1 Соломон строит города; 7 потомки Хананеев сделаны оброчными, а сыны Израилевы начальниками над ними; 12 Соломон установил постоянное служение во святилище; 17 объединился с Тирянами для торговли с Офиром.

По окончании двадцати лет, в которые Соломон строил дом Господень и свой дом,

Соломон обстроил и города, которые дал Соломону Хирам, и поселил в них сынов Израилевых.

И пошел Соломон на Емаф-Сува и взял его.

И построил он Фадмор в пустыне, и все города для запасов, какие основал в Емафе.

Он обстроил Вефорон верхний и Вефорон нижний, города укрепленные, со стенами, воротами и запорами,

и Ваалаф и все города для запасов, которые были у Соломона, и все города для колесниц, и города для конных, и все, что хотел Соломон построить в Иерусалиме и на Ливане и во всей земле владения своего.

Весь народ, оставшийся от Хеттеев, и Аморреев, и Ферезеев, и Евеев и Иевусеев, которые были не из сынов Израилевых, –

детей их, оставшихся после них на земле, которых не истребили сыны Израилевы, – сделал Соломон оброчными до сего дня.

Сынов же Израилевых не делал Соломон работниками по делам своим, но они были воинами, и начальниками телохранителей его, и вождями колесниц его и всадников его.

И было главных приставников у царя Соломона, управлявших народом, двести пятьдесят.

А дочь Фараонову перевел Соломон из города Давидова в дом, который построил для нее, потому что, говорил он, не должна жить женщина у меня в доме Давида, царя Израилева, ибо свят он, так как вошел в него ковчег Господень.

Тогда стал возносить Соломон всесожжения Господу на жертвеннике Господнем, который он устроил пред притвором,

чтобы по уставу каждого дня приносить всесожжения, по заповеди Моисеевой, в субботы, и в новомесячия, и в праздники три раза в год: в праздник опресноков, и в праздник седмиц, и в праздник кущей.

И установил он, по распоряжению Давида, отца своего, череды священников по службе их и левитов по стражам их, чтобы они славословили и служили при священниках по уставу каждого дня, и привратников по чередам их, к каждым воротам, потому что таково было завещание Давида, человека Божия.

И не отступали от повелений царя о священниках и левитах ни в чем, ни в отношении сокровищ.

Так устроено было все дело Соломоново от дня основания дома Господня до совершенного окончания его – дома Господня.

Тогда пошел Соломон в Ецион-Гавер и в Елаф, который на берегу моря, в земле Идумейской.

И прислал ему Хирам чрез слуг своих корабли и рабов, знающих море, и отправились они с слугами Соломоновыми в Офир, и добыли оттуда четыреста пятьдесят талантов золота, и привезли царю Соломону.

Церковнославянский (рус)

И бы́сть по два́десяти лѣ́тѣхъ, въ ни́хже созда́ Соломо́нъ до́мъ Госпо́день и до́мъ сво́й,

и гра́ды я́же даде́ хира́мъ Соломо́ну, созда́ о́ны Соломо́нъ и всели́ ту́ сы́ны Изра́илевы.

И прiи́де Соломо́нъ во Ема́ѳъ-су́ва и одержа́ его́.

И созда́ Ѳедмо́ръ въ пусты́ни и вся́ гра́ды крѣ́пкiя, я́же созда́ во Ема́ѳѣ.

Состро́и же веѳоро́нъ вы́шнiй и веѳоро́нъ ни́жнiй, гра́ды укрѣпле́ны стѣна́ми, врата́ми и верея́ми:

и Валаа́ѳъ, и вся́ гра́ды крѣ́пкiя, и́же бы́ша Соломо́ну, и вся́ гра́ды колесни́цъ и гра́ды ко́нникъ, и ели́ка восхотѣ́ Соломо́нъ по жела́нiю созда́ти бо Иерусали́мѣ и въ Лива́нѣ и во все́мъ ца́рствѣ свое́мъ.

Ве́сь наро́дъ оста́вшiйся от Хетте́а и Аморре́а, и Ферезе́а и Еве́а и Иевусе́а, и́же не бя́ху от пле́мене Изра́илева,

но бѣ́ша от сыно́въ и́хъ оста́вшихся по ни́хъ на земли́, и́хже не изби́ша сы́нове Изра́илевы, подведе́ и́хъ Соломо́нъ въ да́нь да́же до дне́ сего́.

От сыно́въ же Изра́илевыхъ не даде́ Соломо́нъ въ рабы́ ца́рству своему́: ті́и бо бя́ху му́жiе ра́тницы и кня́зи, и си́льнiи и нача́лницы колесни́цъ и ко́нникъ его́.

И сі́и нача́лницы предстоя́щихъ царю́ Соломо́ну, двѣ́сти пятьдеся́тъ приста́вницы надъ дѣ́лы людски́ми.

Дще́рь же фарао́ню преведе́ Соломо́нъ от гра́да дави́дова въ до́мъ, его́же созда́ е́й, рече́ бо: да не обита́етъ жена́ моя́ въ дому́ дави́да царя́ Изра́илева, поне́же освяще́нъ е́сть, а́може вни́де киво́тъ Госпо́день.

Тогда́ вознесе́ Соломо́нъ всесожже́нiя Го́сподеви на олта́рь, его́же созда́ Го́сподеви предъ хра́момъ,

по словеси́ от дне́ до дне́ возноси́ти, по повелѣ́нiю Моисе́еву, въ суббо́ты и въ новоме́сячiя и въ пра́здники, три́жды въ го́дъ, въ пра́здникъ опрѣсно́ковъ и въ пра́здникъ седми́цъ и въ пра́здникъ ку́щей.

И поста́ви по разсужде́нiю дави́да отца́ своего́ раздѣле́нiя свяще́нникомъ и по служе́ниемъ и́хъ: и леви́ты надъ стра́жами и́хъ, да хва́лятъ и слу́жатъ предъ свяще́нники по чи́ну еди́наго коего́ждо дні́й: и две́рницы по раздѣле́ниемъ и́хъ, по врато́мъ и врато́мъ: та́ко бо повелѣ́ дави́дъ человѣ́къ Бо́жiй.

Не преступи́ша за́повѣдiй царе́выхъ о свяще́нницѣхъ и леви́тѣхъ по вся́кому словеси́, и въ сокро́вищихъ.

И угото́вася вся́ко дѣ́ланiе от дне́, въ о́ньже основа́, до дне́, въ о́ньже соверши́ Соломо́нъ до́мъ Госпо́день.

Тогда́ и́де Соломо́нъ въ гасiо́нъгаве́ръ и во Ела́ѳъ, и́же при мо́ри въ земли́ Идуме́йстѣй.

И посла́ хира́мъ руко́ю слу́гъ свои́хъ корабли́ и рабы́ зна́ющыя морскі́я прохо́ды, и хожда́ху съ рабы́ Соломо́ними въ Софи́ръ, и взя́ша отту́ду четы́реста и пятьдеся́тъ тала́нтъ зла́та и принесо́ша ко царю́ Соломо́ну.

Грузинский

Языки

ოცი წლის თავზე დაასრულა სოლომონმა უფლის სახლისა და თავისი სახლის შენება.

ქალაქები, რომელიც ხურამმა მისცა სოლომონს, გააშენა სოლომონმა და ისრაელიანები ჩაასახლა იქ.

მაშინ გაილაშქრა სოლომონმა ხამათ-ცობაზე და დაიპყრო იგი.

ააშენა თადმორი უდაბნოში, და ყველა ის სამარაგო ქალაქი, ხამათში რომ ააშენა.

ააშენა ზემო ბეთ-ხორონი და ქვემო ბეთ-ხორონი - გალავნებით, კარიბჭეებით და ხანდაკებით გამაგრებული ქალაქები,

ბაყალათი და სამარაგო ქალაქები, რომლებიც კი ჰქონდა სოლომონს, ეტლის ქალაქები, ცხენოსანთა ქალაქები, და ყველაფერი, რისი აშენებაც უნდოდა იერუსალიმში, ლიბანში, და მთელს თავის სახელმწიფოში.

ყველა ხალხი, რომელიც დარჩა ხეთელთაგან, ამორეველთაგან, ფარიზეველთაგან, ხიველთაგან და იებუსეველთაგან, რომელიც არ იყო ისრაელიანთა მოდგმისა,

და მათი შთამომავლები, მათ შემდეგ რომ დარჩნენ ქვეყანაში, და არ გაუწყვეტიათ ისრაელიანებს, ბეგარაზე მომუშავეებად განაწესა სოლომონმა და ასე არიან დღემდე.

ისრაელიანთაგან კი არავინ დაუყენებია სოლომონს თავის ბეგარაზე, რადგან მეომრებად ჰყავდა ისინი, თავის მცველთა მეთაურებად, თავისი ეტლებისა და მხედრების მეთაურებად.

ორას ორმოცდაათი კაცი ჰყავდა მეფე სოლომონს ზედამხედველთა უფროსებად, რომელნიც ხალხს უძღვებოდნენ.

ფარაონის ასული სოლომონმა დავითის ქალაქიდან აიყვანა სახლში, რომელიც მას აუშენა, რადგან თქვა, არ უნდა ცხოვრობდესო ჩემი ცოლი დავითის, ისრაელის მეფის, სახლში, რადგან წმიდაა იგი, სადაც უფლის კიდობანი შევიდა.

მაშინ დაიწყო სოლომონმა უფლისთვის აღსავლვნის შეწირვა უფლის სამსხვერპლოზე, რომელიც სტოასთან ააგო,

ყოველდღიური აღვლენა, მოსეს მცნებისამებრ, შაბათების და ახალმთვარობების დაცვა, წელიწადში სამი დღესასწაულის უფუარობის, შვიდეულისა და კარვობის ზეიმი.

დავითის, მამამისის მიერ დადგენილი წესის მიხედვით ჩააყენა მღვდელთა დასები თავიანთ სამსახურში, ლევიანები კი მათ დაცვაში, რათა სადიდებილი ეთქვათ და მღვდლებთან ერთად ემსახურათ ყოველდღიური მოვალეობის შესასრულებლად. ასევე ყველა კარს თავისი კარისმცველები მიუჩინა, თავ-თავისი დასების მიხედვით, რადგან ასე ბრძანა დავითმა, ღვთისკაცმა.

არ უღალატიათ მეფის იმ ბრძანებისთვის, მღვდლებს, ლევიანებს, სხვა საქმეებსა და საგანძურს რომ შეეხებოდა.

ასე ჰქონდა სოლომონს აწყობილი ყველა საქმე, საძირკვლის ჩაყრიდან დაწყებული, ვიდრე უფლის სახლი ბოლომდე არ გასრულდა.

მაშინ წავიდა სოლომონი ზღვისპირეთში, ყეციონგებერსა და ილოთში, ედომის ქვეყანაში.

ხურამმა თავის მორჩილთა ხელით ხომალდები და ზღვისმცოდნე თავისი მორჩილნი გაუგზავნა. ისინი სოლომონის მორჩილებთან ერთად ოფირში ჩავიდნენ, ოთხასორმოცდაათი ქანქარი ოქრო წამოიღეს იქიდან და მეფე სოლომონს მოუტანეს.