Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
27:1
27:2
см.:1Цар.21:10;
27:4
27:5
27:9
см.:Втор.25:19;
27:10
27:11
27:12
И рече́ дави́дъ въ се́рдцы свое́мъ, глаго́ля: ны́нѣ впаду́ въ де́нь еди́нъ въ ру́ки Сау́ли, и не бу́детъ ми́ бла́го, а́ще не спасу́ся въ земли́ иноплеме́нничи, и преста́нетъ Сау́лъ иска́ти мене́ во вся́комъ предѣ́лѣ Изра́илевѣ, и спасу́ся изъ руки́ его́.
И воста́ дави́дъ и ше́сть со́тъ муже́й и́же съ ни́мъ, и и́де ко агху́су сы́ну Амма́хову царю́ ге́ѳску.
И пребы́сть дави́дъ у агху́са въ ге́ѳѣ, са́мъ и му́жiе его́ вси́ и до́мъ его́, и дави́дъ и о́бѣ жены́ его́, Ахинаа́мъ Иезраили́тыня и Авиге́а жена́ Нава́ла карми́лскаго.
И возвѣсти́ша Сау́лу, я́ко отбѣже́ дави́дъ въ ге́ѳъ, и не приложи́ ктому́ [сау́лъ] иска́ти его́.
И рече́ дави́дъ ко агху́су: а́ще обрѣ́те ра́бъ тво́й благода́ть предъ очи́ма твои́ма, да да́си ми́ мѣ́сто во еди́нѣмъ от градо́въ и́же на селѣ́, и ся́ду та́мо: и вску́ю сѣди́тъ ра́бъ тво́й во гра́дѣ ца́рственнѣмъ съ тобо́ю?
И даде́ ему́ агху́съ въ де́нь то́й секела́гъ: сего́ ра́ди бы́сть царю́ Иуде́йску секела́гъ до дне́шняго дне́.
И бы́сть число́ дні́й, въ ня́же сѣдя́ше дави́дъ на селѣ́ иноплеме́нничи, четы́ри ме́сяцы.
И восхожда́ше дави́дъ и му́жiе его́ и напада́ху на вся́каго гессе́ра и на Амалики́та, и се́, земля́ населя́шеся от ламсу́ра и до земли́ Еги́петскiя:
и поража́ше дави́дъ зе́млю, и не оставля́ше въ живы́хъ му́жеска по́лу и же́нска: и взима́ху стада́, и бу́йволицы и осля́та, и велблю́ды и ри́зы, и возвраща́ющеся прихожда́ху ко агху́су.
И рече́ агху́съ къ дави́ду: на кого́ нападо́сте ны́нѣ? И рече́ дави́дъ ко агху́су: къ ю́гу Иуде́и и къ ю́гу Иесмеги́ и къ ю́гу Кенезі́а:
и му́жеска по́лу и же́нска не оставля́хъ въ живы́хъ е́же вводи́ти въ ге́ѳъ, глаго́ля: да не возвѣстя́тъ въ ге́ѳѣ на на́съ, глаго́люще: сiя́ твори́тъ дави́дъ. И сiе́ оправда́нiе его́ во вся́ дни́, въ ня́же сѣдя́ше дави́дъ на селѣ́ иноплеме́нничи.
И увѣ́рися дави́дъ агху́су зѣло́, глаго́ля: омерзѣ́нiемъ омерзѣ́ въ лю́дехъ свои́хъ во Изра́или, и бу́детъ ми́ ра́бъ во вѣ́ки.
1 Давид со своими женами и последователями убегает к Анхусу, царю Гефскому, и поселяется в Секелаге; 8 Давид напал на Амаликитян, чему Анхус обрадовался, надеясь удержать навсегда Давида в служении себе.
И сказал Давид в сердце своем: когда-нибудь попаду я в руки Саула, и нет для меня ничего лучшего, как убежать в землю Филистимскую; и отстанет от меня Саул и не будет искать меня более по всем пределам Израильским, и я спасусь от руки его.
И встал Давид, и отправился сам и шестьсот мужей, бывших с ним, к Анхусу, сыну Маоха, царю Гефскому.
И жил Давид у Анхуса в Гефе, сам и люди его, каждый с семейством своим, Давид и обе жены его – Ахиноама Изреелитянка и Авигея, бывшая жена Навала, Кармилитянка.
И донесли Саулу, что Давид убежал в Геф, и не стал он более искать его.
И сказал Давид Анхусу: если я приобрел благоволение в глазах твоих, то пусть дано будет мне место в одном из малых городов, и я буду жить там; для чего рабу твоему жить в царском городе вместе с тобою?
Тогда дал ему Анхус Секелаг, посему Секелаг и остался за царями Иудейскими доныне.
Всего времени, какое прожил Давид в стране Филистимской, было год и четыре месяца.
И выходил Давид с людьми своими и нападал на Гессурян и Гирзеян и Амаликитян, которые издавна населяли эту страну до Сура и даже до земли Египетской.
И опустошал Давид ту страну, и не оставлял в живых ни мужчины, ни женщины, и забирал овец, и волов, и ослов, и верблюдов, и одежду; и возвращался, и приходил к Анхусу.
И сказал Анхус Давиду: на кого нападали ныне? Давид сказал: на полуденную страну Иудеи и на полуденную страну Иерахмеела и на полуденную страну Кенеи.
И не оставлял Давид в живых ни мужчины, ни женщины, и не приводил в Геф, говоря: они могут донести на нас и сказать: «так поступил Давид, и таков образ действий его во все время пребывания в стране Филистимской».
И доверился Анхус Давиду, говоря: он опротивел народу своему Израилю и будет слугою моим вовек.
Davide pensò: "Certo, un giorno o l'altro sarò tolto di mezzo per mano di Saul. Non ho miglior via d'uscita che cercare scampo nella terra dei Filistei; Saul rinuncerà a ricercarmi in tutto il territorio d'Israele e sfuggirò alle sue mani".
Così Davide si alzò e si portò, con i seicento uomini che aveva con sé, presso Achis, figlio di Maoc, re di Gat.
Davide rimase presso Achis a Gat, lui e i suoi uomini, ciascuno con la famiglia; Davide con le due mogli, Achinòam di Izreèl e Abigàil, già moglie di Nabal di Carmel.
Fu riferito a Saul che Davide era fuggito a Gat e non lo cercò più.
Davide disse ad Achis: "Se ho trovato grazia ai tuoi occhi, mi sia concesso un luogo in una città della campagna dove io possa abitare. Perché dovrà stare il tuo servo presso di te nella tua città regale?".
E Achis quello stesso giorno gli diede Siklag. Per questo Siklag è rimasta ai re di Giuda fino ad oggi.
La durata del soggiorno di Davide nella campagna dei Filistei fu di un anno e quattro mesi.
Davide e i suoi uomini partivano a fare razzie contro i Ghesuriti, i Ghirziti e gli Amaleciti: questi abitano da sempre il territorio che si estende in direzione di Sur fino alla terra d'Egitto.
Davide batteva quel territorio e non lasciava in vita né uomo né donna; prendeva greggi e armenti, asini e cammelli e vesti, poi tornava indietro e andava da Achis.
Quando Achis chiedeva: "Dove avete fatto razzie oggi?", Davide rispondeva: "Contro il Negheb di Giuda, contro il Negheb degli Ieracmeeliti, contro il Negheb dei Keniti".
Davide non lasciava in vita né uomo né donna da portare a Gat, pensando: "Non vorrei che riferissero contro di noi: "Così ha fatto Davide"". Tale fu la sua norma finché dimorò nella campagna dei Filistei.
Achis si fidò di Davide, pensando: "Si è proprio reso odioso al suo popolo, Israele, e così sarà per sempre mio servo".
Еврейский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
וַיֹּאמֶר דָּוִד אֶל־לִבּוֹ, עַתָּה אֶסָּפֶה יוֹם־אֶחָד בְּיַד־שָׁאוּל; אֵין־לִי טוֹב כִּי הִמָּלֵט אִמָּלֵט אֶל־אֶרֶץ פְּלִשְׁתִּים, וְנוֹאַשׁ מִמֶּנִּי שָׁאוּל לְבַקְשֵׁנִי עוֹד בְּכָל־גְּבוּל יִשְׂרָאֵל, וְנִמְלַטְתִּי מִיָּדוֹ׃
וַיָּקָם דָּוִד, וַיַּעֲבֹר הוּא, וְשֵׁשׁ־מֵאוֹת אִישׁ אֲשֶׁר עִמּוֹ; אֶל־אָכִישׁ בֶּן־מָעוֹךְ מֶלֶךְ גַּת׃
וַיֵּשֶׁב דָּוִד עִם־אָכִישׁ בְּגַת הוּא וַאֲנָשָׁיו אִישׁ וּבֵיתוֹ; דָּוִד וּשְׁתֵּי נָשָׁיו, אֲחִינֹעַם הַיִּזְרְעֵאלִית, וַאֲבִיגַיִל אֵשֶׁת־נָבָל הַכַּרְמְלִית׃
וַיֻּגַּד לְשָׁאוּל, כִּי־בָרַח דָּוִד גַּת; וְלֹא־יוֹסַף (יָסַף) עוֹד לְבַקְשׁוֹ׃ ס
וַיֹּאמֶר דָּוִד אֶל־אָכִישׁ, אִם־נָא מָצָאתִי חֵן בְּעֵינֶיךָ יִתְּנוּ־לִי מָקוֹם, בְּאַחַת עָרֵי הַשָּׂדֶה וְאֵשְׁבָה שָּׁם; וְלָמָּה יֵשֵׁב עַבְדְּךָ בְּעִיר הַמַּמְלָכָה עִמָּךְ׃
וַיִּתֶּן־לוֹ אָכִישׁ בַּיּוֹם הַהוּא אֶת־צִקְלָג; לָכֵן הָיְתָה צִקְלַג לְמַלְכֵי יְהוּדָה, עַד הַיּוֹם הַזֶּה׃ פ
וַיְהִי מִסְפַּר הַיָּמִים, אֲשֶׁר־יָשַׁב דָּוִד בִּשְׂדֵה פְלִשְׁתִּים; יָמִים וְאַרְבָּעָה חֳדָשִׁים׃
וַיַּעַל דָּוִד וַאֲנָשָׁיו, וַיִּפְשְׁטוּ אֶל־הַגְּשׁוּרִי וְהַגִּרְזִי (וְהַגִּזְרִי) וְהָעֲמָלֵקִי; כִּי הֵנָּה יֹשְׁבוֹת הָאָרֶץ אֲשֶׁר מֵעוֹלָם, בּוֹאֲךָ שׁוּרָה וְעַד־אֶרֶץ מִצְרָיִם׃
וְהִכָּה דָוִד אֶת־הָאָרֶץ, וְלֹא יְחַיֶּה אִישׁ וְאִשָּׁה; וְלָקַח צֹאן וּבָקָר וַחֲמֹרִים וּגְמַלִּים וּבְגָדִים, וַיָּשָׁב וַיָּבֹא אֶל־אָכִישׁ׃
וַיֹּאמֶר אָכִישׁ, אַל־פְּשַׁטְתֶּם הַיּוֹם; וַיֹּאמֶר דָּוִד, עַל־נֶגֶב יְהוּדָה וְעַל־נֶגֶב הַיַּרְחְמְאֵלִי, וְאֶל־נֶגֶב הַקֵּינִי׃
וְאִישׁ וְאִשָּׁה לֹא־יְחַיֶּה דָוִד, לְהָבִיא גַת לֵאמֹר, פֶּן־יַגִּדוּ עָלֵינוּ לֵאמֹר; כֹּה־עָשָׂה דָוִד וְכֹה מִשְׁפָּטוֹ, כָּל־הַיָּמִים, אֲשֶׁר יָשַׁב בִּשְׂדֵה פְלִשְׁתִּים׃
וַיַּאֲמֵן אָכִישׁ בְּדָוִד לֵאמֹר; הַבְאֵשׁ הִבְאִישׁ בְּעַמּוֹ בְיִשְׂרָאֵל, וְהָיָה לִי לְעֶבֶד עוֹלָם׃ פ