Скрыть
11:3
11:6
11:8
11:14
11:19
11:20
11:22
11:25
11:28
11:29
11:33
11:35
11:37
11:42
11:43c
Церковнославянский (рус)
И ца́рь Соломо́нъ бѣ́ жено­люби́въ, и поя́ жены́ чужды́я, и дще́рь фарао́ню, Моави́тяныни, Аммани́тяныни, и Аморре́аныни,
от­ язы́къ, и́хже от­рече́ Госпо́дь сыно́мъ Изра́илевымъ: не входи́те въ ня́, и ті́и да не вхо́дятъ въ ва́съ, да не от­вратя́тъ ду́шъ ва́шихъ вслѣ́дъ и́долъ сво­и́хъ: къ тѣ́мъ при­­лѣпи́ся Соломо́нъ люби́ти,
и бы́ша ему́ же́нъ нача́лныхъ се́дмь со́тъ, и подло́жницъ три́ста.
И бы́сть въ вре́мя ста́рости Соломо́ни, и соврати́ша жены́ чужді́я се́рдце его́ вслѣ́дъ бого́въ ины́хъ, и не бѣ́ се́рдце его́ соверше́н­но съ Го́сподемъ Бо́гомъ его́, я́коже се́рдце дави́да отца́ его́,
и хожда́­ше Соломо́нъ вслѣ́дъ Аста́рта ме́рзости Сидо́нскiя и вслѣ́дъ царя́ и́хъ, и́дола сыно́въ Аммо́нихъ.
И сотвори́ Соломо́нъ лука́вое предъ Го́сподемъ: и не хожда́­ше вслѣ́дъ Го́спода, я́коже дави́дъ оте́цъ его́.
Тогда́ созда́ Соломо́нъ высо́ко [ка́пище] хамо́су, и́долу Моа́влю, и царю́ и́хъ, и́долу сыно́въ Аммо́нихъ, и Аста́ртѣ, ме́рзости Сидо́нстѣй, на горѣ́ я́же предъ Иерусали́момъ:
и та́ко сотвори́ всѣ́мъ жена́мъ сво­и́мъ чужди́мъ, я́же кадя́ху и жря́ху и́доломъ сво­и́мъ.
И разгнѣ́вася Госпо́дь на Соломо́на, я́ко уклони́ се́рдце свое́ от­ Го́спода Бо́га Изра́илева, и я́вльшагося ему́ два́жды
и заповѣ́дав­шаго ему́ два́жды о словеси́ се́мъ, весма́ не ходи́ти ему́ вслѣ́дъ бого́въ инѣ́хъ, но храни́ти и твори́ти я́же заповѣ́да ему́ Госпо́дь Бо́гъ,
и рече́ Госпо́дь къ Соломо́ну: поне́же бы́ша сiя́ съ тобо́ю, и не сохрани́лъ еси́ за́повѣдiй мо­и́хъ и повелѣ́нiй мо­и́хъ, я́же заповѣ́дахъ тебѣ́, раздира́я раздеру́ ца́р­ст­во твое́ изъ руку́ твое́ю и да́мъ е́ рабу́ тво­ему́:
оба́че во дни́ твоя́ не сотворю́ си́хъ дави́да ра́ди отца́ тво­его́: от­ руки́ же сы́на тво­его́ от­иму́ е́:
то́кмо всего́ ца́р­ст­ва не воз­му́, ски́петръ еди́нъ да́мъ сы́ну тво­ему́ дави́да ра́ди раба́ мо­его́ и Иерусали́ма ра́ди гра́да, его́же избра́хъ.
И воз­дви́же Госпо́дь проти́вника на Соломо́на Аде́ра Идуме́анина от­ сѣ́мене ца́рска во Идуме́и.
И бы́сть егда́ искорени́ дави́дъ Едо́ма, егда́ и́де Иоа́въ во­ево́да во́й погреба́ти побие́н­ныя, изсѣче́ вся́къ му́жескъ по́лъ во Идуме́и:
я́ко ше́сть ме́сяцъ сѣдя́ше та́мо Иоа́въ и ве́сь Изра́иль во Идуме́и, до́ндеже изби́ вся́къ му́жескъ по́лъ въ Идуме́и:
и избѣже́ Аде́ръ са́мъ и вси́ му́жiе Идуме́йстiи от­ отроко́въ отца́ его́ съ ни́мъ, и внидо́ша во Еги́петъ: Аде́ръ же бя́ше о́трочищь ма́лъ.
И воста́ша му́жiе изъ гра́да Мадiа́мска, и прiидо́ша въ Фара́нъ, и взя́ша муже́й съ собо́ю и прiидо́ша къ фарао́ну царю́ Еги́петскому. И вни́де Аде́ръ къ фарао́ну, и даде́ ему́ [ца́рь] до́мъ, и пи́щу опредѣли́ ему́, и зе́млю даде́ ему́.
И обрѣ́те Аде́ръ благода́ть предъ очи́ма фарао́нима зѣло́, и даде́ ему́ въ жену́ сестру́ жены́ сво­ея́, сестру́ Ѳекеми́ны бо́лшую.
И роди́ ему́ сестра́ Ѳекеми́ны Аде́ру ганива́ѳа сы́на сво­его́, и воскорми́ его́ Ѳекеми́на посредѣ́ сыно́въ фарао́нихъ, и бѣ́ ганива́ѳъ посредѣ́ сыно́въ фарао́нихъ.
И Аде́ръ услы́ша бо Еги́птѣ, я́ко у́спе дави́дъ со отцы́ сво­и́ми, и я́ко у́мре Иоа́въ во­ево́да во́ин­ству, и рече́ Аде́ръ къ фарао́ну: от­пусти́ мя, да воз­вращу́ся въ зе́млю мою́.
И рече́ фарао́нъ Аде́ру: чи́мъ ты́ не дово́ленъ еси́ у мене́? и се́, ты́ про́сишися от­ити́ въ зе́млю свою́? И рече́ ему́ Аде́ръ: я́ко от­пуща́я да от­пу́стиши мя́. И воз­врати́ся Аде́ръ въ зе́млю свою́.
И воз­дви́же Госпо́дь проти́вника Соломо́ну разо́на, сы́на Елiада́ева, и́же убѣже́ от­ Ададезе́ра царя́ су́вска, господи́на сво­его́.
И собра́шася къ нему́ му́жiе, и бѣ́ во­ево́да полка́ мяте́жнаго, егда́ убива́­ше я́ дави́дъ: и идо́ша въ Дама́скъ, и сѣдо́ша въ не́мъ, и воцари́шася въ дама́сцѣ.
И бѣ́ стужа́я Изра́илеви во вся́ дни́ Соломо́ни: сiя́ зло́ба Аде́ра: и отягчи́ Изра́иля и воцари́ся въ земли́ Едо́мстѣй.
И иеровоа́мъ сы́нъ нава́товъ, Ефра́ѳянинъ от­ сари́ры, сы́нъ жены́ вдови́цы, ра́бъ Соломо́новъ, и воз­дви́же ру́цѣ на царя́ Соломо́на.
И сiя́ вина́, я́ко воз­дви́же ру́цѣ на царя́ Соломо́на: ца́рь Соломо́нъ созида́­ше краегра́дiе и огражда́­ше стѣно́ю гра́дъ дави́да отца́ сво­его́:
иеровоа́мъ же человѣ́къ крѣ́покъ си́лою. И ви́дѣ Соломо́нъ о́трока, я́ко му́жъ дѣ́лъ е́сть, и поста́ви его́ надъ бремена́ми до́му Ио́сифова.
И бы́сть во вре́мя о́но, и иеровоа́мъ изы́де изъ Иерусали́ма, и обрѣ́те его́ Ахі́а Силони́тянинъ проро́къ на пути́, и соврати́ его́ съ пути́: и бѣ́ Ахі́а облече́нъ въ ри́зу но́ву: и [бѣ́ста] о́ба еди́ны на по́ли.
И взя́ Ахі́а за ри́зу свою́ но́вую, я́же бѣ́ на не́мъ, и раздра́ ю́ на два­на́­де­сять жре́бiй,
и рече́ иеровоа́му: прiими́ себѣ́ де́сять жре́бiй, я́ко та́ко глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: се́, а́зъ от­торга́ю ца́р­ст­во изъ руки́ Соломо́ни, и да́мъ ти́ хору́гвiй де́сять:
и двѣ́ хору́гви бу́дутъ ему́, раба́ ра́ди мо­его́ дави́да и Иерусали́ма ра́ди гра́да, его́же избра́хъ себѣ́ от­ всѣ́хъ колѣ́нъ Изра́илевыхъ,
зане́же оста́ви мя́ и поклони́ся Аста́ртѣ ме́рзости Сидо́нстѣй и хамо́су и кумíромъ Моа́влимъ и царю́ и́хъ претыка́нiю сыно́въ Аммо́нихъ, и не по́йде по путе́мъ мо­и́мъ, е́же твори́ти уго́дная предо мно́ю, я́коже дави́дъ оте́цъ его́:
и не от­иму́ ца́р­ст­ва всего́ от­ руку́ его́, поне́же защища́я защищу́ его́ во вся́ дни́ живота́ его́, дави́да ра́ди раба́ мо­его́, его́же избра́хъ, и́же сохрани́ за́повѣди моя́ и оправда́нiя:
и от­иму́ ца́р­ст­во от­ руки́ сы́на его́, и да́мъ ти́ де́сять хору́гвiй,
сы́ну же его́ да́мъ двѣ́ хору́гви, я́ко да бу́детъ престо́лъ рабу́ мо­ему́ дави́ду во вся́ дни́ предо мно́ю во Иерусали́мѣ гра́дѣ, его́же избра́хъ себѣ́ на положе́нiе и́мени мо­ему́ та́мо:
и прiиму́ тя́, и воцари́шися, въ ни́хже жела́етъ душа́ твоя́, и ты́ бу́деши ца́рь надъ Изра́илемъ:
и бу́детъ а́ще сохрани́ши вся́, ели́ка заповѣ́даю ти́, и по́йдеши по путе́мъ мо­и́мъ, и сотвори́ши уго́дная предо мно́ю, храни́ти за́повѣди моя́ и повелѣ́нiя моя́, я́коже сотвори́ дави́дъ ра́бъ мо́й, и бу́ду съ тобо́ю, и сози́жду ти́ до́мъ вѣ́ренъ, я́коже созда́хъ дави́ду, и да́мъ ти́ Изра́иля:
и озло́блю ро́дъ дави́довъ за сiя́, но не во вся́ дни́.
И иска́­ше Соломо́нъ уби́ти иеровоа́ма. И воста́ иеровоа́мъ, и убѣжа́ во Еги́петъ къ сусаки́му царю́ Еги́петску, и бѣ́ во Еги́птѣ, до́ндеже Соломо́нъ у́мре.
И про́чая слове́съ Соломо́нихъ, и вся́ ели́ка сотвори́, и ве́сь смы́слъ его́, не се́ ли, сiя́ пи́сана бы́ша въ кни́зѣ слове́съ Соломо́нихъ?
И дні́е, въ ня́же ца́р­ст­вова Соломо́нъ во Иерусали́мѣ надъ всѣ́мъ Изра́илемъ, четы́редесять лѣ́тъ.
И у́спе Соломо́нъ со отцы́ сво­и́ми: и погребо́ша его́ во гра́дѣ дави́да отца́ его́,
и воцари́ся ровоа́мъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.
Синодальный
1 Гнев Господа на Соломона за поклонение идолам под влиянием его чужеземных жен и предсказание, что при сыне его царство будет отторгнуто от него, кроме одного колена; 14 противники, которых Бог воздвиг против Соломона: Адер Идумеянин; 23 Разон Сириянин; 26 Иеровоам, сын Наватов, Ефремлянин, которому пророк Ахия обещал царствование над десятью коленами; 41 смерть Соломона.
И полюбил царь Соломон многих чужестранных женщин, кроме дочери фараоновой, Моавитянок, Аммонитянок, Идумеянок, Сидонянок, Хеттеянок,
из тех народов, о которых Господь сказал сынам Израилевым: «не входите к ним, и они пусть не входят к вам, чтобы они не склонили сердца вашего к своим богам»; к ним прилепился Соломон любовью.
И было у него семьсот жен и триста наложниц; и развратили жены его сердце его.
Во время старости Соломона жены его склонили сердце его к иным богам, и сердце его не было вполне предано Господу Богу своему, как сердце Давида, отца его.
И стал Соломон служить Астарте, божеству Сидонскому, и Милхому, мерзости Аммонитской.
И делал Соломон неугодное пред очами Господа и не вполне последовал Господу, как Давид, отец его.
Тогда построил Соломон капище Хамосу, мерзости Моавитской, на горе, которая пред Иерусалимом, и Молоху, мерзости Аммонитской.
Так сделал он для всех своих чужестранных жен, которые кадили и приносили жертвы своим богам.
И разгневался Господь на Соломона за то, что он уклонил сердце свое от Господа Бога Израилева, Который два раза являлся ему
и заповедал ему, чтобы он не следовал иным богам; но он не исполнил того, что заповедал ему Господь [Бог].
И сказал Господь Соломону: за то, что так у тебя делается, и ты не сохранил завета Моего и уставов Моих, которые Я заповедал тебе, Я отторгну от тебя царство и отдам его рабу твоему;
но во дни твои Я не сделаю сего ради Давида, отца твоего; из руки сына твоего исторгну его;
и не все царство исторгну; одно колено дам сыну твоему ради Давида, раба Моего, и ради Иерусалима, который Я избрал.
И воздвиг Господь противника на Соломона, Адера Идумеянина, из царского Идумейского рода.
Когда Давид был в Идумее, и военачальник Иоав пришел для погребения убитых и избил весь мужеский пол в Идумее, –
ибо шесть месяцев прожил там Иоав и все Израильтяне, доколе не истребили всего мужеского пола в Идумее, –
тогда сей Адер убежал в Египет и с ним несколько Идумеян, служивших при отце его; Адер был тогда малым ребенком.
Отправившись из Мадиама, они пришли в Фаран и взяли с собою людей из Фарана и пришли в Египет к фараону, царю Египетскому. [Адер вошел к фараону, и] он дал ему дом, и назначил ему содержание, и дал ему землю.
Адер снискал у фараона большую милость, так что он дал ему в жену сестру своей жены, сестру царицы Тахпенесы.
И родила ему сестра Тахпенесы сына Генувата. Тахпенеса воспитывала его в доме фараоновом; и жил Генуват в доме фараоновом вместе с сыновьями фараоновыми.
Когда Адер услышал, что Давид почил с отцами своими и что военачальник Иоав умер, то сказал фараону: отпусти меня, я пойду в свою землю.
И сказал ему фараон: разве ты нуждаешься в чем у меня, что хочешь идти в свою землю? Он отвечал: нет, но отпусти меня. [И возвратился Адер в землю свою.]
И воздвиг Бог против Соломона еще противника, Разона, сына Елиады, который убежал от государя своего Адраазара, царя Сувского,
и, собрав около себя людей, сделался начальником шайки, после того, как Давид разбил Адраазара; и пошли они в Дамаск, и водворились там, и владычествовали в Дамаске.
И был он противником Израиля во все дни Соломона. Кроме зла, причиненного Адером, он всегда вредил Израилю и сделался царем Сирии.
И Иеровоам, сын Наватов, Ефремлянин из Цареды, – имя матери его вдовы: Церуа, – раб Соломонов, поднял руку на царя.
И вот обстоятельство, по которому он поднял руку на царя: Соломон строил Милло, починивал повреждения в городе Давида, отца своего.
Иеровоам был человек мужественный. Соломон, заметив, что этот молодой человек умеет делать дело, поставил его смотрителем над оброчными из дома Иосифова.
В то время случилось Иеровоаму выйти из Иерусалима; и встретил его на дороге пророк Ахия Силомлянин, и на нем была новая одежда. На поле их было только двое.
И взял Ахия новую одежду, которая была на нем, и разодрал ее на двенадцать частей,
и сказал Иеровоаму: возьми себе десять частей, ибо так говорит Господь Бог Израилев: вот, Я исторгаю царство из руки Соломоновой и даю тебе десять колен,
а одно колено* останется за ним ради раба Моего Давида и ради города Иерусалима, который Я избрал из всех колен Израилевых. //*В греческом переводе: два колена.
Это за то, что они оставили Меня и стали поклоняться Астарте, божеству Сидонскому, и Хамосу, богу Моавитскому, и Милхому, богу Аммонитскому, и не пошли путями Моими, чтобы делать угодное пред очами Моими и соблюдать уставы Мои и заповеди Мои, подобно Давиду, отцу его.
Я не беру всего царства из руки его, но Я оставлю его владыкою на все дни жизни его ради Давида, раба Моего, которого Я избрал, который соблюдал заповеди Мои и уставы Мои;
но возьму царство из руки сына его и дам тебе из него десять колен;
а сыну его дам одно колено, дабы оставался светильник Давида, раба Моего, во все дни пред лицем Моим, в городе Иерусалиме, который Я избрал Себе для пребывания там имени Моего.
Тебя Я избираю, и ты будешь владычествовать над всем, чего пожелает душа твоя, и будешь царем над Израилем;
и если будешь соблюдать все, что Я заповедую тебе, и будешь ходить путями Моими и делать угодное пред очами Моими, соблюдая уставы Мои и заповеди Мои, как делал раб Мой Давид, то Я буду с тобою и устрою тебе дом твердый, как Я устроил Давиду, и отдам тебе Израиля;
и смирю Я род Давидов за сие, но не на все дни.
Соломон же хотел умертвить Иеровоама; но Иеровоам встал и убежал в Египет к Сусакиму, царю Египетскому, и жил в Египте до смерти Соломоновой.
Прочие события Соломоновы и все, что он делал, и мудрость его описаны в книге дел Соломоновых.
Времени царствования Соломонова в Иерусалиме над всем Израилем было сорок лет.
11:43cи воцарился вместо него сын его Ровоам.
И почил Соломон с отцами своими и погребен был в городе Давида, отца своего,
Saalomoni taganemine Issandast
Aga kuningas Saalomon armastas vaarao tütre kõrval paljusid võõramaa naisi - moabe, ammonlasi, edomlasi, siidonlasi ja hette -
rahvaist, kelle kohta Issand oli öelnud Iisraeli lastele: „Ärge minge nende sekka ja need ärgu tulgu teie sekka, sest nad pööravad tõesti teie südamed oma jumalate poole!” Neisse kiindus Saalomon armastusega.
Temal oli seitsesada vürstisoost naist ja kolmsada liignaist; ta naised aga pöörasid tema südame.
See sündis Saalomoni vanas eas, et ta naised pöörasid tema südame teiste jumalate poole; ta süda ei olnud siiras Issanda, oma Jumala vastu, nagu oli olnud tema isa Taaveti süda.
Saalomon käis siis siidonlaste jumalanna Astarte ja ammonlaste jäleduse Milkomi järel.
Saalomon tegi kurja Issanda silmis ega käinud ustavalt Issanda järel nagu tema isa Taavet.
Sel ajal ehitas Saalomon ohvrikünka Kemosele, moabide jäledusele, Jeruusalemma ees oleva mäe peale, ja Moolokile, ammonlaste jäledusele.
Seda tegi ta kõigi oma võõramaalastest naiste heaks, kes suitsutasid ja ohverdasid oma jumalatele.
Aga Issand vihastas Saalomoni peale, et ta oma südame oli ära pööranud Issandast, Iisraeli Jumalast, kes oli ennast temale kaks korda ilmutanud
ja oli temale andnud käsu selle asja pärast, et ta ei käiks teiste jumalate järel; ent tema ei olnud pidanud, mis Issand oli käskinud.
Ja Issand ütles Saalomonile: „Sellepärast et sinuga on nõnda sündinud ja et sa ei ole pidanud minu lepingut ja minu seadusi, mis ma sulle andsin, kisun ma tõesti kuningriigi sinult ja annan sinu sulastele.
Aga su isa Taaveti pärast ei tee ma seda sinu päevil: ma kisun selle ära sinu poja käest.
Ometi ei kisu ma ära kogu kuningriiki: ühe suguharu ma annan su pojale oma sulase Taaveti pärast ja Jeruusalemma pärast, mille ma olen välja valinud.”
Saalomoni vastased
Ja Issand tõstis Saalomonile vastase, edomlase Hadadi; too oli Edomi kuningasoost.
Kui Taavet oli löönud Edomit ja väepealik Joab läks mahalööduid matma ja hävitas Edomis kogu meessoo -
sest Joab ja kogu Iisrael viibisid seal kuus kuud, kuni ta Edomis oli hävitanud kogu meessoo -,
siis põgenes Hadad, tema ja mõned Edomi mehed ta isa sulaste hulgast koos temaga, et minna Egiptusesse; Hadad oli alles väike poiss.
Nad läksid Midjanist teele ja tulid Paaranisse; Paaranist võtsid nad mehi enestega kaasa ja tulid Egiptusesse vaarao, Egiptuse kuninga juurde; vaarao andis Hadadile koja, lubas temale leiba ja andis temale maad.
Hadad leidis suurt armu vaarao silmis, kes andis temale naiseks oma naise õe, kuninganna Tahpenesi õe.
Tahpenesi õde tõi temale ilmale ta poja Genubati ja Tahpenes võõrutas tolle vaarao kojas; ja Genubat jäi vaarao kotta, vaarao poegade seltsi.
Kui Hadad Egiptuses kuulis, et Taavet oli läinud magama oma vanemate juurde ja et väepealik Joab oli surnud, siis ütles Hadad vaaraole: „Lase mind, et võiksin minna oma maale!”
Aga vaarao küsis temalt: „Mis sul minu juures puudub, et sa nüüd tahad minna oma maale?” Ja ta vastas: „Mitte midagi, kuid lase mind siiski minna!”
Ja Jumal tõstis temale vastaseks ka Resoni, Eljada poja, kes oli põgenenud oma isanda, Sooba kuninga Hadadeseri juurest.
Tema kogus enese juurde mehi ja sai röövjõugu pealikuks; pärast seda kui Taavet neid oli tapnud, läksid nad Damaskusesse, elasid seal ja valitsesid Damaskuses.
Tema oli Iisraeli vastane kogu Saalomoni eluaja, tehes kurja nagu Hadadki; ta põlgas Iisraeli ja ta sai Süüria kuningaks.
Ka Saalomoni sulane Jerobeam, Nebati poeg, efraimlane Seredast, kelle ema oli lesknaine Seruua, tõstis oma käe kuninga vastu.
Ja see on põhjus, miks ta tõstis oma käe kuninga vastu: Saalomon ehitas kindlust ja sulges läbimurdekoha oma isa Taaveti linnas.
Jerobeam oli väga tubli mees, ja kui Saalomon nägi, kuidas see noor mees tööd tegi, siis ta pani tema kogu Joosepi soo töökohustuse ülevaatajaks.
Aga sel ajal sündis, et Jerobeam läks Jeruusalemmast välja ja prohvet, siilolane Ahija, kellel oli uus kuub seljas, juhtus teel temale vastu; ainult nemad kahekesi olid väljal.
Siis Ahija haaras kinni sellest uuest kuuest, mis tal seljas oli, ja kiskus selle kaheteistkümneks tükiks
ning ütles Jerobeamile: „Võta enesele kümme tükki, sest nõnda ütleb Issand, Iisraeli Jumal: Vaata, ma kisun kuningriigi Saalomoni käest ja annan kümme suguharu sinule.
Aga üks suguharu jäägu temale mu sulase Taaveti pärast ja Jeruusalemma linna pärast, mille ma olen valinud kõigi Iisraeli suguharude seast,
sellepärast et nad jätsid mind maha ja kummardasid siidonlaste jumalannat Astartet, moabide jumalat Kemost ja ammonlaste jumalat Milkomi ega käinud minu teedel, et teha, mis õige on minu silmis minu määruste ja seadluste järgi, nõnda nagu tema isa Taavet.
Mina aga ei võta tema käest siiski mitte tervet kuningriiki, vaid lasen teda olla vürstiks kogu ta eluaja oma sulase Taaveti pärast, kelle ma valisin, kes pidas mu käske ja määrusi.
Aga tema poja käest ma võtan kuningriigi ja annan selle sinule - need kümme suguharu.
Tema pojale ma annan ühe suguharu, et mu sulasel Taavetil võiks alatiselt olla lamp mu palge ees Jeruusalemmas, linnas, mille ma enesele olen valinud, et panna sinna oma nimi.
Aga sind ma võtan, et sa valitseksid kõige üle, mida su hing himustab: sina saad Iisraeli kuningaks!
Ja kui sa võtad kuulda kõike, mis ma sind käsin, ja käid minu teedel ning teed, mis minu silmis õige on, pidades mu määrusi ja käske, nõnda nagu mu sulane Taavet tegi, siis ma olen sinuga ja ehitan sulle püsiva koja, nõnda nagu ma ehitasin Taavetile, ja annan Iisraeli sinule.
Sel põhjusel ma alandan Taaveti sugu, aga mitte alatiseks.”
Siis püüdis Saalomon Jerobeami surmata; aga Jerobeam võttis kätte ja põgenes Egiptusesse, Egiptuse kuninga Siisaki juurde; ja ta jäi Egiptusesse kuni Saalomoni surmani.
Saalomoni surm
Ja mis veel tuleks öelda Saalomonist ja kõigest, mis ta tegi, ja tema tarkusest, eks sellest ole kirjutatud Saalomoni Tegude raamatus?
Ja aega, mis Saalomon Jeruusalemmas valitses kogu Iisraeli üle, oli nelikümmend aastat.
Siis Saalomon läks magama oma vanemate juurde ja ta maeti oma isa Taaveti linna. Ja tema poeg Rehabeam sai tema asemel kuningaks.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible