Посла́ же езекі́а ко всему́ Изра́илю и Иу́дѣ, и написа́ посла́нiя ко Ефре́му и Манассі́и, да прiи́дутъ къ до́му Госпо́дню во Иерусали́мъ сотвори́ти па́сху Го́споду Бо́гу Изра́илеву.

И усовѣ́това ца́рь и кня́зи и все́ мно́жество во Иерусали́мѣ сотвори́ти па́сху во вторы́й ме́сяцъ:

не возмого́ша бо сотвори́ти во вре́мя свое́, я́ко свяще́нницы не очи́стишася дово́лни, и лю́дiе не у́ собра́шася во Иерусали́мъ.

И уго́дно бы́сть сло́во царе́ви и всему́ мно́жеству.

И поста́виша сло́во, да про́йдетъ про́повѣдь во ве́сь Изра́иль от вирсаве́и да́же до Да́на, да прiи́дутъ сотвори́ти па́сху Го́споду Бо́гу Изра́илеву во Иерусали́мѣ, мно́зи бо не сотвори́ша по писа́нiю.

И поидо́ша гонцы́ съ посла́ньми от царя́ и от нача́лниковъ во ве́сь Изра́иль и Иуде́ю по повелѣ́нiю царе́ву, глаго́люще: сы́нове Изра́илевы, обрати́теся ко Го́споду Бо́гу Авраа́млю и Исаа́кову и Иа́ковлю, и обрати́те спа́сшихся, и́же избы́ша от руки́ царя́ Ассу́рска,

и не бу́дите я́коже отцы́ ва́ши и бра́тiя ва́ша, и́же отступи́ша от Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ, и предаде́ и́хъ въ погубле́нiе, я́коже вы́ ви́дите:

и ны́нѣ не ожесточи́те серде́цъ ва́шихъ, я́коже отцы́ ва́ши: дади́те сла́ву Го́споду Бо́гу и вни́дите во святи́лище его́, е́же освяти́ во вѣ́къ, и служи́те Го́споду Бо́гу ва́шему, и отврати́тъ от ва́съ гнѣ́въ я́рости своея́:

поне́же егда́ обрати́теся вы́ ко Го́споду, бра́тiя ва́ша и ча́да ва́ша бу́дутъ въ щедро́тахъ предъ всѣ́ми плѣни́вшими и́хъ, и возврати́тъ въ зе́млю сiю́, зане́ ми́лостивъ и ще́дръ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ, и не отврати́тъ лица́ своего́ от на́съ, а́ще обрати́мся къ нему́.

И бя́ху гонцы́ проходя́ще от гра́да во гра́дъ, на горѣ́ Ефре́мли и Манассі́инѣ, да́же и до Завуло́на: и бы́ша я́ко посмѣява́еми и поруга́еми.

Но му́жiе от Аси́ра и от Манассі́и и от Завуло́на устыди́шася и прiидо́ша въ Иерусали́мъ и во Иуде́ю.

И бы́сть рука́ Госпо́дня да́ти и́мъ се́рдце еди́но прiити́, е́же сотвори́ти по повелѣ́нiю царе́ву и князе́й сло́во Госпо́дне.

И собра́шася во Иерусали́мъ лю́дiе мно́зи, да сотворя́тъ пра́здникъ опрѣсно́ковъ въ ме́сяцъ вторы́й, со́нмъ мно́гъ зѣло́.

И воста́ша, и разори́ша олтари́, и́же во Иерусали́мѣ, и вся́, въ ни́хже кадя́ху и́доломъ, испроверго́ша и вверго́ша и́хъ въ пото́къ ке́дрскiй,

и пожро́ша па́сху въ четвертыйна́десять де́нь ме́сяца втора́го: свяще́нницы же и леви́ти умили́шася и освяти́шася, и принесо́ша всесожже́нiя въ до́мъ Госпо́день:

и ста́ша въ чи́нѣ свое́мъ по обы́чаю своему́, по за́повѣди Моисе́а человѣ́ка Бо́жiя, и свяще́нницы прiе́мляху кро́вь от руку́ Леви́тску.

Поне́же мно́гъ наро́дъ освяще́нъ не бы́сть, леви́ти же бя́ху жру́ще па́сху вся́кому, и́же не можа́ше освяти́тися Го́споду:

поне́же бо́лшая ча́сть люді́й от Ефре́ма и Манассі́и, и Иссаха́ра и Завуло́на освяще́нна не бы́сть, но ядо́ша па́сху не по писа́нiю.

И помоли́ся езекі́а о ни́хъ глаго́ля Госпо́дь Бо́гъ благі́й да уми́лостивится о вся́цѣмъ се́рдцы напра́вившемся е́же взыска́ти Го́спода Бо́га оте́цъ свои́хъ, а не по очище́нiю святы́нь.

И услы́ша Госпо́дь езекі́ю и изцѣли́ лю́ди.

И сотвори́ша сы́нове Изра́илевы обрѣ́тшiися во Иерусали́мѣ пра́здникъ опрѣсно́ковъ се́дмь дні́й въ весе́лiи вели́цѣ хва́ляще Го́спода на вся́къ де́нь, леви́ти же и свяще́нницы во орга́ны Го́споду.

И глаго́ла езекі́а ко вся́кому се́рдцу леви́товъ, и́же имѣ́хъ ра́зумъ бла́гъ ко Го́споду: и сконча́ша пра́здникъ опрѣсно́ковъ се́дмь дні́й жру́ще же́ртву спасе́нiя и исповѣ́дающеся Го́споду Бо́гу оте́цъ свои́хъ.

И усовѣ́това ве́сь собо́ръ ку́пно сотвори́ти и́ны се́дмь дні́й [пра́здника]: и сотвори́ша се́дмь дні́й ины́хъ въ весе́лiи.

Поне́же езекі́а ца́рь Иу́динъ даде́ нача́тки всему́ наро́ду ты́сящу телце́въ и се́дмь ты́сящъ ове́цъ: нача́лницы же да́ша лю́демъ телце́въ ты́сящу и ове́цъ де́сять ты́сящъ, и освяти́шася свяще́нниковъ мно́жество.

И возра́довася вся́ це́рковь, свяще́нницы и леви́ти, и все́ мно́жество Иу́дино и обрѣ́тшiися изъ Иерусали́ма, и прише́лцы прише́дшiи от земли́ Изра́илевы и обита́ющiи во Иуде́и.

И бы́сть весе́лiе ве́лiе во Иерусали́мѣ: я́ко от дні́й Соломо́на, сы́на дави́дова царя́ Изра́илева, не бы́сть таковы́й пра́здникъ во Иерусали́мѣ.

И воста́ша свяще́нницы и леви́ти и благослови́ша люді́й, и услы́шанъ бы́сть гла́съ и́хъ, и прiи́де моле́нiе и́хъ въ жили́ще свято́е его́ на небо.

Синодальный

1 Езекия приглашает остаток Израиля в Иерусалим для совершения великой пасхи; 10 большинство Израильтян издевается над гонцами; 13 многочисленное собрание совершает пасху.

И послал Езекия по всей земле Израильской и Иудее, и письма писал к Ефрему и Манассии, чтобы пришли в дом Господень, в Иерусалим, для совершения пасхи Господу Богу Израилеву.

И положили на совете царь и князья его и все собрание в Иерусалиме – совершить пасху во второй месяц,

ибо не могли совершить ее в свое время, потому что священники еще не освятились в достаточном числе и народ не собрался в Иерусалим.

И понравилось это царю и всему собранию.

И определили объявить по всему Израилю, от Вирсавии до Дана, чтобы шли в Иерусалим для совершения пасхи Господу Богу Израилеву, потому что давно не совершали ее, как предписано.

И пошли гонцы с письмами от царя и от князей его по всей земле Израильской и Иудее, и по повелению царя говорили: дети Израиля! обратитесь к Господу Богу Авраама, Исаака и Израиля, и Он обратится к остатку, уцелевшему у вас от руки царей Ассирийских.

И не будьте таковы, как отцы ваши и братья ваши, которые беззаконно поступали пред Господом Богом отцов своих; и Он предал их на опустошение, как вы видите.

Ныне не будьте жестоковыйны, как отцы ваши, покоритесь Господу и приходите во святилище Его, которое Он освятил навек; и служите Господу Богу вашему, и Он отвратит от вас пламень гнева Своего.

Когда вы обратитесь к Господу, тогда братья ваши и дети ваши [будут] в милости у пленивших их и возвратятся в землю сию, ибо благ и милосерд Господь Бог ваш и не отвратит лица от вас, если вы обратитесь к Нему.

И ходили гонцы из города в город по земле Ефремовой и Манассииной и до Завулоновой, но над ними смеялись и издевались.

Однако некоторые из колена Асирова, Манассиина и Завулонова смирились и пришли в Иерусалим.

И над Иудеею была рука Божия, даровавшая им единое сердце, чтоб исполнить повеление царя и князей, по слову Господню.

И собралось в Иерусалим множество народа для совершения праздника опресноков, во второй месяц, – собрание весьма многочисленное.

И встали и ниспровергли жертвенники, которые были в Иерусалиме; и всё, на чем совершаемо было курение [идолам], разрушили и бросили в поток Кедрон;

и закололи пасхального агнца в четырнадцатый день второго месяца. Священники и левиты устыдившись освятились и принесли всесожжения в дом Господень,

и стали на своем месте по уставу своему, по закону Моисея, человека Божия. Священники кропили кровью [принимая ее] из рук левитов.

Так как много было в собрании таких, которые не освятились, то вместо нечистых левиты закололи пасхального агнца, для посвящения Господу.

Многие из народа, большею частью из колена Ефремова и Манассиина, Иссахарова и Завулонова, не очистились; однако же они ели пасху, не по уставу.

Но Езекия помолился за них, говоря: Господь благий да простит каждого, кто расположил сердце свое к тому, чтобы взыскать Господа Бога, Бога отцов своих, хотя и без очищения священного!

И услышал Господь Езекию и простил народ.

И совершили сыны Израилевы, находившиеся в Иерусалиме, праздник опресноков в семь дней, с великим веселием; каждый день левиты и священники славили Господа на орудиях, устроенных для славословия Господа.

И говорил Езекия по сердцу всем левитам, имевшим доброе разумение в служении Господу. И ели праздничное семь дней, принося жертвы мирные и славя Господа Бога отцов своих.

И решило все собрание праздновать другие семь дней, и провели эти семь дней в веселии,

потому что Езекия, царь Иудейский, выставил для собравшихся тысячу тельцов и десять тысяч мелкого скота, и вельможи выставили для собравшихся тысячу тельцов и десять тысяч мелкого скота; и священников освятилось уже много.

И веселились все собравшиеся из Иудеи, и священники и левиты, и все собрание, пришедшее от Израиля, и пришельцы, пришедшие из земли Израильской и обитавшие в Иудее.

И было веселие великое в Иерусалиме, потому что со дней Соломона, сына Давидова, царя Израилева, не бывало подобного сему в Иерусалиме.

И встали священники и левиты, и благословили народ; и услышан был голос их, и взошла молитва их в святое жилище Его на небеса.

Грузинский

Языки

შეუთვალა იეხიზკიაჰუმ მთელს ისრაელს და იუდას. წერილები მისწერა ეფრემსა და მენაშეს, რათა მოსულიყვნენ უფლის სახლში, იერუსალიმში, უფლისთვის, ისრაელის ღმერთისთვის პასექის გადასახდელად.

გადაწყვიტეს მეფემ, მისმა მთავრებმა და მთელმა კრებულმა იერუსალიმში, რომ პასექი მეორე თვეში გადაეხადათ.

რადგან იმჟამად არ შეეძლო გადახდა, რაკი მღვდლები ჯერ არ იყვნენ განათლულნი და არც საკმარისი რაოდენობის ხალხი არ იყო თავმოყრილი იერუსალიმში.

სწორად ჩაითვალა ეს ამბავი მეფისა და მთელი კრებულის თვალში.

დაადგინეს, ხმა გაევრცელებინათ მთელ ისრაელში ბერშებადან დანამდე, რათა მოსულიყვნენ და პასექი გადაეხადათ უფლისთვის, ისრაელის ღმერთისთვის, იერუსალიმში, რადგან დიდხანს არ გადაეხადათ დაწერილის მიხედვით.

მოიარეს მალემსრბოლებმა მეფისა და მისი მთავრების წერილებით მთელი ისრაელი და იუდა, და მეფის ბრძანებისამებრ გამოუცხადეს: ისრაელიანებო! დაუბრუნდით უფალს, აბრაამის, ისაკის, ისრაელის ღმერთს, და ისიც დაუბრუნდება თქვენს ნატამალს, აშურის მეფეთა ხელს რომ გადაურჩა.

ნუ იქნებით თქვენი მამა-პაპის და მოძმეთა მსგავსნი, რომელთაც შესცოდეს უფალს, თქვენი მამა-პაპის ღმერთს, და მანაც გასწირა ისინი გასაპარტახებლად როგორც ხედავთ.

ახლა მაინც ნუ იქნებით ქედფიცხელნი თქვენი მამა-პაპის მსგავსად. ხელი გაიწოდეთ უფლის მიმართ, მოდით მის საწმიდარში, რომელიც განათლული აქვს სამარადისოდ. ემსახურეთ უფალს, თქვენს ღმერთს, და გაბრუნდება თქვენგან მისი რისხვა.

თუ დაუბრუნდებით უფალს, შებრალებას ჰპოვებენ თქვენი ძმები და შვილები იმათ წინაშე, ვინც ისინი დაატყვევეს, და დააბრუნებენ ამ ქვეყანაში, რადგან მოწყალე და შემბრალეა უფალი, ღმერთი თქვენი. პირს აღარ შეიბრუნებს თქვენგან, თუ დაუბრუნდებით მას.

დადიოდნენ მალემსრბოლნი ქალაქიდან ქალაქში, ეფრემის, მენაშესა და ზებულუნის ქვეყანაში. მაგრამ დასცინოდნენ მათ და აბუჩად იგდებდნენ.

მხოლოდ ზოგიერთნი მოდრკნენ აშერში, მენაშეში და ზებულუნში და მოვიდნენ იერუსალიმს.

იუდაზეც იყო ღვთის ხელი მისთვის ერთი გულის ჩასადებად, რომ შეესრულებინათ, რაც მეფემ და მთავრებმა უბრძანეს, უფლის სიტყვისაებრ.

დიდძალი ხალხი მოაწყდა იერუსალიმს მეორე თვეში უფუარობის დღესასწაულის გადასახდელად, მრავლის უმრავლესი იყო კრებული.

ადგნენ და მოაშორეს სამსხვერპლოები, იერუსალიმში რომ იყო, ასევე ყველაფერი, რაზეც საკმეველი იკმეოდა. აიღეს და კედრონის ხევში გადაყარეს.

დაკლეს პასექი მეორე თვის მეთოთხმეტე დღეს. შერცხვათ მღვდლებსა და ლევიანებს, გაინათლნენ და აღსავლენი მიიტანეს უფლის სახლში.

დადგნენ თავ-თავიანთ ადგილზე, მათი წესისდა მიხედვით, მოსეს, ღვთისკაცის, რჯულის მიხედვით. მღვდლები სისხლს ლევიანთა ხელით ასხურებდნენ.

მრავლად იყვნენ კრებულში გაუნათლავნი, ამიტომ დაკლეს ლევიანებმა პასექები, რათა უფლისათვის გაენათლათ ყოველი არაწმიდა.

თუმცა ხალხის უმრავლესობა, მეტწილად ეფრემიგან, მენაშედან, ისაქარიდან და ზებულუნიდან არ გაწმედილა, მაინც ჭამეს პასექი, დაწერილის საწინააღმდეგოდ. რადგან ასე ილოცა მათთვის იეხიზკიაჰუმ.

უფალმა სახიერმა მიუტევოს ყველას, ვინც განამზადა თავისი გული, რომ მოეძებნა ღმერთი, უფალი, თავისი მამა-პაპის ღმერთი, თუმცა საწმიდარის წესით არ განწმედილა.

უსმინა უფალმა იეხიზკიაჰუს და მიუტევა ხალხს.

ისრაელიანებმა და იმათ, ვინც კი იერუსალიმში იყო, შვიდ დღეს იზეიმეს უფუარობის დღესასწაული, დიდი სიხარულით. ლევიანები და მღვდლები ყოველდღე ადიდებდნენ უფალს უფლის ძლიერი საკრავებით.

გულითადად ელაპარაკა იეხიზკიაჰუ ყველა ლევიანს, რომელიც კეთილი გონებით ემსახურებოდა უფალს. შვიდი დღე ჭამდნენ სადღესასწაულოს, სწირავდნენ სამადლობელ მსხვერპლს და მადლობდნენ უფალს, თავიანთ მამა-პაპის ღმერთს.

გადაწყვატა მთელმა კრებულმა, რომ მომდევნო შვიდი დღეც ეზეიმათ, და ეს შვიდი დღეც სიხარულში გაატარეს,

რადგან იეხიზკიაჰუმ, იუდას მეფემ, კრებულს უბოძა ათასი კურატი და შვიდი ათასი ცხვარი, მთავრებმა კი უბოძეს კრებულს ათასი კურატი, ცხრა ათასი ცხვარი და გაინათლა მრავალი მღვდელი.

ხარობდა იუდას მთელი კრებული, მღვდლები და ლევიანები, ისრაელიდან მოსული მთელი კრებული, ისრაელის ქვეყნიდან მოსული ხიზნები და იუდას მკვიდრნი.

ისეთი დიდი სიხარული სუფევდა იერუსალიმში, რომლის მსგავსი სოლომონ დავითის ძის, ისრაელის მეფის, დღეების მერე არ ყოფილა იერუსალიმში.

წამოდგნენ მღვდლები, ლევიანები და აკურთხეს ერი. შესმენილ იქნა მათი ხმა და აღევლინა მთელი ლოცვა მის წმიდა სამყოფლამდე, ცაში.