Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
5:1
5:9
5:10
5:13
И посла́ хира́мъ ца́рь ти́рскiй о́троки своя́ къ Соломо́ну: услы́ша бо, я́ко пома́заша его́ на ца́рство вмѣ́сто дави́да отца́ его́, я́ко любя́ше хира́мъ дави́да во вся́ дни́.
И посла́ Соломо́нъ къ хира́му, глаго́ля:
ты́ вѣ́си отца́ моего́ дави́да, я́ко не возмо́же созда́ти до́му и́мени Го́спода Бо́га моего́, от лица́ проти́вныхъ, окружи́вшихъ его́, до́ндеже даде́ я́ Госпо́дь подъ стопы́ но́гъ его́:
и ны́нѣ упоко́и Госпо́дь Бо́гъ мо́й мнѣ́ о́крестъ, нѣ́сть навѣ́тника, ниже́ сопроти́вника лука́ваго:
и се́, а́зъ глаго́лю созда́ти до́мъ и́мени Го́спода Бо́га моего́, я́коже глаго́ла Госпо́дь Бо́гъ къ дави́ду отцу́ моему́, глаго́ля: сы́нъ тво́й, его́же да́мъ вмѣ́сто тебе́ на престо́лъ тво́й, то́й сози́ждетъ до́мъ и́мени моему́:
и ны́нѣ заповѣ́ждь, да насѣку́тъ ми́ дре́въ от Лива́на, и се́, раби́ мои́ съ рабы́ твои́ми, и мзду́ трудо́въ твои́хъ да́мъ ти́ по всему́ ели́ка рече́ши, поне́же ты́ вѣ́си, я́ко нѣ́сть на́мъ вѣ́дущаго древа́ сѣщи́, я́коже Сидо́няне.
И бы́сть егда́ услы́ша хира́мъ словеса́ Соломо́ня, возра́довася зѣло́ и рече́: благослове́нъ Бо́гъ дне́сь, и́же даде́ дави́ду сы́на разу́мна надъ людьми́ си́ми мно́гими.
И посла́ хира́мъ къ Соломо́ну, глаго́ля: слы́шахъ о всѣ́хъ, и́хже ра́ди посла́лъ еси́ ко мнѣ́: а́зъ сотворю́ все́ хотѣ́нiе твое́ о древа́хъ ке́дровыхъ и пе́вговыхъ:
слуги́ мои́ изнесу́тъ я́ от Лива́на къ мо́рю, и а́зъ положу́ я́ въ складе́нiя на мѣ́сто, идѣ́же возвѣсти́ши мнѣ́, и довезу́ я́ та́мо: и ты́ во́змеши, и сотвори́ши хотѣ́нiе мое́, е́же да́ти хлѣ́бы до́му моему́.
И бѣ́ хира́мъ дая́ Соломо́ну ке́дры и пе́вги и всю́ во́лю его́.
И даде́ Соломо́нъ хира́му два́десять ты́сящъ мѣ́ръ пшени́цы, и пи́щу до́му его́, и два́десять ты́сящъ мѣ́ръ еле́а чи́стаго: по сему́ дава́ше Соломо́нъ хира́му на вся́ко лѣ́то.
И Госпо́дь даде́ Соломо́ну прему́дрость, я́коже глаго́ла ему́. И бѣ́ ми́ръ между́ хира́момъ и между́ Соломо́номъ, и положи́ша завѣ́тъ между́ собо́ю.
И взя́ ца́рь да́нь от всего́ Изра́иля, и бѣ́ да́нь три́десять ты́сящъ муже́й.
И посла́ я́ въ Лива́нъ, де́сять ты́сящъ на ме́сяцъ въ премѣ́ну: ме́сяцъ бы́ша въ Лива́нѣ и два́ ме́сяца въ дому́ свое́мъ: и бя́ше Адонира́мъ надъ да́нiю.
И бя́ше Соломо́ну се́дмьдесятъ ты́сящъ нося́щихъ бремена́ и о́смьдесятъ ты́сящъ сѣку́щихъ ка́менiе въ горѣ́,
кромѣ́ старѣ́йшинъ приста́вленыхъ надъ дѣла́ми Соломо́ними, три́ ты́сящы и ше́сть со́тъ приста́вникъ дѣ́лающихъ дѣла́.
И заповѣ́да ца́рь, и взя́ша ка́менiе вели́кое, ка́менiе честно́е на основа́нiе хра́ма, и ка́менiе нете́саное.
И истеса́ша сы́нове Соломо́ни и сы́нове хира́мли и каменосѣ́чцы Гева́лстiи: и изгото́виша ка́менiя и древа́ въ три́ лѣ́та.
15καὶ ἀπέστειλεν Χιραμ βασιλεὺς Τύρου τοὺς παῖδας αὐτοῦ χρῖσαι τὸν Σαλωμων ἀντὶ Δαυιδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὅτι ἀγαπῶν ἦν Χιραμ τὸν Δαυιδ πάσας τὰς ἡμέρας
16καὶ ἀπέστειλεν Σαλωμων πρὸς Χιραμ λέγων
17σὺ οἶδας Δαυιδ τὸν πατέρα μου ὅτι οὐκ ἐδύνατο οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι κυρίου θεοῦ μου ἀπὸ προσώπου τῶν πολέμων τῶν κυκλωσάντων αὐτὸν ἕως τοῦ δοῦναι κύριον αὐτοὺς ὑπὸ τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν αὐτοῦ
18καὶ νῦν ἀνέπαυσε κύριος ὁ θεός μου ἐμοὶ κυκλόθεν οὐκ ἔστιν ἐπίβουλος καὶ οὐκ ἔστιν ἀπάντημα πονηρόν
19καὶ ἰδοὺ ἐγὼ λέγω οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ ὀνόματι κυρίου θεοῦ μου καθὼς ἐλάλησεν κύριος ὁ θεὸς πρὸς Δαυιδ τὸν πατέρα μου λέγων ὁ υἱός σου ὃν δώσω ἀντὶ σοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον σου οὗτος οἰκοδομήσει τὸν οἶκον τῷ ὀνόματί μου
20καὶ νῦν ἔντειλαι καὶ κοψάτωσάν μοι ξύλα ἐκ τοῦ Λιβάνου καὶ ἰδοὺ οἱ δοῦλοί μου μετὰ τῶν δούλων σου καὶ τὸν μισθὸν δουλείας σου δώσω σοι κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν εἴπῃς ὅτι σὺ οἶδας ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν εἰδὼς ξύλα κόπτειν καθὼς οἱ Σιδώνιοι
21καὶ ἐγενήθη καθὼς ἤκουσεν Χιραμ τῶν λόγων Σαλωμων ἐχάρη σφόδρα καὶ εἶπεν εὐλογητὸς ὁ θεὸς σήμερον ὃς ἔδωκεν τῷ Δαυιδ υἱὸν φρόνιμον ἐπὶ τὸν λαὸν τὸν πολὺν τοῦτον
22καὶ ἀπέστειλεν πρὸς Σαλωμων λέγων ἀκήκοα περὶ πάντων ὧν ἀπέσταλκας πρός με ἐγὼ ποιήσω πᾶν θέλημά σου ξύλα κέδρινα καὶ πεύκινα
23οἱ δοῦλοί μου κατάξουσιν αὐτὰ ἐκ τοῦ Λιβάνου εἰς τὴν θάλασσαν ἐγὼ θήσομαι αὐτὰ σχεδίας ἕως τοῦ τόπου οὗ ἐὰν ἀποστείλῃς πρός με καὶ ἐκτινάξω αὐτὰ ἐκεῖ καὶ σὺ ἀρεῖς καὶ ποιήσεις τὸ θέλημά μου τοῦ δοῦναι ἄρτους τῷ οἴκῳ μου
24καὶ ἦν Χιραμ διδοὺς τῷ Σαλωμων κέδρους καὶ πᾶν θέλημα αὐτοῦ
25καὶ Σαλωμων ἔδωκεν τῷ Χιραμ εἴκοσι χιλιάδας κόρους πυροῦ καὶ μαχιρ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ εἴκοσι χιλιάδας βεθ ἐλαίου κεκομμένου κατὰ τοῦτο ἐδίδου Σαλωμων τῷ Χιραμ κατ᾿ ἐνιαυτόν
26καὶ κύριος ἔδωκεν σοφίαν τῷ Σαλωμων καθὼς ἐλάλησεν αὐτῷ καὶ ἦν εἰρήνη ἀνὰ μέσον Χιραμ καὶ ἀνὰ μέσον Σαλωμων καὶ διέθεντο διαθήκην ἀνὰ μέσον ἑαυτῶν
27καὶ ἀνήνεγκεν ὁ βασιλεὺς φόρον ἐκ παντὸς Ισραηλ καὶ ἦν ὁ φόρος τριάκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν
28καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὸν Λίβανον δέκα χιλιάδες ἐν τῷ μηνί ἀλλασσόμενοι μῆνα ἦσαν ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ δύο μῆνας ἐν οἴκῳ αὐτῶν καὶ Αδωνιραμ ἐπὶ τοῦ φόρου
29καὶ ἦν τῷ Σαλωμων ἑβδομήκοντα χιλιάδες αἴροντες ἄρσιν καὶ ὀγδοήκοντα χιλιάδες λατόμων ἐν τῷ ὄρει
30χωρὶς ἀρχόντων τῶν καθεσταμένων ἐπὶ τῶν ἔργων τῶν Σαλωμων τρεῖς χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι ἐπιστάται οἱ ποιοῦντες τὰ ἔργα
32καὶ ἡτοίμασαν τοὺς λίθους καὶ τὰ ξύλα τρία ἔτη
1 Соломон заключил договор с Хирамом, царем Тирским, чтобы тот нарубил деревьев с Ливана и доставил их в Иерусалим для постройки дома Господня; 13 обложение повинностью всего Израиля, чтобы работать каждый третий месяц для царя.
И послал Хирам, царь Тирский, слуг своих к Соломону, когда услышал, что его помазали в царя на место отца его; ибо Хирам был другом Давида во всю жизнь.
И послал также и Соломон к Хираму сказать:
ты знаешь, что Давид, отец мой, не мог построить дом имени Господа Бога своего по причине войн с окрестными народами, доколе Господь не покорил их под стопы ног его;
ныне же Господь Бог мой даровал мне покой отовсюду: нет противника и нет более препон;
и вот, я намерен построить дом имени Господа Бога моего, как сказал Господь отцу моему Давиду, говоря: «сын твой, которого Я посажу вместо тебя на престоле твоем, он построит дом имени Моему»;
итак прикажи нарубить для меня кедров с Ливана; и вот, рабы мои будут вместе с твоими рабами, и я буду давать тебе плату за рабов твоих, какую ты назначишь; ибо ты знаешь, что у нас нет людей, которые умели бы рубить дерева так, как Сидоняне.
Когда услышал Хирам слова Соломона, очень обрадовался и сказал: благословен ныне Господь, Который дал Давиду сына мудрого для управления этим многочисленным народом!
И послал Хирам к Соломону сказать: я выслушал то, за чем ты посылал ко мне, и исполню все желание твое о деревах кедровых и деревах кипарисовых;
рабы мои свезут их с Ливана к морю, и я плотами доставлю их морем к месту, которое ты назначишь мне, и там сложу их, и ты возьмешь; но и ты исполни мое желание, чтобы доставлять хлеб для моего дома.
И давал Хирам Соломону дерева кедровые и дерева кипарисовые, вполне по его желанию.
А Соломон давал Хираму двадцать тысяч ко́ров пшеницы для продовольствия дома его и двадцать ко́ров оливкового выбитого масла: столько давал Соломон Хираму каждый год.
Господь дал мудрость Соломону, как обещал ему. И был мир между Хирамом и Соломоном, и они заключили между собою союз.
И обложил царь Соломон повинностью весь Израиль; повинность же состояла в тридцати тысячах человек.
И посылал их на Ливан, по десяти тысяч на месяц, попеременно; месяц они были на Ливане, а два месяца в доме своем. Адонирам же начальствовал над ними.
Еще у Соломона было семьдесят тысяч носящих тяжести и восемьдесят тысяч каменосеков в горах,
кроме трех тысяч трехсот начальников, поставленных Соломоном над работою для надзора за народом, который производил работу.
И повелел царь привозить камни большие, камни дорогие, для основания дома, камни обделанные.
Обтесывали же их работники Соломоновы и работники Хирамовы и Гивлитяне, и приготовляли дерева и камни для строения дома [три года].
Еврейский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
15וַיִּשְׁלַח חִירָם מֶלֶךְ־צוֹר אֶת־עֲבָדָיו אֶל־שְׁלֹמֹה, כִּי שָׁמַע, כִּי אֹתוֹ מָשְׁחוּ לְמֶלֶךְ תַּחַת אָבִיהוּ; כִּי אֹהֵב, הָיָה חִירָם לְדָוִד כָּל־הַיָּמִים׃ ס
16וַיִּשְׁלַח שְׁלֹמֹה, אֶל־חִירָם לֵאמֹר׃
17אַתָּה יָדַעְתָּ אֶת־דָּוִד אָבִי, כִּי לֹא יָכֹל לִבְנוֹת בַּיִת, לְשֵׁם יְהוָה אֱלֹהָיו, מִפְּנֵי הַמִּלְחָמָה אֲשֶׁר סְבָבֻהוּ; עַד תֵּת־יְהוָה אֹתָם, תַּחַת כַּפּוֹת רַגְלוֹ (רַגְלָי)׃
18וְעַתָּה הֵנִיחַ יְהוָה אֱלֹהַי לִי מִסָּבִיב; אֵין שָׂטָן, וְאֵין פֶּגַע רָע׃
19וְהִנְנִי אֹמֵר, לִבְנוֹת בַּיִת, לְשֵׁם יְהוָה אֱלֹהָי; כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהוָה, אֶל־דָּוִד אָבִי לֵאמֹר, בִּנְךָ, אֲשֶׁר אֶתֵּן תַּחְתֶּיךָ עַל־כִּסְאֶךָ, הוּא־יִבְנֶה הַבַּיִת לִשְׁמִי׃
20וְעַתָּה צַוֵּה וְיִכְרְתוּ־לִי אֲרָזִים מִן־הַלְּבָנוֹן, וַעֲבָדַי יִהְיוּ עִם־עֲבָדֶיךָ, וּשְׂכַר עֲבָדֶיךָ אֶתֵּן לְךָ, כְּכֹל אֲשֶׁר תֹּאמֵר; כִּי אַתָּה יָדַעְתָּ, כִּי אֵין בָּנוּ אִישׁ יֹדֵעַ לִכְרָת־עֵצִים כַּצִּדֹנִים׃
21וַיְהִי כִּשְׁמֹעַ חִירָם אֶת־דִּבְרֵי שְׁלֹמֹה וַיִּשְׂמַח מְאֹד; וַיֹּאמֶר, בָּרוּךְ יְהוָה הַיּוֹם, אֲשֶׁר נָתַן לְדָוִד בֵּן חָכָם, עַל־הָעָם הָרָב הַזֶּה׃
22וַיִּשְׁלַח חִירָם אֶל־שְׁלֹמֹה לֵאמֹר, שָׁמַעְתִּי אֵת אֲשֶׁר־שָׁלַחְתָּ אֵלָי; אֲנִי אֶעֱשֶׂה אֶת־כָּל־חֶפְצְךָ, בַּעֲצֵי אֲרָזִים וּבַעֲצֵי בְרוֹשִׁים׃
23עֲבָדַי יֹרִדוּ מִן־הַלְּבָנוֹן יָמָּה, וַאֲנִי אֲשִׂימֵם דֹּבְרוֹת בַּיָּם עַד־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר־תִּשְׁלַח אֵלַי וְנִפַּצְתִּים שָׁם וְאַתָּה תִשָּׂא; וְאַתָּה תַּעֲשֶׂה אֶת־חֶפְצִי, לָתֵת לֶחֶם בֵּיתִי׃
24וַיְהִי חִירוֹם נֹתֵן לִשְׁלֹמֹה, עֲצֵי אֲרָזִים וַעֲצֵי בְרוֹשִׁים כָּל־חֶפְצוֹ׃
25וּשְׁלֹמֹה נָתַן לְחִירָם עֶשְׂרִים אֶלֶף כֹּר חִטִּים מַכֹּלֶת לְבֵיתוֹ, וְעֶשְׂרִים כֹּר שֶׁמֶן כָּתִית; כֹּה־יִתֵּן שְׁלֹמֹה לְחִירָם שָׁנָה בְשָׁנָה׃ פ
26וַיהוָה, נָתַן חָכְמָה לִשְׁלֹמֹה, כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר־לוֹ; וַיְהִי שָׁלֹם, בֵּין חִירָם וּבֵין שְׁלֹמֹה, וַיִּכְרְתוּ בְרִית שְׁנֵיהֶם׃
27וַיַּעַל הַמֶּלֶךְ שְׁלֹמֹה מַס מִכָּל־יִשְׂרָאֵל; וַיְהִי הַמַּס, שְׁלֹשִׁים אֶלֶף אִישׁ׃
28וַיִּשְׁלָחֵם לְבָנוֹנָה, עֲשֶׂרֶת אֲלָפִים בַּחֹדֶשׁ חֲלִיפוֹת, חֹדֶשׁ יִהְיוּ בַלְּבָנוֹן, שְׁנַיִם חֳדָשִׁים בְּבֵיתוֹ; וַאֲדֹנִירָם עַל־הַמַּס׃ ס
29וַיְהִי לִשְׁלֹמֹה שִׁבְעִים אֶלֶף נֹשֵׂא סַבָּל; וּשְׁמֹנִים אֶלֶף חֹצֵב בָּהָר׃
30לְבַד מִשָּׂרֵי הַנִּצָּבִים לִשְׁלֹמֹה אֲשֶׁר עַל־הַמְּלָאכָה, שְׁלֹשֶׁת אֲלָפִים וּשְׁלֹשׁ מֵאוֹת; הָרֹדִים בָּעָם, הָעֹשִׂים בַּמְּלָאכָה׃
31וַיְצַו הַמֶּלֶךְ וַיַּסִּעוּ אֲבָנִים גְּדֹלוֹת אֲבָנִים יְקָרוֹת לְיַסֵּד הַבָּיִת אַבְנֵי גָזִית׃
32וַיִּפְסְלוּ בֹּנֵי שְׁלֹמֹה וּבֹנֵי חִירוֹם וְהַגִּבְלִים; וַיָּכִינוּ הָעֵצִים וְהָאֲבָנִים לִבְנוֹת הַבָּיִת׃ פ