Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
4:2
4:5
4:10
4:13
4:14
см.:1Кор.15:20;
4:15
см.:1Кор.15:51;
4:18
[Зач. 269.] Тѣ́мже у́бо, бра́тiе, про́симъ вы́ и мо́лимъ о Христѣ́ Иису́сѣ, я́коже прiя́сте от на́съ, ка́ко подоба́етъ ва́мъ ходи́ти и угожда́ти Богови, я́коже и хо́дите, да избы́точествуете па́че:
вѣ́сте бо, какова́ повелѣ́нiя да́хомъ ва́мъ Го́сподемъ Иису́сомъ.
Сiя́ бо е́сть во́ля Бо́жiя, свя́тость ва́ша, храни́ти себе́ самѣ́хъ от блуда́,
[и] вѣ́дѣти кому́ждо от ва́съ сво́й сосу́дъ стяжава́ти во святы́ни и че́сти,
[а] не въ стра́сти по́хотнѣй, я́коже и язы́цы не вѣ́дящiи Бо́га,
[и] е́же не преступа́ти и лихои́мствовати въ ве́щи бра́та своего́: зане́ мсти́тель е́сть Госпо́дь о всѣ́хъ си́хъ, я́коже и пре́жде реко́хомъ къ ва́мъ и засвидѣ́телствовахомъ.
Не призва́ бо на́съ Бо́гъ на нечистоту́, но во свя́тость.
Тѣ́мже у́бо отмета́яй не человѣ́ка отмета́етъ, но Бо́га, Да́вшаго Ду́ха Своего́ Свята́го въ на́съ.
О братолю́бiи же, не тре́буете, да пи́шется къ ва́мъ, са́ми бо вы́ Бо́гомъ уче́ни есте́, е́же люби́ти дру́гъ дру́га:
и́бо творите́ то́ ко все́й бра́тiи, су́щей во все́й Македо́нiи. Мо́лимъ же вы́, бра́тiе, избы́точествовати па́че,
и любе́зно прилѣжа́ти, е́же безмо́лвствовати и дѣ́яти своя́ и дѣ́лати свои́ма рука́ма, я́коже повелѣ́хомъ ва́мъ:
да хо́дите благообра́зно ко внѣ́шнимъ и ни чесого́же тре́буете.
[Зач. 270.] Не хощу́ же ва́съ, бра́тiе, не вѣ́дѣти о уме́ршихъ, да не скорбите́, я́коже и про́чiи не иму́щiи упова́нiя.
А́ще бо вѣ́руемъ, я́ко Иису́съ у́мре и воскре́се, та́ко и Бо́гъ уме́ршыя во Иису́сѣ приведе́тъ съ Ни́мъ.
Сiе́ бо ва́мъ глаго́лемъ сло́вомъ Госпо́днимъ, я́ко мы́ живу́щiи, оста́вшiи въ прише́ствiе Госпо́дне, не и́мамы предвари́ти уме́ршихъ:
я́ко Са́мъ Госпо́дь въ повелѣ́нiи, во гла́сѣ Арха́нгеловѣ и въ трубѣ́ Бо́жiи сни́детъ съ небесе́, и ме́ртвiи о Христѣ́ воскре́снутъ пе́рвѣе:
пото́мъ же мы́, живу́щiи оста́вшiи, ку́пно съ ни́ми восхище́ни бу́демъ на о́блацѣхъ въ срѣ́тенiе Госпо́дне на возду́сѣ, и та́ко всегда́ съ Го́сподемъ бу́демъ.
Тѣ́мже утѣша́йте дру́гъ дру́га въ словесѣ́хъ си́хъ.
А далі, браття, просимо вас та благаємо в Господі Ісусі, щоб, як прийняли ви від нас, як належить поводитись вам та догоджувати Богові, як ви й поводитеся, щоб у тому ще більше зростали!
Бо ви знаєте, які вам накази дали ми Господом Ісусом.
Бо це воля Божа, освячення ваше: щоб ви береглись від розпусти,
щоб кожен із вас умів тримати начиння своє в святості й честі,
а не в пристрасній похоті, як і погани, що Бога не знають.
Щоб ніхто не кривдив і не визискував брата свого в якійбудь справі, бо месник Господь за все це, як і перше казали ми вам та засвідчили.
Бо покликав нас Бог не на нечистість, але на освячення.
Отож, хто оце відкидає, зневажає не людину, а Бога, що нам також дав Свого Духа Святого.
А про братолюбство немає потреби писати до вас, бо самі ви від Бога навчені любити один одного,
бо чините те всім братам у всій Македонії.
Благаємо ж, браття, ми вас, щоб у цьому ще більш ви зростали,
Благаємо ж, браття, ми вас, щоб у цьому ще більш ви зростали,
і пильно дбали жити спокійно, займатися своїми справами та заробляти своїми руками, як ми вам наказували,
щоб ви перед чужими пристойно поводилися, і щоб ні від кого не залежали!
Не хочу ж я, браття, щоб не відали ви про покійних, щоб ви не сумували, як і інші, що надії не мають.
Коли бо ми віруємо, що Ісус був умер і воскрес, так і покійних через Ісуса приведе Бог із Ним.
Бо це ми вам кажемо словом Господнім, що ми, хто живе, хто полишений до приходу Господнього, ми не попередимо покійних.
Сам бо Господь із наказом, при голосі Архангола та при Божій сурмі зійде з неба, і перше воскреснуть умерлі в Христі,
потім ми, що живемо й зостались, будемо схоплені разом із ними на хмарах на зустріч Господню на повітрі, і так завсіди будемо з Господом.
Отож, потішайте один одного цими словами!
Хуллас, эй биродарлар, Худога маъқул келиш учун қандай яшашингиз кераклиги тўғрисида биздан таълим олгансизлар. Ҳозир ҳам шундай яшаётган бўлсангиз-да, бундан кўпроқ равнақ топинглар, деб Раббимиз Исо ҳақи сизлардан ёлвориб сўраймиз.
Биз Раббимиз Исо номидан сизларга қандай буйруқлар берганимизни, албатта, биласизлар.
Худонинг иродаси шу: муқаддас бўлинглар, зинодан ўзингизни сақланглар.
Ҳар бир одам ўз хотинини эплаб, муқаддас ва иффатли сақласин.
Худони танимаган халқлар каби шаҳвоний ҳирсга берилманглар.
Бу хусусда ҳеч ким биродарига фириб бериб, ноҳақлик қилмасин. Олдиндан сизларга айтиб, огоҳлантирганимиздек, ҳамма бу ишлар учун Худо қасос олади.
Чунки Худо бизларни нопокликка эмас, балки муқаддасликка чақирган.
Демак, бу қоидани рад этган киши инсонни эмас, балки сизга Муқаддас Руҳни берган Худони рад этган бўлади.
Биродарлик муҳаббати тўғрисида сизларга ёзишнинг ҳожати йўқ. Чунки бир-бирингизни севишни Худодан ўргангансизлар.
Зотан сизлар Македония ўлкаси бўйлаб яшовчи барча биродарларингизга ҳам шундай муносабатда бўляпсизлар. Шунга қарамай, сизларни янада кўпроқ равнақ топишга ундамоқчимиз.
Биродарлар, биз сизларга: осойишта яшаш, шахсий ишларингиз билан машғул бўлиш, ҳалол ишлашга жон куйдиринглар, деб буюрган эдик.
Яна ҳеч кимга муҳтож бўлмасдан, бошқа одамларнинг кўзи олдида одоб билан яшанглар.
Эй биродарлар, умидсизликда яшаётган бошқа одамларга ўхшаб ғамгин бўлманглар, деб бу оламдан кўз юмиб кетганларнинг аҳволи ҳақида сизларни хабардор қилмоқчимиз.
Биз Исонинг ўлиб, тирилганига ишонамиз. Шунга ўхшаб, Худо Исога ишонган марҳумларни ҳам У билан бирга қайтариб келтиради.
Буни сизларга Раббимиз каломи каби айтяпмиз: биз, тириклар, яъни Раббимиз Исо келишига қадар ҳаёт бўлганлар, ўлганлардан илгари келмаймиз.
Чунки Раббимиз Исо Ўзи буюк нидо, бош фариштанинг садоси, Худонинг карнайи билан осмондан тушади. Аввал Масиҳга ишонган марҳумлар тириладилар.
Сўнгра биз, тирик қолганлар, улар билан бирга Раббимизни ҳавода кутиб олиш учун булутлар билан кўтариламиз. Шу тариқа ҳамиша Раббимиз билан бирга бўламиз.
Ана шу сўзлар билан бир-бирингизни овунтиринглар.
Таджикский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (еп. Кассиан)
- Рус. (К.П. Победоносцев)
- Arab (JAB)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- Georgian (ancient)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Greek (NA, 28)
- Hebrew NT by Delitzsch
- Italian (CEI 1974)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Latvian
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
- Uzbek
Ва боз, эй бародарон, аз шумо дар Исои Масеҳ хоҳиш ва илтимос мекунам, ки чӣ тарзе ки аз мо пазируфтаед, ки чӣ гуна бояд рафтор кунед ва дар назари Худо писанд оед, ба ҳамон тарз боз ҳам зиёдтар муваффақият ба даст оваред;
Зеро медонед, ки чӣ гуна аҳкоме аз ҷониби Исои Худованд ба шумо додаем.
Зеро иродаи Худост, ки шумо пок бошед ва аз зино парҳез кунед;
Ва ҳар яке аз шумо битавонад бадани худро дар покӣ ва шараф нигоҳ дорад,
На дар оташи шаҳват монанди халқҳое ки Худоро намешиносанд;
Ва касе дар ҳеҷ бобат ва бародари худ таҷовуз ё суиистифода накунад, чунки Худованд барои ҳамаи ин корҳо интиқом мегирад, чунон ки пештар низ ба шумо гуфтем ва шаҳодат додем.
Зеро ки Худо моро на ба нопокӣ балки ба қудсият даъват кардааст.
Бинобар ин, ҳар кӣ саркашӣ мекунад, на ба одамизод, балки ба Худо саркашӣ мекунад, ки Ў Рўҳулқудси Худро ба мо ато намудааст.
Аммо дар хусуси бародардўстӣ ба шумо навиштан ҳоҷат надорад, зеро ки худи шумо аз Худо омўхтаед, ки ба якдигар муҳаббат дошта бошед;
Ва шумо бо ҳамаи бародарон дар ҳамаи Мақдуния ҳамин тавр рафтор мекунед. Лекин мо, эй бародарон, шуморо даъват мекунем, ки боз ҳам зиёдтар муваффақият ба даст оваред
Ва саъю кўшиш намоед, ки сокитона зиндагӣ кунед ва кори худро бо амали дастҳои худ ба ҷо оваред, чунон ки ба шумо дастур додаем,
То назди онҳое ки дар берунанд, боодобона рафтор кунед ва ба ҳеҷ чиз мўҳтоҷ набошед.
Лекин мо, эй бародарон, намехоҳем, ки шумо дар бораи мурдагон бехабар бошед, ки мабодо мисли дигарон, ки умед надоранд андўҳгин шавед.
Зеро, агар мо имон дорем, ки Исои мурд ва эҳьё шуд, ба ҳамин тарз низ Худо онҳоеро ки дар Исои мурдаанд, бо Ў хоҳад овард,
Зеро инро ба шумо бо каломи Худованд мегўем, ки мо, зиндаҳо, ки то омадани Худованд боқӣ мондаем, аз мурдагон пешдастӣ нахоҳем кард,
Чунки Худи Худованд бо бонги даъват, бо садои фириштаи муқарраб ва карнаи Худо, аз осмон нузул хоҳад кард, ва онҳое ки дар Масеҳ мурдаанд, аввал эҳьё хоҳанд шуд.
Баъд мо, зиндаҳо, ки боқӣ мондаем, бо якҷоягии онҳо бар абрҳо бурда хоҳем шуд, то ки Худовандро дар ҳаво пешвоз гирем, ва ҳамин тавр ҳамеша бо Худованд хоҳем буд.
Пас ҳамдигарро бо ин суханон тасаллӣ диҳед.