Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
23:2
23:7
23:8
23:9
см.:4Цар.11:10;
23:10
23:12
см.:4Цар.11:13;
23:14
см.:4Цар.11:15;
23:15
см.:4Цар.11:16;
23:16
см.:4Цар.11:17;
23:17
см.:4Цар.11:18;
23:19
23:20
см.:4Цар.11:19;
23:21
см.:4Цар.11:20;
1 Заговор священника Иодая с начальниками и воцарение Иоаса; 12 поражение Гофолии; 16 народ вступает в завет, что будет служить Господу, и разрушает капище Ваала.
Но в седьмой год ободрился Иодай и принял в союз с собою начальников сотен: Азарию, сына Иерохамова, и Исмаила, сына Иегохананова, и Азарию, сына Оведова, и Маасею, сына Адаии, и Елишафата, сына Зихри.
И они прошли по Иудее и собрали левитов из всех городов Иудеи и глав поколений Израилевых, и пришли в Иерусалим.
И заключило все собрание союз в доме Божием с царем. И сказал им Иодай: вот сын царя должен быть царем, как изрек Господь о сыновьях Давидовых.
Вот что вы сделайте: треть вас, приходящих в субботу, из священников и левитов, будет привратниками у порогов,
и треть при доме царском, и треть у ворот Иесод, а весь народ на дворах дома Господня.
И никто пусть не входит в дом Господень, кроме священников и служащих из левитов. Они могут войти, потому что освящены; весь же народ пусть стоит на страже Господней.
И пусть левиты окружат царя со всех сторон, всякий с оружием своим в руке своей, и кто будет входить в храм, да будет умерщвлен. И будьте вы при царе, когда он будет входить и выходить.
И сделали левиты и все Иудеи, что приказал Иодай священник; и взяли каждый людей своих, приходящих в субботу с отходящими в субботу, потому что не отпустил священник Иодай сменившихся черед.
И роздал Иодай священник начальникам сотен копья и малые и большие щиты царя Давида, которые были в доме Божием;
и поставил весь народ, каждого с оружием его в руке его, от правой стороны храма до левой стороны храма, у жертвенника и у дома, вокруг царя.
И вывели сына царя, и возложили на него венец и украшения, и поставили его царем; и помазали его Иодай и сыновья его и сказали: да живет царь!
И услышала Гофолия голос народа, бегущего и провозглашающего о царе, и вышла к народу в дом Господень,
и увидела: и вот царь стоит на возвышении своем при входе, и князья и трубы подле царя, и весь народ земли веселится, и трубят трубами, и певцы с орудиями музыкальными и искусные в славословии. И разодрала Гофолия одежды свои и закричала: заговор! заговор!
И вызвал Иодай священник начальников сотен, начальствующих над войском, и сказал им: выведите ее вон [из храма], и кто последует за нею, да будет умерщвлен мечом. Потому что священник сказал: не умертвите ее в доме Господнем.
И дали ей место, и когда она пришла ко входу конских ворот царского дома, там умертвили ее.
И заключил Иодай завет между собою и между всем народом и царем, чтобы быть им народом Господним.
И пошел весь народ в капище Ваала, и разрушили его, и жертвенники его и истуканов его сокрушили; и Матфана, жреца Ваалова, умертвили пред жертвенниками.
И поручил Иодай дела дома Господня священникам и левитам, [и восстановил дневные череды священников и левитов,] как распределил Давид в доме Господнем, для возношения всесожжений Господу, как написано в законе Моисеевом, с радостью и пением, по уставу Давидову.
И поставил он привратников у ворот дома Господня, чтобы не мог входить нечистый почему-нибудь.
И взял начальников сотен, и вельмож, и начальствующих в народе, и весь народ земли, и проводил царя из дома Господня, и прошли чрез верхние ворота в дом царский, и посадили царя на царский престол.
И веселился весь народ земли, и город успокоился. А Гофолию умертвили мечом.
Въ лѣ́то же седмо́е укрѣпи́ся Иода́й, и взя́ со́тники, аза́рiю сы́на Иора́мля и Исма́ила сы́на Иоана́ня, и аза́рiю сы́на ови́дова и Амасі́ю сы́на Аді́ева и Елисафа́на сы́на Заха́рiина съ собо́ю въ до́мъ Госпо́день.
И обыдо́ша Иуде́ю, и собра́ша леви́ты от всѣ́хъ градо́въ Иу́диныхъ и нача́лники оте́чествъ Изра́илевыхъ, и прiидо́ша во Иерусали́мъ.
И завѣща́ все́ собра́нiе Иу́дино завѣ́тъ въ дому́ Бо́жiи со царе́мъ: и показа́ и́мъ сы́на царе́ва и рече́ и́мъ [Иода́й]: се́, сы́нъ царе́въ да воцари́тся, я́коже глаго́ла Госпо́дь о до́мѣ дави́довѣ:
и ны́нѣ сло́во сiе́, е́же сотворите́: тре́тiя ча́сть от ва́съ да изы́детъ въ суббо́ту, свяще́нниковъ и леви́товъ, и во врата́ вхо́довъ,
и тре́тiя ча́сть въ дому́ царе́вѣ, и тре́тiя ча́сть во вратѣ́хъ сре́днихъ, и вси́ лю́дiе [да бу́дутъ] во дво́рѣхъ до́му Госпо́дня:
и никто́же да вни́детъ въ до́мъ Госпо́день, то́кмо свяще́нницы и леви́ти и и́же слу́жатъ от Леви́тъ: ті́и вни́дутъ, я́ко освяще́ни су́ть, вси́ же лю́дiе да держа́тъ стра́жу Госпо́дню:
леви́ти же да хо́дятъ о́крестъ царя́, кі́йждо имѣ́я ору́жiе свое́ въ руку́ свое́ю, и входя́й въ це́рковъ да убiе́тся, и да бу́дутъ со царе́мъ, входя́щу ему́ и исходя́щу.
И сотвори́ша леви́ти и ве́сь Иу́да по всему́, ели́ка повелѣ́ и́мъ Иода́й жре́цъ: и взя́ша кі́йждо му́жы своя́ от нача́ла суббо́ты да́же до исхо́да суббо́ты: зане́же не оста́ви Иода́й жре́цъ слу́жбы дневны́я.
И даде́ Иода́й свяще́нникъ со́тникомъ по чи́ну поста́вленнымъ мечы́ и щиты́ и броня́, я́же бя́ху царя́ дави́да въ дому́ Бо́жiи,
и поста́ви вся́ лю́ди, коего́ждо во ору́жiи его́, от десны́я страны́ це́ркве да́же до лѣ́выя страны́ олтаря́ и це́ркве, надъ царе́мъ о́крестъ:
и изведе́ сы́на царе́ва, и возложи́ша на него́ дiади́му и свидѣ́нiя, и поста́виша его́ царе́мъ, и пома́за его́ Иода́й жре́цъ и сы́нове его́ и реко́ша да живе́тъ ца́рь.
И услы́ша Гоѳолі́а гла́съ люді́й теку́щихъ и исповѣ́дающихъ и хва́лящихъ царя́, и вни́де ко царю́ въ це́рковь Госпо́дню,
и ви́дѣ, и се́, ца́рь стоя́ше на степе́ни свое́мъ, на вхо́дѣ же кня́зи и трубы́, и нача́лницы о́крестъ царя́: и вси́ лю́дiе земли́ возра́довашася и воструби́ша труба́ми, и пою́ще во орга́ны пѣвцы́, и хва́ляще хвало́ю. И растерза́ Гоѳолі́а ри́зы своя́, и возопи́ и рече́: напа́дающе напа́даете.
Изы́де же Иода́й архiере́й, и повелѣ́ со́тникомъ и нача́лникомъ си́лы и рече́ и́мъ: изри́ните ю́ во́нъ изъ це́ркве, и изыди́те вслѣ́дъ ея́, и да убiе́тся мече́мъ. Рече́ бо свяще́нникъ да не у́мретъ въ дому́ Госпо́дни.
И да́ша е́й осла́бу на ма́ло, до́ндеже про́йде врата́ ко́нникъ до́му царе́ва и уби́ша ю́ та́мо.
И завѣща́ Иода́й завѣ́тъ между́ собо́ю и всѣ́ми людьми́ и царе́мъ, да бы́ша бы́ли лю́дiе Госпо́дни.
И внидо́ша вси́ лю́дiе земли́ въ до́мъ Ваа́ловъ и разори́ша его́, и олтари́ его́ и и́долы его́ сокруши́ша, и Матѳа́на жерца́ Ваа́лова уби́ша предъ олтаре́мъ его́.
И вручи́ Иода́й жре́цъ дѣла́ до́му Госпо́дня въ руку́ свяще́нниковъ и леви́товъ, и возста́ви дневны́я чреды́ жерце́въ и леви́товъ, я́же раздѣли́ дави́дѣ въ дому́ Госпо́дни, и вознесе́ всесожже́нiя Го́сподеви, я́коже пи́сано е́сть въ зако́нѣ Моисе́овѣ, въ ра́дости и пѣ́нiихъ по расположе́нiю дави́дову:
и поста́ви придве́рники во вратѣ́хъ до́му Госпо́дня, и да не вни́детъ нечи́стъ во вся́цѣй ве́щи:
и взя́ оте́чествъ нача́лники, и си́льныя, и нача́лники люді́й, и вся́ лю́ди земли́, и возведо́ша царя́ от до́му Госпо́дня, и вни́де врата́ми вну́тренними въ до́мъ царе́въ, и посади́ша царя́ на престо́лѣ ца́рстѣмъ.
И возвесели́шася вси́ лю́дiе зе́мстiи и гра́дъ упоко́ися, и Гоѳолі́а убiе́на е́сть мече́мъ.
Эстонский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Atalja haarab kuningavõimu
Aga seitsmendal aastal võttis Joojada julguse ja tegi lepingu sajapealikutega: Jerohami poja Asarjaga, Joohanani poja Ismaeliga, Oobedi poja Asarjaga, Adaja poja Maasejaga ja Sikri poja Elisafatiga.
Aga seitsmendal aastal võttis Joojada julguse ja tegi lepingu sajapealikutega: Jerohami poja Asarjaga, Joohanani poja Ismaeliga, Oobedi poja Asarjaga, Adaja poja Maasejaga ja Sikri poja Elisafatiga.
Nemad käisid Juudas ringi ja kogusid kokku kõigist Juuda linnadest leviidid ja Iisraeli perekondade peamehed; ja nad tulid Jeruusalemma.
Ja terve kogudus tegi Jumala kojas lepingu kuninga küsimuses. Ja Joojada ütles neile: „Vaata, kuninga poeg peab saama kuningaks, nõnda nagu Issand on öelnud Taaveti poegade kohta!
Teil tuleb teha nõnda: kolmandik teist, preestritest ja leviitidest, kes tuleb hingamispäeval, olgu värava lävehoidjaks;
kolmandik olgu kuningakojas ja kolmandik olgu Jesoodi väravas; ja kõik muu rahvas olgu Issanda koja õuedes.
Aga Issanda kotta ei tohi minna ükski peale preestrite ja teenistuses olevate leviitide; nemad võivad sisse minna, sest nad on pühitsetud, aga kõik muu rahvas täitku Issanda korraldust.
Leviidid asugu ringi ümber kuninga, igaühel oma sõjariistad käes, ja kes kotta tuleb, see surmatagu! Nõnda olge kuninga juures, kui ta sisse tuleb või välja läheb!”
Ja leviidid ning kogu Juuda tegid kõik nõnda, nagu preester Joojada käskis; ja igaüks võttis oma mehed, niihästi need, kes hingamispäeval tulid, kui ka need, kes hingamispäeval pidid ära minema, sest preester Joojada ei vabastanud neid rühmi.
Ja preester Joojada andis sajapealikuile piigid ning suured ja väikesed kilbid, mis olid kuulunud kuningas Taavetile ja mis olid Jumala kojas.
Ja ta paigutas kogu rahva, igaühel oma viskoda käes, koja paremast tiivast koja vasaku tiivani, altari ja koja suunas ümber kuninga.
Siis toodi kuningapoeg välja, pandi kroon pähe, anti kinnituskiri kätte ja tõsteti kuningaks, Joojada ja tema pojad võidsid teda ja hüüdsid: „Elagu kuningas!”
Kui Atalja kuulis jooksva ja kuningat ülistava rahva häält, siis tuli ta rahva juurde Issanda kotta.
Ta vaatas, ja ennäe, kuningas seisis samba juures sissekäigu ligidal. Pealikud ja pasunapuhujad olid kuninga juures, kogu maa rahvas oli rõõmus ja puhus pasunaid, ja lauljad mänguriistadega juhatasid kiituslaulu. Siis käristas Atalja oma riided lõhki ja hüüdis: „Vandenõu! Vandenõu!”
Aga preester Joojada saatis välja sajapealikud, sõjaväe ülemad, ja ütles neile: „Viige ta ridade vahelt välja, ja kes läheb temale järele, see surmatagu mõõgaga!” Sest preester oli öelnud: „Ärge surmake teda Issanda kojas!”
Siis nad panid käed ta külge; ja kui Atalja oli jõudnud kuningakoja Hobuvärava sissekäiguni, siis nad surmasid ta seal.
Ja Joojada tegi lepingu iseenese ja kogu rahva ning kuninga vahel, et nad tahavad olla Issanda rahvas.
Siis läks kogu rahvas Baali kotta ja nad kiskusid selle maha; nad purustasid selle altarid ja kujud ning tapsid Mattani, Baali preestri, altarite ees.
Siis Joojada seadis valvurid Issanda kojale, leviitpreestrite juhatuse alla, keda Taavet Issanda kojale oli jaotanud, et ohverdataks Issandale põletusohvreid, nõnda nagu Moosese Seaduses on kirjutatud, Taaveti korralduse kohaselt rõõmu ja lauluga.
Ja ta seadis väravahoidjad Issanda koja väravaile, et ei pääseks sisse see, kes mõnel põhjusel on roojane.
Ja ta võttis sajapealikud, ülikud ja rahva valitsejad ja kogu maa rahva ja viis kuninga Issanda kojast alla; ja nad tulid läbi Ülavärava kuningakotta ning panid kuninga istuma kuninglikule aujärjele.
Ja kogu maa rahvas oli rõõmus, ja linnas oli rahu, kui Atalja oli mõõgaga surmatud.