1 Азария поражен проказой, а Иофам, сын его, управляет народом; 8 поражение Захарии после шестимесячного царствования в Самарии; 13 Селлум, убивший Захарию, сам поражен Менаимом; 17 нечестивое царствование Менаима над Израилем; он дал богатства, собранные с народа, Фулу, царю Ассирийскому, чтобы он отступил от Израиля; 23 поражение Факии, сына Менаима, и воцарение Факея вместо него; 29 царь Ассирийский отводит многих Израильтян в плен в Ассирию; Осия восстал против Факея и воцарился в Самарии; 32 благочестивое царствование Иоафама в Иудее.

В двадцать седьмой год Иеровоама, царя Израильского, воцарился Азария, сын Амасии, царь Иудейский:

шестнадцати лет был он, когда воцарился, и пятьдесят два года царствовал в Иерусалиме. Имя матери его Иехолия, из Иерусалима.

Он делал угодное в очах Господних во всем так, как поступал Амасия, отец его.

Только высоты не были отменены: народ совершал еще жертвы и курения на высотах.

И поразил Господь царя, и был он прокаженным до дня смерти своей и жил в отдельном доме. А Иофам, сын царя, начальствовал над дворцом и управлял народом земли.

Прочее об Азарии и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Иудейских.

И почил Азария с отцами своими, и похоронили его с отцами его в городе Давидовом. И воцарился Иофам, сын его, вместо него.

В тридцать восьмой год Азарии, царя Иудейского, воцарился Захария, сын Иеровоама, над Израилем в Самарии и царствовал шесть месяцев.

Он делал неугодное в очах Господних, как делали отцы его: не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

И составил против него заговор Селлум, сын Иависа, и поразил его пред народом и убил его, и воцарился вместо него.

Прочее о Захарии написано в летописи царей Израильских.

Таково было слово Господа, которое он изрек Ииую, сказав: сыновья твои до четвертого рода будут сидеть на престоле Израилевом. И сбылось так.

Селлум, сын Иависа, воцарился в тридцать девятый год Азарии, царя Иудейского, и царствовал один месяц в Самарии.

И пошел Менаим, сын Гадия из Фирцы, и пришел в Самарию, и поразил Селлума, сына Иависова, в Самарии и умертвил его, и воцарился вместо него.

Прочее о Селлуме и о заговоре его, который он составил, написано в летописи царей Израильских.

И поразил Менаим Типсах и всех, которые были в нем и в пределах его, начиная от Фирцы, за то, что город не отворил ворот, и разбил его, и всех беременных женщин в нем разрубил.

В тридцать девятом году Азарии, царя Иудейского, воцарился Менаим, сын Гадия, над Израилем и царствовал десять лет в Самарии;

и делал он неугодное в очах Господних; не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех, во все дни свои.

Тогда пришел Фул, царь Ассирийский, на землю [Израилеву]. И дал Менаим Фулу тысячу талантов серебра, чтобы руки его были за него и чтобы утвердить царство в руке своей.

И разложил Менаим это серебро на Израильтян, на всех людей богатых, по пятидесяти сиклей серебра на каждого человека, чтобы отдать царю Ассирийскому. И пошел назад царь Ассирийский и не остался там в земле.

Прочее о Менаиме и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Израильских.

И почил Менаим с отцами своими. И воцарился Факия, сын его, вместо него.

В пятидесятый год Азарии, царя Иудейского, воцарился Факия, сын Менаима, над Израилем в Самарии и царствовал два года;

и делал он неугодное в очах Господних; не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

И составил против него заговор Факей, сын Ремалии, сановник его, и поразил его в Самарии в палате царского дома, с Арговом и Арием, имея с собою пятьдесят человек Галаадитян, и умертвил его, и воцарился вместо него.

Прочее о Факии и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Израильских.

В пятьдесят второй год Азарии, царя Иудейского, воцарился Факей, сын Ремалии, над Израилем в Самарии и царствовал двадцать лет;

и делал он неугодное в очах Господних: не отставал от грехов Иеровоама, сына Наватова, который ввел Израиля в грех.

Во дни Факея, царя Израильского, пришел Феглаффелласар, царь Ассирийский, и взял Ион, Авел-Беф-Мааху, и Ианох, и Кедес, и Асор, и Галаад, и Галилею, всю землю Неффалимову, и переселил их в Ассирию.

И составил заговор Осия, сын Илы, против Факея, сына Ремалиина, и поразил его, и умертвил его, и воцарился вместо него в двадцатый год Иоафама, сына Озиина.

Прочее о Факее и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Израильских.

Во второй год Факея, сына Ремалиина, царя Израильского, воцарился Иоафам, сын Озии, царя Иудейского.

Двадцати пяти лет был он, когда воцарился, и шестнадцать лет царствовал в Иерусалиме. Имя матери его Иеруша, дочь Садока.

Он делал угодное в очах Господних: во всем, как поступал Озия, отец его, так поступал и он.

Только высоты не были отменены: народ совершал еще жертвы и курения на высотах. Он построил верхние ворота при доме Господнем.

Прочее об Иоафаме и обо всем, что он сделал, написано в летописи царей Иудейских.

В те дни начал Господь посылать на Иудею Рецина, царя Сирийского, и Факея, сына Ремалиина.

И почил Иоафам с отцами своими, и погребен с отцами своими в городе Давида, отца его. И воцарился Ахаз, сын его, вместо него.

1 Царствование Ахаза в Иудее и нападение на него Рецина, царя Сирийского, и Факея, царя Израильского; 7 Ахаз сокровищами приобретает союзника в царе Ассирийском против Сирийцев; 10 посещая царя Ассирийского в Дамаске, Ахаз посылает повеление священнику Урии сделать жертвенник, подобный дамасскому; 12 по возвращении в Иерусалим он приносит на большом жертвеннике жертву в храме.

В семнадцатый год Факея, сына Ремалиина, воцарился Ахаз, сын Иоафама, царя Иудейского.

Двадцати лет был Ахаз, когда воцарился, и шестнадцать лет царствовал в Иерусалиме, и не делал угодного в очах Господа Бога своего, как Давид, отец его,

но ходил путем царей Израильских, и даже сына своего провел чрез огонь, подражая мерзостям народов, которых прогнал Господь от лица сынов Израилевых,

и совершал жертвы и курения на высотах и на холмах и под всяким тенистым деревом.

Тогда пошел Рецин, царь Сирийский, и Факей, сын Ремалиин, царь Израильский, против Иерусалима, чтобы завоевать его, и держали Ахаза в осаде, но одолеть не могли.

В то время Рецин, царь Сирийский, возвратил Сирии Елаф и изгнал Иудеев из Елафа; и Идумеяне вступили в Елаф, и живут там до сего дня.

И послал Ахаз послов к Феглаффелласару, царю Ассирийскому, сказать: раб твой и сын твой я; приди и защити меня от руки царя Сирийского и от руки царя Израильского, восставших на меня.

И взял Ахаз серебро и золото, какое нашлось в доме Господнем и в сокровищницах дома царского, и послал царю Ассирийскому в дар.

И послушал его царь Ассирийский; и пошел царь Ассирийский в Дамаск, и взял его, и переселил жителей его в Кир, а Рецина умертвил.

И пошел царь Ахаз навстречу Феглаффелласару, царю Ассирийскому, в Дамаск, и увидел жертвенник, который в Дамаске, и послал царь Ахаз к Урии священнику изображение жертвенника и чертеж всего устройства его.

И построил священник Урия жертвенник по образцу, который прислал царь Ахаз из Дамаска; и сделал так священник Урия до прибытия царя Ахаза из Дамаска.

И пришел царь из Дамаска, и увидел царь жертвенник, и подошел царь к жертвеннику, и принес на нем жертву;

и сожег всесожжение свое и хлебное приношение, и совершил возлияние свое, и окропил кровью мирной жертвы свой жертвенник.

А медный жертвенник, который пред лицем Господним, он передвинул от лицевой стороны храма, с места между жертвенником новым и домом Господним, и поставил его сбоку сего жертвенника на север.

И дал приказание царь Ахаз священнику Урии, сказав: на большом жертвеннике сожигай утреннее всесожжение и вечернее хлебное приношение, и всесожжение от царя и хлебное приношение от него, и всесожжение от всех людей земли и хлебное приношение от них, и возлияние от них, и всякою кровью всесожжений и всякою кровью жертв окропляй его, а жертвенник медный останется до моего усмотрения.

И сделал священник Урия все так, как приказал царь Ахаз.

И обломал царь Ахаз ободки у подстав, и снял с них умывальницы, и море снял с медных волов, которые были под ним, и поставил его на каменный пол.

И отменил крытый субботний ход, который построили при храме, и внешний царский вход к дому Господню, ради царя Ассирийского.

Прочее об Ахазе, что он сделал, написано в летописи царей Иудейских.

И почил Ахаз с отцами своими, и погребен с отцами своими в городе Давидовом. И воцарился Езекия, сын его, вместо него.

Церковнославянский (рус)

Въ лѣ́то два́десять седмо́е иеровоа́ма царя́ Изра́илева воцари́ся Азарі́а сы́нъ Амессі́и царя́ Иу́дина:

сы́нъ шести́надесяти лѣ́тъ бѣ́, егда́ нача́ ца́рствовати, и пятьдеся́тъ два́ лѣ́та ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ Иехелі́а от Иерусали́ма.

И сотвори́ пра́вое предъ очи́ма Госпо́днима по всему́, ели́ка сотвори́ оте́цъ его́ Амессі́а,

оба́че высо́кихъ не разори́: еще́ лю́дiе жря́ху и кадя́ху на высо́кихъ.

И косну́ся Госпо́дь царя́, и бы́сть прокаже́нъ до дне́ сме́рти своея́: и ца́рствова въ дому́ апфусо́ѳъ. И Иоаѳа́мъ сы́нъ царе́въ бѣ́ надъ до́момъ судя́ лю́демъ земли́ тоя́.

И про́чая слове́съ азарі́и, и вся́ ели́ка сотвори́, не́ сiя́ ли напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ?

И у́спе Азарі́а со отцы́ свои́ми, и погребо́ша его́ со отцы́ его́ во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся Иоаѳа́мъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Въ лѣ́то три́десять осмо́е азарі́и царя́ Иу́дина ца́рствова Заха́рiа сы́нъ иеровоа́мль надъ Изра́илемъ въ самарі́и ше́сть ме́сяцъ.

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, я́коже сотвори́ша отцы́ его́, не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

И воста́ста на́нь Селлу́мъ сы́нъ Иави́совъ и кевлаа́мъ, и порази́ста его́, и умертви́ста его́: и воцари́ся Селлу́мъ вмѣ́сто его́.

И про́чая слове́съ Заха́рiевыхъ, се́, су́ть напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

сiе́ сло́во Госпо́дне, е́же глаго́ла ко ииу́ю, рекі́й: сы́нове четве́ртiи ся́дутъ тебѣ́ на престо́лѣ Изра́илевѣ. И бы́сть та́ко.

И Селлу́мъ сы́нъ Иави́совъ воцари́ся во Изра́или: и въ лѣ́то три́десять девя́тое азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова Селлу́мъ ме́сяцъ дні́й въ самарі́и.

И взы́де Манаи́мъ сы́нъ гадді́инъ от Ѳерси́лы, и прiи́де въ самарі́ю, и уби́ Селлу́ма сы́на Иави́сова въ самарі́и, и умертви́ его́, и воцари́ся вмѣ́сто его́.

И про́чая слове́съ Селлу́мовыхъ, и совѣща́нiе его́, и́мже совѣща́ся, се́, су́ть пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

Тогда́ порази́ Манаи́мъ и Ѳе́рсу, и вся́, я́же въ не́й, и предѣ́лы ея́ от Ѳе́рсы, поне́же не отверзо́ша ему́, и разби́ ю́ и всѣ́хъ, и́же въ не́й, и иму́щихъ во чре́вѣ разсѣче́.

Въ лѣ́то три́десять девя́тое азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова Манаи́мъ сы́нъ гадді́инъ надъ Изра́илемъ де́сять лѣ́тъ въ самарі́и,

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, [во вся́ дни́ своя́] не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

Во дни́ его́ взы́де Фу́ла ца́рь Ассирі́йскiй на зе́млю [Изра́илеву], и Манаи́мъ даде́ Фу́лѣ ты́сящу тала́нтъ сребра́, да бу́детъ рука́ его́ съ ни́мъ, [е́же укрѣпи́ти ца́рство въ руку́ его́].

И возложи́ Манаи́мъ да́нь на Изра́иля, на всѣ́хъ си́льныхъ, да́ти царю́ Ассирі́йску пятьдеся́тъ Си́кль сребра́ му́жу коему́ждо: и возврати́ся ца́рь Ассирі́йскъ, и не ста́ та́мо въ земли́.

И про́чая слове́съ Манаи́мовыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, не се́ ли, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ?

И у́спе Манаи́мъ со отцы́ свои́ми, и воцари́ся факі́а сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Въ лѣ́то пятьдеся́тое азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова факі́а сы́нъ Манаи́мль надъ Изра́илемъ въ самарі́и лѣ́та два́,

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, не отступи́ от грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

И воста́ на него́ факе́й сы́нъ ромелі́инъ, триста́тъ его́, и уби́ его́ въ самарі́и бли́зъ до́му царе́ва, со Арго́вомъ и со Арі́емъ, и съ ни́мъ [бя́ху] пятьдеся́тъ муже́й от Галаади́товъ, и умертви́ его́, и воцари́ся вмѣ́сто его́.

И про́чая слове́съ факі́евыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́ се́, су́ть, пи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

Въ лѣ́то пятьдеся́тъ второ́е азарі́и царя́ Иу́дина, ца́рствова факе́й сы́нъ ромелі́инъ надъ Изра́илемъ въ самарі́и два́десять лѣ́тъ,

и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, не отступи́ от всѣ́хъ грѣхо́въ иеровоа́ма сы́на нава́това, и́же въ грѣ́хъ введе́ Изра́иля.

Во дни́ факе́а царя́ Изра́илева прiи́де Ѳелгаѳфелласа́ръ ца́рь Ассирі́йскiй, и взя́ Аи́нъ и Авелвеѳмааха́, и Ао́ха и Кене́зу, и Асо́ра и Галаа́дъ и Галиле́ю, всю́ зе́млю Нефѳали́млю, и приведе́ я́ ко Ассирі́аномъ.

И воста́ осі́а сы́нъ илы́ на факе́а сы́на ромелі́ина, и порази́ его́, и умертви́ его́, и воцари́ся вмѣ́сто его́ въ два́десятое лѣ́то Иоаѳа́ма сы́на азарі́ина.

И про́чая слове́съ факе́евыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, се́, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Изра́илевыхъ.

Въ лѣ́то второ́е факе́а сы́на ромелі́ина царя́ Изра́илева воцари́ся Иоаѳа́мъ, сы́нъ азарі́и царя́ Иу́дина:

сы́нъ два́десяти пяти́ лѣ́тъ бѣ́, егда́ нача́ ца́рствовати, и шестьна́десять лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ. И́мя же ма́тере его́ иеруса́ дщи́ садо́кова.

И сотвори́ пра́вое предъ очи́ма Госпо́днима, по всему́ ели́ка сотвори́ оте́цъ его́ Азарі́а,

оба́че высо́кихъ не разори́: еще́ лю́дiе жря́ху и кадя́ху на высо́кихъ. То́й созда́ две́ри хра́му Госпо́дню вы́шнiя.

И про́чая слове́съ Иоаѳа́мовыхъ, и вся́ ели́ка сотвори́, не сiя́ ли напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ?

Во дни́ о́ны нача́тъ Госпо́дь посыла́ти на Иу́ду раассо́на царя́ Си́рска и факе́а сы́на ромелі́ина.

И у́спе Иоаѳа́мъ со отцы́ свои́ми, и погребе́нъ бы́сть со отцы́ свои́ми во гра́дѣ дави́да отца́ своего́. И воцари́ся Аха́зъ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Въ лѣ́то седмоена́десять факе́а сы́на ромелі́ина, воцари́ся Аха́зъ сы́нъ Иоаѳа́ма царя́ Иу́дина:

сы́нъ два́десяти лѣ́тъ бѣ́ Аха́зъ, егда́ нача́ ца́рствовати, и шестьна́десять лѣ́тъ ца́рствова во Иерусали́мѣ, и не сотвори́ пра́вое предъ очи́ма Го́спода Бо́га своего́ вѣ́рно, я́коже дави́дъ оте́цъ его́,

и ходи́ въ пути́ иеровоа́ма сы́на нава́това царя́ Изра́илева, ксему́ и сы́на своего́ преведе́ сквозѣ́ о́гнь по ме́рзостемъ язы́ковъ, и́хже отъя́тъ Госпо́дь от лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ:

и жря́ше и кадя́ше на высо́кихъ и на холмѣ́хъ и подъ вся́кимъ дре́вомъ ча́стымъ.

Тогда́ взы́де раассо́нъ ца́рь Си́рскъ и факе́й сы́нъ ромелі́инъ ца́рь Изра́илевъ во Иерусали́мъ на бра́нь, и воева́ста на Аха́за, и не можа́ста [ему́] одолѣ́ти.

Во вре́мя о́но возврати́ раассо́нъ ца́рь Си́рскiй Ела́ѳъ сирі́и и изгна́ Иуде́евъ изъ Ела́ѳа, и Идуме́е прiидо́ша во Ела́ѳъ и всели́шася та́мо да́же до дне́ сего́.

И посла́ Аха́зъ послы́ къ Ѳелгаѳфелласа́ру царю́ Ассирі́йску, глаго́ля: ра́бъ тво́й и сы́нъ тво́й а́зъ е́смь, взы́ди и отими́ мя́ от руки́ царя́ Си́рска и от руки́ царя́ Изра́илева, воста́вшихъ на мя́.

И взя́ Аха́зъ зла́то и сребро́ обрѣ́тшееся въ сокро́вищихъ до́му Госпо́дня и въ сокро́вищихъ до́му царе́ва, и посла́ царю́ Ассирі́йску да́ры.

И послу́ша его́ ца́рь Ассирі́йскiй: и взы́де ца́рь Ассирі́йскiй въ Дама́скъ, и взя́ его́, и пресели́ его́, и раассо́на царя́ уби́.

И и́де ца́рь Аха́зъ на срѣ́тенiе Ѳелгаѳфелласа́ру царю́ Ассирі́йску въ Дама́скъ, и ви́дѣ же́ртвенникъ въ дама́сцѣ: и посла́ ца́рь Аха́зъ ко урі́и иере́ю подо́бiе же́ртвенника, и начерта́нiе, и все́ творе́нiе его́.

И созда́ урі́а иере́й же́ртвенникъ по всѣ́мъ, ели́ка посла́ ца́рь Аха́зъ от Дама́ска.

И прiи́де ца́рь Аха́зъ изъ Дама́ска и ви́дѣ же́ртвенникъ, и взы́де на него́,

и покади́ всесожже́нiе свое́ и же́ртву свою́ и возлiя́нiе свое́, и пролiя́ кро́вь ми́рныхъ на же́ртвенникъ,

олта́рь же мѣ́дяный, и́же предъ Го́сподемъ, принесе́ от лица́ до́му Госпо́дня, и от среды́ же́ртвенника и от среды́ до́му Госпо́дня: и поста́ви его́ о еди́ну страну́ же́ртвенника къ сѣ́веру.

И заповѣ́да ца́рь Аха́зъ урі́и иере́ю, глаго́ля: на же́ртвенницѣ вели́цѣмъ приноша́яй всесожже́нiя у́тренняя, и же́ртву вече́рнюю, и всесожже́нiя царе́ва, и же́ртву его́, и всесожже́нiя всѣ́хъ люді́й, и же́ртву и́хъ, и возлiя́нiя и́хъ, и вся́ку кро́вь всесожже́нiя, и вся́ку кро́вь же́ртвенную излiе́ши на не́мъ: олта́рь не мѣ́дянъ да бу́детъ мнѣ́ на у́тро.

И сотвори́ урі́а иере́й по всѣ́мъ, ели́ка заповѣ́да ему́ ца́рь Аха́зъ.

И изсѣче́ Аха́зъ ца́рь спое́нiя подста́вовъ, и пренесе́ от ни́хъ умыва́лницу, и мо́ре низложи́ от воло́въ мѣ́дяныхъ, и́же бѣ́ша подъ ни́мъ, и положи́ е́ на подста́вѣ ка́меннѣмъ:

и основа́нiе сѣда́лища созда́но въ дому́ Госпо́дни, и вхо́дъ царе́въ внѣ́шнiй обрати́ въ до́мъ Госпо́день, от лица́ царя́ Ассирі́йска.

И про́чая слове́съ Аха́зовыхъ, ели́ка сотвори́, не сiя́ ли напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ:

И у́спе Аха́зъ со отцы́ свои́ми, и погребе́нъ бы́сть со отцы́ свои́ми во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся езекі́а сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.

Грузинский

Языки

იერობოამ ისრაელის მეფის ოცდამეშვიდე წელს გამეფდა ყაზარია ამაციაჰუს ძე, იუდას მეფე.

თექვსმეტი წლისა იყო, რომ გამეფდა და ორმოცდათორმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. მისი დედა იყო იექოლიაჰუ, იერუსალიმელი.

სწორედ იქცეოდა უფლის თვალში, ისევე, როგორც მამამისი ამაციაჰუ.

ოღონდ გორაკები არ იყო გაუქმებული: გორაკებზე სწირავდა მსხვერპლს ხალხი და აკმევდა საკმეველს.

დასაჯა იგი ღმერთმა და სიკვდილამდე კეთროვანი იყო, და ცხოვრობდა სამკურნალო სახლში. იოთამი, მეფისწული, სასახლეს ზედამხედველობდა და განსჯიდა ქვეყნის ხალხს.

ყაზარიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა ყაზარიამ თავის მამა-პაპასთან და დამარხეს იგი თავისი მამა-პაპის გვერდით დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად მისი ძე იოთამი გამეფდა.

იუდას მეფის, ყაზარიას, ოცდამეთვრამეტე წელს გამეფდა ზაქარია იერობოამის ძე ისრაელზე სამარიაში და ექვსი თვე იმეფა.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამა-პაპა იქცეოდა. არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

შეთქმულება მოუწყო მას შალუმმა, იაბეშის ძემ, და მოკლა იგი კაბალ-ყამმა და გამეფდა მის ნაცვლად.

ზაქარიას დანარჩენი საქმენი ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

ასეთი იყო უფლის სიტყვა, რომელიც გამოუცხადა მან იეჰუს: მეოთხე თაობამდე ისხდებიან შენი შვილები ისრაელის ტახტზე. და ახდა კიდეც.

შალუმ იაბეშის ძე გამეფდა იუდას მეფის, ყუზიას, ოცდამეცხრამეტე წელს და ერთი თვე იმეფა სამარიაში.

წამოვიდა მენახემ გადის ძე თირცადან და მოადგა სამარიას. დაამარცხა შალუმ იაბეშის ძე სამარიაში, მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად.

შალუმის საქმენი და მისი შეთქმულების ამბავი, რომელიც მან მოაწყო, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

მაშინ მოსრა მენახემმა თიფსახი და ყველაფერი, რაც მასში იყო; მოსრა მთელი მხარე თირცადან მოყოლებული, რადგან არ გააღეს კარიბჭეები. შუაზე გააპო ყველა ორსული ქალი.

იუდას მეფის, ყაზარიას, ოცდამეცხრამეტე წელს გამეფდა მენახემ გადის ძე, ისრაელის, მეფე და ათი წელი იმეფა სამარიაში.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია მთელი თავისი სიცოცხლე იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

წამოვიდა ფული, აშურის მეფე, ქვეყნისაკენ და მისცა მენახემმა ფულს ათასი ქანქარი ვერცხლი, რომ ყოფილიყო მისი შემწეობის ქვეშ და მტკიცედ სჭეროდა ხელში მეფობა.

დააკისრა მენახემმა ეს ვერცხლი ისრაელს, ყველა შეძლებულ კაცს - კაცზე ორმოცდაათი შეკელი აშურის მეფისთვის მისაცემად. უკან გაბრუნდა აშურის მეფე, არ გაჩერებულა იქ, ქვეყანაში.

მენახემის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა მენახემმა თავის მამა-პაპასთან და მის ნაცვლად მისი ძე, ფეხაკია გამეფდა.

იუდას მეფის, ყაზარიას ორმოცდამეათე წელს გამეფდა ფეკახია მენახემის ძე ისრაელზე სამარიაში და ორი წელი იმეფა.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

შეთქმულება მოუწყო მას ფეხაკმა, რემალიაჰუს ძემ, მისმა კარისკაცმა, მიუხდა სამარიაში, მეფის სასახლის დარბაზში, არგობთან და არიასთან ერთად, თან ორმოცდაათი გალაადელი ახლდა - მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად.

ფეკახიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

იუდას მეფის, ყაზარიას ორმოცდამეთორმეტე წელს გამეფდა ფეკას რემალიაჰუს ძე ისრაელზე სამარიაში და იმეფა ოცი წელი.

უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში; არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.

ისრაელის მეფის, ფეკახის დროს მოვიდა თიგლათფილასარი, აშურის მეფე, აიღო ყიონი, აბელ-ბეთ-მაყაქა, იანოახი, კედეში, ხაცორი, გალაადი და გალილა, მთელი ნაფთალის ქვეყანა და აშურში გადაასახლა ხალხი.

შეთქმულება მოუწყო ჰოშეაყ ელიას ძემ ფეკახ რემალიაჰუს ძეს, სძლია მას, მოკლა და გამეფდა მის ნაცვლად იოთამ ყუზიას ძის მეოცე წელს.

ფეკახის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

ისრაელის მეფის, ფეკახ რემალიაჰუს ძის მეორე წელს გამეფდა იოთამ ყუზიას ძე, იუდას მეფე.

ოცდახუთი წლის იყო, როცა გამეფდა და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო იერუშა, ცადოკის ასული.

სწორად იქცეოდა უფლის თვალში; მამამისი ყუზია როგორც იქცეოდა, ისევე იქცეოდა იგი.

ოღონდ გორაკები არ იყო გაუქმებული; ჯერაც გორაკებზე სწირავდა ხალხი მსხვერპლს და აკმევდა საკმეველს. მან აღადგინა უფლის სახლის ზემო კარიბჭე.

იოთამის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

იმხანებში შეუჩინა უფალმა იუდას რეცინი, არამის მეფე, და ფეკახ რემალიაჰუს ძე.

განისვენა იოთამმა თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა თავისი მამა-პაპის გვერდით თავისი მამის დავითის ქალაქში და მის ნაცვლად მისი ძე ახაზი გამეფდა.

ფეკახ რემალიაჰუს ძის მეჩვიდმეტე წელს გამეფდა ახაზ იოთამის ძე, იუდას მეფე.

ოცი წლისა იყო ახაზი, როცა გამეფდა და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. არ იქცეოდა სწორად უფლის, თავისი ღვთის თვალში, როგორც იქცეოდა მამამისი დავითი.

დადიოდა ისრაელის მეფეთა გზით; თავისი შვილიც კი ცეცხლში გაატარა, იმ წარმართთა ბილწი ჩვეულებისამებრ, რომელნიც აჰყარა უფალმა ისრაელიანთაგან.

მსხვერპლს სწირავდა და საკმეველს აკმევდა გორაკებზე, ბორცვებზე და ყოველი ხემხვივანის ქვეშ.

მაშინ აღდგნენ რეცინი, არამის მეფე, და ფეკახ რემალიაჰუს ძე, ისრაელის მეფე, იერუსალიმის წინააღმდეგ საომრად, მოიმწყვდიეს ახაზი, მაგრამ ვერ სძლიეს მას.

იმხანად დაუბრუნა რეცინმა, არამის მეფემ, ელათი არამს და აჰყარა იუდაელები ელათიდან. ედომელები შევიდნენ ელათში და დღემდე იქ ცხოვრობენ.

გაუგზავნა ახაზმა თიგლათფალასარს, აშურის მეფეს, მოციქულები და შეუთვალა: შენი მორჩილი და შენი შვილი ვარ მე. მოდი და მიხსენი არამის მეფისა და ისრაელის მეფისგან, რომელნიც აღდგნენ ჩემს წინააღმდეგ.

აიღო ახაზმა ოქრო-ვერცხლი, რაც კი უფლის სახლში და მეფის სახლის საგანძურებში იპოებოდა და ძღვნად გაუგზავნა აშურის მეფეს.

ისმინა მისი აშურის მეფემ და მოადგა აშურის მეფე დამასკოს, აიღო იგი, ხალხი კირში გადაასახლა, ხოლო რეცინი მოკლა.

წავიდა მეფე ახაზი აშურის მეფის, თიგლათფალასარის მისაგებებლად დამასკოში; ნახა სამსხვერპლო, დამასკოში რომ იყო, და გაუგზავნა მეფე ახაზმა ურია მღვდელს სამსხვერპლოს ნახატი და მთელი ნაგებობის გეგმა.

ააშენა ურია მღვდელმა სამსხვერპლო; როგორც შეუთვალა მეფე ახაზმა დამასკოდან, ისე გააკეთა ყველაფერი ურია მღვდელმა მეფე ახაზის დაბრუნებამდე დამასკოდან.

დაბრუნდა მეფე დამასკოდან და იხილა მეფემ სამსხვერპლო, მიეახლა მეფე სამსხვერპლოს და მიიტანა მსხვერპლი.

და დაწვა აღსავლენი მსხვერპლი და შესაწირავი, დაღვარა საღვრელი, და თავისი სამადლობელი მსხვერპლის სისხლი ასხურა სამსხვერპლოს.

სპილენძის სამსხვერპლო კი, უფლის წინაშე რომ იდგა, გადაანაცვლა ტაძრის წინა მხრიდან, სამსხვერპლოსა და უფლის სახლის შუა ადგილიდან და მოათავსა სამსხვერპლოს გვერდით ჩრდილოეთის მხარეს.

ასე უბრძანა მეფე ახაზმა ურია მღვდელს: დიდ სამსხვერპლოზე დაწვი დილის აღსავლენი მსხვერპლი და საღამოს ძღვენი, მეფის აღსავლენი მსხვერპლი და მისი ძღვენი, ქვეყნის მთელი ხალხის აღსავლენი მსხვერპლი, მათი ძღვენი და მათი საღვრელი; ყოველი აღსავლენის სისხლი და ყოველი საკლავის სისხლი ასხურე მას; სპილენძის სამსხვერპლო კი სამკითხაოდ მექნება.

ყველაფერი ისე გააკეთა ურია მღვდელმა, როგორც უბრძანა მას მეფე ახაზმა.

მოახლიჩა მეფე ახაზმა კედლები კვარცხლბეკებს, მოხსნა მათი საბანელი, ჩამოიღო ზღვა სპილენძის ხარებიდან, რომლებზედაც იდგა ის, და ქვის იატაკზე დადგა.

საშაბათო ტალანი, სახლში რომ იყო გაყვანილი, და გარეთა სამეფო შესასვლელი უფლის სახლისკენ მოაქცია აშურის მეფის გულისთვის.

ახაზის დანარჩენი საქმენი, რაც გაუკეთებია, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

განისვენა ახაზმა თავის მამა-პაპასთან და დაიმარხა თავისი მამა-პაპის გვერდით დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად მისი ძე, ხიზკიაჰუ გამეფდა.