16:2
16:8
16:10
16:15
16:16
16:17
16:18
16:22
16:23
И рече́ Госпо́дь къ самуи́лу: доко́лѣ ты́ пла́чеши о Сау́лѣ, а́зъ же уничижи́хъ его́, не ца́рствовати во Изра́или? напо́лни ро́гъ тво́й еле́а и прiиди́, послю́ тя ко Иессе́ю до Виѳлее́ма, я́ко узрѣ́хъ въ сынѣ́хъ его́ себѣ́ царя́.
И рече́ самуи́лъ: ка́ко пойду́? и услы́шитъ Сау́лъ, и убiе́тъ мя́. И рече́ Госпо́дь: ю́ницу от воло́въ возми́ въ ру́цѣ твои́ и рече́ши: пожре́ти Го́сподеви иду́:
и призове́ши Иессе́а и сы́ны его́ къ же́ртвѣ: и а́зъ ти́ покажу́, я́же сотвори́ши, и пома́жеши ми́, его́же ти́ реку́.
И сотвори́ самуи́лъ вся́, ели́ка рече́ ему́ Госпо́дь: и прiи́де въ Виѳлее́мъ, и ужасо́шася старѣ́йшины гра́да о прише́ствiи его́ и рѣ́ша: ми́ръ ли вхо́дъ тво́й, о, прозорли́вче?
И рече́: ми́ръ: пожре́ти Го́споду прiидо́хъ: освяти́теся и возвесели́теся дне́сь со мно́ю. И освяти́ Иессе́а и сы́ны его́, и призва́ я́ къ же́ртвѣ.
И бы́сть внегда́ вни́ти и́мъ, и ви́дѣ Елiа́ва и рече́: се́й ли предъ Го́сподемъ пома́занникъ его́?
И рече́ Госпо́дь самуи́лу: не зри́ на лице́ его́, ниже́ на во́зрастъ вели́чества его́, я́ко уничижи́хъ его́: поне́же не та́ко зри́тъ человѣ́къ, я́ко зри́тъ Бо́гъ: я́ко человѣ́къ зри́тъ на лице́, Бо́гъ же зри́тъ на се́рдце.
И призва́ Иессе́й Аминада́ва и предста́ви его́ предъ лице́ самуи́ла. И рече́ [самуи́лъ]: ниже́ сего́ избра́ Госпо́дь.
И приведе́ Иессе́й саммаа́. И рече́: и сего́ не избра́ Госпо́дь.
И приведе́ Иессе́й се́дмь сыно́въ свои́хъ предъ самуи́ла. И рече́ самуи́лъ ко Иессе́ю: не избра́ Госпо́дь от си́хъ.
И рече́ самуи́лъ ко Иессе́ю: не доста́ло ли уже́ дѣте́й? И рече́ Иессе́й: еще́ е́сть еди́нъ ма́лъ, и се́й пасе́тъ на па́жити. И рече́ самуи́лъ ко Иессе́ю: посли́ и приведи́ его́, я́ко не возля́жемъ, до́ндеже прiи́детъ то́й сѣ́мо.
И посла́, и введе́ его́: и то́й че́рменъ, до́брыма очи́ма, и бла́гъ взо́ромъ Го́сподеви. И рече́ Госпо́дь къ самуи́лу: воста́ни и пома́жи дави́да, я́ко се́й бла́гъ е́сть.
И прiя́ самуи́лъ ро́гъ со еле́емъ и пома́за его́ посредѣ́ бра́тiи его́. И ноша́шеся Ду́хъ Госпо́день надъ дави́домъ от того́ дне́ и пото́мъ. И воста́ самуи́лъ и отъи́де во Армаѳе́мъ.
И Ду́хъ Госпо́день отступи́ от Сау́ла, и давля́ше его́ ду́хъ лука́вый от Го́спода.
И рѣ́ша о́троцы Сау́ловы къ нему́: се́, ны́нѣ ду́хъ лука́вый от Го́спода да́витъ тя́:
да реку́тъ раби́ твои́ ны́нѣ предъ тобо́ю, и взы́щутъ господи́ну на́шему му́жа зна́юща пѣ́ти въ гу́сли: и внегда́ бу́детъ ду́хъ лука́вый на тебѣ́, и тогда́ да пое́тъ въ гу́сли своя́, и бла́го ти́ бу́детъ, и упоко́итъ тя́.
И рече́ Сау́лъ ко отроко́мъ свои́мъ: посмотри́те ми́ му́жа до́брѣ пою́ща и введи́те его́ ко мнѣ́.
И отвѣща́ еди́нъ от о́трокъ его́ и рече́: се́, ви́дѣхъ сы́на Иессе́ова изъ Виѳлее́ма, и то́й вѣ́сть пѣ́нiе, и му́жъ разу́менъ, и боре́цъ, и му́дръ въ словеси́, и му́жъ бла́гъ ви́домъ, и Госпо́дь съ ни́мъ.
И посла́ Сау́лъ вѣ́стники ко Иессе́ю, глаго́ля: отпусти́ ко мнѣ́ дави́да сы́на твоего́, и́же у ста́да твоего́.
И взя́ Иессе́й бре́мя хлѣ́бовъ и мѣ́хъ вина́ и козля́ от ко́зъ еди́но, и посла́ къ Сау́лу руко́ю дави́да сы́на своего́.
И вни́де дави́дъ къ Сау́лу, и предстоя́ше предъ ни́мъ, и возлюби́ его́ зѣло́ Сау́лъ, и бы́сть ему́ нося́й ору́жiе его́.
И посла́ Сау́лъ ко Иессе́ю, глаго́ля: да предстои́тъ дави́дъ предо мно́ю, я́ко обрѣ́те благода́ть предъ очи́ма мои́ма.
И бы́сть внегда́ бы́ти ду́ху лука́ву на Сау́лѣ, и взима́ше дави́дъ гу́сли и игра́ше руко́ю свое́ю, и отдыха́ше Сау́лъ, и бла́го ему́ бя́ше, и отступа́ше от него́ ду́хъ лука́вый.
І сказав Господь до Самуїла: Аж доки ти сумуватимеш за Саулом?
Таж Я відкинув його, щоб не царював над Ізраїлем.
Наповни рога свого оливою, та й іди, пошлю тебе до віфлеємлянина Єссея, бо Я наглянув Собі царя між синами його.
І сказав Самуїл: Як я піду?
А почує Саул, то вб́є мене.
А Господь сказав: Візьми в свою руку теля з великої худоби, та й скажеш: Я прийшов, щоб принести жертву для Господа.
І закличеш Єссея на жертву, а Я тобі дам знати, що маєш робити, і помажеш Мені того, кого скажу тобі.
І зробив Самуїл, що Господь говорив.
І прийшов він до Віфлеєму, а старші міста вийшли йому назустріч із тремтінням.
І сказали вони: Чи твій прихід то мир?
А він відказав: Мир!
Я прийшов, щоб принести жертву Господеві.
Освятіться, і прийдете зо мною до жертви.
І освятив він Єссея та синів його, і покликав їх на жертву.
І сталося, як вони поприходили, то побачив він Еліява, та й сказав: Справді перед Господом помазанець Його!
Та Господь сказав Самуїлові: Не дивись на обличчя його та на високість зросту його, бо Я відкинув його Собі!
Бо Бог бачить не те, що бачить людина: чоловік бо дивиться на лице, а Господь дивиться на серце.
І покликав Єссей Авінадава, і привів його перед Самуїла, та той сказав: Також цього не вибрав Господь!
І привів Єссей Шамму, та Самуїл сказав: Також цього не вибрав Господь.
І привів Єссей сімох своїх синів перед Самуїла.
І сказав Самуїл до Єссея: Цих не вибрав Господь.
І сказав Самуїл до Єссея: Чи то всі твої діти?
А той відказав: Ще позостався найменший, він пасе отару.
І сказав Самуїл до Єссея: Пошли ж привести його, бо не сядемо за стіл, аж поки він не прийде сюди.
І послав він, і привів його, а він рум́яний, із гарними очима та хорошого стану.
А Господь сказав Самуїлові: Устань, помаж його, бо це він!
І взяв Самуїл рога оливи, та й помазав його серед братів його.
І Дух Господній злинув на Давида, і був на ньому від того дня й далі.
А Самуїл устав, і пішов до Рами.
І Дух Господній відступився від Саула, а напав його дух злий, посланий від Господа.
І сказали раби Саула до нього: Оце злий дух від Бога нападає на тебе.
Нехай скаже пан наш, раби твої пошукають тобі кого, хто вміє грати на гуслах.
І станеться, коли буде на тебе злий дух від Бога, то заграє той рукою своєю, і буде тобі добре.
І сказав Саул до рабів своїх: Нагляньте мені кого, хто добре грає, і приведіть до мене.
І відповів один із слуг, і сказав: Ось бачив я сина віфлеємлянина Єссея, що вміє грати, лицар та вояка, і розуміється на речах, і чоловік хорошої постави.
І Господь із ним.
І послав Саул послів до Єссея й сказав: Пошли до мене Давида, сина свого, що при отарі.
І взяв Єссей осла, наладованого хлібом, та бурдюка вина, та одне козля, і послав через сина свого Давида до Саула.
І прийшов Давид до Саула, та й став перед ним.
І той сильно полюбив його, і він став йому зброєношею.
І послав Саул до Єссея, говорячи: Нехай остається Давид при мені, бо він знайшов ласку в очах моїх.
І бувало, коли злий дух від Бога нападав на Саула, то Давид брав гусла, та й грав своєю рукою.
І легшало Саулові, і ставало йому добре, і відступав від нього той злий дух.
1 Самуил приходит к Иессею Вифлеемлянину и помазывает младшего сына Давида по повелению Господню; 14 Давид приглашен из Вифлеема играть на гуслях пред Саулом, когда его тревожит злой дух.
И сказал Господь Самуилу: доколе будешь ты печалиться о Сауле, которого Я отверг, чтоб он не был царем над Израилем? Наполни рог твой елеем и пойди; Я пошлю тебя к Иессею Вифлеемлянину, ибо между сыновьями его Я усмотрел Себе царя.
И сказал Самуил: как я пойду? Саул услышит и убьет меня. Господь сказал: возьми в руку твою телицу из стада и скажи: «я пришел для жертвоприношения Господу»;
и пригласи Иессея
[и сыновей его] к жертве; Я укажу тебе, что делать тебе, и ты помажешь Мне того, о котором Я скажу тебе.
И сделал Самуил так, как сказал ему Господь. Когда пришел он в Вифлеем, то старейшины города с трепетом вышли навстречу ему и сказали: мирен ли приход твой?
И отвечал он: мирен, для жертвоприношения Господу пришел я; освятитесь и идите со мною к жертвоприношению. И освятил Иессея и сыновей его и пригласил их к жертве.
И когда они пришли, он, увидев Елиава, сказал: верно, сей пред Господом помазанник Его!
Но Господь сказал Самуилу: не смотри на вид его и на высоту роста его; Я отринул его; Я смотрю не так, как смотрит человек; ибо человек смотрит на лице, а Господь смотрит на сердце.
И позвал Иессей Аминадава и подвел его к Самуилу, и сказал Самуил: и этого не избрал Господь.
И подвел Иессей Самму, и сказал Самуил: и этого не избрал Господь.
Так подводил Иессей к Самуилу семерых сыновей своих, но Самуил сказал Иессею: никого из этих не избрал Господь.
И сказал Самуил Иессею: все ли дети здесь? И отвечал Иессей: есть еще меньший; он пасет овец. И сказал Самуил Иессею: пошли и возьми его, ибо мы не сядем обедать, доколе не придет он сюда.
И послал Иессей и привели его. Он был белокур, с красивыми глазами и приятным лицем. И сказал Господь: встань, помажь его, ибо это он.
И взял Самуил рог с елеем и помазал его среди братьев его, и почивал Дух Господень на Давиде с того дня и после; Самуил же встал и отошел в Раму.
А от Саула отступил Дух Господень, и возмущал его злой дух от Господа.
И сказали слуги Сауловы ему: вот, злой дух от Бога возмущает тебя;
пусть господин наш прикажет слугам своим, которые пред тобою, поискать человека, искусного в игре на гуслях, и когда придет на тебя злой дух от Бога, то он, играя рукою своею, будет успокоивать тебя.
И отвечал Саул слугам своим: найдите мне человека, хорошо играющего, и представьте его ко мне.
Тогда один из слуг его сказал: вот, я видел у Иессея Вифлеемлянина сына, умеющего играть, человека храброго и воинственного, и разумного в речах и видного собою, и Господь с ним.
И послал Саул вестников к Иессею и сказал: пошли ко мне Давида, сына твоего, который при стаде.
И взял Иессей осла с хлебом и мех с вином и одного козленка, и послал с Давидом, сыном своим, к Саулу.
И пришел Давид к Саулу и служил пред ним, и очень понравился ему и сделался его оруженосцем.
И послал Саул сказать Иессею: пусть Давид служит при мне, ибо он снискал благоволение в глазах моих.
И когда дух от Бога бывал на Сауле, то Давид, взяв гусли, играл, – и отраднее и лучше становилось Саулу, и дух злой отступал от него.
Испанский Reina-Valera 1995
Dijo Jehová a Samuel:
—¿Hasta cuándo llorarás por Saúl, habiéndolo yo rechazado para que no reine sobre Israel? Llena tu cuerno de aceite y ven, te enviaré a Isaí de Belén, porque de entre sus hijos me he elegido un rey.
Samuel preguntó:
—¿Cómo iré? Si Saúl lo supiera, me mataría.
Jehová respondió:
—Toma contigo una becerra de la vacada, y di: “A ofrecer sacrificio a Jehová he venido.”
Invita a Isaí al sacrificio y yo te enseñaré lo que has de hacer; me ungirás al que yo te diga.
Hizo, pues, Samuel como le dijo Jehová. Luego que él llegó a Belén, los ancianos de la ciudad salieron a recibirlo con miedo, y le preguntaron:
—¿Es pacífica tu venida?
—Sí, vengo a ofrecer sacrificio a Jehová; santificaos y venid conmigo al sacrificio —respondió él.
Luego santificó él a Isaí y a sus hijos, y los invitó al sacrificio.
Aconteció que cuando ellos vinieron, vio él a Eliab, y se dijo: «De cierto delante de Jehová está su ungido.»
Pero Jehová respondió a Samuel:
—No mires a su parecer, ni a lo grande de su estatura, porque yo lo desecho; porque Jehová no mira lo que mira el hombre, pues el hombre mira lo que está delante de sus ojos, pero Jehová mira el corazón.
Entonces llamó Isaí a Abinadab y lo hizo pasar delante de Samuel, el cual dijo:
—Tampoco a éste ha escogido Jehová.
Hizo luego pasar Isaí a Sama. Pero Samuel dijo:
—Tampoco a éste ha elegido Jehová.
Hizo luego pasar Isaí siete hijos suyos delante de Samuel; pero Samuel dijo a Isaí:
—Jehová no ha elegido a estos.
Entonces dijo Samuel a Isaí:
—¿Son estos todos tus hijos?
Isaí respondió:
—Queda aún el menor, que apacienta las ovejas.
Y dijo Samuel a Isaí:
—Envía por él, porque no nos sentaremos a la mesa hasta que él venga aquí.
Envió, pues, por él, y lo hizo entrar. Era rubio, de hermosos ojos y de buen parecer. Entonces Jehová dijo:
«Levántate y úngelo, porque éste es.»
Samuel tomó el cuerno del aceite y lo ungió en medio de sus hermanos. A partir de aquel día vino sobre David el espíritu de Jehová. Se levantó luego Samuel y regresó a Ramá.
El espíritu de Jehová se apartó de Saúl, y un espíritu malo de parte de Jehová lo atormentaba.
Y los criados de Saúl le dijeron:
—Mira, un espíritu malo de parte de Dios te atormenta.
Diga, pues, nuestro señor a tus siervos que están en tu presencia, que busquen a alguno que sepa tocar el arpa, para que cuando esté sobre ti el espíritu malo de parte de Dios, toque con su mano y tengas alivio.
Saúl respondió a sus criados:
—Buscadme ahora, pues, a alguno que toque bien, y traédmelo.
Entonces uno de los criados respondió:
—He visto a un hijo de Isaí de Belén que sabe tocar; es valiente y vigoroso, hombre de guerra, prudente en sus palabras, hermoso, y Jehová está con él.
Entonces Saúl envió mensajeros a Isaí, diciendo: «Envíame a David tu hijo, el que está con las ovejas.»
Y tomó Isaí un asno cargado de pan, una vasija de vino y un cabrito, y lo envió a Saúl por medio de David, su hijo.
David se presentó ante Saúl y se puso a su servicio. Saúl lo amó mucho y lo hizo su paje de armas.
Luego mandó a decir a Isaí: «Te ruego que David se quede conmigo, pues ha hallado gracia a mis ojos.»
Así, cuando el espíritu malo de parte de Dios venía sobre Saúl, David tomaba el arpa y la tocaba. Saúl se aliviaba y se sentía mejor, y el espíritu malo se apartaba de él.