Азбука веры » Би́блия » Къ корі́нѳяном 2-е » гл.8

Къ корі́нѳяном 2-е, Глава 8

Толкования

Толкования главы

8:1

8:2

см.:Мк.12:44;Рим.12:8;

8:3

8:4

8:5

8:6

8:7

8:8

8:9

см.:Мф.8:20;Лк.2:7;Ин.1:16;Флп.2:7;

8:10

8:11

8:12

см.:Притч.3:28;

8:13

8:14

8:15

см.:Исх.16:18;

8:16

8:17

8:18

8:19

8:20

8:21

см.:Притч.3:4;Рим.12:17;Флп.4:8;

8:22

8:23

8:24

Церковнославянский (рус)

[Зач. 185.] Сказу́емъ же ва́мъ, бра́тiе, благода́ть Бо́жiю, да́нную въ це́рквахъ Македо́нскихъ:

я́ко во мно́зѣмъ искуше́нiи скорбе́й избы́токъ ра́дости и́хъ, и я́же во глубинѣ́ нищета́ и́хъ избы́точествова въ бога́тство простоты́ и́хъ:

я́ко по си́лѣ и́хъ, свидѣ́телствую, и па́че си́лы доброхо́тни,

со мно́гимъ моле́нiемъ моля́ще на́съ, благода́ть и обще́нiе служе́нiя, е́же ко святы́мъ, прiя́ти на́мъ:

и не я́коже надѣ́яхомся, но себе́ вда́ша пе́рвѣе Го́сподеви, и на́мъ во́лею Бо́жiею:

во е́же умоли́ти на́мъ Ти́та, да я́коже пре́жде нача́тъ, та́кожде и сконча́етъ въ ва́съ и благода́ть сiю́.

[Зач. 186.] Но я́коже во все́мъ избы́точествуете, вѣ́рою и сло́вомъ, и ра́зумомъ, и вся́цѣмъ тща́нiемъ, и любо́вiю, я́же от ва́съ къ на́мъ, да и въ се́й благода́ти избы́точествуете.

Не по повелѣ́нiю глаго́лю, но за ины́хъ тща́нiе и ва́шея любве́ и́стинное искуша́я.

Вѣ́сте бо благода́ть Го́спода на́шего Иису́са Христа́, я́ко ва́съ ра́ди обнища́ бога́тъ сы́й, да вы́ нището́ю Его́ обогатите́ся.

И совѣ́тъ даю́ о се́мъ: се́ бо ва́мъ е́сть на по́льзу, и́же не то́чiю, е́же твори́ти, но и е́же хотѣ́ти, пре́жде нача́сте от преше́дшаго лѣ́та.

Ны́нѣ же и сiе́ твори́ти сконча́йте, да я́коже бы́сть усе́рдiе хотѣ́ти, та́ко бу́детъ и испо́лнити от [сего́,] е́же и́мате.

А́ще бо усе́рдiе предлежи́тъ, по ели́ку а́ще кто́ и́мать, благопрiя́тенъ е́сть, а не по ели́ку не и́мать.

Не бо́ да ины́мъ у́бо отра́да, ва́мъ же ско́рбь: но по изравне́нiю.

Въ ны́нѣшнее вре́мя ва́ше избы́точествiе во о́нѣхъ лише́нiе, да и о́нѣхъ избы́токъ бу́детъ въ ва́ше лише́нiе, я́ко да бу́детъ ра́венство,

я́коже е́сть пи́сано: и́же мно́гое, не преумно́жилъ е́сть: и и́же ма́лое, не ума́лилъ {не преизбы́точествова, и́же мно́го: и и́же ма́ло, не мнѣ́е прiя́тъ}.

[Зач. 187.] Благодаре́нiе же Богови, да́вшему то́жде тща́нiе о ва́съ въ се́рдце Ти́тово:

я́ко моле́нiе у́бо прiя́тъ, тщали́вѣйшiй же сы́й, свое́ю во́лею изы́де къ ва́мъ.

Посла́хомъ же съ ни́мъ [и] бра́та, его́же похвала́ во ева́нгелiи по всѣ́мъ це́рквамъ:

не то́чiю же, но и освяще́нъ от церкве́й съ на́ми ходи́ти, со благода́тiю се́ю, служи́мою на́ми къ Самого́ Го́спода сла́вѣ и усе́рдiю ва́шему:

блюду́щеся того́, да не кто́ на́съ порече́тъ во оби́лiи се́мъ служи́мѣмъ на́ми:

промышля́юще до́брая не то́кмо предъ Бо́гомъ, но и предъ человѣ́ки.

Посла́хомъ же съ ни́ми [и] бра́та на́шего, его́же искуси́хомъ во мно́гихъ мно́гащи вста́нлива {мно́гажды тща́телна} су́ща, ны́нѣ же зѣло́ встанли́вѣйша {мно́жае тща́телнѣйша}, надѣ́янiемъ мно́гимъ на ва́съ.

А́ще ли же о Ти́тѣ, о́бщникъ мнѣ́ и къ ва́мъ споспѣ́шникъ: а́ще ли бра́тiя на́ша, посла́нницы церкве́й, сла́ва Христо́ва.

Показа́нiе у́бо любве́ ва́шея и на́шего хвале́нiя о ва́съ, къ ни́мъ покажи́те, и въ лице́ церкве́й.

Французский (LSG)

Nous vous faisons connaître, frères, la grâce de Dieu qui s'est manifestée dans les Églises de la Macédoine.

Au milieu de beaucoup de tribulations qui les ont éprouvées, leur joie débordante et leur pauvreté profonde ont produit avec abondance de riches libéralités de leur part.

Ils ont, je l'atteste, donné volontairement selon leurs moyens, et même au delà de leurs moyens,

nous demandant avec de grandes instances la grâce de prendre part à l'assistance destinée aux saints.

Et non seulement ils ont contribué comme nous l'espérions, mais ils se sont d'abord donnés eux-mêmes au Seigneur, puis à nous, par la volonté de Dieu.

Nous avons donc engagé Tite à achever chez vous cette oeuvre de bienfaisance, comme il l'avait commencée.

De même que vous excellez en toutes choses, en foi, en parole, en connaissance, en zèle à tous égards, et dans votre amour pour nous, faites en sorte d'exceller aussi dans cette oeuvre de bienfaisance.

Je ne dis pas cela pour donner un ordre, mais pour éprouver, par le zèle des autres, la sincérité de votre charité.

Car vous connaissez la grâce de notre Seigneur Jésus Christ, qui pour vous s'est fait pauvre, de riche qu'il était, afin que par sa pauvreté vous fussiez enrichis.

C'est un avis que je donne là-dessus, car cela vous convient, à vous qui non seulement avez commencé à agir, mais qui en avez eu la volonté dès l'année dernière.

Achevez donc maintenant d'agir, afin que l'accomplissement selon vos moyens réponde à l'empressement que vous avez mis à vouloir.

La bonne volonté, quand elle existe, est agréable en raison de ce qu'elle peut avoir à sa disposition, et non de ce qu'elle n'a pas.

Car il s'agit, non de vous exposer à la détresse pour soulager les autres, mais de suivre une règle d'égalité: dans la circonstance présente votre superflu pourvoira à leurs besoins,

afin que leur superflu pourvoie pareillement aux vôtres, en sorte qu'il y ait égalité,

selon qu'il est écrit: Celui qui avait ramassé beaucoup n'avait rien de trop, et celui qui avait ramassé peu n'en manquait pas.

Grâces soient rendues à Dieu de ce qu'il a mis dans le coeur de Tite le même empressement pour vous;

car il a accueilli notre demande, et c'est avec un nouveau zèle et de son plein gré qu'il part pour aller chez vous.

Nous envoyons avec lui le frère dont la louange en ce qui concerne l'Évangile est répandue dans toutes les Églises,

et qui, de plus, a été choisi par les Églises pour être notre compagnon de voyage dans cette oeuvre de bienfaisance, que nous accomplissons à la gloire du Seigneur même et en témoignage de notre bonne volonté.

Nous agissons ainsi, afin que personne ne nous blâme au sujet de cette abondante collecte, à laquelle nous donnons nos soins;

car nous recherchons ce qui est bien, non seulement devant le Seigneur, mais aussi devant les hommes.

Nous envoyons avec eux notre frère, dont nous avons souvent éprouvé le zèle dans beaucoup d'occasions, et qui en montre plus encore cette fois à cause de sa grande confiance en vous.

Ainsi, pour ce qui est de Tite, il est notre associé et notre compagnon d'oeuvre auprès de vous; et pour ce qui est de nos frères, ils sont les envoyés des Églises, la gloire de Christ.

Donnez-leur donc, à la face des Églises, la preuve de votre charité, et montrez-leur que nous avons sujet de nous glorifier de vous.

Синодальный

1 Павел убеждает щедро жертвовать ради Христа. 16 Он ручается за верность Тита и его спутников.

[Зач. 185.] Уведомляем вас, братия, о благодати Божией, данной церквам Македонским,

ибо они среди великого испытания скорбями преизобилуют радостью; и глубокая нищета их преизбыточествует в богатстве их радушия.

Ибо они доброхотны по силам и сверх сил – я свидетель:

они весьма убедительно просили нас принять дар и участие их в служении святым;

и не только то, чего мы надеялись, но они отдали самих себя, во-первых, Господу, потом и нам по воле Божией;

поэтому мы просили Тита, чтобы он, как начал, так и окончил у вас и это доброе дело.

[Зач. 186.] А ка́к вы изобилуете всем: верою и словом, и познанием, и всяким усердием, и любовью вашею к нам, – та́к изобилуйте и сею добродетелью.

Говорю это не в виде повеления, но усердием других испытываю искренность и вашей любви.

Ибо вы знаете благодать Господа нашего Иисуса Христа, что Он, будучи богат, обнищал ради вас, дабы вы обогатились Его нищетою.

Я даю на это совет: ибо это полезно вам, которые не только начали делать сие, но и желали того еще с прошедшего года.

Совершите же теперь самое дело, дабы, чего усердно желали, то и исполнено было по достатку.

Ибо если есть усердие, то оно принимается смотря по тому, кто что имеет, а не по тому, чего не имеет.

Не требуется, чтобы другим было облегчение, а вам тяжесть, но чтобы была равномерность.

Ныне ваш избыток в восполнение их недостатка; а после их избыток в восполнение вашего недостатка, чтобы была равномерность,

как написано: кто собрал много, не имел лишнего; и кто мало, не имел недостатка.

[Зач. 187.] Благодарение Богу, вложившему в сердце Титово такое усердие к вам.

Ибо, хотя и я просил его, впрочем он, будучи очень усерден, пошел к вам добровольно.

С ним послали мы также брата, во всех церквах похваляемого за благовествование,

и притом избранного от церквей сопутствовать нам для сего благотворения, которому мы служим во славу Самого Господа и в соответствие вашему усердию,

остерегаясь, чтобы нам не подвергнуться от кого нареканию при таком обилии приношений, вверяемых нашему служению;

ибо мы стараемся о добром не только пред Господом, но и пред людьми.

Мы послали с ними и брата нашего, которого усердие много раз испытали во многом и который ныне еще усерднее по великой уверенности в вас.

Что касается до Тита, это – мой товарищ и сотрудник у вас; а что до братьев наших, это – посланники церквей, слава Христова.

Итак перед лицем церквей дайте им доказательство любви вашей и того, что мы справедливо хвалимся вами.

Киргизский

Языки

Бир туугандар, силерди Кудайдын Македониядагы Жыйындарга кљрсљткљн ырайымы жљнєндљ кабардар кылабыз.

Баштарына оор сыноолор келгенине карабастан, алардын кубанычы чоњ; љтљ жакырдыгына карабастан, алар љтљ берешен.

Анткени мен алардын чын кљњєлдљн, колдорунан келишинче, атєгєл, ашыра беришкенине кєбљмєн.

Ыйыктарга кызмат кылууга кошкон салымдарын кабыл алышыбызды алар бизден кљптљн-кљп љтєнєштє.

Алар биз кєткљндљн да артык кылышты. Алгач љздљрєн Кудайга арнашты, андан кийин Кудайдын эрки менен љздљрєн бизге арнашты.

Ошондуктан биз Титтен силердин арањарда баштаган ушул жакшы ишин да аягына чыгарышын љтєндєк.

Силерде бардыгы мол: ишенимге, сљзгљ, билимге байсыњар, бардык жагынан тырышчааксыњар, бизди чын дилињер менен сєйљсєњљр, эми ушул кайрымдуулук ишинде да ынталуулук кљрсљткєлљ.

Муну мен силерге буйрук иретинде айткан жокмун. Башкалардын ынталуулугуна салыштыруу аркылуу силердин сєйєєњљрдє да сынап жатам.

Тењирибиз Ыйса Машайактын ырайымы силерге белгилєє, Ал Љзє бай болуп туруп, силер єчєн жардыланды. Силер Анын жардылыгы аркылуу бай болушуњар єчєн ошентти.

Бул нерсеге карата мен љз оюмду айтайын: бул ишти жањы эле баштабастан, љткљн жылы эле љз каалоосу менен баштаган силер єчєн бул пайдалуу.

Эми бул ишти аягына чыгаргыла. Љзєњљр каалап баштаган ишти љз мємкєнчєлєгєњљргљ жараша аягына чыгаргыла.

Бергенге каалоосу болсо, колунда жок нерсеге жараша эмес, колунда болгон нерсеге жараша кабыл алынат.

Башкаларга жењилдик болуп, силерге оордук тєшпљсєн, тескерисинче, тењдик болсун.

Тењдик болуш єчєн, азыр силердин ашык нерсењер тигилердин кем-карчын толуктоого жумшалсын, кийин тигилердин ашык нерсеси силердин кем-карчыњарды толуктоого жумшалсын.

Ыйык Жазууда: «Кљп жыйнаган адамдыкы ашып калган жок, аз жыйнаган адамдыкы жетпей калган жок», – деп жазылган.

Титтин жєрљгєндљ силерге карата ушундай камкордукту пайда кылган Кудайга ыраазымын.

Анткени мен да андан љтєнгљм, бирок анын љзєндљ эле ушунчалык каалоо бар болгондуктан, ал силерге љз ыктыяры менен кетти.

Тит менен кошо дагы бир бир тууганды жибердик. Ал Жакшы Кабар тараткандыгы єчєн бардык Жыйындар тарабынан макталып жєрљт.

Анын єстєнљ, бул бир тууган ушул кайрымдуулук ишин аткарууда биз менен чогуу жєрєш єчєн, Жыйындар тарабынан дайындалган. Биз бул ишти Тењирди дањкташ єчєн жана жардам берєєгљ даяр экенибизди кљрсљтєш єчєн кылып жатабыз.

Биз аны љзєбєз жыйнаган бул мол жардам тууралуу кимдир бирљљдљн жеме угуудан сактануу єчєн жибердик.

Анткени биз Тењирдин алдында эле эмес, адамдардын алдында да таза болууга аракеттенебиз.

Аны менен кошо дагы бир бир тууганыбызды жиберип жатабыз. Анын ынтасы кљп жолу кљп жагынан сыналган. Азыр анын ынтасы мурдагыдан да артты, анткени ал силерге бекем ишенет.

Тит жљнєндљ айтсам: ал менин жолдошум, силердин арањарда кызмат кылган кызматташым. Берки бир туугандар болсо – Жыйындар тарабынан жиберилген љкєлдљр, алар – Машайактын дањкы.

Ошентип, Жыйындардын алдында аларга љзєњљрдљ сєйєє бар экендигин жана силер менен мактанганыбыздын жљнє бар экендигин кљрсљткєлљ.