Скрыть
4:7
4:8
4:12
4:15
4:16
4:17
4:18
4:19
4:22
4:23
4:27
4:28
4:33
Глава 9 
9:4
9:6
9:7
9:9
9:11
9:12
9:13
9:14
9:19
9:27
Церковнославянский (рус)
И бѣ́ ца́рь Соломо́нъ ца́р­ст­вуяй надъ Изра́илемъ.
И сі́и старѣ́йшины и́же бѣ́ша съ ни́мъ:
аза́рiа сы́нъ садо́ковъ, жре́цъ: Елiа́фъ и Ахі́а сы́нове си́вины, книго́чiи: и Иосафа́тъ сы́нъ Ахилу́довъ, напомина́тель:
и ване́а сы́нъ Иода́евъ надъ си́лою: и садо́къ и Авiа́ѳаръ, иере́е:
и аза́рiа сы́нъ наѳа́нь надъ настоя́телми: и Заву́ѳъ сы́нъ наѳа́нь дру́гъ царе́въ:
и Ахиса́ръ бѣ́ стро­и́тель, и Елiа́въ сы́нъ Сафа́товъ надъ оте́че­с­т­вомъ: и Адонира́мъ сы́нъ Авдо́новъ надъ да́ньми.
И у Соломо́на бя́ху два­на́­де­сять при­­ста́вникъ надъ всѣ́мъ Изра́илемъ, е́же подая́ти царю́ и до́му его́: по ме́сяцу въ лѣ́тѣ быва́­ше еди́нъ, е́же подая́ти,
и сiя́ имена́ и́хъ: ве́нъ сы́нъ о́ровъ на горѣ́ Ефре́мли, еди́нъ:
сы́нъ дака́рь во Махема́тѣ и во висалами́нѣ и веѳсами́сѣ и Ело́нѣ, да́же до веѳана́на, еди́нъ:
сы́нъ се́довъ во Араво́ѳѣ, сего́ сохо́ и вся́ земля́ Офе́рова:
сы́на Аминада́вля вся́ нефѳадо́ръ: тефа́ѳъ дщи́ Соломо́ня бѣ́ ему́ въ жену́, еди́нъ:
вана́ сы́нъ Ахилу́ѳовъ во Иѳаана́хѣ и Магеддо́ и ве́сь до́мъ саны́и, и́же при­­ сесаѳа́нѣ подъ езрае́лемъ, и от­ Виѳса́на да́же до Савелмау́ла, да́же до Маеве́ръ лука́мъ, еди́нъ:
сы́нъ наве́ровъ въ раво́ѳѣ Галаа́дстѣмъ: сему́ о́бласть ерга́въ въ Васа́нѣ, шестьдеся́тъ градо́въ вели́кихъ огражде́н­ныхъ стѣна́ми, и вереи́ мѣ́дяны, еди́нъ:
Ахинада́въ сы́нъ са́ддовъ во маанаи́мѣ:
Ахимаа́съ въ Нефѳали́мѣ: и се́й поя́тъ Васема́ѳу дще́рь Соломо́ню въ жену́, еди́нъ:
Ваана́ сы́нъ хусі́инъ во Аси́рѣ и во Ваало́ѳѣ, еди́нъ:
Иосафа́тъ сы́нъ фару́евъ во Иссаха́рѣ,
Семе́й сы́нъ илы́ во Венiами́нѣ,
гаве́ръ сы́нъ Ада́евъ въ земли́ Галаа́дѣ, въ земли́ сио́на царя́ есево́нска и о́га царя́ Васа́нска, и наси́фъ еди́нъ въ земли́ Иу́довѣ.
Иу́да и Изра́иль мно́зи а́ки песо́къ и́же при­­ мо́ри во мно́же­ст­вѣ, яду́ще и пiю́ще и веселя́щеся.
И Соломо́нъ бѣ́ нача́л­ст­вуяй во всѣ́хъ ца́р­ст­вахъ, от­ рѣки́ земли́ Филисти́мскiя и да́же до предѣ́лъ Еги́петскихъ, [и бя́ху] при­­нося́ще да́ры и рабо́та­ю­ще Соломо́ну во вся́ дни́ живота́ его́.
И сiя́ потре́бная Соломо́ну въ де́нь еди́нъ: три́десять мѣ́ръ муки́ семида́лныя и шестьдеся́тъ мѣ́ръ муки́ смѣ́шаныя,
де́сять телце́въ избра́н­ныхъ и два́десять воло́въ ту́чныхъ и сто́ ове́цъ, кромѣ́ еле́ней и се́рнъ и пти́цъ, избра́н­на от­ избра́н­ныхъ ту́чна.
Поне́же бѣ́ нача́л­ст­вуяй во всѣ́хъ объ о́нъ по́лъ рѣки́ от­ Ѳа́псы и да́же до Га́зы, надъ всѣ́ми царми́ объ о́нъ по́лъ рѣки́, и ми́ръ бѣ́ ему́ от­ всѣ́хъ стра́нъ о́крестъ.
И живя́ху Иу́да и Изра́иль безпеча́льно, кі́йждо подъ виногра́домъ сво­и́мъ и подъ смоко́вницею сво­е́ю, яду́ще и пiю́ще, от­ Да́на и да́же до вирсаві́и, во вся́ дни́ Соломо́на.
И бя́ше у Соломо́на четы́редесять ты́сящъ кобыли́цъ въ колесни́цы и два́десять ты́сящъ ко́н­никъ.
И та́ко подая́ху при­­ста́вники царю́ Соломо́ну, и вся́ повелѣ́н­ная на трапе́зу царе́ву, кі́йждо въ ме́сяцъ сво́й, не премѣня́юще словесе́:
и ячме́нь и пле́вы ко́немъ, и колесни́цами при­­воз­я́ху на мѣ́сто, идѣ́же бѣ́ ца́рь, кі́йждо по чи́ну сво­ему́.
И даде́ Госпо́дь смы́слъ и му́дрость Соломо́ну мно́гу зѣло́, и широту́ се́рдца, я́ко песо́къ и́же при­­ мо́ри:
и умно́жися му́дрость Соломо́нова зѣло́, па́че смы́сла всѣ́хъ дре́внихъ человѣ́къ и па́че всѣ́хъ смы́слен­ныхъ Еги́петскихъ:
и умудри́ся па́че всѣ́хъ человѣ́къ, и умудри́ся па́че геѳа́на езраили́ти­на и Ема́на, и халка́да и да́рды, сы́на сама́дова, и просла́вися и́мя его́ во всѣ́хъ страна́хъ о́крестъ.
И изглаго́ла Соломо́нъ три́ ты́сящы при́тчей, и бы́ша пѣ́сни его́ пя́ть ты́сящъ:
и глаго́ла о дре́вѣхъ, от­ ке́дра и́же въ Лива́нѣ и да́же до иссо́па исходя́щаго изъ стѣны́: и глаго́ла о скотѣ́хъ и о пти́цахъ и о га́дѣхъ и о ры́бахъ.
И при­­хожда́ху вси́ лю́дiе слы́шати прему́дрость Соломо́ню: и прiима́­ше да́ры от­ всѣ́хъ царе́й земны́хъ, ели́цы слы́шаху прему́дрость его́.
И бы́сть егда́ сконча́ Соломо́нъ зи́ждяй хра́мъ Госпо́день и до́мъ царе́въ и вся́кое дѣ́ло свое́ Соломо́нъ, ели́ка восхотѣ́ сотвори́ти,
и яви́ся Госпо́дь Соломо́ну втори́цею, я́коже яви́ся ему́ въ гавао́нѣ,
и рече́ къ нему́ Госпо́дь: услы́шахъ гла́съ моли́твы тво­ея́ и моле́нiя тво­его́, и́мже моли́л­ся еси́ предо мно́ю: сотвори́хъ ти́ по все́й моли́твѣ тво­е́й, и освяти́хъ хра́мъ се́й, его́же созда́лъ еси́, е́же положи́ти и́мя мое́ та́мо во вѣ́ки, и бу́дутъ о́чи мо­и́ ту́ и се́рдце мое́ во вся́ дни́:
и ты́ а́ще по́йдеши предо мно́ю, я́коже ходи́ дави́дъ оте́цъ тво́й въ преподо́бiи се́рдца и въ правотѣ́, и е́же твори́ти по всѣ́мъ, я́же заповѣ́дахъ ему́, и повелѣ́нiя моя́ и за́повѣди моя́ сохрани́ши:
и воз­ста́влю престо́лъ ца́р­ст­вiя тво­его́ во Изра́или во вѣ́ки, я́коже глаго́лахъ къ дави́ду отцу́ тво­ему́, глаго́ля: не оскудѣ́етъ ти́ му́жъ властели́нъ во Изра́или:
а́ще же от­враща́ющеся от­вратите́ся вы́ и ча́да ва́ша от­ мене́ и не сохраните́ за́повѣдiй мо­и́хъ и повелѣ́нiй мо­и́хъ, я́же даде́ Моисе́й предъ ва́ми, и по́йдете и порабо́таете бого́мъ ины́мъ и поклоните́ся и́мъ:
и изри́ну Изра́иля изъ земли́, ю́же да́хъ и́мъ, и хра́мъ се́й, его́же освяти́хъ и́мени мо­ему́, от­ве́ргу от­ лица́ мо­его́: и бу́детъ Изра́иль въ погубле́нiе и во глаго́ланiе всѣ́мъ лю́демъ:
и до́мъ се́й бу́детъ высо́кiй, вся́къ преходя́й сквоз­ѣ́ его́ ужа́снет­ся, и воз­сви́щетъ и рече́тъ: чесо́ ра́ди сотвори́ Госпо́дь та́ко земли́ се́й и хра́му сему́?
и реку́тъ: поне́же оста́виша Го́спода Бо́га сво­его́, и́же изведе́ отцы́ и́хъ изъ Еги́пта, изъ до́му рабо́ты, и прiя́ша бо́ги чужды́я, и поклони́шася и́мъ, и порабо́таша и́мъ, сего́ ра́ди наведе́ на ня́ Госпо́дь зло́ сiе́.
И бы́сть по два́десяти лѣ́тѣхъ, въ ня́же созда́ Соломо́нъ два́ до́мы, хра́мъ Госпо́день и до́мъ царе́въ,
хира́мъ ца́рь ти́рскiй помога́­ше Соломо́ну дре́вы ке́дрскими и дре́вы пе́вговыми и зла́томъ и всѣ́мъ хотѣ́нiемъ его́: тогда́ даде́ Соломо́нъ хира́му два́десять градо́въ въ земли́ Галиле́йстѣй.
И изы́де хира́мъ изъ ти́ра и по́йде въ Галиле́ю ви́дѣти гра́ды, я́же даде́ ему́ Соломо́нъ: и не бы́ша ему́ уго́дни,
и рече́: что́ гра́ди сі́и, я́же да́лъ ми́ еси́, бра́те? И нарече́ я́ предѣ́лъ [хаву́ль], до дне́шняго дне́.
И при­­несе́ хира́мъ Соломо́ну сто́ и два́десять тала́нтъ зла́та.
Сiе́ же е́сть число́ дая́нiя е́же при­­несе́ ца́рь Соломо́нъ, да сози́ждетъ хра́мъ Госпо́день и до́мъ царе́въ, и мело́нъ и стѣ́ну Иерусали́мску и краегра́дiе е́же огради́ти стѣ́ну гра́да дави́дова, и Асу́ръ и Магедо́ и газе́ръ.
Фарао́нъ ца́рь Еги́петскiй взы́де и взя́ газе́ръ и сожже́ и́ огне́мъ, и Ханаа́на живу́щаго во гра́дѣ то́мъ погуби́: и даде́ его́ въ да́ръ дще́ри сво­е́й, женѣ́ Соломо́ни.
И согради́ Соломо́нъ газе́ръ и веѳоро́нъ ни́жнiй,
и Валаа́ѳъ и Ѳамо́ръ въ пусты́ни.
И вся́ гра́ды крѣ́пкiя, и́же бы́ша Соломо́ну, и вся́ гра́ды, идѣ́же бя́ху колесни́цы, и вся́ гра́ды, идѣ́же бя́ху ко́н­ницы его́, и все́ е́же бы́сть уго́дно царю́ Соломо́ну, созда́ во Иерусали́мѣ, и въ Лива́нѣ и во все́й земли́ ца́р­ст­ва сво­его́.
Всѣ́хъ люді́й оста́в­шихся от­ Аморре́а и Хетте́а, и Ферезе́а и Ханане́а, и Еве́а и Иевусе́а и Гергесе́а, не су́щихъ от­ сыно́въ Изра́илевыхъ,
сыно́въ и́хъ оста́в­шихся по ни́хъ на земли́, и́хже не воз­мого́ша сы́нове Изра́илевы потреби́ти и́хъ, ца́рь Соломо́нъ порабо́ти и́хъ дая́ти да́нь да́же до дне́ сего́:
от­ сыно́въ же Изра́илевыхъ не даде́ въ рабо́ту Соломо́нъ, я́ко ті́и бя́ху му́жiе хра́брiи, и о́троцы его́, и кня́зи его́, и триста́ты его́, и во­ево́ды колесни́цъ его́, и ко́н­ницы его́.
И бя́ху старѣ́йшины при­­ста́влен­нымъ надъ дѣ́лы царя́ Соломо́на, пя́ть со́тъ пятьдеся́тъ повелѣва́ющiи лю́демъ дѣ́ла­ю­щымъ дѣ́ло.
Дще́рь же фарао́на пре́йде изъ гра́да дави́дова въ до́мъ сво́й, его́же созда́ е́й Соломо́нъ, тогда́ созда́ мело́нъ.
И при­­ноша́­ше Соломо́нъ три́жды въ го́дъ всесожже́нiя и ми́рныя же́ртвы на олта́рь, его́же сози́жде Го́споду, и кадя́ше ѳимiа́мъ предъ Го́сподемъ: и соверши́ хра́мъ.
И сотвори́ ца́рь Соломо́нъ кора́бль въ гасiо́нѣ гаве́рстѣмъ, и́же при­­ Ела́ѳѣ, при­­ у́стiи мо́ря послѣ́дняго, въ земли́ Едо́мстѣй.
И посла́ хира́мъ на корабли́ от­ о́трокъ сво­и́хъ му́жы корабе́лники управля́ти вѣ́дущихъ мо́ре со о́троки Соломо́ни:
и прiидо́ша въ Софи́ръ, и взя́ша от­ту́ду зла́та четы́ре ста́ и два́десять тала́нтъ и при­­несо́ша царю́ Соломо́ну.
Синодальный
1 Начальники Соломона по всей земле; 20 благосостояние народа и великолепие царского двора; 29 разнообразие мудрости Соломона и его слава у всех народов.
И был царь Соломон царем над всем Израилем.
И вот начальники, которые были у него: Азария, сын Садока священника;
Елихореф и Ахия, сыновья Сивы, писцы; Иосафат, сын Ахилуда, дееписатель;
Ванея, сын Иодая, военачальник; Садок и Авиафар – священники;
Азария, сын Нафана, начальник над приставниками, и Завуф, сын Нафана священника – друг царя;
Ахисар – начальник над домом царским, и Адонирам, сын Авды, – над податями.
И было у Соломона двенадцать приставников над всем Израилем, и они доставляли продовольствие царю и дому его; каждый должен был доставлять продовольствие на один месяц в году.
Вот имена их: Бен-Хур – на горе Ефремовой;
Бен-Декер – в Макаце и в Шаалбиме, в Вефсамисе и в Елоне и в Беф-Ханане;
Бен-Хесед – в Арюбофе; ему же принадлежал Соко и вся земля Хефер;
Бен-Авинадав – над всем Нафаф-Дором; Тафафь, дочь Соломона, была его женою;
Ваана, сын Ахилуда, в Фаанахе и Мегиддо и во всем Беф-Сане, что близ Цартана ниже Иезрееля, от Беф-Сана до Абел-Мехола, и даже за Иокмеам;
Бен-Гевер – в Рамофе Галаадском; у него были селения Иаира, сына Манассиина, что в Галааде; у него также область Аргов, что в Васане, шестьдесят больших городов со стенами и медными затворами;
Ахинадав, сын Гиддо, в Маханаиме;
Ахимаас – в земле Неффалимовой; он взял себе в жену Васемафу, дочь Соломона;
Ваана, сын Хушая, в земле Асировой и в Баалофе;
Иосафат, сын Паруаха, в земле Иссахаровой;
Шимей, сын Елы, в земле Вениаминовой;
Гевер, сын Урия, в земле Галаадской, в земле Сигона, царя Аморрейского, и Ога, царя Васанского. Он был приставник в этой земле.
Иуда и Израиль, многочисленные как песок у моря, ели, пили и веселились.
Соломон владел всеми царствами от реки Евфрата до земли Филистимской и до пределов Египта. Они приносили дары и служили Соломону во все дни жизни его.
Продовольствие Соломона на каждый день составляли: тридцать ко́ров муки пшеничной и шестьдесят ко́ров прочей муки,
десять волов откормленных и двадцать волов с пастбища, и сто овец, кроме оленей, и серн, и сайгаков, и откормленных птиц;
ибо он владычествовал над всею землею по эту сторону реки, от Типсаха до Газы, над всеми царями по эту сторону реки, и был у него мир со всеми окрестными странами.
И жили Иуда и Израиль спокойно, каждый под виноградником своим и под смоковницею своею, от Дана до Вирсавии, во все дни Соломона.
И было у Соломона сорок тысяч стойл для коней колесничных и двенадцать тысяч для конницы.
И те приставники доставляли царю Соломону все принадлежащее к столу царя, каждый в свой месяц, и не допускали недостатка ни в чем.
И ячмень и солому для коней и для мулов доставляли каждый в свою очередь на место, где находился царь.
И дал Бог Соломону мудрость и весьма великий разум, и обширный ум, как песок на берегу моря.
И была мудрость Соломона выше мудрости всех сынов востока и всей мудрости Египтян.
Он был мудрее всех людей, мудрее и Ефана Езрахитянина, и Емана, и Халкола, и Дарды, сыновей Махола, и имя его было в славе у всех окрестных народов.
И изрек он три тысячи притчей, и песней его было тысяча и пять;
и говорил он о деревах, от кедра, что в Ливане, до иссопа, вырастающего из стены; говорил и о животных, и о птицах, и о пресмыкающихся, и о рыбах.
И приходили от всех народов послушать мудрости Соломона, от всех царей земных, которые слышали о мудрости его.
1 Господь обновляет с Соломоном Свой завет и предупреждает о наказаниях за неверность; 10 недовольство царя Тирского двадцатью городами, данными ему Соломоном; 15 Соломон сделал всех потомков побежденных Хананеев оброчными работниками, сынов же Израилевых — своими начальниками; 26 корабль Соломона и торговля с заграницей.
После того, как Соломон кончил строение храма Господня и дома царского и все, что Соломон желал сделать,
явился Соломону Господь во второй раз, как явился ему в Гаваоне.
И сказал ему Господь: Я услышал молитву твою и прошение твое, о чем ты просил Меня; [сделал все по молитве твоей]. Я освятил сей храм, который ты построил, чтобы пребывать имени Моему там вовек; и будут очи Мои и сердце Мое там во все дни.
И если ты будешь ходить пред лицем Моим, как ходил отец твой Давид, в чистоте сердца и в правоте, исполняя все, что Я заповедал тебе, и если будешь хранить уставы Мои и законы Мои,
то Я поставлю царский престол твой над Израилем вовек, как Я сказал отцу твоему Давиду, говоря: «не прекратится у тебя сидящий на престоле Израилевом».
Если же вы и сыновья ваши отступите от Меня и не будете соблюдать заповедей Моих и уставов Моих, которые Я дал вам, и пойдете и станете служить иным богам и поклоняться им,
то Я истреблю Израиля с лица земли, которую Я дал ему, и храм, который Я освятил имени Моему, отвергну от лица Моего, и будет Израиль притчею и посмешищем у всех народов.
И о храме сем высоком всякий, проходящий мимо его, ужаснется и свистнет, и скажет: «за что Господь поступил так с сею землею и с сим храмом?»
И скажут: «за то, что они оставили Господа Бога своего, Который вывел отцов их из земли Египетской, и приняли других богов, и поклонялись им и служили им, – за это навел на них Господь все сие бедствие».
По окончании двадцати лет, в которые Соломон построил два дома, – дом Господень и дом царский, –
на что Хирам, царь Тирский, доставлял Соломону дерева кедровые и дерева кипарисовые и золото, по его желанию, – царь Соломон дал Хираму двадцать городов в земле Галилейской.
И вышел Хирам из Тира посмотреть города, которые дал ему Соломон, и они не понравились ему.
И сказал он: что это за города, которые ты, брат мой, дал мне? И назвал их землею Кавул, как называются они до сего дня.
И послал Хирам царю сто двадцать талантов золота.
Вот распоряжение о подати, которую наложил царь Соломон, чтобы построить храм Господень и дом свой, и Милло, и стену Иерусалимскую, Гацор, и Мегиддо, и Газер.
Фараон, царь Египетский, пришел и взял Газер, и сжег его огнем, и Хананеев, живших в городе, побил, и отдал его в приданое дочери своей, жене Соломоновой.
И построил Соломон Газер и нижний Бефорон,
и Ваалаф и Фадмор в пустыне,
и все города для запасов, которые были у Соломона, и города для колесниц, и города для конницы и все то, что Соломон хотел построить в Иерусалиме и на Ливане и во всей земле своего владения.
Весь народ, оставшийся от Аморреев, Хеттеев, Ферезеев, [Хананеев,] Евеев, Иевусеев и [Гергесеев], которые были не из сынов Израилевых,
детей их, оставшихся после них на земле, которых сыны Израилевы не могли истребить, Соломон сделал оброчными работниками до сего дня.
Сынов же Израилевых Соломон не делал работниками, но они были его воинами, его слугами, его вельможами, его военачальниками и вождями его колесниц и его всадников.
Вот главные приставники над работами Соломоновыми: управлявших народом, который производил работы, было пятьсот пятьдесят.
Дочь фараонова перешла из города Давидова в свой дом, который построил для нее Соломон; потом построил он Милло.
И приносил Соломон три раза в год всесожжения и мирные жертвы на жертвеннике, который он построил Господу, и курение на нем совершал пред Господом. И окончил он строение дома.
Царь Соломон также сделал корабль в Ецион-Гавере, что при Елафе, на берегу Чермного моря, в земле Идумейской.
И послал Хирам на корабле своих подданных корабельщиков, знающих море, с подданными Соломоновыми;
и отправились они в Офир, и взяли оттуда золота четыреста двадцать талантов, и привезли царю Соломону.
So King Solomon was king over all Israel.
And these were his officials: Azariah the son of Zadok, the priest;
Elihoreph and Ahijah, the sons of Shisha, scribes; Jehoshaphat the son of Ahilud, the recorder;
Benaiah the son of Jehoiada, over the army; Zadok and Abiathar, the priests;
Azariah the son of Nathan, over the officers; Zabud the son of Nathan, a priest and the kinǵs friend;
Ahishar, over the household; and Adoniram the son of Abda, over the labor force.
And Solomon had twelve governors over all Israel, who provided food for the king and his household; each one made provision for one month of the year.
These are their names: Ben-Hur, in the mountains of Ephraim;
Ben-Deker, in Makaz, Shaalbim, Beth Shemesh, and Elon Beth Hanan;
Ben-Hesed, in Arubboth; to him belonged Sochoh and all the land of Hepher;
Ben-Abinadab, in all the regions of Dor; he had Taphath the daughter of Solomon as wife;
Baana the son of Ahilud, in Taanach, Megiddo, and all Beth Shean, which is beside Zaretan below Jezreel, from Beth Shean to Abel Meholah, as far as the other side of Jokneam;
Ben-Geber, in Ramoth Gilead; to him belonged the towns of Jair the son of Manasseh, in Gilead; to him also belonged the region of Argob in Bashan--sixty large cities with walls and bronze gate-bars;
Ahinadab the son of Iddo, in Mahanaim;
Ahimaaz, in Naphtali; he also took Basemath the daughter of Solomon as wife;
Baanah the son of Hushai, in Asher and Aloth;
Jehoshaphat the son of Paruah, in Issachar;
Shimei the son of Elah, in Benjamin;
Geber the son of Uri, in the land of Gilead, in the country of Sihon king of the Amorites, and of Og king of Bashan. He was the only governor who was in the land.
Judah and Israel were as numerous as the sand by the sea in multitude, eating and drinking and rejoicing.
So Solomon reigned over all kingdoms from the River to the land of the Philistines, as far as the border of Egypt. They brought tribute and served Solomon all the days of his life.
Now Solomońs provision for one day was thirty kors of fine flour, sixty kors of meal,
ten fatted oxen, twenty oxen from the pastures, and one hundred sheep, besides deer, gazelles, roebucks, and fatted fowl.
For he had dominion over all the region on this side of the River from Tiphsah even to Gaza, namely over all the kings on this side of the River; and he had peace on every side all around him.
And Judah and Israel dwelt safely, each man under his vine and his fig tree, from Dan as far as Beersheba, all the days of Solomon.
Solomon had forty thousand stalls of horses for his chariots, and twelve thousand horsemen.
And these governors, each man in his month, provided food for King Solomon and for all who came to King Solomońs table. There was no lack in their supply.
They also brought barley and straw to the proper place, for the horses and steeds, each man according to his charge.
And God gave Solomon wisdom and exceedingly great understanding, and largeness of heart like the sand on the seashore.
Thus Solomońs wisdom excelled the wisdom of all the men of the East and all the wisdom of Egypt.
For he was wiser than all men--than Ethan the Ezrahite, and Heman, Chalcol, and Darda, the sons of Mahol; and his fame was in all the surrounding nations.
He spoke three thousand proverbs, and his songs were one thousand and five.
Also he spoke of trees, from the cedar tree of Lebanon even to the hyssop that springs out of the wall; he spoke also of animals, of birds, of creeping things, and of fish.
And men of all nations, from all the kings of the earth who had heard of his wisdom, came to hear the wisdom of Solomon.
And it came to pass, when Solomon had finished building the house of the LORD and the kinǵs house, and all Solomońs desire which he wanted to do,
that the LORD appeared to Solomon the second time, as He had appeared to him at Gibeon.
And the LORD said to him: «I have heard your prayer and your supplication that you have made before Me; I have consecrated this house which you have built to put My name there forever, and My eyes and My heart will be there perpetually.
Now if you walk before Me as your father David walked, in integrity of heart and in uprightness, to do according to all that I have commanded you, and if you keep My statutes and My judgments,
then I will establish the throne of your kingdom over Israel forever, as I promised David your father, saying, «You shall not fail to have a man on the throne of Israel.́
But if you or your sons at all turn from following Me, and do not keep My commandments and My statutes which I have set before you, but go and serve other gods and worship them,
then I will cut off Israel from the land which I have given them; and this house which I have consecrated for My name I will cast out of My sight. Israel will be a proverb and a byword among all peoples.
And as for this house, which is exalted, everyone who passes by it will be astonished and will hiss, and say, «Why has the LORD done thus to this land and to this house?́
Then they will answer, «Because they forsook the LORD their God, who brought their fathers out of the land of Egypt, and have embraced other gods, and worshiped them and served them; therefore the LORD has brought all this calamity on them.»́
Now it happened at the end of twenty years, when Solomon had built the two houses, the house of the LORD and the kinǵs house
(Hiram the king of Tyre had supplied Solomon with cedar and cypress and gold, as much as he desired), that King Solomon then gave Hiram twenty cities in the land of Galilee.
Then Hiram went from Tyre to see the cities which Solomon had given him, but they did not please him.
So he said, «What kind of cities are these which you have given me, my brother?» And he called them the land of Cabul, as they are to this day.
Then Hiram sent the king one hundred and twenty talents of gold.
And this is the reason for the labor force which King Solomon raised: to build the house of the LORD, his own house, the Millo, the wall of Jerusalem, Hazor, Megiddo, and Gezer.
(Pharaoh king of Egypt had gone up and taken Gezer and burned it with fire, had killed the Canaanites who dwelt in the city, and had given it as a dowry to his daughter, Solomońs wife.)
And Solomon built Gezer, Lower Beth Horon,
Baalath, and Tadmor in the wilderness, in the land of Judah,
all the storage cities that Solomon had, cities for his chariots and cities for his cavalry, and whatever Solomon desired to build in Jerusalem, in Lebanon, and in all the land of his dominion.
All the people who were left of the Amorites, Hittites, Perizzites, Hivites, and Jebusites, who were not of the children of Israel--
that is, their descendants who were left in the land after them, whom the children of Israel had not been able to destroy completely--from these Solomon raised forced labor, as it is to this day.
But of the children of Israel Solomon made no forced laborers, because they were men of war and his servants: his officers, his captains, commanders of his chariots, and his cavalry.
Others were chiefs of the officials who were over Solomońs work: five hundred and fifty, who ruled over the people who did the work.
But Pharaoh́s daughter came up from the City of David to her house which Solomon had built for her. Then he built the Millo.
Now three times a year Solomon offered burnt offerings and peace offerings on the altar which he had built for the LORD, and he burned incense with them on the altar that was before the LORD. So he finished the temple.
King Solomon also built a fleet of ships at Ezion Geber, which is near Elath on the shore of the Red Sea, in the land of Edom.
Then Hiram sent his servants with the fleet, seamen who knew the sea, to work with the servants of Solomon.
And they went to Ophir, and acquired four hundred and twenty talents of gold from there, and brought it to King Solomon.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible