Скрыть
13:1
13:5
13:7
13:7b
13:7a
13:9
13:10
13:11
13:12
13:13
13:16
13:20
13:21
13:23
Церковнославянский (рус)
Сы́нъ еди́наго лѣ́та Сау́лъ, егда́ нача́ ца́р­ст­вовати, и два́ лѣ́та ца́р­ст­вова надъ Изра́илемъ.
И избра́ себѣ́ Сау́лъ три́ ты́сящы муже́й от­ муже́й Изра́илевыхъ, и бы́ша съ Сау́ломъ двѣ́ ты́сящы въ Махма́сѣ и въ горѣ́ Веѳи́ли, и ты́сяща бѣ́ша со Ионаѳа́номъ въ гаваи́ Венiами́новѣ: и оста́нокъ люді́й от­пусти́ ко­его́ждо во своя́ селе́нiя.
И порази́ Ионаѳа́нъ наси́ва иноплеме́н­ника и́же въ хо́лмѣ. И услы́шаша иноплеме́н­ницы, и Сау́лъ воструби́ трубо́ю во всю́ зе́млю, глаго́ля: от­верго́шася раби́.
И слы́ша ве́сь Изра́иль глаго́лющихъ, я́ко порази́ Сау́лъ наси́ва иноплеме́н­ника, и омерзѣ́ Изра́иль во иноплеме́н­ницѣхъ. И собра́шася лю́дiе вслѣ́дъ Сау́ла въ Галга́лѣхъ.
И иноплеме́н­ницы собра́шася на бра́нь на Изра́иля: и прiидо́ша на Изра́иля три́десять ты́сящъ колесни́цъ и ше́сть ты́сящъ ко́н­никъ и мно́же­с­т­во люді́й, я́ко песо́къ и́же при­­ мо́ри: и ше́дше ополчи́шася въ Махма́сѣ проти́ву веѳоро́ну на ю́гъ.
И ви́дѣша му́жiе Изра́илевы, я́ко не мого́ша проти́ву ста́ти, и скры́шася лю́дiе въ верте́пѣхъ и въ огра́дѣхъ и въ ка́менiихъ и въ про́пастехъ и во рва́хъ:
и преходя́ще преидо́ша Иорда́нъ въ зе́млю га́дову и Галаа́дску. И Сау́лъ бя́ше еще́ въ Галга́лѣхъ, и вси́ лю́дiе ужасо́шася, и́же бя́ху съ ни́мъ.
И жда́­ше се́дмь дні́й по свидѣ́тел­ст­ву, я́коже рече́ самуи́лъ, и не прiи́де самуи́лъ въ Галга́лы: и разсѣ́яшася лю́дiе его́ от­ него́.
И рече́ Сау́лъ: при­­веди́те, я́ко да сотворю́ всесожже́нiе и ми́рная. И воз­несе́ всесожже́нiе.
И бы́сть егда́ соверши́ воз­нося́ всесожже́нiе, и се́, самуи́лъ прiи́де: и Сау́лъ изы́де на срѣ́тенiе ему́ благослови́тися и́мъ.
И рече́ самуи́лъ: что́ сотвори́лъ еси́? И рече́ Сау́лъ: ви́дѣхъ, я́ко от­идо́ша лю́дiе от­ мене́, и ты́ не при­­ше́лъ еси́, я́коже опредѣли́лъ еси́ свидѣ́тел­ст­вомъ дні́й, иноплеме́н­ницы же собра́шася въ Махма́съ,
и рѣ́хъ: ны́нѣ прiи́дутъ иноплеме́н­ницы ко мнѣ́ въ Галга́лы, и лица́ Госпо́дня не умоли́хъ: и не удержа́хся, и воз­несо́хъ всесожже́нiе.
И рече́ самуи́лъ къ Сау́лу: безу́мiе бы́сть тебѣ́, поне́же не сохрани́лъ еси́ за́повѣди мо­ея́, ю́же заповѣ́да ти́ Госпо́дь: я́ко ны́нѣ угото́валъ бы Госпо́дь ца́р­ст­во твое́ во Изра́или до вѣ́ка:
и ны́нѣ ца́р­ст­во твое́ не ста́нетъ тебѣ́, и изы́щетъ Госпо́дь себѣ́ человѣ́ка по се́рдцу сво­ему́, и повели́тъ ему́ Госпо́дь властели́ну бы́ти надъ людьми́ сво­и́ми, я́ко не сохрани́лъ еси́, ели́ка заповѣ́да тебѣ́ Госпо́дь.
И воста́ самуи́лъ и и́де от­ Галга́лъ въ пу́ть сво́й: и оста́нокъ люді́й идо́ша вслѣ́дъ Сау́ла на срѣ́тенiе лю́демъ ра́тнымъ. И́мже при­­ходя́щымъ от­ Галга́лъ въ гаваю́ Венiами́нову, и сочте́ Сау́лъ лю́ди обрѣ́тшыяся съ ни́мъ я́ко ше́сть со́тъ муже́й.
Сау́лъ же и Ионаѳа́нъ сы́нъ его́ и лю́дiе обрѣ́тшiися съ ни́ми сѣдо́ша въ гаваи́ Венiами́новѣ и пла́кашася: иноплеме́н­ницы же ополчи́шася въ Махма́сѣ.
И изыдо́ша губя́щiи от­ села́ иноплеме́н­никовъ тремя́ нача́лы: нача́ло еди́но зря́щее пу́ть гофера́ на зе́млю Сова́лю:
и нача́ло еди́но зря́щее пу́ть веѳоро́нь: и нача́ло еди́но зря́щее пу́ть гаваи́, клоня́щiйся къ гаисави́мъ пусты́ни.
И кова́чь желѣ́за не обрѣта́­шеся во все́й земли́ Изра́илевѣ, я́ко рѣ́ша иноплеме́н­ницы, да не сотворя́тъ Евре́е меча́ и копiя́.
И хожда́ху вси́ сы́нове Изра́илевы въ зе́млю иноплеме́н­ничу кова́ти кі́йждо своя́ ко́сы и ору́дiя своя́, и кі́йждо сѣки́ры своя́ и серпы́ своя́.
И при­­тупи́шася вся́ ору́дiя при­­спѣ́в­шей жа́твѣ, сѣки́ры и серпы́, поправле́нiя же и́ма не бы́сть.
И бы́сть во дни́ бра́ни Махма́сскiя, и не обрѣ́теся меча́ и копiя́ въ рука́хъ всѣ́хъ люді́й, и́же съ Сау́ломъ и со Ионаѳа́номъ: то́чiю у Сау́ла и Ионаѳа́на сы́на его́.
И изыдо́ша от­ ста́на иноплеме́н­нича объ ону́ страну́ Махма́са.
Греческий [Greek (Koine)]
καὶ ἐκλέγεται Σαουλ ἑαυτῷ τρεῖς χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκ τῶν ἀνδρῶν Ισραηλ καὶ ἦσαν μετὰ Σαουλ δισχίλιοι ἐν Μαχεμας καὶ ἐν τῷ ὄρει Βαιθηλ χίλιοι ἦσαν μετὰ Ιωναθαν ἐν Γαβεε τοῦ Βενιαμιν καὶ τὸ κατα­́λοιπον τοῦ λαοῦ ἐξαπέστειλεν ἕκαστον εἰς τὸ σκήνωμα αὐτοῦ
καὶ ἐπάταξεν Ιωναθαν τὸν Νασιβ τὸν ἀλλόφυλον τὸν ἐν τῷ βουνῷ καὶ ἀκούουσιν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ Σαουλ σάλπιγγι σαλπίζει εἰς πᾶσαν τὴν γῆν λέγων ἠθετήκασιν οἱ δοῦλοι
καὶ πᾶς Ισραηλ ἤκουσεν λεγόν­των πέπαικεν Σαουλ τὸν Νασιβ τὸν ἀλλόφυλον καὶ ᾐσχύνθησαν Ισραηλ ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις καὶ ἀνεβόησαν ὁ λαὸς ὀπίσω Σαουλ ἐν Γαλγαλοις
καὶ οἱ ἀλλόφυλοι συν­άγον­ται εἰς πόλεμον ἐπι­̀ Ισραηλ καὶ ἀναβαίνουσιν ἐπι­̀ Ισραηλ τριάκον­τα χιλιάδες ἁρμάτων καὶ ἓξ χιλιάδες ἱππέων καὶ λαὸς ὡς ἡ ἄμμος ἡ παρα­̀ τὴν θάλασ­σαν τῷ πλή­θει καὶ ἀναβαίνουσιν καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν Μαχεμας ἐξ ἐναν­τίας Βαιθων κατα­̀ νότου
καὶ ἀνὴρ Ισραηλ εἶδεν ὅτι στενῶς αὐτῷ μὴ προ­σάγειν αὐτόν καὶ ἐκρύβη ὁ λαὸς ἐν τοῖς σπηλαίοις καὶ ἐν ταῖς μάνδραις καὶ ἐν ταῖς πέτραις καὶ ἐν τοῖς βόθροις καὶ ἐν τοῖς λάκκοις
καὶ οἱ δια­βαίνον­τες διέβησαν τὸν Ιορδάνην εἰς γῆν Γαδ καὶ Γαλααδ καὶ Σαουλ ἔτι ἦν ἐν Γαλγαλοις καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἐξέστη ὀπίσω αὐτοῦ
καὶ διέλιπεν ἑπτὰ ἡμέρας τῷ μαρτυρίῳ ὡς εἶπεν Σαμουηλ καὶ οὐ παρεγένετο Σαμουηλ εἰς Γαλγαλα καὶ διεσπάρη ὁ λαὸς αὐτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ
καὶ εἶπεν Σαουλ προ­σαγάγετε ὅπως ποιήσω ὁλοκαύτωσιν καὶ εἰρηνικάς καὶ ἀνήνεγκεν τὴν ὁλοκαύτωσιν
καὶ ἐγένετο ὡς συν­ετέλεσεν ἀναφέρων τὴν ὁλοκαύτωσιν καὶ Σαμουηλ παρα­γίνεται καὶ ἐξῆλθεν Σαουλ εἰς ἀπάν­τησιν αὐτῷ εὐλογῆσαι αὐτόν
καὶ εἶπεν Σαμουηλ τί πεποίηκας καὶ εἶπεν Σαουλ ὅτι εἶδον ὡς διεσπάρη ὁ λαὸς ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ σὺ οὐ παρεγένου ὡς διετάξω ἐν τῷ μαρτυρίῳ τῶν ἡμερῶν καὶ οἱ ἀλλόφυλοι συν­ήχθησαν εἰς Μαχεμας
καὶ εἶπα νῦν κατα­βήσον­ται οἱ ἀλλόφυλοι προ­́ς με εἰς Γαλγαλα καὶ τοῦ προ­σώπου τοῦ κυρίου οὐκ ἐδεήθην καὶ ἐνεκρατευσάμην καὶ ἀνήνεγκα τὴν ὁλοκαύτωσιν
καὶ εἶπεν Σαμουηλ προ­̀ς Σαουλ μεματαίωταί σοι ὅτι οὐκ ἐφύλαξας τὴν ἐν­τολήν μου ἣν ἐνετείλατό σοι κύριος ὡς νῦν ἡτοίμασεν κύριος τὴν βασιλείαν σου ἕως αἰῶνος ἐπι­̀ Ισραηλ
καὶ νῦν ἡ βασιλεία σου οὐ στή­σε­ται καὶ ζητήσει κύριος ἑαυτῷ ἄνθρωπον κατα­̀ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ ἐν­τελεῖται κύριος αὐτῷ εἰς ἄρχον­τα ἐπι­̀ τὸν λαὸν αὐτοῦ ὅτι οὐκ ἐφύλαξας ὅσα ἐνετείλατό σοι κύριος
καὶ ἀνέστη Σαμουηλ καὶ ἀπῆλθεν ἐκ Γαλγαλων εἰς ὁδὸν αὐτοῦ καὶ τὸ κατα­́λειμμα τοῦ λαοῦ ἀνέβη ὀπίσω Σαουλ εἰς ἀπάν­τησιν ὀπίσω τοῦ λαοῦ τοῦ πολεμιστοῦ αὐτῶν παρα­γενομένων ἐκ Γαλγαλων εἰς Γαβαα Βενιαμιν καὶ ἐπεσκέψατο Σαουλ τὸν λαὸν τὸν εὑρεθέν­τα μετ᾿ αὐτοῦ ὡς ἑξακοσίους ἄνδρας
καὶ Σαουλ καὶ Ιωναθαν υἱὸς αὐτοῦ καὶ ὁ λαὸς οἱ εὑρεθέν­τες μετ᾿ αὐτῶν ἐκάθισαν ἐν Γαβεε Βενιαμιν καὶ ἔκλαιον καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παρεμβεβλήκεισαν εἰς Μαχεμας
καὶ ἐξῆλθεν δια­φθείρων ἐξ ἀγροῦ ἀλλοφύλων τρισὶν ἀρχαῖς ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπι­βλέπουσα ὁδὸν Γοφερα ἐπι­̀ γῆν Σωγαλ
καὶ ἡ μία ἀρχὴ ἐπι­βλέπουσα ὁδὸν Βαιθωρων καὶ ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπι­βλέπουσα ὁδὸν Γαβεε τὴν εἰσκύπτουσαν ἐπι­̀ Γαι τὴν Σαβιν
καὶ τέκτων σιδήρου οὐχ εὑρίσκετο ἐν πάσῃ γῇ Ισραηλ ὅτι εἶπον οἱ ἀλλόφυλοι μὴ ποιήσωσιν οἱ Εβραῖοι ῥομφαίαν καὶ δόρυ
καὶ κατέβαινον πᾶς Ισραηλ εἰς γῆν ἀλλοφύλων χαλκεύ­ειν ἕκασ­τος τὸ θέριστρον αὐτοῦ καὶ τὸ σκεῦος αὐτοῦ καὶ ἕκασ­τος τὴν ἀξίνην αὐτοῦ καὶ τὸ δρέπανον αὐτοῦ
καὶ ἦν ὁ τρυγητὸς ἕτοιμος τοῦ θερίζειν τὰ δὲ σκεύ­η ἦν τρεῖς σίκλοι εἰς τὸν ὀδόν­τα καὶ τῇ ἀξίνῃ καὶ τῷ δρεπάνῳ ὑπόστασις ἦν ἡ αὐτή
καὶ ἐγενήθη ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πολέμου Μαχεμας καὶ οὐχ εὑρέθη ῥομφαία καὶ δόρυ ἐν χειρὶ παν­τὸς τοῦ λαοῦ τοῦ μετὰ Σαουλ καὶ μετὰ Ιωναθαν καὶ εὑρέθη τῷ Σαουλ καὶ τῷ Ιωναθαν υἱῷ αὐτοῦ
καὶ ἐξῆλθεν ἐξ ὑποστάσεως τῶν ἀλλοφύλων τὴν ἐν τῷ πέραν Μαχεμας
Латинский (Nova Vulgata)
Filius annorum Saul, cum regnare coepisset; duobus au tem annis regnavit super Israel.
Et elegit sibi Saul tria milia de Israel: et erant cum Saul duo milia in Machmas et in monte Bethel, mille autem cum Ionathan in Gabaa Beniamin. Porro ceterum populum remisit unumquemque in tabernacula sua.
Et percussit Ionathan stationem Philisthinorum, quae erat in Gabaa. Quod audierunt Philisthim; Saul autem cecinit bucina in omni terra dicens: «Audiant Hebraei!».
Et universus Israel audivit huiuscemodi famam: «Percussit Saul stationem Philisthinorum; et factus est Israel odiosus Philisthim». Ergo populus congregatus est post Saul in Galgala.
Et Philisthim congregati sunt ad proeliandum contra Israel: tria milia curruum et sex milia equitum et reliquum vulgus plurimum sicut arena, quae est in litore maris. Et ascendentes castrametati sunt in Machmas ad orientem Bethaven.
Quod cum vidissent viri Israel se in arto sitos — afflictus est enim populus — absconderunt se in speluncis et in abditis, in petris quoque et in antris et in cisternis.
Hebraei autem transierunt Iordanem in terram Gad et Galaad. Cumque adhuc esset Saul in Galgalis, universus populus perterritus est, qui sequebatur eum.
Et exspectavit septem diebus iuxta placitum Samuel, et non venit Samuel in Galgala; dilapsusque est populus ab eo.
Ait ergo Saul: «Afferte mihi holocaustum et pacifica». Et obtulit holocaustum.
Cumque complesset offerens holocaustum, ecce Samuel veniebat; et egressus est Saul obviam ei, ut salutaret eum.
Locutusque est ad eum Samuel: «Quid fecisti?». Respondit Saul: «Quia vidi quod dilaberetur populus a me, et tu non veneras iuxta placitos dies, porro Philisthim congregati fuerant in Machmas,
dixi: Nunc descendent Philisthim ad me in Galgala, et faciem Domini non placavi. Necessitate compulsus obtuli holocaustum».
Dixitque Samuel ad Saul: «Stulte egisti. Utinam custodisses mandata Domini Dei tui, quae praecepit tibi! Profecto nunc confirmasset Dominus regnum tuum super Israel in sempiternum;
sed nequaquam regnum tuum ultra consurget. Quaesivit sibi Dominus virum iuxta cor suum; et constituit eum Dominus ducem super populum suum, eo quod non servaveris, quae praecepit Dominus».
Surrexit autem Samuel et ascendit de Galgalis et abiit per viam suam. Et reliquus populus ascendit post Saul obviam exercitui bellatorum. Et venerunt de Galgalis in Gabaa Beniamin. Et recensuit Saul populum, qui inventi fuerant cum eo, quasi sescentos viros.
Et Saul et Ionathan filius eius populusque, qui erat cum eis, erat in Gabaa Beniamin; porro Philisthim consederant in Machmas.
Et egressi sunt ad praedandum de castris Philisthinorum tres cunei: unus cuneus pergebat contra viam Ophra ad terram Sual,
porro alius ingrediebatur per viam Bethoron, tertius autem verterat se ad iter termini imminentis valli Seboim contra desertum.
Porro faber ferrarius non inveniebatur in omni terra Israel; caverant enim Philisthim, ne forte facerent Hebraei gladium aut lanceam.
Descendebat ergo omnis Israel ad Philisthim, ut exacueret unusquisque vomerem suum et ligonem et securim et falcem.
Pretium autem exacutionis erat: pro vomeribus et ligonibus duae partes sicli, et tertia pars sicli ad acuendas secures et ad stimulum corrigendum.
Cumque venisset dies proelii Machmas, non est inventus ensis et lancea in manu totius populi, qui erat cum Saul et cum Ionathan, excepto Saul et Ionathan filio eius.
Egressa est autem statio Philisthim ad fauces Machmas.
Saul war... Jahre alt, als er König wurde, und er regierte zwei Jahre über Israel.
Saul wählte von den versammelten Israeliten dreitausend aus. Davon standen zweitausend unter dem Befehl Sauls in Michmas und auf den Höhen bei Bet-El und tausend unter dem Befehl seines Sohnes Jonatan in Gibea, im Gebiet des Stammes Benjamin. Die übrigen Leute hatte Saul nach Hause entlassen.
Jonatan erschlug die Männer, die als Posten der Philister in Geba stationiert waren. Als es bei den Philistern bekannt wurde, ließ Saul im ganzen Land das Widderhorn blasen, denn er dachte: »Die Hebräer sollen es erfahren.«
Überall in Israel wurde ausgerufen: »Saul hat die Wachtposten der Philister erschlagen! Dadurch hat Israel die Wut der Philister herausgefordert.« Daraufhin wurden die waffenfähigen Männer nach Gilgal einberufen, um mit Saul in den Kampf zu ziehen.
Auch die Philister sammelten sich inzwischen zum Kampf gegen Israel. Sie hatten 3000 Streitwagen mit 6000 Mann Besatzung und ihr Heer war so unzählbar wie die Sandkörner am Meeresstrand. Sie bezogen ihr Lager bei Michmas, östlich von Bet-Awen.
Als die Israeliten die Übermacht sahen, versteckten sie sich in Höhlen, hinter Dorngestrüpp und in Felsspalten, in Grabkammern und Zisternen.
Saul war immer noch in Gilgal und alle seine Kriegsleute hatten große Angst.
Ein Teil flüchtete über den Jordan ins Gebiet von Gad und Gilead.

Samuel hatte verlangt, dass er sieben Tage auf ihn warte; aber als Samuel auch dann noch nicht kam, fingen die Leute an wegzulaufen.
Deshalb ordnete Saul an: »Bringt mir die Tiere für das Brandopfer und das Mahlopfer!« Und er begann, selbst die Opferhandlung zu verrichten.
Als er gerade mit dem Brandopfer fertig war, kam endlich Samuel. Saul ging ihm entgegen und begrüßte ihn.
»Was hast du da getan!«, sagte Samuel und Saul erwiderte: »Die Leute begannen auseinander zu laufen, als du zur vereinbarten Zeit nicht hier warst, und die Philister standen schon in Michmas.
Da dachte ich: Nun werden sie nach Gilgal herunterkommen und mich angreifen, und ich habe den HERRN noch nicht um Hilfe angefleht. Deshalb habe ich es gewagt, selbst das Brandopfer darzubringen.«
Samuel aber sagte: »Das war unbesonnen von dir! Warum hast du dich nicht an den Befehl gehalten, den der HERR, dein Gott, dir gegeben hat? Dann hätte er dir und deiner Familie das Königtum über Israel für alle Zeiten zugesprochen.
Nun wird dein Königtum keinen Bestand haben, weil du dem HERRN nicht gehorcht hast. Er hat sich schon einen anderen ausgesucht, einen Mann, an dem er Gefallen hat. Den hat er zum Anführer seines Volkes bestimmt.«
Samuel verließ Gilgal und ging seiner Wege. Der Rest der Männer Israels folgte Saul in den Kampf. Sie zogen von Gilgal nach Gibea im Gebiet des Stammes Benjamin. Als Saul seine Leute musterte, waren es nur noch sechshundert.
Saul und Jonatan lagen mit ihren Leuten bei Geba im Gebiet von Benjamin, während die Philister ihr Lager bei Michmas aufgeschlagen hatten.
Die Philister schickten drei Truppenabteilungen aus, die das Land plündern sollten: eine nach Norden in Richtung Ofra in das Gebiet von Schual,
eine andere nach Westen in Richtung Bet-Horon und eine dritte nach Osten zu dem Höhenzug, von dem aus das Hyänental und die dahinter liegende Wüste zu sehen sind.
Es gab zu jener Zeit in ganz Israel keinen Schmied; denn die Philister wollten verhindern, dass die Leute von Israel Schwerter und Speerspitzen herstellen konnten.
Deshalb musste jeder in Israel zu den Philistern gehen, wenn er eine Pflugschar, einen Spaten, eine Axt oder eine Sichel schärfen lassen wollte.
Bei Spaten und Pflugschar kostete das Schärfen zwei Drittel eines Silberstücks und bei einer Axt ein Drittel.
Wenn sie in den Krieg zogen, hatte keiner von den Männern Israels, die Saul und Jonatan folgten, ein Schwert oder einen Speer; nur Saul und sein Sohn waren damit ausgerüstet.
Die Philister hatten eine Abteilung ausgeschickt, die den Talübergang bei Michmas sichern sollte.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible