И рече́ иеровоа́мъ къ женѣ́ свое́й: воста́ни и измѣни́ ри́зы своя́, да не позна́ютъ, я́ко ты́ жена́ иеровоа́мова, и иди́ въ Сило́мъ: се́ бо, та́мо Ахі́а проро́къ: то́й глаго́ла мнѣ́ е́же ца́рствовати надъ людьми́ си́ми:

и возми́ въ ру́цѣ твои́ человѣ́ку Бо́жiю де́сять хлѣ́бовъ, и опрѣсно́ки ча́домъ его́, и гро́здiе и сосу́дъ ме́да, и иди́ къ нему́: то́й возвѣсти́тъ ти́, что́ бу́детъ отроча́ти.

И сотвори́ та́ко жена́ иеровоа́мля: и воста́ и и́де въ Сило́мъ, и вни́де въ до́мъ Ахі́инъ: человѣ́къ же ста́ръ бя́ше е́же ви́дѣти, и притупи́стася о́чи его́ от ста́рости его́.

И рече́ Госпо́дь ко Ахі́и: се́, жена́ иеровоа́мова вхо́дитъ вопроша́ти тя́ о сы́нѣ свое́мъ, я́ко болѣ́знуетъ: по сему́ и по сему́ да глаго́леши къ не́й. И бы́сть внегда́ вни́ти е́й, и она́ странноявля́шеся.

И бы́сть егда́ услы́ша Ахі́а шу́мъ но́гъ ея́, входя́щей е́й во врата́, и рече́: вни́ди, же́но иеровоа́мова, почто́ ты́ та́ко странноявля́ешися? а́зъ бо е́смь посла́нникъ къ тебѣ́ же́стокъ:

ше́дши рцы́ иеровоа́му: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: поне́же толи́ко вознесо́хъ тя́ от среды́ люді́й, и да́хъ тя́ вожда́ надъ людьми́ мои́ми Изра́илемъ,

и раздра́хъ ца́рство от до́му дави́дова, и да́хъ е́ тебѣ́, ты́ же не бы́лъ еси́ я́коже ра́бъ мо́й дави́дъ, и́же сохрани́ за́повѣди моя́, и и́же хожда́ше вслѣ́дъ мене́ всѣ́мъ се́рдцемъ свои́мъ, е́же твори́ти вся́кую правоту́ предъ очи́ма мои́ма,

и излука́вствовалъ еси́, е́же твори́ти па́че всѣ́хъ ели́цы бы́ша предъ лице́мъ твои́мъ, и поше́лъ еси́ и сотвори́лъ еси́ себѣ́ бо́ги чу́жды и слiя́ны, е́же раздражи́ти мя́, и отве́рглъ мя́ еси́ наза́дъ себе́:

сего́ ра́ди се́, а́зъ навожду́ зла́я на до́мъ иеровоа́мовъ, и потреблю́ иеровоа́мля моча́щаго къ стѣнѣ́, держа́щагося и оста́вленаго во Изра́или, и истреблю́ до́мъ иеровоа́мовъ, я́коже истребля́ется гно́й, до́ндеже сконча́тися ему́:

уме́ршихъ иеровоа́млихъ во гра́дѣ снѣдя́тъ пси́, и уме́ршаго на селѣ́ снѣдя́тъ пти́цы небе́сныя, я́ко Госпо́дь глаго́ла:

ты́ же воста́вши иди́ въ до́мъ тво́й: внегда́ входи́ти нога́ма твои́ма во гра́дъ, у́мретъ дѣ́тищь,

и воспла́чется по не́мъ ве́сь Изра́иль, и погребу́тъ его́, я́ко то́й еди́нъ вни́детъ иеровоа́му во гро́бъ, я́ко обрѣ́теся въ не́мъ глаго́лъ бла́гъ о Го́сподѣ Бо́зѣ Изра́илевѣ въ дому́ иеровоа́мли:

и возста́витъ Госпо́дь себѣ́ царя́ надъ Изра́илемъ, и́же порази́тъ до́мъ иеровоа́мовъ въ се́й де́нь: а что́, и ны́нѣ?

и порази́тъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́иля, я́коже коле́блется тро́сть на водѣ́: и истреби́тъ Изра́иля свы́ше земли́ благі́я сея́, ю́же даде́ отце́мъ и́хъ, и завѣ́етъ и́хъ за о́ну страну́ рѣки́, поне́же сотвори́ша дубра́вы своя́, прогнѣвля́юще Го́спода,

и преда́стъ Госпо́дь Изра́иля за грѣхи́ иеровоа́мли, и́же согрѣши́ и и́же во грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

И воста́ жена́ иеровоа́мля и прiи́де во сари́ру. И бы́сть егда́ вни́де въ преддве́рiе до́му, и дѣ́тищь у́мре.

И погребо́ша его́, и пла́кашася его́ ве́сь Изра́иль по словеси́ Госпо́дню, е́же глаго́ла руко́ю раба́ своего́ Ахі́и проро́ка.

И оста́нокъ слове́съ иеровоа́мовыхъ, ели́ка ра́товаше и ели́ка ца́рствоваше, се́, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

И дні́е, въ ни́хже ца́рствова иеровоа́мъ, два́десять два́ лѣ́та: и у́спе со отцы́ свои́ми, и воцари́ся нава́тъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Ровоа́мъ же сы́нъ Соломо́новъ ца́рствова надъ Иу́дою: бѣ́ четы́редесяти и еди́наго лѣ́та, егда́ нача́ ца́рствовати, и седмьна́десять лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ гра́дѣ, его́же избра́ Госпо́дь положи́ти и́мя свое́ та́мо от всѣ́хъ племе́нъ Изра́илевыхъ. И и́мя ма́тере его́ Наама́ Аммани́тяныня.

И сотвори́ ровоа́мъ лука́вое предъ Го́сподемъ: и раздражи́ его́ о всѣ́хъ, я́же сотвори́ша отцы́ и́хъ, о грѣсѣ́хъ и́хъ, и́миже согрѣши́ша:

и созда́ша сі́и себѣ́ высо́кая, и столпы́, и ка́пища на вся́цѣмъ холмѣ́ высо́цѣмъ и подъ вся́цѣмъ дре́вомъ сѣно́внымъ:

и смѣше́нiе бѣ́ въ земли́ и́хъ, и сотвори́ша от всѣ́хъ ме́рзостей язы́ческихъ, я́же отъя́ Госпо́дь от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И бы́сть въ лѣ́то пя́тое ца́рствующаго ровоа́ма, взы́де сусаки́мъ ца́рь Еги́петскiй на Иерусали́мъ

и взя́ вся́ сокро́вища до́му Госпо́дня и сокро́вища до́му царе́ва, и ко́пiя злата́я, я́же взя́ дави́дъ изъ руки́ отроко́въ Адрааза́ра царя́ су́вскаго и внесе́ я́ во Иерусали́мъ: вся́ сiя́ взя́, и щиты́ златы́я, я́же сотвори́ Соломо́нъ, и внесе́ я́ во Еги́петъ.

И сотвори́ ца́рь ровоа́мъ щиты́ мѣ́дяныя вмѣ́сто тѣ́хъ, и поста́ви надъ ни́ми вла́стели от предходя́щихъ предъ ни́мъ, и́же храня́ху врата́ до́му царе́ва:

и бы́сть егда́ вхожда́ше ца́рь въ до́мъ Госпо́день, и ноша́ху о́ныя предходя́щiи, и па́ки возвраща́ху ты́я во оружехрани́лище предходя́щихъ.

Про́чая же слове́съ ровоа́млихъ, и вся́ я́же сотвори́, не се́ ли, сiя́ пи́сана су́ть въ кни́зѣ слове́съ дні́й ца́рства Иу́дина?

И бра́нь бѣ́ между́ ровоа́момъ и между́ иеровоа́момъ во вся́ дни́.

И у́спе ровоа́мъ со отцы́ свои́ми, и погребе́нъ бы́сть со отцы́ свои́ми во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся Аві́а сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

И во осмоена́десять лѣ́то ца́рства иеровоа́ма сы́на нава́това, воцари́ся Аві́а сы́нъ ровоа́мль надъ Иу́дою,

и три́ лѣ́та ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ мааха́, дщи́ Авессало́мля.

И хожда́ше во всѣ́хъ грѣсѣ́хъ отца́ своего́, я́же сотвори́ предъ ни́мъ, и не бѣ́ се́рдце его́ соверше́но съ Го́сподемъ Бо́гомъ его́, я́коже се́рдце дави́да отца́ его́:

я́ко дави́да ра́ди оста́ви ему́ Госпо́дь Бо́гъ его́ оста́нокъ во Иерусали́мѣ, да возста́витъ по не́мъ ча́да его́ и утверди́тъ Иерусали́мъ,

поне́же сотвори́ дави́дъ пра́вое предъ Го́сподемъ и не уклони́ся от всѣ́хъ, я́же заповѣ́да ему́ вся́ дни́ живота́ его́, кромѣ́ сло́ва урі́и Хетте́анина.

И бра́нь бѣ́ между́ ровоа́момъ и между́ иеровоа́момъ во вся́ дни́ живота́ и́хъ.

И про́чая слове́съ Аві́иныхъ, и вся́ я́же сотвори́, не се́ ли, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ сло́въ дні́й царе́й Иу́диныхъ? И бра́нь бѣ́ между́ Аві́ею и между́ иеровоа́момъ.

И у́спе Аві́а со отцы́ свои́ми въ двадеся́тое лѣ́то иеровоа́ма, и погребо́ша его́ со отцы́ его́ во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся а́са сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

И въ лѣ́то двадеся́тое иеровоа́ма царя́ Изра́илева, ца́рствоваше а́са надъ Иу́дою,

и четы́редесять и еди́но лѣ́то ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ Ана́, дщи́ Авессало́мля.

И сотвори́ а́са пра́вое предъ Го́сподемъ, я́коже дави́дъ оте́цъ его́,

и отъя́ скве́рная от земли́, и искорени́ вся́ изва́янная, я́же сотвори́ша отцы́ его́,

и Ану́ ма́терь свою́ отста́ви е́же не владѣ́ти е́й, поне́же сотвори́ со́нмище въ дубра́вѣ свое́й: и изсѣче́ а́са га́й ея́ и сожже́ огне́мъ въ пото́цѣ ке́дрстѣмъ:

высо́кихъ же не искорени́, оба́че се́рдце а́сы бѣ́ соверше́нно предъ Го́сподемъ во вся́ дни́ его́:

и внесе́ столпы́ отца́ своего́, и столпы́ своя́ внесе́ во хра́мъ Госпо́день сре́бряны и зла́ты, и сосу́ды.

И бра́нь бѣ́ между́ а́сою и между́ Ваа́сомъ царе́мъ Изра́илевымъ во вся́ дни́ и́хъ.

И взы́де Ваа́са ца́рь Изра́илевъ на Иу́ду и созда́ ра́му, я́ко не бы́ти на исхожде́нiе и вхожде́нiе а́сѣ царю́ Иу́дину.

И взя́ а́са все́ сребро́ и зла́то обрѣ́тшееся въ сокро́вищахъ до́му Госпо́дня и въ сокро́вищахъ до́му царе́ва и даде́ я́ въ ру́цѣ о́трокъ свои́хъ: и посла́ и́хъ ца́рь а́са ко сы́ну Аде́рову сы́ну тавере́ма во рамма́нъ, ко сы́ну азаи́ла, царя́ Си́рскаго, живу́щаго въ дама́сцѣ, глаго́ля:

положи́ завѣ́тъ между́ мно́ю и тобо́ю, и между́ отце́мъ мои́мъ и отце́мъ твои́мъ: се́, посла́хъ ти́ да́ры, сребро́ и зла́то: прiиди́, разруши́ завѣ́тъ тво́й, и́же со Ваа́сою царе́мъ Изра́илевымъ, да отъи́детъ от мене́.

И послу́ша сы́нъ Аде́ровъ царя́ а́сы, и посла́ воево́ды си́лъ свои́хъ на гра́ды Изра́илевы, и порази́ша Аи́на и Да́на, и Аве́ля, до́му маахі́ина, и ве́сь хеннере́ѳъ, да́же до всея́ земли́ Нефѳали́мли.

И бы́сть я́ко услы́ша Ваа́са, и оста́ви созида́ти ра́му, и возврати́ся во Ѳе́рсу.

Ца́рь же а́са заповѣ́да всему́ Иу́дѣ во енаки́мѣ, и взя́ша ка́менiе изъ ра́мы и древа́ ея́, и́миже основа́ Ваа́са, и созда́ въ ни́хъ ца́рь а́са вся́къ хо́лмъ Венiами́нь и стра́жбища.

Про́чая же слове́съ а́синыхъ, и вся́ си́ла его́, и вся́ я́же сотвори́, и гра́ды я́же созда́, не се́ ли, сiя́ пи́сана су́ть въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ? Оба́че во вре́мя ста́рости своея́ нача́тъ болѣ́ти нога́ма свои́ма:

и у́спе а́са со отцы́ свои́ми, и погребе́нъ бы́сть во гра́дѣ дави́да отца́ своего́. И воцари́ся Иосафа́тъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Нава́тъ же сы́нъ иеровоа́мль нача́ ца́рствовати надъ Изра́илемъ во второ́е лѣ́то а́сы царя́ Иу́дина, и ца́рствова надъ Изра́илемъ два́ лѣ́та,

и сотвори́ лука́вое предъ Го́сподемъ, и хожда́ше путе́мъ отца́ своего́ и во грѣсѣ́хъ его́, и́миже согрѣши́ти сотвори́ Изра́илю.

И обсѣ́де его́ Ваа́са сы́нъ Ахі́инъ въ дому́ велаа́на сы́на Ахі́ина, и уби́ его́ во гаваѳо́нѣ иноплеме́нничи: нава́тъ же и ве́сь Изра́иль обсѣдо́ша гаваѳо́нъ.

И умертви́ его́ Ваа́са въ лѣ́то тре́тiе а́сы царя́ Иу́дина, и воцари́ся вмѣ́сто его́.

И бы́сть егда́ воцари́ся, изби́ ве́сь до́мъ иеровоа́мль и не оста́ви ничто́же от всего́ дыха́нiя иеровоа́мля, до́ндеже искорени́ и́хъ по глаго́лу Госпо́дню, его́же глаго́ла руко́ю раба́ своего́ Ахі́и Силони́тскаго,

грѣ́хъ ра́ди иеровоа́млихъ, и́же согрѣши́, и́же введе́ во грѣ́хъ Изра́иля, и въ прогнѣ́ванiи его́, и́мже прогнѣ́ва Го́спода Бо́га Изра́илева.

И про́чая словеса́ нава́та, и вся́ я́же сотвори́, не се́ ли, сiя́ пи́сана су́ть въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ?

И бя́ше бра́нь между́ а́сою [царе́мъ Иу́динымъ] и Ваа́сою царе́мъ Изра́илевымъ во вся́ дни́ и́хъ.

И въ тре́тiе лѣ́то а́сы царя́ Иу́дина ца́рствова Ваа́са сы́нъ Ахі́инъ надъ всѣ́мъ Изра́илемъ во Ѳе́рсѣ два́десять и четы́ре лѣ́та,

и сотвори́ лука́вое предъ Го́сподемъ, и и́де путе́мъ иеровоа́ма сы́на нава́това, и во грѣсѣ́хъ его́, и́миже въ согрѣше́нiе приведе́ Изра́иля.

Синодальный

1 Переодетая жена Иеровоама пришла в дом пророка Ахии, 6 который, узнав её, посылает грозную весть Иеровоаму об истреблении его дома и его царства; 17 смерть сына Иеровоама; 19 смерть его самого; 21 злое царствование Ровоама над Иудою; 25 нашествие Сусакима, царя Египетского, ограбившего Иерусалим.

В то время заболел Авия, сын Иеровоамов.

И сказал Иеровоам жене своей: встань и переоденься, чтобы не узнали, что ты жена Иеровоамова, и пойди в Силом. Там есть пророк Ахия; он предсказал мне, что я буду царем сего народа.

И возьми с собою [для человека Божия] десять хлебов, и лепешек, и кувшин меду, и пойди к нему: он скажет тебе, что будет с отроком.

Жена Иеровоама так и сделала: встала, пошла в Силом и пришла в дом Ахии. Ахия уже не мог видеть, ибо глаза его сделались неподвижны от старости.

И сказал Господь Ахии: вот, идет жена Иеровоамова спросить тебя о сыне своем, ибо он болен; так и так говори ей; она придет переодетая.

Ахия, услышав шорох от ног ее, когда она вошла в дверь, сказал: войди, жена Иеровоамова; для чего было тебе переодеваться? Я грозный посланник к тебе.

Пойди, скажи Иеровоаму: так говорит Господь Бог Израилев: Я возвысил тебя из среды простого народа и поставил вождем народа Моего Израиля,

и отторг царство от дома Давидова и дал его тебе; а ты не таков, как раб Мой Давид, который соблюдал заповеди Мои и который последовал Мне всем сердцем своим, делая только угодное пред очами Моими;

ты поступал хуже всех, которые были прежде тебя, и пошел, и сделал себе иных богов и истуканов, чтобы раздражить Меня, Меня же отбросил назад;

за это Я наведу беды на дом Иеровоамов и истреблю у Иеровоама до мочащегося к стене, заключенного и оставшегося в Израиле, и вымету дом Иеровоамов, как выметают сор, дочиста;

кто умрет у Иеровоама в городе, того съедят псы, а кто умрет на поле, того склюют птицы небесные; так Господь сказал.

Встань и иди в дом твой; и как скоро нога твоя ступит в город, умрет дитя;

и оплачут его все Израильтяне и похоронят его, ибо он один у Иеровоама войдет в гробницу, так как в нем, из дома Иеровоамова, нашлось нечто доброе пред Господом Богом Израилевым.

И восставит Себе Господь над Израилем царя, который истребит дом Иеровоамов в тот день; и что? даже теперь.

И поразит Господь Израиля, и будет он, как тростник, колеблемый в воде, и извергнет Израильтян из этой доброй земли, которую дал отцам их, и развеет их за реку, за то, что они сделали у себя идолов, раздражая Господа;

и предаст [Господь] Израиля за грехи Иеровоама, которые он сам сделал и которыми ввел в грех Израиля.

И встала жена Иеровоамова, и пошла, и пришла в Фирцу; и лишь только переступила чрез порог дома, дитя умерло.

И похоронили его, и оплакали его все Израильтяне, по слову Господа, которое Он изрек чрез раба Своего Ахию пророка.

Прочие дела Иеровоама, как он воевал и как царствовал, описаны в летописи царей Израильских.

Времени царствования Иеровоамова было двадцать два года; и почил он с отцами своими, и воцарился Нават, сын его, вместо него.

Ровоам, сын Соломонов, царствовал в Иудее. Сорок один год было Ровоаму, когда он воцарился, и семнадцать лет царствовал в Иерусалиме, в городе, который избрал Господь из всех колен Израилевых, чтобы пребывало там имя Его. Имя матери его Наама Аммонитянка.

И делал Иуда неугодное пред очами Господа, и раздражали Его более всего того, что сделали отцы их своими грехами, какими они грешили.

И устроили они у себя высоты и статуи и капища на всяком высоком холме и под всяким тенистым деревом.

И блудники были также в этой земле и делали все мерзости тех народов, которых Господь прогнал от лица сынов Израилевых.

На пятом году царствования Ровоамова, Сусаким, царь Египетский, вышел против Иерусалима

и взял сокровища дома Господня и сокровища дома царского [и золотые щиты, которые взял Давид от рабов Адраазара, царя Сувского, и внес в Иерусалим]. Всё взял; взял и все золотые щиты, которые сделал Соломон.

И сделал царь Ровоам вместо них медные щиты и отдал их на руки начальникам телохранителей, которые охраняли вход в дом царя.

Когда царь выходил в дом Господень, телохранители несли их, и потом опять относили их в палату телохранителей.

Прочее о Ровоаме и обо всем, что он делал, описано в летописи царей Иудейских.

Между Ровоамом и Иеровоамом была война во все дни жизни их.

И почил Ровоам с отцами своими и погребен с отцами своими в городе Давидовом. Имя матери его Наама Аммонитянка. И воцарился Авия, сын его, вместо него.

1 Нечестивое царствование Авии над Иудою; 9 доброе царствование Асы над Иудою; 16 Аса всеми своими сокровищами приобретает помощь Венадада, царя Сирийского, против Ваасы, царя Израильского; 25 Вааса сделал заговор против Навата, сына Иеровоамова, убил его со всем домом Иеровоамовым и воцарился над Израилем в Фирце.

В восемнадцатый год царствования Иеровоама, сына Наватова, Авия воцарился над Иудеями.

Три года он царствовал в Иерусалиме; имя матери его Мааха, дочь Авессалома.

Он ходил во всех грехах отца своего, которые тот делал прежде него, и сердце его не было предано Господу Богу его, как сердце Давида, отца его.

Но ради Давида Господь Бог его дал ему светильник в Иерусалиме, восставив по нем сына его и утвердив Иерусалим,

потому что Давид делал угодное пред очами Господа и не отступал от всего того, что Он заповедал ему, во все дни жизни своей, кроме поступка с Уриею Хеттеянином.

И война была между Ровоамом и Иеровоамом во все дни жизни их.

Прочие дела Авии, всё, что он сделал, описано в летописи царей Иудейских. И была война между Авиею и Иеровоамом.

И почил Авия с отцами своими, и похоронили его в городе Давидовом. И воцарился Аса, сын его, вместо него.

В двадцатый год царствования Иеровоама, царя Израильского, воцарился Аса над Иудеями

и сорок один год царствовал в Иерусалиме; имя матери его Ана́, дочь Авессалома.

Аса делал угодное пред очами Господа, как Давид, отец его.

Он изгнал блудников из земли и отверг всех идолов, которых сделали отцы его,

и даже мать свою Ану́ лишил звания царицы за то, что она сделала истукан Астарты; и изрубил Аса истукан ее и сжег у потока Кедрона.

Высоты же не были уничтожены. Но сердце Асы было предано Господу во все дни его.

И внес он в дом Господень вещи, посвященные отцом его, и вещи, посвященные им: серебро и золото и сосуды.

И война была между Асою и Ваасою, царем Израильским, во все дни их.

И вышел Вааса, царь Израильский, против Иудеи и начал строить Раму, чтобы никто не выходил и не уходил к Асе, царю Иудейскому.

И взял Аса все серебро и золото, остававшееся в сокровищницах дома Господня и в сокровищницах дома царского, и дал его в руки слуг своих, и послал их царь Аса к Венададу, сыну Тавримона, сына Хезионова, царю Сирийскому, жившему в Дамаске, и сказал:

союз да будет между мною и между тобою, как был между отцом моим и между отцом твоим; вот, я посылаю тебе в дар серебро и золото; расторгни союз твой с Ваасою, царем Израильским, чтобы он отошел от меня.

И послушался Венадад царя Асы, и послал военачальников своих против городов Израильских, и поразил Аин и Дан и Авел-Беф-Мааху и весь Киннероф, по всей земле Неффалима.

Услышав о сем, Вааса перестал строить Раму и возвратился в Фирцу.

Царь же Аса созвал всех Иудеев, никого не исключая, и вынесли они из Рамы камни и дерева, которые Вааса употреблял для строения. И выстроил из них царь Аса Гиву Вениаминову и Мицпу.

Все прочие дела Асы и все подвиги его, и всё, что он сделал, и города, которые он построил, описаны в летописи царей Иудейских, кроме того, что в старости своей он был болен ногами.

И почил Аса с отцами своими и погребен с отцами своими в городе Давида, отца своего. И воцарился Иосафат, сын его, вместо него.

Нават же, сын Иеровоамов, воцарился над Израилем во второй год Асы, царя Иудейского, и царствовал над Израилем два года.

И делал он неугодное пред очами Господа, ходил путем отца своего и во грехах его, которыми тот ввел Израиля в грех.

И сделал против него заговор Вааса, сын Ахии, из дома Иссахарова, и убил его Вааса при Гавафоне Филистимском, когда Нават и все Израильтяне осаждали Гавафон;

и умертвил его Вааса в третий год Асы, царя Иудейского, и воцарился вместо него.

Когда он воцарился, то избил весь дом Иеровоамов, не оставил ни души у Иеровоама, доколе не истребил его, по слову Господа, которое Он изрек чрез раба Своего Ахию Силомлянина,

за грехи Иеровоама, которые он сам делал и которыми ввел в грех Израиля, за оскорбление, которым он прогневал Господа Бога Израилева.

Прочие дела Навата, всё, что он сделал, описано в летописи царей Израильских.

И война была между Асою и Ваасою, царем Израильским, во все дни их.

В третий год Асы, царя Иудейского, воцарился Вааса, сын Ахии, над всеми Израильтянами в Фирце и царствовал двадцать четыре года.

И делал неугодное пред очами Господними и ходил путем Иеровоама и во грехах его, которыми тот ввел в грех Израиля.

Грузинский

Языки

ამ დროს ავად გახდა იერობოამის ძე, აბია.

უთხრა ცოლს იერობოამმა: ადექი და გადაიცვი, რომ ვერ გიცნონ, იერობოამის ცოლი რომ ხარ, და წადი სილოამს. იქ არის ახია, წინასწარმეტყველი; მან მითხრა, ამ ერის მეფე გახდებიო.

ხელში აიღე ათი პური, ნამცხვრები, ერთი ქილა თაფლი, მიდი მასთან და ის გეტყვის, რა დაემართება ბავშვს.

ასეც მოიქცა იერობოამის ცოლი. ადგა და წავიდა სილოამს, და მივიდა ახიას სახლში. მაგრამ ვეღარ ხედავდა ახია, რადგან სიბერის გამო თვალის ჩინი წართმეოდა.

უფალმა უთხრა ახიას: აჰა, იერობოამის ცოლი მოდის შენთან, ავადმყოფი ბავშვის ამბავი რომ გკითხოს, ასე და ასე ელაპარაკე. როცა მოვა, გადაცმული იქნება.

როცა გაიგონა ახიამ კართან მომდგარი ქალის ფეხის ხმა, დაიძახა: შემოდი, იერობოამის ცოლო! რისთვის გადაგიცვამს. მძიმე ამბავი უნდა გამცნო.

წადი, უთხარი იერობოამს, ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე აღგაზევე შენ ამ ერში და ისრაელის ერისმთავრად დაგადგინე.

მე გამოვგლიჯე დავითის სახლს მეფობა და შენ მოგეცი, თუმცა არ გავხარ ჩემს მორჩილს დავითს, რომელიც იცავდა ჩემს მცნებებს, მთელი გულით მომყვებოდა უკან და მხოლოდ სიმართლეს სჩადიოდა ჩემს თვალში.

შენ ყველა მათგანზე უარესად მოიქეცი, ვინც კი შენამდე ყოფილა; წახვედი და უცხო ღმერთები და კერპები გაიჩინე ჩემს განსარისხებლად. თავად მე ზურგს უკან მომისროლე.

ამიტომ, აჰა, უბედურებას დავატეხ იერობოამის სახლს და ამოვძირკვავ ყველას, ვინც კი კედელთან მშარდავი ჰყავს იერობოამს, ყმასა და აზატს ისრაელში; გავხვეტავ იერობოამის სახლს, როგორც პირწმინდად გახვეტენ ხოლმე ნაგავს.

ვინც ქალაქში მოუკვდება იერობოამს, იმას ძაღლები შეჭამენ, ვინც გარეთ მოკვდება, ცის ფრინველები დაჯიჯგნიან. რადგან ასე ბრძანა უფალმა.

ახლა ადექი და შენს სახლში წადი, ქალაქში შეადგამ თუ არა ფეხს, მოკვდება ბავშვი.

დაიტირებს მთელი ისრაელი და დამარხავენ; ეგ ერთადერთი ჩაუვა იერობოამს საფლავში, რადგან იერობოამის მთელი სახლიდან მხოლოდ მასში აღმოჩნდა სიკეთე უფლის, ისრაელის ღმერთის წინაშე.

უფალი დაადგენს თავის მეფეს ისრაელზე, რომელიც მოსპობს იერობოამის სახლს იმ დღეს, და რატომ ახლავე არა?

დალახვრავს უფალი ისრაელს და დაემსგავსება იგი წყალზე მოქანავე ლერწამს, აღმოფხვრის ისრაელს ამ დალოცვილი მიწიდან, რომელიც მათ მამა-პაპას მისცა, და მდინარის გაღმა გადარეკავს, რადგან აშერები გაიჩინეს უფლის გასარისხებლად.

გასწირავს ისრაელს იერობოამის გამო, თავადაც რომ სცოდა და ისრაელიც რომ შეიყვანა ცოდვაში.

ადგა იერობოამის ცოლი და წავიდა. მივიდა თირცაში და ვიდრე ზღურბლს გადააბიჯებდა, მოკვდა ყმაწვილი.

დამარხეს და დაიტირა იგი მთელმა ისრაელმა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა უფალს ახია წინასწარმეტყველის პირით.

იერობოამის დანარჩენი საქმენი, როგორ იბრძოდა იგი და როგორ გამეფდა, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

ხანი იერობოამის მეფობისა იყო ოცდაორი წელი. განისვენა მან თავის მამა-პაპასთან და მის ნაცვლად მისი ძე, ნადაბი გამეფდა.

ხოლო სოლომონის ძე რობოამი იუდაში მეფობდა. ორმოცდაერთი წლისა იყო რობოამი, როცა გამეფდა და ჩვიდმეტ წელს მეფობდა იერუსალიმში, იმ ქალაქში, რომელიც ისრაელის ყველა შტოდან ამოირჩია უფალმა თავისი სახელის დასამკვიდრებლად. მისი დედა იყო ნაყამა, ყამონელი ქალი.

ბოროტად იქცეოდა იუდა უფლის თვალში და თავიანთ მამა-პაპას გადაამეტეს ცოდვებში, რითაც გულისწყრომით ავსებდნენ უფალს.

მათაც გაიშენეს გორაკები, სვეტები და აშერები ყველა მაღალ ბორცვზე და ხემხვივანის ქვეშ.

როსკიპნიც იყვნენ ქვეყანაში, სჩადიოდნენ იმ ხალხების ყოველგვარ სიბილწეს, რომელნიც აყარა უფალმა ისრაელიანებისგან.

რობოამის მეფობის მეხუთე წელს დაესხა შიშაკი, ეგვიპტის მეფე, იერუსალიმს.

წაიღო უფლის სახლისა და სამეფო სახლის განძეულობა, ყველაფერი წაიღო; წაიღო ოქროს ფარებიც, სოლომონმა რომ გააკეთა.

დაამზადა მეფე რობოამმა მათ ნაცვლად სპილენძის ფარები და ჩააბარა ისინი მალემსრბოლთა უფროსებს, რომელნიც სამეფო სახლის შესასვლელს დარაჯობდნენ.

ყოველთვის, როცა მეფე უფლის სახლში შედიოდა, მალემსრბოლებს მოჰქონდათ ისინი, და მერე ისევ აბრუნებდნენ მალემსრბოლელთა ოთახში.

რობოამის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი რაც გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

გამუდმებული ომი იყო რობოამსა და იერობოამს შორის.

განისვენა რობოამმა თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა თავისი მამა-პაპის გვერდით დავითის ქალაქში, დედამისი იყო ნაყამა, ამონელი ქალი. მის ნაცვლად მისი ძე აბიამი გამეფდა.

იერობოამ ნაბატის ძის მეფობის მეთვრამეტე წელს აბიამი გამეფდა იუდაზე.

სამ წელიწადს მეფობდა იგი იერუსალიმში; დედამისი იყო მაყაქა, აბესალომის ასული.

დადიოდა ყველა იმ ცოდვებით, რასაც მასზე წინ მამამისი სჩადიოდა. არ იყო სრულად მინდობილი მისი გული უფლისადმი, როგორც მამამის, დავითის, გული.

უფალმა, მისმა ღმერთმა, დავითის გამო მისცა მას ლამპარი, იერუსალიმში რომ დაუსვა ძე მემკვიდრედ და შეუნარჩუნა იერუსალიმი.

რადგანაც სიმართლით იქცეოდა უფლის თვალში და არასოდეს უღალატნია უფლის მცნებისათვის, გარდა ხეთელი ურიას შემთხვევისა.

გამუდმებული ომი იყო რობოამსა და იერობოამს შორის.

აბიამის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მან გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი. ომი იყო ამტყდარი აბიამსა და იერობოამს შორის.

განისვენა აბიამმა თავის მამა-პაპასთან და დამარხეს იგი დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად ასა, მისი ძე, გამეფდა.

ისრაელის მეფის, იერობოამის მეოცე წელს გამეფდა ასა იუდაზე,

და ორმოცდაერთ წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო მაყაქა, აბესალომის ასული.

სიმართლით იქცეოდა უფლის თვალში ასა მამამისის, დავითის მსგავსად.

გაყარა როსკიპები ქვეყნიდან, ერთიანად მოიშორა კერპები, რომლებიც მის მამა-პაპას ჰქონდათ გაკეთებული,

თავისი დედაც კი, მაყაქა, დედოფლობას მოაშორა, გადგან კერპი ჰქონდა დადგმული აშერასთვის. აჩეხა ასამ მისი კერპი და კედრონის ხევში დასწვა.

ოღონდ გორაკები არ მოუშორებია. მაგრამ სრულად იყო ასას გული მინდობილი უფლისადმი მთელი მისი სიცოცხლე.

შეიტანა უფლის სახლში მის მიერ შეწირული და მამამისის მიერ შეწირული ნივთები - ოქრო-ვერცხლი და ჭურჭელი.

გამუდმებული ომი იყო ასასა და ბაყაშას, ისრაელის მეფეს, შორის.

გავიდა ბაყაშა ისრაელის მეფე იუდას წინააღმდეგ და ააშენა რამა, რათა არვინ გამოეშვა ასასგან, იუდას მეფისგან, და არავინ შეეშვა მასთან.

აიღო ასამ მთელი ოქრო-ვერცხლი, რაც კი სამეფო სახლის საგანძურებში იყო დარჩენილი, და მისცა ხელში თავის მორჩილთ. მიაგზავნა ისინი მეფე ასამ ბენ-ჰადადთან, ძესთან ტაბრიმონისა, ბენ-ხეზიონის ძისა, არამელთა მეფესთან, დამასკოში რომ იჯდა, და შეუთვალა:

იყოს კავშირი ჩვენს შორის, როგორც ჩვენს მამებს შორის იყო; აჰა, გიგზავნი ძღვნად ოქრო-ვერცხლს. გაწყვიტე კავშირი ბაყაშასთან, ისრაელის მეფესთან, და ჩამომეხსნება.

დაუჯერა ბენ-ჰადადმა მეფე ასას და გაგზავნა თავისი მხედართმთავრები ისრაელის ქალაქთა წინააღმდეგ. დალაშქრეს ყიონი, დანი, აბელ-ბეთ-მაყაქა, მთელი ქინეროთი და ნაფთალის მთელი მხარე.

ეს რომ შეიტყო ბაყაშამ, შეწყვიტა რამას შენება და თირცაში დარჩა.

მოუხმო მეფე ასამ უკლებლივ მთელს იუდას და გაზიდეს რამას ქვები და ხე-ტყე, რასაც სამშენებლოდ იყენებდა ბაყაშა. ააშენა ამით მეფე ასამ ბენიამინის გება და მიცფა.

ასას დანარჩენი საქმენი და ყეელა მისი გმირობა, ყველაფერი, რაც გააკეთა, ქალაქები რომ ააშენა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი. ოღონდ სიბერეში ფეხები ასტკივდა.

განისვენა ასამ თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა თავისი მამა-პაპის გვერდით დავითის, მამამისის, ქალაქში. მის ნაცვლად მისი ძე, იოშაფატი გამეფდა.

ისრაელზე კი იერობოამის ძე ნადაბი გამეფდა იუდას მეფის, ასას, მეორე წელს, და ორი წელი მეფობდა ისრაელზე.

ბოროტად იქცეოდა იგი უფლის თვალში, მიჰყვებოდა მამის გზას და მის ცოდვებს და ისრაელსაც აცთუნებდა.

შეთქმულება მოუწყო მას ბაყაშა ახიას ძემ, ისაქარელმა, და მოკლა იგი ბაყაშამ ფილისტიმის გიბეთონში, როცა ნადაბი და მთელი ისრაელი გიბეთონს ედგნენ ალყად.

მოკლა იგი ბაყაშამ იუდას მეფის, ასას, მესამე წელს და მის ნაცვლად გამეფდა.

გამეფდა თუ არა, მუსრი გაავლო იერობოამის მთელს სახლს, ცოცხალი არავინ დაუტოვა იერობოამს, ვიდრე მთლიანად არ გაანადგურა უფლის სიტყვისამებრ, როგორც თავისი მორჩილის, სილოამელი ახიას პირით ბრძანა,

იერობოამის ცოდვების გამო, თვითონ რომ შესცოდა და ისრაელიც რომ აცთუნა, როცა გულისწყრომით აავსო უფალი, ისრაელის ღმერთი.

ნადაბის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მან გააკეთა, ისრაელის მეფეთა მატიანეში არის ჩაწერილი.

გამუდმებული ომი იყო ასასა და ისრაელის მეფის, ბაყაშას შორის.

იუდას მეფის, ასას, მესამე წელს გამეფდა ბაყაშა ახიას ძე ისრაელზე თირცაში და ოცდაოთხი წელი იმეფა.

ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, მიჰყვებოდა იერობოამის გზას და მის ცოდვებს და ისრაელსაც აცთუნებდა.