И даде́ и́мъ оте́цъ и́хъ мно́ги да́ры: сребро́ и зла́то, и ору́жiе со гра́ды крѣ́пкими во Иуде́и, ца́рство же даде́ Иора́му, поне́же се́й бѣ́ пе́рвенецъ.

И воста́ Иора́мъ на ца́рство свое́, и укрѣпи́ся, и изби́ всю́ бра́тiю свою́ мече́мъ и нѣ́кiихъ от нача́лникъ Изра́илевыхъ.

Три́десяти и дву́ лѣ́тъ бѣ́ Иора́мъ, егда́ нача́ ца́рствовати, и о́смь лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ,

и хожда́ше по путе́мъ царе́й Изра́илевыхъ, я́коже содѣ́ла до́мъ Ахаа́вль: дщи́ бо Ахаа́вля бы́сть жена́ его́: и сотвори́ зло́е предъ Го́сподемъ.

И не хотѣ́ Госпо́дь искорени́ти до́му дави́дова ра́ди завѣ́та, его́же завѣща́ съ дави́домъ, и я́коже рече́ ему́, да́ти ему́ свѣти́лникъ и сыно́мъ его́ во вся́ дни́.

Во дне́хъ о́нѣхъ отступи́ Едо́мъ от Иу́ды и поста́ви себѣ́ царя́.

И по́йде Иора́мъ съ нача́лники свои́ми, и вся́ ко́нница съ ни́мъ: и бы́сть, и воста́ но́щiю, и порази́ Едо́ма, и́же обы́де о́крестъ его́, и нача́лники колесни́цъ: и побѣго́ша лю́дiе въ селе́нiя своя́.

И отступи́ от Иу́ды Едо́мъ да́же до сего́ дне́ того́жде вре́мене и ловна́ отступи́ изъ подъ руки́ его́, зане́ оста́ви Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ:

и́бо то́й сотвори́ высо́кая бо градѣ́хъ Иу́диныхъ, и блуди́ти сотвори́ обита́ющихъ во Иерусали́мѣ и прельсти́ Иу́ду.

И прiи́де къ нему́ писа́нiе от илiи́ проро́ка, глаго́ля: сiя́ рече́ Госпо́дь Бо́гъ дави́да отца́ твоего́: поне́же не ходи́лъ еси́ по пути́ Иосафа́та отца́ твоего́ и въ путе́хъ а́сы царя́ Иу́дина,

и ходи́лъ еси́ въ путе́хъ царе́й Изра́илевыхъ, и блуди́ти сотвори́лъ еси́ Иу́ду и обита́ющихъ во Иерусали́мѣ, я́коже соблуди́ до́мъ Ахаа́вль, и бра́тiю твою́, сы́ны отца́ твоего́, лу́чшхъ тебе́ изби́лъ еси́,

се́, Госпо́дь порази́тъ тя́ я́звою вели́кою съ людьми́ твои́ми и съ сынми́ твои́ми и съ жена́ми твои́ми и со всѣ́мъ имѣ́нiемъ твои́мъ:

ты́ же бу́деши въ я́звѣ лю́тѣй, въ болѣ́зни чре́ва, до́ндеже изы́дутъ вну́тренняя твоя́ съ я́звою от дні́й во дни́.

И воздви́же Госпо́дь на Иора́ма иноплеме́нники и Ара́вовъ и сопредѣ́лныя еѳiо́пы:

и взыдо́ша на Иу́ду, и преодолѣ́ша, и плѣни́ша вся́ сокро́вища, я́же обрѣто́ша въ дому́ царе́вѣ, и сыно́въ его́ и дще́ри его́ и жены́ его́, и не оста́ся ему́ сы́нъ, то́кмо Охозі́а ме́ншiй сыно́въ его́.

И по си́хъ всѣ́хъ порази́ его́ Госпо́дь чре́ва болѣ́знiю неизцѣ́льною.

И бы́сть от дні́й во дни́, и егда́ прiи́де вре́мя дні́й два́ дни́, и изы́де чре́во его́ съ болѣ́знiю, и у́мре въ разслабле́нiи лю́тѣмъ. И не сотвори́ша ему́ лю́дiе по обы́чаю погребе́нiя, я́коже погребе́нiе отце́мъ его́.

Три́десяти двою́ лѣ́тъ бя́ше, егда́ ца́рствовати нача́, и о́смь лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ: ходи́ же не хва́льно, и погребо́ша его́ во гра́дѣ дави́довѣ, оба́че не во гробѣ́хъ ца́рскихъ.

Синодальный

1 Иорам, сын Иосафатов, умерщвляет всех братьев своих и женится на дочери Ахава; 8 восстание Едома и Ливны; 11 Илия посылает письмо Иораму, осуждающее его идолопоклонство и убийства и возвещающее о его болезни; 16 враги ограбили Иерусалим и увели жен и сыновей Иорама; 18 он поражен болезнью и умер.

И почил Иосафат с отцами своими, и похоронен с отцами своими в городе Давидовом. И воцарился Иорам, сын его, вместо него.

И у него были братья, сыновья Иосафата: Азария и Иехиил, и Захария и Азария, и Михаил и Сафатия: все сии сыновья Иосафата, царя Израилева.

И дал им отец их большие подарки серебром и золотом и драгоценностями, вместе с укрепленными городами в Иудее; царство же отдал Иораму, потому что он первенец.

И вступил Иорам на царство отца своего и утвердился, и умертвил всех братьев своих мечом и также некоторых из князей Израилевых.

Тридцати двух лет был Иорам, когда воцарился, и восемь лет царствовал в Иерусалиме;

и ходил он путем царей Израильских, как поступал дом Ахавов, потому что дочь Ахава была женою его, – и делал он неугодное в очах Господних.

Однако же не хотел Господь погубить дома Давидова ради завета, который заключил с Давидом, и потому что обещал дать ему светильник и сыновьям его на все времена.

Во дни его вышел Едом из-под власти Иуды, и поставили над собою царя.

И пошел Иорам с военачальниками своими, и все колесницы с ним; и встав ночью, поразил Идумеян, которые окружили его, и начальствующих над колесницами [и побежал народ в жилища свои].

Однако вышел Едом из-под власти Иуды до сего дня. В то же время вышла и Ливна из-под власти его, потому что он оставил Господа Бога отцов своих.

Также высоты устроил он на горах Иудейских, и ввел в блужение жителей Иерусалима и соблазнил Иудею.

И пришло к нему письмо от Илии пророка, в котором было сказано: так говорит Господь Бог Давида, отца твоего: за то, что ты не пошел путями Иосафата, отца твоего, и путями Асы, царя Иудейского,

а пошел путем царей Израильских и ввел в блужение Иудею и жителей Иерусалима, как вводил в блужение дом Ахавов, еще же и братьев твоих, дом отца твоего, которые лучше тебя, ты умертвил,

за то, вот Господь поразит поражением великим народ твой и сыновей твоих, и жен твоих, и все имущество твое,

тебя же самого – болезнью сильною, болезнью внутренностей твоих до того, что будут выпадать внутренности твои от болезни со дня на день.

И возбудил Господь против Иорама дух Филистимлян и Аравитян, сопредельных Ефиоплянам;

и они пошли на Иудею и ворвались в нее, и захватили все имущество, находившееся в доме царя, также и сыновей его и жен его; и не осталось у него сына, кроме Охозии, меньшего из сыновей его.

А после всего этого поразил Господь внутренности его болезнью неизлечимою.

Так было со дня на день, а к концу второго года выпали внутренности его от болезни его, и он умер в жестоких страданиях; и не сожег для него народ его благовоний, как делал то для отцов его.

Тридцати двух лет был он, когда воцарился, и восемь лет царствовал в Иерусалиме, и отошел неоплаканный, и похоронили его в городе Давидовом, но не в царских гробницах.

Грузинский

განისვენა იოშაფატმა თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა თავის მამა-პაპის გვერდით დავითის ქალაქში და მის ნაცვლად მისი ძე, იორამი გამეფდა.

ჰყავდა ძმები, იოშაფატის ვაჟები: ყაზარია, იესელი, ზექარიაჰუ, ყაზარიაჰუ, მიქაელი, შეფატიაჰუ, ესენი არიან იოშაფატის, ისრაელის მეფის ძენი.

მათმა მამამ დიდძალი საჩუქარი მისცა მათ - ვერცხლი, ოქრო და ძვირფასეულობა, იუდას ციხე-ქალაქებთან ერთად. სამეფო კი იორამს უბოძა, რადგან იგი პირმშო იყო.

დაიჭირა მამამისის სამეფო იორამმა, და როცა გაძლიერდა, მახვილით დახოცა თავისი ძმები და ისრაელის მთავართაგანნი.

ოცდათორმეტი წლისა იყო იორამი, როცა გამეფდა, და რვა წელი იმეფა იერუსალიმში.

ისრაელის მეფეთა გზით დადიოდა იგი, როგორც იქცეოდა აქაბის სახლი, რადგან აქაბის ასული ჰყავდა ცოლად და უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში.

მაგრამ არ უნდოდა უფალს დავითის სახლის დაქცევა იმ აღთქმის გამო, დავითს რომ დაუდო, როცა შეპირდა, რომ მისცემდა ლამპარს მას და მის შთამომავალთ სამარადისოდ.

მის დროს განუდგა ედომი იუდას და დაისვეს მეფე.

გაემართა იორამი თავისი სარდლებით და მთელი თავისი ეტლებითურთ, ადგა ღამით და სძლია ედომელებს, გარს რომ ეხვივნენ და ეტლის მეთაურებს.

განუდგა ედომი იუდას და ასეა დღემდე. იმხანადვე განუდგა ლიბნაც იუდას, რადგან მიატოვა იორამმა უფალი, თავისი მამა-პაპის ღმერთი.

მანაც მოაწყო გორაკები იუდას მთებში. მან გარყვნა იერუსალიმის მცხოვრებნი და აცდუნა იუდა.

წერილი მიუვიდა ელია წინასწარმეტყველისგან, უთვლიდა, ასე ამბობსო უფალი, მამაშენის დავითის ღმერთი: იმის გამო, რომ შენ არ დაადექი მამაშენის იოშაფატის გზას და იუდას მეფის, ასას გზას,

არამედ ისრაელის მეფეთა გზას დაადექი, გარყვენი იუდა და იერუსალიმში მცხოვრებნი აქაბის სახლის გარყვნილების მსგავსად, თანაც შენზე უკეთესი შენი ძმები - მამაშენის სახლი ამოწყვიტე,

აჰა, უფალი სასტიკად მოსრავს შენს ხალხს, შენს ვაჟებსა და ცოლებს, მთელს შენს საბადებელს.

შენ კი მძიმე სენს შეგყრის ნაწლავთა სენს, ისე რომ ნაწლავები სნეულების გამო დღე და დღე გარეთ გამოგივა.

აღძრავს უფალი იორამის წინააღმდეგ ფილისტიმელთა და არაბთა სულს, ქუშელთა მეზობლად რომ არიან.

გაილაშქრეს იუდაზე, შეიჭრნენ მასში და ხელში ჩაიგდეს მთელი დოვლათი, რაც კი მეფის სახლში აღმოჩნდა, აგრეთვე მისი ვაჟები და ცოლები. ვაჟი აღარ დარჩა, იოახაზის ძეთა შორის უმრწემესის გარდა.

ყოველივე ამის შემდეგ დასცა უფალმა იგი უკურნებელი სენით.

ასე იყო დღე და დღე. მეორე წლის ბოლოს კი გამოუვიდა ნაწლავები სენისაგან და საშინელ ტანჯვაში მოკვდა. მისმა ხალხმა არ დაუნთო კოცონი. როგორც მის მამა-პაპას დაუნთო.

ოცდათორმეტი წლის იყო იგი, რომ გამეფდა. და რვა წელი იმეფა იერუსალიმში. ისე წავიდა, რომ არ დანანებიათ. დამარხეს დავითის ქალაქში, სამეფო სამარხში.

Итальянский

Языки

Giòsafat si addormentò con i suoi padri, fu sepolto con loro nella Città di Davide e al suo posto divenne re suo figlio Ioram.

I suoi fratelli, figli di Giòsafat, erano Azaria, Iechièl, Zaccaria, Azariàu, Michele e Sefatia; tutti costoro erano figli di Giòsafat, re d'Israele.

Il padre aveva dato loro ricchi doni: argento, oro e oggetti preziosi insieme con fortezze in Giuda; il regno però l'aveva assegnato a Ioram, perché era il primogenito.

Ioram prese in possesso il regno di suo padre e, quando si fu rafforzato, uccise di spada tutti i suoi fratelli e, con loro, anche alcuni capi d'Israele.

Quando divenne re, Ioram aveva trentadue anni; regnò a Gerusalemme otto anni.

Seguì la via dei re d'Israele, come aveva fatto la casa di Acab, perché sua moglie era figlia di Acab. Fece ciò che è male agli occhi del Signore.

Ma il Signore non volle distruggere la casa di Davide, a causa dell'alleanza che aveva concluso con Davide e secondo la promessa fattagli di lasciare sempre una lampada per lui e per i suoi figli.

Nei suoi giorni Edom si ribellò al dominio di Giuda e si elesse un re.

Allora Ioram con i suoi comandanti sconfinò con tutti i carri. Egli si mosse di notte e sconfisse gli Edomiti che l'avevano accerchiato, insieme con i comandanti dei carri.

Tuttavia Edom si è sottratto al dominio di Giuda fino ad oggi. In quel tempo anche Libna si ribellò al suo dominio, perché Ioram aveva abbandonato il Signore, Dio dei suoi padri.

Egli inoltre eresse alture sui monti di Giuda, fece prostituire gli abitanti di Gerusalemme e fece traviare Giuda.

Gli giunse da parte del profeta Elia uno scritto che diceva: "Dice il Signore, Dio di Davide, tuo padre: "Poiché non hai seguito la via di Giòsafat, tuo padre, né la via di Asa, re di Giuda,

ma hai seguito la via dei re d'Israele, hai fatto prostituire Giuda e gli abitanti di Gerusalemme, come ha fatto la casa di Acab, e inoltre hai ucciso i tuoi fratelli, della famiglia di tuo padre, uomini migliori di te,

ecco, il Signore sta per colpire con un grave disastro il tuo popolo, i tuoi figli, le tue mogli e tutti i tuoi beni.

Tu soffrirai gravi malattie, una malattia intestinale tale che per essa le tue viscere ti usciranno nel giro di due anni"".

Il Signore risvegliò contro Ioram l'ostilità dei Filistei e degli Arabi che abitano al confine con gli Etiopi.

Costoro attaccarono Giuda, vi penetrarono, portando via tutti i beni trovati nella reggia e persino i suoi figli e le sue mogli. Non gli rimase nessun figlio, se non Ioacàz, il più piccolo.

Dopo tutto questo, il Signore lo colpì con una malattia intestinale inguaribile.

Andò avanti per più di un anno; verso la fine del secondo anno, gli uscirono le viscere per la gravità della malattia e così morì fra dolori atroci. E per lui il popolo non fece fuochi d'aromi, come gli aromi bruciati per i suoi padri.

Quando divenne re, egli aveva trentadue anni; regnò a Gerusalemme otto anni. Se ne andò senza lasciare rimpianti; lo seppellirono nella Città di Davide, ma non nei sepolcri dei re.