Скрыть

Samuel 1st, Chapter 9

Толкования
Chapter interpretations
    9:1
    9:3
    9:5
    9:7
    9:8
    9:9
    9:10
    9:11
    9:14
    9:17
    9:18
    9:19
    9:20
    9:22
    9:23
    9:24
    9:25
    9:26
    9:27
    Английский (NKJV)
    There was a man of Benjamin whose name was Kish the son of Abiel, the son of Zeror, the son of Bechorath, the son of Aphiah, a Benjamite, a mighty man of power.
    And he had a choice and handsome son whose name was Saul. There was not a more handsome person than he among the children of Israel. From his shoulders upward he was taller than any of the people.
    Now the donkeys of Kish, Sauĺs father, were lost. And Kish said to his son Saul, «Please take one of the servants with you, and arise, go and look for the donkeys.»
    So he passed through the mountains of Ephraim and through the land of Shalisha, but they did not find them. Then they passed through the land of Shaalim, and they were not there. Then he passed through the land of the Benjamites, but they did not find them.
    When they had come to the land of Zuph, Saul said to his servant who was with him, «Come, let us return, lest my father cease caring about the donkeys and become worried about us.»
    And he said to him, «Look now, there is in this city a man of God, and he is an honorable man; all that he says surely comes to pass. So let us go there; perhaps he can show us the way that we should go.»
    Then Saul said to his servant, «But look, if we go, what shall we bring the man? For the bread in our vessels is all gone, and there is no present to bring to the man of God. What do we have?»
    And the servant answered Saul again and said, «Look, I have here at hand one-fourth of a shekel of silver. I will give that to the man of God, to tell us our way.»
    (Formerly in Israel, when a man went to inquire of God, he spoke thus: «Come, let us go to the seer»; for he who is now called a prophet was formerly called a seer.)
    Then Saul said to his servant, «Well said; come, let us go.» So they went to the city where the man of God was.
    As they went up the hill to the city, they met some young women going out to draw water, and said to them, «Is the seer here?»
    And they answered them and said, «Yes, there he is, just ahead of you. Hurry now; for today he came to this city, because there is a sacrifice of the people today on the high place.
    As soon as you come into the city, you will surely find him before he goes up to the high place to eat. For the people will not eat until he comes, because he must bless the sacrifice; afterward those who are invited will eat. Now therefore, go up, for about this time you will find him.»
    So they went up to the city. As they were coming into the city, there was Samuel, coming out toward them on his way up to the high place.
    Now the LORD had told Samuel in his ear the day before Saul came, saying,
    «Tomorrow about this time I will send you a man from the land of Benjamin, and you shall anoint him commander over My people Israel, that he may save My people from the hand of the Philistines; for I have looked upon My people, because their cry has come to Me.»
    So when Samuel saw Saul, the LORD said to him, «There he is, the man of whom I spoke to you. This one shall reign over My people.»
    Then Saul drew near to Samuel in the gate, and said, «Please tell me, where is the seeŕs house?»
    Samuel answered Saul and said, «I am the seer. Go up before me to the high place, for you shall eat with me today; and tomorrow I will let you go and will tell you all that is in your heart.
    But as for your donkeys that were lost three days ago, do not be anxious about them, for they have been found. And on whom is all the desire of Israel? Is it not on you and on all your fatheŕs house?»
    And Saul answered and said, «Am I not a Benjamite, of the smallest of the tribes of Israel, and my family the least of all the families of the tribe of Benjamin? Why then do you speak like this to me?»
    Now Samuel took Saul and his servant and brought them into the hall, and had them sit in the place of honor among those who were invited; there were about thirty persons.
    And Samuel said to the cook, «Bring the portion which I gave you, of which I said to you, «Set it apart.»́
    So the cook took up the thigh with its upper part and set it before Saul. And Samuel said, «Here it is, what was kept back. It was set apart for you. Eat; for until this time it has been kept for you, since I said I invited the people.» So Saul ate with Samuel that day.
    When they had come down from the high place into the city, Samuel spoke with Saul on the top of the house.
    They arose early; and it was about the dawning of the day that Samuel called to Saul on the top of the house, saying, «Get up, that I may send you on your way.» And Saul arose, and both of them went outside, he and Samuel.
    As they were going down to the outskirts of the city, Samuel said to Saul, «Tell the servant to go on ahead of us.» And he went on. «But you stand here awhile, that I may announce to you the word of God.»
    Церковнославянский (рус)
    И бѣ́ му́жъ от­ сыно́въ Венiами́новыхъ, ему́же и́мя ки́съ, сы́нъ Авiи́ловъ, сы́на Иа́редова, сы́на вахи́рова, сы́на Афе́кова, сы́на му́жа Иемине́ова, му́жъ си́ленъ крѣ́постiю.
    И сему́ бѣ́ сы́нъ, и́мя ему́ Сау́лъ, добровели́ченъ, му́жъ бла́гъ: и не бѣ́ въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ бла́гъ па́че его́, от­ ра́менъ и вы́ше высо́къ па́че всѣ́хъ люді́й.
    И заблуди́ша осля́та ки́са отца́ Сау́лова. И рече́ ки́съ къ Сау́лу сы́ну сво­ему́: воз­ми́ съ собо́ю еди́наго от­ о́трокъ, и воста́в­ше иди́те и по­ищи́те осля́тъ.
    И про­идо́ша го́ру Ефре́млю, и про­идо́ша зе́млю селха́, и не обрѣто́ша: и про­идо́ша зе́млю сегали́млю, и не бѣ́: и про­идо́ша зе́млю Иами́ню, и не обрѣто́ша.
    И при­­ше́дшымъ и́мъ въ зе́млю Си́фову, и рече́ Сау́лъ ко о́троку сво­ему́ и́же съ ни́мъ: гряди́ и воз­врати́мся, да не ка́ко оте́цъ мо́й оста́вя осля́та, пече́т­ся о на́съ.
    И рече́ ему́ о́трокъ: се́, здѣ́ человѣ́къ Бо́жiй во гра́дѣ се́мъ, и человѣ́къ сла́венъ: все́ е́же а́ще рече́тъ при­­ходя́щымъ къ нему́, бу́детъ и́мъ: и ны́нѣ по́йдемъ та́мо, да воз­вѣсти́тъ на́мъ пу́ть на́шъ, и́мже по́йдемъ.
    И рече́ Сау́лъ о́троку сво­ему́ и́же съ ни́мъ: се́, по́йдемъ, и что́ при­­несе́мъ къ человѣ́ку Бо́жiю? я́ко хлѣ́бы оскудѣ́ша от­ вре́тищъ на́шихъ, и ктому́ нѣ́сть у на́съ, е́же внести́ къ человѣ́ку Бо́жiю от­ имѣ́нiя на́­шего.
    И при­­ложи́ о́трокъ от­вѣща́ти Сау́лу и рече́: се́, обрѣта́ет­ся въ руцѣ́ мо­е́й четве́ртая ча́сть си́кля сребра́, и да́си человѣ́ку Бо́жiю, и воз­вѣсти́тъ на́мъ пу́ть на́шъ.
    Пре́жде бо во Изра́или си́це глаго́лаше кі́йждо, егда́ кто́ идя́ше вопроша́ти Бо́га: гряди́, да и́демъ къ прозорли́вцу: я́ко проро́ка нарица́ху лю́дiе пре́жде прозорли́вцемъ.
    И рече́ Сау́лъ о́троку сво­ему́: до́бръ глаго́лъ тво́й: гряди́, да и́демъ. И идо́ша во гра́дъ, идѣ́же бѣ́ человѣ́къ Бо́жiй.
    Восходя́щымъ же и́мъ на восхо́дъ гра́да, и се́, обрѣто́ша дѣви́цъ изше́дшихъ почерпсти́ воды́, и рѣ́ша и́мъ: е́сть ли здѣ́ прозорли́вецъ?
    И от­вѣща́ша и́мъ дѣви́цы, глаго́лющя: е́сть, се́ предъ лице́мъ ва́шимъ: ны́нѣ же потщи́теся, я́ко дне́ ра́ди гряде́тъ во гра́дъ, я́ко же́ртва дне́сь лю́демъ въ ва́мѣ:
    и егда́ вни́дете во гра́дъ, та́ко обря́щете его́ во гра́дѣ, пре́жде не́же взы́ти ему́ въ ва́му я́сти: я́ко не и́мутъ я́сти лю́дiе, до́ндеже вни́детъ се́й, я́ко то́й благослови́тъ же́ртву, и по си́хъ ядя́тъ стра́н­нiи: и ны́нѣ взы́дите, я́ко дне́ ра́ди обря́щете его́.
    И взыдо́ша во гра́дъ. И́мже входя́щымъ среди́ гра́да, и се́, самуи́лъ изы́де во срѣ́тенiе и́мъ, е́же взы́ти въ ва́му.
    И Госпо́дь от­кры́ во у́хо самуи́лу дне́мъ еди́нымъ пре́жде при­­ше́­ст­вiя къ нему́ Сау́ля, глаго́ля:
    я́коже вре́мя сiе́, у́тро послю́ къ тебѣ́ му́жа от­ пле́мене Венiами́нова, и да пома́жеши его́ царя́ надъ людьми́ мо­и́ми Изра́илемъ, и спасе́тъ лю́ди моя́ от­ руки́ иноплеме́н­ничи: я́ко при­­зрѣ́хъ на смире́нiе люді́й мо­и́хъ, я́ко взы́де во́пль и́хъ ко мнѣ́.
    И ви́дѣ самуи́лъ Сау́ла, и Госпо́дь рече́ къ нему́: се́, человѣ́къ, о не́мже реко́хъ ти́: се́й бу́детъ въ лю́дехъ мо­и́хъ ца́р­ст­вовати.
    И при­­бли́жися Сау́лъ къ самуи́лу посредѣ́ гра́да и рече́: воз­вѣсти́ ми, кото́рый до́мъ прозорли́вца.
    И от­вѣща́ самуи́лъ Сау́лу и рече́: а́зъ са́мъ е́смь: взы́ди предо мно́ю въ ва́му, и я́ждь со мно́ю дне́сь, и от­пущу́ тя зау́тра, и вся́ я́же въ се́рдцы тво­е́мъ воз­вѣщу́ ти:
    и о осля́тѣхъ тво­и́хъ заблуди́в­шихъ дне́сь тре́тiй де́нь, не помышля́й въ се́рдцы сво­е́мъ о ни́хъ, и́бо обрѣто́шася: и кому́ кра́сная Изра́илева? не тебѣ́ ли и до́му отца́ тво­его́?
    И от­вѣща́ Сау́лъ и рече́: не сы́нъ ли е́смь а́зъ му́жа Иемине́а, ме́ншаго ски́птра пле́мене Изра́илева? и пле́мене малѣ́йшаго от­ всего́ ски́птра Венiами́нова? и оте́че­с­т­во мое́ ме́ншее па́че всѣ́хъ оте́че­ст­въ Венiами́новыхъ? и вску́ю глаго́лалъ еси́ ко мнѣ́ по глаго́лу сему́?
    И поя́тъ самуи́лъ Сау́ла и о́трока его́, и введе́ я́ во обита́лище, и даде́ и́мъ та́мо мѣ́сто въ пе́рвыхъ зва́ныхъ, я́ко въ седми́десяти муже́хъ.
    И рече́ самуи́лъ по́вару: да́ждь ми́ ча́сть, ю́же да́хъ ти́, и о не́йже рѣ́хъ ти́ положи́ти ю́ у себе́.
    И взя́ по́варъ плече́, и предложи́ е́ Сау́лови. И рече́ самуи́лъ Сау́лу: се́, избы́токъ, предложи́ предъ ся́ и я́ждь, я́ко во свидѣ́тел­ст­во предложи́ся тебѣ́ па́че ины́хъ, при­­косни́ся. И яде́ Сау́лъ съ самуи́ломъ въ то́й де́нь.
    И сни́де от­ ва́мы во гра́дъ, и постла́ша Сау́лови на го́рницѣ, и спа́.
    И бы́сть егда́ при­­ближа́­шеся у́тро, и воз­зва́ самуи́лъ Сау́ла на го́рницѣ, и рече́: воста́ни, и от­пущу́ тя. И воста́ Сау́лъ, и изы́де са́мъ и самуи́лъ во́нъ.
    И́мже исходя́щымъ въ ча́сть гра́да, и рече́ самуи́лъ къ Сау́лу: рцы́ ю́ноши, да предъи́детъ предъ на́ми: а ты́ ста́ни я́коже дне́сь, и слы́шанъ сотворю́ тебѣ́ глаго́лъ Бо́жiй.
    Синодальный
    1 Саул, сын Киса Вениамитянина, в поисках ослиц отца своего приходит к городу Самуила и просит у него совета; 19 Самуил призывает Саула к себе, ест и беседует с ним.
    Был некто из сынов Вениамина, имя его Кис, сын Авиила, сына Церона, сына Бехорафа, сына Афия, сына некоего Вениамитянина, человек знатный.
    У него был сын, имя его Саул, молодой и красивый; и не было никого из Израильтян красивее его; он от плеч своих был выше всего народа.
    И пропали ослицы у Киса, отца Саулова, и сказал Кис Саулу, сыну своему: возьми с собою одного из слуг и встань, пойди, поищи ослиц.
    И прошел он гору Ефремову и прошел землю Шалишу, но не нашли; и прошли землю Шаалим, и там их нет; и прошел он землю Вениаминову, и не нашли.
    Когда они пришли в землю Цуф, Саул сказал слуге своему, который был с ним: пойдем назад, чтобы отец мой, оставив ослиц, не стал беспокоиться о нас.
    Но слуга сказал ему: вот в этом городе есть человек Божий, человек уважаемый; все, что он ни скажет, сбывается; сходим теперь туда; может быть, он укажет нам путь наш, по которому нам идти.
    И сказал Саул слуге своему: вот мы пойдем, а что мы принесем тому человеку? ибо хлеба не стало в сумах наших, и подарка нет, чтобы поднести человеку Божию; что у нас?
    И опять отвечал слуга Саулу и сказал: вот в руке моей четверть сикля серебра; я отдам человеку Божию, и он укажет нам путь наш.
    Прежде у Израиля, когда кто-нибудь шел вопрошать Бога, говорили так: «пойдем к прозорливцу»; ибо тот, кого называют ныне пророком, прежде назывался прозорливцем.
    И сказал Саул слуге своему: хорошо ты говоришь; пойдем. И пошли в город, где человек Божий.
    Когда они поднимались вверх в город, то встретили девиц, вышедших черпать воду, и сказали им: есть ли здесь прозорливец?
    Те отвечали им и сказали: есть; вот, он впереди тебя; только поспешай, ибо он сегодня пришел в город, потому что сегодня у народа жертвоприношение на высоте;
    когда придете в город, застанете его, пока он еще не пошел на ту высоту, на обед; ибо народ не начнет есть, доколе он не придет; потому что он благословит жертву, и после того станут есть званые; итак ступайте, теперь еще застанете его.
    И пошли они в город. Когда же вошли в средину города, то вот и Самуил выходит навстречу им, чтоб идти на высоту.
    А Господь открыл Самуилу за день до прихода Саулова и сказал:
    завтра в это время Я пришлю к тебе человека из земли Вениаминовой, и ты помажь его в правителя народу Моему – Израилю, и он спасет народ Мой от руки Филистимлян; ибо Я призрел на народ Мой, так как вопль его достиг до Меня.
    Когда Самуил увидел Саула, то Господь сказал ему: вот человек, о котором Я говорил тебе; он будет управлять народом Моим.
    И подошел Саул к Самуилу в воротах и спросил его: скажи мне, где дом прозорливца?
    И отвечал Самуил Саулу, и сказал: я прозорливец, иди впереди меня на высоту; и вы будете обедать со мною сегодня, и отпущу тебя утром, и все, что у тебя на сердце, скажу тебе;
    а об ослицах, которые у тебя пропали уже три дня, не заботься; они нашлись. И кому все вожделенное в Израиле? Не тебе ли и всему дому отца твоего?
    И отвечал Саул и сказал: не сын ли я Вениамина, одного из меньших колен Израилевых? И племя мое не малейшее ли между всеми племенами колена Вениаминова? К чему же ты говоришь мне это?
    И взял Самуил Саула и слугу его, и ввел их в комнату, и дал им первое место между зваными, которых было около тридцати человек.
    И сказал Самуил повару: подай ту часть, которую я дал тебе и о которой я сказал тебе: «отложи ее у себя».
    И взял повар плечо и что было при нем и положил пред Саулом. И сказал [Самуил]: вот это оставлено, положи пред собою и ешь, ибо к сему времени сбережено это для тебя, когда я созывал народ. И обедал Саул с Самуилом в тот день.
    И сошли они с высоты в город, и Самуил разговаривал с Саулом на кровле, [и постлали Саулу на кровле, и он спал].
    Утром встали они так: когда взошла заря, Самуил воззвал к Саулу на кровлю и сказал: встань, я провожу тебя. И встал Саул, и вышли оба они из дома, он и Самуил.
    Когда подходили они к концу города, Самуил сказал Саулу: скажи слуге, чтобы он пошел впереди нас, – и он пошел вперед; – а ты остановись теперь, и я открою тебе, что сказал Бог.
    Бенжемин уруусунда Киш деген атактуу киши бар эле. Ал – Абиел уулу, Абиел – Серор уулу, Серор – Бехорат уулу, Бехорат – бенжеминдик Апийахтын уулу.
    Анын Шабул деген жаш, келишимдєє уулу бар эле. Ысрайылдыктарда андан келишимдєє эч ким жок болчу. Ал узун бойлуу эле, элдин баары анын ийнинен келчє.
    Шабулдун атасы Киштин ургаачы эшектери жоголуп кетип, Киш љз уулу Шабулга мындай деди: «Тур, кулдардын бирин алып, эшектерди издеп кел».
    Алар Эпрайым тоосу менен Шалиша жеринен љтєштє, бирок табышкан жок. Шаалим жеринен љтєштє, ал жактан да таппай коюшту. Бенжемин жеринен да љтєштє, бирок таба алышкан жок.
    Алар Зуп жерине келгенде, Шабул жанындагы кулуна: «Артка кайталы, атам эшектери єчєн эмес, биз єчєн кабатыр болуп жєрбљсєн», – деди.
    Бирок кулу ага: «Ушул шаарда Кудайдын кишиси бар, ал – кадырлуу адам. Ал эмнени айтса, ошонун баары ордунан чыгат. Азыр ошол жерге баралы. Балким, ал бизге кайсы жол менен барууну кљрсљтєп берер», – деди.
    Шабул кулуна: «Барса баралы, бирок ал кишиге биз эмне алып барабыз? Анткени баштыгыбыздагы наныбыз тєгљндє, Кудайдын кишисине алып барчу белегибиз да жок. Эмнебиз бар?» – деди.
    Кулу Шабулга мындай деп жооп берди: «Менин колумда чейрек кємєш шекел бар. Мен аны Кудайдын кишисине берем, ал бизге жол кљрсљтєп берет».
    Мурун Ысрайылда Кудайдын эркин билєє єчєн кимдир бирљљ бара жатканда: «Кљрљгљчкљ баралы», – дешчє, анткени азыр пайгамбар деп аталган киши мурда кљрљгљч деп аталчу.
    Шабул кулуна: «Туура айтасыњ, жєр баралы», – деди. Анан Кудайдын кишиси жашаган шаарга жљнљштє.
    Алар шаарга бет алып, жогору кљздљй жљнљшкљндљ, суу алганы чыккан кыздарга жолугуп, алардан: «Бул жерде кљрљгљч барбы?» – деп сурашты.
    Кыздар аларга мындай деп жооп беришти: «Бар, ал алдыњан чыгат, бирок шашыл, анткени шаарга ал бєгєн келди, себеби эл бєгєн бийик жерге чогулуп, курмандык чалмак.
    Аны шаарга киргенињерде, ал тамак жеш єчєн бийик жерге жљнљй элегинде табышыњар мємкєн, анткени ал келмейинче, эл тамакка отурбайт, себеби ал курмандыкка бата сурайт, андан кийин чакырылгандар тамак жей башташат. Жљнљгєлљ, ага азыр жолугасыњар».
    Алар шаарга жљнљштє. Шаардын ортосуна киришкенде, бийик жерге бет алган Шемуел алардын алдынан чыкты.
    Шабул келерден бир кєн мурун Тењир Шемуелге мындай деп билдирген:
    «Бенжемин жеринен эртењ ушул убакта Мен сага киши жиберем. Сен аны Менин элим Ысрайылга башкаруучу кылып майла, ал Менин элимди пелиштиликтердин колунан куткарат, анткени Мен элимди кљрдєм, анын боздогон єнє Мага жетти».
    Шемуел Шабулду кљргљндљ, Тењир ага мындай деди: «Мен айткан киши ушул. Бул Менин элимди башкарат».
    Шабул дарбазанын жанына, Шемуелге келип, андан: «Кљрљгљчтєн єйє кайда, мага айтып коёсуњбу?» – деп сурады.
    Шемуел Шабулга: «Кљрљгљч менмин, менин алдымда бас, бийик жерге жєр. Бєгєн силер мени менен тамактанасыњар, сени эртењ менен коё берем, жєрљгєњдљгєнєн баарын сага айтып берем.
    Ал эми єч кєн мурда жоголгон ургаачы эшектерињен кам санаба, алар табылды. Ысрайылдагы баалуу нерсе кимге таандык? Сага жана атањдын тукумуна таандык эмеспи?»
    Шабул ага: «Мен Ысрайылдын эњ кичине уруусу Бенжеминдин уулу эмесминби? Менин єй-бєлљм Бенжемин уруусундагы єй-бєлљлљрдєн эњ кичинекейи эмеспи? Сен муну мага эмнеге айтып жатасыњ?» – деди.
    Шемуел Шабулду жана анын кулун бљлмљгљ киргизди да, отузга жакын чакырылган кишинин арасынан аларды биринчи орунга отургузду.
    Анан Шемуел ашпозчуга: «“Љзєнчљ алып кой”, – деп, мен сага берген устуканды алып кел», – деди.
    Ашпозчу сан этти жанындагысы менен алып, Шабулдун алдына койду. Шемуел мындай деди: «Бул сага калтырылган, алдыња коюп же. Анткени мен элди чакырганда эле, бул ушул убакытка чейин сен єчєн сакталып турган». Шабул ошол кєнє Шемуел менен бирге тамактанды.
    Алар бийик жерден шаарга тєшєштє. Шемуел Шабул менен єйдєн чатырында сєйлљштє.
    Эртеси кєнє эртењ менен эрте Шемуел Шабулга: «Тур, мен сени узатайын», – деп, єйдєн чатырына чакырды. Шабул туруп, Шемуел менен єйдљн чыкты.
    Алар шаардын четине жеткенде, Шемуел Шабулга: «Кулуњду алдыга баса бер де», – деди. Ал алдыга кетти. «Сен болсо токтой тур, мен сага Кудайдын эмне деп айтканын айтып берейин», – деди.
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible