Скрыть
3:2
3:4
3:5
3:6
3:8
3:9
3:10
3:15
3:16
3:17
3:18
3:20
3:21
Церковнославянский (рус)
И о́трочищь самуи́лъ бѣ́ служа́ Го́сподеви предъ илі́емъ иере́емъ, и глаго́лъ Госпо́день бѣ́ че́стенъ въ ты́я дни́, не бѣ́ видѣ́нiе посыла́емо.
И бы́сть въ де́нь о́нъ, и илі́й спа́­ше на мѣ́стѣ сво­е́мъ, и о́чи его́ нача́ста тя́жцѣ бы́ти, и не можа́­ше зрѣ́ти:
и пре́жде не́же угасе́ свѣти́лникъ Бо́жiй, и самуи́лъ спа́­ше въ це́ркви Госпо́дни, идѣ́же киво́тъ Бо́жiй,
и воз­зва́ Госпо́дь: самуи́ле, самуи́ле. И рече́: се́, а́зъ.
И тече́ ко илі́ю и рече́: се́, а́зъ, я́ко зва́лъ мя́ еси́. И рече́ [илі́й]: не зва́хъ тебе́, воз­врати́ся и спи́. И воз­врати́ся и спа́.
И при­­ложи́ Госпо́дь и воз­зва́ еще́: самуи́ле, самуи́ле. И воста́ самуи́лъ и и́де ко илі́ю втори́цею, и рече́: се́, а́зъ, я́ко зва́лъ мя́ еси́. И рече́: не зва́хъ тебе́, ча́до мое́, воз­врати́ся, спи́.
Самуи́лъ же въ то́ вре́мя еще́ не познава́­ше Бо́га, пре́жде от­крове́нiя ему́ гла́са Госпо́дня.
И при­­ложи́ Госпо́дь при­­зва́ти самуи́ла трети́цею: и воста́въ, и и́де ко илі́ю и рече́: се́, а́зъ, я́ко зва́лъ мя́ еси́. И разумѣ́ илі́й, я́ко Госпо́дь при­­зыва́етъ о́трочища, и рече́: воз­врати́ся и спи́, ча́до:
и бу́детъ а́ще воз­зове́тъ тя́ зовы́й, и рече́ши: глаго́ли, Го́споди, я́ко слы́шитъ ра́бъ тво́й. И и́де самуи́лъ, и спа́ на мѣ́стѣ сво­е́мъ.
И прiи́де Госпо́дь и ста́ и воз­зва́ его́ я́коже пе́рвое и второ́­е: самуи́ле, самуи́ле. И рече́ самуи́лъ: глаго́ли [Го́споди], я́ко слы́шитъ ра́бъ тво́й.
И рече́ Госпо́дь къ самуи́лу: се́, а́зъ творю́ глаго́лы моя́ во Изра́или, я́ко вся́кому слы́шащему сiя́ пошуми́тъ во обо­и́хъ ушесѣ́хъ его́:
въ де́нь то́й воз­дви́гну на илі́а вся́, ели́ка глаго́лахъ на до́мъ его́: начну́ и сконча́ю:
и воз­вѣсти́хъ ему́, я́ко от­мщу́ а́зъ на до́мѣ его́ до вѣ́ка въ непра́вдахъ сыно́въ его́, о ни́хже вѣ́дяше, я́ко злосло́виста Бо́га сы́нове его́, и не наказа́ и́хъ:
и сего́ ра́ди кля́хся до́му илі́ину, я́ко не очи́стит­ся непра́вда до́му илі́ина въ кади́лахъ и же́ртвахъ его́ до вѣ́ка.
И спа́ самуи́лъ до у́тра, и у́тренева зау́тра, и от­ве́рзе две́ри хра́ма Госпо́дня. Самуи́лъ же убоя́ся повѣ́дати видѣ́нiя илі́ю.
И рече́ илі́й къ самуи́лу: самуи́ле ча́до. И рече́: се́, а́зъ.
И рече́ [илі́й]: что́ глаго́лъ глаго́лан­ный къ тебѣ́? не скры́й у́бо от­ мене́: сiя́ да сотвори́тъ тебѣ́ Бо́гъ и сiя́ да при­­ложи́тъ, а́ще утаи́ши от­ мене́ сло́во от­ всѣ́хъ слове́съ глаго́лан­ныхъ къ тебѣ́ во ушеса́ твоя́.
И повѣ́да самуи́лъ илі́ю вся́ словеса́, и не утаи́ от­ него́ [ни еди́наго глаго́ла]. И рече́ илі́й: Госпо́дь са́мъ, е́же бла́го предъ ни́мъ, да сотвори́тъ.
И воз­вели́ченъ бы́сть самуи́лъ, и Госпо́дь бѣ́ съ ни́мъ, и не паде́ от­ всѣ́хъ слове́съ его́ на земли́ [ни еди́нъ глаго́лъ].
И разумѣ́ша вси́ Изра́илтяне от­ Да́на да́же и до вирсаві́и, я́ко вѣ́ренъ самуи́лъ Го́споду во проро́цѣхъ.
И при­­ложи́ Госпо́дь яви́тися въ Сило́мѣ, яви́ бо ся́ Госпо́дь самуи́лу: и увѣ́рися самуи́лъ проро́къ бы́ти Го́сподеви во все́мъ Изра́или, от­ конца́ до конца́ земли́. Илі́й же состарѣ́ся зѣло́, и сы́нове его́ ходя́ще хожда́ху, и лука́въ пу́ть и́хъ предъ Го́сподемъ.
Синодальный
1 Господь воззвал к Самуилу; 11 слово Господа к Илию чрез Самуила; 19 весь Израиль признал отныне в Самуиле пророка Господня.
Отрок Самуил служил Господу при Илии; слово Господне было редко в те дни, видения были не часты.
И было в то время, когда Илий лежал на своем месте, – глаза же его начали смежаться, и он не мог видеть, –
и светильник Божий еще не погас, и Самуил лежал в храме Господнем, где ковчег Божий;
воззвал Господь к Самуилу: [Самуил, Самуил!] И отвечал он: вот я!
И побежал к Илию и сказал: вот я! ты звал меня. Но тот сказал: я не звал тебя; пойди назад, ложись. И он пошел и лег.
Но Господь в другой раз воззвал к Самуилу: [Самуил, Самуил!] Он встал, и пришел к Илию вторично, и сказал: вот я! ты звал меня. Но тот сказал: я не звал тебя, сын мой; пойди назад, ложись.
Самуил еще не знал тогда голоса Господа, и еще не открывалось ему слово Господне.
И воззвал Господь к Самуилу еще в третий раз. Он встал и пришел к Илию и сказал: вот я! ты звал меня. Тогда понял Илий, что Господь зовет отрока.
И сказал Илий Самуилу: пойди назад и ложись, и когда [Зовущий] позовет тебя, ты скажи: говори, Господи, ибо слышит раб Твой. И пошел Самуил и лег на месте своем.
И пришел Господь, и стал, и воззвал, как в тот и другой раз: Самуил, Самуил! И сказал Самуил: говори, [Господи,] ибо слышит раб Твой.
И сказал Господь Самуилу: вот, Я сделаю дело в Израиле, о котором кто услышит, у того зазвенит в обоих ушах;
в тот день Я исполню над Илием все то, что Я говорил о доме его; Я начну и окончу;
Я объявил ему, что Я накажу дом его навеки за ту вину, что он знал, как сыновья его нечествуют, и не обуздывал их;
и посему клянусь дому Илия, что вина дома Илиева не загладится ни жертвами, ни приношениями хлебными вовек.
И спал Самуил до утра, [и встал рано] и отворил двери дома Господня; и боялся Самуил объявить видение сие Илию.
Но Илий позвал Самуила и сказал: сын мой Самуил! Тот сказал: вот я!
И сказал Илий: что сказано тебе? не скрой от меня; то и то сделает с тобою Бог, и еще больше сделает, если ты утаишь от меня что-либо из всего того, что сказано тебе.
И объявил ему Самуил все и не скрыл от него ничего. Тогда сказал [Илий]: Он – Господь; что Ему угодно, то да сотворит.
И возрос Самуил, и Господь был с ним; и не осталось ни одного из слов его неисполнившимся.
И узнал весь Израиль от Дана до Вирсавии, что Самуил удостоен быть пророком Господним.
И продолжал Господь являться в Силоме после того, как открыл Себя Самуилу в Силоме чрез слово Господне. [И уверились во всем Израиле, от конца до конца земли, что Самуил есть пророк Господень. Илий же сделался очень стар, а сыновья его продолжали ходить беззаконным путем своим пред Господом.]
Эстонский
Issand kutsub Saamueli
Ja poiss Saamuel teenis Issandat Eeli juhatusel; Issanda sõna oli neil päevil haruldane, nägemused ei olnud sagedased.
Aga kord kui Eeli, kelle silmad hakkasid tuhmiks jääma, nõnda et ta enam ei näinud, magas oma asemel,
kui Jumala lamp ei olnud veel kustunud ja Saamuel magas Issanda templis, seal, kus oli Jumala laegas,
hüüdis Issand Saamueli. Ja tema vastas: „Siin ma olen!”
Ja ta jooksis Eeli juurde ning ütles: „Siin ma olen, sest sa ju hüüdsid mind!” Aga tema vastas: „Mina pole sind hüüdnud. Mine tagasi, heida magama!” Ja ta läks ning heitis magama.
Aga Issand hüüdis jälle: „Saamuel!” Ja Saamuel tõusis ning läks Eeli juurde ja ütles: „Siin ma olen, sest sa ju hüüdsid mind!” Aga tema vastas: „Mina pole sind hüüdnud, mu poeg. Mine tagasi, heida magama!”
Aga Saamuel ei tundnud veel Issandat ja Issanda sõna ei olnud temale veel ilmutatud.
Ja Issand hüüdis Saamueli veel kolmandat korda. Ja ta tõusis ning läks Eeli juurde ja ütles: „Siin ma olen, sest sa ju hüüdsid mind!” Siis Eeli mõistis, et Issand oli hüüdnud poissi.
Ja Eeli ütles Saamuelile: „Mine heida magama, ja kui sind hüütakse, siis ütle: Issand, räägi, sest su sulane kuuleb!”
Ja Issand tuli ning seisis ja hüüdis nagu eelmistel kordadel: „Saamuel! Saamuel!” Ja Saamuel vastas: „Räägi, sest su sulane kuuleb!”
Ja Issand ütles Saamuelile: „Vaata, mina teen Iisraelis midagi, mis igaühel, kes sellest kuuleb, paneb mõlemad kõrvad kumisema.
Sel päeval tahan ma Eelile tõeks teha kõik, mis ma tema soo kohta olen rääkinud, algusest lõpuni.
Ma olen ju talle kuulutanud, et ma mõistan igavesti kohut tema soo üle patu pärast, sest kuigi ta teadis, et ta pojad olid tõmmanud eneste peale needuse, ei ohjeldanud ta neid mitte.
Ja seepärast olen ma vandunud Eeli soole: Iialgi ei lepitata Eeli soo pattu, ei tapa- ega roaohvriga!”
Saamuel magas hommikuni ja avas alles siis Issanda koja uksed; aga Saamuel kartis jutustada nägemust Eelile.
Siis Eeli hüüdis Saamueli ja ütles: „Saamuel, mu poeg!” Ja see vastas: „Siin ma olen!”
Ja Eeli küsis: „Mis asi see oli, mis ta sulle rääkis? Ära ometi minu ees salga! Issand tehku sinuga seda ja teist, kui sa minu ees midagi salgad kõigest sellest, mis ta sulle rääkis!”
Siis jutustas Saamuel temale kõik ega salanud tema ees midagi. Ja Eeli ütles: „Tema on Issand, tehku tema, mis ta silmis hea on!”
Ja Saamuel kasvas ning Issand oli temaga ega lasknud ainsatki oma sõna tühja minna.
Ja kogu Iisrael Daanist kuni Beer-Sebani sai teada, et Saamuelist oli saanud ustav Issanda prohvet.
Ja Issand näitas ennast edaspidigi Siilos, sest Issand ilmutas ennast Siilos Saamuelile Issanda sõna läbi.
И҆ ѻ҆́трочищь самꙋи́лъ бѣ̀ слꙋжа̀ гдⷭ҇еви пред̾ и҆лі́емъ і҆ере́емъ, и҆ гл҃го́лъ гдⷭ҇ень бѣ̀ че́стенъ въ ты̑ѧ дни̑, не бѣ̀ видѣ́нїе посыла́емо.
И҆ бы́сть въ де́нь ѡ҆́нъ, и҆ и҆лі́й спа́ше на мѣ́стѣ свое́мъ, и҆ ѻ҆́чи є҆гѡ̀ нача́ста тѧ̑жцѣ бы́ти, и҆ не можа́ше зрѣ́ти:
и҆ пре́жде не́же ᲂу҆гасѐ свѣти́льникъ бж҃їй, и҆ самꙋи́лъ спа́ше въ це́ркви гдⷭ҇ни, и҆дѣ́же кївѡ́тъ бж҃їй,
и҆ воззва̀ гдⷭ҇ь: самꙋи́ле, самꙋи́ле. И҆ речѐ: сѐ, а҆́зъ.
И҆ течѐ ко и҆лі́ю и҆ речѐ: сѐ, а҆́зъ, ꙗ҆́кѡ зва́лъ мѧ̀ є҆сѝ. И҆ речѐ (и҆лі́й): не зва́хъ тебѐ, возврати́сѧ и҆ спѝ. И҆ возврати́сѧ и҆ спа̀.
И҆ приложѝ гдⷭ҇ь и҆ воззва̀ є҆щѐ: самꙋи́ле, самꙋи́ле. И҆ воста̀ самꙋи́лъ и҆ и҆́де ко и҆лі́ю втори́цею, и҆ речѐ: сѐ, а҆́зъ, ꙗ҆́кѡ зва́лъ мѧ̀ є҆сѝ. И҆ речѐ: не зва́хъ тебѐ, ча́до моѐ, возврати́сѧ, спѝ.
Самꙋи́лъ же въ то̀ вре́мѧ є҆щѐ не познава́ше бг҃а, пре́жде ѿкрове́нїѧ є҆мꙋ̀ гла́са гдⷭ҇нѧ.
И҆ приложѝ гдⷭ҇ь призва́ти самꙋи́ла трети́цею: и҆ воста́въ, и҆ и҆́де ко и҆лі́ю и҆ речѐ: сѐ, а҆́зъ, ꙗ҆́кѡ зва́лъ мѧ̀ є҆сѝ. И҆ разꙋмѣ̀ и҆лі́й, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь призыва́етъ ѻ҆́трочища, и҆ речѐ: возврати́сѧ и҆ спѝ, ча́до:
и҆ бꙋ́детъ а҆́ще воззове́тъ тѧ̀ зовы́й, и҆ рече́ши: гл҃и, гдⷭ҇и, ꙗ҆́кѡ слы́шитъ ра́бъ тво́й. И҆ и҆́де самꙋи́лъ, и҆ спа̀ на мѣ́стѣ свое́мъ.
И҆ прїи́де гдⷭ҇ь и҆ ста̀ и҆ воззва̀ є҆го̀ ꙗ҆́коже пе́рвое и҆ второ́е: самꙋи́ле, самꙋи́ле. И҆ речѐ самꙋи́лъ: гл҃и (гдⷭ҇и), ꙗ҆́кѡ слы́шитъ ра́бъ тво́й.
И҆ речѐ гдⷭ҇ь къ самꙋи́лꙋ: сѐ, а҆́зъ творю̀ гл҃го́лы моѧ̑ во і҆и҃ли, ꙗ҆́кѡ всѧ́комꙋ слы́шащемꙋ сїѧ̑ пошꙋми́тъ во ѻ҆бои́хъ ᲂу҆шесѣ́хъ є҆гѡ̀:
въ де́нь то́й воздви́гнꙋ на и҆лі́а всѧ̑, є҆ли̑ка гл҃ахъ на до́мъ є҆гѡ̀: начнꙋ̀ и҆ сконча́ю:
и҆ возвѣсти́хъ є҆мꙋ̀, ꙗ҆́кѡ ѿмщꙋ̀ а҆́зъ на до́мѣ є҆гѡ̀ до вѣ́ка въ непра́вдахъ сынѡ́въ є҆гѡ̀, ѡ҆ ни́хже вѣ́дѧше, ꙗ҆́кѡ ѕлосло́виста бг҃а сы́нове є҆гѡ̀, и҆ не наказа̀ и҆́хъ:
и҆ сегѡ̀ ра́ди клѧ́хсѧ до́мꙋ и҆лі́инꙋ, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆чи́ститсѧ непра́вда до́мꙋ и҆лі́ина въ кади́лахъ и҆ же́ртвахъ є҆гѡ̀ до вѣ́ка.
И҆ спа̀ самꙋи́лъ до ᲂу҆́тра, и҆ ᲂу҆́тренева заꙋ́тра, и҆ ѿве́рзе двє́ри хра́ма гдⷭ҇нѧ. Самꙋи́лъ же ᲂу҆боѧ́сѧ повѣ́дати видѣ́нїѧ и҆лі́ю.
И҆ речѐ и҆лі́й къ самꙋи́лꙋ: самꙋи́ле ча́до. И҆ речѐ: сѐ, а҆́зъ.
И҆ речѐ (и҆лі́й): что̀ гл҃го́лъ гл҃го́ланный къ тебѣ̀; не скры́й ᲂу҆̀бо ѿ менє̀: сїѧ̑ да сотвори́тъ тебѣ̀ бг҃ъ и҆ сїѧ̑ да приложи́тъ, а҆́ще ᲂу҆таи́ши ѿ менє̀ сло́во ѿ всѣ́хъ слове́съ гл҃го́ланныхъ къ тебѣ̀ во ᲂу҆шеса̀ твоѧ̑.
И҆ повѣ́да самꙋи́лъ и҆лі́ю всѧ̑ словеса̀, и҆ не ᲂу҆таѝ ѿ негѡ̀ (ни є҆ди́нагѡ гл҃го́ла). И҆ речѐ и҆лі́й: гдⷭ҇ь са́мъ, є҆́же бла́го пред̾ ни́мъ, да сотвори́тъ.
И҆ возвели́ченъ бы́сть самꙋи́лъ, и҆ гдⷭ҇ь бѣ̀ съ ни́мъ, и҆ не падѐ ѿ всѣ́хъ слове́съ є҆гѡ̀ на землѝ (ни є҆ди́нъ глаго́лъ).
И҆ разꙋмѣ́ша всѝ і҆и҃льтѧне ѿ да́на да́же и҆ до вирсаві́и, ꙗ҆́кѡ вѣ́ренъ самꙋи́лъ гдⷭꙋ во прⷪ҇ро́цѣхъ.
И҆ приложѝ гдⷭь ꙗ҆ви́тисѧ въ силѡ́мѣ, ꙗ҆ви́ бо сѧ̀ гдⷭь самꙋи́лꙋ: и҆ ᲂу҆вѣ́рисѧ самꙋи́лъ прⷪ҇ро́къ бы́ти гдⷭ҇еви во все́мъ і҆и҃ли, ѿ конца̀ до конца̀ землѝ. И҆лі́й же состарѣ́сѧ ѕѣлѡ̀, и҆ сы́нове є҆гѡ̀ ходѧ́ще хожда́хꙋ, и҆ лꙋка́въ пꙋ́ть и҆́хъ пред̾ гдⷭ҇емъ.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible