и посла́хомъ Тимоѳе́а, бра́та на́шего и служи́теля Бо́жiя и споспѣ́шника на́шего во благовѣ́стiи Христо́вѣ, утверди́ти ва́съ и утѣ́шити о вѣ́рѣ ва́шей,

я́ко ни еди́ному смуща́тися въ ско́рбехъ си́хъ: са́ми бо вѣ́сте, я́ко на сiе́ и́стое лежи́мъ {учине́ни есмы́}.

И́бо егда́ у ва́съ бѣ́хомъ, предреко́хомъ ва́мъ, я́ко и́мамы скорбѣ́ти, е́же и бы́сть, и вѣ́сте.

Сего́ ра́ди и а́зъ ктому́ не терпя́, посла́хъ разумѣ́ти вѣ́ру ва́шу, да не ка́ко искуси́лъ вы́ искуша́яй, и вотще́ бу́детъ тру́дъ на́шъ.

Ны́нѣ же прише́дшу Тимоѳе́ю къ на́мъ от ва́съ и благовѣсти́вшу на́мъ вѣ́ру ва́шу и любо́вь, и я́ко и́мате па́мять о на́съ бла́гу, всегда́ жела́юще на́съ ви́дѣти, я́коже и мы́ ва́съ:

сего́ ра́ди утѣ́шихомся, бра́тiе, о ва́съ, во вся́кой ско́рби и нуждѣ́ на́шей, ва́шею вѣ́рою:

я́ко мы́ ны́нѣ жи́ви есмы́, а́ще вы́ стои́те о Го́сподѣ.

[Зач. 268.] Ко́е бо благодаре́нiе Бо́гу мо́жемъ возда́ти о ва́съ, о вся́кой ра́дости, е́юже ра́дуемся ва́съ ра́ди предъ Бо́гомъ на́шимъ,

но́щь и де́нь преизли́ха моля́щеся ви́дѣти лице́ ва́ше и соверши́ти лише́нiе вѣ́ры ва́шея?

Са́мъ же Бо́гъ и Оте́цъ на́шъ и Госпо́дь на́шъ Иису́съ Христо́съ да испра́витъ пу́ть на́шъ къ ва́мъ.

Ва́съ же Госпо́дь да умно́житъ и да избы́точествитъ любо́вiю дру́гъ ко дру́гу и ко всѣ́мъ, я́коже и мы́ къ ва́мъ,

во е́же утверди́ти сердца́ ва́ша непоро́чна въ святы́ни предъ Бо́гомъ и Отце́мъ на́шимъ, въ прише́ствiе Го́спода на́шего Иису́са Христа́ со всѣ́ми святы́ми Его́. Ами́нь.

Синодальный

1 Тимофей приносит радостные сведения о посещении их. 9 Молитва Павла о новом посещении, чтобы утвердить сердца их.

И потому, не терпя более, мы восхотели остаться в Афинах одни,

и послали Тимофея, брата нашего и служителя Божия и сотрудника нашего в благовествовании Христовом, чтобы утвердить вас и утешить в вере вашей,

чтобы никто не поколебался в скорбях сих: ибо вы сами знаете, что так нам суждено.

Ибо мы и тогда, как были у вас, предсказывали вам, что будем страдать, как и случилось, и вы знаете.

Посему и я, не терпя более, послал узнать о вере вашей, чтобы как не искусил вас искуситель и не сделался тщетным труд наш.

Теперь же, когда пришел к нам от вас Тимофей и принес нам добрую весть о вере и любви вашей, и что вы всегда имеете добрую память о нас, желая нас видеть, как и мы вас,

то мы, при всей скорби и нужде нашей, утешились вами, братия, ради вашей веры;

ибо теперь мы живы, когда вы стоите в Господе.

[Зач. 268.] Какую благодарность можем мы воздать Богу за вас, за всю радость, которою радуемся о вас пред Богом нашим,

ночь и день всеусердно молясь о том, чтобы видеть лице ваше и дополнить, чего недоставало вере вашей?

Сам же Бог и Отец наш и Господь наш Иисус Христос да управит путь наш к вам.

А вас Господь да исполнит и преисполнит любовью друг к другу и ко всем, какою мы исполнены к вам,

чтобы утвердить сердца ваши непорочными во святыне пред Богом и Отцем нашим в пришествие Господа нашего Иисуса Христа со всеми святыми Его. Аминь.

Грузинский

ამიტომ, რაკი მეტის მოთმენა ვეღარ შევძელით, მოვისურვეთ ათენში მარტოდ დარჩენა

და გამოვგზავნეთ ტიმოთე, ჩვენი ძმა და ღვთის მსახური, და ჩვენი თანამშრომელი ქრისტეს სახარებაში, რათა გაგვემტკიცებინეთ და გვენუგეშებინეთ თქვენს რწმენაში,

რათა არავინ შემდრკალიყო ამ გასაჭირში, ვინაიდან, თვითონ იცით, რომ ჩვენ საამისოდ ვართ დადგენილნი.

ვინაიდან მაშინაც, როცა თქვენთან ვიმყოფებოდით, წინასწარ გეუბნებოდით, ჭირი მოგველის-მეთქი, რაც ახდა კიდეც და თავადაც მოგეხსენებათ.

ამიტომ ვეღარც მე შევძელი მეტის მოთმენა და გამოვგზავნე თქვენი რწმენის ამბის შესატყობად, ვაითუ განგცადათ მაცდურმა და ჩვენი შრომა ფუჭი გამოდგა.

ახლა კი, როცა ტიმოთე თქვენგან დაგვიბრუნდა და გვახარა თქვენი რწმენისა და სიყვარულის ამბავი, რომ თქვენ ყოველთვის კეთილად გახსოვართ და გსურთ ჩვენი ხილვა, ისევე როგორც ჩვენ — თქვენი,

მაშინ თქვენით ვინუგეშეთ თავი, ძმებო, ყველა ჩვენს უბედურებასა თუ გასაჭირში, თქვენი რწმენის მეშვეობით.

რადგან ახლა ვცოცხლობთ, რაკიღა მტკიცედ დგახართ უფალში.

როგორი მადლობა შეგვიძლია შევწიროთ ღმერთს თქვენი გულისათვის ყველა იმ სიხარულის გამო, რომლითაც ვხარობთ თქვენით ჩვენი ღვთის წინაშე,

დღედაღამ მხურვალედ რომ ვლოცულობთ, რათა ვიხილოთ თქვენი სახე და შევავსოთ, რაც აკლია თქვენს რწმენას.

თვით ჩვენმა ღმერთმა და მამამ და ჩვენმა უფალმა იესომ წარმართოს ჩვენი გზა თქვენსკენ.

უფალმა გაგიზარდოთ და გიმატოთ სიყვარული ერთმანეთისა და ყველას მიმართ, როგორც ჩვენა ვართ თქვენდამი,

რათა განმტკიცდეს თქვენი გული უმწიკვლოდ სიწმიდეში ჩვენი ღვთის და მამის წინაშე, როცა მოვა ჩვენი უფალი იესო ქრისტე ყველა თავის წმიდასთან ერთად.

Белорусский

Языки

І таму, не вы́трываўшы ўжо, мы вы́рашылі лепш заста́цца ў Афінах адны,

і паслалі Цімафея, брата нашага і служы́целя Божага і супрацоўніка нашага ў дабравесці Хрыстовым, каб умацава́ць вас і суце́шыць у веры вашай,

каб ніхто не пахіснуўся ў го́расцях гэтых; бо вы самі ведаеце, што так нам вы́значана.

Бо мы і тады, калі былí ў вас, прадказвалі вам, што будзем паку́таваць, як і здарылася, і вы гэта ведаеце.

Таму і я, не вы́трываўшы ўжо, паслаў даведацца пра веру вашу, ці не спакусíў ча́сам вас спакуснік і не стала марнаю праца наша.

А цяпер, калі да нас прыйшоў ад вас Цімафей і прынёс нам добрую вестку пра веру і любоў вашу, і пра тое, што вы заўсёды маеце добрую памяць пра нас, пра́гнучы нас убачыць, як і мы вас,

то мы, пры ўсім горы і нястачы нашай, суце́шаны вамі, браты, вераю вашай;

бо цяпер мы ажыва́ем, калі вы стаіце́ ў Госпадзе.

Якую ж падзяку можам мы ўзне́сці Богу за вас, за ўсю радасць, якою мы радуемся з-за вас перад Богам нашым,

ноч і дзень найшчырэ́й молячыся пра тое, каб убачыць аблічча ваша і дапоўніць тое, чаго не хапа́е веры вашай?

Няхай жа Сам Бог і Айцец наш і Гасподзь наш Іісус Хрыстос вы́раўнуе шлях наш да вас.

А вас Гасподзь няхай напоўніць і ўзбагацíць любоўю адзін да аднаго і да ўсіх, такою самаю, як мы маем яе да вас,

каб умацаваць сэрцы вашы і зрабіць іх бездакорнымі ў святасці перад Богам і Айцом нашым у прышэсце Госпада нашага Іісуса Хрыста з усімі святымі Яго. Амінь.