Скрыть
23:3
23:4
23:5
23:7
23:8
23:10
23:11
23:12
23:13
23:15
23:16
23:18
23:20
23:21
23:22
23:23
23:26
23:27
23:28
23:29
Церковнославянский (рус)
И воз­вѣсти́ша дави́ду, глаго́люще: се́, иноплеме́н­ницы облего́ша кеи́ль, и расхища́ютъ и попира́ютъ плоды́.
И вопроси́ дави́дъ Го́спода, глаго́ля: а́ще пойду́ и избiю́ иноплеме́н­ники сiя́? И рече́ Госпо́дь: иди́, и побѣди́ши иноплеме́н­ники сiя́, и спасе́ши кеи́ль.
И рѣ́ша му́жiе дави́довы къ нему́: се́, мы́ здѣ́ во Иуде́и бо­и́мся, и ка́ко бу́детъ, а́ще и́демъ въ кеи́ль, въ плѣ́нъ иноплеме́н­никовъ вни́демъ?
И при­­ложи́ еще́ дави́дъ вопроси́ти Го́спода. И от­вѣща́ ему́ Госпо́дь и рече́ ему́: воста́ни и сни́ди въ кеи́ль, я́ко а́зъ предаю́ иноплеме́н­ники въ ру́цѣ тво­и́.
И и́де дави́дъ и му́жiе его́ съ ни́мъ въ кеи́ль, и бра́шася со иноплеме́н­ники: и бѣжа́ша [иноплеме́н­ницы] от­ лица́ его́, и взя́ скоты́ и́хъ, и порази́ и́хъ я́звою вели́кою, и спасе́ дави́дъ живу́щыя въ кеи́лѣ.
И бы́сть егда́ бѣжа́ Авiа́ѳаръ сы́нъ Авимеле́ховъ къ дави́ду, и то́й съ дави́домъ въ кеи́ль сни́де, имы́й Ефу́дъ въ руцѣ́ сво­е́й.
И воз­вѣсти́ся Сау́лу, я́ко прiи́де дави́дъ въ кеи́ль. И рече́ Сау́лъ: предаде́ его́ Бо́гъ въ ру́цѣ мо­и́, я́ко заключи́ся в­ше́дъ въ гра́дъ [иму́щь] врата́ и вереи́.
И заповѣ́да Сау́лъ всѣ́мъ лю́демъ на бра́нь сни́ти въ кеи́ль, я́ти дави́да и му́жы его́.
И увѣ́дѣ дави́дъ, я́ко не премолка́етъ зло́бы о не́мъ Сау́лъ, и рече́ дави́дъ ко Авiа́ѳару жерцу́: при­­неси́ Ефу́дъ Госпо́день.
И рече́ дави́дъ: Го́споди Бо́же Изра́илевъ, слы́шавъ услы́ша ра́бъ тво́й, я́ко и́щетъ Сау́лъ прiити́ на кеи́ль растли́ти гра́дъ мене́ ра́ди:
а́ще заключи́т­ся? и ны́нѣ а́ще сни́детъ Сау́лъ, я́коже слы́ша ра́бъ тво́й? Го́споди Бо́же Изра́илевъ, воз­вѣсти́ рабу́ тво­ему́. И рече́ Госпо́дь: заключи́т­ся.
И рече́ дави́дъ: а́ще предадя́тъ мя́ и́же въ кеи́лѣ, и му́жы моя́ въ ру́ки Сау́ли? И рече́ Госпо́дь: предадя́тъ.
И воста́ дави́дъ и му́жiе его́ съ ни́мъ, я́ко четы́реста, и изыдо́ша изъ кеи́лы, и идо́ша, а́може хотя́ху. И воз­вѣсти́ша Сау́лу, я́ко угонзе́ дави́дъ изъ кеи́лы: и оста́ви ити́.
И сѣ́де дави́дъ въ Масере́мѣ въ пусты́ни во узи́нахъ, и сѣдя́ше въ пусты́ни на горѣ́ зи́фъ, въ земли́ зно́йнѣ: и иска́­ше его́ Сау́лъ во вся́ дни́, и не предаде́ его́ Бо́гъ въ ру́цѣ его́.
И ви́дѣ дави́дъ, я́ко исхо́дитъ Сау́лъ иска́ти его́: и дави́дъ бя́ше на горѣ́ зно́йнѣ, въ дубра́вѣ зи́фъ.
И воста́ Ионаѳа́нъ сы́нъ Сау́ловъ и и́де къ дави́ду въ дубра́ву, и утверди́ ру́цѣ его́ во Го́сподѣ,
и рече́ къ нему́: не бо́йся, я́ко не и́мать обрѣсти́ тебе́ рука́ отца́ мо­его́ Сау́ла, и ты́ и́маши ца́р­ст­вовати во Изра́или, и а́зъ бу́ду по тебѣ́ другі́й, и Сау́лъ оте́цъ мо́й увѣ́да та́ко.
И положи́ста о́ба завѣ́тъ предъ Го́сподемъ: и сѣдя́ше дави́дъ въ дубра́вѣ, а Ионаѳа́нъ отъи́де въ до́мъ сво́й.
И изыдо́ша зифе́е от­ зно́йныя земли́ къ Сау́лу на хо́лмъ, глаго́люще: не се́ ли дави́дъ скры́ся у на́съ въ месса́рѣ во узи́нахъ въ дубра́вѣ на холмѣ́ ехела́тстѣ, и́же одесну́ю Иесемо́на?
и ны́нѣ все́ е́же по души́ царе́вѣ ко исхожде́нiю, да сни́детъ [у́бо] къ на́мъ: заключи́ша бо его́ въ ру́ки царе́вы.
И рече́ и́мъ Сау́лъ: благослове́ни вы́ Го́сподеви, я́ко поболѣ́сте о мнѣ́:
иди́те ны́нѣ, и угото́вите еще́, и позна́йте мѣ́сто его́, идѣ́же бу́детъ нога́ его́ вско́рѣ, та́мо идѣ́же рѣ́сте, да не ка́ко прехи́тритъ:
и ви́дите и уразумѣ́йте о всѣ́хъ мѣ́стѣхъ, идѣ́же то́й кры́ет­ся, и воз­врати́теся ко мнѣ́ на гото́во, и иду́ съ ва́ми: и бу́детъ, а́ще е́сть на земли́, изыска́ти и́мамъ его́ во всѣ́хъ ты́сящахъ Иу́диныхъ.
И воста́ша зифе́е, и идо́ша предъ Сау́ломъ: дави́дъ же и му́жiе его́ бя́ху въ пусты́ни мао́нъ къ за́паду одесну́ю Иесемо́на.
И и́де Сау́лъ и му́жiе его́ иска́ти дави́да. И воз­вѣсти́ша дави́ду, и сни́де ко ка́меню и́же въ пусты́ни мао́нъ. И услы́ша Сау́лъ, и погна́ вслѣ́дъ дави́да въ пусты́ню мао́нъ.
И идя́ше Сау́лъ и му́жiе его́ от­ страны́ горы́ от­сю́ду, дави́дъ же бѣ́ и му́жiе его́ от­ страны́ горы́ от­ону́ду: и бѣ́ дави́дъ укрыва́яся ити́ от­ лица́ Сау́ля, а Сау́лъ и му́жiе его́ ополчи́шася на дави́да и на му́жы его́ я́ти и́хъ.
И прiи́де вѣ́ст­никъ къ Сау́лу глаго́ля: потщи́ся и иди́, я́ко нападо́ша иноплеме́н­ницы на зе́млю твою́.
И воз­врати́ся Сау́лъ не гна́ти вслѣ́дъ дави́да, и и́де проти́ву иноплеме́н­никомъ: сего́ ра́ди нарече́ся мѣ́сто о́но ка́мень раздѣле́н­ный.
Синодальный
1 Давид освобождает жителей Кеиля от Филистимлян, но Авиафар предостерегает его, что они предадут его Саулу; 15 Давид скрывается в пустыне Зиф, но Зифеи тоже донесли об этом Саулу; 24 Саул погнался за Давидом, который еле скрылся от него.
И известили Давида, говоря: вот, Филистимляне напали на Кеиль и расхищают гумна.
И вопросил Давид Господа, говоря: идти ли мне, и поражу ли я этих Филистимлян? И отвечал Господь Давиду: иди, ты поразишь Филистимлян и спасешь Кеиль.
Но бывшие с Давидом сказали ему: вот, мы боимся здесь в Иудее, как же нам идти в Кеиль против ополчений Филистимских? [мы попадем в плен к Филистимлянам.]
Тогда снова вопросил Давид Господа, и отвечал ему Господь и сказал: встань и иди в Кеиль, ибо Я предам Филистимлян в руки твои.
И пошел Давид с людьми своими в Кеиль, и воевал с Филистимлянами, и угнал скот их, и нанес им великое поражение, и спас Давид жителей Кеиля.
Когда Авиафар, сын Ахимелеха, прибежал к Давиду [и пошел с ним] в Кеиль, то принес с собою и ефод.
И донесли Саулу, что Давид пришел в Кеиль, и Саул сказал: Бог предал его в руки мои, ибо он запер себя, войдя в город с воротами и запорами.
И созвал Саул весь народ на войну, чтоб идти к Кеилю, осадить Давида и людей его.
Когда узнал Давид, что Саул задумал против него злое, сказал священнику Авиафару: принеси ефод [Господень].
И сказал Давид: Господи Боже Израилев! раб Твой услышал, что Саул хочет прийти в Кеиль, разорить город ради меня.
Предадут ли меня жители Кеиля в руки его? И придет ли сюда Саул, как слышал раб Твой? Господи Боже Израилев! открой рабу Твоему. И сказал Господь: придет.
И сказал Давид: предадут ли жители Кеиля меня и людей моих в руки Саула? И сказал Господь: предадут.
Тогда поднялся Давид и люди его, около шестисот человек, и вышли из Кеиля и ходили, где могли. Саулу же было донесено, что Давид убежал из Кеиля, и тогда он отменил поход.
Давид же пребывал в пустыне в неприступных местах и потом на горе в пустыне Зиф. Саул искал его всякий день; но Бог не предал Давида в руки его.
И видел Давид, что Саул вышел искать души его; Давид же был в пустыне Зиф в лесу.
И встал Ионафан, сын Саула, и пришел к Давиду в лес, и укрепил его упованием на Бога,
и сказал ему: не бойся, ибо не найдет тебя рука отца моего Саула, и ты будешь царствовать над Израилем, а я буду вторым по тебе; и Саул, отец мой, знает это.
И заключили они между собою завет пред лицем Господа; и Давид остался в лесу, а Ионафан пошел в дом свой.
И пришли Зифеи к Саулу в Гиву, говоря: вот, Давид скрывается у нас в неприступных местах, в лесу, на холме Гахила, что направо от Иесимона;
итак по желанию души твоей, царь, иди; а наше дело будет предать его в руки царя.
И сказал им Саул: благословенны вы у Господа за то, что пожалели о мне;
идите, удостоверьтесь еще, разведайте и высмотрите место его, где будет нога его, и кто видел его там, ибо мне говорят, что он очень хитер;
и высмотрите, и разведайте о всех убежищах, в которых он скрывается, и возвратитесь ко мне с верным известием, и я пойду с вами; и если он в этой земле, я буду искать его во всех тысячах Иудиных.
И встали они и пошли в Зиф прежде Саула. Давид же и люди его были в пустыне Маон, на равнине, направо от Иесимона.
И пошел Саул с людьми своими искать его. Но Давида известили об этом, и он перешел к скале и оставался в пустыне Маон. И услышал Саул, и погнался за Давидом в пустыню Маон.
И шел Саул по одной стороне горы, а Давид с людьми своими был на другой стороне горы. И когда Давид спешил уйти от Саула, а Саул с людьми своими шел в обход Давиду и людям его, чтобы захватить их;
тогда пришел к Саулу вестник, говоря: поспешай и приходи, ибо Филистимляне напали на землю.
И возвратился Саул от преследования Давида и пошел навстречу Филистимлянам; посему и назвали это место: Села-Гаммахлекоф*. //*Скала разделений.
Итальянский
Riferirono a Davide: "Ecco, i Filistei stanno attaccando Keila e saccheggiano le aie".
Davide consultò il Signore chiedendo: "Devo andare? Riuscirò a sconfiggere questi Filistei?". Rispose il Signore: "Va', perché sconfiggerai i Filistei e salverai Keila".
Ma gli uomini di Davide gli dissero: "Ecco, noi abbiamo già da temere qui in Giuda, tanto più se andremo a Keila contro le schiere dei Filistei".
Davide consultò di nuovo il Signore e il Signore gli rispose: "Muoviti e scendi a Keila, perché io metterò i Filistei nelle tue mani".
Davide con i suoi uomini scese a Keila, combatté con i Filistei, portò via il loro bestiame e inflisse loro una grande sconfitta. Così Davide salvò gli abitanti di Keila.
Poiché Ebiatàr, figlio di Achimèlec, si era rifugiato presso Davide, anche l'efod nelle sue mani era sceso a Keila.
Fu riferito a Saul che Davide era giunto a Keila e Saul disse: "Dio l'ha gettato nelle mie mani, poiché si è rinchiuso da sé venendo in una città con porte e sbarre".
Saul chiamò tutto il popolo alle armi per scendere a Keila e assediare Davide e i suoi uomini.
Quando Davide seppe che Saul veniva contro di lui macchinando il male, disse al sacerdote Ebiatàr: "Porta qui l'efod".
Davide disse: "Signore, Dio d'Israele, il tuo servo ha sentito dire che Saul cerca di venire a Keila per distruggere la città per causa mia.
Mi metteranno nelle sue mani i signori di Keila? Scenderà Saul, come ha saputo il tuo servo? Signore, Dio d'Israele, fallo sapere al tuo servo". Il Signore rispose: "Scenderà".
Davide disse: "I signori di Keila mi consegneranno nelle mani di Saul con i miei uomini?". Il Signore rispose: "Ti consegneranno".
Davide si alzò e uscì da Keila con i suoi uomini, circa seicento, vagando senza mèta. Fu riferito a Saul che Davide si era messo in salvo fuggendo da Keila, ed egli rinunciò all'azione.
Davide andò a dimorare nel deserto in luoghi impervi, in zona montuosa, nel deserto di Zif, e Saul lo cercava continuamente; ma Dio non lo mise mai nelle sue mani.
Davide vide che Saul era uscito per attentare alla sua vita. Davide stava nel deserto di Zif, a Corsa.
Allora Giònata, figlio di Saul, si alzò e andò da Davide a Corsa e ne rinvigorì il coraggio in nome di Dio.
Gli disse: "Non temere: la mano di Saul, mio padre, non potrà raggiungerti e tu regnerai su Israele mentre io sarò a te secondo. Anche Saul, mio padre, lo sa bene".
Essi strinsero un patto davanti al Signore. Davide rimase a Corsa e Giònata tornò a casa.
Ma alcuni di Zif vennero a Gàbaa da Saul per dirgli: "Non sai che Davide è nascosto presso di noi, nei luoghi impervi di Corsa sulla collina di Achilà, a meridione della steppa?
Ora, dato che il tuo animo desidera scendere, o re, scendi. A noi metterlo nelle mani del re!".
Rispose Saul: "Benedetti voi dal Signore, perché avete avuto compassione di me.
Andate dunque, accertatevi ancora, e cercate di conoscere il luogo dove muove i suoi passi e chi lo ha visto là, perché mi hanno detto che egli è molto astuto.
Cercate di conoscere tutti i nascondigli nei quali si rifugia, e tornate a me con la conferma. Allora verrò con voi e, se sarà nella zona, lo ricercherò in tutti i villaggi di Giuda".
Si alzarono e tornarono a Zif precedendo Saul. Davide e i suoi uomini erano nel deserto di Maon, nell'Araba a meridione della steppa.
Saul andò con i suoi uomini per cercarlo. Ma la cosa fu riferita a Davide, il quale scese presso la rupe, rimanendo nel deserto di Maon. Lo seppe Saul e inseguì Davide nel deserto di Maon.
Saul procedeva sul fianco del monte da una parte e Davide e i suoi uomini sul fianco del monte dall'altra parte. Davide correva via precipitosamente per sfuggire a Saul, e Saul e i suoi uomini accerchiavano Davide e i suoi uomini per catturarli.
Ma arrivò un messaggero a dire a Saul: "Vieni via in fretta, perché i Filistei hanno fatto incursione nella regione".
Allora Saul cessò di inseguire Davide e andò contro i Filistei. Per questo chiamarono quel luogo Rupe della Divisione.
Then they told David, saying, «Look, the Philistines are fighting against Keilah, and they are robbing the threshing floors.»
Therefore David inquired of the LORD, saying, «Shall I go and attack these Philistines?» And the LORD said to David, «Go and attack the Philistines, and save Keilah.»
But David́s men said to him, «Look, we are afraid here in Judah. How much more then if we go to Keilah against the armies of the Philistines?»
Then David inquired of the LORD once again. And the LORD answered him and said, «Arise, go down to Keilah. For I will deliver the Philistines into your hand.»
And David and his men went to Keilah and fought with the Philistines, struck them with a mighty blow, and took away their livestock. So David saved the inhabitants of Keilah.
Now it happened, when Abiathar the son of Ahimelech fled to David at Keilah, that he went down with an ephod in his hand.
And Saul was told that David had gone to Keilah. So Saul said, «God has delivered him into my hand, for he has shut himself in by entering a town that has gates and bars.»
Then Saul called all the people together for war, to go down to Keilah to besiege David and his men.
When David knew that Saul plotted evil against him, he said to Abiathar the priest, «Bring the ephod here.»
Then David said, «O LORD God of Israel, Your servant has certainly heard that Saul seeks to come to Keilah to destroy the city for my sake.
Will the men of Keilah deliver me into his hand? Will Saul come down, as Your servant has heard? O LORD God of Israel, I pray, tell Your servant.» And the LORD said, «He will come down.»
Then David said, «Will the men of Keilah deliver me and my men into the hand of Saul?» And the LORD said, «They will deliver you.»
So David and his men, about six hundred, arose and departed from Keilah and went wherever they could go. Then it was told Saul that David had escaped from Keilah; so he halted the expedition.
And David stayed in strongholds in the wilderness, and remained in the mountains in the Wilderness of Ziph. Saul sought him every day, but God did not deliver him into his hand.
So David saw that Saul had come out to seek his life. And David was in the Wilderness of Ziph in a forest.
Then Jonathan, Sauĺs son, arose and went to David in the woods and strengthened his hand in God.
And he said to him, «Do not fear, for the hand of Saul my father shall not find you. You shall be king over Israel, and I shall be next to you. Even my father Saul knows that.»
So the two of them made a covenant before the LORD. And David stayed in the woods, and Jonathan went to his own house.
Then the Ziphites came up to Saul at Gibeah, saying, «Is David not hiding with us in strongholds in the woods, in the hill of Hachilah, which is on the south of Jeshimon?
Now therefore, O king, come down according to all the desire of your soul to come down; and our part shall be to deliver him into the kinǵs hand.»
And Saul said, «Blessed are you of the LORD, for you have compassion on me.
Please go and find out for sure, and see the place where his hideout is, and who has seen him there. For I am told he is very crafty.
See therefore, and take knowledge of all the lurking places where he hides; and come back to me with certainty, and I will go with you. And it shall be, if he is in the land, that I will search for him throughout all the clans of Judah.»
So they arose and went to Ziph before Saul. But David and his men were in the Wilderness of Maon, in the plain on the south of Jeshimon.
When Saul and his men went to seek him, they told David. Therefore he went down to the rock, and stayed in the Wilderness of Maon. And when Saul heard that, he pursued David in the Wilderness of Maon.
Then Saul went on one side of the mountain, and David and his men on the other side of the mountain. So David made haste to get away from Saul, for Saul and his men were encircling David and his men to take them.
But a messenger came to Saul, saying, «Hurry and come, for the Philistines have invaded the land!»
Therefore Saul returned from pursuing David, and went against the Philistines; so they called that place the Rock of Escape.
Then David went up from there and dwelt in strongholds at En Gedi.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible