Скрыть
2:1
2:5
2:6
2:8
2:10
2:11
2:13
2:16
2:17
2:18
Глава 3 
3:1
3:4
3:5
3:6
3:7
3:8
3:9
3:11
3:12
Церковнославянский (рус)
[Зач. 264.] Са́ми бо вѣ́сте, бра́тiе, вхо́дъ на́шъ и́же къ ва́мъ, я́ко не вотще́ бы́сть:
но предпострада́в­ше и досажде́ни бы́в­ше, я́коже вѣ́сте, въ Фили́ппѣхъ, дерзну́хомъ о Бо́зѣ на́­шемъ глаго́лати къ ва́мъ благовѣ­ст­вова́нiе Бо́жiе со мно́гимъ по́двигомъ.
Утѣше́нiе бо на́­ше не от­ пре́лести, ни от­ нечистоты́, ни ле́стiю:
но я́коже искуси́хомся от­ Бо́га вѣ́рни бы́ти прiя́ти благовѣ­ст­вова́нiе, та́ко глаго́лемъ, не а́ки человѣ́комъ угожда́юще, но Бо́гу искуша́ющему сердца́ на́ша.
Никогда́же бо въ словеси́ ласка́нiя бы́хомъ къ ва́мъ, я́коже вѣ́сте, ниже́ въ винѣ́ лихо­има́нiя: Бо́гъ свидѣ́тель!
Ни и́щуще от­ человѣ́къ сла́вы, ни от­ ва́съ, ни от­ инѣ́хъ:
могу́ще въ тяготѣ́ бы́ти, я́коже Христо́вы апо́столи, но бы́хомъ ти́си посредѣ́ ва́съ, я́коже до­и́лица грѣ́етъ своя́ ча́да.
Та́ко жела́юще ва́съ, благоволи́хомъ пода́ти ва́мъ не то́чiю благовѣ­ст­вова́нiе Бо́жiе, но и ду́шы своя́, зане́же воз­лю́блени бы́сте на́мъ.
[Зач. 265.] По́мните бо, бра́тiе, тру́дъ на́шъ и по́двигъ: но́щь бо и де́нь дѣ́ла­ю­ще, да не отяготи́мъ ни еди́наго от­ ва́съ, проповѣ́дахомъ ва́мъ благовѣ­ст­вова́нiе Бо́жiе.
Вы́ свидѣ́теле и Бо́гъ, я́ко преподо́бно и пра́ведно и непоро́чно ва́мъ вѣ́ру­ю­щымъ бы́хомъ,
я́коже вѣ́сте, зане́ еди́наго кого́ждо ва́съ, я́коже оте́цъ ча́да своя́,
моля́ще и утѣша́юще ва́съ, и свидѣ́тел­ст­ву­ю­ще ва́мъ ходи́ти досто́йно Бо́гу, при­­зва́в­шему вы́ во Свое́ Ца́р­ст­во и сла́ву.
Сего́ ра́ди и мы́ благодари́мъ Бо́га непреста́н­но, я́ко прiе́мше сло́во слы́шанiя Бо́жiя от­ на́съ, прiя́сте не а́ки сло́во человѣ́ческо, но, я́коже е́сть во­и́стин­ну, сло́во Бо́жiе, е́же и дѣ́й­ст­вует­ся въ ва́съ вѣ́ру­ю­щихъ.
[Зач. 266.] Вы́ бо подо́бницы бы́сте, бра́тiе, це́рквамъ Бо́жiимъ су́щымъ во Иуде́и о Христѣ́ Иису́сѣ, зане́ та́яжде и вы́ пострада́сте от­ сво­и́хъ сплеме́н­никъ, я́коже и ті́и от­ Иуде́й,
уби́в­шихъ и Го́спода Иису́са и Его́ проро́ки, и на́съ изгна́в­шихъ, и Бо́гу не угоди́в­шихъ, и всѣ́мъ человѣ́комъ проти́вящихся,
[и] воз­браня́ющихъ на́мъ глаго́лати язы́комъ, да спасу́т­ся, во е́же испо́лнити и́мъ грѣхи́ своя́ всегда́: пости́же же на ни́хъ гнѣ́въ до конца́.
Мы́ же, бра́тiе, осиротѣ́в­ше от­ ва́съ ко вре́мени часа́ лице́мъ, а не се́рдцемъ, ли́шше тща́хомся лице́ ва́­ше ви́дѣти мно́гимъ жела́нiемъ.
Тѣ́мже хотѣ́хомъ прiити́ къ ва́мъ, а́зъ у́бо Па́велъ, еди́ною и два́жды: и воз­брани́ на́мъ сатана́.
Кто́ бо на́мъ упова́нiе или́ ра́дость или́ вѣне́цъ похвале́нiя? Не и вы́ ли предъ Го́сподемъ на́шимъ Иису́съ Христо́мъ во́ при­­ше́­ст­вiи Его́?
[Зач. 267.] Вы́ бо есте́ сла́ва на́ша и ра́дость.
Тѣ́мже уже́ не терпя́ще, благоволи́хомъ оста́тися во Аѳи́нѣхъ еди́ни,
и посла́хомъ Тимоѳе́а, бра́та на́­шего и служи́теля Бо́жiя и споспѣ́шника на́­шего во благовѣ́стiи Христо́вѣ, утверди́ти ва́съ и утѣ́шити о вѣ́рѣ ва́­шей,
я́ко ни еди́ному смуща́тися въ ско́рбехъ си́хъ: са́ми бо вѣ́сте, я́ко на сiе́ и́стое лежи́мъ {учине́ни есмы́}.
И́бо егда́ у ва́съ бѣ́хомъ, предреко́хомъ ва́мъ, я́ко и́мамы скорбѣ́ти, е́же и бы́сть, и вѣ́сте.
Сего́ ра́ди и а́зъ ктому́ не терпя́, посла́хъ разумѣ́ти вѣ́ру ва́шу, да не ка́ко искуси́лъ вы́ искуша́яй, и вотще́ бу́детъ тру́дъ на́шъ.
Ны́нѣ же при­­ше́дшу Тимоѳе́ю къ на́мъ от­ ва́съ и благовѣсти́в­шу на́мъ вѣ́ру ва́шу и любо­́вь, и я́ко и́мате па́мять о на́съ бла́гу, всегда́ жела́юще на́съ ви́дѣти, я́коже и мы́ ва́съ:
сего́ ра́ди утѣ́шихомся, бра́тiе, о ва́съ, во вся́кой ско́рби и нуждѣ́ на́­шей, ва́­шею вѣ́рою:
я́ко мы́ ны́нѣ жи́ви есмы́, а́ще вы́ сто­и́те о Го́сподѣ.
[Зач. 268.] Ко́е бо благодаре́нiе Бо́гу мо́жемъ воз­да́ти о ва́съ, о вся́кой ра́дости, е́юже ра́дуемся ва́съ ра́ди предъ Бо́гомъ на́шимъ,
но́щь и де́нь преизли́ха моля́щеся ви́дѣти лице́ ва́­ше и соверши́ти лише́нiе вѣ́ры ва́­шея?
Са́мъ же Бо́гъ и Оте́цъ на́шъ и Госпо́дь на́шъ Иису́съ Христо́съ да испра́витъ пу́ть на́шъ къ ва́мъ.
Ва́съ же Госпо́дь да умно́житъ и да избы́точе­с­т­витъ любо­́вiю дру́гъ ко дру́гу и ко всѣ́мъ, я́коже и мы́ къ ва́мъ,
во е́же утверди́ти сердца́ ва́ша непоро́чна въ святы́ни предъ Бо́гомъ и Отце́мъ на́шимъ, въ при­­ше́­ст­вiе Го́спода на́­шего Иису́са Христа́ со всѣ́ми святы́ми Его́. Ами́нь.
Синодальный
1 Павел напоминает о его поведении среди них. 13 Благодарит Бога, что они приняли слово Божие, даже в гонениях. 17 «Вы – слава наша и радость».
[Зач. 264.] Вы сами знаете, братия, о нашем входе к вам, что он был не бездейственный;
но, прежде пострадав и быв поруганы в Филиппах, как вы знаете, мы дерзнули в Боге нашем проповедать вам благовестие Божие с великим подвигом.
Ибо в учении нашем нет ни заблуждения, ни нечистых побуждений, ни лукавства;
но, как Бог удостоил нас того, чтобы вверить нам благовестие, так мы и говорим, угождая не человекам, но Богу, испытующему сердца наши.
Ибо никогда не было у нас перед вами ни слов ласкательства, как вы знаете, ни видов корысти: Бог свидетель!
Не ищем славы человеческой ни от вас, ни от других:
мы могли явиться с важностью, как апостолы Христовы, но были тихи среди вас, подобно как кормилица нежно обходится с детьми своими.
Так мы, из усердия к вам, восхотели передать вам не только благовестие Божие, но и души наши, потому что вы стали нам любезны.
[Зач. 265.] Ибо вы помните, братия, труд наш и изнурение: ночью и днем работая, чтобы не отяготить кого из вас, мы проповедовали у вас благовестие Божие.
Свидетели вы и Бог, как свято и праведно и безукоризненно поступали мы перед вами, верующими,
потому что вы знаете, как каждого из вас, как отец детей своих,
мы просили и убеждали и умоляли поступать достойно Бога, призвавшего вас в Свое Царство и славу.
Посему и мы непрестанно благодарим Бога, что, приняв от нас слышанное слово Божие, вы приняли не ка́к слово человеческое, но как слово Божие, – каково оно есть по истине, – которое и действует в вас, верующих.
[Зач. 266.] Ибо вы, братия, сделались подражателями церквам Божиим во Христе Иисусе, находящимся в Иудее, потому что и вы то же претерпели от своих единоплеменников, что и те от Иудеев,
которые убили и Господа Иисуса и Его пророков, и нас изгнали, и Богу не угождают, и всем человекам противятся,
которые препятствуют нам говорить язычникам, чтобы спаслись, и через это всегда наполняют меру грехов своих; но приближается на них гнев до конца.
Мы же, братия, быв разлучены с вами на короткое время лицем, а не сердцем, тем с бо́льшим желанием старались увидеть лице ваше.
И потому мы, я Павел, и раз и два хотели прийти к вам, но воспрепятствовал нам сатана.
Ибо кто наша надежда, или радость, или венец похвалы? Не и вы ли пред Господом нашим Иисусом Христом в пришествие Его?
[Зач. 267.] Ибо вы – слава наша и радость.
1 Тимофей приносит радостные сведения о посещении их. 9 Молитва Павла о новом посещении, чтобы утвердить сердца их.
И потому, не терпя более, мы восхотели остаться в Афинах одни,
и послали Тимофея, брата нашего и служителя Божия и сотрудника нашего в благовествовании Христовом, чтобы утвердить вас и утешить в вере вашей,
чтобы никто не поколебался в скорбях сих: ибо вы сами знаете, что так нам суждено.
Ибо мы и тогда, как были у вас, предсказывали вам, что будем страдать, как и случилось, и вы знаете.
Посему и я, не терпя более, послал узнать о вере вашей, чтобы как не искусил вас искуситель и не сделался тщетным труд наш.
Теперь же, когда пришел к нам от вас Тимофей и принес нам добрую весть о вере и любви вашей, и что вы всегда имеете добрую память о нас, желая нас видеть, как и мы вас,
то мы, при всей скорби и нужде нашей, утешились вами, братия, ради вашей веры;
ибо теперь мы живы, когда вы стоите в Господе.
[Зач. 268.] Какую благодарность можем мы воздать Богу за вас, за всю радость, которою радуемся о вас пред Богом нашим,
ночь и день всеусердно молясь о том, чтобы видеть лице ваше и дополнить, чего недоставало вере вашей?
Сам же Бог и Отец наш и Господь наш Иисус Христос да управит путь наш к вам.
А вас Господь да исполнит и преисполнит любовью друг к другу и ко всем, какою мы исполнены к вам,
чтобы утвердить сердца ваши непорочными во святыне пред Богом и Отцем нашим в пришествие Господа нашего Иисуса Христа со всеми святыми Его. Аминь.
Apostel meenutab töö algust Tessaloonikas
Teie, vennad, teate ju meie tulekut teie juurde, et see ei ole läinud tühja.
Kuigi me just enne, nagu te teate, olime kannatanud ja meid teotati Filippi linnas, andis Jumal meile siiski julguse kuulutada Jumala evangeeliumi suure võitlusega.
Meie manitsused ei tulene eksitusest ega ebapuhtusest ega pettusest.
Vastupidi, me räägime nõnda, nagu Jumal meid on arvanud kõlblikuks, et usaldada meie kätte evangeelium: me ei räägi, et meeldida inimestele, vaid Jumalale, kes meie südamed läbi katsub.
Sest nagu te teate, ei ole me kunagi tulnud lipitsevate kõnedega ega ajendatuna ahnusest, Jumal on tunnistajaks.
Me ei otsi kiitust inimestelt, ei teilt ega muilt,
kuigi me kui Kristuse apostlid oleksime võinud olla tähtsad; vaid me olime malbed teie keskel, nii nagu toitja ema hellitab oma lapsi;
nõnda oleksime meiegi hellusest teie vastu andnud heameelega teile mitte üksnes Jumala evangeeliumi, vaid ka oma hinge, kuna te olite saanud meile armsaks.
Teie ju mäletate, vennad, meie vaeva ja pingutust! Töötades ööd ja päevad, et mitte saada koormaks kellelegi teist, kuulutasime teile Jumala evangeeliumi.
Teie ja Jumal olete tunnistajaks, kui vagalt ja õiglaselt ja laitmatult me oleme käitunud teiega, kes te usute;
nagu te teate sedagi, kuidas me igaühte teie seast otsekui isa oma lapsi
julgustasime ja lohutasime ja keelitasime, et te elaksite Jumala vääriliselt, kes teid kutsub oma kuningriiki ja kirkusse.
Ja seepärast me tänamegi alatasa Jumalat, et kui te meie käest saite kuulda Jumala sõna, siis te ei võtnud seda vastu mitte inimeste sõnana, vaid sellena, mida see tõepoolest on - Jumala sõnana, mis on tegev ka teis, kes te usute.
Sest teie, vennad, olete saanud nende Kristuses Jeesuses olevate Jumala koguduste järgijaiks, mis on Juudamaal, sest teiegi olete saanud kannatada oma suguvendade poolt, niisamuti nagu nemad juutide poolt,
kes tapsid ka Issanda Jeesuse ning prohvetid ja kiusasid meid taga; nemad ei ole Jumalale meelepärased ja on kõigi inimeste vastased,
takistades meid rääkimast paganaile nende päästmiseks; nii täidavad nad igati oma pattude mõõtu. Aga viha on jõudnud nende peale lõplikult.
Apostli soovist külastada Tessaloonikat uuesti
Meie aga, vennad, olles mõnda aega teist lahutatud küll palge, mitte südame poolest, oleme suure igatsusega soovinud näha teie palet.
Seepärast oleme tahtnud - mina, Paulus, küll rohkem kui korra - tulla tagasi teie juurde, kuid saatan on meid takistanud.
Sest kes on meie lootus, meie rõõm, meie kiitlemise aupärg meie Issanda Jeesuse Kristuse palge ees tema tulemisel kui mitte teie?
Jah, teie olete meie kirkus ja rõõm!
Apostli soovist külastada Tessaloonikat uuesti
Seepärast meie, kui me enam ei läbenud kannatada, arvasime heaks jääda Ateenasse
ja läkitasime Timoteose, oma venna ja Jumala kaastöölise Kristuse evangeeliumi kuulutamises, kinnitama ja julgustama teid teie usus,
et ükski ei lööks kõikuma nendes viletsustes. Te ju teate, et me oleme nendesse pandud.
Sest juba siis, kui me olime teie juures, ütlesime teile ette, et meid hakatakse taga kiusama, nagu see on ka sündinud ja on teile teada.
Seepärast ka mina, maldamata enam, saatsingi tema, et teada saada teie usku, kas vahest kiusaja pole teid kiusanud ning meie vaevanägemist tühjaks teinud.
Aga kui nüüd Timoteos tuli teie juurest tagasi ning tõi meile häid sõnumeid teie usust ja teie armastusest ning et teie meid alati heaga mäletate, igatsedes meid näha saada, nii nagu meie teidki,
siis saime julgustatud teie kaudu, vennad, kogu oma kitsikuses ja ahistuses teie usu läbi,
sest nüüd me võime elada, kui teie püsite Issandas.
Mis tänu me võiksime küll Jumalale anda teie pärast kogu selle rõõmu eest, millega me rõõmustame teie üle oma Jumala palge ees?
Me anume ööd ja päevad üliväga, et saada näha teie palet ja parandada seda, mis on veel puudulik teie usus.
Aga tema, meie Jumal ja Isa, ning meie Issand Jeesus Kristus tasandagu meie tee teie juurde!
Ning Issand kasvatagu teie armastust ja tehku see rohkeks üksteise ja kõikide vastu, nii nagu see meilgi on teie vastu,
et kinnitada teie südameid olema pühaduses laitmatud Jumala ja meie Isa palge ees, kui meie Issand Jeesus tuleb kõigi oma pühadega. [Aamen.]
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible