Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
14:2
см.:3Цар.15:11;
14:3
см.:3Цар.15:12;
14:4
14:5
14:6
14:7
14:8
14:10
14:13
14:15
И у́спе Аві́а со отцы́ свои́ми, и погребо́ша его́ во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся а́са сы́нъ его́ вмѣ́сто его́ во дни́ же а́сы почи́ земля́ Иу́дина лѣ́тъ де́сять.
И сотвори́ а́са благо́е и пра́вое предъ Го́сподемъ Бо́гомъ свои́мъ:
и отве́рже олтари́ чужды́хъ и высо́кая, и сокруши́ и́долы и посѣче́ дубра́вы:
и повелѣ́ Иу́дѣ, да взы́щетъ Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ и да сотвори́тъ зако́нъ его́ и за́повѣди:
и изве́рже изъ всѣ́хъ градо́въ Иу́диныхъ олтари́ и и́долы, и ца́рствова въ ми́рѣ.
И созда́ гра́ды крѣ́пки въ земли́ Иу́динѣ, зане́ въ поко́и бы́сть земля́, и не бѣ́ ему́ бра́ни въ лѣ́та сiя́, ми́ръ бо Госпо́дь даде́ ему́.
Рече́ же Иу́дѣ: сози́ждемъ гра́ды сiя́, и сотвори́мъ стѣ́ны и столпы́, и врата́ и вереи́, до́ндеже земле́ю госпо́дствуемъ: зане́ я́коже взыска́хомъ Го́спода Бо́га на́шего, взыска́ и на́съ, и воздаде́ на́мъ ми́ръ о́крестъ, и благопоспѣ́шствова на́мъ.
И бы́сть си́ла а́сѣ оружено́сцевъ нося́щихъ щиты́ и ко́пiя въ земли́ Иу́динѣ три́ста ты́сящъ, въ земли́ же Венiами́ни щи́тниковъ и стрѣлце́въ двѣ́сти о́смьдесятъ ты́сящъ: вси́ сі́и во́ини си́льнiи.
Изы́де же проти́ву и́хъ зара́й еѳiо́плянинъ съ си́лою въ ты́сящы ты́сящей, и колесни́цъ три́ста, и прiи́де да́же до мари́са.
И изы́де а́са проти́ву ему́ и устро́и бра́нь въ де́бри на сѣ́веръ мари́са.
И возопи́ а́са ко Го́споду Бо́гу своему́ и рече́: Го́споди, не изнемо́жетъ у тебе́ спаса́ти во мно́гихъ и въ ма́лыхъ, укрѣпи́ на́съ, Го́споди Бо́же на́шъ, я́ко на тя́ упова́хомъ и о и́мени твое́мъ изыдо́хомъ на мно́жество мно́гое сiе́: Го́споди Бо́же на́шъ, ты́ еси́ Бо́гъ, да не превозмо́жетъ проти́ву тебе́ человѣ́къ.
И порази́ Госпо́дь еѳiо́пы предъ а́сою и Иу́дою и бѣжа́ша еѳiо́пи:
и погна́ и́хъ а́са и лю́дiе его́ да́же до гедо́ра: и падо́ша еѳiо́пи, да́же не бы́ти въ ни́хъ оста́нку, я́ко сотре́ни бы́ша предъ Го́сподемъ и предъ си́лою его́, и плѣни́ша коры́сти мно́ги:
и изсѣко́ша ве́си и́хъ о́крестъ гедо́ра, вели́къ бо стра́хъ Госпо́день объя́тъ и́хъ, и плѣни́ша вся́ гра́ды и́хъ, зане́ мно́ги коры́сти бы́ша въ ни́хъ:
и ку́щы ско́тскiя и Амазо́новъ изсѣко́ша, и взя́ша скота́ мно́жество и велблю́ды, и возврати́шася во Иерусали́мъ.
13:23וַיִּשְׁכַּב אֲבִיָּה עִם־אֲבֹתָיו, וַיִּקְבְּרוּ אֹתוֹ בְּעִיר דָּוִיד, וַיִּמְלֹךְ אָסָא בְנוֹ תַּחְתָּיו; בְּיָמָיו שָׁקְטָה הָאָרֶץ עֶשֶׂר שָׁנִים׃ פ
1וַיַּעַשׂ אָסָא הַטּוֹב וְהַיָּשָׁר, בְּעֵינֵי יְהוָה אֱלֹהָיו׃
2וַיָּסַר אֶת־מִזְבְּחוֹת הַנֵּכָר וְהַבָּמוֹת; וַיְשַׁבֵּר אֶת־הַמַּצֵּבוֹת, וַיְגַדַּע אֶת־הָאֲשֵׁרִים׃
3וַיֹּאמֶר לִיהוּדָה, לִדְרוֹשׁ אֶת־יְהוָה אֱלֹהֵי אֲבוֹתֵיהֶם; וְלַעֲשׂוֹת הַתּוֹרָה וְהַמִּצְוָה׃
4וַיָּסַר מִכָּל־עָרֵי יְהוּדָה, אֶת־הַבָּמוֹת וְאֶת־הַחַמָּנִים; וַתִּשְׁקֹט הַמַּמְלָכָה לְפָנָיו׃
5וַיִּבֶן עָרֵי מְצוּרָה בִּיהוּדָה; כִּי־שָׁקְטָה הָאָרֶץ, וְאֵין־עִמּוֹ מִלְחָמָה בַּשָּׁנִים הָאֵלֶּה, כִּי־הֵנִיחַ יְהוָה לוֹ׃
6וַיֹּאמֶר לִיהוּדָה נִבְנֶה אֶת־הֶעָרִים הָאֵלֶּה, וְנָסֵב חוֹמָה וּמִגְדָּלִים דְּלָתַיִם וּבְרִיחִים, עוֹדֶנּוּ הָאָרֶץ לְפָנֵינוּ, כִּי דָרַשְׁנוּ אֶת־יְהוָה אֱלֹהֵינוּ, דָּרַשְׁנוּ וַיָּנַח לָנוּ מִסָּבִיב; וַיִּבְנוּ וַיַּצְלִיחוּ׃ פ
7וַיְהִי לְאָסָא, חַיִל נֹשֵׂא צִנָּה וָרֹמַח, מִיהוּדָה שְׁלֹשׁ מֵאוֹת אֶלֶף, ס וּמִבִּנְיָמִן, נֹשְׂאֵי מָגֵן וְדֹרְכֵי קֶשֶׁת, מָאתַיִם וּשְׁמוֹנִים אָלֶף; כָּל־אֵלֶּה גִּבּוֹרֵי חָיִל׃
8וַיֵּצֵא אֲלֵיהֶם זֶרַח הַכּוּשִׁי, בְּחַיִל אֶלֶף אֲלָפִים, וּמַרְכָּבוֹת שְׁלֹשׁ מֵאוֹת; וַיָּבֹא עַד־מָרֵשָׁה׃
9וַיֵּצֵא אָסָא לְפָנָיו; וַיַּעַרְכוּ מִלְחָמָה, בְּגֵיא צְפַתָה לְמָרֵשָׁה׃
10וַיִּקְרָא אָסָא אֶל־יְהוָה אֱלֹהָיו וַיֹּאמַר, יְהוָה, אֵין־עִמְּךָ לַעְזוֹר בֵּין רַב לְאֵין כֹּחַ, עָזְרֵנוּ יְהוָה אֱלֹהֵינוּ כִּי־עָלֶיךָ נִשְׁעַנּוּ, וּבְשִׁמְךָ בָאנוּ, עַל־הֶהָמוֹן הַזֶּה; יְהוָה אֱלֹהֵינוּ אַתָּה, אַל־יַעְצֹר עִמְּךָ אֱנוֹשׁ׃ ס
11וַיִּגֹּף יְהוָה אֶת־הַכּוּשִׁים, לִפְנֵי אָסָא וְלִפְנֵי יְהוּדָה; וַיָּנֻסוּ הַכּוּשִׁים׃
12וַיִּרְדְּפֵם אָסָא וְהָעָם אֲשֶׁר־עִמּוֹ עַד־לִגְרָר, וַיִּפֹּל מִכּוּשִׁים לְאֵין לָהֶם מִחְיָה, כִּי־נִשְׁבְּרוּ לִפְנֵי־יְהוָה וְלִפְנֵי מַחֲנֵהוּ; וַיִּשְׂאוּ שָׁלָל הַרְבֵּה מְאֹד׃
13וַיַּכּוּ, אֵת כָּל־הֶעָרִים סְבִיבוֹת גְּרָר, כִּי־הָיָה פַחַד־יְהוָה עֲלֵיהֶם; וַיָּבֹזּוּ אֶת־כָּל־הֶעָרִים, כִּי־בִזָּה רַבָּה הָיְתָה בָהֶם׃
14וְגַם־אָהֳלֵי מִקְנֶה הִכּוּ; וַיִּשְׁבּוּ צֹאן לָרֹב וּגְמַלִּים, וַיָּשֻׁבוּ יְרוּשָׁלִָם׃ ס
ثُمَّ اضْطَجَعَ أَبِيَّا مَعَ آبَائِهِ فَدَفَنُوهُ فِي مَدِينَةِ دَاوُدَ، وَمَلَكَ آسَا ابْنُهُ عِوَضًا عَنْهُ. فِي أَيَّامِهِ اسْتَرَاحَتِ الأَرْضُ عَشَرَ سِنِينَ.
وَعَمِلَ آسَا مَا هُوَ صَالِحٌ وَمُسْتَقِيمٌ فِي عَيْنَيِ الرَّبِّ إِلهِهِ.
وَنَزَعَ الْمَذَابحَ الْغَرِيبَةَ وَالْمُرْتَفَعَاتِ، وَكَسَّرَ التَّمَاثِيلَ وَقَطَّعَ السَّوَارِيَ،
وَقَالَ لِيَهُوذَا أَنْ يَطْلُبُوا الرَّبَّ إِلهَ آبَائِهِمْ وَأَنْ يَعْمَلُوا حَسَبَ الشَّرِيعَةِ وَالْوَصِيَّةِ.
وَنَزَعَ مِنْ كُلِّ مُدُنِ يَهُوذَا الْمُرْتَفَعَاتِ وَتَمَاثِيلَ الشَّمْسِ، وَاسْتَرَاحَتِ الْمَمْلَكَةُ أَمَامَهُ.
وَبَنَى مُدُنًا حَصِينَةً فِي يَهُوذَا لأَنَّ الأَرْضَ اسْتَرَاحَتْ وَلَمْ تَكُنْ عَلَيْهِ حَرْبٌ فِي تِلْكَ السِّنِينَ، لأَنَّ الرَّبَّ أَرَاحَهُ.
وَقَالَ لِيَهُوذَا: «لِنَبْنِ هذِهِ الْمُدُنَ وَنُحَوِّطْهَا بِأَسْوَارٍ وَأَبْرَاجٍ وَأَبْوَابٍ وَعَوَارِضَ مَا دَامَتِ الأَرْضُ أَمَامَنَا، لأَنَّنَا قَدْ طَلَبْنَا الرَّبَّ إِلهَنَا. طَلَبْنَاهُ فَأَرَاحَنَا مِنْ كُلِّ جِهَةٍ». فَبَنَوْا وَنَجَحُوا.
وَكَانَ لآسَا جَيْشٌ يَحْمِلُونَ أَتْرَاسًا وَرِمَاحًا مِنْ يَهُوذَا، ثَلاَثُ مِئَةِ أَلْفٍ، وَمِنْ بَنْيَامِينَ مِنَ الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الأَتْرَاسَ وَيَشُدُّونَ الْقِسِيَّ مِئَتَانِ وَثَمَانُونَ أَلْفًا. كُلُّ هؤُلاَءِ جَبَابِرَةُ بَأْسٍ.
فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ زَارَحُ الْكُوشِيُّ بِجَيْشٍ أَلْفِ أَلْفٍ، وَبِمَرْكَبَاتٍ ثَلاَثِ مِئَةٍ، وَأَتَى إِلَى مَرِيشَةَ.
وَخَرَجَ آسَا لِلِقَائِهِ وَاصْطَفُّوا لِلْقِتَالِ فِي وَادِي صَفَاتَةَ عِنْدَ مَرِيشَةَ.
وَدَعَا آسَا الرَّبَّ إِلهَهُ وَقَالَ: «أَيُّهَا الرَّبُّ، لَيْسَ فَرْقًا عِنْدَكَ أَنْ تُسَاعِدَ الْكَثِيرِينَ وَمَنْ لَيْسَ لَهُمْ قُوَّةٌ. فَسَاعِدْنَا أَيُّهَا الرَّبُّ إِلهُنَا لأَنَّنَا عَلَيْكَ اتَّكَلْنَا وَبِاسْمِكَ قَدُمْنَا عَلَى هذَا الْجَيْشِ. أَيُّهَا الرَّبُّ أَنْتَ إِلهُنَا. لاَ يَقْوَ عَلَيْكَ إِنْسَانٌ».
فَضَرَبَ الرَّبُّ الْكُوشِيِّينَ أَمَامَ آسَا وَأَمَامَ يَهُوذَا، فَهَرَبَ الْكُوشِيُّونَ.
وَطَرَدَهُمْ آسَا وَالشَّعْبُ الَّذِي مَعَهُ إِلَى جَرَارَ، وَسَقَطَ مِنَ الْكُوشِيِّينَ حَتَّى لَمْ يَكُنْ لَهُمْ حَيٌّ لأَنَّهُمُ انْكَسَرُوا أَمَامَ الرَّبِّ وَأَمَامَ جَيْشِهِ. فَحَمَلُوا غَنِيمَةً كَثِيرَةً جِدًّا.
وَضَرَبُوا جَمِيعَ الْمُدُنِ الَّتِي حَوْلَ جَرَارَ، لأَنَّ رُعْبَ الرَّبِّ كَانَ عَلَيْهِمْ، وَنَهَبُوا كُلَّ الْمُدُنِ لأَنَّهُ كَانَ فِيهَا نَهْبٌ كَثِيرٌ.
وَضَرَبُوا أَيْضًا خِيَامَ الْمَاشِيَةِ وَسَاقُوا غَنَمًا كَثِيرًا وَجِمَالاً، ثُمَّ رَجَعُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ.
Таджикский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Ва Абиё бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри Довуд дафн карданд, ва писараш Осо ба ҷои ӯ подшоҳ шуд; дар айёми ӯ замин даҳ сол оромӣ ёфт.
Ва Осо он чиро, ки дар назари Парвардигор Худо некӯ ва рост дуруст буд, ба амал овард.
Ва қурбонгоҳҳои бегона ва баландиҳоро барҳам дод, ва ҳайкалҳоро шикаст, ва дарахтони бути Ашераро решакан кард.
Ва ба аҳли Яҳудо гуфт, ки Парвардигор Худои падарони худро ҷӯё бошанд, ва шариат ва аҳкомро ба амал оваранд.
Ва аз ҳамаи шаҳрҳои Яҳудо баландиҳо ва ҳайкалҳои тимсолҳои офтобро барҳам дод; ва мамлакат дар ҳузури ӯ оромӣ ёфт.
Ва шаҳрҳои ҳисордор дар Яҳудо бино кард, зеро ки замин оромӣ ёфта буд, ва дар он солҳо касе бо ӯ ҷанг накардааст, зеро ки Парвардигор ба ӯ осудагӣ ато намуд.
Ва ӯ ба Яҳудо гуфт: «Ин шаҳрҳоро бино кунем, ва дар гирдашон деворҳо ва бурҷҳо бо дарвозаҳо ва ғалақаҳо барпо намоем, дар сурате ки замин ҳанӯз дар ихтиёри мост, зеро ки Парвардигор Худои худро ҷӯё шудаем, – мо Ӯро ҷӯё шудем, ва Ӯ аз ҳар тараф ба мо осудагӣ ато намуд». Ва бино карданд ва муваффақият ёфтанд.
Ва Осо лашкаре иборат аз сипардорон ва найзаварон дошт, ки аз Яҳудо сесад ҳазор буданд, ва аз Бинёмин дусаду ҳаштод ҳазор сипардорон ва камонварон; ҳамаи инҳо мардони ҷангии далер буданд.
Ва Зораҳи ҳабашӣ бо лашкаре ки аз милён ҳазор ҳазор сарбоз иборат буд, ва бо сесад ароба ба муқобили онҳо берун омада, ба Морешо расид.
Ва Осо ба пешвози ӯ берун омад, ва онҳо дар дараи Сафот назди Морешо барои ҷанг саф кашиданд.
Ва Осо сӯи Парвардигор Худои худ дуо карда хонда, гуфт: «Парвардигоро, ҷуз Ту касе нест, ки ба камзӯр ба муқобили пурзӯр тавонад мадад расонад. Пас, эй Парвардигор Худои мо, ба мо мадад расон, зеро ки мо ба Ту таваккал кардаем, ва ба номи Ту назди ин анбӯҳ омадаем. Ту Парвардигор Худои мо ҳастӣ, нагузор, ки одамизод аз Ту зӯр барояд».
Ва Парвардигор ҳабашиёнро пеши Осо ва пеши Яҳудо шикаст дод, ва ҳабашиён рӯ ба гурез оварданд.
Ва Осо ва қавме ки бо ӯ буданд, онҳоро то Ҷарор таъқиб карданд, ва аз ҳабашиён он қадар фурӯ ғалтиданд, ки дигар ёрои истодагӣ надоштанд, зеро ки пеши Парвардигор ва пеши лашкари Ӯ шикаст хӯрданд. Ва ғанимати зиёде ба даст оварда шуд.
Ва ҳамаи шаҳрҳои гирду пеши Ҷарорро зарба заданд, зеро ки тарси Парвардигор онҳоро фаро гирифта буд; ва ҳамаи шаҳрҳоро тороҷ карданд, зеро ки ғанимати зиёде дар онҳо буд.
Ва хаймаҳои чорводоронро низ зарба зада, гусфандони зиёд ва шутуронро гирифта бурданд, ва ба Уршалим баргаштанд.