Скрыть
17:2
17:7
17:11
17:19
17:20
17:26
17:27
17:30
17:32
17:38
17:39
17:40
Церковнославянский (рус)
Въ лѣ́то второ­е­на́­де­сять Аха́за царя́ Иу́дина, ца́р­ст­вова осі́а сы́нъ илы́ въ самарі́и надъ Изра́илемъ де́вять лѣ́тъ,
и сотвори́ лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, оба́че не я́коже ца́рiе Изра́илевы, и́же бѣ́ша пре́жде его́.
И взы́де на́нь Саламанасса́ръ ца́рь Ассирі́йскъ . И бы́сть ему́ осі́а ра́бъ и дава́­ше ему́ да́нь.
И обрѣ́те ца́рь Ассирі́йскъ во осі́и непра́вду, зане́же посла́ послы́ къ Сиго́ру царю́ Еги́петску и не при­­несе́ да́ни царю́ Ассирі́йску лѣ́та того́. И осади́ его́ ца́рь Ассирі́йскiй и связа́ его́ въ хра́минѣ темни́чнѣй.
И прiи́де ца́рь Ассирі́йскъ во всю́ зе́млю [его́], и взы́де въ самарі́ю, и во­ева́ ю́ три́ лѣ́та.
Въ лѣ́то девя́тое осі́и взя́ ца́рь Ассирі́йскiй самарі́ю, и заведе́ Изра́илтянъ во Ассирі́ю, и посели́ и́хъ на ала́и и на Аво́рѣ, рѣка́хъ гоза́нскихъ, и въ предѣ́лѣхъ ми́дскихъ.
И [сiе́] бы́сть, я́ко согрѣши́ша сы́нове Изра́илевы Го́споду Бо́гу сво­ему́ изве́дшему и́хъ изъ земли́ Еги́петскiя, изъ подъ руки́ фарао́на царя́ Еги́петска, и убоя́шася бого́въ инѣ́хъ,
и ходи́ша по преда́ниемъ язы́ковъ, и́хже истреби́ Госпо́дь от­ лица́ сыно́въ Изра́илевыхъ, и ца́рiе Изра́илевы ели́цы сотвори́ша,
и ели́цы сокры́ша сы́нове Изра́илевы словеса́, не та́ко на Го́спода Бо́га сво­его́: и созда́ша себѣ́ высо́кая во всѣ́хъ градѣ́хъ сво­и́хъ, от­ столпа́ стрегу́щихъ да́же до гра́да тве́рда,
и поста́виша себѣ́ кумíры и дубра́вы на вся́цѣмъ холмѣ́ высо́цѣ и подъ вся́кимъ дре́вомъ ча́щнымъ,
и кадя́ху та́мо на всѣ́хъ высо́кихъ, я́коже язы́цы, я́же удали́ Госпо́дь от­ лица́ и́хъ, и сотвори́ша о́бщники, и нача́ша я́вѣ прогнѣвля́ти Го́спода,
и послужи́ша и́доломъ, о ни́хже рече́ и́мъ Госпо́дь: не сотвори́те глаго́ла сего́ Го́сподеви.
И засвидѣ́тел­ст­вова Госпо́дь во Изра́или и во Иу́дѣ, и рука́ми всѣ́хъ проро́къ сво­и́хъ вся́каго прозорли́ваго, глаго́ля: обрати́теся от­ путі́й ва́шихъ лука́выхъ, и сохрани́те за́повѣди моя́ и оправда́нiя моя́, и ве́сь зако́нъ, его́же заповѣ́дахъ отце́мъ ва́шымъ, ели́ка посла́хъ и́мъ рука́ми ра́бъ мо­и́хъ проро́ковъ.
И не послу́шаша, и ожесточи́ша вы́ю свою́ па́че вы́и оте́цъ сво­и́хъ, и́же не вѣ́роваша Го́споду Бо́гу сво­ему́:
и от­верго́ша завѣ́тъ его́ и оправда́нiя, я́же завѣща́ отце́мъ и́хъ и свидѣ́нiй его́, ели́ка засвидѣ́тел­ст­вова и́мъ, не сохрани́ша, и идо́ша вслѣ́дъ су́етныхъ и осуети́шася, и вслѣ́дъ язы́ковъ су́щихъ о́крестъ и́хъ, о ни́хже заповѣ́да Госпо́дь и́хъ, е́же не сотвори́ти по сему́:
и оста́виша за́повѣди Го́спода Бо́га сво­его́ и сотвори́ша себѣ́ двѣ́ ю́ницы сли́ты, и сотвори́ша дубра́вы, и поклони́шася все́й си́лѣ небе́снѣй и послужи́ша Ваа́лу:
и превожда́ху сы́ны своя́ и дще́ри своя́ чрезъ о́гнь, и волхвова́ху волхвова́нiемъ и вража́ху: и прода́шася, е́же твори́ти лука́вое предъ очи́ма Госпо́днима, е́же прогнѣ́вати его́.
И разгнѣ́вася Госпо́дь на Изра́иля зѣло́ и от­ри́ну и́хъ от­ лица́ сво­его́, и не оста́ся, то́кмо еди́но колѣ́но Иу́дино.
И Иу́да та́кожде не сохрани́ за́повѣдiй Го́спода Бо́га сво­его́: и хожда́ху по оправда́ниемъ Изра́илевымъ, я́же сотвори́ша, и от­верго́шася Го́спода.
И разгнѣ́вася Госпо́дь на все́ сѣ́мя Изра́илево и поколеба́ я́, и даде́ я́ въ ру́ки расхища́ющымъ я́ до́ндеже от­ве́рже я́ от­ лица́ сво­его́.
Я́ко от­то́ржеся Изра́иль от­ до́му дави́дова, и поста́виша себѣ́ царя́ иеровоа́ма сы́на нава́това: и от­ри́ну иеровоа́мъ Изра́иля от­ Го́спода и введе́ и́хъ во грѣ́хъ вели́кiй.
И хожда́ху сы́нове Изра́илевы по всему́ грѣху́ иеровоа́млю, его́же сотвори́: не от­ступи́ша от­ него́,
до́ндеже от­ве́рже Госпо́дь Изра́иля от­ лица́ сво­его́, я́коже глаго́ла Госпо́дь руко́ю всѣ́хъ ра́бъ сво­и́хъ проро́ковъ. И преселе́нъ бы́сть Изра́иль от­ земли́ сво­ея́ во Ассирі́аны, да́же до дне́ сего́.
И при­­веде́ ца́рь Ассирі́йскiй изъ Вавило́на и́же от­ ху́ѳы и от­ Аі́а, и от­ Ема́ѳа и Сепфаруи́ма, и вселе́ни бы́ша во градѣ́хъ самарі́йскихъ вмѣ́сто сыно́въ Изра́илевыхъ, и наслѣ́диша самарі́ю и всели́шася во градѣ́хъ ея́.
И бы́сть въ нача́лѣ сѣдѣ́нiя и́хъ, не убоя́шася Го́спода, и пусти́ на ня́ Госпо́дь львы́, и бя́ху убива́юще я́.
И рѣ́ша царю́ Ассирі́йску, глаго́люще: язы́ки, и́хже преве́лъ и пресади́лъ еси́ во градѣ́хъ самарі́йскихъ, не разумѣ́ша суда́ Бо́га земли́, и посла́ Госпо́дь на ни́хъ львы́, и се́, су́ть убива́юще и́хъ, я́ко не разумѣ́ша суда́ Бо́га земли́.
И заповѣ́да ца́рь Ассирі́йскiй глаго́ля: от­веди́те та́мо еди́наго жерца́ от­ плѣне́ныхъ, да и́дутъ и да вселя́т­ся та́мо, и да просвѣти́тъ и́хъ судо́мъ Бо́га земли́.
И от­ведо́ша еди́наго от­ жерце́въ и́хже взя́ша от­ самарі́и, и сѣ́де въ Веѳи́ли, и бѣ́ просвѣща́я жре́цъ и́хъ, я́ко да убоя́т­ся Го́спода.
И бѣ́ша творя́ще кі́йждо язы́къ бо́ги своя́: и поста́виша я́ во хра́мѣхъ на высо́кихъ, и́хже сотвори́ша самаря́не, кі́йждо язы́къ во градѣ́хъ сво­и́хъ, въ ни́хже живя́ху.
И му́жiе Вавило́нстiи сотвори́ша сокхо́ѳъ Вени́ѳъ, и му́жiе ху́ѳовы сотвори́ша гиге́ль, и му́жiе Ема́ѳовы сотвори́ша Асима́ѳъ,
и Еве́е сотвори́ша Авлазе́ръ и Ѳарѳа́къ и Сепфаруи́мъ, егда́ сожига́ху сы́ны своя́ огне́мъ Андрамеле́ху и Анемеле́ху, бого́мъ Сепфаруи́мскимъ.
И бя́ху боя́щеся Го́спода: и всели́ша ме́рзости своя́ во хра́мѣхъ на высо́кихъ, и́хже сотвори́ша въ самарі́и, кі́йждо язы́къ во гра́дѣ, въ не́мже живя́ху.
И бѣ́ша боя́щеся Го́спода и сотвори́ша себѣ́ жерцы́ въ высо́кихъ, и сотвори́ша себѣ́ въ хра́минѣ высо́кихъ и Го́спода боя́хуся, и и́доломъ сво­и́мъ служа́ху по обы́чаю язы́ковъ от­ону́дуже пресели́ша и́хъ.
Да́же до дне́ сего́ ті́и творя́ху по обы́чаю и́хъ: не боя́хуся Го́спода, и не творя́ху по оправда́ниемъ и́хъ, и по суду́ и́хъ, и по зако́ну, и по за́повѣди, ю́же заповѣ́да Госпо́дь сыно́мъ Иа́ковлимъ, идѣ́же и нарече́ и́мя ему́ Изра́иль.
И положи́ Госпо́дь съ ни́ми завѣ́тъ и заповѣ́да и́мъ, глаго́ля: не убо́йтеся бого́въ ины́хъ и не поклони́теся и́мъ, и не послужи́те и́мъ и не пожри́те и́мъ:
но то́кмо Го́сподеви, и́же изведе́ вы́ изъ земли́ Еги́пта крѣ́постiю вели́кою и мы́шцею высо́кою: того́ убо́йтеся, и тому́ покло́нитеся, и тому́ пожри́те:
И оправда́нiя его́, и суды́ его́, и зако́нъ его́, и за́повѣди, я́же написа́ ва́мъ твори́ти, храни́те во вся́ дни́, и не убо́йтеся бого́въ ины́хъ:
и завѣ́та, его́же завѣща́ съ ва́ми, не забыва́йте: и не убо́йтеся бого́въ ины́хъ,
но то́кмо Го́спода ва́­шего убо́йтеся, и то́й и́зметъ вы́ от­ всѣ́хъ вра́гъ ва́шихъ.
И не послу́шаша сего́, но по обы́чаемъ сво­и́мъ пре́жднимъ твори́ша.
И бя́ху язы́цы сі́и боя́щеся Го́спода, и изва́ян­нымъ сво­и́мъ служа́ще: та́кожде и сы́нове и́хъ и сы́нове сыно́въ и́хъ, я́коже сотвори́ша отцы́ и́хъ, та́ко творя́тъ и до сего́ дне́.
Латинский (Nova Vulgata)
Anno duodecimo Achaz regis Iudae regnavit Osee filius Ela in Samaria super Israel novem annis.
Fecitque malum coram Domino, sed non sicut reges Israel, qui ante eum fuerant.
Contra hunc ascendit Salmanasar rex Assyriorum; et factus est ei Osee servus reddebatque illi tributa.
Cumque deprehendisset rex Assyriorum Osee quod rebellare nitens misisset nuntios ad Sua regem Aegypti nec praestaret tributa regi Assyriorum, sicut singulis annis solitus erat, apprehendit eum et vinctum misit in carcerem.
Pervagatusque est omnem terram et ascendens Samariam obsedit eam tribus annis.
Anno autem nono Osee cepit rex Assyriorum Samariam et transtulit Israel in Assur posuitque eos in Hala et iuxta Habor fluvium Gozan et in civitatibus Medorum.
Factum est enim hoc, cum peccassent filii Israel Domino Deo suo, qui eduxerat eos de terra Aegypti, de manu pharaonis regis Aegypti: coluerunt deos alienos.
Et ambulaverunt iuxta ritus gentium, quas consumpserat Dominus in conspectu filiorum Israel et regum Israel, qui similiter fecerant.
Et offenderunt filii Israel operibus non rectis Dominum Deum suum et aedificaverunt sibi excelsa in cunctis urbibus suis a turre custodum usque ad civitatem munitam.
Feceruntque sibi lapides et palos in omni colle sublimi et subter omne lignum nemorosum
et adolebant ibi in omnibus excelsis sicut gentes, quas transtulerat Dominus a facie eorum; feceruntque pessima irritantes Dominum
et coluerunt idola immunda, de quibus praecepit Dominus eis, ne facerent hoc.
Et testificatus est Dominus in Israel et in Iuda per manum omnium prophetarum et videntium dicens: «Revertimini a viis vestris pessimis et custodite mandata mea et praecepta iuxta omnem legem, quam praecepi patribus vestris, et sicut misi ad vos in manu servorum meorum prophetarum».
Qui non audierunt, sed induraverunt cervicem suam iuxta cervicem patrum suorum, qui noluerunt credere in Dominum Deum suum.
Et abiecerunt legitima eius et pactum, quod pepigit cum patribus eorum, et testificationes, quibus contestatus est eos; secutique sunt vanitates et vani facti sunt et secuti sunt gentes, quae erant per circuitum eorum, super quibus praeceperat Dominus eis ut non facerent, sicut et illae faciebant.
Et dereliquerunt omnia praecepta Domini Dei sui feceruntque sibi conflatiles duos vitulos et palum et adoraverunt universam militiam caeli servieruntque Baal
et consecrabant filios suos et filias suas per ignem; et divinationibus inserviebant et auguriis et tradiderunt se, ut facerent malum coram Domino et irritarent eum.
Iratusque est Dominus vehementer Israel et abstulit eos de conspectu suo, et non remansit nisi tribus Iudae tantummodo.
Sed nec ipse Iuda custodivit mandata Domini Dei sui; verum ambulavit in erroribus Israel, quos operatus fuerat.
Proiecitque Dominus omne semen Israel et afflixit eos et tradidit in manu diripientium, donec proiceret eos a facie sua,
ex eo iam tempore, quo scissus est Israel a domo David, et constituerunt sibi regem Ieroboam filium Nabat; separavit enim Ieroboam Israel a Domino et peccare eos fecit peccatum magnum.
Et ambulaverunt filii Israel in universis peccatis Ieroboam, quae fecerat; non recesserunt ab eis,
usquequo auferret Dominus Israel a facie sua, sicut locutus fuerat in manu omnium servorum suorum prophetarum. Translatusque est Israel de terra sua in Assur usque in diem hanc.
Adduxit autem rex Assyriorum de Babylone et de Chutha et de Ava et de Emath et de Sepharvaim et collocavit eos in civitatibus Samariae pro filiis Israel, qui possederunt Samariam et habitaverunt in urbibus eius.
Cumque ibi habitare coepissent, non timebant Dominum. Et immisit eis Dominus leones, qui interficiebant inter eos.
Nuntiatumque est regi Assyriorum et dictum: «Gentes, quas transtulisti et habitare fecisti in civitatibus Samariae, ignorant legitima Dei terrae; et immisit eis leones, et ecce interficiunt eos, eo quod ignorent ritum Dei terrae».
Praecepit autem rex Assyriorum dicens: «Ducite illuc unum de sacerdotibus, quos inde captivos adduxistis, et vadat et habitet cum eis et doceat eos legitima Dei terrae».
Igitur cum venisset unus de sacerdotibus his, qui captivi ducti fuerant de Samaria, habitavit in Bethel et docebat eos quomodo colerent Dominum.
Et unaquaeque gens fabricata est deum suum; posueruntque eos in fanis excelsis, quae fecerant Samaritae, gens et gens in urbibus suis, in quibus habitabant.
Viri enim Babylonii fecerunt Socchothbenoth, viri autem Chutheni fecerunt Nergel, et viri de Emath fecerunt Asima;
porro Hevaei fecerunt Nebahaz et Tharthac, hi autem, qui erant de Sepharvaim, comburebant filios suos igne Adramelech et Anamelech diis Sepharvaim.
Et nihilominus colebant Dominum. Fecerunt autem sibi de medio ipsorum sacerdotes excelsorum et ponebant eos in fanis excelsorum;
et, cum Dominum colerent, diis quoque suis serviebant iuxta consuetudinem gentium, de quibus translati fuerant Samariam.
Usque in praesentem diem morem sequuntur antiquum: non timent Dominum neque custodiunt instituta et iudicium ipsorum et legem et mandatum, quod praeceperat Dominus filiis Iacob, quem cognominavit Israel,
et percusserat cum eis pactum et mandaverat eis dicens: «Nolite timere deos alienos et non adoretis eos neque colatis et non immoletis eis,
sed Dominum, qui eduxit vos de terra Aegypti in fortitudine magna et in brachio extento, ipsum timete, illum adorate et ipsi immolate.
Instituta quoque et iudicia et legem et mandatum, quod scripsit vobis, custodite, ut faciatis cunctis diebus; et non timeatis deos alienos.
Et pactum, quod percussi vobiscum, nolite oblivisci nec timeatis deos alienos,
sed Dominum Deum vestrum timete, et ipse eruet vos de manu omnium inimicorum vestrorum».
Illi vero non audierunt, sed iuxta consuetudinem suam pristinam perpetrabant.
Fuerunt igitur gentes istae timentes quidem Dominum, sed nihilominus et idolis suis servientes; nam et filii eorum et nepotes, sicut fecerunt parentes sui, ita faciunt usque in praesentem diem.
1 Осия вступил в договор с Египтом против царя Ассирийского, который взял его под стражу, осадил Самарию и отвел Израиля в плен в Ассирию; причины, почему Господь допустил разрушение царства Израильского, как предупреждали об этом пророки; 24 народы, переселенные Ассирийцами в землю Израилеву, доносят о бедствиях, посылаемых на них «Богом той земли»; 27 священник Господа послан в Вефиль, чтобы научить народы закону Божию, но они продолжают служить также своим богам.
В двенадцатый год Ахаза, царя Иудейского, воцарился Осия, сын Илы, в Самарии над Израилем и царствовал девять лет.
И делал он неугодное в очах Господних, но не так, как цари Израильские, которые были прежде него.
Против него выступил Салманассар, царь Ассирийский, и сделался Осия подвластным ему и давал ему дань.
И заметил царь Ассирийский в Осии измену, так как он посылал послов к Сигору, царю Египетскому, и не доставлял дани царю Ассирийскому каждый год; и взял его царь Ассирийский под стражу, и заключил его в дом темничный.
И пошел царь Ассирийский на всю землю, и приступил к Самарии, и держал ее в осаде три года.
В девятый год Осии взял царь Ассирийский Самарию, и переселил Израильтян в Ассирию, и поселил их в Халахе и в Хаворе, при реке Гозан, и в городах Мидийских.
Когда стали грешить сыны Израилевы пред Господом Богом своим, Который вывел их из земли Египетской, из-под руки фараона, царя Египетского, и стали чтить богов иных,
и стали поступать по обычаям народов, которых прогнал Господь от лица сынов Израилевых, и по обычаям царей Израильских, как поступали они;
и стали делать сыны Израилевы дела неугодные Господу Богу своему, и построили себе высоты во всех городах своих, начиная от сторожевой башни до укрепленного города,
и поставили у себя статуи и изображения Астарт на всяком высоком холме и под всяким тенистым деревом,
и стали там совершать курения на всех высотах, подобно народам, которых изгнал от них Господь, и делали худые дела, прогневляющие Господа,
и служили идолам, о которых говорил им Господь: «не делайте сего»;
тогда Господь чрез всех пророков Своих, чрез всякого прозорливца предостерегал Израиля и Иуду, говоря: возвратитесь со злых путей ваших и соблюдайте заповеди Мои, уставы Мои, по всему учению, которое Я заповедал отцам вашим и которое Я преподал вам чрез рабов Моих, пророков.
Но они не слушали и ожесточили выю свою, как была выя отцов их, которые не веровали в Господа, Бога своего;
и презирали уставы Его, и завет Его, который Он заключил с отцами их, и откровения Его, какими Он предостерегал их, и пошли вслед суеты и осуетились, и вслед народов окрестных, о которых Господь заповедал им, чтобы не поступали так, как они,
и оставили все заповеди Господа Бога своего, и сделали себе литые изображения двух тельцов, и устроили дубраву, и поклонялись всему воинству небесному, и служили Ваалу,
и проводили сыновей своих и дочерей своих чрез огонь, и гадали, и волшебствовали, и предались тому, чтобы делать неугодное в очах Господа и прогневлять Его.
И прогневался Господь сильно на Израильтян, и отверг их от лица Своего. Не осталось никого, кроме одного колена Иудина.
И Иуда также не соблюдал заповедей Господа Бога своего, и поступал по обычаям Израильтян, как поступали они.
И отвратился Господь от всех потомков Израиля, и смирил их, и отдавал их в руки грабителям, и наконец отверг их от лица Своего.
Израильтяне отторглись от дома Давидова и воцарили Иеровоама, сына Наватова; и отклонил Иеровоам Израильтян от Господа, и вовлек их в великий грех.
И поступали сыны Израилевы по всем грехам Иеровоама, какие он делал, не отставали от них,
доколе Господь не отверг Израиля от лица Своего, как говорил чрез всех рабов Своих, пророков. И переселен Израиль из земли своей в Ассирию, где он и до сего дня.
И перевел царь Ассирийский людей из Вавилона, и из Куты, и из Аввы, и из Емафа, и из Сепарваима, и поселил их в городах Самарийских вместо сынов Израилевых. И они овладели Самариею, и стали жить в городах ее.
И как в начале жительства своего там они не чтили Господа, то Господь посылал на них львов, которые умерщвляли их.
И донесли царю Ассирийскому, и сказали: народы, которых ты переселил и поселил в городах Самарийских, не знают закона Бога той земли, и за то Он посылает на них львов, и вот они умерщвляют их, потому что они не знают закона Бога той земли.
И повелел царь Ассирийский, и сказал: отправьте туда одного из священников, которых вы выселили оттуда; пусть пойдет и живет там, и он научит их закону Бога той земли.
И пришел один из священников, которых выселили из Самарии, и жил в Вефиле, и учил их, как чтить Господа.
Притом сделал каждый народ и своих богов и поставил в капищах высот, какие устроили Самаряне, – каждый народ в своих городах, где живут они.
Вавилоняне сделали Суккот-Беноф, Кутийцы сделали Нергала, Емафяне сделали Ашиму,
Аввийцы сделали Нивхаза и Тартака, а Сепарваимцы сожигали сыновей своих в огне Адрамелеху и Анамелеху, богам Сепарваимским.
Между тем чтили и Господа, и сделали у себя священников высот из среды своей, и они служили у них в капищах высот.
Господа они чтили, и богам своим они служили по обычаю народов, из которых выселили их.
До сего дня поступают они по прежним своим обычаям: не боятся Господа и не поступают по уставам и по обрядам, и по закону и по заповедям, которые заповедал Господь сынам Иакова, которому дал Он имя Израиля.
Заключил Господь с ними завет и заповедал им, говоря: не чтите богов иных, и не поклоняйтесь им, и не служите им, и не приносите жертв им,
но Господа, Который вывел вас из земли Египетской силою великою и мышцею простертою, – Его чтите и Ему поклоняйтесь, и Ему приносите жертвы,
и уставы, и учреждения, и закон, и заповеди, которые Он написал вам, старайтесь исполнять во все дни, и не чтите богов иных;
и завета, который Я заключил с вами, не забывайте, и не чтите богов иных,
только Господа Бога вашего чтите, и Он избавит вас от руки всех врагов ваших.
Но они не послушали, а поступали по прежним своим обычаям.
Народы сии чтили Господа, но и истуканам своим служили. Да и дети их и дети детей их до сего дня поступают так же, как поступали отцы их.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible