Скрыть

Паралипоме́нонъ 2-я, Глава 1

Толкования
Толкования главы
    1:2
    1:6
    1:13
    1:18
    Церковнославянский (рус)
    И укрѣпи́ся Соломо́нъ сы́нъ дави́довъ на ца́р­ст­вѣ сво­е́мъ, и Госпо́дь Бо́гъ его́ [бѣ́] съ ни́мъ и воз­вели́чи его́ въ высоту́.
    И рече́ Соломо́нъ ко всему́ Изра́илю, ты́сящникомъ и со́тникомъ, и судiя́мъ и всѣ́мъ нача́лникомъ предъ Изра́илемъ.
    И и́де Соломо́нъ и все́ мно́же­с­т­во въ вы́шнiй гавао́нъ, идѣ́же бѣ́ ски́нiя свидѣ́нiя Бо́жiя, ю́же сотвори́ Моисе́й ра́бъ Бо́жiй въ пусты́ни.
    Киво́тъ же Госпо́день при­­несе́ дави́дъ от­ гра́да карiаѳiари́ма на мѣ́сто, е́же угото́ва ему́ дави́дъ, я́ко водрузи́ ему́ ски́нiю во Иерусали́мѣ.
    И олта́рь мѣ́дянъ, его́же содѣ́ла веселеи́лъ сы́нъ урі́и сы́на о́рова, ту́ бѣ́ предъ ски́нiею Госпо́днею и взыска́ его́ Соломо́нъ и вся́ це́рковь.
    Вознесе́ же ту́ Соломо́нъ на олтари́ мѣ́дянѣмъ предъ Го́сподемъ, и́же въ ски́нiи свидѣ́нiя, и при­­несе́ на не́мъ ты́сящу всесожже́нiй.
    Въ ту́ но́щь яви́ся Госпо́дь Соломо́ну и рече́ ему́: проси́ [что́ хо́щеши] да да́мъ тебѣ́.
    Рече́ же Соломо́нъ къ Бо́гу: ты́ сотвори́лъ еси́ съ дави́домъ отце́мъ мо­и́мъ милосе́рдiе вели́ко и поста́вилъ мя́ еси́ царя́ вмѣ́сто его́:
    и ны́нѣ, Го́споди Бо́же, да испо́лнит­ся сло́во твое́ къ дави́ду отцу́ мо­ему́, ты́ бо мене́ сотвори́лъ царя́ надъ людьми́ мно́гими, я́коже пра́хъ земны́й:
    ны́нѣ да́ждь мнѣ́ прему́дрость и ра́зумъ, да вни́ду и изы́ду предъ людьми́ тво­и́ми си́ми, кто́ бо мо́жетъ суди́ти си́хъ люді́й тво­и́хъ мно́гихъ?
    И рече́ Бо́гъ къ Соломо́ну: поне́же бы́сть сiе́ въ се́рдцы тво­е́мъ, и не попроси́лъ еси́ бога́т­ст­ва имѣ́нiй, ниже́ сла́вы, ниже́ ду́шъ проти́вящихся тебѣ́, и дні́й мно́гихъ не проси́лъ еси́, но проси́лъ еси́ себѣ́ прему́дрости и ра́зума, да суди́ти мо́жеши лю́ди моя́, надъ ни́миже поста́вихъ тя́ царя́,
    прему́дрость и ра́зумъ даю́ тебѣ́, бога́т­ст­во же и имѣ́нiя и сла́ву да́мъ тебѣ́, я́ко не бы́сть въ царе́хъ преждебы́в­шихъ тебе́ подо́бенъ тебѣ́, и по тебѣ́ та́кожде не бу́детъ.
    Прiи́де же Соломо́нъ от­ вы́шняго гавао́на во Иерусали́мъ предъ ски́нiю свидѣ́нiя и ца́р­ст­вова надъ Изра́илемъ.
    И собра́ Соломо́нъ колесни́цы и ко́н­ники, и бы́ша ему́ ты́сяща и четы́реста колесни́цъ и два­на́­де­сять ты́сящъ ко́н­никъ: и оста́ви и́хъ во градѣ́хъ колесни́чныхъ, лю́дiе же съ царе́мъ во Иерусали́мѣ.
    И положи́ ца́рь сребро́ и зла́то во Иерусали́мѣ я́ко ка́менiе, ке́дры же во Иуде́и я́ко черни́чiе, е́же на по́ли во мно́же­ст­вѣ.
    Исхожде́нiе же ко́ней Соломо́новыхъ изъ Еги́пта цѣно́ю купцо́въ ца́рскихъ, и́же хожда́ху и купова́ху.
    И восхожда́ху и при­­вожда́ху изъ Еги́пта колесни́цу еди́ну за ше́сть со́тъ сре́бреникъ, и коня́ за сто́ и пятьдеся́тъ сре́бреникъ: та́кожде и от­ всѣ́хъ ца́р­ст­въ Хетте́йскихъ и от­ царе́й сирі́йскихъ рука́ма и́хъ при­­води́ма быва́ху.
    Рус. (Юнгеров)
    В данном переводе выбранная книга отсутствует
    Синодальный
    1 Во время жертвоприношения в Гаваоне Господь предлагает Соломону просить, что ему нужно; 8 Соломон просит мудрости для управления народом; 11 Господь благоволит к его просьбе и прибавляет к этому богатство и долголетие; 14 Соломон ведет торговлю лошадьми и колесницами с Египтом.
    И утвердился Соломон, сын Давидов, в царстве своем; и Господь Бог его был с ним, и вознес его высоко.
    И приказал Соломон собраться всему Израилю: тысяченачальникам и стоначальникам, и судьям, и всем начальствующим во всем Израиле – главам поколений.
    И пошли Соломон и все собрание с ним на высоту, что в Гаваоне, ибо там была Божия скиния собрания, которую устроил Моисей, раб Господень, в пустыне.
    Ковчег Божий принес Давид из Кириаф-Иарима на место, которое приготовил для него Давид, устроив для него скинию в Иерусалиме.
    А медный жертвенник, который сделал Веселеил, сын Урия, сына Орова, оставался там, пред скиниею Господнею, и взыскал его Соломон с собранием.
    И там пред лицем Господа, на медном жертвеннике, который пред скиниею собрания, вознес Соломон тысячу всесожжений.
    В ту ночь явился Бог Соломону и сказал ему: проси, что Мне дать тебе.
    И сказал Соломон Богу: Ты сотворил Давиду, отцу моему, великую милость и поставил меня царем вместо него.
    Да исполнится же, Господи Боже, слово Твое к Давиду, отцу моему. Так как Ты воцарил меня над народом многочисленным, как прах земной,
    то ныне дай мне премудрость и знание, чтобы я умел выходить пред народом сим и входить, ибо кто может управлять сим народом Твоим великим?
    И сказал Бог Соломону: за то, что это было на сердце твоем, и ты не просил богатства, имения и славы и души неприятелей твоих, и также не просил ты многих дней, а просил себе премудрости и знания, чтобы управлять народом Моим, над которым Я воцарил тебя,
    премудрость и знание дается тебе, а богатство и имение и славу Я дам тебе такие, подобных которым не бывало у царей прежде тебя и не будет после тебя.
    И пришел Соломон с высоты, что в Гаваоне, от скинии собрания, в Иерусалим и царствовал над Израилем.
    И набрал Соломон колесниц и всадников; и было у него тысяча четыреста колесниц и двенадцать тысяч всадников; и он разместил их в колесничных городах и при царе в Иерусалиме.
    И сделал царь серебро и золото в Иерусалиме равноценным простому камню, а кедры, по множеству их, сделал равноценными сикоморам, которые на низких местах.
    Коней Соломону приводили из Египта и из Кувы; купцы царские из Кувы получали их за деньги.
    Колесница получаема и доставляема была из Египта за шестьсот сиклей серебра, а конь за сто пятьдесят. Таким же образом они руками своими доставляли это всем царям Хеттейским и царям Арамейским.
    Salomo, der Sohn Davids, festigte seine Königsherrschaft; der HERR, sein Gott, stand ihm bei und ließ ihn sehr mächtig werden.
    Eines Tages rief Salomo die Vertreter von ganz Israel nach Jerusalem zusammen: die Truppenführer, die Richter, die Führer der Stämme und die Sippenoberhäupter.
    Mit der ganzen Versammlung ging er zur Opferstätte in Gibeon.

    Dort stand noch das Heilige Zelt, das Mose, der Diener und Bevollmächtigte Gottes, in der Wüste herstellen ließ.

    Für die Bundeslade hatte David in Jerusalem ein Zelt aufschlagen lassen und sie von Kirjat-Jearim herbeigeholt.
    Bei der Wohnung des HERRN in Gibeon stand auch der bronzene Altar, den Bezalel, der Sohn von Uri und Enkel von Hur, gemacht hatte.

    Dorthin begab sich nun Salomo mit allen Versammelten

    und opferte dem HERRN auf dem Altar vor dem Heiligen Zelt tausend Tiere als Brandopfer.
    In der folgenden Nacht erschien ihm Gott und sagte zu ihm: »Wünsche dir, was du willst! Ich will es dir geben.«
    Salomo sagte zu Gott: »Du hast meinem Vater David sehr viel Güte erwiesen und mich hast du nun an seiner Stelle als König eingesetzt.
    HERR, mein Gott, lass doch jetzt die Zusage, die du meinem Vater gegeben hast, in Erfüllung gehen! Denn du hast mich zum König gemacht über ein Volk, das so zahlreich ist wie die Staubkörner auf der Erde.
    Darum schenke mir Weisheit und Verständnis, dass ich mit deinem Volk richtig umgehe! Wie könnte ich denn sonst dieses große Volk regieren?«
    Da sagte Gott zu Salomo: »Du hättest dir auch Reichtum, Schätze oder Ansehen wünschen können, den Tod deiner Feinde oder langes Leben für dich. Stattdessen hast du mich um Weisheit gebeten, damit du mein Volk, über das ich dich als König eingesetzt habe, regieren kannst. Weil dir das am Herzen liegt,
    will ich dir Weisheit und Verständnis schenken. Aber ich gebe dir dazu auch so viel an Reichtum, Schätzen und Ansehen, wie noch kein König vor dir besessen hat und auch nach dir keiner haben wird.«
    Danach kehrte Salomo vom Heiligen Zelt an der Opferstätte in Gibeon wieder nach Jerusalem zurück, um von dort aus über Israel zu regieren.
    Salomo legte sich eine große Zahl von Streitwagen mit den dazugehörigen Besatzungen zu. Er hatte 1400 Wagen und 12000 Wagenkämpfer. Ein Teil von ihnen war in Jerusalem stationiert, die übrigen waren in den Städten untergebracht, die er dafür ausgebaut hatte.
    Unter Salomos Regierung war in Jerusalem Silber und Gold so gewöhnlich wie Steine, und Zedernholz wie das Holz der Maulbeerfeigenbäume im Hügelland von Juda.
    Seine Pferde ließ Salomo aus Ägypten, und zwar aus Koa, einführen; seine Händler kauften sie dort auf.
    Auch Streitwagen wurden aus Ägypten eingeführt. Ein Streitwagen kostete 600 Silberstücke, ein Pferd 150 Silberstücke. Die Händler Salomos belieferten auch die Könige der Hetiter und Syrer mit Pferden und Streitwagen.
    Salomo befahl, zu Ehren des HERRN einen Tempel zu bauen und für ihn selbst einen Regierungspalast.
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible