и посла́хомъ Тимоѳе́а, бра́та на́шего и служи́теля Бо́жiя и споспѣ́шника на́шего во благовѣ́стiи Христо́вѣ, утверди́ти ва́съ и утѣ́шити о вѣ́рѣ ва́шей,

я́ко ни еди́ному смуща́тися въ ско́рбехъ си́хъ: са́ми бо вѣ́сте, я́ко на сiе́ и́стое лежи́мъ {учине́ни есмы́}.

И́бо егда́ у ва́съ бѣ́хомъ, предреко́хомъ ва́мъ, я́ко и́мамы скорбѣ́ти, е́же и бы́сть, и вѣ́сте.

Сего́ ра́ди и а́зъ ктому́ не терпя́, посла́хъ разумѣ́ти вѣ́ру ва́шу, да не ка́ко искуси́лъ вы́ искуша́яй, и вотще́ бу́детъ тру́дъ на́шъ.

Ны́нѣ же прише́дшу Тимоѳе́ю къ на́мъ от ва́съ и благовѣсти́вшу на́мъ вѣ́ру ва́шу и любо́вь, и я́ко и́мате па́мять о на́съ бла́гу, всегда́ жела́юще на́съ ви́дѣти, я́коже и мы́ ва́съ:

сего́ ра́ди утѣ́шихомся, бра́тiе, о ва́съ, во вся́кой ско́рби и нуждѣ́ на́шей, ва́шею вѣ́рою:

я́ко мы́ ны́нѣ жи́ви есмы́, а́ще вы́ стои́те о Го́сподѣ.

[Зач. 268.] Ко́е бо благодаре́нiе Бо́гу мо́жемъ возда́ти о ва́съ, о вся́кой ра́дости, е́юже ра́дуемся ва́съ ра́ди предъ Бо́гомъ на́шимъ,

но́щь и де́нь преизли́ха моля́щеся ви́дѣти лице́ ва́ше и соверши́ти лише́нiе вѣ́ры ва́шея?

Са́мъ же Бо́гъ и Оте́цъ на́шъ и Госпо́дь на́шъ Иису́съ Христо́съ да испра́витъ пу́ть на́шъ къ ва́мъ.

Ва́съ же Госпо́дь да умно́житъ и да избы́точествитъ любо́вiю дру́гъ ко дру́гу и ко всѣ́мъ, я́коже и мы́ къ ва́мъ,

во е́же утверди́ти сердца́ ва́ша непоро́чна въ святы́ни предъ Бо́гомъ и Отце́мъ на́шимъ, въ прише́ствiе Го́спода на́шего Иису́са Христа́ со всѣ́ми святы́ми Его́. Ами́нь.

Немецкий (GNB)

В этом переводе выбранная книга отсутствует

Узбекский

Биз энди бошқа тоқат қилолмай, Афина шаҳрида ёлғиз қолишга рози бўлдик

ва укамиз Тимўтийни сизнинг олдингизга юборишга қарор қилдик. Тимўтий Масиҳ Хушхабарини тарғиб қилишда бизнинг ҳамкоримиз ҳамда Худонинг хизматкоридир. У сизларни имонда мустаҳкамлаб, руҳлантиради,

токи бу қайғулар билан яна бирортаси йўлдан тойиб кетмасин. Тақдиримиз қайғули эканлигини ўзларингиз биласизлар.

Биз ёнингизда бўлганимиздаёқ, биз учун қайғусизлик бўлмайди, деб сизларга таъкидлаган эдик. Билганингиздек, худди шундай бўлди.

Шунинг учун мен ортиқча сабр қилолмай, мабодо васвасачи сизларни йўлдан оздирмадими, меҳнатимиз беҳуда кетмадими, деб имонингизнинг аҳволини билиш учун укамизни юбордим.

Энди эса Тимўтий олдингиздан қайтиб келиб, имонингиз ва севгингиз ҳақида эзгу хабар берди. Биз сизларни соғинганимиздек, сизлар ҳам бизни соғиниб қолибсиз, ҳар доим бизни дуо қилаётган экансиз, у гапириб берди.

Шу сабабдан, биродарлар, биз ҳамма қайғу ва эҳтиёжларимиз орасида сизнинг имонингизнинг ривожи ҳақида билиб, тасалли топдик.

Ҳа, сизлар Раббимиз билан маҳкам алоқада тураверсангиз, бизнинг жонимиз киради.

Худойимиз ҳузурида сизлар сабабли топган бахт-саодатимиз учун Унга қанча шукр қилсак оздир.

Дийдорингизни кўриш ва имонингиздаги камчиликларни тўлдириш учун кечаю кундуз зўр бериб Худога илтижо қиламиз.

Отамиз Худонинг Ўзи ва Раббимиз Исо Масиҳ йўлимизни сизлар томон йўналтирсин.

Биз сизларни қанча севсак, Раббимиз Исо Масиҳ бир-бирингизга ва барча инсонларга бўлган муҳаббатингизни шунча кўпайтириб юборсин.

Шунда Раббимиз Исо Масиҳ Ўзининг барча азизлари билан бирга осмондан тушиб келаётганда, сизнинг дилларингиз собит бўлади, сиз Отамиз Худо ҳузурида муқаддасликда бенуқсон бўласизлар. Омин.

Таджикский

Языки

Бинобар ин мо дигар сабр карда натавонистем ва розӣ шудем дар Атино танҳо монем,

Ва Тимотиюсро, ки бародари мо ва хизматгори Худованд ва ҳамкори мо дар башорати Масеҳ аст, фиристодем, то ки шуморо дар имонатон устувор гардонад ва асаллӣ диҳад.

То ки ҳеҷ кас дар ин азобу уқубатҳо дудила нашавад, зеро худи шумо медонед, ки чунин аст насиби мо.

Зеро ки мо ҳамон вақт ҳам, ки назди шумо будем, ба шумо пешгўӣ кардем, ки моро азобу уқубат дар пеш аст, чунон ки низ ба вуқўъ омад, ва шумо медонед.

Аз ин рў ман ҳам дигар сабр карда натавонистам ва ўро фиристодам, ки имони шуморо бифаҳмам, ки мабодо озмоянда шуморо озмуда бошад ва меҳнати мо бенатиҷа шуда бошад.

Аммо акнун, ки Тимотиюс аз пеши шумо назди мо омад ва муждаи имон ва муҳаббати шуморо ба мо расонд, ва ин ки шумо ҳамеша моро ба некӣ ёд мекунед ва муштоқи дидори мо ҳастед, чунон ки мо низ муштоқи дидори шумо ҳастем,

Пас мо, эй бародарон, бо вуҷуди тамоми андўҳ ва азобу уқбати худ, аз имони шумо тасаллӣ ёфтем,

Чунки акнун мо зинда ҳастем, модоме ки шумо дар Худованд қоим мебошед.

Зеро чӣ гуна мо метавонем ба Худо барои шуммо шукргузорӣ кунем, барои тамоми шодмоние ки дар бораи шумо ба ҳузури Худои мо дорем,

Ки шабу рўз бо тамоми ҷидду ҷаҳд дуо мегўем, ки бо шумо рў ба рў шавем ва камии имони шуморо пур кунем?

Худи Худо ва Падари мо ва Худованди мо Исои Масеҳ роҳи моро сўИ шумо рост овард.

Ва Худованд муҳаббати шуморо ба якдигар ва ба ҳар кас афзун ва фаровон гардонад, чунон ки мо низ ба шумо муҳаббат дорем,

Ва дилҳои шуморо устувор гардонад, то ки дар вақти омадани Худованди мо Исои Масеҳ бо ҳамаи муқаддасони Ў дар қудсият ба ҳузури Худо ва Падари мо беайб бошед. Омин.