Скрыть
11:3
11:4
11:5
11:9
11:10
Церковнославянский (рус)
И бы́сть а́ки по ме́сяцѣ, и взы́де Наа́съ Амани́тянинъ, и ополчи́ся на Иави́съ Галаа́дскiй. И рѣ́ша вси́ му́жiе Иави́сстiи къ Наа́су Амани́тянину: положи́ на́мъ завѣ́тъ, и порабо́таемъ ти́.
И рече́ къ ни́мъ Наа́съ Амани́тянинъ: се́й завѣ́тъ положу́ ва́мъ, изверчу́ кому́ждо ва́съ о́ко десно́е, и положу́ поноше́нiе на Изра́иля.
И рѣ́ша ему́ му́жiе Иави́са Галаа́дскаго: оста́ви на́мъ се́дмь дні́й, да по́слемъ вѣ́ст­ники во вся́ предѣ́лы Изра́илевы: и а́ще не бу́детъ спаса́ющаго на́съ, изы́демъ къ ва́мъ.
И прiидо́ша вѣ́стницы въ гаваю́ къ Сау́лу и повѣ́даша словеса́ сiя́ во у́шы люді́й: и воз­двиго́ша вси́ лю́дiе гла́съ сво́й и пла́кашася.
И се́, Сау́лъ прiи́де по зау́трiи от­ села́, и рече́ Сау́лъ: что́ я́ко пла́чутъ лю́дiе? И повѣ́даша ему́ глаго́лы муже́й Иави́сскихъ.
И сни́де Ду́хъ Госпо́день на Сау́ла, егда́ услы́ша словеса́ сiя́, и разгнѣ́вася на ни́хъ зѣло́:
и взя́ двѣ́ кра́вы, и раздроби́ я́ на у́ды, и посла́ во вся́ предѣ́лы Изра́илевы рука́ми вѣ́ст­никовъ, глаго́ля: и́же не бу́детъ иды́й вслѣ́дъ Сау́ла и вслѣ́дъ самуи́ла, по сему́ сотворя́тъ говя́домъ его́. И сни́де у́жасъ Госпо́день на Изра́илтянъ, и изыдо́ша я́ко еди́нъ му́жъ.
И сочте́ и́хъ въ везе́цѣ, въ ва́мѣ, и бы́сть всѣ́хъ муже́й Изра́илтескихъ ше́сть со́тъ ты́сящъ, и муже́й Иу́диныхъ се́дмьдесятъ ты́сящъ.
И рече́ вѣ́ст­никомъ при­­ше́дшымъ: сiя́ повѣ́дите муже́мъ Иави́са Галаа́дскаго: зау́тра бу́детъ ва́мъ спасе́нiе восходя́щу со́лнцу. И прiидо́ша вѣ́стницы во гра́дъ и воз­вѣсти́ша муже́мъ Иави́сскимъ: и воз­ра́довашася,
и рѣ́ша му́жiе Иави́сстiи къ Наа́су Амани́тянину: у́тро изы́демъ къ ва́мъ, и сотвори́те на́мъ, е́же бла́го предъ очи́ма ва́шима.
И бы́сть по зау́трiи, и Сау́лъ раздѣли́ лю́ди на три́ нача́ла: и внидо́ша посредѣ́ полка́ въ стра́жу у́трен­нюю, и бiя́ху сыно́въ Аммони́тскихъ, до́ндеже разогрѣ́ся де́нь: и бы́сть, и оста́в­шiися разбѣго́шася, и не оста́шася ни два́ от­ ни́хъ вку́пѣ.
И рѣ́ша лю́дiе къ самуи́лу: кто́ е́сть рекі́й, я́ко да Сау́лъ не воцари́т­ся надъ на́ми? преда́ждь муже́й, и избiе́мъ и́хъ.
И рече́ Сау́лъ: да не у́мретъ ни еди́нъ въ дне́шнiй де́нь, я́ко дне́сь сотвори́ Госпо́дь спасе́нiе во Изра́или.
И рече́ самуи́лъ къ лю́демъ, глаго́ля: прiиди́те да и́демъ въ Галга́лы и обнови́мъ та́мо ца́р­ст­во.
И идо́ша вси́ лю́дiе въ Галга́лы, и пома́за та́мо самуи́лъ Сау́ла на ца́р­ст­во предъ Го́сподемъ въ Галга́лѣхъ. И пожро́ша та́мо же́ртвы и ми́рная предъ Го́сподемъ, и воз­весели́ся та́мо Сау́лъ и вси́ му́жiе Изра́илевы зѣло́.
Синодальный
1 Жители Иависа Галаадского отправляют послов к Саулу, чтобы он спас их от Нааса Аммонитянина; 6 Саул собрал Израильтян и поражает Аммонитян, 13 но отказывается казнить воспротивившихся его царствованию; весь народ объявляет в Галгале Саула своим царем.
И [было спустя около месяца,] пришел Наас Аммонитянин и осадил Иавис Галаадский. И сказали все жители Иависа Наасу: заключи с нами союз, и мы будем служить тебе.
И сказал им Наас Аммонитянин: я заключу с вами союз, но с тем, чтобы выколоть у каждого из вас правый глаз и тем положить бесчестие на всего Израиля.
И сказали ему старейшины Иависа: дай нам сроку семь дней, чтобы послать нам послов во все пределы Израильские, и если никто не поможет нам, то мы выйдем к тебе.
И пришли послы в Гиву Саулову и пересказали слова сии вслух народа; и весь народ поднял вопль и заплакал.
И вот, пришел Саул позади волов с поля и сказал: что сделалось с народом, что он плачет? И пересказали ему слова жителей Иависа.
И сошел Дух Божий на Саула, когда он услышал слова сии, и сильно воспламенился гнев его;
и взял он пару волов, и рассек их на части, и послал во все пределы Израильские чрез тех послов, объявляя, что так будет поступлено с волами того, кто не пойдет вслед Саула и Самуила. И напал страх Господень на народ, и выступили все, как один человек.
Саул осмотрел их в Везеке, и нашлось сынов Израилевых триста тысяч и мужей Иудиных тридцать тысяч.
И сказали пришедшим послам: так скажите жителям Иависа Галаадского: завтра будет к вам помощь, когда обогреет солнце. И пришли послы и объявили жителям Иависа, и они обрадовались.
И сказали жители Иависа [Наасу]: завтра выйдем к вам, и поступайте с нами, как вам угодно.
В следующий день Саул разделил народ на три отряда, и они проникли в средину стана во время утренней стражи и поразили Аммонитян до дневного зноя; оставшиеся рассеялись, так что не осталось из них двоих вместе.
Тогда сказал народ Самуилу: кто говорил: «Саулу ли царствовать над нами»? дайте этих людей, и мы умертвим их.
Но Саул сказал: в сей день никого не должно умерщвлять, ибо сегодня Господь совершил спасение в Израиле.
И сказал Самуил народу: пойдем в Галгал, и обновим там царство.
И пошел весь народ в Галгал, и поставили там Саула царем пред Господом в Галгале, и принесли там мирные жертвы пред Господом. И весьма веселились там Саул и все Израильтяне.
Немецкий (GNB)
Nahasch, der König der Ammoniter, zog mit seinem Heer vor die Stadt Jabesch in der Landschaft Gilead und belagerte sie. Die Bewohner der Stadt boten Nahasch an: »Sichere uns zu, dass du uns am Leben lässt; dann wollen wir uns dir unterwerfen.«
Der Ammoniterkönig antwortete: »Nur unter einer Bedingung lasse ich mich darauf ein: Ich steche jedem von euch das rechte Auge aus! So bringe ich Schande über ganz Israel.«
Da baten die Ältesten der Stadt: »Gib uns sieben Tage Zeit! Wir wollen Boten in alle Gegenden Israels schicken. Wenn uns niemand zu Hilfe kommt, werden wir uns dir ergeben.«
Die Boten kamen auch in Sauls Heimatort Gibea. Als sie den Bewohnern ihre Lage schilderten, brachen alle in lautes Weinen aus.
In diesem Augenblick kam Saul mit seinen Rindern von der Feldarbeit heim. »Warum weinen sie alle?«, erkundigte er sich, und sie erzählten ihm, was die Boten aus Jabesch gemeldet hatten.
Als Saul das hörte, nahm der Geist Gottes von ihm Besitz und es packte ihn ein glühender Zorn.
Er nahm zwei von den Rindern, zerhackte sie und sandte die Stücke in alle Gegenden Israels. Die Überbringer sollten überall ausrufen: »Wer nicht mit Saul und Samuel in den Kampf zieht, dessen Rindern wird es ebenso ergehen!«

Das ganze Volk erschrak, weil sie spürten, dass der HERR selbst hinter dieser Drohung stand; und alle ohne Ausnahme zogen in den Kampf.

In Besek musterte Saul das Heer; es waren 300000 Mann aus Israel und 30000 aus Juda.
Den Leuten von Jabesch ließ Saul durch ihre Boten ausrichten: »Morgen um die Mittagszeit seid ihr befreit!«

Als die Nachricht in der belagerten Stadt bekannt wurde, atmeten alle auf.

Sie ließen den Ammonitern sagen: »Morgen kommen wir zu euch hinaus. Dann könnt ihr mit uns machen, was ihr wollt.«
Saul verteilte seine Männer auf drei Abteilungen. In aller Frühe, noch vor Anbruch der Morgendämmerung, fielen sie in das Lager der Ammoniter ein. Als es Mittag wurde, hatten sie die Ammoniter vernichtend geschlagen; die wenigen, die entkamen, wurden in alle Winde zerstreut.
Nach dem Sieg sagten die Männer Israels zu Samuel: »Wer hat damals gesagt: ́Was? Saul soll unser König werden?́ Her mit ihnen, damit wir sie töten!«
Aber Saul entschied: »Am heutigen Tag soll niemand getötet werden! Denn heute hat der HERR sein Volk Israel gerettet.«
Dann forderte Samuel das Volk auf: »Kommt mit nach Gilgal, wir wollen Saul noch einmal zum König ausrufen!«
Alle folgten Samuel nach Gilgal und am Heiligtum des HERRN machten sie Saul zu ihrem König. Sie schlachteten Opfertiere und Saul feierte mit allen Männern Israels ein großes Fest.
И҆ бы́сть а҆́ки по мцⷭ҇ѣ, и҆ взы́де наа́съ а҆мані́тѧнинъ, и҆ ѡ҆полчи́сѧ на і҆аві́съ галаа́дскїй. И҆ рѣ́ша всѝ мꙋ́жїе і҆аві́сстїи къ наа́сꙋ а҆мані́тѧнинꙋ: положѝ на́мъ завѣ́тъ, и҆ порабо́таемъ тѝ.
И҆ речѐ къ ни̑мъ наа́съ а҆мані́тѧнинъ: се́й завѣ́тъ положꙋ̀ ва́мъ, и҆зверчꙋ̀ комꙋ́ждо ва́съ ѻ҆́ко десно́е, и҆ положꙋ̀ поноше́нїе на і҆и҃лѧ.
И҆ рѣ́ша є҆мꙋ̀ мꙋ́жїе і҆аві́са галаа́дскагѡ: ѡ҆ста́ви на́мъ се́дмь дні́й, да по́слемъ вѣ́стники во всѧ̑ предѣ́лы і҆и҃лєвы: и҆ а҆́ще не бꙋ́детъ спаса́ющагѡ на́съ, и҆зы́демъ къ ва́мъ.
И҆ прїидо́ша вѣ̑стницы въ гаваю̀ къ саꙋ́лꙋ и҆ повѣ́даша словеса̀ сїѧ̑ во ᲂу҆́шы люді́й: и҆ воздвиго́ша всѝ лю́дїе гла́съ сво́й и҆ пла́кашасѧ.
И҆ сѐ, саꙋ́лъ прїи́де по заꙋ́трїи ѿ села̀, и҆ речѐ саꙋ́лъ: что̀ ꙗ҆́кѡ пла́чꙋтъ лю́дїе; И҆ повѣ́даша є҆мꙋ̀ глаго́лы мꙋже́й і҆аві́сскихъ.
И҆ сни́де дх҃ъ гдⷭ҇ень на саꙋ́ла, є҆гда̀ ᲂу҆слы́ша словеса̀ сїѧ̑, и҆ разгнѣ́васѧ на ни́хъ ѕѣлѡ̀:
и҆ взѧ̀ двѣ̀ кра̑вы, и҆ раздробѝ ѧ҆̀ на ᲂу҆́ды, и҆ посла̀ во всѧ̑ предѣ́лы і҆и҃лєвы рꙋка́ми вѣ́стникѡвъ, глаго́лѧ: и҆́же не бꙋ́детъ и҆ды́й в̾слѣ́дъ саꙋ́ла и҆ в̾слѣ́дъ самꙋи́ла, по семꙋ̀ сотворѧ́тъ говѧ́дѡмъ є҆гѡ̀. И҆ сни́де ᲂу҆́жасъ гдⷭ҇ень на і҆и҃льтѧнъ, и҆ и҆зыдо́ша ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ мꙋ́жъ.
И҆ сочтѐ и҆̀хъ въ везе́цѣ, въ ва́мѣ, и҆ бы́сть всѣ́хъ мꙋже́й і҆и҃льтескихъ ше́сть сѡ́тъ ты́сѧщъ {Є҆вр.: 200000.}, и҆ мꙋже́й і҆ꙋ́диныхъ се́дмьдесѧтъ ты́сѧщъ {Є҆вр.: 30000.}.
И҆ речѐ вѣ́стникѡмъ прише́дшымъ: сїѧ̑ повѣ́дите мꙋжє́мъ і҆аві́са галаа́дскагѡ: заꙋ́тра бꙋ́детъ ва́мъ спасе́нїе восходѧ́щꙋ со́лнцꙋ. И҆ прїидо́ша вѣ̑стницы во гра́дъ и҆ возвѣсти́ша мꙋжє́мъ і҆аві̑сскимъ: и҆ возра́довашасѧ,
и҆ рѣ́ша мꙋ́жїе і҆аві́сстїи къ наа́сꙋ а҆мані́тѧнинꙋ: ᲂу҆́трѡ и҆зы́демъ къ ва́мъ, и҆ сотвори́те на́мъ, є҆́же бла́го пред̾ ѻ҆чи́ма ва́шима.
И҆ бы́сть по заꙋ́трїи, и҆ саꙋ́лъ раздѣлѝ лю́ди на трѝ нача̑ла: и҆ внидо́ша посредѣ̀ полка̀ въ стра́жꙋ ᲂу҆́треннюю, и҆ бїѧ́хꙋ сынѡ́въ а҆ммѡні́тскихъ, до́ндеже разогрѣ́сѧ де́нь: и҆ бы́сть, и҆ ѡ҆ста́вшїисѧ разбѣго́шасѧ, и҆ не ѡ҆ста́шасѧ ни два̀ ѿ ни́хъ вкꙋ́пѣ.
И҆ рѣ́ша лю́дїе къ самꙋи́лꙋ: кто̀ є҆́сть рекі́й, ꙗ҆́кѡ да саꙋ́лъ не воцари́тсѧ над̾ на́ми; преда́ждь мꙋже́й, и҆ и҆збїе́мъ и҆̀хъ.
И҆ речѐ саꙋ́лъ: да не ᲂу҆́мретъ ни є҆ди́нъ въ дне́шнїй де́нь, ꙗ҆́кѡ дне́сь сотворѝ гдⷭ҇ь спⷭ҇нїе во і҆и҃ли.
И҆ речѐ самꙋи́лъ къ лю́демъ, глаго́лѧ: прїиди́те да и҆́демъ въ галга́лы и҆ ѡ҆бнови́мъ та́мѡ ца́рство.
И҆ и҆до́ша всѝ лю́дїе въ галга́лы, и҆ пома́за та́мѡ самꙋи́лъ саꙋ́ла на ца́рство пред̾ гдⷭ҇емъ въ галга́лѣхъ. И҆ пожро́ша та́мѡ жє́ртвы и҆ ми̑рнаѧ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ возвесели́сѧ та́мѡ саꙋ́лъ и҆ всѝ мꙋ́жїе і҆и҃лєвы ѕѣлѡ̀.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible