Скрыть
4:2
4:5
4:10
4:13
4:18
Синодальный
1 «Ибо воля Божия есть освящение ваше»; не в страсти похотения. 9 О братолюбии, о работе. 13 Воскресение умерших при пришествии Господнем.
[Зач. 269.] За сим, братия, просим и умоляем вас Христом Иисусом, чтобы вы, приняв от нас, как должно вам поступать и угождать Богу, более в том преуспевали,
ибо вы знаете, какие мы дали вам заповеди от Господа Иисуса.
Ибо воля Божия есть освящение ваше, чтобы вы воздерживались от блуда;
чтобы каждый из вас умел соблюдать свой сосуд в святости и чести,
а не в страсти похотения, как и язычники, не знающие Бога;
чтобы вы ни в чем не поступали с братом своим противозаконно и корыстолюбиво: потому что Господь – мститель за все это, как и прежде мы говорили вам и свидетельствовали.
Ибо призвал нас Бог не к нечистоте, но к святости.
Итак непокорный непокорен не человеку, но Богу, Который и дал нам Духа Своего Святаго.
О братолюбии же нет нужды писать к вам; ибо вы сами научены Богом любить друг друга,
ибо вы так и поступаете со всеми братиями по всей Македонии. Умоляем же вас, братия, более преуспевать
и усердно стараться о том, чтобы жить тихо, делать свое дело и работать своими собственными руками, как мы заповедовали вам;
чтобы вы поступали благоприлично перед внешними и ни в чем не нуждались.
[Зач. 270.] Не хочу же оставить вас, братия, в неведении об умерших, дабы вы не скорбели, как прочие, не имеющие надежды.
Ибо, если мы веруем, что Иисус умер и воскрес, то и умерших в Иисусе Бог приведет с Ним.
Ибо сие говорим вам словом Господним, что мы живущие, оставшиеся до пришествия Господня, не предупредим умерших,
потому что Сам Господь при возвещении, при гласе Архангела и трубе Божией, сойдет с неба, и мертвые во Христе воскреснут прежде;
потом мы, оставшиеся в живых, вместе с ними восхищены будем на облаках в сретение Господу на воздухе, и так всегда с Господом будем.
Итак утешайте друг друга сими словами.
Церковнославянский (рус)
[Зач. 269.] Тѣ́мже у́бо, бра́тiе, про́симъ вы́ и мо́лимъ о Христѣ́ Иису́сѣ, я́коже прiя́сте от­ на́съ, ка́ко подоба́етъ ва́мъ ходи́ти и угожда́ти Богови, я́коже и хо́дите, да избы́точе­ст­вуете па́че:
вѣ́сте бо, какова́ повелѣ́нiя да́хомъ ва́мъ Го́сподемъ Иису́сомъ.
Сiя́ бо е́сть во́ля Бо́жiя, свя́тость ва́ша, храни́ти себе́ самѣ́хъ от­ блуда́,
[и] вѣ́дѣти кому́ждо от­ ва́съ сво́й сосу́дъ стяжава́ти во святы́ни и че́сти,
[а] не въ стра́сти по́хотнѣй, я́коже и язы́цы не вѣ́дящiи Бо́га,
[и] е́же не преступа́ти и лихо­и́м­ст­вовати въ ве́щи бра́та сво­его́: зане́ мсти́тель е́сть Госпо́дь о всѣ́хъ си́хъ, я́коже и пре́жде реко́хомъ къ ва́мъ и засвидѣ́тел­ст­вовахомъ.
Не при­­зва́ бо на́съ Бо́гъ на нечистоту́, но во свя́тость.
Тѣ́мже у́бо от­мета́яй не человѣ́ка от­мета́етъ, но Бо́га, Да́в­шаго Ду́ха Сво­его́ Свята́го въ на́съ.
О братолю́бiи же, не тре́буете, да пи́шет­ся къ ва́мъ, са́ми бо вы́ Бо́гомъ уче́ни есте́, е́же люби́ти дру́гъ дру́га:
и́бо творите́ то́ ко все́й бра́тiи, су́щей во все́й Македо́нiи. Мо́лимъ же вы́, бра́тiе, избы́точе­с­т­вовати па́че,
и любе́зно при­­лѣжа́ти, е́же безмо́лв­ст­вовати и дѣ́яти своя́ и дѣ́лати сво­и́ма рука́ма, я́коже повелѣ́хомъ ва́мъ:
да хо́дите благообра́зно ко внѣ́шнимъ и ни чесого́же тре́буете.
[Зач. 270.] Не хощу́ же ва́съ, бра́тiе, не вѣ́дѣти о уме́ршихъ, да не скорбите́, я́коже и про́чiи не иму́щiи упова́нiя.
А́ще бо вѣ́руемъ, я́ко Иису́съ у́мре и воскре́се, та́ко и Бо́гъ уме́ршыя во Иису́сѣ при­­веде́тъ съ Ни́мъ.
Сiе́ бо ва́мъ глаго́лемъ сло́вомъ Госпо́днимъ, я́ко мы́ живу́щiи, оста́в­шiи въ при­­ше́­ст­вiе Госпо́дне, не и́мамы предвари́ти уме́ршихъ:
я́ко Са́мъ Госпо́дь въ повелѣ́нiи, во гла́сѣ Арха́нгеловѣ и въ трубѣ́ Бо́жiи сни́детъ съ небесе́, и ме́ртвiи о Христѣ́ воскре́снутъ пе́рвѣе:
пото́мъ же мы́, живу́щiи оста́в­шiи, ку́пно съ ни́ми восхище́ни бу́демъ на о́блацѣхъ въ срѣ́тенiе Госпо́дне на воз­ду́сѣ, и та́ко всегда́ съ Го́сподемъ бу́демъ.
Тѣ́мже утѣша́йте дру́гъ дру́га въ словесѣ́хъ си́хъ.
De cetero ergo, fratres, rogamus vos et obsecramus in Domino Iesu, ut — quemadmodum accepistis a nobis quomodo vos oporteat ambulare et placere Deo, sicut et ambulatis — ut abundetis magis.
Scitis enim, quae praecepta dederimus vobis per Dominum Iesum.
Haec est enim voluntas Dei, sanctificatio vestra,
ut abstineatis a fornicatione; ut sciat unusquisque vestrum suum vas possidere in sanctificatione et honore,
non in passione desiderii, sicut et gentes, quae ignorant Deum;
ut ne quis supergrediatur neque circumveniat in negotio fratrem suum, quoniam vindex est Dominus de his omnibus, sicut et praediximus vobis et testificati sumus.
Non enim vocavit nos Deus in immunditiam sed in sanctificationem.
Itaque, qui spernit, non hominem spernit sed Deum, qui etiam dat Spiritum suum Sanctum in vos.
De caritate autem fraternitatis non necesse habetis, ut vobis scribam; ipsi enim vos a Deo edocti estis, ut diligatis invicem;
etenim facitis illud in omnes fratres in universa Macedonia. Rogamus autem vos, fratres, ut abundetis magis;
et operam detis, ut quieti sitis et ut vestrum negotium agatis et operemini manibus vestris, sicut praecipimus vobis;
ut honeste ambuletis ad eos, qui foris sunt, et nullius aliquid desideretis.
Nolumus autem vos ignorare, fratres, de dormientibus, ut non contristemini sicut et ceteri, qui spem non habent.
Si enim credimus quod Iesus mortuus est et resurrexit, ita et Deus eos, qui dormierunt, per Iesum adducet cum eo.
Hoc enim vobis dicimus in verbo Domini, quia nos, qui vivimus, qui relinquimur in adventum Domini, non praeveniemus eos, qui dormierunt;
quoniam ipse Dominus in iussu, in voce archangeli et in tuba Dei descendet de caelo, et mortui, qui in Christo sunt, resurgent primi;
deinde nos, qui vivimus, qui relinquimur, simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Domino in aera, et sic semper cum Domino erimus.
Itaque consolamini invicem in verbis istis.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible