Скрыть
5:4
5:7
5:11
5:12
5:13
5:16
5:18
5:19
5:22
5:26
5:27
5:28
Церковнославянский (рус)
[Зач. 271.] А о лѣ́тѣхъ и о временѣ́хъ, бра́тiе, не тре́бѣ е́сть ва́мъ писа́ти,
са́ми бо вы́ извѣ́стно вѣ́сте, я́ко де́нь Госпо́день, я́коже та́ть въ нощи́, та́ко прiи́детъ.
Егда́ бо реку́тъ: ми́ръ и утвержде́нiе, тогда́ внеза́пу нападе́тъ на ни́хъ всегуби́тел­ст­во, я́коже болѣ́знь во чре́вѣ иму́щей, и не и́мутъ избѣжа́ти.
Вы́ же, бра́тiе, нѣ́сте во тмѣ́, да де́нь ва́съ я́коже та́ть пости́гнетъ:
вси́ бо вы́ сы́нове свѣ́та есте́: и сы́нове дне́: нѣ́смы но́щи, ниже́ тмы́.
Тѣ́мже у́бо да не спи́мъ, я́коже и про́чiи, но да бо́др­ст­вуимъ и трезви́мся.
Спя́щiи бо, въ нощи́ спя́тъ, и упива́ющiися въ нощи́ упива́ют­ся.
Мы́ же, сы́нове су́ще дне́, да трезви́мся, оболкше́ся въ броню́ вѣ́ры и любве́ и шле́мъ упова́нiя спасе́нiя,
[Зач. 272.] я́ко не положи́ на́съ Бо́гъ въ гнѣ́въ, но въ получе́нiе спасе́нiя Го́сподемъ на́шимъ Иису́съ Христо́мъ,
уме́ршимъ за на́съ, да, а́ще бди́мъ, а́ще ли спи́мъ, ку́пно съ Ни́мъ живе́мъ.
Сего́ ра́ди утѣша́йте дру́гъ дру́га, и созида́йте кі́йждо бли́жняго, я́коже и творите́.
Мо́лимъ же вы́, бра́тiе, зна́йте тружда́ющихся у ва́съ, и настоя́телей ва́шихъ о Го́сподѣ, и наказу́ющихъ вы́,
и имѣ́йте и́хъ по преизли́ха въ любви́ за дѣ́ло и́хъ: ми́р­ст­вуйте въ себѣ́.
[Зач. 273.] Мо́лимъ же вы́, бра́тiе, вразумля́йте безчи́н­ныя, утѣша́йте малоду́шныя, заступа́йте немощны́я, долготерпи́те ко всѣ́мъ.
Блюди́те, да никто́же зла́ за зло́ кому́ воз­да́стъ: но всегда́ до́брое гони́те и дру́гъ ко дру́гу и ко всѣ́мъ.
Всегда́ ра́дуйтеся.
Непреста́н­но моли́теся.
О все́мъ благодари́те: сiя́ бо е́сть во́ля Бо́жiя о Христѣ́ Иису́сѣ въ ва́съ.
Ду́ха не угаша́йте.
Проро́че­ст­вiя не уничижа́йте.
Вся́ же искуша́юще, до́брая держи́те.
От вся́кiя ве́щи злы́я {от­ вся́каго ви́да зла́го} огреба́йтеся.
Са́мъ же Бо́гъ ми́ра да освяти́тъ ва́съ всесоверше́н­ныхъ во все́мъ: и всесоверше́нъ ва́шъ ду́хъ и душа́ и тѣ́ло непоро́чно въ при­­ше́­ст­вiе Го́спода на́­шего Иису́са Христа́ да сохрани́т­ся.
Вѣ́ренъ При­­зва́вый ва́съ, И́же и сотвори́тъ.
Бра́тiе, моли́теся о на́съ.
Цѣлу́йте бра́тiю всю́ лобза́нiемъ святы́мъ.
Заклина́ю вы́ Го́сподемъ, прочести́ посла́нiе сiе́ предъ все́ю свято́ю бра́тiею.
Благода́ть Го́спода на́­шего Иису́са Христа́ съ ва́ми. Ами́нь.
Коне́цъ пе́рвому посла́нiю е́же къ Ѳессалони́комъ: и́мать въ себѣ́ гла́въ 5, зача́лъ же церко́вныхъ 12
Аммо дар бораи замонаҳо ва мўҳлатҳо ба шумо, эй бародарон, навиштан ҳоҷат надорад,
Зеро худи шумо хуб медонед, ки рўзи Худованд ончунон меояд, чуно ки дузд дар шаб.
Чун бигўянд: ́Осоиштагӣ ва амният́, он гоҳ ногаҳон ба ҳалокат дучор хоҳанд шуд, мисли он ки зани ҳомиладор ба дарди зоиш дучор мешавад, ва ба ҳеҷ ваҷҳ халос нахоҳанд шуд.
Лекин шумо, эй бародарон, дар зулмот нестед, ки он рўз бар шумо чун дузд ояд;
Зеро ки ҳамаи шумо писарони нур ва писарони рўз ҳастед. Мо на писарони шаб ҳастем ва на писарони зулмот.
Пас, набояд мисли дигарон дар хоб бошем, балки бедор ва ҳушьёр бошем.
Зеро ки хобидагон шабона мехобанд, ва мастон шабона маст мешаванд;
Вале мо, ки писарони рўз ҳастем, бояд ҳушьёр бошем ва зиреҳи имон ва муҳаббат ва хўди умдеди наҷотро дар бар кунем,
Чунки Худо моро на баро ғазаб таъин кардааст, балки барои ёфтани наҷот ба василаи Худованди мо Исои Масеҳ,
Ки барои мо мурд, то ки мо, хоҳ бедор бошем, хоҳ хобида, бо якҷоягии Ў зист кунем.
Бинобар ин ҳамдигарро тасаллӣ диҳед ва якдигарро обод кунед, чунон ки низ мекунед.
Аммо аз шумо, эй бародарон, илтимос мекунем, ки он касонро қадрдонӣ намоед, ки дар миёни шумо меҳнат мекунанд, ва саварони шумо дар Худованд буда, шуморо насиҳат медиҳанд,
Ва онҳоро барои фаъолияташон бо камоли муҳаббат иззат кунед; бо якдигар дар сулҳ зист кунед.
Инчунин аз шумо, эй бародарон, хоҳишмандем, ки танбалонро насиҳат кунед, беҷуръатонро тасаллӣ диҳед, сустонро дастгирӣ намоед, бо ҳар кас пурсабр бошед.
Бохабар бошед, ки касе ба касе дар ивази бадӣ бадӣ накунад, балки ҳамеша барои якдигар ва барои ҳама дар паи некӣ бошед.
Ҳамеша шод бошед.
Пайваста дуо гўед.
Барои ҳама чиз шукр гўед, зеро ки чунин аст иродаи Худо дар ҳаққи шумо дар Исои Масеҳ.
Рўҳро хомўш накунед.
Нубувватҳоро хор нашуморед.
Ҳама чизро озмоиш кунед, чизи хубро нигоҳ доред.
Аз ҳар гуна бадӣ худдорӣ кунед.
Худи Худои осоиштагӣ бигзор шуморо ба куллӣ пок гардонад ва рўҳу ҷону ҷисми шуморо дар вақти омадани Худованди мо Исои Масеҳ комилан беайб нигоҳ дорад.
Даъваткунандаи шумо амин аст, ва инро низ ба амал меоварад.
Эй бародарон, барои мо дуо гўед.
Ба ҳамаи бародарон бо бўсаи муқаддас салом расонед.
Шуморо ба исми Худованд вазифадор менамоям, ки ин номаро ба ҳамаи бародарони муқаддас бихонед.
Файзи Худованди мо Исои Масеҳ бо шумо бод. Омин.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible