Скрыть
3:2
3:4
3:5
3:6
3:8
3:9
3:10
3:15
3:16
3:17
3:18
3:20
3:21
Церковнославянский (рус)
И о́трочищь самуи́лъ бѣ́ служа́ Го́сподеви предъ илі́емъ иере́емъ, и глаго́лъ Госпо́день бѣ́ че́стенъ въ ты́я дни́, не бѣ́ видѣ́нiе посыла́емо.
И бы́сть въ де́нь о́нъ, и илі́й спа́­ше на мѣ́стѣ сво­е́мъ, и о́чи его́ нача́ста тя́жцѣ бы́ти, и не можа́­ше зрѣ́ти:
и пре́жде не́же угасе́ свѣти́лникъ Бо́жiй, и самуи́лъ спа́­ше въ це́ркви Госпо́дни, идѣ́же киво́тъ Бо́жiй,
и воз­зва́ Госпо́дь: самуи́ле, самуи́ле. И рече́: се́, а́зъ.
И тече́ ко илі́ю и рече́: се́, а́зъ, я́ко зва́лъ мя́ еси́. И рече́ [илі́й]: не зва́хъ тебе́, воз­врати́ся и спи́. И воз­врати́ся и спа́.
И при­­ложи́ Госпо́дь и воз­зва́ еще́: самуи́ле, самуи́ле. И воста́ самуи́лъ и и́де ко илі́ю втори́цею, и рече́: се́, а́зъ, я́ко зва́лъ мя́ еси́. И рече́: не зва́хъ тебе́, ча́до мое́, воз­врати́ся, спи́.
Самуи́лъ же въ то́ вре́мя еще́ не познава́­ше Бо́га, пре́жде от­крове́нiя ему́ гла́са Госпо́дня.
И при­­ложи́ Госпо́дь при­­зва́ти самуи́ла трети́цею: и воста́въ, и и́де ко илі́ю и рече́: се́, а́зъ, я́ко зва́лъ мя́ еси́. И разумѣ́ илі́й, я́ко Госпо́дь при­­зыва́етъ о́трочища, и рече́: воз­врати́ся и спи́, ча́до:
и бу́детъ а́ще воз­зове́тъ тя́ зовы́й, и рече́ши: глаго́ли, Го́споди, я́ко слы́шитъ ра́бъ тво́й. И и́де самуи́лъ, и спа́ на мѣ́стѣ сво­е́мъ.
И прiи́де Госпо́дь и ста́ и воз­зва́ его́ я́коже пе́рвое и второ́­е: самуи́ле, самуи́ле. И рече́ самуи́лъ: глаго́ли [Го́споди], я́ко слы́шитъ ра́бъ тво́й.
И рече́ Госпо́дь къ самуи́лу: се́, а́зъ творю́ глаго́лы моя́ во Изра́или, я́ко вся́кому слы́шащему сiя́ пошуми́тъ во обо­и́хъ ушесѣ́хъ его́:
въ де́нь то́й воз­дви́гну на илі́а вся́, ели́ка глаго́лахъ на до́мъ его́: начну́ и сконча́ю:
и воз­вѣсти́хъ ему́, я́ко от­мщу́ а́зъ на до́мѣ его́ до вѣ́ка въ непра́вдахъ сыно́въ его́, о ни́хже вѣ́дяше, я́ко злосло́виста Бо́га сы́нове его́, и не наказа́ и́хъ:
и сего́ ра́ди кля́хся до́му илі́ину, я́ко не очи́стит­ся непра́вда до́му илі́ина въ кади́лахъ и же́ртвахъ его́ до вѣ́ка.
И спа́ самуи́лъ до у́тра, и у́тренева зау́тра, и от­ве́рзе две́ри хра́ма Госпо́дня. Самуи́лъ же убоя́ся повѣ́дати видѣ́нiя илі́ю.
И рече́ илі́й къ самуи́лу: самуи́ле ча́до. И рече́: се́, а́зъ.
И рече́ [илі́й]: что́ глаго́лъ глаго́лан­ный къ тебѣ́? не скры́й у́бо от­ мене́: сiя́ да сотвори́тъ тебѣ́ Бо́гъ и сiя́ да при­­ложи́тъ, а́ще утаи́ши от­ мене́ сло́во от­ всѣ́хъ слове́съ глаго́лан­ныхъ къ тебѣ́ во ушеса́ твоя́.
И повѣ́да самуи́лъ илі́ю вся́ словеса́, и не утаи́ от­ него́ [ни еди́наго глаго́ла]. И рече́ илі́й: Госпо́дь са́мъ, е́же бла́го предъ ни́мъ, да сотвори́тъ.
И воз­вели́ченъ бы́сть самуи́лъ, и Госпо́дь бѣ́ съ ни́мъ, и не паде́ от­ всѣ́хъ слове́съ его́ на земли́ [ни еди́нъ глаго́лъ].
И разумѣ́ша вси́ Изра́илтяне от­ Да́на да́же и до вирсаві́и, я́ко вѣ́ренъ самуи́лъ Го́споду во проро́цѣхъ.
И при­­ложи́ Госпо́дь яви́тися въ Сило́мѣ, яви́ бо ся́ Госпо́дь самуи́лу: и увѣ́рися самуи́лъ проро́къ бы́ти Го́сподеви во все́мъ Изра́или, от­ конца́ до конца́ земли́. Илі́й же состарѣ́ся зѣло́, и сы́нове его́ ходя́ще хожда́ху, и лука́въ пу́ть и́хъ предъ Го́сподемъ.
Синодальный
1 Господь воззвал к Самуилу; 11 слово Господа к Илию чрез Самуила; 19 весь Израиль признал отныне в Самуиле пророка Господня.
Отрок Самуил служил Господу при Илии; слово Господне было редко в те дни, видения были не часты.
И было в то время, когда Илий лежал на своем месте, – глаза же его начали смежаться, и он не мог видеть, –
и светильник Божий еще не погас, и Самуил лежал в храме Господнем, где ковчег Божий;
воззвал Господь к Самуилу: [Самуил, Самуил!] И отвечал он: вот я!
И побежал к Илию и сказал: вот я! ты звал меня. Но тот сказал: я не звал тебя; пойди назад, ложись. И он пошел и лег.
Но Господь в другой раз воззвал к Самуилу: [Самуил, Самуил!] Он встал, и пришел к Илию вторично, и сказал: вот я! ты звал меня. Но тот сказал: я не звал тебя, сын мой; пойди назад, ложись.
Самуил еще не знал тогда голоса Господа, и еще не открывалось ему слово Господне.
И воззвал Господь к Самуилу еще в третий раз. Он встал и пришел к Илию и сказал: вот я! ты звал меня. Тогда понял Илий, что Господь зовет отрока.
И сказал Илий Самуилу: пойди назад и ложись, и когда [Зовущий] позовет тебя, ты скажи: говори, Господи, ибо слышит раб Твой. И пошел Самуил и лег на месте своем.
И пришел Господь, и стал, и воззвал, как в тот и другой раз: Самуил, Самуил! И сказал Самуил: говори, [Господи,] ибо слышит раб Твой.
И сказал Господь Самуилу: вот, Я сделаю дело в Израиле, о котором кто услышит, у того зазвенит в обоих ушах;
в тот день Я исполню над Илием все то, что Я говорил о доме его; Я начну и окончу;
Я объявил ему, что Я накажу дом его навеки за ту вину, что он знал, как сыновья его нечествуют, и не обуздывал их;
и посему клянусь дому Илия, что вина дома Илиева не загладится ни жертвами, ни приношениями хлебными вовек.
И спал Самуил до утра, [и встал рано] и отворил двери дома Господня; и боялся Самуил объявить видение сие Илию.
Но Илий позвал Самуила и сказал: сын мой Самуил! Тот сказал: вот я!
И сказал Илий: что сказано тебе? не скрой от меня; то и то сделает с тобою Бог, и еще больше сделает, если ты утаишь от меня что-либо из всего того, что сказано тебе.
И объявил ему Самуил все и не скрыл от него ничего. Тогда сказал [Илий]: Он – Господь; что Ему угодно, то да сотворит.
И возрос Самуил, и Господь был с ним; и не осталось ни одного из слов его неисполнившимся.
И узнал весь Израиль от Дана до Вирсавии, что Самуил удостоен быть пророком Господним.
И продолжал Господь являться в Силоме после того, как открыл Себя Самуилу в Силоме чрез слово Господне. [И уверились во всем Израиле, от конца до конца земли, что Самуил есть пророк Господень. Илий же сделался очень стар, а сыновья его продолжали ходить беззаконным путем своим пред Господом.]
Киргизский
Љспєрєм Шемуел Эйлинин жанында Тењирге кызмат кылып жєрдє. Ал кєндљрє Тењир сљзє сейрек болду, кљрєнєштљр да кљп болгон жок.
Ошол кєндљрє Эйли љз ордунда жатканда, мындай окуя болду. Анын кљздљрє тунарып кљрбљй калган эле.
Кудайдын чырактаны љчљ элек эле, Шемуел Тењирдин ийбадатканасында, Кудайдын келишим сандыгы турган жерде жаткан.
Тењир Шемуелди чакырды. Ал: «Мына мен!» – деп жооп берди.
Анан Эйлиге чуркап барып: «Мына мен! Сен мени чакырдыњ», – деди. Бирок ал: «Мен сени чакырган жокмун, кайра барып жат», – деди. Ал барып, кайра ордуна жатты.
Бирок Тењир Шемуелди дагы чакырды. Ал ордунан туруп, Эйлиге экинчи ирет келип: «Мына мен! Сен мени чакырдыњ», – деди. Бирок ал: «Уулум, мен сени чакырган жокмун, кайра барып жат», – деди.
Шемуел Тењирдин єнєн тааный элек болчу, Тењирдин сљзє ага ачыла элек эле.
Тењир Шемуелди єчєнчє жолу чакырды. Ал ордунан туруп, Эйлиге келип, мындай деди: «Мына мен! Сен мени чакырдыњ». Љспєрємдє Тењир чакырганын Эйли ошондо тєшєндє.
Ошондо Эйли Шемуелге: «Кайра барып жат, сени чакырганда: “Сєйлљ, Тењирим, кулуњ угуп жатат”, – дегин», – деди. Шемуел љз ордуна барып жатты.
Анан Тењир келип, турду да, мурдагыдай: «Шемуел, Шемуел!» – деп чакырды. Шемуел: «Сєйлљ, Тењирим, кулуњ угуп жатат», – деп жооп берди.
Ошондо Тењир Шемуелге мындай деди: «Мен Ысрайылда бир иш кылам, ал жљнєндљ уккандын эки кулагы зыњылдап калат.
Мен Эйлинин тукуму жљнєндљ айтканымдын баарын ошол кєнє аткарам. Мен баштайм жана бєтєрљм.
Мен ага: “Уулдарыњдын мыйзамсыз иштерди кылып жатканын кљрєп туруп, аларды тыйбаганыњ єчєн – ушул кєнљљњ єчєн сенин тукумуњду тєбљлєккљ жазалайм”, – деп айткам.
Ошондуктан Эйлинин тукумуна ант бергем, Эйлинин тукумунун кєнљљсє курмандыктар менен да, нан курмандыктары менен да тєбљлєккљ жуулбайт».
Шемуел эртењ мененкиге чейин жатты, анан Тењир єйєнєн эшиктерин ачты. Шемуел бул кљрєнєштє Эйлиге айткандан коркту.
Бирок Эйли Шемуелди чакырып, мындай деди: «Шемуел, уулум!» Ал: «Мына мен!» – деп жооп берди.
Эйли ага: «Тењир сага эмне деди? Менден жашырба. Сага айтылгандан бир нерсе жашырсањ, Кудай сени жазалайт, катуу жазалайт», – деди.
Ошондо Шемуел ага бєт баарын айтып берди, эч нерсе жашырган жок. Эйли ошондо мындай деди: «Ал – Тењир. Ал эмнени кааласа, ошону кылат».
Шемуел љсєп жетилди, Тењир аны менен болду, ага айтылган бир да сљз аткарылбай калган жок.
Дандан Бейер-Шебага чейинки бєт Ысрайыл эли Шемуелдин Тењирдин пайгамбары болууга татыктуу экенин билди.
Тењир Љзєн Шилодо сљзє аркылуу Шемуелге ачкандан кийин, Шилого келип турду.
Il giovane Samuele serviva il Signore alla presenza di Eli. La parola del Signore era rara in quei giorni, le visioni non erano frequenti.
E quel giorno avvenne che Eli stava dormendo al suo posto, i suoi occhi cominciavano a indebolirsi e non riusciva più a vedere.
La lampada di Dio non era ancora spenta e Samuele dormiva nel tempio del Signore, dove si trovava l'arca di Dio.
Allora il Signore chiamò: "Samuele!" ed egli rispose: "Eccomi",
poi corse da Eli e gli disse: "Mi hai chiamato, eccomi!". Egli rispose: "Non ti ho chiamato, torna a dormire!". Tornò e si mise a dormire.
Ma il Signore chiamò di nuovo: "Samuele!"; Samuele si alzò e corse da Eli dicendo: "Mi hai chiamato, eccomi!". Ma quello rispose di nuovo: "Non ti ho chiamato, figlio mio, torna a dormire!".
In realtà Samuele fino ad allora non aveva ancora conosciuto il Signore, né gli era stata ancora rivelata la parola del Signore.
Il Signore tornò a chiamare: "Samuele!" per la terza volta; questi si alzò nuovamente e corse da Eli dicendo: "Mi hai chiamato, eccomi!". Allora Eli comprese che il Signore chiamava il giovane.
Eli disse a Samuele: "Vattene a dormire e, se ti chiamerà, dirai: "Parla, Signore, perché il tuo servo ti ascolta"". Samuele andò a dormire al suo posto.
Venne il Signore, stette accanto a lui e lo chiamò come le altre volte: "Samuele, Samuele!". Samuele rispose subito: "Parla, perché il tuo servo ti ascolta".
Allora il Signore disse a Samuele: "Ecco, io sto per fare in Israele una cosa che risuonerà negli orecchi di chiunque l'udrà.
In quel giorno compirò contro Eli quanto ho pronunciato riguardo alla sua casa, da cima a fondo.
Gli ho annunciato che io faccio giustizia della casa di lui per sempre, perché sapeva che i suoi figli disonoravano Dio e non li ha ammoniti.
Per questo io giuro contro la casa di Eli: non sarà mai espiata la colpa della casa di Eli, né con i sacrifici né con le offerte!".
Samuele dormì fino al mattino, poi aprì i battenti della casa del Signore. Samuele però temeva di manifestare la visione a Eli.
Eli chiamò Samuele e gli disse: "Samuele, figlio mio". Rispose: "Eccomi".
Disse: "Che discorso ti ha fatto? Non tenermi nascosto nulla. Così Dio faccia a te e anche peggio, se mi nasconderai una sola parola di quanto ti ha detto".
Allora Samuele gli svelò tutto e non tenne nascosto nulla. E disse: "È il Signore! Faccia ciò che a lui pare bene".
Samuele crebbe e il Signore fu con lui, né lasciò andare a vuoto una sola delle sue parole.
Perciò tutto Israele, da Dan fino a Bersabea, seppe che Samuele era stato costituito profeta del Signore.
Il Signore continuò ad apparire a Silo, perché il Signore si rivelava a Samuele a Silo con la sua parola.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible