Скрыть

Паралипоме́нонъ 2-я, Глава 1

Толкования
Толкования главы
    1:2
    1:6
    1:13
    1:18
    Церковнославянский (рус)
    И укрѣпи́ся Соломо́нъ сы́нъ дави́довъ на ца́р­ст­вѣ сво­е́мъ, и Госпо́дь Бо́гъ его́ [бѣ́] съ ни́мъ и воз­вели́чи его́ въ высоту́.
    И рече́ Соломо́нъ ко всему́ Изра́илю, ты́сящникомъ и со́тникомъ, и судiя́мъ и всѣ́мъ нача́лникомъ предъ Изра́илемъ.
    И и́де Соломо́нъ и все́ мно́же­с­т­во въ вы́шнiй гавао́нъ, идѣ́же бѣ́ ски́нiя свидѣ́нiя Бо́жiя, ю́же сотвори́ Моисе́й ра́бъ Бо́жiй въ пусты́ни.
    Киво́тъ же Госпо́день при­­несе́ дави́дъ от­ гра́да карiаѳiари́ма на мѣ́сто, е́же угото́ва ему́ дави́дъ, я́ко водрузи́ ему́ ски́нiю во Иерусали́мѣ.
    И олта́рь мѣ́дянъ, его́же содѣ́ла веселеи́лъ сы́нъ урі́и сы́на о́рова, ту́ бѣ́ предъ ски́нiею Госпо́днею и взыска́ его́ Соломо́нъ и вся́ це́рковь.
    Вознесе́ же ту́ Соломо́нъ на олтари́ мѣ́дянѣмъ предъ Го́сподемъ, и́же въ ски́нiи свидѣ́нiя, и при­­несе́ на не́мъ ты́сящу всесожже́нiй.
    Въ ту́ но́щь яви́ся Госпо́дь Соломо́ну и рече́ ему́: проси́ [что́ хо́щеши] да да́мъ тебѣ́.
    Рече́ же Соломо́нъ къ Бо́гу: ты́ сотвори́лъ еси́ съ дави́домъ отце́мъ мо­и́мъ милосе́рдiе вели́ко и поста́вилъ мя́ еси́ царя́ вмѣ́сто его́:
    и ны́нѣ, Го́споди Бо́же, да испо́лнит­ся сло́во твое́ къ дави́ду отцу́ мо­ему́, ты́ бо мене́ сотвори́лъ царя́ надъ людьми́ мно́гими, я́коже пра́хъ земны́й:
    ны́нѣ да́ждь мнѣ́ прему́дрость и ра́зумъ, да вни́ду и изы́ду предъ людьми́ тво­и́ми си́ми, кто́ бо мо́жетъ суди́ти си́хъ люді́й тво­и́хъ мно́гихъ?
    И рече́ Бо́гъ къ Соломо́ну: поне́же бы́сть сiе́ въ се́рдцы тво­е́мъ, и не попроси́лъ еси́ бога́т­ст­ва имѣ́нiй, ниже́ сла́вы, ниже́ ду́шъ проти́вящихся тебѣ́, и дні́й мно́гихъ не проси́лъ еси́, но проси́лъ еси́ себѣ́ прему́дрости и ра́зума, да суди́ти мо́жеши лю́ди моя́, надъ ни́миже поста́вихъ тя́ царя́,
    прему́дрость и ра́зумъ даю́ тебѣ́, бога́т­ст­во же и имѣ́нiя и сла́ву да́мъ тебѣ́, я́ко не бы́сть въ царе́хъ преждебы́в­шихъ тебе́ подо́бенъ тебѣ́, и по тебѣ́ та́кожде не бу́детъ.
    Прiи́де же Соломо́нъ от­ вы́шняго гавао́на во Иерусали́мъ предъ ски́нiю свидѣ́нiя и ца́р­ст­вова надъ Изра́илемъ.
    И собра́ Соломо́нъ колесни́цы и ко́н­ники, и бы́ша ему́ ты́сяща и четы́реста колесни́цъ и два­на́­де­сять ты́сящъ ко́н­никъ: и оста́ви и́хъ во градѣ́хъ колесни́чныхъ, лю́дiе же съ царе́мъ во Иерусали́мѣ.
    И положи́ ца́рь сребро́ и зла́то во Иерусали́мѣ я́ко ка́менiе, ке́дры же во Иуде́и я́ко черни́чiе, е́же на по́ли во мно́же­ст­вѣ.
    Исхожде́нiе же ко́ней Соломо́новыхъ изъ Еги́пта цѣно́ю купцо́въ ца́рскихъ, и́же хожда́ху и купова́ху.
    И восхожда́ху и при­­вожда́ху изъ Еги́пта колесни́цу еди́ну за ше́сть со́тъ сре́бреникъ, и коня́ за сто́ и пятьдеся́тъ сре́бреникъ: та́кожде и от­ всѣ́хъ ца́р­ст­въ Хетте́йскихъ и от­ царе́й сирі́йскихъ рука́ма и́хъ при­­води́ма быва́ху.
    Синодальный
    1 Во время жертвоприношения в Гаваоне Господь предлагает Соломону просить, что ему нужно; 8 Соломон просит мудрости для управления народом; 11 Господь благоволит к его просьбе и прибавляет к этому богатство и долголетие; 14 Соломон ведет торговлю лошадьми и колесницами с Египтом.
    И утвердился Соломон, сын Давидов, в царстве своем; и Господь Бог его был с ним, и вознес его высоко.
    И приказал Соломон собраться всему Израилю: тысяченачальникам и стоначальникам, и судьям, и всем начальствующим во всем Израиле – главам поколений.
    И пошли Соломон и все собрание с ним на высоту, что в Гаваоне, ибо там была Божия скиния собрания, которую устроил Моисей, раб Господень, в пустыне.
    Ковчег Божий принес Давид из Кириаф-Иарима на место, которое приготовил для него Давид, устроив для него скинию в Иерусалиме.
    А медный жертвенник, который сделал Веселеил, сын Урия, сына Орова, оставался там, пред скиниею Господнею, и взыскал его Соломон с собранием.
    И там пред лицем Господа, на медном жертвеннике, который пред скиниею собрания, вознес Соломон тысячу всесожжений.
    В ту ночь явился Бог Соломону и сказал ему: проси, что Мне дать тебе.
    И сказал Соломон Богу: Ты сотворил Давиду, отцу моему, великую милость и поставил меня царем вместо него.
    Да исполнится же, Господи Боже, слово Твое к Давиду, отцу моему. Так как Ты воцарил меня над народом многочисленным, как прах земной,
    то ныне дай мне премудрость и знание, чтобы я умел выходить пред народом сим и входить, ибо кто может управлять сим народом Твоим великим?
    И сказал Бог Соломону: за то, что это было на сердце твоем, и ты не просил богатства, имения и славы и души неприятелей твоих, и также не просил ты многих дней, а просил себе премудрости и знания, чтобы управлять народом Моим, над которым Я воцарил тебя,
    премудрость и знание дается тебе, а богатство и имение и славу Я дам тебе такие, подобных которым не бывало у царей прежде тебя и не будет после тебя.
    И пришел Соломон с высоты, что в Гаваоне, от скинии собрания, в Иерусалим и царствовал над Израилем.
    И набрал Соломон колесниц и всадников; и было у него тысяча четыреста колесниц и двенадцать тысяч всадников; и он разместил их в колесничных городах и при царе в Иерусалиме.
    И сделал царь серебро и золото в Иерусалиме равноценным простому камню, а кедры, по множеству их, сделал равноценными сикоморам, которые на низких местах.
    Коней Соломону приводили из Египта и из Кувы; купцы царские из Кувы получали их за деньги.
    Колесница получаема и доставляема была из Египта за шестьсот сиклей серебра, а конь за сто пятьдесят. Таким же образом они руками своими доставляли это всем царям Хеттейским и царям Арамейским.
    Латинский (Nova Vulgata)
    Confortatus est ergo Salomon filius David in regno suo, et Dominus Deus eius erat cum eo et magnificavit eum in excelsum.
    Praecepitque Salomon universo Israeli, tribunis et centurionibus et iudicibus et ducibus omnis Israel et principibus familiarum
    et abiit cum universa multitudine in excelsum Gabaon, ubi erat tabernaculum conventus Dei, quod fecit Moyses famulus Dei in solitudine.
    Arcam autem Dei adduxerat David de Cariathiarim in locum, quem praeparaverat ei et ubi fixerat illi tabernaculum, hoc est in Ierusalem;
    altare quoque aeneum, quod fabricatus fuerat Beseleel filius Uri filii Hur, ibi erat coram tabernaculo Domini; ibique requisivit eum Salomon et omnis ecclesia.
    Ascenditque ibi Salomon ad altare aeneum coram tabernaculo conventus Domini et obtulit in eo mille hostias.
    Ecce autem in ipsa nocte apparuit ei Deus dicens: «Postula, quod vis, ut dem tibi».
    Dixitque Salomon Deo: «Tu fecisti cum David patre meo misericordiam magnam et constituisti me regem pro eo.
    Nunc ergo, Domine Deus, impleatur sermo tuus, quem pollicitus es David patri meo; tu enim me fecisti regem super populum tuum multum, qui tam innumerabilis est quam pulvis terrae.
    Da mihi sapientiam et intellegentiam, ut ingrediar et egrediar coram populo tuo; quis enim potest hunc populum tuum digne, qui tam grandis est, iudicare?».
    Dixit autem Deus ad Salomonem: «Quia hoc magis placuit cordi tuo et non postulasti divitias et substantiam et gloriam neque animas eorum, qui te oderant, sed nec dies vitae plurimos, petisti autem sapientiam et scientiam, ut iudicare possis populum meum, super quem constitui te regem,
    sapientia et scientia data sunt tibi; divitias autem et substantiam et gloriam dabo tibi, ita ut nullus in regibus nec ante te nec post te fuerit similis tui».
    Venit ergo Salomon ab excelso Gabaon in Ierusalem coram tabernaculo conventus et regnavit super Israel.
    Congregavitque sibi currus et equites, et facti sunt ei mille quadringenti currus et duodecim milia equitum, et fecit eos esse in urbibus quadrigarum et cum rege in Ierusalem.
    Praebuitque rex argentum et aurum in Ierusalem quasi lapides et cedros quasi sycomoros, quae nascuntur in Sephela multitudine magna.
    Adducebantur autem ei equi de Aegypto et de Coa; negotiatores regis de Coa emebant pretio
    et faciebant ascendere et exire de Aegypto quadrigam sescentis argenteis et equum centum quinquaginta; similiter universis regibus Hetthaeorum et Syriae per manus suas educebant.
    Decrevit autem Salomon aedificare domum nomini Domini et palatium sibi.
    Salomon, fils de David, s'affermit dans son règne; l'Éternel, son Dieu, fut avec lui, et l'éleva à un haut degré.
    Salomon donna des ordres à tout Israël, aux chefs de milliers et de centaines, aux juges, aux princes de tout Israël, aux chefs des maisons paternelles;
    et Salomon se rendit avec toute l'assemblée au haut lieu qui était à Gabaon. Là se trouvait la tente d'assignation de Dieu, faite dans le désert par Moïse, serviteur de l'Éternel;
    mais l'arche de Dieu avait été transportée par David de Kirjath Jearim à la place qu'il lui avait préparée, car il avait dressé pour elle une tente à Jérusalem.
    Là se trouvait aussi, devant le tabernacle de l'Éternel, l'autel d'airain qu'avait fait Betsaleel, fils d'Uri, fils de Hur. Salomon et l'assemblée cherchèrent l'Éternel.
    Et ce fut là, sur l'autel d'airain qui était devant la tente d'assignation, que Salomon offrit à l'Éternel mille holocaustes.
    Pendant la nuit, Dieu apparut à Salomon et lui dit: Demande ce que tu veux que je te donne.
    Salomon répondit à Dieu: Tu as traité David, mon père, avec une grande bienveillance, et tu m'as fait régner à sa place.
    Maintenant, Éternel Dieu, que ta promesse à David, mon père, s'accomplisse, puisque tu m'as fait régner sur un peuple nombreux comme la poussière de la terre!
    Accorde-moi donc de la sagesse et de l'intelligence, afin que je sache me conduire à la tête de ce peuple! Car qui pourrait juger ton peuple, ce peuple si grand?
    Dieu dit à Salomon: Puisque c'est là ce qui est dans ton coeur, puisque tu ne demandes ni des richesses, ni des biens, ni de la gloire, ni la mort de tes ennemis, ni même une longue vie, et que tu demandes pour toi de la sagesse et de l'intelligence afin de juger mon peuple sur lequel je t'ai fait régner,
    la sagesse et l'intelligence te sont accordées. Je te donnerai, en outre, des richesses, des biens et de la gloire, comme n'en a jamais eu aucun roi avant toi et comme n'en aura aucun après toi.
    Salomon revint à Jérusalem, après avoir quitté le haut lieu qui était à Gabaon et la tente d'assignation. Et il régna sur Israël.
    Salomon rassembla des chars et de la cavalerie; il avait quatorze cents chars et douze mille cavaliers, qu'il plaça dans les villes où il tenait ses chars et à Jérusalem près du roi.
    Le roi rendit l'argent et l'or aussi communs à Jérusalem que les pierres, et les cèdres aussi communs que les sycomores qui croissent dans la plaine.
    C'était de l'Égypte que Salomon tirait ses chevaux; une caravane de marchands du roi allait les chercher par troupes à un prix fixe;
    on faisait monter et sortir d'Égypte un char pour six cents sicles d'argent, et un cheval pour cent cinquante sicles. Ils en amenaient de même avec eux pour tous les rois des Héthiens et pour les rois de Syrie.
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible