Сы́нъ два́десяти и пяти́ лѣ́тъ бѣ́ Аха́зъ, егда́ ца́рствовати нача́, и шестьна́десять лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ: и не сотвори́ пра́вое предъ Го́сподемъ, я́коже дави́дъ оте́цъ его́.

И по́йде по путе́мъ царе́й Изра́илевыхъ: и́бо и изва́янная сотвори́,

и и́доломъ и́хъ пожре́ въ земли́ веенно́мли и проведе́ сыно́въ свои́хъ сквозѣ́ о́гнь по ме́рзостемъ язы́ковъ, и́хже потреби́ Госпо́дь от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ:

и кадя́ше на высо́кихъ и на холмѣ́хъ и подъ вся́кимъ дре́вомъ дубра́внымъ.

И предаде́ его́ Госпо́дь Бо́гъ его́ въ ру́цѣ царя́ Си́рска и порази́ его́, и плѣни́ от ни́хъ плѣ́нъ мно́гъ, и приведе́ въ Дама́скъ, и въ ру́ки царя́ Изра́илева предаде́ его́, и порази́ его́ я́звою вели́кою.

И уби́ факе́й сы́нъ ромелі́евъ ца́рь Изра́илевъ от Иу́ды во еди́нъ де́нь сто́ два́десять ты́сящъ муже́й крѣ́пкихъ си́лою, егда́ оста́виша Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ.

И уби́ зехрі́й му́жъ си́ленъ от Ефре́ма маасі́ю сы́на царе́ва и езрика́ма нача́лника до́му его́ и Елка́на намѣ́стника царе́ва.

Плѣни́ша же сы́нове Изра́илевы от бра́тiи свои́хъ три́ста ты́сящъ же́нъ, сыно́въ и дще́рей: и плѣ́нъ мно́гъ плѣни́ша от ни́хъ, и принесо́ша коры́сти въ самарі́ю.

И бѣ́ та́мо проро́къ Госпо́день, и́менемъ оди́дъ, и́же изы́де во срѣ́тенiе во́емъ гряду́щымъ въ самарі́ю и рече́ и́мъ: се́, гнѣ́въ Го́спода Бо́га оте́цъ ва́шихъ проти́ву Иу́ды, и предаде́ и́хъ въ ру́ки ва́шя, и уби́сте и́хъ во гнѣ́вѣ, и да́же до небесе́ дости́же [ва́ше немилосе́рдiе]:

и ны́нѣ сыно́въ Иу́диныхъ и Иерусали́млихъ вы́ глаго́лете покори́ти въ рабы́ и рабы́ни: не се́ ли, а́зъ е́смь съ ва́ми, свидѣ́телствовати Го́споду Бо́гу ва́шему?

и ны́нѣ послу́шайте мене́ и возврати́те плѣ́нъ, его́же плѣни́сте от бра́тiй ва́шихъ, я́ко гнѣ́въ я́рости Госпо́дни на ва́съ.

И воста́ша нача́лницы от сыно́въ Ефре́млихъ, аза́рiа сы́нъ Иоана́нъ и Варахі́а сы́нъ Васаллимо́ѳовъ, и езекі́а сы́нъ Селлу́мовъ и Амасі́а сы́нъ Елда́евъ на гряду́щихъ от бра́ни,

и реко́ша и́мъ: не введи́те плѣ́на сѣ́мо къ на́мъ, зане́ согрѣши́мъ Го́споду, вы́ хо́щете приложи́ти ко грѣхо́мъ на́шымъ и къ безу́мiю на́шему, вели́къ бо грѣ́хъ на́шъ, и гнѣ́въ я́рости Госпо́дни на Изра́или.

И оста́виша во́ини плѣ́нъ и коры́сти предъ нача́лники и предъ всѣ́мъ мно́жествомъ.

И воста́ша му́жiе рече́ннiи по и́мени и взя́ша плѣне́ныхъ, и всѣ́хъ наги́хъ облеко́ша от коры́стей, и одѣ́яша и́хъ и обу́ша и́хъ, и да́ша я́сти и пи́ти и́мъ и пома́затися, и всади́ша на подъяре́мника вся́каго немощна́го, и отвезо́ша и́хъ во иерихо́нъ гра́дъ Фини́ческiй ко бра́тiи и́хъ, и возврати́шася въ самарі́ю.

Во вре́мя о́но посла́ ца́рь Аха́зъ ко царю́ Ассу́рску, прося́ по́мощи себѣ́ и въ то́мъ,

поне́же Идуме́ане нападо́ша и порази́ша Иу́ду и плѣни́ша плѣ́нъ:

и иноплеме́нницы нападо́ша на гра́ды напо́льныя и от полу́денныя Иуде́и и взя́ша веѳсами́съ, и я́же въ дому́ Госпо́дни, и я́же въ дому́ ца́рстѣмъ, и князе́й, и да́ша царю́ Аило́нъ и гадиро́ѳъ, и сохо́ѳъ и ве́си его́, и гамзо́нъ и ве́си его́, и Ѳа́мну и ве́си ея́, и всели́шася та́мо.

Я́ко смири́ Госпо́дь Иуде́ю ра́ди Аха́за царя́ Иу́дина, поне́же отступи́ отступле́нiемъ от Го́спода.

И прiи́де на него́ Ѳелгафелласа́ръ ца́рь Ассу́рскiй, и озло́би его́, и пресели́, и́же бя́ху въ дама́сцѣ, въ миді́ю, изъ сирі́и же пресели́ въ Дама́скъ пребыва́ти.

И взя́ Аха́зъ су́щая въ дому́ Госпо́дни и я́же въ дому́ ца́рстѣмъ и у нача́лниковъ, и даде́ царю́ Ассу́рску: и не бы́сть на по́мощь ему́, но то́кмо къ печа́ли его́.

И приложи́ отступи́ти от Го́спода и рече́ ца́рь Аха́зъ:

взышу́ бого́въ Дама́сковыхъ бiю́щихъ мя́. И рече́: бо́зи царя́ Си́рска, ті́и укрѣпля́ютъ и́хъ, си́мъ у́бо пожру́, и бу́дутъ ми въ по́мощь. Ті́и же бы́ша къ паде́нiю его́ и всего́ Изра́иля.

И оста́ви Аха́зъ сосу́ды до́му Госпо́дня и сокруши́ и́хъ, и заключи́ врата́ до́му Бо́жiя, и сотвори́ себѣ́ тре́бища во всѣ́хъ углѣ́хъ Иерусали́ма,

и во всѣ́хъ градѣ́хъ Иу́диныхъ сотвори́ высо́кая, е́же кади́ти бого́мъ чужди́мъ, и разгнѣ́ва Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ.

Про́чая же словеса́ его́ и дѣя́нiя его́ пе́рвая и послѣ́дняя, се́, пи́сана су́ть въ кни́зѣ царе́й Иу́диныхъ и Изра́илевыхъ.

И у́спе Аха́зъ со отцы́ свои́ми, и погребо́ша его́ во гра́дѣ дави́довѣ, и́бо не внесо́ша его́ во гро́бы царе́й Изра́илевыхъ. И воцари́ся езекі́а сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Двана́десяти лѣ́тъ бѣ́ Манассі́а, егда́ ца́рствовати нача́, и пятьдеся́тъ пя́ть лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ:

сотвори́ же лука́вое предъ Го́сподемъ по всѣ́мъ ме́рзостемъ язы́ческимъ, и́хже истреби́ Госпо́дь от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ:

и возврати́ и созда́ высо́кая, я́же раскопа́ езекі́а оте́цъ его́, и состро́и кумíры Ваали́му, и сотвори́ дубра́вы, и поклони́ся всему́ во́инству небе́сному, и послужи́ и́мъ,

и созда́ олтари́ въ дому́ Госпо́дни, о не́мже глаго́ла Госпо́дь: во Иерусали́мѣ бу́детъ и́мя мое́ во вѣ́ки:

созда́ же же́ртвенники всему́ во́инству небе́сному во двою́ дво́рѣхъ до́му Госпо́дня.

То́й же проведе́ ча́да своя́ чрезъ о́гнь во удо́ли веенно́мли и вража́ше [со жре́бiи], и послѣ́доваше гада́ниемъ, и волхвова́ниемъ служа́ше, и имѣ́яше чревоволше́бники и обая́нники, и мно́га лука́вая сотвори́ предъ Го́сподемъ, да прогнѣ́ваетъ его́:

истука́ны же и слiя́нны о́бразы сотвори́ и поста́ви въ дому́ Бо́жiи, о не́мже глаго́ла Бо́гъ къ дави́ду и къ Соломо́ну сы́ну его́: въ дому́ се́мъ и во Иерусали́мѣ, его́же избра́хъ от всѣ́хъ колѣ́нъ Изра́илевыхъ, положу́ и́мя мое́ во вѣ́къ,

и не приложу́ подви́гнути но́гу Изра́илеву от земли́, ю́же преда́хъ отце́мъ и́хъ, то́кмо а́ще сохраня́тъ сотвори́ти вся́, я́же повелѣ́хъ и́мъ, по всему́ зако́ну и повелѣ́ниемъ и судьба́мъ, руко́ю Моисе́овою.

И прельсти́ Манассі́а Иу́ду и живу́щихъ во Иерусали́мѣ, да сотворя́тъ лука́вое па́че всѣ́хъ язы́къ, и́хже испрове́рже Госпо́дь от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

И глаго́ла Госпо́дь къ Манассі́и и къ лю́демъ его́, и не послу́шаша.

И наведе́ Госпо́дь на ни́хъ нача́лники во́евъ царя́ Ассирі́йска, и я́ша Манассі́ю во у́захъ, и связа́ша его́ око́вы ножны́ми, и отведо́ша въ Вавило́нъ.

И егда́ озло́бленъ бы́сть, взыска́ лице́ Го́спода Бо́га своего́, и смири́ся зѣло́ предъ лице́мъ Бо́га оте́цъ свои́хъ,

и помоли́ся къ нему́ и послу́ша его́, и услы́ша во́пль его́, и возврати́ его́ во Иерусали́мъ на ца́рство его́: и позна́ Манассі́а, я́ко Госпо́дь то́й е́сть Бо́гъ.

И по си́хъ созда́ стѣ́ну внѣ́ гра́да дави́дова от Ли́вы къ ю́гу въ пото́цѣ и ко вхо́ду вра́тъ ры́бныхъ, исходя́щымъ врата́ми су́щими о́крестъ въ высоту́, и возвы́си зѣло́: и поста́ви нача́лники во́емъ во всѣ́хъ градѣ́хъ Иу́диныхъ стѣна́тыхъ,

и отъя́тъ бо́ги чужды́я и и́долы от до́му Госпо́дня, и вся́ олтари́, я́же созда́ въ горѣ́ до́му Госпо́дня и во Иерусали́мѣ, и изве́рже вся́ во́нъ изъ гра́да.

И па́ки воздви́же олта́рь Госпо́день, и пожре́ на то́мъ же́ртву спасе́нiя и хвале́нiя, и заповѣ́да Иу́дѣ, да слу́жатъ Го́споду Бо́гу Изра́илеву.

Но еще́ лю́дiе жря́ху на высо́кихъ, оба́че Го́споду Бо́гу своему́.

Про́чая же слове́съ Манассі́иныхъ, и моли́тва его́, я́же къ Бо́гу, и словеса́ прови́дящихъ, и́же глаго́лаху къ нему́ во и́мя Го́спода Бо́га Изра́илева,

се́, во словесѣ́хъ моли́твы его́, и я́ко услы́ша его́, и вси́ грѣси́ его́ и отступле́нiя его́, и мѣста́, на ни́хже созида́ высо́кая, и сотвори́ та́мо дубра́вы и изва́янная, пре́жде не́же обрати́тися ему́, се́, пи́сана су́ть во словесѣ́хъ прови́дящихъ.

У́спе же Манассі́а со отцы́ свои́ми, и погребо́ша его́ въ саду́ до́му его́. И воцари́ся вмѣ́сто его́ сы́нъ его́ Амо́нъ.

Два́десяти дву́ лѣ́тъ бѣ́ Амо́нъ, егда́ ца́рствовати нача́, и два́ лѣ́та ца́рствова во Иерусали́мѣ,

и сотвори́ лука́вое предъ Го́сподемъ, я́коже творя́ше Манассі́а оте́цъ его́, и всѣ́мъ и́доломъ, и́хже сотвори́ Манассі́а оте́цъ его́, пожре́ Амо́нъ и послужи́ и́мъ:

и не смири́ся предъ Го́сподемъ, я́коже смири́ся Манассі́а оте́цъ его́, зане́ сы́нъ его́ Амо́нъ умно́жи грѣхи́.

И нападо́ша на́нь раби́ его́ и уби́ша его́ въ дому́ его́.

И уби́ша лю́дiе земли́ напа́дшихъ на царя́ Амо́на, и поста́виша лю́дiе земли́ царя́ Иосі́ю сы́на его́ вмѣ́сто его́.

Синодальный

1 Нечестивое царствование Ахаза; 5 наказание его царями Сирии и Израиля; 8 пленные Иудеи возвращены сынами Ефрема; 16 Ахаз приобретает помощь Ассирии против Сириян; 22 приносит жертвы богам Дамасским и запирает двери дома Господня.

Двадцати лет был Ахаз, когда воцарился, и шестнадцать лет царствовал в Иерусалиме; и он не делал угодного в очах Господних, как делал Давид, отец его:

он шел путями царей Израильских, и даже сделал литые статуи Ваалов;

и он совершал курения на долине сынов Еннома, и проводил сыновей своих через огонь, подражая мерзостям народов, которых изгнал Господь пред лицем сынов Израилевых;

и приносил жертвы и курения на высотах и на холмах и под всяким ветвистым деревом.

И предал его Господь Бог его в руку царя Сириян, и они поразили его и взяли у него множество пленных и отвели в Дамаск. Также и в руку царя Израильского был предан он, и тот произвел у него великое поражение.

И избил Факей, сын Ремалиин, [царь Израильский,] Иудеев сто двадцать тысяч в один день, людей воинственных, потому что они оставили Господа Бога отцов своих.

Зихрий же, силач из Ефремлян, убил Маасею, сына царя, и Азрикама, начальствующего над дворцом, и Елкану, второго по царе.

И взяли сыны Израилевы в плен у братьев своих, Иудеев, двести тысяч жен, сыновей и дочерей; также и множество добычи награбили у них, и отправили добычу в Самарию.

Там был пророк Господень, имя его Одед. Он вышел пред лице войска, шедшего в Самарию, и сказал им: вот Господь Бог отцов ваших, во гневе на Иудеев, предал их в руку вашу, и вы избили их с такою яростью, которая достигла до небес.

И теперь вы думаете поработить сынов Иуды и Иерусалима в рабы и рабыни себе. А разве на самих вас нет вины пред Господом Богом вашим?

Итак послушайте меня, и возвратите пленных, которых вы захватили из братьев ваших, ибо пламень гнева Господня на вас.

И встали некоторые из начальников сынов Ефремовых: Азария, сын Иегоханана, Берехия, сын Мешиллемофа, и Езекия, сын Шаллума, и Амаса, сын Хадлая, против шедших с войны,

и сказали им: не вводите сюда пленных, потому что грех был бы нам пред Господом. Неужели вы думаете прибавить к грехам нашим и к преступлениям нашим? велика вина наша, и пламень гнева [Господня] над Израилем.

И оставили вооруженные пленных и добычу у военачальников и всего собрания.

И встали мужи, упомянутые по именам, и взяли пленных, и всех нагих из них одели из добычи, – и одели их, и обули их, и накормили их, и напоили их, и помазали их елеем, и посадили на ослов всех слабых из них, и отправили их в Иерихон, город пальм, к братьям их, и возвратились в Самарию.

В то время послал царь Ахаз к царям Ассирийским, чтоб они помогли ему,

ибо Идумеяне и еще приходили, и многих побили в Иудее, и взяли в плен;

и Филистимляне рассыпались по городам низменного края и юга Иудеи и взяли Вефсамис и Аиалон, и Гедероф и Сохо и зависящие от него города, и Фимну и зависящие от нее города, и Гимзо и зависящие от него города, и поселились там.

Так унизил Господь Иудею за Ахаза, царя Иудейского, потому что он развратил Иудею и тяжко грешил пред Господом.

И пришел к нему Феглафелласар, царь Ассирийский, но был в тягость ему, вместо того, чтобы помочь ему,

потому что Ахаз взял сокровища из дома Господня и дома царского и у князей и отдал царю Ассирийскому, но не в помощь себе.

И в тесное для себя время он продолжал беззаконно поступать пред Господом, он – царь Ахаз.

И приносил он жертвы богам Дамасским, думая, что они поражали его, и говорил: боги царей Сирийских помогают им; принесу я жертву им, и они помогут мне. Но они были на падение ему и всему Израилю.

И собрал Ахаз сосуды дома Божия, и сокрушил сосуды дома Божия, и запер двери дома Господня, и устроил себе жертвенники по всем углам в Иерусалиме,

и по всем городам Иудиным устроил высоты для каждения богам иным, и раздражал Господа Бога отцов своих.

Прочие дела его и все поступки его, первые и последние, описаны в книге царей Иудейских и Израильских.

И почил Ахаз с отцами своими, и похоронили его в городе, в Иерусалиме, но не внесли его в гробницы царей Израилевых. И воцарился Езекия, сын его, вместо него.

1 Нечестивое царствование Манассии и его идолопоклонство; 10 он в кандалах отведен в Вавилон, где он раскаялся и снова возвращен в свое царство; 14 он отвергает всё идолопоклонство, которому раньше предавался; 21 нечестивое царствование Амона; 24 он поражен заговорщиками.

Двенадцати лет был Манассия, когда воцарился, и пятьдесят пять лет царствовал в Иерусалиме,

и делал он неугодное в очах Господних, подражая мерзостям народов, которых прогнал Господь от лица сынов Израилевых,

и снова построил высоты, которые разрушил Езекия, отец его, и поставил жертвенники Ваалам, и устроил дубравы, и поклонялся всему воинству небесному, и служил ему,

и соорудил жертвенники в доме Господнем, о котором сказал Господь: в Иерусалиме будет имя Мое вечно;

и соорудил жертвенники всему воинству небесному на обоих дворах дома Господня.

Он же проводил сыновей своих чрез огонь в долине сына Енномова, и гадал, и ворожил, и чародействовал, и учредил вызывателей мертвецов и волшебников; много делал он неугодного в очах Господа, к прогневлению Его.

И поставил резного идола, которого сделал, в доме Божием, о котором говорил Бог Давиду и Соломону, сыну его: в доме сем и в Иерусалиме, который Я избрал из всех колен Израилевых, Я положу имя Мое навек;

и не дам впредь выступить ноге Израиля из земли сей, которую Я укрепил за отцами их, если только они будут стараться исполнять все, что Я заповедал им, по всему закону и уставам и повелениям, данным рукою Моисея.

Но Манассия довел Иудею и жителей Иерусалима до того, что они поступали хуже тех народов, которых истребил Господь от лица сынов Израилевых.

И говорил Господь к Манассии и к народу его, но они не слушали.

И привел Господь на них военачальников царя Ассирийского, и заковали они Манассию в кандалы и оковали его цепями, и отвели его в Вавилон.

И в тесноте своей он стал умолять лице Господа Бога своего и глубоко смирился пред Богом отцов своих.

И помолился Ему, и Бог преклонился к нему и услышал моление его, и возвратил его в Иерусалим на царство его. И узнал Манассия, что Господь есть Бог.

И после того построил внешнюю стену города Давидова, на западной стороне Геона, по лощине и до входа в Рыбные ворота, и провел ее вокруг Офела и высоко поднял ее. И поставил военачальников по всем укрепленным городам в Иудее,

и низверг чужеземных богов и идола из дома Господня, и все капища, которые соорудил на горе дома Господня и в Иерусалиме, и выбросил их за город.

И восстановил жертвенник Господень и принес на нем жертвы мирные и хвалебные, и сказал Иудеям, чтобы они служили Господу Богу Израилеву.

Но народ еще приносил жертвы на высотах, хотя и Господу Богу своему.

Прочие дела Манассии, и молитва его к Богу своему, и слова прозорливцев, говоривших к нему именем Господа Бога Израилева, находятся в записях царей Израилевых.

И молитва его, и то, что Бог преклонился к нему, и все грехи его и беззакония его, и места, на которых он построил высоты и поставил изображения Астарты и истуканов, прежде нежели смирился, описаны в записях Хозая.

И почил Манассия с отцами своими, и похоронили его в доме его. И воцарился Амон, сын его, вместо него.

Двадцати двух лет был Амон, когда воцарился, и два года царствовал в Иерусалиме.

И делал неугодное в очах Господних так, как делал Манассия, отец его; и всем истуканам, которых сделал Манассия, отец его, приносил Амон жертвы и служил им.

И не смирился пред лицем Господним, как смирился Манассия, отец его; напротив, Амон умножил свои грехи.

И составили против него заговор слуги его, и умертвили его в доме его.

Но народ земли перебил всех, бывших в заговоре против царя Амона, и воцарил народ земли Иосию, сына его, вместо него.

Грузинский

Языки

ოცი წლისა იყო ახაზი, როცა გამეფდა და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. არ იქცეოდა ისე სწორად უფლის თვალში, როგორც მამამისი დავითი.

დადიოდა ისრაელის მეფეთა გზით. ბაალების ქანდაკებებიც კი ჩამოასხა.

საკმეველს აკმევდა ბენ-ჰიმონის ველზე. ცეცხლში ატარებდა თავის შვილებს იმ წარმართთა ბილწი ჩვეულებისამებრ, რომელნიც აჰყარა უფალმა ისრაელიანთაგან.

მსხვერპლს სწირავდა და საკმეველს აკმევდა გორაკებზე, ბორცვებზე და ყოველი ხემხვივანის ქვეშ.

და ჩააგდო იგი უფალმა, მისმა ღმერთმა, არამის მეფის ხელში. დაამარცხეს იგი, მრავალნი დაატყვევეს და დამასკოში წაასხეს. გარდა ამისა, ჩააგდო იგი ისრაელის მეფის ხელშიც, რომელმაც სასტიკად დაამარცხა.

ფეკად რემელიაჰუს ძემ ერთ დღეში ას ოცი ათასი ამოხოცა იუდაში - ყველა კარგი ვაჟკაცი. რადგან მიატოვეს უფალი, თავიანთი მამა-პაპის ღმერთი.

ზიქრიმ, ეფრემელმა გოლიათმა, დახოცა: მაყასიაჰუ უფლისწული, სახლთუხუცესი ყაზრიკამი და ელკანა, მეფის მეორე კაცი.

წაასხეს ტყვედ ისრაელიანებმა თავიანთ მოძმეთაგან ორასი ათასი დიაცი, ვაჟი და ასული. დიდძალი ნადავლი წაართვეს და სამარიაში მიიტანეს ნაალაფარი.

იყო იქ უფლის წინასწარმეტყველი, სახელად ყოდედი. გამოვიდა სამარიაში დაბრუნებული ლაშქრის წინაშე და უთხრა: აჰა, განრისხებულია უფალი, თქვენი მამა-პაპის ღმერთი იუდაზე, ხელში ჩაგიგდოთ იგი და თქვენც ამოწყვიტეთ ისინი ისეთი სიცოფით, რომელიც ცას მისწვდა.

ახლა კი ფიქრობთ, რომ ყმებად და მხევლებად გაიხადოთ იუდიანები და იერუსალიმი! განა თქვენ არა გაქვთ დანაშაული უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე?

ახლა კი გამიგონეთ და დააბრუნეთ ტყვეები, თქვენი მოძმეებისგან რომ წამოასხით, თორემ უფლის რისხვა დაგატყდებათ.

წინ აღუდგნენ ეფრემიანთა თავკაცები - ყაზარიაჰუ იეჰოხანანის ძე, ბერექიაჰუ მეშილემოთის ძე, იეხიზკიაჰუ შალუმის ძე და ყამასა ხალდაის ძე ომიდან მოსულთ.

უთხრეს: ნუ შემოიყვანთ აქ ტყვეებს, რადგან დანაშაული გვაქვს უფლის წინაშე ჩადენილი, თქვენ კი გინდათ, რომ კიდევ შემატოთ ჩვენს ცოდვებს და დანაშაულებს. რადგან დიდია ჩვენი დანაშაული და რისხვა ისრაელზე.

მიატოვეს მხედრებმა ტყვეები და ნაალაფარი სარდლებისა და კრებულის წინაშე.

ადგნენ სახელებით მოხსენებული ეს კაცები, მოკიდეს ხელი ტყვეებს და, ვინც კი შიშველი იყო მათგან, ყველა შემოსეს იმ ნაალაფარიდან. შემოსეს და ფეხზე ჩააცვეს, აჭამეს და ასვეს. ზეთი სცხეს, მერე სხედრებზე შესხეს ყველა დაუძლურებული და მიაცილეს იერიხონამდე, პალმების ქალაქამდე, მათ მოძმეებამდე. თვითონ კი სამარიაში დაბრუნდნენ.

იმ დროს მეფე ახაზმა მოციქულები გაუგზავნა აშურის მთავრებს, რათა დახმარება გაეწიათ მისთვის.

კვლავ მოვიდნენ ედომელები, დაამარცხეს იუდა და ტყვეები წაასხეს.

ფილისტიმელებიც მოედვნენ დაბლობისა და იუდას სამხრეთის ქალაქებს. დაიპყრეს ბეთ-შემეში, აიალონი, გადეროთი, სოქო და მისი დაბები, თიმანა და მისი დაბები, გიმზო და მისი დაბები, და იქ დასახლდნენ.

ასე დაამდაბლა უფალმა იუდა ახაზის, ისრაელის მეფის გამო, რადგან გარყვნა მან იუდა და ცოდვით სცოდავდა უფალს.

მიუხდა მას თიგლათფალასარი, აშურის მეფე, და შეავიწროვა იგი დახმარების ნაცვლად.

რადგან გაძარცვა ახაზმა უფლის სახლი, მეფის სახლი, და მთავრები, და მისცა აშურის მეფეს, მაგრამ არა თავისდა შესაწევად.

თავისი გასაჭირის ჟამს უფრო სცოდავდა უფლის წინაშე მეფე ახაზი.

მსხვერპლს სწირავდა დამასკოს ღმერთებს, რომელთაც დასცეს იგი, და ამბობდა: არამის მეფეთა ღმერთებია მათი შემწენი, შევწირავ მათ მსხვერპლს და მეც შემეწევიანო. მაგრამ ისინი მისი და მთელი ისრაელის დასამხობად იყვნენ.

მოაგროვა ახაზმა უფლის სახლის ჭურჭლეული და დალეწა უფლის სახლის ჭურჭლეული, დაგმანა უფლის სახლის კარები და სამსხვერპლოები დაიდგა იერუსალიმის ყველა კუთხეში.

იუდას ყველა ქალაქში გორაკები გამართა ღმერთებისთვის საკმევლის საკმევად და განარისხა უფალი, თავისი მამა-პაპის ღმერთი.

დანარჩენი მისი ამბები და ყოველი მისი მოქმედება - პირველნი და უკანასკნელნი, იუდასა და ისრაელის მეფეთა წიგნშია ჩაწერილი.

განისვენა ახაზმა თავის მამა-პაპასთან და დამარხეს ქალაქ იერუსალიმში, ოღონდ ისრაელის მეფეთა სამარხში არ შეუსვენებიათ. მის ნაცვლად მისი ძე, იეხიზკიაჰუ გამეფდა.

თორმეტი წლისა იყო მენაშე, როცა გამეფდა და ორმოცდათხუთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში იმ ხალხების სიბილწეთა კვალზე, რომელნიც აჰყარა უფალმა ისრაელიანთაგან.

აღადგინა გორაკები, მამამისმა იეხიზკიაჰუმ რომ მოსპო, სამსხვერპლოები აღუმართა ბაალებს, გააკეთა აშერები, თაყვანს სცემდა ცის ვარსკვლავებს და მსახურებდა მათ.

ააგო სამსხვერპლოები უფლის სახლში, რომელზეც უფალმა თქვა: იერუსალიმში საუკუნოდ იქნებაო ჩემი სახელი.

აუგო სამსხვერპლოები ცის ვარსკვლავებს უფლის სახლის ორთავე ეზოში.

ცეცხლში ატარებდა შვილებს ბენ-ჰინომის ველზე, მკითხაობდა, მისნობდა, ჩხიბავდა, დაადგინა მესულთანენი და ჯადოქარნი. ბევრ უკუღმართობას სჩადიოდა უფლის თვალში მის გასაჯავრებლად.

დაამკვიდრა კერპი, ქანდაკი, რომელიც გააკეთა, ღვთის სახლში, რომელზეც ეუბნებოდა ღმერთი დავითს და მის ძეს, სოლომონს: ამ სახლში და იერუსალიმში, რომელიც ამოვირჩიე ისრაელის ყველა შტოდან, საუკუნოდ დავამკვიდრებ ჩემს სახელს.

აღარ მოვაცვლევინებო ფეხს ისრაელს ამ მიწიდან, რომელიც მის მამა-პაპას დავუდგინე, ოღონდ შეასრულონ, რაც ვუბრძანე, თანახმად მთელი რჯულისა, წესებისა და მცნებებისა, მოსეს ხელით რომ მიეცათო.

მაგრამ აცთუნა მენაშემ იუდა და იერუსალიმის მკვიდრნი და იმ ხალხზე უფრო უკუღმართად იქცეოდნენ, რომლებიც გადააშენა უფალმა ისრაელიანთა წინაშე.

ელაპარაკა უფალი მენაშესა და მის ხალხს, მაგრამ არ შეისმინეს.

მიუსია მას უფალმა აშურის მეფის მხედართმთავრები. შეიპყრეს მენაშე, დაატყვევეს, ბორკილები დაადეს და ბორკილდადებული ბაბილონს წაიყვანეს.

შეევედრა თავის გასაჭირში უფალს, თავის ღმერთს, და მოდრკა ძლიერ თავისი მამა-პაპის წინაშე.

ილოცა მის მიმართ და მანაც შეივედრა იგი, შეიწყნარა მისი ვედრება და იერუსალიმში, მის სამეფოში დააბრუნა. მიხვდა მენაშე, რომ ღმერთია უფალი.

ამის შემდეგ გარე კედელი შემოუშენა დავითის ქალაქს გიხონის დასავლეთით, ხევისკენ, თევზთა კარიბჭის შესასვლელამდე, გარს შემოარტყა ყოფელს და ძალზე აამაღლა, და მხედართმთავრები ჩააყენა იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში.

მოაშორა უფლის სახლს უცხო ღმერთები და კერპი, ასევე ყველა სამსხვერპლო, უფლის სახლის მთაზე რომ ააგო იერუსალიმში, და ქალაქის გარეთ გადაყარა.

განაახლა უფლის სამსხვერპლო, და შესწირა მასზე სამადლობელი და სადიდებელი მსხვერპლი. უბრძანა იუდას, ემსახურათ უფლისთვის, ისრაელის ღმერთისთვის.

მაგრამ ხალხი მაინც გორაკებზე სწირავდა მსხვერპლს, ოღონდ მხოლოდ უფალს, თავის ღმერთს.

მენაშეს დანარჩენი ამბები, მისი ლოცვა თავისი ღმერთის მიმართ, და იმ მხილველთა სიტყვები, რომელნიც მას უფლის, ისრაელის ღმერთის სახელით ლაპარაკებოდნენ, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

რომ ილოცა და შეწყნარებულ იქნა, რომ სცოდავდა და უკეთურებას სჩადიოდა, გორაკები რომ გამართა და აშერები და კერპები აღმართა, ყველაფერი, მის მოდრეკამდე, ხოზაის მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა მენაშემ თავის მამა-პაპასთან და დამარხეს თავის სახლში. მის ნაცვლად მისი ძე, ამონი, გამეფდა.

ოცდაორი წლისა იყო ამონი, როცა გამეფდა, და ორი წელი იმეფა იერუსალიმში.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი მენაშე იქცეოდა. მამამისის, მენაშეს მიერ გაკეთებულ ყველა კერპს მსხვერპლს სწირავდა ამონი და მსახურებდა მათ.

არ მომდრკალა უფლის წინაშე, როგორც მამამისი მენაშე მოდრკა, არამედ უფრო გაამრავლა ამონმა დანაშაული.

შეითქვნენ მის წინააღმდეგ მისი მორჩილნი და თავის სახლში მოკლეს.

ამოწყვიტა ქვეყნის ერმა მეფე ამონის წინააღმდეგ შეთქმულნი. ქვეყნის ერმა მის ნაცვლად მისი ძე იოშიაჰუ გაამეფა.