Скрыть
3:2
3:11
3:17
Церковнославянский (рус)
[Зач. 68А.] Сiе́ уже́, воз­лю́блен­нiи, второ́е ва́мъ пишу́ посла́нiе, въ ни́хже воз­бужда́ю воспомина́нiемъ ва́шъ чи́стый смы́слъ,
помяну́ти пре́жде рече́н­ныя глаго́лы от­ святы́хъ проро́къ, и апо́столъ ва́шихъ за́повѣдь Го́спода и Спа́са:
сiе́ пре́жде вѣ́дяще, я́ко прiиду́тъ въ послѣ́днiя дни́ руга́теле, по сво­и́хъ по́хотѣхъ ходя́ще
и глаго́люще: гдѣ́ е́сть обѣтова́нiе при­­ше́­ст­вiя Его́, от­не́лѣже бо отцы́ успо́ша, вся́ та́ко пребыва́ютъ от­ нача́ла созда́нiя.
Таи́т­ся бо и́мъ сiе́ хотя́щымъ, я́ко небеса́ бѣ́ша испе́рва, и земля́ от­ воды́ и водо́ю {и посредѣ́ воды́} соста́влена, Бо́жiимъ сло́вомъ:
тѣ́мже тогда́шнiй мíръ, водо́ю потопле́нъ бы́въ, поги́бе.
А ны́нѣшняя небеса́ и земля́ тѣ́мже Сло́вомъ сокрове́на су́ть, огню́ блюдо́ма на де́нь суда́ и поги́бели нечести́выхъ человѣ́къ.
Еди́но же сiе́ да не утаи́т­ся ва́съ, воз­лю́блен­нiи, я́ко еди́нъ де́нь предъ Го́сподемъ я́ко ты́сяща лѣ́тъ, и ты́сяща лѣ́тъ я́ко де́нь еди́нъ.
Не косни́тъ Госпо́дь обѣтова́нiя, я́коже нѣ́цыи коснѣ́нiе мня́тъ: но долготе́рпитъ на на́съ, не хотя́ да кто́ поги́бнетъ, но да вси́ въ покая́нiе прiи́дутъ.
Прiи́детъ же де́нь Госпо́день я́ко та́ть въ нощи́, въ о́ньже небеса́ у́бо съ шу́момъ ми́мо и́дутъ {по́йдутъ}, стихі́и же сжига́емы разоря́т­ся, земля́ же и я́же на не́й дѣла́ сгоря́тъ.
Си́мъ у́бо всѣ́мъ разоря́емымъ, ка́цѣмъ подоба́етъ бы́ти ва́мъ во святы́хъ пребыва́нiихъ и благо­че́стiихъ,
ча́ющымъ и скорѣ́е бы́ти жела́ющымъ при­­ше́­ст­вiя Бо́жiяго дне́, его́же ра́ди небеса́ жего́ма разоря́т­ся, и стихі́и опаля́емы раста́ют­ся?
Но́ва же небесе́ и но́вы земли́ по обѣтова́нiю Его́ ча́емъ, въ ни́хже пра́вда живе́тъ.
Тѣ́мже, воз­лю́блен­нiи, си́хъ ча́юще, потщи́теся нескве́рни и непоро́чни Тому́ обрѣсти́ся въ ми́рѣ,
и Го́спода на́­шего долготерпѣ́нiе спасе́нiе непщу́йте, я́коже и воз­лю́блен­ный на́шъ бра́тъ Па́велъ по да́н­нѣй ему́ прему́дрости написа́ ва́мъ,
я́коже и во всѣ́хъ сво­и́хъ посла́нiихъ, глаго́ля въ ни́хъ о си́хъ: въ ни́хже су́ть неудо́бь разу́мна нѣ́кая, я́же ненауче́ни и неутвержде́ни развраща́ютъ, я́коже и про́чая Писа́нiя, къ сво­е́й поги́бели и́мъ.
Вы́ же у́бо, воз­лю́блен­нiи, предвѣ́дяще храни́теся, да не ле́стiю беззако́н­ныхъ сведе́ни бы́в­ше, от­паде́те сво­его́ утвержде́нiя,
но да расте́те во благода́ти и ра́зумѣ Го́спода на́­шего и Спа́са Иису́са Христа́. Тому́ сла́ва и ны́нѣ и въ де́нь вѣ́ка. Ами́нь.

Коне́цъ собо́рному посла́нiю второ́му свята́го апо́стола Петра́: и́мать въ себѣ́ главы́ 3, зача́лъ же церко́вныхъ 5
Латинский (Nova Vulgata)
Hanc vobis, carissimi, iam se cundam scribo epistulam, in quibus excito vestram in commonitione sinceram mentem,
ut memores sitis eorum, quae praedicta sunt verborum a sanctis prophetis, et ab apostolis traditi vobis praecepti Domini et Salvatoris;
hoc primum scientes, quod venient in novissimis diebus in illusione illudentes, iuxta proprias concupiscentias suas ambulantes,
dicentes: «Ubi est promissio adventus eius? Ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab initio creaturae».
Latet enim eos hoc volentes, quod caeli erant prius, et terra de aqua et per aquam consistens Dei verbo,
per quae ille tunc mundus aqua inundatus periit;
caeli autem, qui nunc sunt, et terra eodem verbo repositi sunt igni, servati in diem iudicii et perditionis impiorum hominum.
Unum vero hoc non lateat vos, carissimi, quia unus dies apud Dominum sicut mille anni, et mille anni sicut dies unus.
Non tardat Dominus promissionem, sicut quidam tarditatem existimant, sed patienter agit in vos nolens aliquos perire, sed omnes ad paenitentiam reverti.
Adveniet autem dies Domini ut fur, in qua caeli magno impetu transient, elementa vero calore solventur, et terra et opera, quae in ea invenientur.
Cum haec omnia ita dissolvenda sint, quales oportet esse vos in sanctis conversationibus et pietatibus,
exspectantes et properantes adventum diei Dei, propter quam caeli ardentes solventur, et elementa ignis ardore tabescent!
Novos vero caelos et terram novam secundum promissum ipsius exspectamus, in quibus iustitia habitat.
Propter quod, carissimi, haec exspectantes satagite immaculati et inviolati ei inveniri in pace;
et Domini nostri longanimitatem, salutem arbitramini, sicut et carissimus frater noster Paulus secundum datam sibi sapientiam scripsit vobis,
sicut et in omnibus epistulis loquens in eis de his; in quibus sunt quaedam difficilia intellectu, quae indocti et instabiles depravant, sicut et ceteras Scripturas, ad suam ipsorum perditionem.
Vos igitur, dilecti, praescientes custodite, ne iniquorum errore simul abducti excidatis a propria firmitate;
crescite vero in gratia et in cognitione Domini nostri et Salvatoris Iesu Christi. Ipsi gloria et nunc et in diem aeternitatis. Amen.
1 Уверенность в пришествии Господа для суда. 8 «Мы ожидаем нового неба и новой земли». 14 «Берегитесь, чтобы не отпасть от своего утверждения».
[Зач. 68А.] Это уже второе послание пишу к вам, возлюбленные; в них напоминанием возбуждаю ваш чистый смысл,
чтобы вы помнили слова, прежде реченные святыми пророками, и заповедь Господа и Спасителя, преданную апостолами вашими.
Прежде всего знайте, что в последние дни явятся наглые ругатели, поступающие по собственным своим похотям
и говорящие: где обетование пришествия Его? Ибо с тех пор, как стали умирать отцы, от начала творения, всё остается так же.
Думающие так не знают, что вначале словом Божиим небеса и земля составлены из воды и водою:
потому тогдашний мир погиб, быв потоплен водою.
А нынешние небеса и земля, содержимые тем же Словом, сберегаются огню на день суда и погибели нечестивых человеков.
Одно то́ не должно быть сокрыто от вас, возлюбленные, что у Господа один день, как тысяча лет, и тысяча лет, как один день.
Не медлит Господь исполнением обетования, как некоторые почитают то медлением; но долготерпит нас, не желая, чтобы кто погиб, но чтобы все пришли к покаянию.
Придет же день Господень, как тать ночью, и тогда небеса с шумом прейдут, стихии же, разгоревшись, разрушатся, земля и все дела на ней сгорят.
Если так всё это разрушится, то какими должно быть в святой жизни и благочестии вам,
ожидающим и желающим пришествия дня Божия, в который воспламененные небеса разрушатся и разгоревшиеся стихии растают?
Впрочем мы, по обетованию Его, ожидаем нового неба и новой земли, на которых обитает правда.
Итак, возлюбленные, ожидая сего, потщитесь явиться пред Ним неоскверненными и непорочными в мире;
и долготерпение Господа нашего почитайте спасением, как и возлюбленный брат наш Павел, по данной ему премудрости, написал вам,
как он говорит об этом и во всех посланиях, в которых есть нечто неудобовразумительное, что невежды и неутвержденные, к собственной своей погибели, превращают, как и прочие Писания.
Итак вы, возлюбленные, будучи предварены о сем, берегитесь, чтобы вам не увлечься заблуждением беззаконников и не отпасть от своего утверждения,
но возрастайте в благодати и познании Господа нашего и Спасителя Иисуса Христа. Ему слава и ныне и в день вечный. Аминь.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible