Now when all this was finished, all Israel who were present went out to the cities of Judah and broke the sacred pillars in pieces, cut down the wooden images, and threw down the high places and the altars--from all Judah, Benjamin, Ephraim, and Manasseh--until they had utterly destroyed them all. Then all the children of Israel returned to their own cities, every man to his possession.

And Hezekiah appointed the divisions of the priests and the Levites according to their divisions, each man according to his service, the priests and Levites for burnt offerings and peace offerings, to serve, to give thanks, and to praise in the gates of the camp of the LORD.

The king also appointed a portion of his possessions for the burnt offerings: for the morning and evening burnt offerings, the burnt offerings for the Sabbaths and the New Moons and the set feasts, as it is written in the Law of the LORD.

Moreover he commanded the people who dwelt in Jerusalem to contribute support for the priests and the Levites, that they might devote themselves to the Law of the LORD.

As soon as the commandment was circulated, the children of Israel brought in abundance the firstfruits of grain and wine, oil and honey, and of all the produce of the field; and they brought in abundantly the tithe of everything.

And the children of Israel and Judah, who dwelt in the cities of Judah, brought the tithe of oxen and sheep; also the tithe of holy things which were consecrated to the LORD their God they laid in heaps.

In the third month they began laying them in heaps, and they finished in the seventh month.

And when Hezekiah and the leaders came and saw the heaps, they blessed the LORD and His people Israel.

Then Hezekiah questioned the priests and the Levites concerning the heaps.

And Azariah the chief priest, from the house of Zadok, answered him and said, «Since the people began to bring the offerings into the house of the LORD, we have had enough to eat and have plenty left, for the LORD has blessed His people; and what is left is this great abundance.»

Now Hezekiah commanded them to prepare rooms in the house of the LORD, and they prepared them.

Then they faithfully brought in the offerings, the tithes, and the dedicated things; Cononiah the Levite had charge of them, and Shimei his brother was the next.

Jehiel, Azaziah, Nahath, Asahel, Jerimoth, Jozabad, Eliel, Ismachiah, Mahath, and Benaiah were overseers under the hand of Cononiah and Shimei his brother, at the commandment of Hezekiah the king and Azariah the ruler of the house of God.

Kore the son of Imnah the Levite, the keeper of the East Gate, was over the freewill offerings to God, to distribute the offerings of the LORD and the most holy things.

And under him were Eden, Miniamin, Jeshua, Shemaiah, Amariah, and Shecaniah, his faithful assistants in the cities of the priests, to distribute allotments to their brethren by divisions, to the great as well as the small.

Besides those males from three years old and up who were written in the genealogy, they distributed to everyone who entered the house of the LORD his daily portion for the work of his service, by his division,

and to the priests who were written in the genealogy according to their fatheŕs house, and to the Levites from twenty years old and up according to their work, by their divisions,

and to all who were written in the genealogy--their little ones and their wives, their sons and daughters, the whole company of them--for in their faithfulness they sanctified themselves in holiness.

Also for the sons of Aaron the priests, who were in the fields of the common-lands of their cities, in every single city, there were men who were designated by name to distribute portions to all the males among the priests and to all who were listed by genealogies among the Levites.

Thus Hezekiah did throughout all Judah, and he did what was good and right and true before the LORD his God.

And in every work that he began in the service of the house of God, in the law and in the commandment, to seek his God, he did it with all his heart. So he prospered.

Церковнославянский (рус)

Егда́ же сiя́ вся́ соверши́шася, изы́де ве́сь Изра́иль обрѣ́тшiйся во градѣ́хъ Иу́диныхъ, и сокруши́ша и́долы и посѣко́ша дубра́вы, и разори́ша высо́кая и тре́бища от всея́ Иуде́и и Венiами́на, и от Ефре́ма и от Манассі́и въ коне́цъ: и возврати́ся ве́сь Изра́иль, кі́йждо во одержа́нiе свое́ и во гра́ды своя́.

И уста́ви езекі́а чреды́ свяще́нниковъ и леви́товъ, и чреды́ коего́ждо по служе́нiю его́, свяще́нниковъ и леви́томъ, во всесожже́нiе и въ же́ртву спасе́нiя, и дабы́ хвали́ли и исповѣ́далися и служи́ли во вратѣ́хъ во дво́рѣхъ до́му Госпо́дня.

Ча́сть же царе́ва бы́сть от имѣ́нiя его́ во всесожже́нiе у́треннее и вече́рнее, и всесожже́нiя въ суббо́ты и въ новоме́сячiя и въ пра́здники пи́санныя въ зако́нѣ Госпо́дни.

И заповѣ́да лю́демъ живу́щымъ во Иерусали́мѣ да́ти ча́сть свяще́нникомъ и леви́томъ, да укрѣпя́тся во служе́нiи до́му Госпо́дня.

И егда́ уста́ви сло́во, да́ша мно́го сы́нове Изра́илевы нача́токъ пшени́цы и вина́ и еле́а и ме́да, и вся́ я́же роди́тъ земля́, и десяти́ны вся́ принесо́ша зѣло́ мно́го сы́нове Изра́илевы и Иу́дины.

И и́же обита́ху во градѣ́хъ Иу́диныхъ, и ті́и принесо́ша десяти́ны от телце́въ и ове́цъ, и десяти́ны от ко́зъ, и посвяти́ша Го́споду Бо́гу своему́, и внесо́ша и положи́ша ку́пы мно́ги.

Ме́сяца тре́тiяго нача́ша ку́памъ полага́ти основа́нiя, и ме́сяца седма́го и соверши́ша и́хъ.

И вни́де езекі́а и нача́лницы, и ви́дѣша ку́пы, и благослови́ша Го́спода и лю́ди его́ Изра́иля.

Вопроси́ же езекі́а свяще́нниковъ и леви́товъ о ку́пахъ.

И отвѣща́ къ нему́ аза́рiа свяще́нникъ нача́лный въ дому́ садо́ковъ и рече́ отне́лѣже нача́ша приноси́ти нача́тки въ до́мъ Госпо́день, ядо́хомъ и пи́хомъ, и оста́вихомъ да́же до мно́жества, я́ко благослови́ Госпо́дь лю́ди своя́, и оста́вихомъ еще́ мно́жество сiе́.

И повелѣ́ езекі́а еще́ угото́вити жи́тницы въ дому́ Госпо́дни: и угото́ваша.

И внесо́ша та́мо нача́тки и десяти́ны вѣ́рно: надъ ни́ми же бѣ́ настоя́тель хонені́а леви́тъ, и Семе́й бра́тъ его́ вторы́й,

и Иеiи́лъ и Озі́а, и нае́ѳъ и Асаи́лъ, и иеримо́ѳъ и Иозава́дъ, и Елiи́лъ и самахі́а, и маа́ѳъ и ванаі́а, и сы́нове его́ приста́влени руко́ю хонені́и и Семе́а бра́та его́, я́коже повелѣ́ езекі́а ца́рь и аза́рiа нача́лникъ до́му Госпо́дня.

И Коре́й сы́нъ Иемна́инъ леви́тъ, две́рникъ къ восто́ку надъ дая́ньми, е́же дая́ти нача́тки Госпо́дни и свята́я святы́хъ,

руко́ю одо́ма и Венiами́на, и Иису́са и Семе́а, и Амарі́а и сехоні́а, руко́ю свяще́нниковъ вѣ́рно, дая́ти бра́тiи свое́й по чреда́мъ, ма́лу и вели́ку,

кромѣ́ рожде́нныхъ му́жеска по́лу от лѣ́тъ трiе́хъ и вы́шше, всѣ́мъ, и́же вхожда́ху въ це́рковь Госпо́дню по числу́ дні́й на де́нь, въ слу́жбу чре́дъ расположе́нiя и́хъ.

Сiе́ раздѣле́нiе свяще́нниковъ по домо́мъ оте́чествъ: и леви́ти въ чреда́хъ свои́хъ, от два́десяти лѣ́тъ и вы́шше, по чино́мъ, въ раздѣле́нiихъ.

Вся́кому рожде́нному же́нъ и́хъ и сыно́въ и́хъ и дще́рей и́хъ во все́ мно́жество, поне́же вѣ́рно освяти́ша свято́е.

И сыново́мъ Ааро́нимъ свяще́нствующымъ въ се́лѣхъ, и и́же от градо́въ и́хъ во вся́цѣмъ гра́дѣ и гра́дѣ, му́жiе и́же именова́ни су́ть по и́мени, дая́ти ча́сть вся́кому му́жеску по́лу во свяще́нницѣхъ и вся́кому сочисля́емому въ леви́тѣхъ.

И сотвори́ та́ко езекі́а во все́й Иуде́и, и сотвори́ благо́е и пра́вое и и́стинное предъ Го́сподемъ Бо́гомъ свои́мъ,

и во вся́цѣмъ дѣ́лѣ, е́же нача́ дѣ́лати въ дому́ Госпо́дни, и въ зако́нѣ и въ повелѣ́нiихъ взыска́ Бо́га своего́ всѣ́мъ се́рдцемъ свои́мъ и сотвори́, и благопоспѣши́ся ему́.

Еврейский

וּכְכַלּוֹת כָּל־זֹאת, יָצְאוּ כָל־יִשְׂרָאֵל הַנִּמְצְאִים לְעָרֵי יְהוּדָה, וַיְשַׁבְּרוּ הַמַּצֵּבוֹת וַיְגַדְּעוּ הָאֲשֵׁרִים וַיְנַתְּצוּ אֶת־הַבָּמוֹת וְאֶת־הַמִּזְבְּחֹת מִכָּל־יְהוּדָה וּבִנְיָמִן וּבְאֶפְרַיִם וּמְנַשֶּׁה עַד־לְכַלֵּה; וַיָּשׁוּבוּ כָּל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ לַאֲחֻזָּתוֹ לְעָרֵיהֶם׃ ס

וַיַּעֲמֵד יְחִזְקִיָּהוּ אֶת־מַחְלְקוֹת הַכֹּהֲנִים וְהַלְוִיִּם עַל־מַחְלְקוֹתָם אִישׁ כְּפִי עֲבֹדָתוֹ, לַכֹּהֲנִים וְלַלְוִיִּם, לְעֹלָה וְלִשְׁלָמִים; לְשָׁרֵת וּלְהֹדוֹת וּלְהַלֵּל, בְּשַׁעֲרֵי מַחֲנוֹת יְהוָה׃ ס

וּמְנָת הַמֶּלֶךְ מִן־רְכוּשׁוֹ לָעֹלוֹת, לְעֹלוֹת הַבֹּקֶר וְהָעֶרֶב, וְהָעֹלוֹת, לַשַּׁבָּתוֹת וְלֶחֳדָשִׁים וְלַמֹּעֲדִים; כַּכָּתוּב בְּתוֹרַת יְהוָה׃

וַיֹּאמֶר לָעָם לְיוֹשְׁבֵי יְרוּשָׁלִַם, לָתֵת מְנָת הַכֹּהֲנִים וְהַלְוִיִּם; לְמַעַן יֶחֶזְקוּ בְּתוֹרַת יְהוָה׃

וְכִפְרֹץ הַדָּבָר, הִרְבּוּ בְנֵי־יִשְׂרָאֵל רֵאשִׁית דָּגָן, תִּירוֹשׁ וְיִצְהָר וּדְבַשׁ, וְכֹל תְּבוּאַת שָׂדֶה; וּמַעְשַׂר הַכֹּל לָרֹב הֵבִיאוּ׃

וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל וִיהוּדָה, הַיּוֹשְׁבִים בְּעָרֵי יְהוּדָה, גַּם־הֵם, מַעְשַׂר בָּקָר וָצֹאן, וּמַעְשַׂר קָדָשִׁים, הַמְקֻדָּשִׁים לַיהוָה אֱלֹהֵיהֶם; הֵבִיאוּ וַיִּתְּנוּ עֲרֵמוֹת עֲרֵמוֹת׃ ס

בַּחֹדֶשׁ הַשְּׁלִשִׁי, הֵחֵלּוּ הָעֲרֵמוֹת לְיִסּוֹד; וּבַחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי כִּלּוּ׃ ס

וַיָּבֹאוּ יְחִזְקִיָּהוּ וְהַשָּׂרִים, וַיִּרְאוּ אֶת־הָעֲרֵמוֹת; וַיְבָרֲכוּ אֶת־יְהוָה, וְאֵת עַמּוֹ יִשְׂרָאֵל׃ פ

וַיִּדְרֹשׁ יְחִזְקִיָּהוּ, עַל־הַכֹּהֲנִים וְהַלְוִיִּם עַל־הָעֲרֵמוֹת׃

וַיֹּאמֶר אֵלָיו, עֲזַרְיָהוּ הַכֹּהֵן הָרֹאשׁ לְבֵית צָדוֹק; וַיֹּאמֶר מֵהָחֵל הַתְּרוּמָה לָבִיא בֵית־יְהוָה, אָכוֹל וְשָׂבוֹעַ וְהוֹתֵר עַד־לָרוֹב, כִּי יְהוָה בֵּרַךְ אֶת־עַמּוֹ, וְהַנּוֹתָר אֶת־הֶהָמוֹן הַזֶּה׃ ס

וַיֹּאמֶר יְחִזְקִיָּהוּ, לְהָכִין לְשָׁכוֹת בְּבֵית יְהוָה וַיָּכִינוּ׃

וַיָּבִיאוּ אֶת־הַתְּרוּמָה וְהַמַּעֲשֵׂר וְהַקֳּדָשִׁים בֶּאֱמוּנָה; וַעֲלֵיהֶם נָגִיד כָּונַנְיָהוּ (כָּנַנְיָהוּ) הַלֵּוִי, וְשִׁמְעִי אָחִיהוּ מִשְׁנֶה׃

וִיחִיאֵל וַעֲזַזְיָהוּ וְנַחַת וַעֲשָׂהאֵל וִירִימוֹת וְיוֹזָבָד וֶאֱלִיאֵל וְיִסְמַכְיָהוּ, וּמַחַת וּבְנָיָהוּ; פְּקִידִים, מִיַּד כָּונַנְיָהוּ (כָּנַנְיָהוּ) וְשִׁמְעִי אָחִיו, בְּמִפְקַד יְחִזְקִיָּהוּ הַמֶּלֶךְ, וַעֲזַרְיָהוּ נְגִיד בֵּית־הָאֱלֹהִים׃

וְקוֹרֵא בֶן־יִמְנָה הַלֵּוִי הַשּׁוֹעֵר לַמִּזְרָחָה, עַל נִדְבוֹת הָאֱלֹהִים; לָתֵת תְּרוּמַת יְהוָה, וְקָדְשֵׁי הַקֳּדָשִׁים׃

וְעַל־יָדוֹ עֵדֶן וּמִנְיָמִן וְיֵשׁוּעַ וּשְׁמַעְיָהוּ אֲמַרְיָהוּ וּשְׁכַנְיָהוּ בְּעָרֵי הַכֹּהֲנִים בֶּאֱמוּנָה; לָתֵת לַאֲחֵיהֶם בְּמַחְלְקוֹת, כַּגָּדוֹל כַּקָּטָן׃

מִלְּבַד הִתְיַחְשָׂם לִזְכָרִים, מִבֶּן שָׁלוֹשׁ שָׁנִים וּלְמַעְלָה, לְכָל־הַבָּא לְבֵית־יְהוָה לִדְבַר־יוֹם בְּיוֹמוֹ; לַעֲבוֹדָתָם, בְּמִשְׁמְרוֹתָם כְּמַחְלְקוֹתֵיהֶם׃

וְאֵת הִתְיַחֵשׂ הַכֹּהֲנִים לְבֵית אֲבוֹתֵיהֶם, וְהַלְוִיִּם, מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וּלְמָעְלָה; בְּמִשְׁמְרוֹתֵיהֶם בְּמַחְלְקוֹתֵיהֶם׃

וּלְהִתְיַחֵשׂ, בְּכָל־טַפָּם נְשֵׁיהֶם וּבְנֵיהֶם וּבְנוֹתֵיהֶם לְכָל־קָהָל; כִּי בֶאֱמוּנָתָם יִתְקַדְּשׁוּ־קֹדֶשׁ׃

וְלִבְנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֲנִים בִּשְׂדֵי מִגְרַשׁ עָרֵיהֶם בְּכָל־עִיר וָעִיר, אֲנָשִׁים אֲשֶׁר נִקְּבוּ בְּשֵׁמוֹת; לָתֵת מָנוֹת, לְכָל־זָכָר בַּכֹּהֲנִים, וּלְכָל־הִתְיַחֵשׂ בַּלְוִיִּם׃

וַיַּעַשׂ כָּזֹאת יְחִזְקִיָּהוּ בְּכָל־יְהוּדָה; וַיַּעַשׂ הַטּוֹב וְהַיָּשָׁר וְהָאֱמֶת, לִפְנֵי יְהוָה אֱלֹהָיו׃

וּבְכָל־מַעֲשֶׂה אֲשֶׁר־הֵחֵל בַּעֲבוֹדַת בֵּית־הָאֱלֹהִים, וּבַתּוֹרָה וּבַמִּצְוָה, לִדְרֹשׁ לֵאלֹהָיו; בְּכָל־לְבָבוֹ עָשָׂה וְהִצְלִיחַ׃ פ

Таджикский

Языки

Ва баъд аз анҷом ёфтани ҳамаи ин, ҳамаи исроилиёне ки дар шаҳрҳои Яҳудо буданд, берун омада, сутунҳоро шикастанд, Ашераҳоро нобуд карданд, баландиҳо ва қурбонгоҳҳоро аз тамоми Яҳудо ва Бинёмин ва Эфроим ва Менашше то ба охир барҳам доданд; ва тамоми банӣ Исроил, ҳар кас ба мулки худ, ба шаҳрҳои худ баргаштанд.

Ва Ҳизқиё коҳинон ва левизодагонро бар навбатҳои онҳо гузошт, то ки ҳар яке аз коҳинон ва левизодагон, мувофиқи хизмати худ, барои қурбониҳои сӯхтанӣ, ва қурбониҳои осоиштагӣ, барои хизматгузорӣ, барои ситоиш кардан ва ҳамду сано гуфтан назди дарвозаҳои лашкаргоҳи Парвардигор ҳозир бошанд.

Ва подшоҳ ҳиссае аз молу мулки худ барои қурбониҳои сӯхтанӣ ҷудо кард: барои қурбониҳои сӯхтании субҳ ва шом ва барои қурбониҳои сӯхтании шанбеҳо ва навмоҳҳо ва идҳо, чунон ки дар Тавроти Парвардигор навишта шудааст.

Ва ба қавме ки дар Уршалим сокин буданд, фармуд, ки ҳиссае барои коҳинон ва левизодагон бидиҳанд, то ки ба Тавроти Парвардигор бо ҷидду ҷаҳд машғул бошанд.

Ва ҳангоме ки ин амр паҳн шуд овоза шуд, банӣ Исроил навбари гандум, шираи ангур ва равғани зайтун ва асал ва ҳар маҳсули саҳроро ба фаровонӣ доданд, ва аз ҳама чиз даҳяки зиёде оварданд.

Ва банӣ Исроил ва Яҳудо, ки дар шаҳрҳои Яҳудо сокин буданд, – онҳо низ даҳяки говон ва гӯсфандон ва даҳяки вақфҳоеро, ки барои Парвардигор Худои онҳо бахшида шуда буд, оварданд, ва тӯда-тӯда карда ба миён гузоштанд.

Дар моҳи сеюм ба гузоштани тӯдаҳо сар карда, дар моҳи ҳафтум анҷом доданд.

Ва Ҳизқиё ва сарварон омада, тӯдаҳоро диданд, ва Парвардигор ва қавми Ӯ Исроилро муборак хонданд.

Ва Ҳизқиё аз коҳинон ва левизодагон дар бораи он тӯдаҳо пурсид.

Ва Азарёи саркоҳин, ки аз хонадони Содӯқ буд, ба ӯ ҷавоб гардонида, гуфт: «Аз он вақте ки ба овардани ҳадияҳо барои хонаи Парвардигор сар карданд, мо хӯрдем ва сер шудем, ва миқдори зиёде боқӣ монд, зеро ки Парвардигор қавми Худро баракат додааст; ва он чи боқӣ мондааст, ҳамин миқдори азим аст».

Ва Ҳизқиё фармуд, ки анборҳо дар хонаи Парвардигор барпо кунанд. Ва барпо карданд.

Ва ҳадияҳо ва даҳяк ва вақфҳоро бекаму кост оварда монданд; ва Конанёҳуи левизода бар онҳо раис буд, ва бародараш Шимъӣ – ҷонишини муовини ӯ.

Ва Яҳиил ва Азазёҳу ва Ноҳат ва Асоил ва Яримӯт ва Юзобод ва Элиил ва Исмахёҳу ва Маҳат ва Баноёҳу, мувофиқи фармони подшоҳ Ҳизқиё ва Азарёҳу, раиси хонаи Худо, зери дасти Конанёҳу ва бародараш Шимъӣ амалдор буданд.

Ва Қӯре писари Йимнои левизода, ки дарбони дарвозаи шарқӣ буд, бар хайроти Худо вазифадор шуд, то ки ҳадияҳои Парвардигор ва вақфҳои покро тақсим кунанд.

Ва зери дасти ӯ Идан ва Минёмин ва Ешуо ва Шамаъёҳу ва Амарёҳу ва Шаканёҳу дар шаҳрҳои коҳинон буданд, то ки ба бародарони худ, хоҳ калон бошанд хоҳ хурд, аз рӯи гурӯҳҳошон бекаму кост тақсим кунанд,

Илова бар онҳое ки аз синни сесола ва болотар дар рӯйхати мардҳо дохил буданд, яъне ҳамаи онҳое ки ба хонаи Парвардигор барои кори ҳаррӯза, барои хизмати худ, ба навбатдории худ, аз рӯи гурӯҳҳои худ меомаданд,

Ки ба он рӯйхат коҳинон аз рӯи хонаводаҳошон, ва левизодагон аз синни бистсола ва болотар, аз рӯи навбатдориҳошон, аз рӯи гурӯҳҳошон дохил буданд,

Ва ба он рӯйхат ҳамаи кӯдаконашон, занон ва писарон ва духтаронашон, яъне тамоми ҷамоати онҳо дохил буданд, зеро ки онҳо худро аз сидқи дил барои хизмати пок покиза карда буданд.

Ва барои банӣ Ҳорун, яъне коҳиноне ки дар қитъаҳои атрофи шаҳрҳошон сокин буданд, дар ҳар шаҳр шахсон ном ба ном таъин шуданд, то ки ба ҳамаи мардони коҳинон ва ба ҳамаи левизодагоне ки дар рӯйхат дохиланд, ҳиссаҳо бидиҳанд.

Ва Ҳизқиё дар тамоми Яҳудо ҳамин тавр амал кард; ва он чи дар назари Парвардигор Худои ӯ некӯ ва дуруст ва ҳақиқат буд, ба амал овард.

Ва ҳар амалеро, ки барои хизмати хонаи Худо, барои риояи Таврот ва аҳком, барои ҷустани Худои худ кард, ӯ бо тамоми дили худ иҷро кард ва муваффақият ёфт.