Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
20:2
20:4
20:5
20:10
20:13
см.:2Пар.32:27;
20:14
20:15
см.:4Цар.20:13;
20:16
20:18
20:21
Во дне́хъ о́нѣхъ разболѣ́ся езекі́а [ца́рь] да сме́рти. И вни́де къ нему́ Иса́iа проро́къ сы́нъ Амо́совъ и рече́ къ нему́: та́ко глаго́летъ Госпо́дь: заповѣ́ждь до́му твоему́, у́мреши бо ты́ и не бу́деши жи́въ.
И обрати́ езекі́а лице́ свое́ ко стѣнѣ́ и помоли́ся ко Го́споду, глаго́ля:
Го́споди помяни́ ны́нѣ, я́ко и́стиною ходи́хъ предъ тобо́ю и се́рдцемъ соверше́ннымъ, и уго́дная предъ очи́ма твои́ма сотвори́хъ. И пла́кася езекі́а пла́чемъ вели́кимъ.
И бя́ше Иса́iа еще́ посредѣ́ двора́, и бы́сть сло́во Госпо́дне къ нему́, глаго́ля:
возврати́ся и рцы́ езекі́и вожду́ люді́й мои́хъ: та́ко глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ дави́да отца́ твоего́: услы́шахъ моли́тву твою́ и ви́дѣхъ сле́зы твоя́: се́, а́зъ изцѣлю́ тя́, и въ де́нь тре́тiй взы́деши въ до́мъ Госпо́день:
и приложу́ къ лѣ́томъ твои́мъ лѣ́тъ пятьна́десять, и от руки́ царя́ Ассирі́йска изба́влю тя́ и гра́дъ се́й, и защищу́ гра́дъ се́й мене́ ра́ди и дави́да ра́ди раба́ моего́.
И рече́ Иса́iа: да во́змутъ перевя́сло смо́квей и да положа́тъ на вре́дъ, и изцѣлѣ́етъ.
И рече́ езекі́а ко Иса́iи: ко́е зна́менiе, я́ко изцѣли́тъ мя́ Госпо́дь и взы́ду въ до́мъ Госпо́день въ де́нь тре́тiй?
И рече́ Иса́iа: сiе́ зна́менiе от Го́спода, я́ко сотвори́тъ Госпо́дь сло́во, е́же глаго́ла: [хо́щеши ли да] по́йдетъ стѣ́нь де́сять степе́нiй, или́ возврати́тся де́сять степе́нiй?
И рече́ езекі́а: удо́бно стѣ́ни уклони́тися де́сять степе́нiй: ни, но да возврати́тся стѣ́нь на де́сять степе́нiй вспя́ть.
И возопи́ Иса́iа проро́къ ко Го́споду, и возврати́ся стѣ́нь по числу́ наза́дъ де́сять степе́нiй.
Во вре́мя о́но посла́ марода́хъ Валада́нъ, сы́нъ Валада́новъ, ца́рь Вавило́нскiй, кни́ги и да́ры ко езекі́и: слы́ша бо, я́ко разболѣ́ся [ца́рь] езекі́а.
И пора́довася езекі́а о ни́хъ, и показа́ и́мъ ве́сь до́мъ сво́й сокро́вищный, сребро́ и зла́то, и арома́ты и еле́й до́брый, и до́мъ сосу́довъ и ели́ка обрѣто́шася въ сокро́вищихъ его́: и не бѣ́ мѣ́ста, его́же не показа́ и́мъ езекі́а въ дому́ свое́мъ и во все́й о́бласти свое́й.
И вни́де Иса́iа проро́къ ко езекі́и царю́ и рече́ къ нему́: что́ глаго́лаша му́жiе сі́и, и отку́ду прiидо́ша къ тебѣ́? и рече́ езекі́а: от земли́ да́льнiя прiидо́ша ко мнѣ́, от Вавило́на.
И рече́: что́ ви́дѣша въ дому́ твое́мъ? и рече́ езекі́а: вся́, ели́ка въ дому́ мое́мъ, ви́дѣша: нѣ́сть въ дому́ мое́мъ, его́же и́мъ не показа́хъ, но и я́же въ сокро́вищихъ мои́хъ [ви́дѣша].
И рече́ Иса́iа ко езекі́и: слы́ши сло́во Госпо́дне:
се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, взята́ бу́дутъ вся́, я́же въ дому́ твое́мъ, и вся́, я́же собра́ша отцы́ твои́ до дне́ сего́, вни́дутъ въ Вавило́нъ: и не оста́нется сло́во, е́же рече́ Госпо́дь.
И сы́нове твои́, и́же изы́дутъ изъ тебе́, и́хже роди́ши, во́змутся и бу́дутъ скопцы́ въ дому́ царя́ Вавило́нскаго.
И рече́ езекі́а ко Иса́iи: бла́го сло́во Госпо́дне е́же глаго́ла: да бу́дутъ ми́ръ во дни́ моя́.
И про́чая слове́съ езекі́евыхъ, и вся́ си́ла его́, и ели́ка сотвори́, исто́чникъ и водоте́чь, и введе́ во́ду во гра́дъ, не се́ ли, сiя́ напи́сана въ кни́зѣ слове́съ дні́й царе́й Иу́диныхъ?
И у́спе езекі́а со отцы́ свои́ми, и погребе́нъ бы́сть во гра́дѣ дави́довѣ. И воцари́ся Манассі́а сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.
1 Болезнь Езекии, молитва и исцеление; 8 знамение об исцелении; 12 царь показывает все свои сокровища посланным царя Вавилонского; 16 Исаия возвещает, что Иуда со всеми своими сокровищами будет взят в плен в Вавилон.
В те дни заболел Езекия смертельно, и пришел к нему Исаия, сын Амосов, пророк, и сказал ему: так говорит Господь: сделай завещание для дома твоего, ибо умрешь ты и не выздоровеешь.
И отворотился [Езекия] лицем своим к стене и молился Господу, говоря:
«О, Господи! вспомни, что я ходил пред лицем Твоим верно и с преданным Тебе сердцем, и делал угодное в очах Твоих». И заплакал Езекия сильно.
Исаия еще не вышел из города, как было к нему слово Господне:
возвратись и скажи Езекии, владыке народа Моего: так говорит Господь Бог Давида, отца твоего: Я услышал молитву твою, увидел слезы твои. Вот, Я исцелю тебя; в третий день пойдешь в дом Господень;
и прибавлю ко дням твоим пятнадцать лет, и от руки царя Ассирийского спасу тебя и город сей, и защищу город сей ради Себя и ради Давида, раба Моего.
И сказал Исаия: возьмите пласт смокв. И взяли, и приложили к нарыву; и он выздоровел.
И сказал Езекия Исаии: какое знамение, что Господь исцелит меня, и что пойду я на третий день в дом Господень?
И сказал Исаия: вот тебе знамение от Господа, что исполнит Господь слово, которое Он изрек: вперед ли пройти тени на десять ступеней, или воротиться на десять ступеней?
И сказал Езекия: легко тени подвинуться вперед на десять ступеней; нет, пусть воротится тень назад на десять ступеней.
И воззвал Исаия пророк к Господу, и возвратил тень назад на ступенях, где она спускалась по ступеням Ахазовым, на десять ступеней.
В то время послал Беродах Баладан, сын Баладана, царь Вавилонский, письма и подарок Езекии, ибо он слышал, что Езекия был болен.
Езекия, выслушав посланных, показал им кладовые свои, серебро и золото, и ароматы, и масти дорогие, и весь оружейный дом свой и все, что находилось в сокровищницах его; не оставалось ни одной вещи, которой не показал бы им Езекия в доме своем и во всем владении своем.
И пришел Исаия пророк к царю Езекии и сказал ему: что говорили эти люди, и откуда они приходили к тебе? И сказал Езекия: из земли далекой они приходили, из Вавилона.
И сказал Исаия: что они видели в доме твоем? И сказал Езекия: все, что в доме моем, они видели, не осталось ни одной вещи, которой я не показал бы им в сокровищницах моих.
И сказал Исаия Езекии: выслушай слово Господне:
вот придут дни, и взято будет все, что в доме твоем, и что собрали отцы твои до сего дня, в Вавилон; ничего не останется, говорит Господь.
Из сынов твоих, которые произойдут от тебя, которых ты родишь, возьмут, и будут они евнухами во дворце царя Вавилонского.
И сказал Езекия Исаии: благо слово Господне, которое ты изрек. И продолжал: да будет мир и благосостояние во дни мои!
Прочее об Езекии и о всех подвигах его, и о том, что он сделал пруд и водопровод и провел воду в город, написано в летописи царей Иудейских.
И почил Езекия с отцами своими, и воцарился Манассия, сын его, вместо него.
Итальянский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
In quei giorni Ezechia si ammalò mortalmente. Il profeta Isaia, figlio di Amoz, si recò da lui e gli disse: "Così dice il Signore: "Da' disposizioni per la tua casa, perché tu morirai e non vivrai"".
Ezechia allora voltò la faccia verso la parete e pregò il Signore dicendo:
"Signore, ricòrdati che ho camminato davanti a te con fedeltà e con cuore integro e ho compiuto ciò che è buono ai tuoi occhi". Ed Ezechia fece un gran pianto.
Prima che Isaia uscisse dal cortile centrale, la parola del Signore fu rivolta a lui, dicendo:
"Torna indietro e riferisci a Ezechia, principe del mio popolo: "Così dice il Signore, Dio di Davide, tuo padre: Ho udito la tua preghiera e ho visto le tue lacrime; ecco, io ti guarirò: fra tre giorni salirai al tempio del Signore.
Aggiungerò ai tuoi giorni quindici anni. Libererò te e questa città dalla mano del re d'Assiria; proteggerò questa città per amore di me e di Davide, mio servo"".
Isaia disse: "Andate a prendere un impiastro di fichi". Andarono a prenderlo, lo posero sull'ulcera e il re guarì.
Ezechia disse a Isaia: "Qual è il segno che il Signore mi guarirà e che fra tre giorni salirò al tempio del Signore?".
Isaia rispose: "Da parte del Signore questo ti sia come segno che il Signore manterrà questa promessa che ti ha fatto: vuoi che l'ombra avanzi di dieci gradi oppure che retroceda di dieci gradi?".
Ezechia disse: "È facile per l'ombra allungarsi di dieci gradi. Non così! L'ombra deve tornare indietro di dieci gradi".
Il profeta Isaia invocò il Signore che fece tornare indietro di dieci gradi l'ombra sulla meridiana, che era già scesa sull'orologio di Acaz.
In quel tempo Merodac-Baladàn, figlio di Baladàn, re di Babilonia, mandò lettere e un dono a Ezechia, perché aveva sentito che Ezechia era stato malato.
Ezechia ne fu molto lieto e mostrò agli inviati tutto il tesoro, l'argento e l'oro, gli aromi e l'olio prezioso, il suo arsenale e quanto si trovava nei suoi magazzini; non ci fu nulla che Ezechia non mostrasse loro nella reggia e in tutto il suo regno.
Allora il profeta Isaia si presentò al re Ezechia e gli domandò: "Che cosa hanno detto quegli uomini e da dove sono venuti a te?". Ezechia rispose: "Sono venuti da una regione lontana, da Babilonia".
Quegli soggiunse: "Che cosa hanno visto nella tua reggia?". Ezechia rispose: "Hanno visto quanto si trova nella mia reggia; non c'è nulla nei miei magazzini che io non abbia mostrato loro".
Allora Isaia disse a Ezechia: "Ascolta la parola del Signore:
"Ecco, verranno giorni nei quali tutto ciò che si trova nella tua reggia e ciò che hanno accumulato i tuoi padri fino ad oggi verrà portato a Babilonia; non resterà nulla, dice il Signore.
Prenderanno i figli che da te saranno usciti e che tu avrai generato, per farne eunuchi nella reggia di Babilonia"".
Ezechia disse a Isaia: "Buona è la parola del Signore, che mi hai riferita". Egli pensava: "Perché no? Almeno vi saranno pace e stabilità nei miei giorni".
Le altre gesta di Ezechia, tutta la sua potenza, la costruzione della piscina e del canale per introdurre l'acqua nella città, non sono forse descritte nel libro delle Cronache dei re di Giuda?
Ezechia si addormentò con i suoi padri e al suo posto divenne re suo figlio Manasse.