Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
2:2
2:3
2:4
2:5
2:6
2:7
2:8
2:9
2:10
2:11
2:12
2:13
2:14
2:15
2:17
2:18
2:19
2:20
2:21
2:22
2:23
2:24
2:25
2:26
2:27
2:28
2:29
2:30
2:31
Ца́рствующу ки́ру пе́рсскому пе́рваго лѣ́та, во исполне́нiе сло́ва Госпо́дня усты́ иеремі́иными,
воздви́же Госпо́дь ду́хъ ки́ра царя́ пе́рсскаго, и проповѣ́да во все́мъ ца́рствѣ свое́мъ, и ку́пно писа́ньми, глаго́ля:
сiя́ глаго́летъ ки́ръ ца́рь пе́рсскiй: [Госпо́дь] мене́ поста́ви царя́ вселе́ннѣй, Госпо́дь Изра́илевъ, Госпо́дь вы́шнiй,
и назна́мена мнѣ́ созда́ти ему́ до́мъ во Иерусали́мѣ, и́же во Иуде́и:
а́ще у́бо кто́ е́сть въ ва́съ от язы́ка его́, да бу́детъ Госпо́дь его́ съ ни́мъ: и возше́дъ во Иерусали́мъ, и́же во Иуде́и, да сози́ждетъ до́мъ Го́спода Изра́илева: се́й Госпо́дь, и́же всели́ся во Иерусали́мѣ:
ели́цы у́бо о́крестъ мѣ́стъ обита́ютъ, да помо́гутъ ему́, и́же су́ть на мѣ́стѣ то́мъ, и зла́томъ и сребро́мъ,
дая́нiемъ съ конми́ и скоты́ и ины́ми по обѣща́нiю предлага́емыми во святи́лище Госпо́дне, е́же во Иерусали́мѣ.
И стоя́щiи нача́лницы колѣ́номъ оте́чествъ Иу́диныхъ и колѣ́на Венiами́нова, и свяще́нницы и леви́ти, и вси́, и́хже ду́хъ воздви́же Госпо́дь взы́ти, созда́ти до́мъ Госпо́день, и́же во Иерусали́мѣ,
и и́же о́крестъ и́хъ, помого́ша во все́мъ зла́томъ и сребро́мъ, конми́ и скоты́ и обѣ́тами мно́гими зѣло́, и́хже чу́вство воздви́жено бы́сть.
И ки́ръ ца́рь изнесе́ свяще́нныя сосу́ды Госпо́дни, и́хже пренесе́ Навуходоно́соръ [ца́рь Вавило́нскiй] изъ Иерусали́ма и поста́ви и́хъ во и́долницѣ свое́й:
и изнесе́ ты́я ки́ръ ца́рь пе́рсскiй и предаде́ я́ Миѳрида́ту сокровищехрани́телю своему́,
то́й же предаде́ сасавасса́ру власти́телю Иуде́йскому.
И́хже сiе́ число́ бѣ́: возлива́лницъ златы́хъ ты́сяща, и возлива́лницъ сре́бряныхъ ты́сяща, кади́лницъ сре́бряныхъ два́десять де́вять, фiа́лъ златы́хъ три́десять, сре́бряныхъ двѣ́ ты́сящы четы́ре ста́ и де́сять, и ины́хъ сосу́довъ ты́сяща:
всѣ́хъ же сосу́довъ пренесе́ныхъ златы́хъ и сре́бряныхъ пя́ть ты́сящъ четы́ре ста́ шестьдеся́тъ де́вять.
Принесе́ни же сасавасса́ромъ вку́пѣ съ тѣ́ми, и́же от плѣне́нiя изъ Вавило́на во Иерусали́мъ.
Во временѣ́хъ же Артаксе́ркса царя́ пе́рсскаго, восписа́ша ему́ на обита́ющихъ во Иуде́и и Иерусали́мѣ ви́лемосъ и Миѳрида́тъ, и таве́ллiй и раѳи́мъ, и веелте́ѳмъ и саме́ллiй писе́цъ, и про́чiи соучине́ннiи, обита́ющiи въ самарі́и и во ины́хъ мѣ́стѣхъ, нижепи́санное посла́нiе:
царю́ Артаксе́рксу господи́ну о́троцы твои́, раѳи́мъ писе́цъ слу́чаевъ и саме́ллiй писе́цъ, и про́чiи от совѣ́та и́хъ и судiи́, и́же въ килисирі́и и Финикі́и:
и ны́нѣ зна́емо да бу́детъ господи́ну царю́, я́ко Иуде́е, и́же взыдо́ша от ва́съ, къ на́мъ прише́дшiи во Иерусали́мъ гра́дъ отме́тный и стропти́вый, созида́ютъ то́ржища его́, и составля́ютъ стѣ́ны его́, и хра́мъ воздвиза́ютъ:
а́ще у́бо гра́дъ то́й сози́ждется и стѣ́ны соверше́ны бу́дутъ, не то́кмо да́ни не потерпя́тъ дая́ти, но и царе́мъ воспроти́вятся:
а поне́же дѣ́йствуются я́же о хра́мѣ, пра́во бы́ти разсужда́емъ не презрѣ́ти сего́,
но зна́емо сотвори́ти господи́ну на́шему царю́, да а́ще возмни́тся тебѣ́, да взы́щется въ кни́гахъ оте́цъ твои́хъ,
и обря́щеши въ лѣтопи́сцѣхъ пи́сано о тѣ́хъ, и позна́еши, я́ко гра́дъ то́й бя́ше отме́тникъ и царе́й и гра́ды смуща́ющь,
и Иуде́е отсту́пницы, и ополче́нiе сотворя́юще въ не́мъ от вѣ́ка, ея́же ра́ди вины́ и гра́дъ то́й опустоше́нъ бы́сть:
ны́нѣ у́бо зна́емо ти́ твори́мъ, господи́не царю́ я́ко а́ще гра́дъ се́й созда́нъ бу́детъ и стѣ́ны его́ возста́влены бу́дутъ, исхо́ду тебѣ́ ктому́ не бу́детъ въ килисирі́ю и Финикі́ю.
Тогда́ восписа́ ца́рь раѳи́му пи́шущему случа́емая и веелте́ѳму и саме́ллiю писцу́ и про́чымъ, соучине́нымъ и обита́ющымъ въ самарі́и и сирі́и и Финикі́и, сiя́ пи́саная:
что́хъ посла́нiе, е́же посла́сте ко мнѣ́: повелѣ́хъ у́бо взыска́ти, и обрѣ́тено е́сть, я́ко гра́дъ то́й е́сть от нача́ла царе́мъ противля́ющься,
и человѣ́цы отступле́нiя и ополче́нiе въ не́мъ сотворя́юще, и ца́рiе крѣ́пцы и же́стоцы бы́ша во Иерусали́мѣ, облада́юще и да́ни налага́юще на килисирі́ю и Финикі́ю:
ны́нѣ у́бо повелѣ́хъ возбрани́ти человѣ́комъ о́нымъ созида́ти гра́дъ и предусмотря́ти, да ничто́же бо́лѣ си́хъ сотворя́тъ,
ни да происхо́дятъ бо мно́жайшая лука́вства, во е́же царе́мъ тру́дъ твори́ти.
Тогда́ проче́тше от царя́ Артаксе́ркса напи́санная раѳи́мъ и саме́ллiй писе́цъ и съ ни́ми соучине́ннiи, впря́гше потща́нно прiидо́ша во Иерусали́мъ съ ко́нники и наро́днымъ ополче́нiемъ,
и нача́ша созида́ющихъ удержава́ти: и упраздни́ся созида́нiе хра́ма, и́же во Иерусали́мѣ, да́же до втора́го лѣ́та ца́рства да́рiа царя́ пе́рсскаго.
В первый год царствования Кира Персидского, в исполнение слова Господа из уст Иеремии,
Господь подвиг дух Кира, царя Персидского, и он объявил по всему царству своему словесно и письменно:
так говорит Кир, царь Персидский: Господь Израиля, Господь Всевышний поставил меня царем вселенной
и повелел мне построить Ему дом в Иерусалиме, который в Иудее.
Итак, кто есть из вас, из народа Его, да будет Господь его с ним, и пусть он, отправившись в Иерусалим, что в Иудее, строит дом Господа Израилева: Он есть Господь, живущий в Иерусалиме.
Посему, сколько их живет по местам, жители места того пусть помогут им золотом и серебром,
дарами коней и скота и другими обетными приношениями на храм Господа в Иерусалиме.
И поднялись старейшины племен колена Иудина и Вениаминова и священники и левиты и все, которых дух подвиг Господь идти и строить дом Господу в Иерусалиме;
а жившие в соседстве с ними всем помогали им: серебром и золотом, и конями и скотом и весьма многими обетными приношениями многих, которых дух подвигнут был.
И царь Кир вынес священные сосуды Господа, которые Навуходоносор перенес из Иерусалима и поставил в своем капище.
Вынеся же их, Кир, царь Персидский, передал их Мифридату, своему сокровищехранителю,
а через него они переданы были Саманассару, князю Иудеи.
Число же их было: возливальниц золотых тысяча, возливальниц серебряных тысяча, серебряных курильниц двадцать девять, чаш золотых тридцать, серебряных две тысячи четыреста десять, и других сосудов тысяча.
Всех сосудов золотых и серебряных принесено пять тысяч четыреста шестьдесят девять.
И принесены они Саманассаром и возвратившимися с ним из плена Вавилонского в Иерусалим.
Во время же царствования Артаксеркса, царя Персидского, Вилем и Мифридат, и Тавеллий и Рафим, и Веелтефм и Самеллий писец и другие, согласившиеся с ними, обитавшие в Самарии и других местах, писали ему следующее письмо:
Царю Артаксерксу, господину, рабы твои Рафим, описатель происшествий, и Самеллий писец, и прочие из совета их, и судьи, находящиеся в Келе-Сирии и Финикии.
Да будет ныне известно господину царю, что вышедшие от вас к нам Иудеи, придя в Иерусалим, в этот отступнический и коварный город, устрояют площади его, возобновляют стены и полагают основание храма.
Итак, если этот город будет отстроен и стены его окончены, то они не только не согласятся платить подати, но и восстанут против царей.
И как уже начато построение храма, то мы за благо признали не пренебрегать этим,
но известить господина царя, не благоугодно ли тебе посмотреть в книгах отцов твоих.
Ты найдешь запись о том в памятных книгах, и узнаешь, что этот город был изменник и смущал царей и города,
а Иудеи – отступники, вечно производившие в нем заговоры, по какой причине и был опустошен этот город.
Итак, теперь извещаем тебя, господин царь, что если построится этот город и восстановятся стены его, то не будет для тебя прохода в Келе-Сирию и Финикию.
Тогда царь написал в ответ Рафиму, описателю происшествий, и Веелтефму и Самеллию писцу и прочим, согласившимся с ними, и обитающим в Самарии и Сирии и Финикии, следующее:
прочитал я письмо, которое вы прислали ко мне, и приказал рассмотреть; и найдено, что этот город издавна восстает против царей,
и люди сии поднимают в нем мятежи и войны, и были цари в Иерусалиме сильные и могущественные, владевшие и собиравшие дань с Келе-Сирии и Финикии.
Итак, теперь я приказал воспретить этим людям строить сей город, и наблюдать, чтобы ничего более не делалось
и чтобы не имели дальнейшего успеха злонамеренные предприятия к беспокойству царей.
По прочтении написанного от царя Артаксеркса, Рафим и Самеллий писец и согласившиеся с ними поспешно отправились в Иерусалим с конницею и ополчением народа
и начали удерживать строящих. И остановилось строение Иерусалимского храма до второго года царствования Дария, царя Персидского.
Грузинский
Языки
სპარსელთა მეფის კიროსის მეფობის პირველ წელს, რათა იერემიას პირით თქმული უფლის სიტყვა აღსრულებულიყო,
სული აღუძრა უფალმა კიროსს, სპარსელთა მეფეს, და მან აუწყა მთელს თავის სამეფოს სიტყვით და წერილით:
ამას ამბობს სპარსელთა მეფე კიროსი: მე დამადგინა სამყაროს მეფედ ისრაელის უფალმა, უზენაესმა უფალმა
და ნიშანი მომცა, რათა ავუშენო მას სახლი იერუსალიმში, იუდაში რომ არის.
ამიტომაც თუ ვინმე არის თქვენში მისი ხალხიდან, მისი უფალი იყოს მასთან, და ავიდეს იერუსალიმში, იუდაში რომ არის და ააშენოს სახლი ისრაელის ღვთისა (იგია უფალი, იერუსალიმში დამკვიდრებული).
ყოველი კაცი, სადაც არ უნდა სახლობდეს, შეეწიოს მათ ოქროთი და ვერცხლით,
ცხენთა და საქონელთა გაღებით და სხვა აღთქმული შესაწირავით უფლის ტაძრისთვის იერუსალიმში.
აღდგნენ საგვარეულოთა უხუცესნი იუდას ტომიდან და ბენიამინის ტომიდან, მღვდლები და ლევიანები, და ყველანი, რომელთაც სული გაუღვიძა უფალმა წასასვლელად და უფლის სახლის ასაშენებლად იერუსალიმში.
მათ ირგვლივ მცხოვრებნი შეეწეოდნენ მათ ყველაფრით - ვერცხლით და ოქროთი, ცხენებითა და საქონლით, და ბევრი აღთქმული შესაწირავით მრავალთაგან, რომელთა გონებაც აღძრული იყო.
მეფე კიროსმა გამოიტანა უფლის წმინდა ჭურჭელი, რომელიც ნაბუქოდონოსორს იერუსალიმიდან ჰქონდა წამოღებული და თავის საკერპოში დადებული.
გამოიტანა ისინი კიროსმა, სპარსელთა მეფემ და გადასცა მითრიდატეს, თავის მეგანძურს,
მისი მეშვეობით კი გადაეცა შეშბაცარს, იუდას მთავარს.
მათი რიცხვი იყო: ათასი ოქროს ტაკუკი, ათასი ვერცხლის ტაკუკი, ოცდაცხრა ვერცხლის სასაკმევლე, ოცდაათი ოქროს ფიალა, ორი ათას ოთხას ათი ვერცხლისა და სხვა ჭურჭელი - ათასი.
წამოღებული ჭურჭელი, ოქროსი და ვერცხლისა, სულ იყო ხუთი ათას ოთხას სამოცდა ცხრა;
მოტანილი იქნა ისინი შეშბაცარის მიერ დაბრუნებულ ტყვეებთან ერთად, ბაბილონიდან იერუსალიმში.
სპარსელთა მეფის არტაქსერქსეს მეფობის ჟამს მისწერეს მას იუდაში და იერუსალიმში მცხოვრებთა წინააღმდეგ ბიშლამმა, მითრიდატემ, ტაბეელმა, რეხუმმა და ბეელტეთმოსმა, მწერალმა შიმშაიმ და მათმა დანარჩენმა თანამზრახველებმა, რომელნიც სახლობდნენ სამარიასა და სხვა ადგილებში, შემდეგი წერილი:
მეფე არტაქსერქსეს, ჩვენს ბატონს, შენი ქვეშევრდომები - მრჩეველი რეხუმი, მწერალი შიმშაი და სხვა მსაჯულნი მათი საბჭოსი კოილე სირიასა და ფინიკიაში.
აწ ეუწყოს მეფე-ბატონს, რომ თქვენგან წამოსული იუდაელნი ჩვენთან მოვიდნენ იერუსალიმში, და აშენებენ ქალაქს, წინააღმდგომსა და ბოროტს, მოედნებსა და კედლებს აღადგენენ და ტაძარს საძირკველს უყრიან.
თუ ეს ქალაქი აშენდება და კედლები გასრულდება, არათუ შეწყვეტენ ხარკის გადახდას, არამედ მეფეებსაც წინაღუდგებიან.
რაკი ტაძრის მშენებლობა მიდის, საჭიროდ მივიჩნევთ არ უგულვებელვყოთ ყოველივე ეს,
არამედ ვაუწყოთ მეფე-ბატონს, ხომ არ ინებებს შენი მამა-პაპის წიგნებში ჩახედვას.
ჰპოვებ მატიანეებში, რაც მათ შესახებ არის ჩაწერილი, და შეიტყობ, რომ ეს ქალაქი მეფეთა მოღალატე იყო და იუდაელები ქალაქთა მაშფოთებელნი,
წინააღმდგომნი და მეამბოხენი დასაბამიდან, რა მიზეზითაც მოოხრებულ იქნა ეს ქალაქი.
გვიუწყებია შენთვის, მეფე-ბატაანო, რომ თუ ეს ქალაქი აშენდება და მისი კედლები აღიმართება, არ გექნება გასასვლელი კოილე სირიასა და ფინიკიაში.
მაშინ მისწერა მეფემ რეხუმს, გარემოებათა აღმწერელს, ბეელტეთმოსს, მწერალ შიმშაის და სხვა თანმზრახველებს, სამარიაში, არამში და ფინიკიაში მცხოვრებთ შემდეგი:
წავიკითხე წერილი, რომელიც გამომიგზავნეთ მე. ვბრძანე მოძიება და აღმოჩნდა, რომ ეს ქალაქი დასაბამიდან მეფეთა წინააღმდგომი ყოფილა,
მისი ხალხი კი მოღალატე და ომების ამტეხი. იყვნენ მეფეები იერუსალიმში, ძლიერნი და ულმობელნი, მფლობელნი და ხარკის ამკრეფნი სირიასა და ფინიკიაში.
აწ მიბრძანებია, რომ მაგ ხალხს აეკრძალოს ქალაქის შენება;
თვალყური ედევნოს, რათა აღარაფერი კეთდებოდეს და ბოლო მოეღოს მეფეთა შესაწუხებელ ბოროტმოქმდებებს.
როდესაც წაიკითხეს მეფე არტაქსერქსესაგან მოწერილი, რეხუმი, მწერალი შიმშაი და მათი თანამზრახველნი მოსწრაფებით გაემართნენ იერუსალიმისაკენ ცხენოსანთა თანხლებით
და ხალხის ამხედრებით იწყეს მშენებელთა შეპყრობა. შეწყდა შენება ტაძრისა იერუსალიმში სპარსთა მეფის დარიოსის მეფობის მეორე წლამდე.
