Скрыть
10:3
10:4
10:6
10:7
10:9
10:11
10:13
10:14
10:17
10:19
Синодальный
1 Ровоам, сын Соломона, отказывается облегчить иго, наложенное его отцом на Израиля; 16 возмущение всех колен Израилевых, кроме Иуды, против царя Ровоама.
И пошел Ровоам в Сихем, потому что в Сихем сошлись все Израильтяне, чтобы поставить его царем.
Когда услышал о сем Иеровоам, сын Наватов, – он находился в Египте, куда убежал от царя Соломона, – то возвратился Иеровоам из Египта.
И послали и звали его; и пришел Иеровоам и весь Израиль, и говорили Ровоаму так:
отец твой наложил на нас тяжкое иго; но ты облегчи жестокую работу отца твоего и тяжкое иго, которое он наложил на нас, и мы будем служить тебе.
И сказал им Ровоам: через три дня придите опять ко мне. И разошелся народ.
И советовался царь Ровоам со старейшинами, которые предстояли пред лицем Соломона, отца его, при жизни его, и говорил: как вы посоветуете отвечать народу сему?
Они сказали ему: если ты [ныне] будешь добр к народу сему и угодишь им и будешь говорить с ними ласково, то они будут тебе рабами на все дни.
Но он оставил совет старейшин, который они давали ему, и стал советоваться с людьми молодыми, которые выросли вместе с ним, предстоящими пред лицем его;
и сказал им: что вы посоветуете мне отвечать народу сему, говорившему мне так: облегчи иго, которое наложил на нас отец твой?
И говорили ему молодые люди, выросшие вместе с ним, и сказали: так скажи народу, говорившему тебе: отец твой наложил на нас тяжкое иго, а ты облегчи нас, – так скажи им: мизинец мой толще чресл отца моего.
Отец мой наложил на вас тяжкое иго, а я увеличу иго ваше; отец мой наказывал вас бичами, а я [буду бить вас] скорпионами.
И пришел Иеровоам и весь народ к Ровоаму на третий день, как приказал царь, сказав: придите ко мне опять чрез три дня.
Тогда царь отвечал им сурово, ибо оставил царь Ровоам совет старейшин, и говорил им по совету молодых людей так:
отец мой наложил на вас тяжкое иго, а я увеличу его; отец мой наказывал вас бичами, а я [буду бить вас] скорпионами.
И не послушал царь народа, потому что так устроено было от Бога, чтоб исполнить Господу слово Свое, которое изрек Он чрез Ахию Силомлянина Иеровоаму, сыну Наватову.
Когда весь Израиль увидел, что не слушает его царь, то отвечал народ царю, говоря: какая нам часть в Давиде? Нет нам доли в сыне Иессеевом; по шатрам своим, Израиль! Теперь знай свой дом, Давид. И разошлись все Израильтяне по шатрам своим.
Только над сынами Израилевыми, жившими в городах Иудиных, остался царем Ровоам.
И послал царь Ровоам Адонирама, начальника над собиранием даней, и забросали его сыны Израилевы каменьями, и он умер. Царь же Ровоам поспешил сесть на колесницу, чтобы убежать в Иерусалим.
Так отложились Израильтяне от дома Давидова до сего дня.
Церковнославянский (рус)
И прiи́де ровоа́мъ въ Cихе́мъ, зане́ въ Cихе́мъ ве́сь Изра́иль сни́деся поста́вити его́ царе́мъ.
И бы́сть егда́ услы́ша иеровоа́мъ сы́нъ нава́товъ, и́же бѣ́ во Еги́птѣ, я́ко убѣже́ от­ лица́ Соломо́на царя́, и обита́ иеровоа́мъ во Еги́птѣ, и воз­врати́ся иеровоа́мъ от­ Еги́пта.
И посла́ша и при­­зва́ша его́. И прiи́де иеровоа́мъ и все́ собра́нiе Изра́илево ко царю́ ровоа́му, глаго́люще:
оте́цъ тво́й ожесточи́ и́го на́­ше, ты́ же ны́нѣ осла́би от­ рабо́ты отца́ тво­его́ же́стокiя и от­ и́га его́ тя́жкаго, е́же воз­ложи́ на на́съ, и послу́жимъ тебѣ́.
И рече́ и́мъ: по­иди́те да́же до трiе́хъ дні́й и прiиди́те ко мнѣ́. И от­идо́ша лю́дiе.
И собра́ ца́рь ровоа́мъ старѣ́йшины, и́же стоя́ху предъ Соломо́нъ отце́мъ его́, егда́ еще́ живя́ше, глаго́ля: како́въ вы́ даете́ совѣ́тъ от­вѣща́ти лю́демъ си́мъ?
И рѣ́ша ему́: а́ще дне́сь бу́деши во благо́е лю́демъ си́мъ, и благо­угоди́ши, и рече́ши и́мъ словеса́ блага́я, то́ послу́жатъ тебѣ́ во вся́ дни́.
И оста́ви совѣ́тъ старѣ́йшинъ, его́же совѣща́ша ему́: и совѣ́товаше со ю́ношами, и́же съ ни́мъ воспита́ни бя́ху и стоя́ху предъ ни́мъ,
и рече́ къ ни́мъ: что́ вы́ собѣ́туете, да от­вѣща́ю лю́демъ си́мъ, и́же рѣ́ша мнѣ́, глаго́люще: облегчи́ и́го, е́же наложи́ на ны́ оте́цъ тво́й?
И от­вѣща́ша ему́ о́троцы воспита́н­нiи съ ни́мъ, глаго́люще: та́ко рече́ши лю́демъ, и́хже реко́ша тебѣ́, глаго́люще: оте́цъ тво́й отягчи́ и́го на́­ше, ты́ же облегчи́ на́мъ: та́ко от­вѣща́й къ ни́мъ: ме́ншiй пе́рстъ мо́й толстѣ́е е́сть чре́слъ отца́ мо­его́:
оте́цъ мо́й наложи́ ва́мъ тя́жкое и́го, а́зъ же [тя́гости] при­­ложу́ на и́го ва́­ше: оте́цъ мо́й би́лъ ва́съ бичми́, а́зъ же бу́ду би́ти ва́съ скорпiо́нами.
И прiи́де иеровоа́мъ и вси́ лю́дiе къ ровоа́му въ де́нь тре́тiй, я́коже повелѣ́ и́мъ ца́рь, глаго́ля: воз­врати́теся ко мнѣ́ въ де́нь тре́тiй.
И от­вѣща́ ца́рь же́стоко, и оста́ви ца́рь ровоа́мъ совѣ́тъ старѣ́йшинъ, и рече́ къ ни́мъ по совѣ́ту ю́ношъ, глаго́ля:
оте́цъ мо́й отяготи́ и́го ва́­ше, а́зъ же при­­ложу́ къ нему́: оте́цъ мо́й би́лъ ва́съ бичми́, а́зъ же би́ти бу́ду вы́ скорпiо́нами.
И не послу́ша ца́рь люді́й, я́ко бѣ́ превраще́нiе от­ Бо́га, глаго́ля: воз­ста́ви Госпо́дь сло́во свое́, е́же глаго́ла руко́ю Ахі́и Силони́ты о иеровоа́мѣ сы́нѣ нава́товѣ
и о все́мъ Изра́или, зане́ не послу́ша ца́рь и́хъ. И от­вѣща́ша лю́дiе ко царю́, глаго́люще: ка́я на́мъ ча́сть въ дави́дѣ и наслѣ́дiе въ сы́нѣ Иессе́евѣ? воз­врати́ся въ жили́ща твоя́, Изра́илю, ны́нѣ смотри́ до́му тво­его́, дави́де. И и́де ве́сь Изра́иль въ жили́ща своя́.
Му́жiе же Изра́илевы, и́же обита́ху во градѣ́хъ Иу́диныхъ, воцари́ша надъ собо́ю ровоа́ма.
И посла́ ца́рь ровоа́мъ къ ни́мъ Адонира́ма бы́в­ша надъ да́ньми, и ка́менiемъ поби́ша его́ сы́нове Изра́илевы, и у́мре. И услы́ша ца́рь ровоа́мъ, и потща́ся взы́ти на колесни́цу, и побѣже́ во Иерусали́мъ.
И от­ве́ржеся Изра́иль от­ до́му дави́дова да́же до дне́ сего́.
Roboam fue a Siquem, porque en Siquem se había reunido todo Israel para hacerlo rey.
Cuando lo supo Jeroboam hijo de Nabat, el cual estaba en Egipto, adonde había huido a causa del rey Salomón, volvió de Egipto,
pues habían enviado a llamarle. Vino, pues, Jeroboam con todo Israel, y hablaron a Roboam diciendo:
—Tu padre agravó nuestro yugo; alivia ahora algo de la dura servidumbre y del pesado yugo con que tu padre nos apremió, y te serviremos.
Él les dijo:

—Volved a mí de aquí a tres días.

Y el pueblo se fue.

Entonces el rey Roboam consultó con los ancianos que habían estado delante de Salomón, su padre, cuando éste vivía, y les dijo:

—¿Qué me aconsejáis vosotros que responda a este pueblo?

Ellos le contestaron diciendo:

—Si te conduces humanamente con este pueblo, lo tratas bien y le hablas con buenas palabras, ellos te servirán siempre.

Pero él abandonó el consejo que le dieron los ancianos, y pidió consejo a los jóvenes que se habían criado con él y estaban a su servicio.
Y les preguntó:

—¿Qué aconsejáis vosotros que respondamos a este pueblo, que me ha hablado diciendo: “Alivia algo del yugo que tu padre puso sobre nosotros”?

Entonces los jóvenes que se habían criado con él, le contestaron:

—Así dirás al pueblo que te ha hablado diciendo: “Tu padre agravó nuestro yugo, pero tú disminuye nuestra carga.” Así le dirás: “Mi dedo más pequeño es más grueso que la cintura de mi padre.

Así que, si mi padre os cargó de yugo pesado, yo añadiré a vuestro yugo; mi padre os castigó con azotes, pero yo os castigaré con escorpiones.”
Volvió, pues, Jeroboam con todo el pueblo ante Roboam al tercer día, según el rey les había mandado diciendo: “Volved a mí de aquí a tres días.”
Y el rey les respondió ásperamente, abandonando el rey Roboam el consejo de los ancianos,
y hablándoles conforme al consejo de los jóvenes, diciendo:

—Mi padre hizo pesado vuestro yugo, pero yo añadiré a vuestro yugo; mi padre os castigó con azotes, pero yo os castigaré con escorpiones.

No escuchó el rey al pueblo; porque la causa era de Dios, para que se cumpliera la palabra que Jehová había anunciado por medio de Ahías, el silonita, a Jeroboam hijo de Nabat.
Al ver todo Israel que el rey no les había oído, respondió el pueblo al rey diciendo:

«¿Qué parte tenemos nosotros con David?
No tenemos herencia en el hijo de Isaí.
¡Israel, cada uno a sus tiendas!
¡David, mira ahora por tu casa!»

Así se fue todo Israel a sus tiendas.
Pero reinó Roboam sobre los hijos de Israel que habitaban en las ciudades de Judá.
Envió luego el rey Roboam a Adoram, que estaba a cargo de los tributos, pero lo apedrearon los hijos de Israel, y murió. Entonces se apresuró el rey Roboam a subir en su carro para huir a Jerusalén.
Así se apartó Israel de la casa de David hasta el día de hoy.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible