И ополчи́ся Аві́а въ си́лѣ во́инскiя си́лы, въ четы́рехъ ста́хъ ты́сящахъ муже́й си́льныхъ: иеровоа́мъ же устро́и сопроти́ву его́ бра́нь во осми́ ста́хъ ты́сящахъ муже́й вое́нныхъ крѣ́пкихъ си́лою.

Ста́ же Аві́а на горѣ́ сомо́ри, я́же е́сть на горѣ́ Ефре́мли, и рече́: слы́шите иеровоа́мъ и ве́сь Изра́иль:

или́ не вѣ́сте, я́ко Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ даде́ ца́рство дави́ду надъ Изра́илемъ во вѣ́ки и сыново́мъ его́ въ завѣ́тъ вѣ́ченъ?

и воста́ иеровоа́мъ сы́нъ нава́товъ, ра́бъ Соломо́на сы́на дави́дова, и отве́ржеся от господи́на своего́:

и собра́шася къ нему́ му́жiе па́губнiи, сы́нове законопресту́пнiи, и воста́ проти́ву ровоа́ма сы́на Соломо́нова, ровоа́мъ же бѣ́ юнѣ́йшiй и се́рдцемъ страшли́въ, и не возмо́же противоста́ти лицу́ его́:

и ны́нѣ вы́ глаго́лете противоста́ти лицу́ ца́рства Госпо́дня въ руцѣ́ сыно́въ дави́довыхъ: и вы́ мно́зи зѣло́, и съ ва́ми телцы́ златі́и, и́хже сотвори́ ва́мъ иеровоа́мъ въ бо́ги:

не изверго́сте ли свяще́нниковъ Госпо́днихъ сыно́въ Ааро́нихъ и леви́товъ, и сотвори́сте себѣ́ жерцы́ от люді́й всея́ земли́, приходя́й напо́лнити ру́ку свою́ телце́мъ от воло́въ и овна́ми седмiю́, и сотвори́ся жерце́мъ не су́щему бо́гу:

мы́ же Го́спода Бо́га на́шего не оста́вихомъ, и свяще́нницы его́ слу́жатъ Го́споду, сы́нове Ааро́ни и леви́ти,

и по чреда́мъ свои́мъ жру́тъ Го́споду всесожже́нiя у́тро и предъ ве́черомъ, и ѳимiа́мъ сложе́нiя, и предложе́нiя хлѣ́бовъ на трапе́зѣ чи́стѣй, и свѣти́лникъ златы́й, и свѣ́щники возжже́нiя возжиза́ти къ ве́черу: мы́ бо храни́мъ стражбы́ Го́спода Бо́га оте́цъ на́шихъ, вы́ же его́ оста́висте:

и се́, съ на́ми въ нача́лѣ Госпо́дь, и свяще́нницы его́, и трубы́ зна́менованiя, е́же зна́менати проти́ву ва́мъ: сы́нове Изра́илевы, не ра́туйте проти́ву Го́спода Бо́га оте́цъ ва́шихъ, поне́же не благопоспѣши́тся ва́мъ.

Иеровоа́мъ же обрати́ подса́ду прiити́ ему́ созади́, и бы́сть проти́ву Иу́ды [са́мъ], подса́да же созади́.

И обрати́ся Иу́да, и се́, ему́ бра́нь сопреди́ и созади́, и возопи́ша ко Го́споду, и свяще́нницы воструби́ша труба́ми:

и возопи́ша му́жiе Иу́дины. И бы́сть вопiю́щымъ муже́мъ Иу́динымъ, и Госпо́дь порази́ иеровоа́ма и Изра́иля предъ Аві́ею и Иу́дою:

и бѣжа́ша сы́нове Изра́илевы от лица́ Иу́ды, и предаде́ и́хъ Госпо́дь Бо́гъ въ ру́ки и́хъ:

и порази́ и́хъ Аві́а и лю́дiе его́ я́звою вели́кою, и падо́ша ра́нени от Изра́иля пя́ть со́тъ ты́сящъ муже́й крѣ́пкихъ.

И смири́шася сы́нове Изра́илевы въ де́нь то́й, и укрѣпи́шася сы́нове Иу́дины, я́ко упова́ша на Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ.

Погна́ же Аві́а вслѣ́дъ иеровоа́ма и взя́ от него́ гра́ды: Веѳи́ль и се́ла его́, и Иеси́ну и се́ла ея́, и Ефро́нъ и се́ла его́.

И не возмо́же ктому́ проти́витися иеровоа́мъ во вся́ дни́ Аві́и, и порази́ его́ Госпо́дь: и у́мре.

Аві́а же укрѣпи́ся, и поя́тъ себѣ́ же́нъ четырена́десять, и роди́ два́десять два́ сы́на и шестьна́десять дще́рей.

Про́чая же словеса́ Ави́ева и дѣя́нiя его́ и словеса́ его́ пи́сана въ кни́зѣ а́дды проро́ка.

Синодальный

1 Война Авия, сына Ровоамова, с царем Израильским Иеровоамом; 4 воззвание Авии к войску Израильскому; 13 Иудеи одерживают великую победу над Израильтянами и отнимают у них несколько пограничных городов.

В восемнадцатый год царствования Иеровоама воцарился Авия над Иудою.

Три года он царствовал в Иерусалиме; имя матери его Михаия, дочь Уриилова, из Гивы. И была война у Авии с Иеровоамом.

И вывел Авия на войну войско, состоявшее из людей храбрых, из четырехсот тысяч человек отборных; а Иеровоам выступил против него на войну с восемью стами тысяч человек, также отборных, храбрых.

И стал Авия на вершине горы Цемараимской, одной из гор Ефремовых, и говорил: послушайте меня, Иеровоам и все Израильтяне!

Не знаете ли вы, что Господь Бог Израилев дал царство Давиду над Израилем навек, ему и сыновьям его, по завету соли [вечному]?

Но восстал Иеровоам, сын Наватов, раб Соломона, сына Давидова, и возмутился против господина своего.

И собрались вокруг него люди пустые, люди развращенные, и укрепились против Ровоама, сына Соломонова; Ровоам же был молод и слаб сердцем и не устоял против них.

И ныне вы думаете устоять против царства Господня в руке сынов Давидовых, потому что вас великое множество, и у вас золотые тельцы, которых Иеровоам сделал вам богами.

Не вы ли изгнали священников Господних, сынов Аарона, и левитов, и поставили у себя священников, какие у народов других земель? Всякий, кто приходит для посвящения своего с тельцом и с семью овнами, делается у вас священником лжебогов.

А у нас – Господь Бог наш; мы не оставляли Его, и Господу служат священники, сыны Аароновы, и левиты при своем деле.

И сожигают они Господу всесожжения каждое утро и каждый вечер, и благовонное курение, и полагают рядами хлебы на столе чистом, и зажигают золотой светильник и лампады его, чтобы горели каждый вечер, потому что мы соблюдаем установление Господа Бога нашего, а вы оставили Его.

И вот, у нас во главе Бог, и священники Его, и трубы громогласные, чтобы греметь против вас. Сыны Израилевы! не воюйте с Господом Богом отцов ваших, ибо не получите успеха.

Между тем Иеровоам послал отряд в засаду с тыла им, так что сам он был впереди Иудеев, а засада позади их.

И оглянулись Иудеи, и вот, им битва спереди и сзади; и возопили они к Господу, а священники затрубили трубами.

И воскликнули Иудеи. И когда воскликнули Иудеи, Бог поразил Иеровоама и всех Израильтян пред лицем Авии и Иуды.

И побежали сыны Израилевы от Иудеев, и предал их Бог в руки им.

И произвели у них Авия и народ его поражение сильное; и пало убитых у Израиля пятьсот тысяч человек отборных.

И смирились тогда сыны Израилевы, и были сильны сыны Иудины, потому что уповали на Господа Бога отцов своих.

И преследовал Авия Иеровоама и взял у него города: Вефиль и зависящие от него города, и Иешану и зависящие от нее города, и Ефрон и зависящие от него города.

И не входил уже в силу Иеровоам во дни Авии. И поразил его Господь, и он умер.

Авия же усилился; и взял себе четырнадцать жен и родил двадцать два сына и шестнадцать дочерей.

Прочие деяния Авии и его поступки и слова описаны в сказании пророка Адды.

Киргизский

Жаробамдын падышачылыгынын он сегизинчи жылында Абиям жєйєттљргљ падыша болду.

Ал Иерусалимде єч жыл падышачылык кылды. Анын энеси гибалык Уриелдин кызы Михая эле. Ошол кезде Абиям Жаробам менен согушту.

Абиям согушка эр жєрљк адамдардан, тљрт жєз мињ тандамал адамдардан турган аскерин алып чыкты. Жаробам дагы тандалган, эр жєрљк адамдардан турган сегиз жєз мињ аскери менен чыкты.

Ошондо Абиям Эпрайым тоолорунун бири Семарайым тоосунун чокусуна чыгып, мындай деди: «Жаробам менен Ысрайыл эли, мени уккула!

Силер Ысрайылдын Кудай-Тењири туз келишими боюнча Ысрайыл падышачылыгын Дљљткљ жана анын уулдарына тєбљлєккљ бергенин билбейсињерби?

Бирок Дљљттєн уулу Сулаймандын кулу, Небаттын уулу Жаробам љз мырзасына каршы болуп, козголоњ чыгарды.

Анын тегерегине жењил ойлуу, бузулган адамдар топтолуп, Сулаймандын уулу Рехабамга каршы чыгышты. Рехабам жаш, кєч-кубаты аз болгондуктан, аларга туруштук бере албай калды.

Силер эми Дљљттєн уулдарынын колунда турган Тењирдин падышачылыгына каршы тура алабыз деп ойлоп жатасыњар, анткени силер кљпсєњљр, Жаробам силерге кудай кылып берген алтын букачарларыњар бар.

Тењирдин ыйык кызмат кылуучуларын, Арундун уулдарын жана лебилерди кубалап, бљтљн жердин элине окшоп, љзєњљргљ ыйык кызмат кылуучуларды коюп алган силер эмес белењер? Љзєн арноо єчєн букачар, жети кочкор алып келген ар кимди силер жалган кудайларыњар єчєн ыйык кызмат кылуучу кылып аласыњар.

Ал эми биздин Кудай-Тењирибиз бар. Биз Аны таштаган эмеспиз, Тењирге Арундун уулдары, ыйык кызматчылар кызмат кылып жатышат. Лебилер да љз кызматтарын аткарып жатышат.

Алар ар кєнє эртењ менен да, кечинде да Тењирге арнап бєтєндљй љрттљлєєчє курмандыктарды чалышат, жыпар жыттуу заттарды тєтљтєшљт, таза алтындан жасалган єстљлдєн єстєнљ нан курмандыктарын коюшат, ар кєнє кечинде кєйєп туруш єчєн, алтын чырактан менен анын чырактарын кєйгєзєшљт, анткени биз љз Кудай-Тењирибиздин буйруктарын ыйык сактайбыз, ал эми силер болсо Аны таштап койдуњар.

Биздин башчыбыз – Кудай. Анын ыйык кызмат кылуучулары силерге каршы сурнай тартышат. Ысрайыл уулдары! Ата-бабаларыњардын Кудай-Тењирине каршы согушпагыла, анткени ийгиликке жетпейсињер».

Ошол арада Жаробам алардын артына аскерлерин жљнљтєп, буктурма койдурду. Ошентип, љзє жєйєттљрдєн бет алдында турду, буктурма болсо алардын артында эле.

Жєйєттљр артын карашса, алдынан да, артынан да сокку уруп жатышыптыр. Ошондо алар Тењирге жалынып жиберишти, ыйык кызмат кылуучулар болсо сурнайларын тартып жиберишти.

Жєйєттљр кыйкырышты. Жєйєттљр кыйкырганда, Кудай Абиям менен Жєйєттєн кљз алдында Жаробамды жана бардык ысрайылдыктарды талкалады.

Ысрайыл уулдары жєйєттљрдљн качып жљнљштє, Кудай аларды жєйєттљрдєн колуна салып берди.

Абиям менен анын эли аларды аябай кырды. Ысрайылдын беш жєз мињ тандамал адамы кырылды.

Ошондон кийин Ысрайыл уулдары моюн сунушту. Жєйєт уулдары жењишти, анткени алар љз ата-бабаларынын Кудай-Тењирине таянышкан.

Абиям Жаробамдын артынан кууп, анын шаарларын каратып алды: Бейтелди жана анын карамагындагы шаарларды, Жешанды жана анын карамагындагы шаарларды, Эпрайинди жана анын карамагындагы шаарларды каратып алды.

Жаробам Абиямдын тушунда кєчєнљ кирген жок. Аны Кудай љлтєрдє, ал љлдє.

Абиям болсо кєч алды. Ал он тљрт аялга єйлљнєп, жыйырма эки уулдуу, он алты кыздуу болду.

Абиямдын калган иштери, анын жєрєш-турушу, айткан сљздљрє Ыда пайгамбардын китебинде жазылган.

Французский (LSG)

Языки

La dix-huitième année du règne de Jéroboam, Abija régna sur Juda.

Il régna trois ans à Jérusalem. Sa mère s'appelait Micaja, fille d'Uriel, de Guibea. Il y eut guerre entre Abija et Jéroboam.

Abija engagea les hostilités avec une armée de vaillants guerriers, quatre cent mille hommes d'élite; et Jéroboam se rangea en bataille contre lui avec huit cent mille hommes d'élite, vaillants guerriers.

Du haut du mont Tsemaraïm, qui fait partie de la montagne d'Éphraïm, Abija se leva et dit: Écoutez-moi, Jéroboam, et tout Israël!

Ne devez-vous pas savoir que l'Éternel, le Dieu d'Israël, a donné pour toujours à David la royauté sur Israël, à lui et à ses fils, par une alliance inviolable?

Mais Jéroboam, fils de Nebath, serviteur de Salomon, fils de David, s'est levé et s'est révolté contre son maître.

Des gens de rien, des hommes pervers, se sont rassemblés auprès de lui et l'ont emporté sur Roboam, fils de Salomon. Roboam était jeune et craintif, et il manqua de force devant eux.

Et maintenant, vous pensez triompher du royaume de l'Éternel, qui est entre les mains des fils de David; et vous êtes une multitude nombreuse, et vous avez avec vous les veaux d'or que Jéroboam vous a faits pour dieux.

N'avez-vous pas repoussé les sacrificateurs de l'Éternel, les fils d'Aaron et les Lévites, et ne vous êtes-vous pas fait des sacrificateurs, comme les peuples des autres pays? Quiconque venait avec un jeune taureau et sept béliers, afin d'être consacré, devenait sacrificateur de ce qui n'est point Dieu.

Mais pour nous, l'Éternel est notre Dieu, et nous ne l'avons point abandonné, les sacrificateurs au service de l'Éternel sont fils d'Aaron, et les Lévites remplissent leurs fonctions.

Nous offrons chaque matin et chaque soir des holocaustes à l'Éternel, nous brûlons le parfum odoriférant, nous mettons les pains de proposition sur la table pure, et nous allumons chaque soir le chandelier d'or et ses lampes; car nous observons les commandements de l'Éternel, notre Dieu. Et vous, vous l'avez abandonné.

Voici, Dieu et ses sacrificateurs sont avec nous, à notre tête, et nous avons les trompettes retentissantes pour les faire résonner contre vous. Enfants d'Israël! ne faites pas la guerre à l'Éternel, le Dieu de vos pères, car vous n'auriez aucun succès.

Jéroboam les prit par derrière au moyen d'une embuscade, et ses troupes étaient en face de Juda, qui avait l'embuscade par derrière.

Ceux de Juda s'étant retournés eurent à combattre devant et derrière. Ils crièrent à l'Éternel, et les sacrificateurs sonnèrent des trompettes.

Les hommes de Juda poussèrent un cri de guerre et, au cri de guerre des hommes de Juda, l'Éternel frappa Jéroboam et tout Israël devant Abija et Juda.

Les enfants d'Israël s'enfuirent devant Juda, et Dieu les livra entre ses mains.

Abija et son peuple leur firent éprouver une grande défaite, et cinq cent mille hommes d'élite tombèrent morts parmi ceux d'Israël.

Les enfants d'Israël furent humiliés en ce temps, et les enfants de Juda remportèrent la victoire, parce qu'ils s'étaient appuyés sur l'Éternel, le Dieu de leurs pères.

Abija poursuivit Jéroboam et lui prit des villes, Béthel et les villes de son ressort, Jeschana et les villes de son ressort, et Éphron et les villes de son ressort.

Jéroboam n'eut plus de force du temps d'Abija; et l'Éternel le frappa, et il mourut.

Mais Abija devint puissant; il eut quatorze femmes, et engendra vingt-deux fils et seize filles.

Le reste des actions d'Abija, ce qu'il a fait et ce qu'il a dit, cela est écrit dans les mémoires du prophète Iddo.