1 Амасия царствует в Иудее и поражает Едом; 8 идет войною против Иоаса, царя Израильского, но терпит поражение; 15 кончина Иоаса; 17 Амасия умерщвлен заговорщиками, и Азария (Озия) воцарен вместо него; 23 продолжительное и успешное царствование Иеровоама над Израилем.

Во второй год Иоаса, сына Иоахазова, царя Израильского, воцарился Амасия, сын Иоаса, царь Иудейский:

двадцати пяти лет был он, когда воцарился, и двадцать девять лет царствовал в Иерусалиме. Имя матери его Иегоаддань, из Иерусалима.

И делал он угодное в очах Господних, впрочем не так, как отец его Давид: он во всем поступал так, как отец его Иоас.

Только высоты не были отменены: народ совершал еще жертвы и курения на высотах.

Когда утвердилось царство в руках его, тогда он умертвил слуг своих, убивших царя, отца его.

Но детей убийц не умертвил, так как написано в книге закона Моисеева, в которой заповедал Господь, говоря: «не должны быть наказываемы смертью отцы за детей, и дети не должны быть наказываемы смертью за отцов, но каждый за свое преступление должен быть наказываем смертью».

Он поразил десять тысяч Идумеян на долине Соляной, и взял Селу войною, и дал ей имя Иокфеил, которое остается и до сего дня.

Тогда послал Амасия послов к Иоасу, царю Израильскому, сыну Иоахаза, сына Ииуева, сказать: выйди, повидаемся лично.

И послал Иоас, царь Израильский, к Амасии, царю Иудейскому, сказать: терн, который на Ливане, послал к кедру, который на Ливане же, сказать: «отдай дочь свою в жену сыну моему». Но прошли дикие звери, что на Ливане, и истоптали этот терн.

Ты поразил Идумеян, и возгордилось сердце твое. Величайся и сиди у себя дома. К чему тебе затевать ссору на свою беду? Падешь ты и Иуда с тобою.

Но не послушался Амасия. И выступил Иоас, царь Израильский, и увиделись лично он и Амасия, царь Иудейский, в Вефсамисе, что в Иудее.

И разбиты были Иудеи Израильтянами, и разбежались по шатрам своим.

И Амасию, царя Иудейского, сына Иоаса, сына Охозиина, захватил Иоас, царь Израильский, в Вефсамисе, и пошел в Иерусалим и разрушил стену Иерусалимскую от ворот Ефремовых до ворот угольных на четыреста локтей.

И взял все золото и серебро, и все сосуды, какие нашлись в доме Господнем и в сокровищницах царского дома, и заложников, и возвратился в Самарию.

Прочее об Иоасе, что он сделал, и о мужественных подвигах его, и как он воевал с Амасиею, царем Иудейским, написано в летописи царей Израильских.

И почил Иоас с отцами своими, и погребен в Самарии с царями Израильскими. И воцарился Иеровоам, сын его, вместо него.

И жил Амасия, сын Иоасов, царь Иудейский, по смерти Иоаса, сына Иоахазова, царя Израильского, пятнадцать лет.

Прочие дела Амасии записаны в летописи царей Иудейских.

И составили против него заговор в Иерусалиме, и убежал он в Лахис. И послали за ним в Лахис, и умертвили его там.

И привезли его на конях, и погребен он был в Иерусалиме с отцами своими в городе Давидовом.

И взял весь народ Иудейский Азарию, которому было шестнадцать лет, и воцарили его вместо отца его Амасии.

Он обстроил Елаф, и возвратил его Иуде, после того как царь почил с отцами своими.

В пятнадцатый год Амасии, сына Иоасова, царя Иудейского, воцарился Иеровоам, сын Иоасов, царь Израильский, в Самарии, и царствовал сорок один год,

и делал он неугодное в очах Господних: не отступал от всех грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

Он восстановил пределы Израиля, от входа в Емаф до моря пустыни, по слову Господа Бога Израилева, которое Он изрек чрез раба Своего Иону, сына Амафиина, пророка из Гафхефера,

ибо Господь видел бедствие Израиля, весьма горькое, так что не оставалось ни заключенного, ни оставшегося, и не было помощника у Израиля.

И не восхотел Господь искоренить имя Израильтян из поднебесной, и спас их рукою Иеровоама, сына Иоасова.

Прочее об Иеровоаме и обо всем, что он сделал, и о мужественных подвигах его, как он воевал и как возвратил Израилю Дамаск и Емаф, принадлежавший Иуде, написано в летописи царей Израильских.

И почил Иеровоам с отцами своими, с царями Израильскими. И воцарился Захария, сын его, вместо него.

1 Азария поражен проказой, а Иофам, сын его, управляет народом; 8 поражение Захарии после шестимесячного царствования в Самарии; 13 Селлум, убивший Захарию, сам поражен Менаимом; 17 нечестивое царствование Менаима над Израилем; он дал богатства, собранные с народа, Фулу, царю Ассирийскому, чтобы он отступил от Израиля; 23 поражение Факии, сына Менаима, и воцарение Факея вместо него; 29 царь Ассирийский отводит многих Израильтян в плен в Ассирию; Осия восстал против Факея и воцарился в Самарии; 32 благочестивое царствование Иоафама в Иудее.

В двадцать седьмой год Иеровоама, царя Израильского, воцарился Азария, сын Амасии, царь Иудейский:

шестнадцати лет был он, когда воцарился, и пятьдесят два года царствовал в Иерусалиме. Имя матери его Иехолия, из Иерусалима.

Он делал угодное в очах Господних во всем так, как поступал Амасия, отец его.

Только высоты не были отменены: народ совершал еще жертвы и курения на высотах.

И поразил Господь царя, и был он прокаженным до дня смерти своей и жил в отдельном доме. А Иофам, сын царя, начальствовал над дворцом и управлял народом земли.

Прочее об Азарии и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Иудейских.

И почил Азария с отцами своими, и похоронили его с отцами его в городе Давидовом. И воцарился Иофам, сын его, вместо него.

В тридцать восьмой год Азарии, царя Иудейского, воцарился Захария, сын Иеровоама, над Израилем в Самарии и царствовал шесть месяцев.

Он делал неугодное в очах Господних, как делали отцы его: не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

И составил против него заговор Селлум, сын Иависа, и поразил его пред народом и убил его, и воцарился вместо него.

Прочее о Захарии написано в летописи царей Израильских.

Таково было слово Господа, которое он изрек Ииую, сказав: сыновья твои до четвертого рода будут сидеть на престоле Израилевом. И сбылось так.

Селлум, сын Иависа, воцарился в тридцать девятый год Азарии, царя Иудейского, и царствовал один месяц в Самарии.

И пошел Менаим, сын Гадия из Фирцы, и пришел в Самарию, и поразил Селлума, сына Иависова, в Самарии и умертвил его, и воцарился вместо него.

Прочее о Селлуме и о заговоре его, который он составил, написано в летописи царей Израильских.

И поразил Менаим Типсах и всех, которые были в нем и в пределах его, начиная от Фирцы, за то, что город не отворил ворот, и разбил его, и всех беременных женщин в нем разрубил.

В тридцать девятом году Азарии, царя Иудейского, воцарился Менаим, сын Гадия, над Израилем и царствовал десять лет в Самарии;

и делал он неугодное в очах Господних; не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех, во все дни свои.

Тогда пришел Фул, царь Ассирийский, на землю [Израилеву]. И дал Менаим Фулу тысячу талантов серебра, чтобы руки его были за него и чтобы утвердить царство в руке своей.

И разложил Менаим это серебро на Израильтян, на всех людей богатых, по пятидесяти сиклей серебра на каждого человека, чтобы отдать царю Ассирийскому. И пошел назад царь Ассирийский и не остался там в земле.

Прочее о Менаиме и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Израильских.

И почил Менаим с отцами своими. И воцарился Факия, сын его, вместо него.

В пятидесятый год Азарии, царя Иудейского, воцарился Факия, сын Менаима, над Израилем в Самарии и царствовал два года;

и делал он неугодное в очах Господних; не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

И составил против него заговор Факей, сын Ремалии, сановник его, и поразил его в Самарии в палате царского дома, с Арговом и Арием, имея с собою пятьдесят человек Галаадитян, и умертвил его, и воцарился вместо него.

Прочее о Факии и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Израильских.

В пятьдесят второй год Азарии, царя Иудейского, воцарился Факей, сын Ремалии, над Израилем в Самарии и царствовал двадцать лет;

и делал он неугодное в очах Господних: не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

Во дни Факея, царя Израильского, пришел Феглаффелласар, царь Ассирийский, и взял Ион, Авел-Беф-Мааху, и Ианох, и Кедес, и Асор, и Галаад, и Галилею, всю землю Неффалимову, и переселил их в Ассирию.

И составил заговор Осия, сын Илы, против Факея, сына Ремалиина, и поразил его, и умертвил его, и воцарился вместо него в двадцатый год Иоафама, сына Озиина.

Прочее о Факее и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Израильских.

Во второй год Факея, сына Ремалиина, царя Израильского, воцарился Иоафам, сын Озии, царя Иудейского.

Двадцати пяти лет был он, когда воцарился, и шестнадцать лет царствовал в Иерусалиме. Имя матери его Иеруша, дочь Садока.

Он делал угодное в очах Господних: во всем, как поступал Озия, отец его, так поступал и он.

Только высоты не были отменены: народ совершал еще жертвы и курения на высотах. Он построил верхние ворота при доме Господнем.

Прочее об Иоафаме и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Иудейских.

В те дни начал Господь посылать на Иудею Рецина, царя Сирийского, и Факея, сына Ремалиина.

И почил Иоафам с отцами своими, и погребен с отцами своими в городе Давида, отца его. И воцарился Ахаз, сын его, вместо него.

Церковнославянский (рус)

Въ лѣ́то второ́е Иоа́са сы́на Иоаха́за царя́ Изра́илева, и воцари́ся Амессі́а сы́нъ Иоа́совъ, ца́рь Иу́динъ:

сы́нъ два́десяти пяти́ лѣ́тъ бѣ́, внегда́ ца́рствовати ему́ и два́десять пя́ть лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ Иоади́на от Иерусали́ма.

И сотвори́ пра́вое предъ очи́ма Госпо́днима, оба́че не я́коже дави́дъ оте́цъ его́: по всѣ́мъ, ели́ка сотвори́ оте́цъ его́ Иоа́съ, сотвори́,

то́кмо высо́кихъ не разруши́: еще́ лю́дiе жря́ху и кадя́ху на высо́кихъ.

И бы́сть егда́ утверди́ся ца́рство въ руку его́, и изби́ рабы́ своя́ уби́вшыя отца́ его́:

сыно́въ же убі́йцъ тѣ́хъ не изби́, я́коже пи́сано въ кни́зѣ зако́на Моисе́ова, я́коже заповѣ́да Госпо́дь, глаго́ля: да не умира́ютъ отцы́ за сы́ны, и сы́нове да не умира́ютъ за отцы́, но то́кмо кі́йждо за своя́ грѣхи́ да у́мретъ.

Се́й порази́ Едо́ма въ геме́лѣ де́сять ты́сящъ и взя́ ка́мень на бра́ни, и нарече́ и́мя ему́ Иеѳои́лъ до дне́шняго дне́.

Тогда́ посла́ Амессі́а послы́ ко Иоа́су сы́ну Иоаха́за сы́на ииу́а царя́ Изра́илева, глаго́ля: прiиди́, да ви́димся въ лице́.

И посла́ Иоа́съ ца́рь Изра́илевъ ко Амессі́и царю Иу́дину, глаго́ля: те́рнъ, и́же въ Лива́нѣ, посла́ къ ке́дрови су́щему въ Лива́нѣ, глаго́ля: да́ждь дще́рь твою́ сы́ну моему́ въ жену́: и прiидо́ша звѣ́рiе лу́жнiи, и́же въ Лива́нѣ, и попра́ша те́рнiе:

побива́я порази́лъ еси́ Идуме́ю, и вознесе́ тя́ се́рдце твое́, просла́вися сѣдя́ въ дому́ твое́мъ, и почто́ любопри́шися въ зло́бѣ твое́й? и паде́ши ты́, и Иу́да съ тобо́ю.

И не послу́ша Амессі́а. И взы́де Иоа́съ ца́рь Изра́илевъ, и ви́дѣстася лице́мъ то́й и Амессі́а ца́рь Иу́динъ въ веѳсами́сѣ Иу́динѣ.

И паде́ Иу́да предъ лице́мъ Изра́илевымъ, и побѣже́ кі́йждо въ до́мы своя́.

И Амессі́ю сы́на Иоа́сова, сы́на Охозі́и, царя́ Иу́дина, я́тъ Иоа́съ сы́нъ Иоаха́зовъ ца́рь Изра́илевъ въ веѳсами́сѣ: и прiи́де во Иерусали́мъ, и разби́ стѣ́ну Иерусали́му от вра́тъ Ефре́млихъ до вра́тъ уго́лныхъ, на четы́реста лако́тъ:

и взя́ сребро́ и зла́то, и вся́ сосу́ды обрѣ́теныя въ дому́ Госпо́дни и въ сокро́вищахъ до́му царе́ва, и сы́ны смѣси́вшихся, и возврати́ся въ самарі́ю.

И про́чая слове́съ Иоа́совыхъ, ели́ка сотвори́ въ си́лѣ свое́й, я́коже бра́ся со Амессі́ею царе́мъ Иу́динымъ, не сiя́ ли пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ?

И у́спе Иоа́съ со отцы́ свои́ми и погребе́нъ бы́сть въ самарі́и съ цари́ Изра́илевыми. И воцари́ся иеровоа́мъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

И поживе́ Амессі́а сы́нъ Иоа́совъ, ца́рь Иу́динъ, по уме́ртвiи Иоа́са сы́на Иоаха́за царя́ Изра́илева пятьна́десять лѣ́тъ.

И про́чая слове́съ Амессі́евыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, не сiя́ ли пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ?

И воста́ша на него́ полки́ во Иерусали́мѣ: и убѣже́ въ лахи́сы, и посла́ша вслѣ́дъ его́ въ лахи́сы, и уби́ша его́ ту́:

и взя́ша его́ на ко́ни, и погребе́нъ бы́сть со отцы́ свои́ми во Иерусали́мѣ во гра́дѣ дави́довѣ.

И поя́ша вси́ лю́дiе Иу́дины азарі́ю, и то́й сы́нъ шести́надесяти лѣ́тъ, и поста́виша его́ царе́мъ вмѣ́сто отца́ его́ Амессі́и:

то́й созда́ Ело́ѳъ, и возврати́ его́ Иу́дѣ по уме́ртвiи царя́ со отцы́ его́.

Въ лѣ́то пятоена́десять Амессі́и сы́на Иоа́са царя́ Иу́дина, ца́рствова иеровоа́мъ сы́нъ Иоа́совъ надъ Изра́илемъ въ самарі́и четы́редесять и еди́но лѣ́то,

и сотвори́ лука́вое предъ Го́сподемъ: не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля:

то́й приврати́ предѣ́лъ Изра́илевъ от вхо́да Ема́ѳова да́же и до мо́ря Арави́тскаго, по глаго́лу Го́спода Бо́га Изра́илева, его́же глаго́ла руко́ю раба́ своего́ Ио́ны, сы́на Амаѳі́ина, проро́ка, и́же от геѳахове́ра,

я́ко ви́дѣ Госпо́дь смире́нiе Изра́илево го́рько зѣло́, и ма́ло содержи́мыхъ, и ума́ленныхъ, и оста́вленыхъ, и не бѣ́ помога́ющаго и́мъ.

И не глаго́ла Госпо́дь искорени́ти сѣ́мене Изра́илева подъ небесе́мъ: и спасе́ я́ руко́ю иеровоа́ма сы́на Иоа́сова.

И про́чая слове́съ иеровоа́мовыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, и си́лы его́, ели́ка повоева́, и ка́ко возврати́ Дама́скъ и Ема́ѳъ Иу́дѣ во Изра́или, не сiя́ ли пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ?

И у́спе иеровоа́мъ со отцы́ свои́ми, со цари́ Изра́илевыми: и воцари́ся Заха́рiа сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Въ лѣ́то два́десять седмо́е иеровоа́ма царя́ Изра́илева воцари́ся Азарі́а сы́нъ Амессі́и царя́ Иу́дина:

сы́нъ шести́надесяти лѣ́тъ бѣ́, егда́ нача́ ца́рствовати, и пятьдеся́тъ два́ лѣ́та ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ Иехелі́а от Иерусали́ма.

И сотвори́ пра́вое предъ очи́ма Госпо́днима по всему́, ели́ка сотвори́ оте́цъ его́ Амессі́а,

оба́че высо́кихъ не разори́: еще́ лю́дiе жря́ху и кадя́ху на высо́кихъ.

И косну́ся Госпо́дь царя́, и бы́сть прокаже́нъ до дне́ сме́рти своея́: и ца́рствова въ дому́ апфусо́ѳъ. И Иоаѳа́мъ сы́нъ царе́въ бѣ́ надъ до́момъ судя́ лю́демъ земли́ тоя́.

И про́чая слове́съ азарі́и, и вся́ ели́ка сотвори́, не́ сiя́ ли напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ?

И у́спе Азарі́а со отцы́ свои́ми, и погребо́ша его́ со отцы́ его́ во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся Иоаѳа́мъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Въ лѣ́то три́десять осмо́е азарі́и царя́ Иу́дина ца́рствова Заха́рiа сы́нъ иеровоа́мль надъ Изра́илемъ въ самарі́и ше́сть ме́сяцъ.

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, я́коже сотвори́ша отцы́ его́, не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

И воста́ста на́нь Селлу́мъ сы́нъ Иави́совъ и кевлаа́мъ, и порази́ста его́, и умертви́ста его́: и воцари́ся Селлу́мъ вмѣ́сто его́.

И про́чая слове́съ Заха́рiевыхъ, се́, су́ть напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

сiе́ сло́во Госпо́дне, е́же глаго́ла ко ииу́ю, рекі́й: сы́нове четве́ртiи ся́дутъ тебѣ́ на престо́лѣ Изра́илевѣ. И бы́сть та́ко.

И Селлу́мъ сы́нъ Иави́совъ воцари́ся во Изра́или: и въ лѣ́то три́десять девя́тое азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова Селлу́мъ ме́сяцъ дні́й въ самарі́и.

И взы́де Манаи́мъ сы́нъ гадді́инъ от Ѳерси́лы, и прiи́де въ самарі́ю, и уби́ Селлу́ма сы́на Иави́сова въ самарі́и, и умертви́ его́, и воцари́ся вмѣ́сто его́.

И про́чая слове́съ Селлу́мовыхъ, и совѣща́нiе его́, и́мже совѣща́ся, се́, су́ть пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

Тогда́ порази́ Манаи́мъ и Ѳе́рсу, и вся́, я́же въ не́й, и предѣ́лы ея́ от Ѳе́рсы, поне́же не отверзо́ша ему́, и разби́ ю́ и всѣ́хъ, и́же въ не́й, и иму́щихъ во чре́вѣ разсѣче́.

Въ лѣ́то три́десять девя́тое азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова Манаи́мъ сы́нъ гадді́инъ надъ Изра́илемъ де́сять лѣ́тъ въ самарі́и,

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, [во вся́ дни́ своя́] не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

Во дни́ его́ взы́де Фу́ла ца́рь Ассирі́йскiй на зе́млю [Изра́илеву], и Манаи́мъ даде́ Фу́лѣ ты́сящу тала́нтъ сребра́, да бу́детъ рука́ его́ съ ни́мъ, [е́же укрѣпи́ти ца́рство въ руку́ его́].

И возложи́ Манаи́мъ да́нь на Изра́иля, на всѣ́хъ си́льныхъ, да́ти царю́ Ассирі́йску пятьдеся́тъ Си́кль сребра́ му́жу коему́ждо: и возврати́ся ца́рь Ассирі́йскъ, и не ста́ та́мо въ земли́.

И про́чая слове́съ Манаи́мовыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, не се́ ли, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ?

И у́спе Манаи́мъ со отцы́ свои́ми, и воцари́ся факі́а сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Въ лѣ́то пятьдеся́тое азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова факі́а сы́нъ Манаи́мль надъ Изра́илемъ въ самарі́и лѣ́та два́,

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, не отступи́ от грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

И воста́ на него́ факе́й сы́нъ ромелі́инъ, триста́тъ его́, и уби́ его́ въ самарі́и бли́зъ до́му царе́ва, со Арго́вомъ и со Арі́емъ, и съ ни́мъ [бя́ху] пятьдеся́тъ муже́й от Галаади́товъ, и умертви́ его́, и воцари́ся вмѣ́сто его́.

И про́чая слове́съ факі́евыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́ се́, су́ть, пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

Въ лѣ́то пятьдеся́тъ второ́е азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова факе́й сы́нъ ромелі́инъ надъ Изра́илемъ въ самарі́и два́десять лѣ́тъ,

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

Во дни́ факе́а царя́ Изра́илева прiи́де Ѳелгаѳфелласа́ръ ца́рь Ассирі́йскiй, и взя́ Аи́нъ и Авелвеѳмааха́, и Ао́ха и Кене́зу, и Асо́ра и Галаа́дъ и Галиле́ю, всю́ зе́млю Нефѳали́млю, и приведе́ я́ ко Ассирі́аномъ.

И воста́ осі́а сы́нъ илы́ на факе́а сы́на ромелі́ина, и порази́ его́, и умертви́ его́, и воцари́ся вмѣ́сто его́ въ два́десятое лѣ́то Иоаѳа́ма сы́на азарі́ина.

И про́чая слове́съ факе́евыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, се́, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

Въ лѣ́то второ́е факе́а сы́на ромелі́ина царя́ Изра́илева воцари́ся Иоаѳа́мъ, сы́нъ азарі́и царя́ Иу́дина:

сы́нъ два́десяти пяти́ лѣ́тъ бѣ́, егда́ нача́ ца́рствовати, и шестьна́десять лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ иеруса́ дщи́ садо́кова.

И сотвори́ пра́вое предъ очи́ма Госпо́днима, по всему́ ели́ка сотвори́ оте́цъ его́ Азарі́а,

оба́че высо́кихъ не разори́: еще́ лю́дiе жря́ху и кадя́ху на высо́кихъ. То́й созда́ две́ри хра́му Госпо́дню вы́шнiя.

И про́чая слове́съ Иоаѳа́мовыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, не сiя́ ли напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ?

Во дни́ о́ны нача́тъ Госпо́дь посыла́ти на Иу́ду раассо́на царя́ Си́рска и факе́а сы́на ромелі́ина.

И у́спе Иоаѳа́мъ со отцы́ свои́ми, и погребе́нъ бы́сть со отцы́ свои́ми во гра́дѣ дави́да отца́ своего́. И воцари́ся Аха́зъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Грузинский

Языки

ისრაელის მეფის იოაშ იოახაზის ძის, მეორე წელს გამეფდა ამაციაჰუ, იოაშის ძე, იუდას მეფე.

ოცდახუთი წლისა იყო, რომ გამეფდა და ოცდაცხრა წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო იეჰოყადანი, იერუსალიმიდან.

სწორედ იქცეოდა უფლის თვალში, ოღონდ არა ისე, როგორც მისი მამა დავითი. ყველაფერს ისე აკეთებდა, როგორც იოაში, მამამისი.

ოღონდ გორაკები არ იყო ჯერ კიდევ გაუქმებული. გორაკებზე სწირავდა ხალხი მსხვერპლს და აკმევდა საკმეველს.

როცა ხელში გაუმტკიცდა მეფობა, დახოცა თავისი მორჩილნი, რომელთაც მოკლეს მეფე, მისი მამა.

მკვლელების შვილები კი არ დაუხოცავს, როგორც სწერია მოსეს რჯულის წიგნში, უფლის ბრძანებისამებრ: არ უნდა დაისაჯონ სიკვდილით მამები შვილთა გამო და შვილები მამათა გამო. არ უნდა დაისაჯონ სიკვდილით, არამედ თითოეული თავისი დანაშაულისთვის უნდა მოკვდეს.

მან სძლია ედომელებს მარილოვან ველზე - ათი ათას კაცს, და ბრძოლით აიღო სელაყი და უწოდა სახელად იოკთიელი, როგორც დღემდე ეწოდება.

მაშინ გაუგზავნა ამაციამ მოციქულები იოაშს, იოახაზს იეჰუს ძის ძეს, ისრაელის მეფეს და შეუთვალა: მოდი, მოვსინჯოთ ერთმანეთი.

შეუთვალა იოაშ ისრაელის მეფემ ამაციაჰუს, იუდას მეფეს: ლიბანის კვრინჩხმა შეუთვალა ლიბანის კედარს: ცოლად მიათხოვე შენი ასული ჩემს ვაჟს. მაგრამ ჩაიარა ლიბანის გარეულმა მხეცმა და გათელა კვრინჩხი.

დაგიმარცხებია ედომი და გადიდგულებულხარ. ღირსეულად გეჭიროს თავი და შენთვის იჯექი სახლში. რისთვის სტეხ შფოთს? შენც დაეცემი და იუდაც შენთან ერთად.

ყური არ ათხოვა ამაციაჰუმ, მაშინ გამოვიდა იოაშ ისრაელის მეფე და მოსინჯეს ერთმანეთი, მან და ამაციაჰუმ, იუდას მეფემ ბეთშემეშთან, იუდაში რომ არის.

დამარცხდნენ იუდაელები ისრაელიანებთან და თავთავის კარვებში გაიფანტნენ.

ხოლო ამაციაჰუ, იუდას მეფე, იოაშ ახაზიაჰუს ძის ძე, შეიპყრო იოაშ ისრაელის მეფემ ბეთ-შემეშში და მიადგა იერუსალიმს. დაანგრია იერუსალიმის კედელი ეფრემის კარიბჭიდან კუთხის კარიბჭემდე, ოთხასი წყრთის სიგრძეზე.

წაიღო მთელი ოქრო-ვერცხლი და მთელი ჭურჭელი, რაც კი უფლის სახლში და მეფის სახლის საგანძურებში ინახებოდა, აიყვანა მძევლები და გაბრუნდა სამარიას.

იეჰოაშის დანარჩენი საქმენი, რაც გააკეთა და გმირობანი, როგორ ებრძოდა ამაციაჰუს, იუდას მეფეს, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა იეჰოაშმა თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა სამარიაში ისრაელის მეფეთა გვერდით; მის ნაცვლად მისი ძე იერობოამი გამეფდა.

ისრაელის მეფის იეჰოაშ იეჰოახაზის ძის სიკვდილის შემდეგ თხუთმეტი წელი იცოცხლა ამაციაჰუ იოაშის ძემ, იუდას მეფემ.

ამაციაჰუს დანარჩენი საქმენი იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

შეითქვნენ მის წინააღმდეგ იერუსალიმში და თავი შეაფარა მან ლაქიშს. მიუგზავნეს კაცები ლაქიშში და იქ მოკლეს.

წამოასვენეს ცხენებით და დამარხეს იერუსალიმში თავისი მამა-პაპის გვერდით, დავითის ქალაქში.

გამოიყვანა იუდას მთელმა ხალხმა ყაზარია, თექვსმეტი წლის ყმაწვილი, და მამამისის, ამაციაჰუს ნაცვლად გაამეფეს.

მან აღადგინა ელათი და დაუბრუნა იუდას. მერე განისვენა მეფემ თავის მამა-პაპასთან.

იუდას მეფის ამაციაჰუ იოაშის ძის მეთხუთმეტე წელს გამეფდა იერობოამ იოაშის ძე, ისრაელის მეფე, სამარიაში და იმეფა ორმოცდაერთი წელი.

უკუღმართად იქცეოდა იგი უფლის თვალში და არ მიუტოვებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვები, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

მან აღადგინა ისრაელის საზღვრები ხამათის ყელიდან უდაბნოს ზღვამდე, როგორც ნათქვამი ჰქონდა უფალს, ისრაელის ღმერთს, თავისი მორჩილის, გათხეფერელი წინასწარმეტყველის, იონა ამითაის ძის, პირით.

რადგან დაინახა უფალმა ისრაელის გაჭირვება, ძალზე მწარე, არ დარჩენილა არც ყმა და არც აზატი, და არ ჰყავდა შემწე ისრაელს.

არ ინება უფალმა ისრაელის სახსენებლის მოსპობა ცისქვეშეთიდან და იერობოამ იოაშის ძის ხელით იხსნა იგი.

იერობოამის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, მისი გმირობანი, რომ იბრძოდა და ისრაელს დაუბრუნა იუდას კუთვნილი დამასკო და ხამათი, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა იერობოამმა თავის მამა-პაპასთან, ისრაელის მეფეებთან. მის ნაცვლად მისი ძე ზაქარია გამეფდა.

იერობოამ ისრაელის მეფის ოცდამეშვიდე წელს გამეფდა ყაზარია ამაციაჰუს ძე, იუდას მეფე.

თექვსმეტი წლისა იყო, რომ გამეფდა და ორმოცდათორმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. მისი დედა იყო იექოლიაჰუ, იერუსალიმელი.

სწორედ იქცეოდა უფლის თვალში, ისევე, როგორც მამამისი ამაციაჰუ.

ოღონდ გორაკები არ იყო გაუქმებული: გორაკებზე სწირავდა მსხვერპლს ხალხი და აკმევდა საკმეველს.

დასაჯა იგი ღმერთმა და სიკვდილამდე კეთროვანი იყო, და ცხოვრობდა სამკურნალო სახლში. იოთამი, მეფისწული, სასახლეს ზედამხედველობდა და განსჯიდა ქვეყნის ხალხს.

ყაზარიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა ყაზარიამ თავის მამა-პაპასთან და დამარხეს იგი თავისი მამა-პაპის გვერდით დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად მისი ძე იოთამი გამეფდა.

იუდას მეფის, ყაზარიას, ოცდამეთვრამეტე წელს გამეფდა ზაქარია იერობოამის ძე ისრაელზე სამარიაში და ექვსი თვე იმეფა.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამა-პაპა იქცეოდა. არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

შეთქმულება მოუწყო მას შალუმმა, იაბეშის ძემ, და მოკლა იგი კაბალ-ყამმა და გამეფდა მის ნაცვლად.

ზაქარიას დანარჩენი საქმენი ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

ასეთი იყო უფლის სიტყვა, რომელიც გამოუცხადა მან იეჰუს: მეოთხე თაობამდე ისხდებიან შენი შვილები ისრაელის ტახტზე. და ახდა კიდეც.

შალუმ იაბეშის ძე გამეფდა იუდას მეფის, ყუზიას, ოცდამეცხრამეტე წელს და ერთი თვე იმეფა სამარიაში.

წამოვიდა მენახემ გადის ძე თირცადან და მოადგა სამარიას. დაამარცხა შალუმ იაბეშის ძე სამარიაში, მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად.

შალუმის საქმენი და მისი შეთქმულების ამბავი, რომელიც მან მოაწყო, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

მაშინ მოსრა მენახემმა თიფსახი და ყველაფერი, რაც მასში იყო; მოსრა მთელი მხარე თირცადან მოყოლებული, რადგან არ გააღეს კარიბჭეები. შუაზე გააპო ყველა ორსული ქალი.

იუდას მეფის, ყაზარიას, ოცდამეცხრამეტე წელს გამეფდა მენახემ გადის ძე, ისრაელის, მეფე და ათი წელი იმეფა სამარიაში.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია მთელი თავისი სიცოცხლე იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

წამოვიდა ფული, აშურის მეფე, ქვეყნისაკენ და მისცა მენახემმა ფულს ათასი ქანქარი ვერცხლი, რომ ყოფილიყო მისი შემწეობის ქვეშ და მტკიცედ სჭეროდა ხელში მეფობა.

დააკისრა მენახემმა ეს ვერცხლი ისრაელს, ყველა შეძლებულ კაცს - კაცზე ორმოცდაათი შეკელი აშურის მეფისთვის მისაცემად. უკან გაბრუნდა აშურის მეფე, არ გაჩერებულა იქ, ქვეყანაში.

მენახემის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა მენახემმა თავის მამა-პაპასთან და მის ნაცვლად მისი ძე, ფეხაკია გამეფდა.

იუდას მეფის, ყაზარიას ორმოცდამეათე წელს გამეფდა ფეკახია მენახემის ძე ისრაელზე სამარიაში და ორი წელი იმეფა.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

შეთქმულება მოუწყო მას ფეხაკმა, რემალიაჰუს ძემ, მისმა კარისკაცმა, მიუხდა სამარიაში, მეფის სასახლის დარბაზში, არგობთან და არიასთან ერთად, თან ორმოცდაათი გალაადელი ახლდა - მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად.

ფეკახიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

იუდას მეფის, ყაზარიას ორმოცდამეთორმეტე წელს გამეფდა ფეკას რემალიაჰუს ძე ისრაელზე სამარიაში და იმეფა ოცი წელი.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში; არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

ისრაელის მეფის, ფეკახის დროს მოვიდა თიგლათფილასარი, აშურის მეფე, აიღო ყიონი, აბელ-ბეთ-მაყაქა, იანოახი, კედეში, ხაცორი, გალაადი და გალილა, მთელი ნაფთალის ქვეყანა და აშურში გადაასახლა ხალხი.

შეთქმულება მოუწყო ჰოშეაყ ელიას ძემ ფეკახ რემალიაჰუს ძეს, სძლია მას, მოკლა და გამეფდა მის ნაცვლად იოთამ ყუზიას ძის მეოცე წელს.

ფეკახის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

ისრაელის მეფის, ფეკახ რემალიაჰუს ძის მეორე წელს გამეფდა იოთამ ყუზიას ძე, იუდას მეფე.

ოცდახუთი წლის იყო, როცა გამეფდა და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო იერუშა, ცადოკის ასული.

სწორად იქცეოდა უფლის თვალში; მამამისი ყუზია როგორც იქცეოდა, ისევე იქცეოდა იგი.

ოღონდ გორაკები არ იყო გაუქმებული; ჯერაც გორაკებზე სწირავდა ხალხი მსხვერპლს და აკმევდა საკმეველს. მან აღადგინა უფლის სახლის ზემო კარიბჭე.

იოთამის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

იმხანებში შეუჩინა უფალმა იუდას რეცინი, არამის მეფე, და ფეკახ რემალიაჰუს ძე.

განისვენა იოთამმა თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა თავისი მამა-პაპის გვერდით თავისი მამის დავითის ქალაქში და მის ნაცვლად მისი ძე ახაზი გამეფდა.