, siis oleme ka meie kohustatud armastama üksteist.
Jumalat ei ole keegi iial näinud. Kui me üksteist armastame, siis püsib Jumal meis ja tema armastus on saanud meis täiuslikuks.
Sellest me tunneme, et me püsime temas ja tema meis, et ta on andnud meile osa oma Vaimust.
Ja me oleme näinud ja tunnistame, et Isa on läkitanud Poja maailma Päästjaks.
Kes iganes tunnistab, et Jeesus on Jumala Poeg, selles püsib Jumal ning tema püsib Jumalas.
Ja me oleme tunnetanud ja uskunud armastust, mis Jumalal on meie vastu. Jumal on armastus ja kes püsib armastuses, püsib Jumalas ja Jumal püsib temas.
Selles on Jumala armastus saanud meie juures täiuslikuks, et meil oleks julgust kohtupäeval; sest nii nagu on tema, oleme meiegi selles maailmas.
Armastuses ei ole kartust, vaid täiuslik armastus ajab kartuse välja, sest kartuses on karistus, aga kartja ei ole saanud täiuslikuks armastuses.
Meie armastame, sest tema on meid enne armastanud.
Kui keegi ütleb: „Mina armastan Jumalat”, ja vihkab oma venda, siis ta on valelik, sest kes ei armasta oma venda, keda ta näeb, ei suuda armastada Jumalat, keda ta ei ole näinud.
Ja see käsk on meil temalt endalt, et kes armastab Jumalat, armastagu ka oma venda!
Maailma võitvast usust
Igaüks, kes usub, et Jeesus on Kristus, on Jumalast sündinud. Igaüks, kes armastab seda, kes ta on sünnitanud, armastab ka seda, kes temast on sündinud.
Sellest me tunneme ära, et armastame Jumala lapsi, kui me armastame Jumalat ja teeme tema käskude järgi.
See ongi Jumala armastamine, et me peame tema käske, ja tema käsud ei ole rasked.
Jah, igaüks, kes on sündinud Jumalast, võidab ära maailma. Ja see ongi võit, mis on võitnud ära maailma - meie usk.
Kes on, kes võidab ära maailma? Eks see, kes usub, et Jeesus on Jumala Poeg!
Tema on see, kes tuli vee ja verega - Jeesus Kristus. Ta ei tulnud üksnes veega, vaid vee ja verega, ja Vaim on selle tunnistajaks, sest Vaim on tõde.
Jah, tunnistajaid on kolm:
Vaim, vesi ja veri, ja need kolm on üks.
Kui me võtame vastu inimeste tunnistuse, siis Jumala tunnistus on suurem, sest see on Jumala tunnistus, et ta on andnud tunnistuse oma Poja kohta.
Kes usub Jumala Pojasse, sellel on see tunnistus olemas enese sees. Kes ei usu Jumalat, see on teinud tema valelikuks, sest ta pole uskunud tunnistust, mille Jumal on andnud oma Poja kohta.
Ja see tunnistus on: Jumal on andnud meile igavese elu ja see elu on tema Pojas.
Kellel on Poeg, sellel on elu; kellel ei ole Jumala Poega, sellel pole elu.
Lõppsõna
Seda ma olen kirjutanud teile, kes te usute Jumala Poja nimesse, et te teaksite: teil on igavene elu.
Ja see ongi see julgus, mis meil on tema ees, et kui me midagi tema tahtmist mööda palume, siis tema kuuleb meid.
Kuna me teame, et ta meid kuuleb, mida tahes me paluksime, siis teame ka, et meil on käes need palved, mis me oleme temalt palunud.
Kui keegi näeb oma venda tegevat pattu, mis ei ole surmaks, siis ta palugu, ja Jumal annab talle elu, neile, kes ei tee pattu surmaks. On pattu, mis on surmaks: selle kohta ma ei ütle, et tal tuleks paluda.
Kõik ülekohus on patt, aga on pattu, mis ei ole surmaks.
Me teame, et ükski, kes on sündinud Jumalast, ei tee pattu, sest Jumalast sünnitatu hoiab ennast ja kuri ei puuduta teda.
Me teame, et meie oleme Jumalast ja et terve maailm on kurja käes.
Aga me teame, et Jumala Poeg on tulnud ja andnud meile mõistmise, et me tunneksime ära Tõelise. Ja meie oleme Tõelises, tema Pojas Jeesuses Kristuses. Seesama on tõeline Jumal ja igavene elu.
Lapsed, hoiduge ebajumalate eest!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible